Tijdens het kerstconcert van het Ruysscheveldekoor (houd 20 december vrij!!) worden wij begeleid door Dieter Van Handenhoven.
Dieter van Handenhoven studeerde aan de conservatoria van Antwerpen en Brussel. Naast het Hoger Diploma orgel behaalde hij eveneens een Meesterdiploma klavecimbel. Als docent is hij verbonden aan de muziekacademie van Sint-Niklaas en aan de Antwerpse Kunsthumaniora. Hij is regelmatig te gast op orgelcycli en gaf recitals in o.a. de Sint-Baafskathedraal te Gent en de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal te Antwerpen. Tevens is hij een veelgevraagd continuospeler.
Hij is verbonden aan het Collegium Instrumentale Brugense (o.l.v. Patrick Peire) maar concerteerde ook bij o.a. Il Fondamento, de Beethoven Academie, het Filharmonisch Orkest van Vlaanderen, het Vlaams Radio-orkest en Ex Tempore.Sinds 2002 is hij klavecinist bij producties in de Vlaamse Opera. Zo was hij te horen in Orlando en Ariodante ( G.F.Handel) en Idomeneo (W.A.Mozart). Daarnaast is hij begeleider op de wedstrijd Musica Antiqua te Brugge.
Hij werkte mee aan verscheidene CD-opnames met als buitenbeentje een opname voor Hooverphonic (Jackie Cane). Als organist en klavecinist was hij reeds meermaals solistisch te horen in concerti van J.S.Bach, W.A.Mozart, G.F.Haendel en Hugo Distler. Dit in o.a. het Festival van Vlaanderen en Musica Flandrica.
Ook als dirigent is Dieter Van Handenhoven reeds een hele tijd actief.Hij is de oprichter van het vocaal ensemble Arc Sonore en sinds 1993 is hij dirigent van het knapenkoor In Dulci Jubilo uit Sint-Niklaas. Hiermee concerteert hij regelmatig in binnen- en buitenland. Hij werd uitgenodigd als gastdirigent bij het Vlaams Radiokoor en bij de Capella Brugensis.
Het is - volgens welingelichte bronnen - vandaag knuffeldag. Het is ook meer geluk dan wijsheid dat ik dat weet. De dagen en weken zijn nauwelijks nog te volgen en rollen holderdebolder over mekaar in een wanhopige poging om wat aandacht te krijgen. Zo heeft onze VRT deze week een taalweek, het is ook de week van de pijn, en nu dus knuffeldag. Er bestaan ook themajaren maar zover heeft het geknuffel het nog niet geschopt.
Ik ben toch wat terughoudend met dat geknuffel. Ligt het aan mij dat ik een beetje selectiever wil zijn in de mensen die ik eens lekker wil knuffelen? In elk geval weet ik heel zeker dat het percentage mannen dat ik eens goed wil vastnemen in mijn armen aanzienlijk lager ligt dan dat van de vrouwen. Daar staat dan weer tegenover dat ik minder een klap met een handtas riskeer als ik mijn affectie tegenover de mannen toon - de tijd van de handtasjes voor mannen is namelijk al 30 jaar voorbij. Hoe dan ook, ik wil er vandaag wel een stel uitdelen, heel gemeend, maar dan wel aan hen waar ik echt om geef.
En als je de media mag geloven, dan is 3 minutenper dag knuffelen een absolute garantie voor meer welzijn en welbehagen. Dus ... een dikke knuffel als je er tenminste ook iets voor voelt.
Als je muziek wil beoordelen op zijn 'klassieke' waarde dan kijk je in eerste instantie of de volgende 3 componenten aangesproken worden: onze geest (verstand), ons hart (gevoel) en ... ons lichaam.
