Op zondag luisteren wij de mis op in de Friezenkerk, die verborgen achter een steile trap, zich koestert in de schaduw van het Vaticaan. Zij is – samen met andere zgn. extraterritoriale bezittingen van Vaticaanstad – opgenomen in de lijst van het Werelderfgoed van de UNESCO. Een boek hierover werd gepubliceerd door de voormalige bisschop van Breda, Mgr. Tiny Muskens, en vermeldt o.m. de bijdrage die uw dirigent hieraan geleverd heeft. Elke zondag wordt voor de mis een korte historische uiteenzetting over de kerk gegeven door één van de leden van het kerkbestuur.

Na de mis is er traditioneel een aperitief voor alle aanwezigen, zodat wij goed gelaafd, naar het Sint Pietersplein kunnen wandelen voor het zondagse Angelus dat door paus Franciscus bij leven en welzijn wordt voorgebeden.

Van de gelegenheid maken we gebruik om een eresaluut te brengen aan Mgr. Muskens, jarenlang rector van het Nederlands College in Rome, die het bestond om als bisschop Nederland op zijn kop te zetten door te zeggen dat het gerechtvaardigd is dat een arme die honger heeft een brood steelt.

25-08-2014 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Mijn eerste kennismaking met Rome was tijdens de traditionele Romereis op het einde van de humaniora. Niet alleen zag ik daar voor het eerst onze leraar retorica  in een clergypak verschijnen, hij leerde ons ook de geneugten van de Chianti en de Lacrimae Christi appreciëren. Bovendien had zijn jarenlange ervaring hem toegelaten de beste ijsverkopers (gelati) en de smakelijkste capuccino te kunnen vinden.

Dat alles belette hem niet om ons een halve dag te laten vertoeven op het Forum Romanum waar hij driftig één van Cicero’s Catilinarische redevoeringen ten beste gaf en ons terloops inleidde in het kuise leven van de Vestaalse maagden. En alhoewel het duizendjarige rijk van Rome nog steeds levend aanwezig is in de Eeuwige Stad, zullen wij bij ons bezoek dit Forum in principe links laten liggen. De latinisten onder ons kunnen nog steeds – redelijk vrij als wij zijn tijdens onze Romereis – een zijstapje maken en toch het Forum bezoeken, zich vergapend aan de triomfbogen die er nog vrij ongeschonden recht staan. De anderen zullen zich wellicht tevreden stellen op een schitterend uitzicht op dit oude plein vanop het Capitool.

23-08-2014 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Lezers van Dan Brown kennen ondertussen de basiliek Santa Maria della Vittoria. De bouw van de kerk werd in 1605 gestart. Oorspronkelijk was haar patroonheilige Sint Paulus. Na de overwinning van de katholieken in 1620 in de slag van de Witte Berg werd zij ook toegewijd aan Maria. Wat haar echter tot een must maakt is één van de beroemdste beelden van Bernini: “De extase van de heilige Theresia van Avila”.

Het verhaal wil dat tijdens één van haar extases een engel verschijnt aan Theresia. De engel doorboort haar hart met een gouden pijl en laat haar achter 'in vuur en vlam door Gods liefde'. Deze mystieke ontmoeting is een dankbaar onderwerp in de tijd van de contrareformatie.  Bernini heeft gekozen om het moment vast te leggen waarop de engel zijn pijl heeft teruggetrokken en Theresia in extase achterlaat. Het beeld wekt de indruk een sensueel kunstwerk te zijn, waarbij de heilige Theresia op haar rug ligt die ze gekromd heeft. Haar mond is geopend en boven haar staat een engel met een pijl van vuur. Het beeld heeft dan ook gezorgd voor heel wat aanstoot. Daarbij komt nog dat de engel die haar met een pijl doorboort lijkt op een Cupido. Deze sensuele taal is overigens wel in overeenstemming met de door haar zelf beschreven visioenen.

De rest van de Cornarokapel is gerelateerd aan “de vervoering van Sint Theresia”. De familie Cornaro is weergegeven als toeschouwer van het wonder. Zij zitten in loges in de zijmuren, op dezelfde hoogte als het centrale beeld. De ruimte met het de extase van Sint-Theresia is echter wel duidelijk gescheiden van de familie Cornaro door middel van een forse omlijsting. De Cornaro’s lijken zich in dezelfde ruimte te bevinden als wij, terwijl de ruimte waarin Sint Theresia zich bevindt er zich van afscheid. Op deze wijze wordt het idee van een visioen versterkt.

