Het nieuwjaarsconcert van het Antwerp
Symphony Orchestra op zaterdag 6 januari om 15 en 20 uur.
Hoe zou het de wals vergaan zijn, mocht Johann Strauss er
niet geweest zijn? De koning van de driekwartsmaat heeft deze dans tot een van
de meest prestigieuze uit de muziekgeschiedenis gemaakt. Philippe Herreweghe
neemt u mee naar het Wenen van weleer, toen de Donau nog schoon en blauw was en
champagnekurken feestelijk de lucht in schoten. Kom dat horen, want zijn
historisch geïnformeerde lezing van Strauss meest fijnzinnige orkestwalsen
laat zich niet samenvatten in een-twee-drie. Ditmaal met de nachtegalenstem van
Sandrine Piau als geschenkverpakking.
Wie van kamermuziek houdt en zich niet
de moeite ontziet om Antwerpen te bereiken, moet zeker in zijn agenda zaterdag
27 januari aankruisen. Dan palmt Klara voor het zevende jaar op rij deSingel
in. Live muziek weerklinkt dan een dag lang in alle zalen, studios en gangen.
Met - zoals gebruikelijk voor Klara - klassieke muziek in al haar
verschijningsvormen. Van barok tot hedendaags, van jazz tot wereldmuziek, van
muziektheater tot debat.
Van 12 uur s middags tot laat in de
avond kan je op ontdekkingstocht. De kroon op het werk wordt geplaatst in de
Grote Zaal om 20.00 u. door het Brussels Philharmonic en het Vlaams Radiokoor met
muziek uit de Baltische staten (Arvo Pärt en andere Vasks ).
WIJ (doorgestuurd
door Jos Metdenanxt en Gilbert Potoms)
Geboren
in de jaren 1940 - 1960
Wij waren de sterken uit de jaren '40... 50...
Vooreerst hebben wij een normale geboorte overleefd,
met moeders die rookten, en of dronken
gedurende hun zwangerschap.
Zij namen aspirines, aten vinaigrettesaus,
mayonaise en desserten en zij werden
niet getest op suikerziekte of cholesterol.
En na dat trauma werden wij op onze buik
te slapen gelegd in kinderbedden
geverfd met mooie blinkende loodverf.
Er waren geen kindersloten op de deuren
en als wij met de fiets reden hadden wij
basketbalpetten op en geen helmen.
Als baby of kind reden wij mee
op de schoot van moeder
in autos zonder gordels,
noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.
In de bak van een camionnette zitten, of op het paard van Boer Zutter, op een
zonnige dag, was altijd een belevenisen iets héél speciaal.
Wij dronken putwater of water van de kraan
en geen water uit een plastic fles.
Wij aten taartjes, wit brood, echte boter,
spek met eieren en beukennootjes
en walnoten die al op de grond lagen.
Wij dronken warme chocolademelk
met echte suiker erin.
We hadden geen last van obesitas.
WAAROM ?
Omdat wij steeds buiten speelden.
Daarom!!
Wij verlieten de woning s morgens vroeg
om naar school te FIETSEN
(er waren toen geen moeders die ons met de auto even konden brengen),
of om heel de dag te spelen in de frisse lucht
en dit op voorwaarde dat we
s avonds bij donkerte thuis waren.
(of als de straatverlichting begon te branden)
Onze ouders wisten helemaal niet waar we uithingen.
We hadden geen gsm maar we hadden ook Dutroux nog niet meegemaakt.
We hadden "vuile kleren om te spelen"
en "schone kleren" om op bezoek
of naar de kerk te gaan.
Wij hadden uren nodig om ons speelgerief zelf te maken.
Wij hadden geen
Playstations, Nintendos, X-box, iPod enz.
Er waren geen videospelen,
geen 150 tv kanalen, geen videofilms of Dvds
geen stereoketens.
Voor 18 uur keek je alleen naar het 'testbeeld'
Er waren geen computers of internet.
