Nacht 3 alleen in de bench verloopt ook niet zoals het moet . Na een half uur in mijn bed leg ik mij in de hal, dan moet ik niet elke keer de trap af om "nee" te roepen. De trap kraakt, en dan is ze al verwittigd voor ik aan de deur geraak. Dus ja, nacht 3 breng ik door in de hal, zonder matras want we hebben geen éénpersoons-matras, en bij elke piep brul ik "nee", en sla ik met de deur. Ondanks grote vermoeidheid hou ik vol, en ik slaag er zelfs in om Nico en Lisa het idee te geven dat het een rustige nacht was . In elk geval, ik ga niet bij haar, ze blijft in de bench tot 6u. Dan neem ik haar mee naar buiten. Nacht 4 toont dat ons dametje zich overgegeven heeft.......van 23u tot 6u geen kik (op 1 piepje na rond middernacht dat ik in de kiem gesmoord heb )! Yes, we zijn op goeie weg!! Gelukkig kan Jutta niet even snel met haar broertjes bellen, want als ze zou horen dat sommigen in de slaapkamer slapen zou ze niet blij zijn met haar baasjes!! Ach ja, pech voor haar, ik ben voorstander van een jaartje veel discipline, om later veel vrijheid te kunnen geven. Dembe weet dat nog wel , zij houdt mij gezelschap die nacht in de hal, en zucht diep. Overdag is Jutta geweldig, van niks bang, heel erg geïnteresseerd in mensen, en ook Dembe speelt met haar dat het een lieve lust is. Alleen als Dembe slaapt moet Jutta haar gerust laten. Jutta is plots erg geïnteresseerd in de televisie, heel gek, want als nest hebben ze dat elke dag gezien, maar ja, dan waren ze met elkaar bezig . Als Jutta weer eens naar het beeld springt zeg ik "nee", en oh wat kent ze dat woord goed van 's nachts! Maar ze wordt ook verwend, ze mag in de zetel, mag potjes yoghurt uitlikken, mag mee bij oma en opa, en straks terug mee naar de ardennen!
De verdere echo's van de broers zijn ook wel tof, James is rustig en vinnig tegelijk, maar bovenal echt lief, we hebben een mooie foto gekregen waar hij naast een groot knuffelschaap ligt, maar ik kan die foto helaas niet plaatsen wegens pdf formaat. Jeroh hangt de grote Jan uit met alles en iedereen, speelt met een grote golden retriever, enz.... Kortom, iedereen heeft het druk met het kleine grut, maar het is toch vooral genieten, want ze zijn zoooo lief
Als alle broers weg zijn vertrekken Lisa, Dembe, Jutta en ik naar de ardennen. Nico heeft het mooi voor elkaar, tijdens het eerste 'opvoed-weekend' zit hij ver weg in Italië voor het werk . De eerste nacht in de bench verloopt niet echt naar wens.....Jutta in het waskot, met de bench toe, alle toonladders worden gezongen, kef kef, wolvengehuil, enz.... . En toch reageert ze als ik 'foei' brul, en uiteindelijk slaapt ze van 2u tot 7u. De tweede nacht in de bench verloopt ook niet echt goed, al ligt dat niet aan Jutta..... Om 22u zet ik haar in de bench, en om middernacht roept Lisa luidkeels dat ze keelpijn heeft, hopla, Jutta wakker , om 3u hetzelfde . Ik ben woest op beide stoute kleine meisjes en sis in halve stilte boos tegen de ene, en dan weer tegen de andere, en Dembe deelt mijn mening. Als ze haar poten in haar oren had kunnen steken had ze het gedaan . Overdag gedraagt Jutta zich super, ze ontmoet Tito, de jonge reu van mijn broer, gaat mee naar de hondenschool waar ze ook andere honden uitdaagt om te spelen, en duidelijk van niks bang is. Ook vindt ze op de hondenschool de tunnels weer en ze rent erdoor, heen en weer, niet te stoppen. Lisa roept haar van aan de andere kant van het terrein en vol zelfvertrouwen laat Jutta mij en Dembe in de steek en rent ze zo snel ze kan naar Lisa. Ze neemt voorlopig enkel de slechte manieren over van Dembe ("voorwas" doen in de afwasmachine), en nog geen goede..... Ze gaat mee op bezoek bij familie, en ook zonder Dembe is ze daar erg op haar gemak. Ze loopt aan de leiband als een grote, en gaat wandelen met heks Lisa. En omdat ik de kleine Jutta niet goed alleen beneden durf laten leggen de honden Lisa mee in bed ook. Vanavond besluiten Lisa en ik op de terugweg naar Vlaanderen een stukje pizza te gaan eten in een wegrestaurant op de snelweg. Dat had ik toch een heel klein beetje onderschat.....ik zie aan Dembe haar lichaamstaal dat ze bodyguard aan het spelen is, Lisa heeft Jutta aan de leiband, ik Dembe, én ik dan ook 2 borden met pizza op. Aan de kassa durft die dame dan nog zeggen dat honden niet in het zelfbedieningsgedeelte mogen komen, dat Lisa dan maar met de honden in het restaurant moet gaan zitten, en ik eten halen. Yeah right.....alsof ik een 5-jarig kind met een 8 weken oude pup, en een bodyguard van 45kg zomaar alleen kan laten . In elk geval, Dembe onder appél, en gelukkig krijgt niemand het in zijn hoofd om Jutta of Lisa aan te raken, en kunnen we in alle rust eten. Eens thuis moet Nico terug even wennen aan zijn nieuw monster, Jutta is blij dat ze thuis is, en alle remmen gaan los, ze rent rond, mag in de zetel en springt daar van kussen naar kussen, dat mag dus niet..... Ze is net een duiveltje in een doosje, ligt muisstil, om dan plots omhoog te springen . Dembe is Jutta beu als dochter en vindt dat ze nu jeugdig speelkameraadje mag zijn. In huis moet Jutta haar gerust laten, buiten leert Dembe haar de spelregels van een wel heel brutaal spel .
De echo's die we horen van de broers zijn heel positief, al maakt Jeroh (ook in de bench) wel héél veel lawaai 's nachts . James is zacht, lief en speels, maar dat was de eerste dag . En ook Jay in het verre Nederland doet het prima, gaat mee winkelen, ontvangt bezoek, speelt met de kleindochter en loopt achter de baasjes aan.
Nog enkele fotootjes.....