Op de mozaïekvloer verrijzen de doden uit  hun graf. De fresco’s op het gewelf tonen de hemel, bevolkt met engelen. De indruk wordt gewekt dat de engel uit het centrale beeld in relatie staat met de engelen op het fresco.De engelen hebben een rol bij zich waarop staat “Als ik de hemel nog niet geschapen had, zou ik die voor jou alleen scheppen.” Dit zijn de woorden die Christus tot Sint Theresia sprak in haar visioen.

22-08-2014 om 00:00 geschreven door carlo claes  

Zonder woorden

21-08-2014 om 16:50 geschreven door carlo claes  

Eén van de mooiste plekken in Rome is – zeker voor christenen – de basiliek Sint-Paulus-buiten-de muren. De traditie wil dat zij opgericht is boven het graf van de apostel Paulus. Bij wetenschappelijk onderzoek werden in de graftombe botten en stukjes paars linnen gevonden die dateren uit de eerste eeuw na Christus. Paus Benedictus bevestigde dat terecht kon vermoed worden dat het inderdaad om het graf van Paulus gaat.

Meer dan 17.000 kilometer legde hij af. Zijn missie was dan ook urgent: de blijde boodschap verkondigen die Jezus in zijn korte bestaan had gepredikt. Paulus was een tijdgenoot van Jezus maar geraakte pas na diens dood in de ban van zijn leer. Oorspronkelijk was hij immers opgeleid om joods schriftgeleerde te worden maar na de steniging van de eerste dissidente, christelijke martelaar Stefanus rezen er bij de bijna-veertiger Paulus ernstige twijfels. Onderweg naar het Syrische Damascus kreeg hij zekerheid over de legitimiteit van een christelijke variant van het jodendom die hij na zijn bekering even vurig zou verdedigen als hij voordien met zijn joodse overtuigingen had gedaan.

Er bestaan nogal wat vooroordelen tegenover Paulus. Tijdens zijn vijfentwintigjarige zendingsleven wordt ook duidelijk dat hij veel joodser was dan meestal  wordt aangenomen. Het is pas na Paulus' marteldood onder Nero's bewind in 67 of 68 - Paulus was toen 73 of 74 jaar oud - dat Paulus via de christelijke propagandamachine een antijoodse reputatie kreeg aangemeten. Paulus werd opgeleid tot joods priester maar als farizeeër geraakt hij meer en meer in de ban van het christendom. De apostels van Jezus, met Petrus voorop, interpreteerden de leer van Jezus in een zeer joods kader en eisten dat nieuwe christenen zich lieten besnijden, zoals de joden, en zich hielden aan de strenge joodse spijswetten. Paulus sloot zich aan bij de nieuwlichters die van bekeerlingen geen joodse uiterlijke tekenen verwachten. Maar dat belette niet dat Paulus tijdens zijn missie steeds eerst in synagogen ging prediken en vervolgens pas voor een ruimer, niet-joods publiek. Zeker in steden, zoals Efeze, Athene en Rome, stootte hij vaak op weerstand vanwege de plaatselijke intellectuelen. Wat bazelt die praatjesmaker?, zeiden de Griekse omstaanders op de Atheense Grote Markt toen Paulus in zijn befaamde doordrammerige stijl het christendom verdedigde en het veelgodendom met de grond gelijk maakte. Zijn sceptische toehoorders lachten hem weg en meenden zelfs dat hij naast Jezus eveneens oreerde over een godin die Verrijzenis heette.

Paulus moest onderweg de kost verdienen als zeilen- en tentenmaker. Terwijl hij het nodige herstelwerk verrichtte en de klanten bij hem over de vloer kwamen, sprak hij hen dan ook terloops over zijn christelijke geloofsovertuiging. Daar kweekte hij zijn reputatie van apostel van de heidenen terwijl hij in het openbaar dikwijls het publiek tegen zich in het harnas joeg.

21-08-2014 om 09:47 geschreven door carlo claes  

Een hele omslag was het gisteren op de eerste repetitie van het  nieuwe werkjaar bij KORILE . Na al die jaren is de duur met een half uur verlengd waardoor het mogelijk wordt veel meer aandacht te besteden aan de opwarming en aan de afwerking van de stukken. Dat zou ongetwijfeld kunnen leiden tot een hogere kwaliteit. Een eerste bewijs werd al onmiddellijk geleverd. Wat voor dirigenten geldt, een goede fysieke conditie, is nog veel meer waar voor zangers. Een goed instrument kan je alleen maar terugvinden in een gezond lichaam. Problemen genoeg dus in een koor dat niet meerde jeugd in zijn rangen heeft. En een reden te meer om bij de opwarming stipt aanwezig te zijn en er niet met je petje naar te gooien.

