De Filippijnen; Het cursief verslag van mijn laatste verblijf (Juni 09-April 10)
De vele belevenissen van een "halve" Filippijn. De talrijke geillustreerde ervaringen, belevenissen, anecdotes, kursiefjes en colums van een Vlaamse senior, gehuwd met een Filippijnse die de Filippijnen al 30 jaar kent en bereisd. Steeds vaker van foto's voorzien.
07-12-2009
Filippijnenreis juni 09. DEEL 42
Filippijnenreis juni 09. DEEL 42
WAPENARSENAAL OPGEGRAVEN. In hun zoektocht naar sporen en bewijzen van het bloedbad in Maguindanao heeft het leger een groot aantal wapens, munitie en uniformen opgegraven nadat het was getipt door bezorgde omwonenden. Deze lagen begraven op een onbebouwd stuk grond vlakbij het herenhuis van de Ampatuanclan in Sharif Aguak. Men neemt aan dat deze wapens werden gebruikt bij de feiten. Niettegenstaande men nog steeds wapens vindt, men gebruikt bij de opgravingen daarvoor zelfs een bulldozer, gaf men toch al een voorlopige lijst uit van de gevonden items. Het is verbazend hoeveel (zware) oorlogswapens er voorhanden waren. Kijkt uzelf maar; Twee 90 mm antitankgeweren zonder terugslag (RR), één 57 mm antitank RR, drie 60 mm mortieren, vier M60 machinegeweren, twee 81 mm mortieren, één kaliber .50 Barrett machinegeweer, één Ultimax lichte machinegeweer, één Bushmaster 5.56 mm automatisch geweer, twee Browning automatische geweren (BAR), één licht automatisch geweer van Belgische makelij (FAL), één AK 47 automatisch geweer, één HK 11 licht machinegeweer, één 5.56 M4 karabijn, vier 9 mm pistolen, zeven dozen munitie voor kaliber .45 pistolen, honderdveertig dozen met 5.56 munitie, één extra loop kaliber .50, veertien magazijnen munitie kaliber 45, zes grendels voor M16. Is het u ook opgevallen dat, niettegenstaande er slechts 1 licht wapen van Belgische makelij werd gevonden, dat België het énige land is dat bij naam werd genoemd? Zo hoor je nog eens iets van ons in het buitenland . Een reporter ter plaatse zag dat het merendeel der wapens waren gestempeld door het Departement van Defensie. Volgens enkele militairen die aan de opgravingen deelnamen waren er wapens genoeg om twee legerbrigades van elk 1200 man te bewapenen. Vele van die krachtige wapens mogen trouwens enkel worden gebruikt door gespecialiseerde legereenheden. De site zal worden afgesloten om later als bewijs te dienen. (Dipolog, vrijdag 04 december 2009)
VERHALEN UIT HET BUITENLAND. Af en toe ontmoet ik in het shoppingcenter van Lee Plaza een paar buitenlanders die net als ik hier voor een langere tijd vertoeven. Bij het nemen van een kopje koffie, een espresso of een cappuccino in de bakkerij met het verbruikzaaltje met terras, hoor je soms de meest bizarre verhalen. Vandaag hadden we het over rijbewijzen. Zo is er Sean, is een gepensioneerde Amerikaanse Ier met dubbele nationaliteit die zowel zakelijk als privé de halve wereld heeft afgereisd. Niettegenstaande hij allang uit Dublin weg is heeft hij nog steeds dat sympathieke Ierse accent in zijn stem. Toen hij in Thailand was wou hij een rijbewijs halen. Dat kon, maar daarvoor moest hij wel eerst een test afleggen. In het examencenter plaatste men hem voor een toestel gemaakt van een grote vierkante blikken koekendoos. Net voor zijn stoel waren twee platte knoppen op de vloer. In het koekblik waren twee lampjes gemonteerd, een rood en een groen. De examinator nam plaats achter een tafeltje en onze Sean zat op de plastieken stoel. Klaarblijkelijk was een en ander met elkaar verbonden want de test bestond erin dat Sean bij het aanfloepen van het rode licht op de rechterknop moest trappen. De rem. Zag hij een groen licht dan moest hij de linkerknop intrappen. Het gaspedaal. Na een zestal keren met die verkeerslichten te hebben gespeeld hield de examinator het voor bekeken. Sean kon zijn Thaise rijbewijs in ruil voor een paar honderd Bath een van de volgende dagen ophalen. Hij was geslaagd met klank en vooral met licht ! Neil is een oudere Amerikaan die op verschillende plaatsen in de wereld zaken deed. Tegen zijn pensioengerechtigde leeftijd aan was hij langere tijd in China om daar Engelse les te geven, ondermeer op vraag van de regering. Ook hij wou op een bepaald ogenblik een Chinees rijbewijs halen en moest daarvoor een vragenlijst invullen. Hij kreeg de speciaal voor buitenlanders gemaakte testformulieren toegeschoven, in het Mandarijn. Nu spreekt en begrijpt Neil zowel Cantonees als Mandarijn in vrij aanzienlijke mate doch het lezen van die honderden diverse kunstig neergepende schrifttekens is een ander paar mouwen. Hij leest hooguit een paar elementaire opschriften. Het was dus letterlijk en figuurlijk Chinees voor hem. Neil schoot dus