WIJ HADDEN NOG VRIENDEN
en wij gingen buiten om met hen te spelen.
Wij vielen uit bomen, sneden ons,
braken af en toe een arm, been of een tand,
We gingen appels en peren "plukken"
en er waren daar geen gerechtelijke vervolgingen voor,
om iemand daarvoor de schuld te geven.
Als we dan toch gepakt werden,
dan kregen we een pak slaag en
thuis hielden wij wijselijk onze mond.
Wij kregen voor onze 12de verjaardag loodjesgeweren, speelden met stokken als
degen, een deksel van de vuilbak als schild, katapulten, slingers, boog en rieten
pijlen met vooraan een grote nagel...
We maakten van oude messen, goede werpmessen en oefenden ons op een boomstam of
een oude vogelpikdoel uit het café.
Ondanks dat men ons vertelde
dat wij ons ogen konden verliezen
of ons gingen kwetsen met die dingen
hebben wij dat allemaal overleefd.
Wij reden met de fiets of gingen te voet
tot aan de woning van een vriend en gingen gewoon
langs achter binnen.
Wij waren er van harte welkom en schoven soms mee aan tafel voor het
middagmaal.
Het idee dat onze ouders ons uit de gevangenis
dienden te halen, was absurd, dat bestond gewoon niet.
Zij waren Met en Voor de wet, en Met de leraars.
Als we op school een straf kregen,
kregen we thuis nog eens extra straf erbij!
Onze generaties hebben enkele van de beste ondernemers, denkers en uitvinders
van alle tijden en van heel de wereld voortgebracht.
Deze jaren brachten een explosie van nieuwigheden en nieuwe ideeën.
Wij hadden de vrijheid om te proberen, de schrik voor het falen, het succes en
de verantwoordelijkheid
die er mee gepaard ging.
Wij hebben geleerd om dat te beheersen
en om daar mee om te gaan.
Als U één van hen bent?
PROFICIAT!
Misschien wilt U dit delen met anderen
die het geluk hebben gehad groot te worden
voor dat de advocaten en politici
alles kwamen regelen en reglementeren?
Wat was het leven mooi, simpel en helder.
Soms wat ruw maar klaar en duidelijk
maar mét regels
en wat waren we gelukkig!
Lang geleden begon
het nieuwe jaar bij het begin van de lente,
als de natuur weer tot leven kwam, of begin januari, als de dagen beginnen te lengen. Bij de invoering van
het christendom wilde de Kerk een eind maken aan de heidense gewoonten rond deze nieuwjaarsviering, en riep 1
januari uit tot bid- en boetedag om de besnijdenis van Jezus (8 dagen na de geboorte) te vieren. Maar
ook daarna vierde men het nieuwe jaar nog rond de oude heidense data, maar ook
op Sint Maarten (11 november); de eerste adventsdag; de zonnewende (rond 21 december); of Maria Boodschap (25 maart). De Spaanse landvoogd Requesens
besloot in 1575 dat het nieuwe jaar officieel op 1 januari begon.
Bij de Romeinen begon het nieuwe
jaar op 1 maart, totdat Julius Caesar in 44 v.Chr. de juliaanse kalender invoerde,
vanaf die tijd was Nieuwjaar op 1 januari. De Romeinen offerden sindsdien op
die dag aan de god Janus (waarnaar januariis genoemd) om hem mild te stemmen voor
het aankomende jaar.
Verrassend toch hoeveel internationale koorcompetities
georganiseerd worden in Europa.
In maart zouden we kunnen starten aan
het Gardameer samen met het Coro voci bianchi. Rond 1 mei treedt het Coro in
musica gaudium op als gastheer voor een wedstrijd in Caorle en Venetië. Enkle
weken later zingen we aan de Donau met de Budapest Chorl Society. In juli 2018
begint een heuse marathon. We beginnen in Tolun (Polen), gaan dan even langs in
Berlijn en eindigen in Rome bij het koor Citta di Roma.