20-08-2014 om 13:32 geschreven door carlo claes  

Na de voorstelling van onze gastsopraan is het maar logisch dat we ook eventjes Jelle Vasterhaeghe in de kijker zetten.

Jelle (° 1984 – Deinze) haalde zijn Master aan het conservatorium in Gent, waar hij klassieke piano studeerde bij Daan Vandewalle en Vitali Samoshko. Zijn kunde als klassiek begeleider ontwikkelde hij verder in de stemklassen van Gidon Saks en Marcus Pujolin Gent en bij Gerda Lootens aan het Koninklijk Conseratorium in Brussel.

Behalve een bijzonder vaardig begeleider met een grote stilistische verscheidenheid en uitzonderlijk improvisatietalent, is hij ook een orchestrator die zich focust op strijkorkest en popmuziek.

En tenslotte … dirigeert hij Ter Looveren in Zelzate waar hij mij opvolgde.

19-08-2014 om 15:40 geschreven door carlo claes  

Het kan geen toeval zijn dat ik juist vandaag – als voorbereiding op Europa Cantat – heb zitten luisteren naar de Missa Solemnis van Antonio Salieri. Op 18 augustus 1750 werd hij geboren. Ondanks zijn wat bekaaide reputatie – mede onder invloed van Mozartfanaten – was het in zijn tijd een man van groot gewicht. Hij was o.m. hofkapelmeester van keizer Jozef II in Wenen. Zijn opera’s, missen en andere muziekwerken kenden groot succes in Wenen, Parijs en Milaan.  Dat hij een erezuil kreeg op het Wiener Zentralfriedhof is niet alleen te danken aan zijn compositorisch oeuvre, maar ook aan het feit dat hij de eerste belangenvereniging voor musici stichtte.

https://www.youtube.com/watch?v=D91acksPRi0

18-08-2014 om 17:03 geschreven door carlo claes  

Met bijzonder veel genoegen kunnen wij aankondigen dat wij voor de kerstconcerten van KORILE en Musica ad Nives als gastsoliste Valérie Vervoort hebben kunnen vastleggen.

De Belgische sopraan Valérie Vervoort-Lawson studeerde klassieke zang aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen, aan de Brooklyn Conservatory of Brooklyn College in NY en aan de Operastudio Vlaanderen in Gent. Daarnaast volgde ze een heleboel masterclasses en zomercursussen (VoicExperience in Florida, IIVA in Italië, IVAI in Israël en Lidal North in Oslo).

Ze behaalde de 1e prijs op de internationale wedstrijd José Augusto Alegria (november 2007) en is finalist van de Elardo Competition (juli 2008) alsook van de International Rotary Opera Competition (Lisbon, mei 2010).

Ze gaf concerten in Europa, de Verenigde Staten, Israël, Hong Kong en Qatar. Valerie nam op voor de Spaanse Televisie, de Portugese Radio Antena 2, ARTE, Exqi TV, RTBF en treedt geregeld op met de pianisten Jill Lawson en Nicolas Callot. In kamermuziek hoorden we haar met Law3on, Hommages en het Enigma Ensemble. Ze werkte samen met hedendaagse componisten zoals Arne Werkman, Adam Gorb, Denis Bosse en Hanne Deneire. In november 2010 bracht Beeldenstorm een nieuwe CD uit met muziek van Hanne Deneire, waarbij Valerie werken zingt voor sopraan, viool, cello en piano (“Katsu” en “Wolf”).

Valérie geeft les aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen als assistente van Stephanie Friede.