examenbediende aan met de vriendelijke vraag om een en ander te vertalen, wat de man met graagte deed. Het bleek al vlug dat de vragen die hij kreeg allen te maken hadden met verkeersveiligheid. Neil kon zich ternauwernood ernstig houden toen hij de eerste vraag hoorde. Je rijdt in een personenvoertuig en je moet spuwen. Wat doe je? A) Je opent het portier en spuwt op de rijbaan. B) Je trekt je zijruit open en spuwt in de lucht. C) Je spuwt op de vloer van je voertuig. De volgende vijf vragen waren van dezelfde aard en Neil die eerst niet wist waar hij het had, herpakte zich vlug en duidde à linproviste zomaar iets aan. Moet het worden gezegd dat zelfs de bediende zich nauwelijks ernstig kon houden. Maar ook hier geen nood. Neil kon de volgende dag zijn Chinees rijbewijs verkrijgen. (Dipolog, zaterdag 05 december 2009) OOK WOONCOMPLEX VAN AMPATUANS DOORZOCHT. Meer dan 100 soldaten in kogelvrije uitrusting en bewapend met aanvalswapens, waaronder granaatwerpers, samen met tientallen politieagenten voerden een raid uit op het twee meter hoog ommuurd woningcomplex van de Ampatuanclan gelegen vlak naast het gouvernementsgebouw. Ook verschillende pantservoertuigen namen aan de actie deel. Gewapend met een huiszoekingsbevel zocht men naar wapens, munitie en alles wat bruikbaar kon zijn in de bewijsvoering van de massacre. Het talrijk veiligheidspersoneel werd ontwapend en kreeg het dwingend bevel met het gezicht opde grond te gaan liggen. Een van de pantsers vatte strategisch post aan de toegangspoort van het complex. Toen hij dit alles aanzag barstte Sajid Ampatuan, een van de gouverneurszonen, in tranen uit. De woning van de voormalige gouverneur, Andal Ampatuan Sr. werd eveneens onderzocht, zij het na veel weerstand van zijn advocaten, en ook de woning van Andal Ampatuan Jr. die momenteel, reeds beschuldigd van 25 moorden, in detentie is in Manila. Het is in zijn woning dat, geholpen door speurhonden van de K-9 groep, wapens en munitie werd ontdekt. Het was verborgen tussen een dubbele muur aan een zijkant van het aangebouwd onderkomen van het veiligheidspersoneel. Men moest een sloophamer gebruiken om een en ander te verzamelen. Ex-gouverneur Andal Ampatuan Sr. werd niet aangehouden maar het was tot op heden het meest ingrijpende feit tegen hem die tot vorige week in de coalitie op de steun van president en regering kon rekenen. De politie klaagde hem en vier andere leden aan, maar wacht nog op de uitslag van het onderzoek om hen voor de echtbank te brengen voor hun vermeende rol in het bloedbad. Andal Ampatuan Sr. voerde het bewind over de door strijd verscheurde provincie met de hulp van zijn eigen privaat leger en installeerde zijn familieleden in een myriade van gouvernementele ambten en posten. Na de feiten van 23 november sloot de regeringscoalitie hem, zijn zoon Andal Jr. en nog een ander familielid uit. Moslimrebellen voeren sinds de late jaren 70 strijd om een onafhankelijk thuisland in Maguindanao en sommige andere delen van Mindanao. Volgens schattingen van militairen kostte deze rebellie al 150 000 mensenlevens. De regering van Gloria Macapagal Arroyo heeft Moslimclans, als deze van de Ampatuans gebruikt om deze gebieden te regeren en hen toegelaten om een eigen leger op te zetten als een expansiebeperkende maatregel tegen de oproerlingen. Critici beweren dat deze tactiek militaire machthebbers heeft geschapen die zich totaal buiten het wettelijke kader ophouden, met het bloedbad als dramatisch voorbeeld. (Dipolog, zaterdag 05 december 2009)
STAAT VAN BELEG AFGEKONDIGD IN MAGUINDANAO. In de nacht van vrijdag op zaterdag kondigde president Gloria Macapagal Arroyo de oorlogstoestand af in Maguindanao. Zij tekende de Proclamation 1959 ondermeer om een rebellie te onderdrukken van de zwaar bewapende clans van de Ampatuans en zijn getrouwen die zich in de omgeving bevinden. Ook vele burgers hadden zich de afgelopen dagen op en rond de Ampatuan eigendom en de regeringsgebouwen verzameld in de bereidheid om hun leider te steunen. De kabinetsleden bleven de ganse vrijdagnacht in het Malacañang om de situatie te evalueren. Meer dan 4 000 militairen werden ingezet en op vele plaatsen waren en controleposten geïnstalleerd. Regeringsgebouwen werden bezet door soldaten en ook het gouvernementsgebouw werd door hen overgenomen in afwachting van een administrator van beleg. Er zal ook een commissie met ruime bevoegdheden worden opgericht om de private milities te ontmantelen. Men verzekerde dat de rechten van de bevolking ongeschonden zullen blijven en dat men zich op het zoeken en voorleiden van de betrokkenen van 23 november zal richten. Enkele uren nadien werden negen clanleden