Da nemen we de tijd om de zangers toe
te laten Europa Cantat in Tallin te vervoegen.
In oktober vliegen we naar Fundao
(Portugal).
Nu nog eventjes Euromillions winnen
voor de koorkas en ons programma een beetje opkrikken.
Nu één van
mijn zonen voor 14 dagen naar Zuid-Afrika is met zijn gezin vroeg ik mij af of
en hoe er daar Kerstmis gevierd wordt. Zoals steeds heeft Google het antwoord:
Zuid-Afrikanen
zetten meestal geen kerstboom neer, je zal er soms alleen een paar zien in
winkelcentra. Maar toch is er volop kerstsfeer in Zuid-Afrika met versiering en
kerstliedjes.
Kerstmis en Nieuwjaar worden in Zuid-Afrika voornamelijk buiten gevierd. Veel
Zuid-Afrikanen trekken er rond deze tijd op uit, en omdat internationale
vluchten voor hen redelijk duur zijn nemen de meesten vakantie in eigen land.
Wie op vakantie is gaat dan op zoek naar het leukste plekje: wie in Kaapstad op
vakantie is zal ongetwijfeld de Tafelberg opzoeken en met het kabelspoor naar
de top gaan. Natuurlijk kun je op zo'n feestdag ook iets spectaculairs doen:
een safari in het Krugerpark bijvoorbeeld.
Als je in de Zuid-Afrikaanse zomer in Kaapstad bent zal je verbaasd zijn over
de vele kerstverlichting en gezelligheid. Omdat het zo warm is zou je denken
dat je het kerstgevoel een jaartje overslaat, maar niets is minder waar. Vooral
als je 's avonds door de drukke Adderley Street in het hart van Kaapstad
loopt. Tijdens de Adderley Street Night Market is het volop genieten van
stalletjes, muzikanten en natuurlijk heel veel kerstversiering!
In Zuid-Afrika
wordt tijdens de feestdagen vooral lekker gegeten: vooral kalkoen, kreeft en
oesters worden met grote hoeveelheden verorberd. Kreeft en oesters zijn niet
overdreven duur in Zuid-Afrika, omdat ze lokaal gekweekt of gevangen worden.
Dus vieren de meeste Zuid-Afrikanen hun Kerstfeest of Nieuwjaarsdiner
zoals het volgens hen hoort: met een braai - een barbecue zoals alleen in Zuid-Afrika
dat kan!
Het moet nog
Kerstmis worden en we denken al aan Pasen. Velen onder u zullen de stukken
herkennen die ik met het Hanswijkkoor wil aanpakken. Mocht je zin hebben om mee
te komen doen, dan krijg je dit vanaf 8 januari op je bordje:
Charles
Gounod: Messe brève in C groot
Joan
Pau Pujol: Regina coeli
Albert
De Klerk: Christus die verrezen is
Graham
Kendrick: Here is bread
Iedereen welkom: iedere maandagvond van
19.30 u tot 21.00 uur.
Gisteren laatste repetitie van 2017 met
Korile. Behalve 4 dames, was het koor compleet (vorige week deden we zelfs nog
beter, we werkten met een voltallig koor). De laatste weken hebben we vooral
gewerkt aan ons concert van 16 maart, maar om de boel niet te saai te maken,
zetten we telkens een kort koorwerkje op het programma, om te zorgen dat
repeteren een verrassing bleef en dat we de nodige fun beleefden aan het louter
zingen an sich.
Nu leggen we er even de zangriem af tot
16 januari. We komen wel een eerste keer samen op 9 januari voor de obligate
nieuwjaarsreceptie en ledenvergadering. Voor de eerste keer in jaren belooft de
gedeeltelijke verkiezing van bestuursleden spannend te worden. De oproep van de
voorzitster is niet in dovemansoren gevallen: 6 kandidaten voor 3 zitjes. Een
bewijs dat leden zich willen engageren!
