De naam Utrecht is afkomstig van het Latijnse Traiectum, dat "doorwaadbare plaats" betekent. De 'U' komt van het Oudnederlandse woord uut, dat 'benedenstrooms' betekent. Vanwege de Domtoren, beeldmerk van de stad waarvan de toren met 112,32 meter de hoogste kerktoren van Nederland is, wordt de stad ook wel Domstad genoemd. Twee andere bijnamen zijn Utereg (in het Stad-Utrechts) en Utca (in de multiculturele straattaal van de Randstad). Tijdens Carnaval heet de stad Utrecht Leemput.
Een inwoner van Utrecht zich liever Utrechter dan Utrechtenaar noemen (vgl. Hagenees voor Hagenaar). Dit als gevolg van de zogeheten Utrechtse homoseksuelenaffaire: achter de Dom was er in de achttiende eeuw een geheime ontmoetingsplaats van homoseksuelen (voor wie tussen de kerk en de toren ook een gedenksteen ligt). Toen dit aan het licht kwam en de slachtoffers ter dood veroordeeld werden, werd Utrechtenaar een scheldwoord voor homoseksueel. Inwoners van de stad worden ook wel 'baliekluivers' genoemd, naar de Utrechters die, hangend over de balies van de bruggen van de Oudegracht, de bedrijvigheid in de stad aanschouwden en elkaar ontmoetten
Beste kriekebolletjes van allerlei origine, De blog mag vandaag dienst doen als post, en heeft voor jullie een primeur.
ER GAAN WAT KLEINE WIJZIGINGEN MOETEN AANGEBRACHT WORDEN AAN HET PROGRAMMA VOOR AUGUSTUS_SEPTEMBER.
Op 3 september word ik eventjes opgenomen in het ziekenhuis voor een heelkundige ingreep. In mijn optimisme reken ik er op dat ik op 15 september (voor Korile) en op 16 september (voor Ruysscheveldekoor) terug kan beginnen repeteren: de dokter zegt een maand, maar die sprak over pauken verslepen en dergelijke (heel goeie dokter, maar heeft blijkbaar geen verstand van dirigeren). Zwaaien met mijn armen moet wel eerder lukken. Voor de huwelijksmis met Korile heb ik aan Rita al een voorstel gedaan. Korile heeft al een mail gekregen met het programma en dat kom ik zeker mee instuderen vanaf 18 augustus. Voor Ruysschevelde zal de koordag van 5 september helaas niet kunnen doorgaan: daarover moet ik nog overleggen met het bestuur, want we hebben onze repetities broodnodig. Ik zal nog zien of de mis in Sint-pauwels lukt op 12 september.
Ondertussen kan ik toch rustig mijn valies pakken voor Europa Cantat. Vrijdagmorgen vertrekken Pascale, Josette, Kris en ik naar Utrecht. We gaan lekker 9 dagen zingen en daarna schitterende eindconcerten geven. Groetjes! Carlo
Utrecht is een stad en gemeente in Nederland en de hoofdstad van provincie Utrecht. Gemeten naar aantal inwoners is het de op drie na grootste stad van Nederland. Er wonen 299.484 personen Het stadsgewest Utrecht, de agglomeratie omvat ruim 640.000 inwoners. Utrecht is een van de steden van de Randstad. De stad is centraal gelegen op een knooppunt van weg-, spoor- en waterwegen, waardoor het een toonaangevende beurzen- en conferentiestad is en het hardst groeiende economische centrum - vooral in de dienstensector - van zowel de gehele Randstad als Nederland.
Utrecht is een van de oudste steden van Nederland met een belangrijk historisch centrum. Kenmerkend voor de stad zijn onder meer de werven en de de Domtoren, waaraan de stad de bijnaam Domstad ontleent.
Koren worden nogal eens gevraagd voor een speciaal optreden bij huwelijksmissen of begrafenissen. En zeker bij begrafenissen is dit een mooie kans om voor een groot publiek op te treden. De moeilijkheid ontstaat als de aanvragers met verzoeknummers komen aanzetten. Vaak hebben ze dan een of ander lied in hun hoofd dat ze mooi vinden en dat ze absoluut willen geprogrammeerd zien. En even vaak moet een koor (zijn dirigent die de eindverantwoordelijke is voor de programmering) mensen teleurstellen. Ofwel past het lied helemaal niet om in een koorbezetting te zingen, of het staat gewoon niet op het repertorium van het koor, of de omstandigheden zijn van die aard dat het niet zal lukken om een acceptabele uitvoering te verzekeren. In de keuze van het algemeen repertorium van een koor, is het wijs dat de dirigent aandachtig luistert naar zijn koorleden: dat kan alleen maar de motivatie en het zangplezier vergroten. Maar in de samenstelling van een lijst voor uitvoeringen kan alleen de dirigent bepalen wat wenselijk/mogelijk is.