17-08-2014 om 10:58 geschreven door carlo claes  

Wie begin september even tijd heeft, kan zich naar Utrecht reppen voor het festival Oude Muziek – Habsburg 2014. Het openingsconcert met Fux’ Te Deum en o.m. de Missa Divi Xaverii van Zelenka is uitverkocht, maar dezelfde Zelenka is bvb. te horen in een uitvoering van zijn Paascantates door het Praagse Collegium Marianum (zondag 31 augustus, 17.00 uur, Geertekerk). Voordien hebben we onze eigen Paul Van Nevel met het Huelgas Ensemble als gehoord als perfecte ambassadeur van Jacobus Gallus (zaterdag 30 augustus – 20.00 uur, Tivoli/vredenburg). En als je er toch bent dan ga je de maandagmorgen om 11.00 uur luisteren naar 7 studenten van de Julliardschool met nog meer muziek van Fux en Tuma.

https://www.youtube.com/watch?v=sw_AMalucrM#t=51

https://www.youtube.com/watch?v=d-km0HCy5l0#t=21

16-08-2014 om 10:36 geschreven door carlo claes  

De Amsterdamse dirigent Frans Brüggen is thuis op 79-jarige leeftijd overleden. Hij was al geruime tijd ziek. Brüggens muzikale nalatenschap is immens. Frans Brüggen, in 1934 geboren in Amsterdam, was in de jaren zestig en zeventig de beroemdste blokfluitist ter wereld. Een charismatische podiumverschijning, die in zijn recitals een sfeer van onvoorwaardelijke concentratie wist op te roepen.

Hij speelde voornamelijk oude muziek, van Bach en Telemann, en als lid van het trio met Gustav Leonhardt en Anner Bijlsma ook van Rameau en Couperin, maar ook eigentijdse componisten liepen met hem weg. Berio componeerde voor hem Gesti. Al op zijn 21ste werd hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Later werd hij onder meer gastdocent aan de universiteit van Harvard.

Onder invloed van Leonhardt ontwikkelde Brüggen zich als een van de voormannen van de oudemuziekbeweging, die er een principieel punt van maakten oude muziek op oude instrumenten te spelen, om dichter bij de klankwereld te komen die de componisten zich destijds hadden voorgesteld. Mede door zijn toedoen veroorzaakte die beweging een revolutie die het muzieklandschap blijvend heeft veranderd en internationaal een stempel heeft gedrukt op het conventionele symfonische muziekleven.

Hij deed dat met zijn eigen Orkest van de Achttiende Eeuw, opgericht in 1981 als middel tot verbreiding van het Brüggense evangelie. Hij was toen inmiddels 'uitgeblokfluit', zoals hij het noemde.
Brüggens grote kracht was dat hij muziek maakte vanuit ontdekking en verbazing. Door Beethoven vanuit Haydn te benaderen kon hij invoelbaar maken wat er zo waanzinnig revolutionair aan Beethoven was. De musici speelden op violen met darmsnaren, niet met stalen snaren. Het gepiep en de onzuiverheid die dat aanvankelijk met zich meebracht, namen ze voor lief. 'In het begin was het behoorlijk klungelig,' zei Brüggen, 'maar we zijn zoveel beter gaan spelen.'

Zijn grote kracht was zeker niet zijn dirigeertechniek. Zelfs zijn orkestleden, die hem in overgrote meerderheid dertig jaar trouw bleven en met wie hij meer dan honderd tournees maakte en duizend concerten op vier continenten gaf, keken met kritische blik naar zijn gestiek. Met kenmerkende stijve vingers (pink rechtop; net als in zijn blokfluitjaren) was hij geen wonder van helderheid.

'Je kan het geen dirigeren noemen,' zeiden zelfs musici van zijn eigen orkest. 'Soms moet je écht niet kijken.' Maar of ze nou scherp op de dirigent letten of niet, onder Brüggen had het Orkest van de Achttiende Eeuw een moeilijk onder woorden te brengen eerlijke, warme, liefdevolle en avontuurlijke klank.

Brüggens muzikale nalatenschap is immens. De muziekwereld erft een ethiek en de liefhebbers erven de vele prachtopnamen. De symfonieën van Beethoven, in 2011 nog opnieuw vastgelegd op cd. De symfonieën van Haydn. Mozart, Schubert, Mendelssohn, Bachs Passionen. De lijst is zeer lang en indrukwekkend.

Frans Brüggen was een gigant.

https://www.youtube.com/watch?v=vQatlvFvGdM

https://www.youtube.com/watch?v=BxJ13RYkac4

15-08-2014 om 09:53 geschreven door carlo claes  

14-08-2014 om 09:32 geschreven door carlo claes  

Ieder van ons heeft waarschijnlijk zijn eigen beeld van de hemel: een Eden voor de tuiniers, een Hof van Cleve voor de rijstpapeters, een Aqualibi in het kwadraat voor de waterratten. Voor mij kan ik al een voorafspiegeling van het ideale hiernamaals meemaken in BOZAR op 12-14 september tijdens het Singing Brussels Celebration Weekend (zie website Koor & Stem). Een hele reeks koren (gerenommeerde zoals de Tallis Scholars en Voces 8, en het kruim van de Belgische koorwereld ) treden voor het voetlicht.