Jutta met heks Lisa:
Jutta leert slechte manieren.....:
Jutta en de knuffelbouvier van Harrod's :
Zo jammer dat het bed te klein is om daar met z'n allen te slapen:
En nog enkele foto's van de broers:
Jay gaat op stap met zijn baasje:
Jeroh en zijn nieuwe vriendin Dasha, die net als Dembe vindt dat het kleine grut niet moet overdrijven met hevigheid (hij ziet er toch engelachtig braaf uit die Jeroh vind ik!):
En Jeroh heeft ook het grote voorrecht om BV Kathleen te ontmoeten, wat Lisa wel erg cool vindt :
Zo, het avontuur is ten einde want vandaag worden ook James en Jeroh opgehaald. De 3 profiteren er vanmorgen nog van om goed te spelen, en zijn moe als de nieuwe baasjes komen (en dus ook braaf)! Van de nieuwe gelukkigen die James mee naar huis nemen vergeet ik opnieuw een foto te sturen, maar ik ben zeker dat ik die ook wel eens krijg . James vertrekt in de auto op de schoot van de 4-jarige Angelina, ze zien het zitten. James krijgt het gezelschap van de oude bouvier Zohra thuis. Nichtje Mien komt nog op bezoek 's morgens om haar lievelingetje James uit te wuiven. Ze borstelt ook Jeroh even want onze 'punk' heeft het wel nodig . En Jeroh is de laatste die vertrekt....ook al ligt hij wel op zijn gemak naast Jutta . Jeroh zijn nieuwe boeven-vriendin is 6 jaar, en heet Dasha. Dasha is heel rustig, maar dat zal niet lang meer duren volgens mij........ Jutta en Dembe zeuren beiden een beetje nu, Jutta is plots ook veel rustiger, ah ja, haar speelmakkers zijn weg, ze zal nu moeten leren spelen met mensen. Vanavond voor 't eerst alleen in de bench slapen.
Jeroh en James genieten nog even van elkaars gezelschap:
De mannen krijgen ook nog een lekker stukje pens als afscheid:
Mien moet nog even James verwennen:
En dan is James weg, en steunt Jutta Jeroh nog even :
Punkie Jeroh wordt nog even geborsteld, en het zag er heel goed uit!:
De nieuwe Jeroh-gelukkigen:
En ook de eerste echo's van Jari zijn heel positief, hij heeft geslapen van 12u tot 6u, en het klikt goed met zijn boevenvriend Faico.
Eind goed al goed zeggen ze dan in sprookjes hé..... Het hele avontuur is niet onmiddellijk voor herhaling vatbaar, maar dat is dan enkel omwille van de miserie die Dembe gehad heeft. Met de pups zelf was het eigenlijk altijd zalig......allemaal goed gezond, allemaal mooi en schattig en superlief, geen enkele angstig of agressief, en voor allemaal super baasjes gevonden! Het hele avontuur heeft er ook voor gezorgd dat we een aantal hele fijne mensen hebben leren kennen, de nieuwe baasjes, Peter en Yvette (van Estah), de dierenarts hier in t dorp, enz... Maar het moet ook gezegd worden dat Nico, Lisa, Dembe en ik, dit avontuur niet hadden overleefd zonder de hulp van vele mensen, waaronder enkele toch wel heel speciale.......Sandra en Bart die ik in het midden van de nacht opbelde tijdens de horrorbevalling en tijdens de vreselijke dagen en nachten die volgden op de bevalling, Leo en Mia voor hun eeuwige goede raad (en om mij af en toe eens terug met mijn pessimistische voeten op de optimistische grond te zetten), mijn moeder die hier 2 weken in de zetel gezeten heeft als puppysitter, mijn schoonouders die hun 'varkenskot' ter beschikking stelden, de pups eten gaven als wij moesten werken, en Dembe in huis vertroetelden.
Ik zal zeker nog af en toe wat Dembe-Jutta nieuws posten hier, en foto's van de broers zijn altijd welkom, dan zet ik die hier ook. Ook Peter (van Estah) is erg geïnteresseerd in hoe de pups uitgroeien, dus we houden zeker contact!
Blijkbaar hebben 3 honden het tot in de slaapkamer gebracht vorige nacht.....nummer 1 is Jay in Nederland, heeft heerlijk liggen knorren, eerst op bed, daarna naast bed. Nummer 2 is Jannes, jaja, in een grote doos naast bed, en nummer 3 is Dembe zelf, ach ja, Nico is een paar dagen weg voor t werk, dus why not . Jannes zijn nieuwe vriendin Bess is een beetje onder de indruk van zoveel jong geweld , maar dat zal wel beteren!
Jay is volledig uitgeteld.....:
Jannes ontmoet Bess:
En vandaag vertrekt Jari.....en Jari zou Jari niet zijn als het niet onmogelijk zou zijn om een mooie foto te nemen, zijn bijnaam zou "zoef" moeten zijn . Als zijn nieuwe baasjes toekomen is hij moe, en super braaf, hij zit lief en geïnteresseerd in de zetel bij ons . Mijn schoonvader zal Jari vooral missen, de snelle, degene die alles eerst doorhad. En toch heb ik heel slechte herinneringen aan zijn geboorte, want Jari was degene die als allerlaatste nog diep in Dembe haar buik zat, waarvan we lang dachten dat hij er niet zat, dus dat zal ik niet snel vergeten!! Maar aan Jari zelf hebben we vooral grappige herinneringen, snelle Jari met zijn staartje recht omhoog. Hij krijgt een nieuw boevenvriendje thuis, en die is mee om hem te komen halen! Jari krijgt knuffel Peter Rabbit mee van Lisa, want dat was de knuffel die hij van in t begin opzocht, ook op de foto op het blog lang geleden met Peter Rabbit is het Jari die ernaast ligt. In de drukte vergeet ik een foto te nemen van de nieuwe gelukkigen, dus Sven, stuur er maar eentje voor het blog hier hé !
Jari keek echt mooi vooruit maar hij is sneller dan mijn fototoestel....:
Jari en de Mega Mindy bal, de tong ook weer sneller dan het fototoestel:
Jari duikt weg in de lavendel :
Maar dit is Jari zoals we hem zullen herinneren, wakker en bij de pinken! Hier kijkt hij omhoog naar Lisa die een stokje vastheeft, als die niet goed zal apporteren dan weet ik het ook niet, hij is er klaar voor!
Met een gerust hart, en toch ook met pijn in het hart, laten we vandaag Jay en Jannes vertrekken met hun nieuwe baasjes.
Jay vertrekt op de middag en dat geeft mij alleen nog een uurtje tijd met hem. Ik moet er niet over liegen, Jay was degene die ik gekozen zou hebben als we een reu zouden gehouden hebben......het uurtje middagpauze met hem maakt het mij eigenlijk niet gemakkelijker, want Jay gaat waar ik ga, elke stap die ik zet zet hij ook. Cor en Mieke brengen hun dochter en kleindochter mee om Jay op te halen, en dan mag hij mee naar Nederland. Zoals gezegd, ik ben er gerust in, hij zal een goed leven hebben, en toch vind ik het vertrek niet leuk. Maar ik ben erg blij met de eerste berichten, want die zijn al erg positief! Vanavond gaat Jay al overal waar Mieke en Cor gaan (inclusief de trap op wat nog niet echt de bedoeling is). Tja, het is een echt boefje hé, op de wereld gekomen om trouw te zijn aan een baas . Hij heeft een zware taak want hij volgt een andere fantastische bouvier op, maar ik ben zeker dat Jay dat kan!
