VEDERPIKKEN

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Vederpikken is vooral bij huiskamerpapegaaien een probleem, maar gebeurt ook wel eens bij

vogels in de volière.

De eerste vraag die men zich moet stellen : gaat het hier om een vogel die zichzelf plukt of is het een soortgenoot in de volière die dit doet.

Bij vogels die alleen zitten in de huiskamer stelt zich die vraag uiteraard niet, maar als een vogel kaal wordt, inclusief de kop, dan zijn er andere oorzaken in het spel.

Vederpikken wordt al te vaak toegeschreven aan ‘verveling’, maar in de meeste gevallen is het een multifactoriële aandoening. Ook parasieten (luizen…) zijn bijna nooit oorzaak van het probleem.

Eerst moet uitgesloten worden dat er een lichamelijk probleem aan de oorzaak ligt : het is namelijk niet uitzonderlijk dat papegaaien met een lever-of nierprobleem jeuk krijgen door de opstapeling van afvalstoffen in hun lichaam (een soort ‘bloedvergiftiging). Daarom is het

aangeraden eerst bloed te trekken om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten. Pas dan kunnen we weten of het vederpikken of verderplukken al dan niet psychisch is.

De behandelingsmethodes voor een papegaai die zich plukt, zijn de laatste jaren veel verbeterd, maar het blijft een probleem zonder kant-en-klare oplossing.

 De medewerking en motivatie van de eigenaar zullen hierbij op de proef gesteld worden.

Enkele mogelijke oorzaken van vederpikken :

- lever-en nierproblemen : mogelijks door een te vette en eenzijdige voeding !

- te kort aan dierlijke eiwitten : de pluimen bestaan bijna uitsluitend uit dierlijke eiwitten,

   als de kwaliteit van de veren vermindert, zullen de ‘baardjes’ van de veren niet goed in

   elkaar haken…de papegaai die zich ‘poetst’ krijgt zijn veren niet gladgestreken en geraakt

   gefrustreerd en bijt ze kapot of verzorgt zich te veel en beschadigt op den duur zijn plumage

- sexuele frustratie : vooral bij amazonepapegaaien die volwassen worden, is dikwijls    

   seizoensgebonden. Onder invloed van bepaalde hormonen kunnen vogels neiging hebben

   hun veren uit te trekken (nestbouw ?).
 

- stress : aangezien wij geen vogels zijn, is het voor ons moeilijk te beoordelen wanneer een

   situatie stress betekent voor een vogel…zaken die ons niet opvallen, kunnen voor een vogel

   stress betekenen.
    In de natuur betekent stilte meestal dat er gevaar op komst is (de meeste vogels stoppen met flluiten als een roofdier nadert).
    Vandaar dat absolute stilte in huis (afwezigheid van bewoners) eerder stress kan veroorzaken bij een papegaai...Een radio laten spelen kan
    daaraan verhelpen.

-  zelfs tekort aan kalk (voeding !), rook, oververmoeidheid (door een te lange lichtperiode :

    een grijze roodstaart aan de evenaar kent een dag en nacht van ongeveer 12 u, het hele jaar

    door, terwijl zeker in de zomer de dagen van onze papegaaien véél langer zijn)

enz..enz…via enkele onderzoeken én een vragenlijst aan de eigenaar worden de oorzaken gezocht die moeten gecorrigeerd worden. De nodige maatregelen, heropvoeding van de papegaai én medicamenten, moeten het probleem oplossen.

Er bestaat echter een virusziekte die vooral bij jonge papegaaien, jonger dan 3,5 jaar, voorkomt en die verlies van veren kan geven, nl. bek-en vederrot. Het is een dodelijke

ziekte die ook het immuunsysteem aantast. Deze vogels pikken echter meestal niet zelf hun