Het blijft een struggle om de naam CLAES in stand te houden. Voorlopig is er eentje, op wiens kleine schouders de hoop rust. Finn krijgt hopelijk wat steun in de loop van augustus.
Nu was ik vast van plan om heel ontspannen een stukje te plegen over detoneren (zeg maar een beetje vals zingen) op momenten dat je eventjes de boog laat ontspannen. Niet abnormaal als je in vakantie bent en eventjes moet opdraven om een verplicht nummertje (in dit geval een begrafenis) te doen. Feitelijk zou het beter zijn om tijdens de (koor)vakantie geen optredens aan te nemen, maar daar zal wel weinig oor naar zijn. Maar zoals ik zei, dit was het opzet van dit stukje. Ik ben echter nog altijd hoteldebotel (mooi woord hé) van het feit dat ik vanmorgen bij het krieken van de dag (nog zo een leuke uitdrukking) in allerijl naar de spoedafdeling van AZ Nikolaas gemoeten ben: ik ben nog niet aan het sterven, maar ouder worden heeft zo van die kleine nadeeltjes. Nu was het ergste niet die urgentie, maar wel de schrik dat Europa Cantat en misschien Rome in het gedrang komt. Duimen maar, want dat zou ik pas erg vinden.
Een Italiaanse priester heeft protest aangetekend tegen de beslissing van de politie om zijn rijbewijs af te pakken na een positieve ademtest. De priester beweert dat hij eerder op de dag al vier missen had gedaan en dus ook al vier bekers wijn "had moeten drinken". De politie hield de 41-jarige geestelijke uit Bologna tegen bij een uitrit van de snelweg tussen Milaan en Turijn. Uit een ademtest bleek dat hij 0,8 promille in het bloed had, wat meer is dan de toegestane 0,5 promille, zo meldde het Italiaanse persbureau Ansa afgelopen zaterdag. De priester verklaarde aan de politiemannen dat hij reeds vier missen had opgedragen en dus een zekere hoeveelheid miswijn tot zich had moeten nemen. Volgens Ansa gaat de priester nu een procedure inleiden bij de vrederechter om te laten vaststellen dat zijn positieve ademtest niet het gevolg was van 'vrijwillige' alcoholconsumptie.
De Capella Sanctorum Michaelis et Gudulae werd als kathedraalkoor van Brussel in 1983 opgericht door Erik Van Nevel. De basisopdracht van de Capella bestaat uit de kwalitatief hoogstaande opluistering van de belangrijkste diensten in de kathedraal. De oorspronkelijke specialisatie in de oude muziek -- en in het bijzonder de polyfonie-- werd geleidelijk aan verruimd naar meer recente stijlperioden. Zo bracht het ensemble de laatste jaren opmerkelijke kathedraalconcerten met o.m. schitterende hedendaagse koormuziek en creaties: dit initiatief werd positief onthaald. De huidige dirigent is één van de vermaardste dirigenten van België: Kurt Bikkembergs
Het kathedraalkoor ontstond in 1998 uit een fusie van het Sint-Maartenkoor uit Stevoort en de Capella Sancti Quintini uit Hasselt. Al 30 jaar wordt het koor geleid door dirigent Ludo Claesen, met Paul Steegmans als vaste begeleider. De eerste taak van het Kathedraalkoor is de opluistering van de pontificale vieringen, maar daarnaast heeft het koor ook de ambitie om een draaischijf te zijn binnen de Hasseltse vocale muziekbeleving.
In de loop van tien jaar kon het koor al verschillende hoogtepunten beleven. Daaronder de Europese première van The Walk (een eigentijdse passieverklanking van de Vlaams-Amerikaanse componist Noël Goemanne), het Oratorio De Noel (C. Saint-Saëns), Membra Jesu Nostri (D. Buxtehude), Die Schöpfung (J. Haydn), Wie der Hirsch schreit (F. Mendelssohn), Requiem (G. Fauré) en de cantate Höchsterwünschtes Freudenfest (J.S. Bach).