Mutatis mutandis geldt dat ook voor de uitvoering van een (koor)muziekstuk. Onze geest gaat cerebraal om met het ritme en tempo, de noten, de aanduidingen op de partituur. Uiteraard is dat een eerste vereiste om iets goed te brengen. Maar onmiddellijk daarna komt de interpretatie van de bedoelingen, van de stemming, ons gevoel moet beginnen mee te spelen. Een gevoelloze uitvoering is frigo-muziek, spreekt onszelf en de toehoorder niet aan, en is dus verloren tijd. En tenslotte gebeurt er iets met ons lichaam: we kunnen laten zien met wat we bezig zijn. Onze houding, gelaatsuitdrukking, en zelfs onze beweging completeert het geheel.
Hoe langer hoe meer wordt ook van koren verwacht dat zij niet gelijk standbeelden op een podium staan. De nieuwe trend is om bij het koor ook een bewegingsregisseur te betrekken, of een choreograaf. Of mij dat lukt bij de koren waar ik mee werk is nog een ander paar mouwen, maar ook hier moet tijd raad brengen.
Tebe Poem Wirf dein Anliegen auf den Herrn (Mendelsohn) Da nobis pacem Domine (J.S. Bach) Jesu, Rex admirabilis (Palestrina) Domine Deus (M. Haydn) Almost persuaded (Bliss)
Op 10 december hebben we met het Ruysscheveldekoor een optreden in een rust- en verzorgingstehuis in Sint-Pauwels. Hoe langer hoe meer mensen worden ouder en hebben op hoge leeftijd zorg en warme aandacht nodig.
Ik weet wel dat het een karikatuur is om je een refter voor te stellen gevuld met oudjes die met een papieren hoedje handjeklap moeten zitten doen, en dan nog kijken ook alsof ze het allemaal enig vinden. En dan die infantiele naampjes die men je geeft: het kan niet meer op, op een verkleinwoordje meer of minder wordt echt niet gekeken. " Jefke, we gaan je in je bedje leggen, doe maar uw armkes effekes in de lucht". Oudere mensen kan je ook op een waardige manier benaderen. Je kan door de lichamelijke zwakte heen kijken en ze benaderen als een oude boom in wiens schaduw je zelf groot geworden bent en die je in al zijn knoestigheid koestert.
Maar goed, we gaan dus optreden. Ik ben echt niet van plan om het programma te verlagen tot het kleuterniveau van tante Terry. De enige aanpassingen die we doen zijn de locatie, omdat deze senioren zich bijna niet kunnen verplaatsen naar een regulier concert, en de duur van het programma. Schoonheid en echte kunst moet je niet parkeren aan de buitendeur van een rusthuis. Die neem je gewoon mee binnen, want daar wonen mensen die gelachen en geweend hebben, die genoten hebben van mooie dingen in het leven, die heimwee hebben naar blauwe luchten en zonovergoten straten.
Mag het wat meer zijn dan "zakdoek leggen, niemand zeggen"?
Geïnspireerd door mijn blog-vriendin heb ik mij ook maar gestort in de huidige rage van netwerken en heb mij dus een profieltje aangemeten op Facebook. De wereld ons dorp. Nu ben ik niet zo een fantastische verteller, luisteren gaat mij beter af dan spreken. Maar een keer dat ik echt loskom, ben ik toch wel een kletskous. Oppervlakkigheid op zijn Amerikaans is daar niet bij: niet iedereen is mijn "love". Als je echter in mijn hart gesloten wordt, dan zit je er ook voor eeuwig en een dag. Trouw is een mooie eigenschap.
Canvas neemt alle optredens van de finalerondes van "Het Koor van het Jaar" op. Een uitgebreide samenvatting van de wedstrijd wordt aangevuld met sfeerbeelden van koorrepetities en intervieuws . Deze reportages worden uitgezonden in Canvas Klassiek op 16 en 23 november voor de halve finales en op 7 december voor de finale, telkens op zondag om 12 uur. Klara stelt de 10 halve finalisten uitgebreid voor in Brede Opklaringen (weekdagen van 9 tot 12 uur) van 12 tot 26 november. De kijkers en luisteraars kunnen voor hun favoriete koor stemmen via de website van Klara.