Jay:
Mag ik alsjeblief bij jou in de zetel komen zitten, ik ben zo eenzaam :
Jay mediteert nog een laatste keer over zijn leven in onze tuin :
De nieuwe gelukkigen:
Jannes wordt 's avonds opgehaald, en de uren ervoor lijken meer op een familiedrama dan wat anders....(tja, ik kan het nog verstoppen dat ik favorietje Jay ga missen, maar kinderen denken daar anders over). Nichtje Floor had 's morgens al gehuild omdat Jannes zou weg gaan. Ze is zo blij dat hij er nog is als ze thuis komt van school, en Jannes krijgt nog een paar uurtjes aandacht. Ze heeft ook een tekening gemaakt voor Jannes. Onze grootste, 'den dikke', nummer 1, en ook degene die Dembe op mijn schoot 'gegooid' heeft tijdens die vreselijke bevallingsnacht, nog in het vlies, omdat zij Jay moest gaan werpen...... Jannes, de man van de duizenden likken in de lucht met de oortjes naar achter! Guy, Martine en Robbe zien het zitten, en wij ook, maar Nico en Floor zullen hem missen. Hopelijk ziet zijn nieuwe boevenvriendinnetje Bess het ook zitten .
Jannes en Floor:
Jannes, Floor, Mien en Lisa:
De nieuwe gelukkigen:
Lisa begint bij het slapengaan opnieuw over Jay.....ze wil hem terug, in ruil neemt ze 2 kleine knuffelhondjes, eentje is Jannes, en die slaapt in het bedje naast haar, het andere is Jay, en die mag bij haar onder het dons slapen.
Dembe is niet zoals anders. Ze laat de 4 overblijvers in de tuin eerst niet drinken, daarna binnen weer wel, en ligt ze licht jankend op de zetel naast mij, terwijl haar 4 kinderen rustig slapen. Ze weet wel dat er iets gebeurd is. Gelukkig heb ik vakantie als iedereen weg is, dan kan ik haar veel extra aandacht geven om de kids wat te vergeten!
En de 4 overblijvers??? Geen nood, ze zijn niet verwaarloosd en maken vandaag een uitstapje naar de koeienstal! Niemand is bang, maar toch is er maar eentje die spontaan de koeien een kus gaat geven, moedig hoor Jeroh!!
Lisa en Jari in de stal:
Jeroh gaat helemaal alleen koetjes kussen:
Mien en haar favorietje James:
Jutta, de koningin van t spel, ze ontsnapt vandaag weer uit de varkensstal, ook al zijn daar nu 3 planken!! De broers geraakten niet eens over 2 planken, zij over 3. Ze kan net met haar teentjes aan de bovenkant van de derde plank, dus we vermoeden dat ze sterke tenen heeft waarmee ze zich kan optrekken
De grote bench is goed voor 6 pups, maar is echt wel groot, en eigenlijk liggen de pups meer uit de bench dan in de bench. Doordat Jutta vanmorgen weer op de salontafel stond beseffen we maar al te goed dat zij binnenkort alleen in een bench zal moeten af en toe, en dus komt de kleine bench nu ook in de living te staan. En daarom gaan we nu beginnen met wat benchtraining, Jutta bijt de spits af en gaat de bench in met een stuk gedroogde pens. Wonder boven wonder is ze muisstil........ze ziet/hoort Dembe niet eens die af en toe naast de bench komt staan om te kijken waarom dochterlief zoooo lang doet over een klein stukje gedroogde pens . En ook James is nu haar voorbeeld aan het volgen, en hij is ook muisstil . Elk pupje een kwartiertje in de bench is het plan van vanavond . Los in huis wordt het duidelijk tijd voor wat "one-to-one" aandacht.....terwijl Jannes met het water speelt, trekt Jari speelgoed van Lisa uit de kast, en trekt James zo hard hij kan aan een deken dat op de zetel ligt (waarvan bewijs op de foto) .
Vandaag krijgt 'reutje groen', tijdelijk 'Joe' genoemd, de definitieve naam "James" , gekozen door de 4-jarige Angelina, naar het personnage in de film Tabaluga ! Vandaag mag Dembe de mannetjes voor het eerst 's morgens niet meer zien, en ze is daar niet blij mee. Van alle fokkers en dierenartsen hoor ik dat een teef haar pups echt wel beu is op 5-6 weken, maar toch ZEKER op 7 weken.........Dembe niet dus, ze wil bij haar pups. Ik breng haar dus voor het ontbijt naar de buren, want anders is het niet te doen met een jankende Dembe in de hal en 6 kleine mannen die aandacht willen. Als we 's avonds thuiskomen weet mijn schoonmoeder te melden dat de kleine mannen veel lawaai gemaakt hebben en heel erg hevig waren vandaag . En zo rent even later de bende van 6 achter Lisa, Nico en mij naar huis, erg hevig inderdaad. In onze tuin ontdekken ze een nieuw spelletje, rollebollen in de lavendel, ze zijn niet te houden, ze ritselen door de lavendel, gooien zich er op hun rug in en knabbelen erop. Dan krijgen er een paar het geweldige idee om tussen de haag en de omheining te kruipen, en zo rennnen ze achter elkaar door de ritselende blaadjes. Het is ongelofelijk hoe ze de ideeën van elkaar over nemen, maar Jari en Jutta zijn toch een beetje de aanstekers van al het kattekwaad......tenminste, dat dachten we.....want later vandaag blijkt dat er ook anderen rare ideeën hebben soms! 's Avonds komt mijn broer op bezoek om afscheid te nemen van de kleintjes, of alé, om er een paar uur mee te spelen , eerst buiten, dan binnen. Binnen is het ook dolle pret, er is dan wel geen lavendel, maar er staat een reistas op de grond, die weegt te zwaar om alleen voort te sleuren, maar met vereende krachten sleuren ze de tas door de woonkamer. Een paar brave zielen spelen met hondenspeelgoed, en om beurte zoeken ze de aandacht van mijn broer die een hele tijd bij hen op de grond zit. Jari en Jeroh vragen aandacht met hun poten, Jutta met poten en heel haar klimmend lijf (dat is echt een aap), Jannes en James met hun tong, Jay door heel zacht vingers vast te pakken. Als Nico terug thuis komt van het fietsen rennen ze met 6 naar hem toe, echt super schattig. Als we even geen aandacht hebben zien we plots iemand de drinkbak van Dembe, vol water, bij het randje pakken, opheffen en mee wegrennen, met alle gevolgen van dien......overal ligt water.........dank u Jannes . Een goede tip dus voor de toekomstige eigenaars, koop maar een eet- en drinkbak met zo'n rubberen randje onderaan, niet met een uitstekend randje langs boven. Deze tip is vooral geldig voor de eigenaars van Jannes, Jeroh en Jutta .