Laten wij vandaag eens kijken hoe het kerstfeest ontstaan is. Het is niet
bepaald een feest wat er ineens, van de ene op de andere dag, was. Het
kerstfeest is namelijk veel ouder dan 2000 jaar. Het is een feest dat ver
daarvoor in met name Noord-Europa werd gevierd. Van oorsprong is het het
Joel-feest. Dat feest werd gevierd vanaf midden december tot januari, ook wel
het midwinterfeest genoemd.
De oude Germaanse stammen gebruikten een maandkalender om het tijdstip te
bepalen waarop het feest begon. Een houten blok, versierd met dennenappels,
hulst en mistletoe (het Joel-blok) werd in brand gestoken. Hierbij werden
belangrijke eden gezworen. Een eed gezworen bij het branden van het Joel-blok
werd als een van de zwaarste gezien die men kon afleggen. Het feest zelf duurde
twaalf dagen. Aan het einde hiervan werden de resten van het Joel-blok
verbrand, om zo het nieuwe jaar in te luiden. Gedurende het Joelfeest werd er
veel gegeten en gedronken.
Hierin zijn al een aantal elementen van het huidige kerstfeest te herkennen. Zo
duurt het kerstfeest ook twaalf dagen, tot aan Drie Koningen. Ook nu beloven we
aan het nieuwe jaar dat we ons aan onze goede voornemens houden. Tijdens de
feestdagen branden overal lichten en soms ook vuren. Eten en drinken staan
hierbij centraal. Dat eten en drinken had in de oudheid een andere betekenis.
Men ging immers een periode van schaarste tegemoet. In de winter is weinig
voedsel voorhanden, en men moest het doen met de voorraden en wat de jacht
eventueel nog opbracht. Pas rond Pasen konden de eerste oogsten verwacht
worden. Ook het feest van Sint Maarten, waarbij de kinderen langs de deuren
gaan voor snoep, kent zijn oorsprong in onze oudheid. Zo vlak voor de winter
moesten de armen ook aan eten zien te komen. Dat deden ze door bedelend langs
de deuren te gaan.
Voor de christenen was het kerstfeest al wel bedoeld om de geboorte van
Christus te vieren. Tot aan de vierde eeuw werd Kerst echter niet op een
bepaalde datum gevierd, maar in april, mei, december, zelfs november. Daar kwam
verandering in toen Paus Julius I (337 - 352) de datum vastlegde op 25
december. Het is niet helemaal duidelijk waarom hij die datum gekozen had. De
meest waarschijnlijke theorie is dat hij op die manier af kon rekenen met de
heidense gebruiken zoals het Joelfeest. Zelfs n de kerstening was het lastig om
mensen van hun oorspronkelijke geloof af
te brengen. Dat zou alleen maar op verzet stuiten. Makkelijker was het om hen
hun gebruiken te laten houden, maar er een andere uitleg aan te geven. Door
de eeuwen heen verdwenen de oude gebruiken naar de achtergrond, en kwam meer en
meer de nadruk te liggen op het christelijke aspect van het feest. Lange tijd
werd echter niet het Kerstfeest zelf gevierd, maar het Drie Koningenfeest. Dat
is de dag dat volgens de vertelling de Drie Wijzen uit het Oosten de pasgeboren
Christus kwamen bezoeken, en daarbij geschenken mee brachten. Ook zou dit de
dag zijn dat Christus gedoopt werd. Men vierde deze dag door elkaar cadeaus te
geven, zoals de Drie Wijzen dat deden.
De gebruiken zoals wij die nu kennen met Kerstmis zijn grotendeels overgekomen
uit de middeleeuwen. In de middeleeuwen werd er vaak gans gegeten. Later, na de
ontdekking van Amerika, stond vanaf midden 1500 kalkoen op het menu. De kalkoen
was makkelijk vet te mesten en goedkoper. In Engeland kent met de humble pie.
