De Filippijnen; Het cursief verslag van mijn laatste verblijf (Juni 09-April 10)
De vele belevenissen van een "halve" Filippijn. De talrijke geillustreerde ervaringen, belevenissen, anecdotes, kursiefjes en colums van een Vlaamse senior, gehuwd met een Filippijnse die de Filippijnen al 30 jaar kent en bereisd. Steeds vaker van foto's voorzien.
18-12-2009
Filippijnenreis juni 09. DEEL 45
Filippijnenreis juni 09. DEEL 45
DE JAGENDE VISSER. Deze middag, toen ik met de tricycle de stad inreed, zag ik iets merkwaardig. We passeerden een lagergelegen veld die meestal lange tijd onder water staat, zeg maar een meers. In zon meersen, begroeid met kangkong, een groente, leven veelal tilapias. Regelmatig zie je dan ook mannen in het ondiepe water waden gewapend met een eenvoudig bamboehengeltje met daaraan een draadje en een geaasd haakje. Vandaag was het helemaal anders. De visser ik kwestie, of moet ik zeggen de jager, stond op de oever op de uitkijk voorzien van een oud soort geweer met losse kardoezen. Op het uiteinde van de geweerloop was een soort plastieken darmtuit aangebracht. Daarin stak de visser/jager een kurk. Toen een tilapia dicht genoeg bij het wateroppervlak en bij de man kwam, schoot hij ernaar. Pang!!! Beet! Of liever, raak! Na een poosje, weer hetzelfde scenario. Zo schoot hij zich op een korte tijd een heel zootje vis bij elkaar voor het kroostrijk gezin. (Dipolog, zondag 13 december 2009) GEVANGENIS VAN BASILAN OPENGEBROKEN. Niet alleen onze Belgische gevangenissen houden soms open deur dagen. Ook hier doet men soms aan een van de werken van barmhartigheid, met name De gevangenen verlossen. De provinciale gevangenis van Basilan in Isabela City werd zondagmorgen om 1u45 door een zeventigtal MILF rebellen aangevallen. Het hangslot van de achterste poort werd opengebroken met behulp van een voorhamer. In het daarop tien minuten durende vuurgevecht tussen de rebellen en de bewakers werd van beide kanten een dode genoteerd. Zowat 31 gevangen rebellen konden ontsnappen waaronder vijf leden van de MILF en twaalf van de harde kern van Abu Sayaf, berucht voor kidnappingen, onthoofdingen en bomleggingen. Onder de voortvluchtigen ook een Moro rebellencommandant en een andere guerrillastrijder. Deze twee worden ervan beschuldigd om enkele jaren geleden tien mariniers te hebben onthoofd op Basilan. Men sluit niet uit dat sommige bewakers hand- en spandiensten aan de rebellen verleenden en de ontsnapping hebben vergemakkelijkt, dit wordt daarom onderzocht. Met ondermeer de hulp van helikopters werd de jacht op de ontsnapten ingezet. Op dezelfde dag kwamen de 47 gegijzelden vrij, waarvan sprake in mijn vorige aflevering, na vier dagen onderhandelen in het afgelegen zuiden van Agusan Del Sur. Men kwam overeen dat de 15 gangsters worden ondergebracht bij een Katholieke bisschop terwijl hun beschuldiging aan moord zal worden beoordeeld door een stammenrechtbank. Zij vroegen om de aanklacht voor moord te laten vallen wegens het voortspruiten uit een stammentwist. (Dipolog, maandag 14 december 2009) MAYONVULKAAN WORDT ONRUSTIG. De Mayonvulkaan in Albay, op 340 Km. zuidoost van Manila, laat weer van zich horen. Sinds juni was er al enige activiteit waar te nemen, maar nu begint hij lava en as te spuwen die tot 100 meter hoog gaat. Aangezien er in de loop van deze week wel eens ernstige eruptie zou kunnen volgen heeft men maandagavond de alarmwaarschuwing van twee (verhoogde waakzaamheid) naar drie (eruptie volgt hoogstwaarschijnlijk) gebracht. Bij alarmfase 2 werd reeds de bevolking, in totaal zon 12 000 mensen van 3 000 families, die zich aan de voet en op minder dan 6 km. van de vulkaan bevindt geëvacueerd. Met de fase 3 moeten nog eens 47 000 mensen van zon 9 000 families binnen de 3 dagen worden geëvacueerd. Men zal alvast beginnen met de 20 tot 30 000 mensen van de 6-8 km radius van de vulkaan te verplaatsen. Als de vulkaan niet spoedig uitbarst of tot rust komt zou het wel eens een Kerstmis in mineur kunnen worden want men zal niet toelaten dat zij terugkeren naar hun woonsten. De bevolking is het evacueren wel gewoon, maar nu rond Kerst is dit vooral voor de kinderen en ouderlingen erg vervelend. Het wordt voor hen dus waarschijnlijk Kerst in de evacuatiecenters. De Filippijnen ligt in de Ring of Fire een vulkanengordel