geleid door de 69-jarige patriarch en voormalige gouverneur van Maguindanao Andal Ampatuan Sr. aangehouden. Andal werd meteen per ambulance naar Davao gereden en medisch onderzocht om het risico in te schatten in relatie tot zijn hoge bloeddruk in verband met zijn mogelijke overbrenging per vliegtuig naar Manila. Benevens hij, ook zijn zoon Zaldy Ampatuan die de gouverneur is van de Autonome Regio in Moslim Mindanao (ARMM), eveneens zijn zoon Sajid Ampatuan die waarnemend gouverneur is van Maguindanao, verder Akmad Ampatuan die de vicegouverneur is van Maguindanao, Anwar Ampatuan die de burgemeester is van Shariff Aguak en Cahoner Ampatuan die lid is van het Sanggunian Bayan. Verder nog enkele personen op belangrijke regeringsposten die niet Ampatuan noemen; de secretaris van het departement van landbouw, de secretaris van milieuzaken en nog een lid van het Sanggunian Bayan. Zij wachten allen hun overbrenging naar Manila af. Dankzij deze Martial Law proclamatie is het verder mogelijk om zonder huiszoekingsbevel huizen en gebouwen te doorzoeken. Gealarmeerd door verontruste burgers, had het leger voordien reeds vruchteloos gepoogd om een overheidsmagazijn in Mamasapano te doorzoeken maar werd dit belet door de regionale burgerlijke rechters, getrouwen van de Ampatuans. In dit magazijn, waar normaal rijst- en andere mondvoorraden voor noodgevallen worden opgeslagen, vond men een gepantserd legervoertuig, een zware 18-wielige legertruck geladen met minstens 60 000 kogels voor M16, een Humvee met bovenop een wapenstoel gemonteerd voor een kaliber 50 machinegeweer, drie gepantserde politietroepentransportwagens, drie M16 en nog 350 kistjes met 5.56 mm munitie. Er zijn aanwijzingen dat een en ander aan de gouverneur en zijn zoon Sajid, waarnemend gouverneur, toebehoort daar men ook zijn zwart veiligheidsvoertuig Suburban met nummerplaat GOV888 aantrof en ook een munitiekistje met daarop de naam van Sajid Ampatuan. Benevens het aanwezige 20-koppig magazijnpersoneel werden ook nog 14 aanwezige leden van een burgerlijke vrijwilligersorganisatie opgepakt. Diverse oppositieleden protesteerden tegen deze krijgswet maar sommigen bonden snel in toen de resultaten ervan bekend raakten. Anderen, zoals Benigno Aquino, zoon van de vermoorde oppositieleider Ninoy, zien het als een voorspel om de krijgswet later af te kondigen in het hele land. Hierdoor zou de huidige president, net zoals in de tijd van het Marcosregime, aan de macht kunnen blijven zonder verkiezingen. Wie zich ook verheugt met de gang van zaken is de Ibrahim Mangudadatu, de burgemeester van Buluan, die zich na het vermoorden van diverse familieleden en vele sympathisanten toch nog kandidaat stelde voor het gouverneurschap. Het is de eerste maal dat de krijgswet werd ingesteld sinds 21 september 1972 dat was in de tijd van het Marcosregime. Toen was het ganse land daardoor tot 1981 getroffen. (Dipolog, zondag 06 december 2009)
ONZE MAN IN DIPOLOG. Je kunt er niet naastkijken, want hij is groot en zwaar gebouwd. Je kunt hem ook niet mislopen want elke dag, al van voor 9 uur in de morgen zit hij op zijn vast stekje; Dit stekje is een turo-turo, een eenvoudige eetgelegenheid op straat, even uit het centrum op een kruispunt. Daar drinkt hij zijn biertjes, het ene na het andere, de hele dag. Aan eten heeft hij geen boodschap; zijn San Miguel is hem genoeg. De uitbaters van dat straatrestaurantje zien hem graag komen, want hij is veruit hun beste klant. Hij drinkt er dan ook zowat 48 per dag. Dat zijn dus twee bakken of toch zon 16 liter per dag want die flesjes bevatten 330 ml. van het edele vocht. Hij is dus vrijwel nooit nuchter. Moet het worden gezegd dat hij wijd en zijd door elke voorbijganger en zeker door elke tricycledriver is gekend. Ze vertellen hun passagiers dat het een Noor van een jaar of veertig is die gehuwd is met een Dipologse. Aangezien hij al vlug in zijn oude drinkgewoonte herviel ging zijn relatie op de klippen. Maar daar zit hij niet mee. Hij drinkt rustig zijn biertjes en pikt soms een hapje mee ondertussen de passanten met een verdwaasde blik aangapend. (Dipolog, maandag 07 december 2009)