Nico heeft zijn handen vol......vanmorgen ben ik vroeg weg en hij en Lisa zorgen voor de kleine apen. En er zit 1 echt aapje tussen....Jutta ontsnapt 6 keer uit het parkje, ze klimt langs de tralies omhoog, springt dan op de salontafel (of de zetel), en dan lonkt de vrijheid. Overdag jumpt madame Jutta ook als enige een aantal keren over de planken die de stal in 2 verdelen. En dat is echt niet goed voor haar pootjes..... Dan maar een extra plank erboven, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, een plank vastkloppen terwijl er 6 neuzen tussen plank en hamer zitten, zijn die nu echt nergens bang van? 's Avonds laat ik Nico opnieuw achter met 5 van de 6 pups, want Lisa en ik rijden met Jay naar de kliniek om een nieuwe chip te steken. Eerste keer alleen in de auto.....een enkele rit van een half uur. Hij is totaal niet wagenziek, maar hij vindt het niet echt leuk ook niet, zo helemaal alleen. Gelukkig is er Lisa haar schoot, Jay zeurt wel een beetje, maar legt ook zijn hoofdje in Lisa haar nek op zoek naar een beetje troost. En Lisa zingt: "slaap Jayke slaap, daar buiten loopt een schaap". Niets aan te doen, Jay is een schoot-bouvierke . Maar misschien was het toch wel een geluk dat het Jay was, en niet Jutta, of Jari, want ik betwijfel of die zouden zijn blijven zitten zonder op Lisa haar hoofd te klimmen .
Om 7u vanmorgen staat Lisa aan ons bed met Dembe, nu ja, niet lang 'aan' ons bed, heel snel liggen ze beiden 'op' ons bed . De ochtendstond heeft goud in de mond en dus is het tijd voor een goed gesprek.... "Mama, wanneer gaan we de staartjes van de puppies afknippen" "euh, dat gaan we niet doen" "waarom niet" 'dat mag niet" "maar dat is veel mooier" "met staart is ook mooi" (OK, dat meende ik niet helemaal ) "Dembe is de mooiste" "Dembe is mooi ja" "Dembe is ook de allerliefste hond van heel de wereld, en de allerbraafste" "jaja"
Na al die lovende woorden mag Dembe voor t eerst weer mee naar de hondenschool. Terwijl ik lesgeef mag zij naar goede gewoonte bij de voorzitter en wat leden in de kantine zitten waar honden normaal gezien niet binnen mogen. Na de puppyles die ik geef gaan we Nico, Lisa en de pups halen! Eerste keer op de hondenschool! De eerste oefeningen zijn zooooo gemakkelijk achter mama Dembe. Iedereen loopt vlotjes door het poortje met de blikjes (sommigen zien niet eens dat daar iets speciaal is), en door de tunneltjes, zie filmpje op http://www.youtube.com/watch?v=vDzyihCaPB0 De kleintjes daar weer wegkrijgen is echter moeilijker..... vooral Jeroh, Jari en Jutta blijven maar heen en weer lopen door de tunneltjes, en Jutta zit nog steeds aan de tunnels als al de rest (en wij) al bijna aan de uitgang van het terrein is , dat belooft!! Er lopen een paar honden nog op het terrein en al wat wit of bruin is wordt raar bekeken. Dan komt er iemand met een zwarte briard voorbij en Jannes en Jutta zijn overtuigd dat het een bouvier is en spurten er naartoe . Dan is het tijd om een glas champagne te drinken met al onze hondenvrienden, en alle pups gaan mee de kantine in (Dembe ook natuurlijk). De pups lopen relaxed rond, worden geaaid en gepakt, iedereen vindt het goed, niemand toont ook maar iets van angst of agressie, in tegendeel, iedereen krijgt likjes, en Dembe vindt het ook goed want zij krijgt chips en worst. Even later gaat Jay op zijn gemak tegen de houtblokken naast de stoof liggen slapen. Jutta en Jannes kruipen samen onder een bankje, en de 3 anderen gaan op een hoopje liggen op een dweil aan de deur. Héél erg relaxed!!
's Avonds in Vlaanderen mogen ze eerst mee bij oma en opa waar alle kleinkinderen zijn om pannekoeken te eten, wat een drukke bedoening in huis, maar het is belangrijk want Floor komt afscheid nemen van 'hare' Jannes die ze wellicht niet meer zal zien. De pups lopen weer tussen alle drukke kinderen, Joe en Jutta vinden Lisa haar rokje wel erg interessant .
En vanavond wordt ook Joe definitief aan een toekomstig baasje toegewezen, aiaiai, wat zal Lisa hem missen. Toekomstige baasjes Veronique, en haar dochtertje, vinden Dembe direct een geweldige hond (tja, dat is ze ook hé ), Dembe krijgt cadootjes, de pups ook, en dus besluit Dembe om ook het beste van zichzelf te laten zien. Joe mag op schoot bij het 4 jarig dochtertje, en Dembe legt zich erbij .
We beginnen het te voelen.....het einde is in zicht.....en we gaan het moeilijk hebben, elk met onze eigen favorieten, want hoe subjectief alles ook is, Nico is overtuigd dat Jannes zijn stem echt goed kent, en dat die naar hem nogal zou luisteren . En ook Jari ligt Nico nauw aan het hart met zijn zelfzeker karakter. Lisa zegt vandaag wel 10 keer tegen mij "kijk mama, ik heb uwe vriend vast, je mag hem komen aaien hoor", waarop ik Jay over zijn brede bol aai. En ook Jeroh met zijn vrolijke huppeltjes en pootjes zal ik missen. Van Lisa en Joe zullen we maar zwijgen.....
Wat de zindelijkheid betreft moet toch gezegd worden dat dat echt goed meevalt. Vandaag zien we Joe, Jannes en Jutta zelfs aan de deur krabben en janken om buiten te mogen. Jammer genoeg is het onmogelijk om elke 'oproep' van één van 6 pups te zien, te snappen, en op tijd te reageren
Nog een paar sfeerbeelden :
Nog eentje van gisteren, Jari en Jeroh in den Blokker, Jari wel heel erg op zijn gemak :
Jutta leert slechte manieren aan het ontbijt:
Vertrek naar de hondenschool (en ja, Jannes doet een wolf na ):
Jeroh komt op zijn gemak door de blikjes (maar ik was te laat met de foto):
Tunnelspelletjes, iedereen in of net uit de tunnels:
Nico en Lisa staan er alleen voor, ik ben weg voor t werk van vrijdagochtend tot zaterdagnamiddag. Ze vertrekken dus zonder mij, maar wel met heel de bende naar de ardennen . Vanmiddag gaan Lisa en ik met Jeroh en Jari winkelen! Ik hou me met Jari bezig, en Lisa met Jeroh. We gaan naar Blokker, naar C&A, en de ventjes doen dat prima. Jari is in Blokker even onder de indruk van een grote namaakvogel die wel heel veel lawaai maakt, maar huppelt daarna vrolijk verder. Jeroh volgt Lisa 'als een hondje' . Uiteraard krijgen ze veel aandacht, Jeroh geeft pootjes aan iedereen, en Jari kwispelt dat het een lieve lust is. In C&A is Jari zo op zijn gemak dat hij een plasje doet , ach ja.... En Jeroh is plots heel moe, gaat zitten, geeuwt, en Lisa draagt hem naar de auto. In de auto horen we niets meer....diepe slaap. Het was maar een half uurtje winkelen, maar best vermoeiend voor zo'n kleine mannetjes. Daarna gaan we met Jutta en Joe op café, aperitiefje drinken . Het is er rustig, en ze lijken niet eens door te hebben dat ze ergens anders zijn.....ze spelen met elkaar, en met de leiband, en als er iemand passeert gaan ze er kwispelend naar toe. Plots komt de grote oude jachthond van het café los voorbij gewandeld, Jutta gaat fier rechtop zitten, en Joe wil er naartoe. Maar de oude hond bekijkt het kleine grut meewarig, en stapt verder.