Dit is een taart oorspronkelijk gemaakt van de humbles van een hert: hart,
lever, hersenen en alles wat niet door de rijken werd gegeten. De rijke dames
en heren kregen de goede stukken vlees, de bedienden maakten van de restanten
de humble pie. Tegen het einde van 1700 was dit een van de belangrijkste
kerstgerechten geworden.
Wat natuurlijk ook niet mag ontbreken is de traditionele kerstboom. De boom was
een belangrijk symbool in bijna elke heidense cultuur. De druïden vereerden
bijvoorbeeld de eik. De Vikingen versierden sparren- en essenbomen met
oorlogstrofeeën. In de middeleeuwen werden door de Kerk bomen versierd met
appels. Dit deden ze op Kerstavond, wat zij "Adam en Eva Dag"
noemden. In de zestiende eeuw was het de gewoonte om een sparrenboom, versierd
met papieren bloemen, door de straten te voeren. Op het dorpsplein werd de boom
neergezet, en men vierde een groot feest. Aan het eind van dat feest werd de
boom ritueel verbrand.
Ik heb het toch wel wat gemist: een
optreden in de kerstsfeer. Er lagen wel wat opportuniteiten op tafel. De
Zingende Kerstboom voor de kathedraal in Antwerpen, een eventuele kerstmarkt
die maar niet van de grond wilde komen. Mits een creatieve inspanning hadden
wij ons ook in een of ander rust- en verzorgingstehuis kunnen aanbieden.
Volgend jaar gaan we dat zeker goed maken want dan staat weer ons tweejaarlijks
groot kerstconcert op het programma.
Gelukkig zijn we in Vlaanderen nog niet toe aan de controverse die in
Amerika woedt. Waar wij de discussie rond Zwarte Pieten of Roetpieten een klein
beetje zien oplaaien, is het in de USA boel rond de kerstwensen die iemand
uitspreekt. De progressieven houden het bij Happy holidays om Joden en
moslims niet voor het hoofd te stoten exponent Barack Obama , de conservatieven
wensen je Merry Christmas
exponent Donald Trump. Voor één keer kies de kant van deze laatste: onze
tradities verdienen beter dan een nietszeggende wens.
Kerst is voor veel mensen omgevormd van een geweldige feestdag tot een
monster dat alle beschikbare tijd en energie opslokt. Wanneer je wilt voldoen
aan alle verwachtingen rondom de kerstdagen, dan heb je (zeker als je een gezin
hebt), een hele zware klus voor de boeg.
Originele kerstkaartjes (liefst met de hand geschreven), een verrassend
kerstdiner, smaakvolle decoratie, kadootjes, , in de supermarkt vechten om de
laatste kalkoen, leuke uitstapjes regelen en ga zo maar door. Kerst is een bron
van stress, als je het toelaat.
Laten we om te
beginnen eens afscheid nemen van al die verwachtingen die je van jezelf hebt
rond de feestdagen. Kerst is een tijd van bezinning, een tijd van liefde voor
je familie, vrienden en de wereld.
Kijk eens heel
kritisch naar je todo lijstje voor deze feestdagen, en vraag je af of bepaalde
dingen misschien niet een beetje overdreven zijn. Een geweldige kerst beleef je
niet door jezelf in de stress te werken. Geef jezelf dus de ruimte om een
ontspannen en leuke tijd te hebben.
Spullen maken ons niet gelukkig, het zijn mensen die ons echt gelukkig
maken. De mooiste momenten van je leven zijn de gelukkige momenten die je deelt
met mensen. En dan vooral met de mensen van wie je het meeste houdt.
Waarom zou je je zo druk maken over alles wat niet belangrijk is, en het
belangrijkste bijna vergeten? Kerst draait om liefde voor elkaar, om gezellig
samen zijn. Focus je dus daar op.
Richt je aandacht meer op de
mensen, en minder op de spullen. Op die manier zullen je kerstdagen meer
diepte, meer betekenis en meer liefde bevatten.