In de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal wordt sinds eeuwen gemusiceerd, en sinds de 16 de eeuw bestond er een Choraelhuys, waarin op verschillende manieren zangers werden opgeleid. Uit deze traditie van het opleiden van jonge zangers ontstond in 1927 het Knapenkoor. In 1985 werd er ook een Meisjescantorijopgericht zodat de Kathedraal sinds toen 2 volwaardige jeugdkoren heeft.
Naast de twee jeugdkoren werd in 2000 de Capellaopgericht. Dit (jong) volwassenenkoor is een kamerkoor dat net als de andere koren een belangrijke liturgische en muzikale taak te vervullen heeft in onze kathedraal. De Capella concentreert zich vooral op het uitvoeren van oude polyfonie enerzijds en hedendaagse (Vlaamse) koormuziek anderzijds.
De huidige kapelmeester van het Kathedraalkoor is dhr. Sebastiaan van Steenberge.
Muziek neemt in de Engelse kathedralen een meer dan belangrijke plaats in. Elke kathedraal heeft drie of meer organisten in dienst. De koren van de kathedralen zingen wekelijks rond de 8 dagelijkse diensten. In de zomer maar ook op andere momenten wanneer de scholen met vakanties zijn worden de diensten gezongen door gastkoren. Van deze gastkoren wordt verwacht dat ze zowel liturgisch als muzikaal op een hoog niveau opereren.
De functie van een koor in een Engelse kathedraal is niet te vergelijken met die in een Nederlandse of Belgische (Vlaamse) kerk. Hier is het zingen vaak beperkt tot een paar vierstemmige liederen. In Engeland wordt echter verwacht dat je muzikale leiding geeft aan de hele dienst. In vrijwel elke dienst wordt driekwart van de dienst gezongen of heeft het koor een andere functie
Duitsland wordt wel eens genaamd: het land van dichters en koren. Dit laatste is niet te ontkennen. Bijna elk dorp heeft meerdere koren. Volkse koren, kerkgebonden koren, schoolgebonden koren tot echte kleine-kinderkoren, iedereen in het land wordt er wel eens voor uitgenodigd.
Een speciale plaats binnen dit zangleven hebben de Knabenchöre. Hoewel een zuiver knapenkoor anno 2006 haast een anachronisme lijk te zijn, leven ze toch nog verder, zoals bv. het Schönenberger Knabenchor uit Berlijn. Hoe is men ertoe gekomen knapenkoren op te richten? De belangrijkste oorzaak ervoor is te zoeken in voorbije eeuwen. Koren kwamen, buiten concerten en in functie van opera, bijna uitsluitend in kerken voor. Zij moesten de plechtige kerkdiensten kleur gegeven. Vele componisten specialiseerden zich in religieuse muziek voor meerstemmige koren. Maar in kerken mochten vrouwen niet deelnemen aan een kerkdienst. Dat betekende verlies van de sopraan- en altstem. Daarom ging men over tot het aanspreken van jonge knapen.
Knapenkoren kenden dan ook een merkwaardig succes in voorbije eeuwen. Weldra richtte men zowaar scholen op, waar knaapjes speciaal opgeleid werden voor een koorleven. Zulke scholen leven nog zoals bv. deze voor de Regensburger Domspatzen en het Tomarenkoor uit Leipzig. Veelal werden kinderen aangesproken vanaf hun 8ste-9de levensjaar en waren in staat deel te nemen aan het koorleven tot de ouderdom van ongeveer 17 jaar. Dat betekende plus-minus tien jaar mogelijkheid voor een ware professionele opleiding.
Deze langdurige opleiding van knapen leed echter onder de verjonging van de stemwisseling. Tegenwoordig wisselen de meeste knapen op een ouderdom van 12-13 jaar van stem. Dit betekende het einde van de meeste zuivere professionele knapenkoren gezien er niet voldoende jaren ter beschikking stonden om echte kwaliteit te bereiken. Aanvankelijk probeerde men dit probleem op een barbaarse en mensonwaardige wijze op te lossen: castratie. Later is men daar dan toch van afgestapt en werd de frequentie van zangbeurten verhoogd waardoor de stemwisseling dikwijls kon uitgesteld worden en slechts zeer slepend plaatsvond.