Het wordt stillaan duidelijk.....het is onmogelijk om alles te doen met z'n zessen. Ik neem een halve dag verlof en we doen vanalles. Eerst ga ik even alleen wandelen met Jari en met Jutta. En het scenario is identiek als gisteren, de pupjes lopen tussen en rond mijn voeten vrolijk mee.
Jutta denkt dat als ze haar voorpoten extra breed uit elkaar zet, ze er even struis uitziet als haar broers!
Als ik met Jari wandel is er plots veel wind, dus dan is de enige optie gaan zitten, ogen dicht doen en hopen dat je oren niet gaan vliegen !
's Middags gaan Nico en ik iets eten in een restaurant en we nemen Jay en Jannes mee. We verkopen hen bijna door aan de dienster daar , en een ouder koppel komt naar onze tafel met de boodschap dat ze toch "zooooo mooi" zijn. Tja, arme Jay en Jannes, eerste keer aan de leiband, en direct mee op restaurant! Maar onze superventjes zouden onze superventjes niet zijn als ze dat niet uitstekend zouden doen. Jay krijgt 10/10, hij zit neer, kijkt rond, en gaat liggen op onze voeten nog voordat we het voorgerecht krijgen. Jannes krijgt 9,5/10.....tja, tijdens het voorgerecht jankt hij een paar keer heel erg luid .. Maar daarna legt ook hij zich neer, in alle rust eten we het hoofdgerecht.
Na een paar uurtjes slapen mogen ze alle 6 een half uurtje mee naar school. Het was al lang beloofd dat de pupjes op bezoek zouden gaan in de klas van Lisa. Gelukkig is het mooi weer en ontmoet de derde kleuterklas (21 kindjes van 5 jaar oud ) de 6 pupjes buiten. De pupjes zijn niet onder de indruk van de toch wel lawaaierige bende, en wij (en de juf, waarvoor dank) houden de kids in de gaten zodat ze zeker niets stouts of brutaal doen met de pups. Gelukkig valt het goed mee en enkele kindjes zijn heel erg geïnteresseerd. Ook Lisa houdt iedereen in de gaten en zegt dat ze niet mogen lopen enz.... Jutta en Jeroh vinden het wel even grappig om met een paar kindjes mee te rennen, de rest zelfs niet. Iedereen laat zich aaien, en iedereen gaat ook gewoon op ontdekkingstocht op het gras naast de speelplaats. Hier een paar foto's, en er staat een filmpje op http://www.youtube.com/watch?v=GN-jG4RudpQ
Ik had gisteren al gezegd dat de kleintjes nu zelf naar huis lopen van in hun dagverblijf, ziehier nu het bewijs , kleine kindjes worden groot.
Thuis is het nog altijd fijn, lekker eten, en ze krijgen nu ook wat interesse onze oude valkparkiet Arthur!
En Dembe in heel dit gebeuren? Die wordt niet vergeten hoor , want zelfs Lisa en de nichtjes blijven Dembe toch wel op nummer 1 houden, ook al heeft ze 6 concurrenten nu.
's Avonds laat gebeurt dan ook de nestcontrole van Sint Hubertus! Dembe vindt bezoek zo laat in het donker terwijl ik alleen thuis ben en Lisa in bed ligt toch maar niks, maar goed, het moet, maar ze houdt hem in 't oog. Het wordt al bij al wel een klucht, want de chip van Jay is verdwenen!! Aiaiai, ik was ook anti-tatouage, maar nu krijg ik toch mijn twijfels bij het chippen ook, ik heb het bij een paard ook al eens meegemaakt. Maandag werd iedereen gechipt, neergezet en opnieuw gecontroleerd en alles was in orde. Maar het is een dikke naald en dus ook even een groot gat.... Maar goed, maandag brengen we dat allemaal in orde, en mag Jay even mee op bezoek bij een vriendin van me die opnieuw zal chippen! In ieder geval, ik ken er een paar die blij zullen zijn dat de nestcontrole alvast niet aansleept tot 9 weken , want dit betekent dat de pups wel degelijk voor 1 november naar de nieuwe baasjes kunnen.
Om 6u rennen er 6 pups en 1 Dembe in de gietende regen door de tuin! Deme speelt hevig mee, en de 6 draaien rond haar, het lijkt wel een regendans . Als ze zich binnen komen opwarmen en opdrogen hebben ze reuzehonger! En ze zijn toch zooo graag los in huis, er is zoveel om aan te prutsen, en dus lopen we de hele tijd achter de bende aan. Ze zijn wel min of meer zindelijk nu, 's nachts plassen ze wel nog op de kranten in hun parkje, heel af en toe een hoopje, maar 90% gebeurt in de tuin, heel erg flink!! Ook in hun dagverblijf amuseren ze zich met elkaar, en met speelgoed, maar als ze iemand zien zijn ze zo blij dat dit het beeld is dat je ziet
(van links naar rechts: Jari, Jutta, Jeroh, Jannes, Jay en Joe)
Ik vind het tijd om de pups ook eens alleen mee te nemen en begin vandaag met Joe en Jeroh. Ik neem eerst Joe mee, en daarna Jeroh, ook wel in de hoop wat mooie foto's te nemen. Maar dat is niet wat zij willen, ze zijn wel geïnteresseerd in de omgeving, maar zoals alleen echte boefjes dat kunnen zijn ze toch vooral geïnteresseerd in mij. Ze huppelen dus de hele tijd rond mij. Als we 'vrij volgen' terug naar de stal waar de rest zit staat Joe heel even stil als hij zijn broertjes en zus hoort blaffen, en zo slaag ik er in een min of meer goede foto te nemen. Jeroh blijft in mijn richting lopen, wat ik ook doe .
JOE:
JEROH:
De kleintjes passen nu ook niet meer echt in de kruiwagen, maar het is ook geen probleem om met z'n allen gewoon over de weg naar huis te gaan. Ze kennen het ook zo goed, en ze zijn zoooo graag bij ons , en dus rennen ze allemaal vlotjes mee!