Lhistoire se répète. De oudere
generatie die zich afzette tegen een cultuur van elitarisme, zit nu naast
jongeren die vestimentair alles uit de kast halen en het plezierig vinden om
zich op te kleden.
Mannen in smoking? Van sopraan Elise Caluwaerts mogen ze in de
operazaal vaker opduiken. Want black tie mag dan uit de mode zijn, niets zegt
zo luid feest als een man met een strikje errond. Met een feestelijke outfit
zeg je het nog voor je het gezegd hebt: dat je er iets bijzonders van wil
maken. De beste versie van jezelf voor de beste avond van je leven of dat is
tenminste het plan. En dat heeft ook de ster op het podium gezien. Niets zo
mooi als in een concertzaal binnenstappen waar iedereen onwaarschijnlijk
elegant is, zei sopraan Elise Caluwaerts vorige week in een bijlage bij De
Standaard.
Natuurlijk moet de omgeving een beetje meewerken. Een optreden
bijwonen in een parochiezaal is toch wat anders dan de glamour van een
operagebouw. In de opera van Wenen kom je er niet in met gewone stadskledij. En
op Tomorrowland hebben de burgemeesters een dresscode opgelegd.
Goedlachs, in voor een grapje, zelfs
niet bang voor een wit biertje, maar ook geëngageerd en in de liturgie vol
aandacht voor het sacrale en voor de mensen in de kerk, zo hebben wij 4 jaar
lang pastor Serge Takamba ontmoet.
Eind december neemt hij afscheid van
onze contreien en gaat hij verantwoordelijk priester zijn voor de
pastorale eenheid Damiaan (in Hoboken, Berchem, Kiel en Wilrijk). Hij zal zich
verder blijven inzetten voor de SantEgidio-gemeenschap. Er is een
afscheidsviering op zondag 31 december om 11 uur in de basiliek van Onze Lieve
Vrouw van Hanswijk. Een afrikaans koor zal hier natuurlijk niet ontbreken.
Een ontzettend handige functie
van mailprogrammas is de bijlagenfunctie, die het mogelijk maakt om
bestanden met je mail mee te sturen. Alleen moet je ze ook daadwerkelijk
toevoegen; het staat erg knullig wanneer je in je mail naar een bijlage
verwijst die ontbreekt. Wanneer je een bijlage meestuurt, let er dan op dat het
bestand niet te groot is. Bestanden die niet snel geopend kunnen
worden, wekken irritaties op bij de ontvanger. Nog erger is wanneer je
bijlage een virus blijkt te bevatten. Controleer bijlagen dan ook altijd op
grootte en virussen.
Mails beantwoorden doe je door
op de reply-/antwoordknop te drukken. Dit kan prima wanneer het een
antwoord betreft op een eerste mail. Volgt echter op jouw antwoord een reactie
en beantwoord jij die reactie vervolgens, dan kan de e-mail al snel hele lappen
tekst bevatten. Voor de duidelijkheid en leesbaarheid is het dan ook slim om
bij het sturen van een antwoord, de originele tekst te verwijderen. Wanneer je
reageert op een reactie op jouw eerder gestuurd antwoord, controleer dan
eveneens of de onderwerpsaanduiding nog juist is. Misschien moet je agenda
managementoverleg veranderen in definitieve agenda managementoverleg.
Wanneer je groepsmail (mail
aan meerdere mensen) stuurt, bedenk van tevoren of je wilt dat de adressen van
de geadresseerden voor iedereen zichtbaar zijn. Wil je de privacy van de
geadresseerden beschermen, dan kun je gebruikmaken van het BCC-veld. Je
stuurt het bericht aan jezelf je plaatst de e-mailadressen van de anderen in
het BCC-veld (Blind Carbon Copy). De adressen in het BCC-veld zijn
niet zichtbaar voor ontvangers. Is afschermen van de adressen onnodig, dan kun
je de adressen in het CC-veld (Carbon Copy) plaatsen.