INDIËR GELOOFT WEER IN SINTERKLAAS. Een Indiër, die een kredietmaatschappij runt, werd verleden vrijdag ontvoerd voor losgeld in Quezon City door vier gewapende gangsters die ook zijn bestelwagen inpikten. De gangsters belden later zijn vrouw en vroegen een substantieel bedrag dat door onderhandelen werd gereduceerd tot 75 000 Php. (zowat 1050). Na het betalen ervan op zaterdag, volgden politiecommandos de gangsters naar hun schuilplaats in Calumpit, Bulacan. Rond 22 uur vertrokken drie gangsters uit de schuilplaats en werden verderop in een vuurgevecht met de politie gedood. Even na middernacht, op 6 december, bestormde een tot de tanden gewapende politiemacht de schuilplaats waar na een kort schermutseling de 52 jarige Indiër Avtar Singh, die geblinddoekt en vastgebonden in een kamer zat, werd bevrijd en het losgeld gerecupereerd. Men vond ook nog drie pistolen en een geweer. De drie aanwezige gangsters zullen het niet navertellen. Ook zij zijn dood. Dit jaar zijn al minstens 47 vermeende kidnappers door de politie gedood en 60 anderen zijn opgepakt in een door de regering bevolen strafcampagne om de kidnappers voor losgeld te ontzenuwen. Kan Europa nog iets van leren (Dipolog, maandag 07 december 2009) NOG MEER WAPENS EN RUMOER IN MAGUINDANAO. Opnieuw leidde een tip van waakzame en verontrustte burgers naar een wapenarsenaal in de provincie van Maguindanao. Deze maal in Limpongo, vlakbij een boerderij van de gouverneur met een grote mangoplantage. Men vond een dertigtal spiksplinternieuwe, zware oorlogswapens waaronder .50 machinegeweren en munitie inderhaast begraven en afgedekt met plastiek. Het plantagepersoneel werd meegenomen voor ondervraging. Ook de hutten her en der verspreid van arbeiders en van de civiele vrijwilligers worden onderzocht. Ook deze laatsten zouden in nood de Ampatuans met graagte verdedigen. Men schat dat er zowat 3 000 wapens moeten worden opgespoord. In totaal werden er een zestigtal personen opgepakt. Inmiddels zijn er spontaan duizenden gewapende getrouwen, bestaande uit leden van privémilities en leden van de civiele vrijwilligersorganisatie (CVO) verzameld op diverse plaatsen in Maguindanao, waaronder ook het provinciegebouw, dit niettegenstaande de vigerende oorlogswet. Er zal militair worden ingegrepen als deze manschappen zich niet overgeven en tegelijk hun wapens inleveren. In Manila heeft het Nationaal Hoofdstedelijk Regionaal Commando zowel de landmacht, de zeemacht als de luchtmacht en de politie in Blue Alert gebracht. Dit is de op één na hoogste staat van alarm ondermeer wegens de mogelijke overloop van Ampatuan supporters naar de hoofdstad teneinde hun opgepakte leiders te steunen. Volgens de intelligentiediensten zijn reeds 300 van hen naar Manila vertrokken om de gevolgen van de ingestelde regeringsmaatregelen te ontlopen. In Camp Aguinaldo zijn reeds twee tanks in permanente stand-by gebracht om desgevallend te worden ingezet bij noodzaak. De Ampatuans die eerder werden opgepakt zullen niet alleen worden beschuldigd van de afslachting van onschuldige burgers maar in een andere zaak ook van rebellie tegen de Filippijnse staat. We zagen hen geen samenzwering beramen tegen de regering, ze deden het daadwerkelijk! zei de Secretaris van Justitie, Agnes Devanadera. Er waren in elk geval manschappen, munitie én wapens, waaronder antitankwapens in meer dan voldoende mate aanwezig. (Dipolog, maandag 07 december 2009) DE LIMON EXCAVATOR.
De limon excavator
Ik ben van nature een nieuwsgierig en leergierig mens. Niettegenstaande mijn wat oudere leeftijd heb ik nog steeds de wijsheid niet in pacht en vrijwel dagdagelijks leer ik nog wat bij. Nu las ik al enkele keren op een bordje, kennelijk als publiciteit bedoeld, Limon Excavator met daaronder een telefoonnummer. Ik hield het eerst op een aankondiging van iemand die citroenen tot limonade verwerkte of op zijn minst er sap van maakte. Wist ik veel! Wat later vond ik eveneens een bord met dezelfde tekst aangebracht op een niet zo hoge torenconstructie aan de oever van de rivier, vlakbij zijn zeemonding. Deze constructie was voorzien van een drietal zware pompslangen. En ik begon te twijfelen aan mijn eerste stelling. Thuisgekomen raadpleegde ik op mijn laptop mijn Dikke van Sluis, het substantiële vertalend woordenboek Engels Nederlands van Van Dale dus, maar de Sluisse schoolmeester wist er ook al niets van af. Toen ik nog enkele dagen later een oude roestige tankwagen zag voorbijrijden met opnieuw dit onverklaarbare opschrift ging er bij mij een lichtje branden. De tankwagen was immers voorzien van een paar pompslangen waaruit de gier nog op de straatstenen nadrupte. De geur was navenant! Limon Excavator had dus alles te maken met beerruimen en ik kreeg, daar midden in de stad, een pasklaar antwoord in geuren en kleuren. En de verklaring waarom die torenconstructie zich aan de oever van de rivier bevindt is ook vlug gegeven. Men pompt via die toren gewoon de opgehaalde gier in de rivier en bijgevolg in de zee. Je moet er toch ergens blijf mee weten, en de zee is zo ontzettend groot, nietwaar? Ik kijk voortaan wel uit om ooit nog limonade te bestellen. (Dipolog, maandag 07 december 2009)
Even opstellen...