Vanavond is het allemaal wat hectisch, ik ben laat thuis, de pups gaan steeds verder in de tuin, en ze zijn niet blij in hun parkje. Er komt ook bezoek, jaja, weer met kindjes, amai, als die pups geen kinderen gewoon zijn dan weet ik het ook niet!!! Ze krijgen wel meer en meer interesse, en willen nu meespelen. Als het buiten kil wordt halen we iedereen naar binnen, één van de kindjes wordt ziek en alles wordt nog hectischer. De pups worden snel in hun binnen-parkje gezet, Dembe vliegt tijdelijk de tuin in, en even later is het rustig....kindjes braaf, puppies in slaap.... Ik kijk naar mijn puppy-kroost en ik zie 5 pups . Ik zie direct dat ik de bleke Jutta mis ! Mijn hart staat stil en ik stap het parkje in.....wat blijkt: madame heeft zich totaal verstopt!! Op het opstapje naar de bench ligt een wit doek, en Jutta ligt volledig verstopt onder dat doek. Dit is hééééél slecht voor mijn hart! Met het bezoek is Jeroh vanavond degene die in de zetel mag! Jannes, Jay, Joe en Jari slapen diep, Jutta is véél te hevig en bijt in Nico zijn oor, maar Jeroh is juist wakker genoeg om even te knuffelen met de kindjes En nu ga ik mij ook in de zetel zetten en mag iedereen weer om beurte komen knuffelen!
Kleine kindjes worden groot.....vandaag zijn onze mannen (en vrouw) alweer 6 weken!! Voor het eerst laten we hen los van de stal naar huis lopen, maar dat blijkt niet eenvoudig. Lisa en ik proberen de troepen in de goede richting te leiden, maar 6 is wel wat veel voor ons 2! Het is toch allemaal nieuw buiten en dan zijn de mannetjes toch nog een beetje 'klein' . In de tuin amuseren ze zich kostelijk, en als we een paard in de paddock vlak naast de tuin zetten gaan er 6 pups mooi op hun achterste zitten om te kijken naar dat groot gevaarte dat heen en weer draaft vlak naast hen. Jutta moet in elk geval paarden gewoon worden, want het verleden heeft ons geleerd dat er niets vreselijker is dan een bouvier die denkt dat hij nog een echte 'herder' is en als hoofdtaak heeft om paarden en koeien op te jagen. Dus gaan we dagelijks nog maar even door met 'paardengewenning'. We hebben ook het melk-ritme gevonden, ze drinken 's morgens een keer, en dan 's avonds na het spelen in de tuin mogen ze nog eens bij mama. 's Avonds is het heel leuk, want als ze dan genoeg hebben kunnen ze spelen met Dembe! En Dembe neemt hen ook mee naar de verste uithoek van de tuin! Na al het uitwaaien buiten laten we hen vandaag ook los in huis lopen terwijl wij koken en eten, en OK, ze zijn al wat moe, maar ze zijn zooooo flink!! Ze liggen op en rond het kussen van Dembe en spelen met wat speelgoed. En ja, Joe heeft een schoen van Lisa te pakken, en Jeroh probeert een doek uit de zetel te trekken, en Jari trekt een stuk papier van tafel, maar er ligt hier ook zoveel rommel hé ! Jannes gaat flink op de krant in zijn parkje een hoopje doen, en Jay heeft door dat wij in de keuken zitten en komt een kijkje nemen . Na het eten gaan Lisa en ik de pups wegen terwijl Nico de tafel opruimt (goeie deal vind ik dat!), en dan zijn ze echt moe..... Heb ik ooit gezegd dat Jari een hevige is??? Neeeee.......terwijl Lisa mij de pups aangeeft zit ik op de grond naast de weegschaal, en Jari nestelt zich op mijn schoot en valt in slaap. En ondertussen ligt Joe naast mij met zijn kopje op mijn been. Zoooo lief . Jeroh en Jay liggen al diep in slaap als Lisa hen oppakt, maar ze vinden het beiden prima. Ze eten vandaag ook voor het eerst wat ongeweekte korrels en dat gaat prima, vooral Jay vindt het helemaal OK en kauwt dapper op de kleine brokjes. Joe, Jeroh en Jari kijken eerst maar een beetje raar, maar eten dan toch ook mee. De gewichten liggen trouwens allemaal dicht op elkaar nu (4,55 - 4,85kg) behalve.....Jannes natuurlijk....die weegt nu 5,4kg . Vanavond wordt iedereen gechipt en gevaccineerd tegen parvo, er wordt wel wat gejankt en ik moet hen stevig vasthouden, maar niemand is haatdragend, en ik krijg van iedereen dikke likken na de spuitjes . Nico gaat wel even met Dembe wandelen tijdens al het geprik, want die heeft Sandra heel erg in t oog! Weer een stapje dichter bij het afscheid .......we zullen ze echt missen!
Zaterdagochtend vertrekken we op dezelfde manier als vorige week naar de ardennen. Maar nu zit Lisa bij Dembe op de achtergrond omdat ze dat gezelliger vindt. En weer horen we de pupjes amper, en niemand is wagenziek. Helaas is het heel erg koud en nat dit weekend, zondagochtend is het 3°C..... De kleintjes gaan uiteraard wel naar buiten, maar toch niet zo lang want zodra ze stil zitten is het toch wel koud. Maar van stilzitten is het eerste half uurtje nooit sprake. Ze spelen met elkaar, en met het deksel van de zandbak (die zullen alvast geen angst hebben om op een hondenschool op hindernissen te lopen). Sinds een paar dagen 'vechten' ze ook, het ziet er best indrukwekkend uit, en om beurte doen ze allemaal hun best om een héél angstaanjagende stem op te zetten . Ze zijn elkaar allemaal wel waard, liggen allemaal wel eens bovenaan, en ook allemaal wel eens van onder, en het 'gevecht' lost zich altijd heel snel vanzelf op. Maar Jutta is vaak wel degene die de 'fights' start......dat belooft! Nu ja, ze zal wel snel doorhebben dat ze dat soort truukjes met haar moeder niet moet uithalen, of ze krijgt het met ons aan de stok . Tussen de momenten van spelen, 'vechten' en onnozel doen, zijn er natuurlijk ook de knuffelmomenten......allemaal willen ze aandacht, en liefst veel aandacht, het zijn eigenlijk allemaal schoothondjes. Ze slapen braaf in het waskot, en dan profiteren we ervan om hen één voor één wat extra aandacht te geven, naargelang wie wanneer wakker is. Zo leest mijn broer zaterdagavond de krant met "groen" op schoot, die héérlijk ligt te genieten (zie foto). Zondag komen de toekomstige eigenaren van Jannes 'blauw' op bezoek, en hij doet zijn best om zijn baasjes te bekoren . Ook Ann en Danny komen kiezen tussen paars en groen, en oh wat is dat moeilijk......ze lijken erg op elkaar en doen vandaag nog eens extra moeite om 'hetzelfde' te zijn, ze plassen zelfs op hetzelfde moment . Na lang twijfelen wordt paars Jeroh gedoopt, weer eentje dat al zeker erg verwend zal worden! En dat wil zeggen dat groen, het lievelingetje van Lisa, voorlopig "Joe" zal gedoopt worden!! We hopen dat we voor hem een even fijne baas zullen vinden als voor de anderen!