Houd de knoppen reply/antwoord
en reply all/antwoord allen goed uit elkaar. Er is niets vervelender dan je
antwoord op een groepsmail naar iedereen sturen, terwijl het voor een enkeling
was bedoeld.
Twitter is
een nieuwe trend rijker. Een heerlijk winterse deze keer. Al meerdere gekke
geesten (met een zekere warmbloedigheid) zijn op het idee gekomen om hun
gezicht helemaal in de sneeuw te drukken. Goed duwen, betekent dat de profielen
van je gezicht helemaal in de sneeuw gedrukt staan. Daarna een foto nemen van
de afdruk (mét flits) en een "snowfie" is geboren. En dat levert
mooie plaatjes op.
Je krijgt
dan een soort mal van je gezicht, of -zo je wil- een zandsculptuur in
sneeuwvorm. Heel wat foto's van dergelijke pogingen circuleren op Twitter, de
ene al mooier dan de andere. En -in navolging van de vroegere Ice Bucket
Challenge- heet het fenomeen de Snowface Challenge, of spreekt men over een
"snowfie".
Proberen
maar. Zoals ook taalcolumniste Ann De Craemer deed, die het over
"sneeuwsnoeten" heeft: "Gewoonweg je gezicht in een dikke laag
verse sneeuw duwen, een gekke bek trekken, enkele seconden wachten en het
resultaat fotograferen. Mét flits. En je dan afvragen met welke onnozelheden je
weer bezig bent", lacht De Craemer. Doen, in tijden van winterse ellende.
En verspreiden maar. Sneeuwig geestig.
Mijn vrouw
en ik kregen een leuk verjaardagscadeau van onze oudste zoon. Vrijdag zijn wij
terug te vinden in de opera in Antwerpen voor een opvoering van Verdis
Falstaff.
Giuseppe Verdi haalde het hoofdpersonage van zijn laatste
opera bij William Shakespeare. Geïnspireerd door de vrolijke anarchist
Falstaff, vond de hoogbejaarde Verdi zichzelf opnieuw uit in een geraffineerd
en fijnmazig muziekdrama. De parel aan de kroon van Verdis oeuvre.
Oscarwinnaar Christoph Waltz is hiermee, na 'Der Rosenkavalier', aan zijn
tweede regie toe bij Opera Vlaanderen.
De oude ridder Falstaff beleeft een baldadig plezier in het oplichten,
bedriegen en schaamteloos profiteren van de hem omringende wereld. Om zijn
wellustig leventje van slempen en schrokken te bekostigen, besluit hij twee
gefortuneerde dames van het stadje Windsor tegelijk het hof te maken. Ook al
wil de maatschappij zich wreken op deze spelende natuurmens, Falstaff verleidt
anderen tot het spel, waarin men meer en meer opgaat en steeds andere gedaanten
aanneemt. Maar in het spel ontdekken alle personages ook de waarheid over
zichzelf en hun bestaan.
Grasduinend
in Vlaanderen Uit kwam ik voor vandaag alleen al aan meer dan 160 concerten.
En als ik er dan die evenementen bij tel, die de weg nog niet gevonden hebben naar
deze website, dan weet je meteen hoeveel spreekwoordelijke bomen er in het bos
staan.
Heropstart van een oude liefde : mijn
blog die al twee jaar de slaap van Doornroosje moest ondergaan. De kus van de
prins kwam er maar nadat vrienden een flinke por in mij zijde gegeven hadden. Misschien
kwam die er wel door mijn nieuwe koorbelevenissen.
Op 4 december heb ik kennis gemaakt met
een nieuw koor: het Hanswijkkoor in Mechelen. Ik ga er op maandagavond (19.30
u.) de wekelijkse repetities leiden en op de hoogdagen dirigeren. Korile uit
Leest blijft uiteraard gewoon op mijn lijstje staan.
Als je af en toe eens naar deze blog
kijkt, dan weet je meteen wat mij bezig houdt.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