En pompen maar! ENGELS OP ZIJN FILIPPIJNS. Het Engels wordt hier al van vrij jonge leeftijd aan de kinderen bijgebracht. Niet alleen in de school, waar al heel vlug vrijwel alle cursussen en schoolboeken in het Engels (Amerikaans) zijn gesteld, maar er zijn ook talrijke televisiekanalen met Engelstalige programmas. De meeste nationale dagbladen zijn eveneens in het Engels gesteld. Niettegenstaande dat, is het met het Engels, of wat er hier voor doorgaat, schabouwelijk gesteld. Bij het overnemen in een Worddocument van bepaalde geschreven teksten geeft de autocorrectie regelmatig foutmeldingen. Zelfs bij teksten geschreven door professionele redacteuren. Je vraagt je dus terecht af of zij als beroepsschrijvers de Engelse taal wel beheersen en in ondergeschikte orde, of zij op hun woordprocessor dan geen autocorrectie hebben geïnstalleerd. In de laatste dagen verzamelde ik ter illustratie een aantal fouten die bewijzen dat zij een schrijftaal hanteren die ergens het midden houdt tussen Engels, Amerikaans en Taglish. Dit is het Tagalog Engels die hier door heelwat beroemdheden en dus ook politici wordt gesproken. U vindt een beknopte lijst van de meest voorkomende fouten hieronder met tussen haakjes de juiste spelling volgens mijn autocorrectie; Armor (armour), center (centre), color (colour), defense (defence), diarrhee (diarrhoea), foreseable (foreseeable), honor (honour), kilometer (kilometre), labeled (labelled), laborer (labourer), liter (litre), mollusks (molluscs), parlor (parlour), rumors (rumours), sulfur (sulphur), traveler (traveller), Yulitide (Yuletide) Ook worden heelwat woorden aan elkaar geschreven, zoals in het Nederlands of Duits bijvoorbeeld, daar waar het Engels dit niet toelaat; Flashflood (flash flood), floodline (flood line), gunbattle (gun battle), longtime (long-time of long time), moviehouse (movie house), partylist (party list), reelection (re-election), southwestern (south-western of south western). (Dipolog, dinsdag 08 december 2009) BROMFIETSEN ZONDER LICHT, MET LICHT EN MEER. Met de verplichte verlichtingsuitrusting van motorvoertuigen wordt hier heel soepel omgesprongen. Daarmee vermijd ik te moeten zeggen dat er geen controle dienaangaande is. Het resultaat is er dan ook naar. Wat de autos en tricycles betreft is dit nog redelijk. Slechts één op tien heeft s avonds een gebrekkige verlichting en één op twintig heeft helemaal geen licht! Maar de hoofdvogel wordt afgeschoten met de gewone brommers. Want je moet wel gek wezen om enig licht te voeren! Dat verbruikt benzine, hoor! En deze levensgevaarlijke stelling wordt zowat door de helft van de bromfietsers onderschreven. In de avondlijke straten zie je dus, of liever; zie je niet, het vrijwel evenveel aantal brommers zonder licht dan deze met verlichting. Maar ook hier zijn er toch een paar showartiesten op de baan. Vooral langsheen de Boulevard zie je ze rijden, net zoals bij ons de jonge, meestal allochtone weggebruikers, met een opvallende blauwe of roze verlichting onder hun voertuig. En enkelen die het zich kunnen permitteren hoor je ook nog van verre afkomen. Niet door hun sportieve uitlaat, dat is niet meer hip. Nee, zij hebben ook nog een versterker en een paar kunstig verborgen luidsprekers op hun brommer gemonteerd en distribueren alzo hun uptempo muziek langs de Boulevard (Dipolog, dinsdag 08 december 2009)
DE TEXTIELPRIJSBREKER. Benevens de verkoopskaravaan waarvan ik enkele bijdragen hiervoor sprak, streek er nog een andere tijdelijke verkoper neer in deze stad. Aan de Boulevard heeft men onder een tijdelijke zeilconstructie en met de hulp van de obligate muziek via een lallende geluidsinstallatie een inrichting neergepoot die ik als naam de textielprijsbreker zou willen meegeven. Men verkoopt er inderdaad een bont allegaartje van nieuw textiel aan dumpingprijzen. Een reusachtige berg kleurige damesslipjes kosten 15 Php per stuk. (Dat is dus 0.21 !) Bhs worden aan de man, of beter, de vrouw gebracht voor 25 Php.(Dat is 0,36 !). De T-shirts voor dames gaan eveneens 25 Php.. Deze voor heren kosten 30 Php.(0,43 !) tenzij je een zwarte verkiest, deze zijn nu in bij de jeugd en de anderen die zich willen bewijzen en kosten 45 Php. (0,64 !). Voor die prijs kan je het zelfs niet wassen. Water en zeep en moeite kosten meer! Je vindt er verder in groot assortiment; jeans, pyjamas, damesblouses, herenhemden, herenpolos, badhanddoeken, kinderkledij, vloermatjes, enz., enz.. Het hele gamma heeft slechts twee noemers; spotgoedkoop en Made in China. Ik krijg toch mijn bedenkingen over de prijscalculatie van bijvoorbeeld de dure bhs die je bij ons vindt en die ook in derdewereldlanden worden gemaakt. Nu weet ik wel dat er een kwaliteitsverschil is tussen die kwaliteitsbhs daar en de bhs die hier worden aangeboden, maar ook deze hier vragen toch aardig wat handenarbeid aan coupeer- en naaiwerk. Ik blijf dus twijfelen of deze kwaliteitsbhs bij ons wel zonodig 200 tot 300 maal meer moeten kosten. En wat geldt voor bhs, geldt eveneens voor de talloze andere dingen gemaakt in derdewereldlanden. Wie houdt men in de Westerse landen voor de gek? (Dipolog, woensdag 09 december 2009)