die Stille Oceaan omcirkelt en de archipel heeft 37 vulkanen waarvan 22 actief. De 2 460 m. hoge Mayonvulkaan, met zijn bijna perfecte kegelvormige vorm, is de meest actieve en heeft in de afgelopen 400 jaar meer dan 50 maal uitgebarsten. De meest destructieve eruptie was in februari 1941 (sommige bronnen zeggen 1814) toen de lava een volledig dorp overstroomde en 1200 mensen doodde. De laatste eruptie was in 2006 toen werden 30 000 mensen geëvacueerd. (Dipolog, maandag 14 december 2009) OOK MANILA MAAKT ZICH OP. Vanaf nu woensdag, op negen dagen van Kerst, wordt in Metro Manila de veiligheid opgevoerd. Niet minder dan 10 000 manschappen worden ingezet om de kerken te bewaken voor de negen dagen van de Misa de Gallo of Simbang Gabi. Letterlijk betekent dit nachtmis, maar de mis wordt gehouden bij zonsopgang. Wat wel vroeger plaatsvindt is het klokluiden ervoor; vanaf 2 uur s nachts hoor je al de klokken de diepgelovigen, en diepslapenden, wakker beieren en klepelen. De paar kerken die geen klokken hebben gebruiken dan maar een geluidsinstallatie met hoornspeakers die op Torhout Werchter niet zou misstaan. Natuurlijk worden ook de andersdenkenden en atheïsten meteen voor dezelfde moeite en met hetzelfde gelui(d) uit hun slaap gewekt. Leuk is anders, toch? Negen achtereenvolgende vroege morgens lang gaan duizenden diepgelovigen naar die ochtendmis. Zij geloven immers dat wie alle negen missen bijwoont zal worden beloond met de vervulling van hun wensen. Ik dacht niet dat het Vaticaan deze stelling bijtreed of beaamt, maar ja, we zijn hier ver van Rome en het Rooms-katholiek geloof. Ook de jeugd gaat massaal naar Misa, maar niet zozeer uit religieuze overtuiging. De Katholieke kerk heeft hen even de Levieten gelezen toen ze stelden dat zij liever hun makkers en geliefden buiten de kerk ontmoetten in plaats van Christus in de kerk. Vooral kerken die bij de gelovigen erg populair zijn worden met stringente veiligheidsmaatregelen voorzien, zoals de kerken van Baclaran en Quiapo, de kerken dichtbij het Malacañang, de kerk van Santo Niño in het Tondo district en de Santo Domingokerk in Quezon City. Ook de kathedraal van Manila, vlak tegenover de gebouw van de Verkiezingscommissie wordt extra bewaakt. In Oost Manila krijgen de kerken van Pasig, Marikina, Mandaluyong en San Juan eveneens een strenge bewaking. Ook op bepaalde grote marktplaatsen is een verhoogde waakzaamheid ingesteld. De avond- en nachtmarkt van Divisoria bijvoorbeeld, trekt meer dan 1 miljoen bezoekers in deze dagen en het is erg waarschijnlijk dat de Salisigang(sters) en zwendelaars zich onder de marktgangers gaan begeven om ongemerkt te kunnen opereren. De Salisigang is vooral bekend door het argeloze slachtoffer af te leiden met het laten vallen van wat kleingeld. Zo slaan ze hun slag. Tenslotte gaat de politie ook de strijd aanbinden tegen de gewetenloze handelaars die onveilige kerstverlichting en vervallen voedsel aanbieden aan de onwetende, simpele Juan de la Cruz. (Dipolog, woensdag 16 december 2009) MANILA INTERNATIONAL AIRPORT MAAKT ZICH KLAAR. Met de grote Kerst- en Nieuwjaarsdrukte in het nabije vooruitzicht is alle beschikbaar personeel ingezet om de tienduizenden, in het buitenland werkende of verblijvende landgenoten die nu even naar het vaderland komen, een vlotte en aangename aankomst in NAIA te bezorgen en te helpen waar nodig. Natuurlijk genieten ook de toeristen van dat vlotte doorstroomcomfort. Zoals elk jaar is, door het hoofd van de luchthaven aan het luchthavenpersoneel, een formeel verbod gegeven op het wensen van zalige Kerst en gelukkig Nieuwjaar aan de aankomende passagiers. Deze wensen zijn natuurlijk bedoeld om een tip los te peuteren van de argeloze passagier. Ook de immigratieofficieren en het douanepersoneel werden in die zin gebriefd. Anders dan voordien zullen nu ook de veiligheidscameras van de luchthaven worden gebruikt om het gedrag van het bedelend luchthavenpersoneel in de gaten te houden en desnoods adequaat op te treden. Het hoofd van veiligheid en noodhulp zegt dat de gevallen van afpersing door het inschakelen van de cameras zijn gedecimeerd. Niettegenstaande deze ban worden nog steeds gevallen van het subtiel afdwingen van een fooi ervaren, vooral door buitenlanders. Wat de veiligheid betreft, de luchthaven heeft