Uitwerpselen als de spiegel van de gezondheid

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Zoals vermeld is het onderzoek van de uitwerpselen van onschatbare waarde. Het is belangrijk dat de mensen een krantepapier onderaan de kooi leggen gedurende bvb. 24 u zodat we de uitwerpselen zien zoals ze geproduceerd werden op het moment dat de vogel in een rustige omgeving is. Soms wordt er ook gevraagd om de vogel enkele uren nuchter te houden, voor het geval dat we hem kort moeten verdoven voor bijvoorbeeld bloedname of röntgenfoto.

In tegenstelling tot zoogdieren, komt de urine en de mest bij vogels langs dezelfde opening naar buiten, namelijk de cloaca. Als de uitwerpselen te ‘waterig’ zijn, kan dat dus 2 dingen betekenen : ofwel is de mest te slap en dan spreken we van diarree en is er een darmprobleem, ofwel wordt er gewoon te veel urine geproduceerd. Dit laatste kan bijvoorbeeld het geval zijn bij nierproblemen, bij abnormaal veel drinken, of bij bijvoorbeeld suikerziekte.

Verdere onderzoeken moeten dan de oorzaak van het probleem vaststellen.

Ook de kleur van de urine kan ons bijkomende informatie geven. De urine bij vogels bestaat normaal uit 2 fracties : een waterige, normaal kleurloze fractie én een witte fractie. Dit laatste bevat de afvalstoffen, nl. de urinezuurkristallen, die via de waterige fractie het lichaam verlaten.

Een geelverkleuring van de urine kan wijzen op ‘geelzucht’ en dus een leverprobleem (bvb. bij de fameuze ‘papegaaieziekte’), een rode wijnachtige verkleuring kan wijzen op bvb. vergiftiging door zware metalen zoals zink of lood. In dit laatste geval zal een röntgenfoto gemaakt worden om metaalpartikels in de maag op te sporen.

Bij diarree gaan we op zoek naar de bacteriën of parasieten die oorzaak kunnen zijn van het darmprobleem. Via speciale kleuringen gaan we onder de microscoop het onderscheid kunnen zien tussen de verschillende microben die in de darm aanwezig zijn.

Onverteerde zaden in de mest kunnen wijzen op een ziekte genaamd : kliermaagdilatatiesyndroom…. En we gaan op zoek naar eitjes van wormen die wijzen op een worminfectie. Aan de hand van de vorm en de grootte van de wormeieren, kunnen we weten over welk soort worm het gaat.