EEN GEWILD KERSTGESCHENK VOOR KINDEREN. In vroegere bijdragen schreef ik reeds over het bont allegaartje van artikelen aangeboden in tijdelijke stalletjes langsheen de kathedraal van Quiapo in Manila. Nagemaakte toestellen, kerstverlichting, gekopieerde film- en pornodvds, je vindt het er allemaal. Met de Kerst in het verschiet is er nog een hot item bijgekomen; imitatiewapens. Niettegenstaande dat de wet op deze dingen reeds 27 jaar bestaat, wet die de verkoop, het bezit en het tentoonstellen ervan verbiedt, ook van de munitie, worden deze replicas in kunststof en zelfs in metaal hier openlijk aangeboden en ook gekocht. Vooral jongetjes, net schoolgaande en ouder zijn er tuk op. En de ouders zien er geen bezwaar in om hun kroost reeds vanaf hun kindzijn met wapens vertrouwd te maken en hen er te leren mee omgaan. De prijzen variëren van 130 Php., voor de plastieken pistolen, tot 6500 Php. Daarvoor heb je dan wel een metalen replica van een M16, bijvoorbeeld. De overheid zegt dat het zeer moeilijk is om deze nepwapens van echte te onderscheiden en deze zijn dan ook veruit het favoriete wapen gebruikt door criminelen zoals dieven, kidnappers en overvallers. Pas bij het daadwerkelijk hanteren merk je dat bepaalde onderdelen niet bewegen, in tegenstelling tot de echte wapens. Maar dan is het voor de belaagden al veel telaat. Deze imitaties verkopen erg goed, zegt een verkoper, die haastig nog wat wapens uithaalt vanonder Barbiepoppen en kerstboomversieringen. En met Wij verkopen slechts deze wapens. De koper doet ermee wat hij wil., maakt hij er zich met een Jantje van Leiden van af. De PNP, de Filippijnse Nationale Politie, heeft zich voorgenomen om, vooral rond deze Kersttijd, alle illegale verkoop van deze wapens te breken. Men heeft er al zakkenvol van geconfisqueerd, meer dan de echte illegale wapens, en er werd een nota verstuurd naar alle politiediensten om de jacht daarop te intensifiëren. Jammer genoeg laat de wet momenteel geen repressie toe op de bezitter van replicas, enkel de inbeslagname. Er is wel een wetsontwerp die dit toelaat. Erg nodig, want als iemand een wapen op je richt, vals of echt, krijg je weinig tijd om dat ook nog even te onderzoeken (Dipolog, woensdag 09 december 2009)
WIE HET SCHOENTJE PAST. Een labo in Zweden onderzocht onlangs een aantal leren schoenen uit diverse landen op het mogelijk bevatten van gevaarlijke chemische stoffen, daaronder ook twee paar schoenen vanuit de Filippijnen. Ze komen er bekaaid vanaf. Het labo vond een cocktail van stoffen op de schoenen, gevaarlijk, zowel voor de makers, als voor de gebruikers, als voor het milieu en dit gedurende de ganse levensduur van de schoenen en zelfs erna. De stoffen zijn kankerverwekkend, hormoonvernietigend en/of geven allergische reacties. Een paar donkerbruine herenschoenen van het merk Rusty Lopez bevatte van de 21 geteste stalen het meeste benzedrine, een kankerverwekkend aromatische amine. Slechts 30 Mg/kg is toegelaten. Dit paar scoorde zomaar eventjes 68 Mg/Kg! Het had ook het hoogste gehalte aan cadmium en nikkel en kwam op de tweede plaats voor chroom en op de derde voor arseniek en lood. Ook het ander Filippijns paar, een zwart paar dameslaarsjes van het merk Bandolino scoorde hoog en dus slecht. Het kwam op de eerste plaats voor het kobaltgehalte, was derde in chroom en scoorde vierde voor arseniek en kwikzilver. Het meest verontrustende is wel dat elk jaar tonnen trivalent chroom in het milieu terecht komt door afgedankte weggegooide schoenen. En testen tonen aan dat dit chroom door verbranding of begraving kan oxideren tot een bijzonder giftige en kankerverwekkende hexavalente vorm. Deze chroom kan worden ingeademd, via de huid worden opgenomen en kan waterlopen vergiftigen en zo schade berokkenen aan elk levend organisme en dus ook de mens. Zeven van de gevonden chemische stoffen staan op de Filippijnse prioriteitenlijst van chemische stoffen die onverantwoorde risicos kunnen berokken aan de publieke gezondheid, de werkomgeving en het milieu. (Dipolog, woensdag 09 december 2009) ORGAANTRAFIEK KELDERT DANKZIJ RECENTE WET. Zes maanden geleden werd een wet gestemd die het ongeremd afstaan, lees; verkoop, van organen van arme Filippijnen aan welgestelde buitenlanders verbiedt ingesteld. Dit was ook nodig want bepaalde groepen, noem ze maar organenhandelaars, en enkele malafide ziekenhuizen hadden er zich voor grof geld in gespecialiseerd. De nieuwe wet zegt dat een buitenlander geen recht heeft op een orgaan van een levende, niet-gerelateerde Filippijnse donor. Het stelt ook dat de verkoop of aankoop van organen strikt is verboden. De straffen bij inbreuk