Koor en Stem verwijst naar de website www.flagey.be om kaarten te bestellen voor die finalerondes; Maar deze ligt blijkbaar plat als het gaat om (verplicht) kaarten te bestellen.
Ik wil je - als geboren Limburger - niet onthouden wat een goeie vriendin mij een tijdje geleden toestuurde. Keep smiling, streekgenoten!
Twee Limburgers zijn na jaren werkloosheid en met wat politieke steun dan toch eindelijk aan een jobke geraakt bij de Belgische Spoorwegen. Daar beseffen ze al na een paar dagen welk vlees ze in de kuip hebben enzoeken ze wanhopig naar een plek waar onze twee zo weinig mogelijk in de weglopen.
Uiteindelijk neemt een ploegbaas ze mee naar een stuk spoorlijn dat al lang niet meer in gebruik is. Samen met de twee gaat hij midden tussen de rails staan."Mannen, nu moet ge eens goed kijken", zegt hij tegen de Limburgers, "Kijk maar eens in de verte tot zover ge het spoor nog kunt zien."Samen turen ze naar de verre horizon tot waar de rails in één punt samen lijken te komen.
"Mannen, ge begrijpt hoe gevaarlijk zoiets is, hé", zegt die ploegbaas. "Dus ga daar onmiddellijk naartoe en zorg ervoor dat de rails overal netjes even breed zijn".
"Inderdaad levensgevaarlijk" zeggen de twee en gewapend met een meetlat trekken ze richting horizon. De twee stappen en stappen, af en toe zorgvuldig metend. Kilometers en uren later blijft het gevaarlijke punt nog altijd onbereikbaar.
Vermoeid en niet begrijpend drentelen ze verder, tot de ene Limburger zich eventjes omdraait, in de verte tuurt, schrikt en roept : "Ho nee 't is niet waar hé! We zijn er al voorbij !"
Voor diegenen die van (koor)muziek houden en echt mooi dingen willen horen en zien:
zondag 26 oktober - 13.30 uur: Mariagaard Wetteren: repertoirenamiddag Voice Works zondag 9 november - 15 uur: halve finales Koor van het Jaar : Flagey Studio 4 - Brussel (wel reserveren) zaterdag 29 november - 19 uur: finale Koor van het Jaar zondag 14 december - 11.15 uur: Sint-Elisabeth-Begijnhof, Gent: Missa tribus vocibus virorum van Petr Benoit ZATERDAG 20 DECEMBER 20 uur: Kerstconcert door het Ruysscheveldekoor in de H. Kruiskerk te Stekene zaterdag 31 januari - 13.30 repertoiredag "Collectio Cathedralis" o.l.v. Kurt Bikkembergs - Abdij Keizersberg, Leuven
Voor de bloei van de Europese cultuur in de late middeleeuwen zijn de rondtrekkende jongleurs (speellieden, voordrachtkunstenaars, goochelaars, pantomimespelers) zeer belangrijk, maar in feite staan ze in laag aanzien: zeer gewild op markten en feesten omdat ze voor het noodzakelijke vermaak zorgen, maar het blijven zwervers, zoals mannen, die als jongen naar een klooster waren gestuurd en het als monnik niet konden uithouden. Of mislukte studenten van de in de late Middeleeuwen in de steden opgerichte universiteiten: "zwervers met een goede opleiding. Zij verzorgen ook de dansmuziek (bijvoorbeeld de estampie).
Van kunstliederen is in veel gevallen bekend, wie de maker is. Aan de uitvoering ervan worden hogere muzikaal-technische eisen gesteld, waardoor ze dikwijls worden uitgevoerd door beroepsmuzikanten. Daarom zijn in ieder geval veel teksten opgeschreven en is soms ook de muziek (melodie) genoteerd.