Dankzij een uitnodiging van Erik Demarbaix vind je mij daar terug op zaterdag. Op zondag kan ik er helaas niet bij zijn en mis ik bvb. Vivente Voce, maar ook het Manteliusensemble, om er maar enkelen te noemen.

13-08-2014 om 14:50 geschreven door carlo claes  

Overal ten lande wordt alarm geslagen, nu er een Vlaamse regering aangetreden is die zich vooral lijkt te bekommeren om besparingen. Naast al de zorgen die er zijn rond gezin, zorg en jeugd, wordt ook he beleidsdomein Cultuur zwaar bedreigd. Nochtans  …

 Cultuur heeft artistieke, maatschappelijke en economische waarden. Cultuur is noodzakelijk voor de vorming van onze identiteit, voor de ontplooiing van mensen en voor de ontwikkeling van creativiteit. Cultuur verbindt, biedt plezier en draagt bij aan het oplossen van maatschappelijke vraagstukken.

Cultuur verbindt en heeft een socialiserende functie. Met de verbeeldingskracht van cultuur kunnen oude patronen worden doorbroken en nieuwe relaties worden gesmeed. Door cultuur samen te beleven en te beoefenen, deel je ervaringen, leer je elkaar kennen en ontwikkel je een gemeenschappelijk referentiekader. Muziek heeft heel duidelijk die werking, maar bijvoorbeeld ook film en literatuur. Cultuur houdt ook een spiegel voor en reflecteert op ontwikkelingen in de samenleving gebeurt. Cultuur speelt een belangrijke rol in het vormen en ontwikkelen van onze (nationale) identiteit en imago en kan ook bijdragen aan trots.

12-08-2014 om 10:46 geschreven door carlo claes  

Sinds 1928 wordt elke avond om acht uur stipt door vier leden van de brandweer de ‘Last Post’ geblazen, als eerbetoon aan de soldaten die sneuvelden in de Vlaamse velden tijdens WOI. Maar door de uitvoerige aandacht voor de ‘Groote Oorlog’ is het bezoekersaantal van de Menenpoort geëxplodeerd. Met als gevolg daarvan dreigt de dagelijkse ceremonie in Ieper z’n ingetogen karakter te verliezen door luidruchtige toeristen. Dit schreef de krant Het Laatste Nieuws vandaag. ‘Als er lawaai is, zijn het - spijtig genoeg - meestal Belgen’ zegt klaroenier Tonny Desodt.

11-08-2014 om 09:24 geschreven door carlo claes  

Na de huishoudelijke weetjes van gisteren, terug naar de koormuziek. De plannen voor Europa Cantat krijgen toch al een klein beetje vorm. De laatst nieuwe suggestie van mijn trouwe medereizigers was om bij het vertrekken een hele dag uit te trekken om iets van Boedapest te ontdekken en daarna door te rijden naar Pécs. De duurtijd van ons Hongaars avontuur hangt af van de gekozen ateliers. Als er voor een combinatie van 2 kleine ateliers gekozen wordt, zijn we 8  dagen zoet in Pécs, de langere ateliers duren 6 of 7 dagen.

Kiezen wordt nog een moeilijke klus omdat je soms het raden hebt naar de echte inhoud en omdat in de programmabrochure de voertaal van het atelier niet vermeld staat. Daarmee wordt deze editie van Europa Cantat een avontuur.

Ik hoop op toch wat deelnemers en mede-avonturiers.

10-08-2014 om 09:17 geschreven door carlo claes  

Coca-Cola is ’s werelds bekendste frisdrank, maar heeft ook tal van minder bekende functies en kwaliteiten. Paul Michael van Wisebread vroeg zich af of je nog andere zaken kan doen met Cola (of Pepsi), nadat hij er succesvol een vetvlek op zijn hemd mee had kunnen verwijderen. Een zoektocht op internet, maar ook in magazines en boeken leverde volgende lange, maar niet eens volledige lijst op.