zijn voldoende streng; tot 20 jaar gevangenisstraf met daarbij een geldboete van 1 tot 2 miljoen Php. Natuurlijk kan nog steeds vrijwillig en op onbaatzuchtige wijze een orgaan worden afgestaan voor therapeutische doeleinden, doch steeds binnen de regels van de wet. Om een en ander te controleren dient elke ziekenhuisdirectie elke maand een lijst in te dienen met opgaven van de uitgevoerde transplantaties. Nu kan de regering terecht bogen op een strikte implementatie en navolging van deze wet met slechts één enkele overtreding op gebied van organenverkoop sinds juni 09. Deze inbreuk gebeurde in het Mindanao Hospitaal. De uitvoerende dokter en zijn assistenten werden voor de loop van het onderzoek geschorst van enige transplantatieactiviteit en ook het ziekenhuis mag alvast voor de duur van het onderzoek geen transplantaties meer uitvoeren. (Dipolog, woensdag 09 december 2009) PICK-UPS EN ANDERE ZWARE WAGENS. Niettegenstaande de modale Filippijn zich vervoert met tricycles, jeepneys, bussen en minibussen, rijden er ook nogal wat personenwagens rond. Een paar ervan zijn oude bakken, en van Europese import maar de personenwagens van de beter gegoeden zijn van een gans ander kaliber. Het zijn bijna allemaal grote pick-ups, zoals je ze in de States aantreft. Ze hebben veelal vier deuren en achteraan een pick-up gedeelte waar meestal klapzetels zijn geïnstalleerd. Daarop zit eventueel, tussen de goederen, het personeel en desgevallend de gewapende bodyguards. Zo zie je ondermeer Toyota Hilux, Hyundai Tucson, Ford Everest, Mitsubishi Strada en de wat oudere Isuzu Fuego. Deze pick-ups hebben een zware motor van rond de 3 of meer liter en zijn veelal voorzien van onnodige accessoires zoals mistlampen (er is hier nooit mist!), bullbar (er zijn geen gevaarlijke loslopende runderen, laat staan groot overstekend wild hier!) (Dipolog, donderdag 10 december 2009)
EEN PERMANENTE STROOMVOORZIENING. Terwijl ik dit neerschrijf ervaren we de zoveelste brown out van de maand, een stroomonderbreking dus. Normaal mag je zowat rekenen op twee outs per week, voor telkens 3 tot 6 uren, maar wegens het toenemend gebruik van onveilige kerstverlichting op al even onveilige, schabouwelijke circuits gebeurt het nu zowat dagelijks, en vandaag zelfs al tweemaal. Het is avond en ik geniet van de uitzonderlijke avondlijke stilte want de videoke- en andere geluidstoestellen her en der staan noodgedwongen op non-actief. Toch krijg ik voldoende frisse lucht toegewaaid door een ventilator, is onze woonkamer goed verlicht en mijn laptop is eveneens gevoed op netstroom. Hoe dat allemaal zo komt verneem je nu. Zowat één week geleden kwam naast ons een oudere Amerikaan aangespoeld. Hij had enkele maanden voordien vanuit zijn woonplaats in San Diego een heleboel goederen naar zijn verloofde verscheept, goederen die hem het leven hier wat aangenamer moesten maken. Komt er nog bij dat hij verschillende gebruiksgoederen en huishoudtoestellen, waaronder een gigantische Amerikaanse koelkast/diepvries van een bevriend koppel kon krijgen die voorgoed naar de States vertrokken. Hij kreeg zoveel dingen toegestopt dat hij inmiddels heeft beslist om te verhuizen naar een heel wat ruimer appartement 30 m verderop. Enkele dagen geleden kreeg onze Cano het op zijn heupen met al die stroompannes en kocht prompt een Chinese generator van om en bij de 500 die hem nagenoeg 4 KW kan geven. Nu heeft hij eigenlijk genoeg aan minder dan de helft want met zijn computer, zijn stereo, zijn koelcombinatie, zijn ventilator en nog een paar akkefietjes gebruikt hij nog geen 1 000 Watt. Gisteren was het weer bingo en terwijl ik het technische aspect van zijn stroomgever even van naderbij bekeek stelde hij mij voor om, mits een verlengkabel, ook van zijn toestel gebruik te maken. Dit liet ik me geen tweemaal zeggen en vanaf nu hebben we dus samen lak aan de brown outs. Ik koop wel af en toe een jerrycan benzine. (Dipolog, donderdag 10 december 2009) FIESTA IN BARANGAY MINAOG. Zo om de zes maanden worden we even uit ons meestal rustig appartementsbestaan opgeschrikt door een paar oorverdovende nachten. Want dan is het fiesta in onze barangay en dat zullen we geweten, lees; gehoord hebben. Op een goeie 50 m van hier is een private binnenplaats van ons logeercomplex en, om de barangayafgevaardigden wat ter wille te zijn wordt op die plaats dan het houden van een Miss gay showavond op dag één, en het accommoderen van een disco op dag twee toegelaten. Zowel de eerste, maar zeker tweede avond en nacht hebben één gemeenschappelijk element; lawaai! Dit is geen muziek meer, zelfs ook geen discomuziek, dit is, en ik val in herhaling, lawaai! Immers, alle hoge en middentonen worden door een equalizer, weggemoduleerd zodat enkel de bassen en ultrabassen overblijven. Dit wordt dan middels vijfentwintig, jawel, vijfentwintig baffles ten gehore gebracht, waarvan een vijftal manhoog.