Troubadours (1100-1300) zijn afkomstig uit Zuid-Frankrijk, de Trouvères ( 1150-1300) uit Noord-Frankrijk. Bij beide gaat het om dichters-musici uit alle lagen van de bevolking van koningen tot rondtrekkende muzikanten. De liederen van de Troubadours zijn vooral aan de hoven uitgevoerd, het repertoire van de latere Trouvères (georganiseerd in gilden) ook in de steden onder patronage van de burgerij. De Minnesänger stammen uit Duitsland (1200-1325)
Toen ik gisteren na de repetitie thuis kwam, moest ik nog even denken aan mijn blog. In de definitie van het woord "dirigent" ging het hoofdzakelijk over maat en maat houden.
De menselijke geest is speels en het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ik terecht kwam bij de Egyptische godin Maät. Zij is de verpersoonlijking van een concept dat de eigenschappen essentie, authenticiteit, echtheid, rechtheid, juistheid, waarheid, stabiliteit, kosmische orde, rechtgeaardheid en rechtvaardigheid verenigt. Eigenlijk is het de godin van de onveranderlijke natuurwet.
Elke farao had als hoofdtaak de maät (kosmische orde) in stand te houden, en velen lieten zichzelf afbeelden terwijl ze een klein Maätbeeldje in de hand houden dat ze de goden aanbieden als teken van hun slagen in die opdracht (of althans hun goede bedoeling wat dat betreft). Het was de farao of zijn vertegenwoordiger die gelast was met het voorgeschreven dagelijks ritueel voor de godheden op basis van het principe van maät.
Mijn etymologie slaat op niks, maar het is een leuke gedachte dat essentie, authenticiteit, echtheid, rechtheid en juistheid ook toetsstenen zijn om een muzikale uitvoering te waarderen.
leider van een vocaal, instrumentaal of gemengd ensemble van musici, die tot taak heeft het ensemble zodanige aanwijzingen te geven dat een compositie op de meest verzorgde wijze tot klinken wordt gebracht.
De dirigeerkunde in ruime zin is bijna even oud als de muziek: de koorleider, die in de Griekse oudheid met een met ijzer beslagen schoen de maat stampte bij de koren van de tragedies, is reeds als dirigent te beschouwen.
Het met de hand muzikale aanwijzingen geven ontstond in de door Gregorius de Grote gestichte Schola Cantorum. Deze directie omvatte vnl. het aanduiden van de verschillende intervallen en van het verloop van de melodie; daar er vóór ca. 1000 geen zuivere melodienotatie bestond), was het uitbeelden van de toontrappen een belangrijk hulpmiddel om de melodie te onthouden.
Met de opkomst van de duidelijke maatnotatie, waarbij de noten een bepaalde tijdsduur werd toegekend, begon de dirigent zich te onderscheiden van de overige executanten. De dirigeerslag die ca. 1600 werd ingevoerd, maakte het mogelijk uit te beelden hoeveel noten binnen een bepaald tempus vielen, dwz. tussen een door de dirigent gebaarde op- en neerslag.
Mijn favoriete blogstertje maakt het bont vandaag. Een hele pagina over vrouwen: zelfkennis is het begin van wijsheid. Dus hier komt mijn recht van antwoord:
Waarom hebben mannen geen midlife crisis? Ze blijven altijd in hun puberteit zitten.
Het verschil tussen een man en een hond? Het duurt minder lang om een hond te trainen.
Waarom is naar bed gaan met een man hetzelfde als een soap? Precies als het interessant wordt is het afgelopen.
Waarom zijn moppen over blondjes zo kort? Zodat mannen ze zich kunnen herinneren.
Wat zei God na de man gemaakt te hebben? Dat kan ik beter!
Waarom willen mannen met een maagd trouwen? Ze kunnen niet tegen kritiek.
Waarom geven mannen een naam aan hun penis? Omdat ze niet willen dat een vreemde al hun beslissingen neemt.
Wat is het dunste boek ter wereld? Wat mannen over vrouwen weten.
Wat is het verschil tussen een man en E.T.? E.T. belde naar huis.