Tegenwoordig lost men dit stemwisselingsprobleem op door knapenkoren om te vormen tot jeugdkoren. Dit betekent dat knapen die hun stem gewisseld hebben nog steeds aan het koorleven deel kunnen nemen doordat men aan de sopraan- en altstem nu ook tenor- en basstemmen toevoegde. Aldus verdwenen de meeste knapenkoren en werden jeugdkoren. Dat koren met knaapstemmen blijven voortbestaan ligt vooral in het speciale timbre van een knapenstem tegenover een vrouwenstem.
Ruysscheveldekoor begint een welverdiende vakantie
Gisterenavond hebben we met een heel intensieve repetitie het werkjaar afgesloten. Met de tong op onze tenen (en echt niet alleen door de tropische temperatuur) kunnen we nu eventjes aan welverdiende vakantie beginnen. Alhoewel ... in het kader van onze jubileumtour zingen we zaterdag om 19.00 uur nog een mis in de Hellestraat. Het was de laatste maanden hard werken, om min of meer op schema te blijven voor het novemberconcert. Aan diegenen die trouw de repetities hebben bijgewoond, een dikke proficiat. Aa,n de sloebers die het nogal eens lieten afweten: niet meer doen, of je bent hopeloos achter. Maar daar denken we nu eventjes niet aan: geniet van het zomerreces, en wees paraat vanaf medio augustus.
Dat hebben ze toch maar mooi gefikst, die bassen. Want zo werkt het bij KORILE. Het bestuur maakt zich geen zorgen over feestjes, maar vertrouwt om beurt de organisatie toe aan één van de stemgroepen: spaart uren uit op bestuursvergaderingen (alsof een bestuur de wijsheid en originaliteit in pacht heeft voor feesten) en heeft gegarandeerd een voltreffer. Toch wel een speciale dank voor Jos (en co) die op deze stralende zomerdag gewoon zijn huis, tuin, hond, vrouw en dochter ter beschikking stelde voor deze ultieme locatiewijziging.
Lekker was het alleszins, heeeeel lekker. En gezellig! Onze ijscoman Jacques ontpopte zich bovendien als een eersteklas leider van de open zangstonde, daarin enthousiast bijgestaan door Inge. Dat had als resultaat dat de BBQ begon op 30 juni en eindigde op 1 juli. Eventjes waren we ook in gedachten bij Pierre (ziekskes) en bij Leon en Julienne (rouw).
Dank u wel bassen, dank u wel KORILE. See you soon!
En zoals steeds waren we nog niet goed wakker vanmorgen of Vic en Marie-Louise hadden al gezorgd voor de eerste foto's! Dank u wel, kus, kus, kus.
Zonet was er een kleine nieuwsitem op Radio Eén: een enquête van Manpower over vakantie en hoe moeilijk het is om zomaar alles achter te laten. Natuurlijk ging het over werkende mensen (wat dat ook mag wezen). Vooral de dagen voor je met verlof vertrekt zouden stresserend zijn. Maar dacht je echt dat dit alleen gold voor mensen die nog volop in het arbeidsproces zitten? Vergeet het maar. Iedere gezonde gepensioneerde zal je vertellen dat hij het minstens even druk heeft als vroeger. Dus ... vroeg en vlug beginnen om een reeks klusjes af te werken voor het vrijdag is en ik voor een weekje met alle kleinkinderen naar de zee ga. Automobielkeuring, doktersvisite, mailbox leegwerken (o jee!), nieuwe afspraken maken voor het jubileumconcert, nog snel een programmaatje klaarstomen voor een komende huwelijksmis, en tussendoor kindjes helpen opvangen (een drama die kinderopvang tijdens schoolvakanties!) ... Ik zie het al voor mij: binnenkort heb ik vakantie nodig om van de vakantie te bekomen.
Van maandag 29 juni tot en met vrijdag 3 juli 2009 organiseert Koor&Stem een verkoop van koorpartituren uit de stock van de voormalige uitgeverij De Notenboom. Werk van Vic Nees, Raymond Schroyens, Jan Van der Roost, Kurt Bikkembergs en vele anderen kan u goedkoop in kooroplage aanschaffen.
Datum: maandag29 juni tot en met vrijdag 3 juli 2009, iedere dag van 13u-17u.
Plaats: Refter van het HAK, Zirkstraat 36, 2000 Antwerpen
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