Fiësta in Minaog en 'The Wall of Noise'
De dreun van deze geluiden is zo sterk dat, dwars door alles heen, de slaapkamerdeur en de deurtjes van de keukenkasten mee vibreren. En dat op bijna 80 m afstand! Slapen kan nog enkel met oordoppen. Klagen bij de verantwoordelijken heeft weinig zin want ze zijn erg in hun nopjes met hun discobar. Ze kunnen ook niet anders; ze hebben het immers zelf toegelaten zonder enige rekening te houden met hun veelal buitenlandse logeergasten. Nu logeert Neil, een bezadigde Amerikaanse zestiger, op minder dan tien meter van de plaats van het onheil. Het werd hem na enkele d(r)eunen toch wat teveel. Hij vroeg beleefd aan de dj om zijn bassen wat te minderen want het was werkelijk onhoudbaar. Deze minderde wat geluid en kwam met een hele technische uitleg voor de dag dat resulteerde in de conclusie dat hij deze niet kon uitschakelen. Nog geen 5 minuten later was hij weer op volle toeren en op volle geluidssterkte. Neil er weer naar toe. Deze maal met de dreiging dat hij bij een volgende gelegenheid de kabels uit de speaker zou rukken. En de volgende keer gebeurde dat dan ook. Plots was het muisstil, even althans. Dan werd er luidkeels door de veertig aanwezige disco-goers geprotesteerd. Meer nog, de gemoederen raakten dermate verhit dat enkelen reeds aanstalten maakten om Neil een lesje te leren, al of niet onder invloed van de alcohol. Gelukkig kwam zijn vriendin tijdig tussenbeidde om erger te voorkomen. Ikzelf deed mijn beklag wijselijkheidshalve slechts de daaropvolgende morgen, niet bij de verantwoordelijke, wel bij Norm, de Australische eigenaar van het complex, die toevallig aanwezig was. En ik sloeg daar nagels met koppen. Men zal in elk geval een herhaling voorkomen. (Dipolog, vrijdag 11 december 2009) DE KRIJGSWET IS OPGEHEVEN. Tijdens haar medisch routineonderzoek, net voor haar afreis woensdag naar de klimaatsveranderingconferentie in Kopenhagen, is Gloria Macapagal Arroyo even naar het Paleis geweest om het document te ondertekenen die de krijgswet welke een grote week geleden werd ingesteld, in te trekken. Nadien vervolgde zij haar weekendonderzoek. De krijgswet werd afgekondigd om het leger en politie toe te laten de schuldigen aan de massacre in Maguindanao op te pakken en tevens het onderzoek naar rebellie en de daarvoor aangelegde wapenvoorraden op te sporen. De afgelopen dagen werden 24 personen in beschuldiging gesteld van rebellie, waaronder Andal Ampatuan Sr. Nog 638 anderen worden door het Ministerie van Justitie daarover ondervraagd. Drie anderen, waaronder Ampatuans zoon, Andal Jr. worden beschuldigd van meervoudige moord en nog 247 anderen zullen er eveneens worden van beschuldigd. Ondertussen blijven 47 personen gegijzeld in het zuiden van de provincie Agusan del Sur. Zij werden door 15 gewapende gangsters ontvoerd. Deze gangsters waren vroeger helpers van de politie maar zijn op banditisme overgeschakeld. Zij zijn van de Manobostam en het crisisteam heeft onderhandeld met hun gerespecteerde leider. Hoofdman Datu Dagtikan is bereid om voor de overheid een oplossing te bekomen en zal de gangsters overhalen om de gegijzelden zonder letsel vrij te laten en zich aan de reguliere politie over te gegeven. Perez, de leider van de gewapende bandieten zegt dat het allemaal is verzonnen door de Tubayfamilie om zich te wreken op de Manobo. Bij de stammentwist tussen de Manobo en de Tubayfamilie vielen al, sinds begin dit jaar, tien doden. Deze laatsten, die eveneens van moorden worden beschuldigd, zouden zich eerlang overgeven aan de bevoegde autoriteiten om alzo de weg te banen voor de vrijlating van de 47 gegijzelden. Volgens het hoofd der Commissie van Inheemse Stammen kan een wet worden ingeroepen die de beschuldigingen aan moord kan intrekken gepleegd door inheemse gemeenschappen. Moord is immers een van de manieren waarmee stammen hun geschillen kunnen oplossen (Dipolog, zondag 13 december 2009)