Hoe fitnessen mannen op het strand? Door iedere keer als ze een mooie vrouw zien hun buik in te houden.
Waarom simuleert 90% van alle vrouwen een orgasme? Omdat ze denken dat dit mannen boeit.
Waarom kan een man geen orgasme simuleren? Omdat hij niet opzettelijk zo'n raar gezicht kan trekken?
Wat is het verschil tussen een echtgenote en een minnares? Ongeveer 20 kg.
Waarom heeft God eerst de man geschapen en pas daarna de vrouw? Om hem de kans te geven even te genieten van het aardse paradijs.
Hoe zou de wereld eruit zien zonder mannen? Vol dikke gelukkige vrouwen.
Wanneer weet een vrouw dat haar man haar bedriegt? Als hij twee keer in de week een douche begint te nemen.
Waarom heb je 1 miljoen spermatozoïden nodig om 1 eicel te bevruchten? Omdat ze de weg niet willen vragen.
Wat hebben elektrische treintjes en borsten met elkaar gemeen? In feite zijn ze bedoeld voor kleine kinderen, maar het zijn de mannen die er mee spelen.
Wat is het verschil tussen een nieuwe man en een nieuwe hond? Na een jaar is de hond nog steeds opgewonden als hij je ziet.
Wat is de beste mannier om een man iets te laten doen? Zeggen dat hij er te oud voor is.
Wat is de overeenkomst tussen mannen en computers? Niemand begrijpt waarom ze zo raar doen en ze hebben altijd te weinig geheugen.
Ik zat juist te kijken naar het reclamefilmpje op tv voor de Klara Muziekprijzen. Eén keer is het leuk, daarna krijg je zin om in de ijskast op zoek te gaan achter iets lekker (wat ik niet zou mogen doen, gezien mijn respectabele omvang). Maar weet je wie van mij de allerhoogste muziekprijs zou mogen krijgen? Dat zijn die duizenden en duizenden amateurs die elke week weer bijeen komen om muziek te maken: koorzangers, harmonie- en fanfarespelers, jongeren in allerhande groepjes. There is music in the air.
De mensen om mij heen zeggen vaak dat ik kalmte en rust uitstraal. En wellicht is dat uiterlijk ook wel zo. De Romeinse filosoof Seneca schreef 2000 jaar geleden al : "Breng eerst de vlucht van je lichaam tot staan om je geest bijeen te houden." Maar dat dat allemaal niet zo gemakkelijk is bekent hij twee zinnen verder al. "Zoals diegene die probeert zijn vroegere liefde kwijt te geraken elke verwijzing naar het geliefde lichaam moet vermijden - want niets leeft zo gemakkelijk weer op als verliefdheid - zo moet ook hij die zijn verlangens naar alles kwijt wil waarop hij voorheen verzot was, zijn ogen en oren afwenden van alles wat hij heeft achtergelaten".
Ik weet niet hoe oud Seneca was toen hij dit schreef, maar ik ben nog niet in dat stadium van kalmte en onthechting aanbeland. Misschien ben ik dan uiterlijk wel een stil rustig meer, onder het wateropvlak bevindt zich een vulkaan, die op regelmatige tijdstippen wel eens tot uibarsting komt. Het dier is nog niet getemd.
Eén van de grootste werken die dit seizoen in de Vlaamse Opera aan bod komen is de "Messiah" van Händel. Op paasdag 2009 in de Vlaamse Opera in Gent, en op Paasmaandag in de Carolus Borromeuskerk in Antwerpen. Door de enen werd het in Händel's tijd verafgood als een hoogtepunt van muzikaliteit, door de anderen verguisd als godslasterlijk omdat men de heilsgeschiedenis niet op muziek mag/kan zetten. Ik behoor bij de eerste categorie. natuurlijk zal het geen Elly Amerlinck zijn die we horen, maar het blijft een fascinerende gebeurtenis die je niet mag missen.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