nu ook de toegangswegen tot aan de hoofdweg met voldoende personeel bemand, dit om illegale operaties zoals smokkelen en diefstal in de stijl van de Salisi-gang tegen te gaan. Leden van deze gang laten enkele Pesomunten vallen om de argeloze passagier af te leiden. Ondertussen gaan ze er met de handbagage van door. Ze zijn trouwens onlangs geüpdatet; ze gooien nu dollarmunten. Politie en veiligheidspersoneel bevindt zich vanaf nu tot in de kleinste uithoek van de luchthaven. De luchthavenautoriteiten hebben ook nog een andere bron van stress en ergernis voor de aankomende passagier aan de orde gesteld. Met name de overprijsde taxis en hun gangsterachtige chauffeurs aan de luchthaven. Misschien ligt een regeling zoals met de taxis aan de nieuwe lokale luchthaven voor de hand. (Dipolog, donderdag 17 december 2009) OOK HIER VERHOOGDE ACTIVITEIT. Gisterenavond is in ons normaal toch vrij rustig appartementscomplex een Filippijnse familie neergestreken en dat zullen we geweten hebben. Als ik het goed voor heb, en ondertussen de tel niet kwijtspeelde, bestaat de familie uit een zestal kinderen variërend tussen anderhalf en tien jaar. Een paar van hen hebben duidelijk een niet Filippijnse vader. Dan heb je natuurlijk nog de moeder, een paar tantes en nonkels en die brachten ook enkele van hun kinderen en tieners mee. Verder nog een grootmoeder en dan nog een ondefinieerbaar vrouwspersoon. Ze hebben zich geïnstalleerd in het grootste appartement met drie slaapkamer(tj)s en wachten vermoedelijk op de komst van de buitenlandse man van de vrouw. Regelmatig, zowel bij dag als bij nacht en ontij, krijgen ze ook nog een bijkomende tros mensen op bezoek. Mensen die grotendeels worden aan- en afgevoerd door hun eigen private, en bijzonder luidruchtige tricycle of met een al even oorverdovende zware trialmotorfiets. Elke avond bij goed weer, en dat is het hier meestal, verzamelen ze zich gezellig buiten voor het appartement en zetten het drinkgelag die s morgens al voor negenen begon, nog een paar uren verder. Omdat ze volgens mij uit de bergen komen praten ze niet. Nee, ze roepen constant tegen elkaar en vooral door elkaar heen. Zelfs mijn eigen vrouw, die toch ook tot voor kort een bergbewoonster was, dacht in het begin dat ze ruzie maakten. Je hoort ze dan ook drie appartementen ver en boven het geluid van tv en het gebrom van de aircos. Als ze dan écht eens roepen, op hun kinderen, bijvoorbeeld, vergaat horen en zien. Deuren zijn voor hen een probleem. Ofwel laten ze die gewoon openstaan zodat ook de tv en /of videoke met windkracht negen over het binnenplein schalt. Ofwel ontglipt hen de klink bij het binnen- of buitengaan zodat de deur gegarandeerd met een luide knal dichtslaat. Ik heb ergens het vage vermoeden dat zij, God sta me bij, de komende Kerstdagen hier zullen doorbrengen. En bij verergering ook de Nieuwjaarsdagen Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil. (Dipolog, donderdag 17 december 2009) OOK DE TRICYCLEDRIVERS WORDEN HEBBERIG.
Met z'n allen in de tricycle
Normaal betaal je 16 Php. voor de tricyclerit met twee personen van ons appartement naar DC, Dipolog Centrum. In omgekeerde richting is dit gewoonlijk 20, 25 soms zelfs 30 Php. Dit komt omdat zij niet graag vanuit het centrum naar een afgelegen plaats als de onze rijden. Zij gaan immers van de veronderstelling uit dat zij hier geen passagiers zullen vinden voor hun terugrit. Fout, natuurlijk! Heelwat passagiers staan op een tricycle te wachten en hun stelling dateert nog van voor de millenniumwissel, de tijd dat Minaog nog wat onderbevolkt was, maar dat is nu wel even anders.
Een tricycle
Ook anders, is de prijs die zij nu proberen los te peuteren van argeloze passagier. Het is Kersttijd en heelwat aankopen zullen moeten gebeuren en ook heelwat schulden afbetaald. En vermits de doorsnee Filippijn de slogan Carpe Diem, (wij zeggen God schept de dag en moeder de soep.) letterlijk en nauwgezet toepast zijn de zorgen voor morgen, (lees; het sparen voor morgen) het laatste van zijn bekommernissen. We zien wel! De passagier zal het wel uitzweten; nu durft men 40, 50 en zelfs 60 Php. vragen voor de rit. Maar vragen staat vrij, het weigeren erbij. Wij vinden meestal wel een driver die ons aan normale prijs thuisbrengt. (Dipolog, vrijdag 18 december 2009)