Het afbouwen van de melkbar blijkt moeilijker dan gedacht.....Dembe vindt het maar niks dat ze aangevallen wordt door 6 monsters zodra ze een voet buiten zet, maar ze doet er zelf niets aan en laat de 6 maar zuigen. Dus moeten wij haar beschermen, vandaag drinken ze nog 3 keer, morgen proberen we naar 2 keer te gaan. Zodra de kleintjes mama zien gaan ze wel volledig uit hun dak , in de ardennen gaat het nog omdat ze echt apart zitten, maar in huis hier is het niet te doen. En zo komt het dat Dembe mee boven op bed verhaaltjes mag voorlezen voor Lisa.....dan is het beneden tenminste rustig .
De kleintjes hebben geen tijd meer.....geen tijd om te eten, geen tijd om lang stil te zitten, er is zoveel te ontdekken en te doen! Het wordt stillaan tijd voor wat uitstapjes, dus vanavond nemen we groen, blauw en Jay (geel) mee naar het tuincentrum. Ik krijg hulp van Lisa en 2 nichtjes, hondjes in de auto, hondjes van de auto naar de kar, en dan rijden we rond in het tuincentrum met de kar, terwijl Lisa en de nichtjes zorgen dat er niemand uitspringt! De 3 vinden het allemaal goed, en zijn weinig onder de indruk (zoals gewoonlijk). De mensen in de winkel daarentegen zijn wél onder de indurk van hen . Van dit avontuur zijn geen bewijzen want ik had echt mijn handen vol . De 3 overblijvers (Jutta, Jari en paars) mogen vandaag mee naar de kinderopvang. Ze lopen met de peutertjes in de tuin, en zijn ook weer weinig onder de indruk van al die roepende en rennende kleine kindjes (we houden de kids wel goed in de gaten, zodat niemand iets stout doet met hen). Het lijkt wel alsof ik mij meer aan die kids stoor dan de pups . We blijven toch wel een half uurtje, de pups gaan op schoot, lopen rond, en gedragen zich alle 3 voorbeeldig! Volgende week zullen we de omgekeerde oefening doen, want met 6 ergens naartoe gaan is niet echt gemakkelijk..... 's Avonds komen er vrienden eten met een kindje van 4 en een kindje van 1 jaar. Als ze toekomen loopt iedereen los in huis, en het kindje van 1 jaar legt zich op de mat bij een paar puppies, iedereen vindt het goed, ook Dembe. De 2 kindjes zijn thuis ook een bouvier gewoon, en zijn dus wel erg geinteresseerd. En uiteraard moet er ook een pupje op schoot gehouden worden. Kasper kiest paars, en Lisa kiest Jutta, en beide pups vinden het op schoot zitten best gezellig, paars valt bijna in slaap op Kasper zijn schoot! Morgen vertrekken we weer met zijn allen naar de ardennne!
Woensdagavond kom ik laat thuis, en het huis is in rust. Dembe kijkt naar mij en ik zie direct dat ze niet OK is. Volgens Nico was ze al een tijdje aan het slapen, en daarvoor wél OK. Op een paar uur tijd werd ze ziek.....suf, wil niet eten, 39,2°C koorts . Plots voel ik een stuk melkklier dat helemaal hard en warm is, en ook wel pijnlijk lijkt (al laat Dembe mij naar goede gewoonte wel voelen). Pfff......tweede keer dat ze uierontsteking doet, maar nu wel erg. Gelukkig heb ik nog enkele antibioticapillen in huis, dus ik geef er haar meteen één. Toch ben ik er niet gerust in, mastitis bij honden kan heel erg snel gaan en zelfs snel open wonden geven en een doodzieke hond. Ze slaapt in de gang, en ik hou een oor open. Om 2u 's nachts staat ze op en begint ze terug te eten.........oef.....het werkt! Nu is ze een heel stuk beter, maar ze moet nu toch weer even op antibiotica blijven. We gaan ook het drinken van de pups wat meer proberen af te bouwen, want die sloebers pakken het ervan! Het wordt tijd om mama wat rust te gunnen! Sinds Dembe in de gang slaapt is het trouwens heel de nacht heel erg stil.....de kleine mannetjes slapen flink tot ik 's morgens opsta. We zetten nu ook iedereen buiten voor een plasje 's morgens en ze doen dat flink. Daarna mogen ze nu ook in huis 'spelen'.....maar dat begint redelijk onoverzichtelijk te worden voor 1 persoon.... Terwijl Jay met een handdoek sleurt, pakt groen een plastic zak mee naar zijn nest, en in een onbewaakt ogenblik zie ik plots Jutta in een electrische draad bijten............HELP ze slopen ons huis!!! De kleine mannetjes zijn kleine monstertjes aan het worden ! Ook buiten is er altijd wel iemand die iets doms doet, paars probeert steentjes te eten, Jari staat bijna op straat en blauw zet zichzelf vast tussen muur en stoel. Ze zijn zoooooo braaf als ze slapen, maar ze kunnen zoooooo frank zijn als ze wakker zijn! Ze spelen lang in de tuin vanavond, maar ze vinden vooral het terras interessant, daar ligt een hoop rommel, tuinstoelen, stukken tapijt die in hun parkje lagen enz.... Maar als we hen roepen dan komen ze toch heel vaak heel flink naar ons gelopen, op dit moment beter dan Dembe die soms in de tuin niet goed durft te bewegen omdat er dan een bende van zes achter haar aan rent . Als de kleine mannetjes uitgeteld zijn mogen ze terug in hun parkje, en één voor één even op schoot om wat te knuffelen Hier nog een filmpje van vanavond..... http://www.youtube.com/watch?v=sfyA6B8A6jM Een paar tips om hen een beetje te herkennen: * Jutta wil op de glijbaan * Jari gaat alleen op ontdekkingstocht maar Lisa zorgt ervoor dat hij bij de bende blijft * paars is die met het witte vlekje * Jay komt eerst bij Nico aan * groen komt als laatste vlak voor Lisa met grote sprongen aan * blauw is wel te herkennen aan zijn gestalte (en het feit dat Lisa hem voorlopig al even Jannes noemt).