1.    Vetplekken schoonmaken.

2.    Roest verwijderen.

3.    Bloedvlekken schoonmaken.

4.    Olievlekken verwijderen van je garagevloer.

5.    Roestige bouten losmaken.

6.    Slakken aantrekken en doden.

7.    Je gazon groener maken

8.    Astma-aanvallen voorkomen.

9.    De voorruit van je wagen ontvriezen.

10. Aangebrande potten en pannen schoonmaken.

11. Potten ontkalken.

12. Kwallensteken neutraliseren.

13. De accuklem van je auto schoonmaken.

14. Misselijkheid genezen (een lepel cola die al even openstaat per uur).

15. Het bovenstaande helpt ook tegen diarree.

16. Een fontein maken met Mentos en cola.

17. Van de hik afraken (gorgel met wat ijskoude cola).

18. Je voorruit schoonmaken (schud een blik cola en giet het erover).

19. Je bumpers en je motor maak je ook op die manier schoon.

20. Verkoudheden genezen (breng wat cola aan de kook, laat het even afkoelen en drink het terwijl het nog warm is).

21. Zoete barbecuesaus maken (meng cola met ketchup).

22. Je stoofpot extra karakter geven

23. Muntstukken opblinken.

24. Krullen in je haar maken. Doe wat cola op je haar, laat het even inwerken en spoel het dan.

25. Documenten en foto’s er ouder doen uitzien. Gewoon wat cola op een doek doen, op je foto wrijven en laten drogen.

26. Keukentegels schoonmaken

27. Steak bakken (meng cola met een pak Italiaanse kruiden).

28. Compost maken.

29. Kauwgom uit je haar verwijderen.

30. Je huid hydrateren (meng een lepel cola met lotion).

31. Wespen en bijen aantrekken zodat ze je niet lastig vallen tijdens je picknick.

32. Porselein schoonmaken.

33. Roest uit je zwembad verwijderen.

34. Onaangename geurtjes elimineren uit je was.

35. Haarkleurmiddelen verwijderen (gebruik hiervoor cola light).

36. Je vloer doen plakken zodat je niet uitglijdt.

37. Tapijten schoonmaken.

38. Toiletten schoonmaken.

39. Bruin worden zonder de zonnebank.

40. Je azalea’s of gardenia’s verzorgen.

41. Chroom opblinken.

42. Verf verwijderen van metalen meubels.

43. Mengen, met wodka, whisky of rum.

44. Het opdrinken.

09-08-2014 om 09:56 geschreven door carlo claes  

Op 7 augustus 1941 stierf Tagore.

Voor hem, maar ook voor ieder van ons,  blijft één van zijn gevleugelde uitspraken gelden:

“De dood is niet het doven van het licht, maar het uitblazen van de lamp omdat de dag is aangebroken”.

07-08-2014 om 09:20 geschreven door carlo claes  

Voor de verandering een filmpje van YouTube over de onverwachte effecten van muziek (in casus een trombonespeler). Doet mij terugdenken aan de lessen pedagogiek tijdens mijn opleiding waar ik mevrouw Vanderstraeten mateloos kon ergeren door uit te weiden over de effecten van de muziek van Mozart op de melkproductie van koeien.

Techniet eventueel uit te proberen bij het begin van een koorrepetitie.

Met dank aan Victor en Marie-Louise voor de inspiratie!

https://www.youtube.com/watch?v=qs_-emj1qR4

06-08-2014 om 08:42 geschreven door carlo claes  

Met de herdenkingsdienst in Westminster Abbey gisterenavond om 22.00 u. werd de dag afgesloten waarop het begin van de “Groote oorlog” in herinnering werd gebracht. Britse royals waren uitgezwermd om de dag op te roepen waarin – volgens de toenmalige minister Sir Edward Grey – de lichten in Europa uit gingen.

Met een matte Camilla, hertogin van Cornwall, was het maar een lauw orgelpunt in Engelands koninklijke abdij. Het muzikaal gedeelte was nog het meest interessante. Vooral het Kyrie uit de mis in g-klein van Ralph Vaughan Williams werd op indrukwekkende wijze uitgevoerd door het koor. Salvator mundi van Tallis werd een tweede smeekbede door de choristers. Ook Purcell’s “Remember, Lord, no tour offences” paste in het geheel.

De Church of Engeland heeft er een handje van weg om memorabele diensten op te zetten, waarin muziek een belangrijke rol speelt. Gisteren had zij, mede door het concept van de dienst, een dipje dat wij graag vergeven omwille van de zo talrijke schitterende momenten.

https://www.youtube.com/watch?v=syJfvnNbpeI

05-08-2014 om 09:28 geschreven door carlo claes