Om 3.40u schiet ik wakker van een hels kabaal beneden..... Ik loop naar beneden en zie Dembe die meewarig naar haar blaffende, jankende kroost kijkt. Paars, groen en rood zijn half ontsnapt en zitten op de plastic bak luidkeels te roepen, blauw en geel doen hetzelfde maar zitten nog wel op hun plaats, enkel Jutta is nog in de bench aan het wakker worden. Ze zijn duidelijk op Dembe aan het roepen maar die ziet het niet zitten en legt zich vlug in de gang. Ik geef de mannetjes dan maar wat eten, en besluit het anders aan te pakken. Vanaf nu geen Dembe meer in hun zicht 's nachts! Dembe wordt dus 'verbannen' naar een kussen in de gang, wat ze gelukkig niet erg vindt. De rest van de nacht zijn de mannetjes muisstil . Ondertussen heeft 'rood' baasje Sven in Limburg, hij zal Jari heten, en het gezelschap krijgen van een andere bouvierreu. Vanavond komen ook Mieke en Cor hun pup kiezen, en ze blijven bij hun oorspronkelijke sympathie. Jay ('geel') gaat naar Nederland, zal overal mee naar toe gaan, en zal ook regelmatig het gezelschap krijgen van de 2-jarige kleindochter. Mieke en Cor hebben een cadeautje bij voor Dembe, en nu ze haar eetlust terug heeft ziet ze het meer dan zitten! Pens en Dentalsticks dan nog wel.....haar 2 favorieten! Bedankt! Die Jay zal zeker erg verwend worden, daar twijfel ik niet aan
Ik moet weg voor mijn werk vanavond, en mis alle pret. Rond 20u krijg ik een sms van Nico: "zo'n varkens, amai, niet te doen" Ik ben blij, mijn mannetjes amuseren zich
Nog snel even een paar foto's van dit weekend.........
Wat een ongelofelijk mooi weekend, mooi weer, veel leuke mensen over de vloer, een blije Dembe en superpuppies....... Zaterdagochtend rijden we met 2 auto's achter elkaar naar de ardennen, Nico is de 'materiaal-man' en vervoert bench, eten enz... Ik ben de transporteur van de levende wezens en vervoer Lisa (naast me), Dembe (op de achterbank) en 6 kleine mannen in de koffer. Op een paar piepjes na horen we de hele rit NIETS. Ik was er al niet meer gerust in, dacht dat ze misschien allemaal kotsmisselijk op apegapen lagen.... maar toen we toekwamen en ik deed de koffer open zag ik 6 heerlijke mannetjes die me aankeken, én een totaal propere kofferbak met dekentje . Dembe is duidelijk DOLGELUKKIG om eindelijk terug in de ardennen te zijn (OK, ik ook ), ze gaat mee naar het bos, is super relaxed, en vindt ook het vele bezoek helemaal OK! De pups 'wonen' in het waskot, met hun eigen bench, en voelen zich helemaal happy. Regelmatig gaan ze de tuin op ontdekkingstocht, en OK, het terras is door onze afwezigheid een beetje verwaarloosd en de zandbak van Lisa is een soort mini-zwembad geworden , maar dat drukt de pret zeker niet. De kleintjes drinken samen met mama uit het 'zwembad', steken hun pootjes erin en ja, ze proberen ook te fietsen . Zaterdag komen er vrienden eten, Dembe vindt het allemaal OK. Zaterdagavond volgt Dembe ons zonder verpinken naar de slaapkamer, ze is blij, tevreden dat de pups 'opgesloten' zitten, en legt zich naast ons bed.....tja, ze heeft haar pluimen wel verdiend in onze ogen, dus we laten haar maar. Als Lisa mij 's nachts roept en ik 5 minuten later terug in mijn bed probeer te kruipen merk ik dat er iemand op mijn plaats ligt....nu ja, Dembe schuift gewillig op, en dus liggen we daar met 3. Het zou vroeger niet waar geweest zijn!! Zondag komt papa Estah op bezoek met zijn maatje Hero en eigenaars Peter en Yvette, en ook Leo en Mia komen naar de kroost kijken. De pups en Dembe worden weeral ROTVERWEND met snoepjes en speelgoed, wat een luxemannetjes!! De pups worden ook 'goedgekeurd' (goeie tandjes enzo) , en iedereen geniet van hen bezig te zien in de tuin, al spelend, maar ook al drinkend bij Dembe, die zich van al het bezoek weinig of niets aantrekt, iedereen is welkom. Als we later die dag gaan wandelen met Dembe, Estah en Hero laten we hen in het bos alle 3 los. Ongelofelijk toch wel, 2 reuen en een teef die 5 weken geleden bevallen is, en ze lopen allemaal gezellig samen los, geen grom, geen hap, pure rust..... Als we besluiten iets te gaan drinken op een terrasje hebben we wel beziens met die 3 reuzen, maar ze zijn (weeral, en uiteraard) heel erg braaf! En de wandeling levert dan ook nog een romantische foto op van ons geweldig ouder-koppel aan de oever van de Lesse Er is nog 1 reutje beschikbaar, maar geef toe, van zo 2 superouders wil toch iedereen een pup . De terugkeer 's avonds is iets dramatischer.......Nico vertrekt een uurtje voor mij en belt mij dat het file is.... Ik besluit een stukje binnenwegen te nemen, maar dan toch maar weer de snelweg op, om een lang verhaal kort te maken, in plaats van 1,5 uur doen we er bijna 3 uur over om thuis te geraken...... Ik probeer rustig gas te geven en rustig te remmen, maar in een file en op bochtige binnenwegen is dat niet evident. Maar goed, ik wil niet opscheppen, maar na deze rit denk ik dat we de pups misschien maar gewoon allemaal zelf bijhouden . We horen niets tot we bij ons in de straat komen, dan piepen er een paar. Als ik de koffer opendoe zie ik weer 6 blije kopjes die me aankijken, een opgefrommeld dekentje en een 100% propere kofferbak! Hoe geweldig is dat voor pups van 5 weken!!
Last but not least..........het GEWELDIGE ouderpaar!
. Na een half uur in mijn bed leg ik mij in de hal, dan moet ik niet elke keer de trap af om "nee" te roepen. De trap kraakt, en dan is ze al verwittigd voor ik aan de deur geraak. Dus ja, nacht 3 breng ik door in de hal, zonder matras want we hebben geen éénpersoons-matras, en bij elke piep brul ik "nee", en sla ik met de deur. Ondanks grote vermoeidheid hou ik vol, en ik slaag er zelfs in om Nico en Lisa het idee te geven dat het een rustige nacht was 
)! Yes, we zijn op goeie weg!! 
. Als Jutta weer eens naar het beeld springt zeg ik "nee", en oh wat kent ze dat woord goed van 's nachts! 
, om 3u hetzelfde 
.
.
:
, ach ja.... En Jeroh is plots heel moe, gaat zitten, geeuwt, en Lisa draagt hem naar de auto. In de auto horen we niets meer....diepe slaap. Het was maar een half uurtje winkelen, maar best vermoeiend voor zo'n kleine mannetjes. 
.......we zullen ze echt missen!
over om thuis te geraken...... Ik probeer rustig gas te geven en rustig te remmen, maar in een file en op bochtige binnenwegen is dat niet evident. Maar goed, ik wil niet opscheppen, maar na deze rit denk ik dat we de pups misschien maar gewoon allemaal zelf bijhouden 
