Jos DHollander is één van die Vlaamse componisten
die met de teloorgang van het misbezoek dreigen in de vergetelheid te
geraken. Geboren in 1934 was hij een groot deel van zijn muzikaal leven
(1959-1982) verankerd in de O.L.Vrouwkerk van Sint-Niklaas. Zijn Mariakantorij
(waar is der ouderen fierheid nu gevaren?) maakte concertreizen naar Italië,
Denemarken, Zweden, Duitsland, Nederland, Frankrijk.
In 1985 componeerde hij ter gelegenheid van het
bezoek van Johannes-Paulus II de volksmis die voor de paus zou uitgevoerd
worden. Ik zou graag deze mis hernemen tegen Pasen, maar zij is niet
uitvoerbaar zonder de actieve deelname van het volk, zij het dat het aandeel
van de gemeenschap heel gemakkelijk is.Zouden we het proberen?
DHollander, die ook een gerenommerd beiaardier
was, klonk vaak in Mechelen. Hij was ook stadsbeiaardier van Gent.
Gisterenavond ben ik buiten mijn gewoon
muziekpatroon, maar met bijzonder veel genoegen gaan kijken naar de première
van de jeugdmusical 13-The musical. Waarom jeugdmusical?
Het thema is duidelijk. Deze pittige musical
vertelt het verhaal van de 12-jarige Evan Goldman. Hij woont in New York, maar
als zijn ouders scheiden moet hij met zijn moeder mee verhuizen naar Appleton,
Indiana. Een door God verlaten dorp in 'the middle of nowhere'. De start van
een nieuw leven dus, maar binnenkort wordt hij 13 en moet hij zijn bar mitswa
doen, het joodse feest van de volwassenheid. Dit feest moet perfect zijn, want
het is voor een joodse jongere de belangrijkste gebeurtenis in zijn jonge
leven. Maar welke vrienden nodig je uit? Zal er wel iemand komen? Kies je voor
de populaire, coole gasten, of toch eerder de eerlijke en oprechte nerds...
Keuzes maken kan soms moeilijk zijn...
Het aantal geplande en uitverkochte voorstellingen
(vijf) is voor een stad(je) als
Sint-Niklaas bijzonder. JTO, Jeugdtoneel Ondersteboven, is op zich al een belangrijke
speler in de toneel- en musicalopleiding van kinderen en jongeren in onze stad.
Duidelijk nog miskend door de overheid die hierin misschien een gevaarlijke
concurrentie ziet voor de Stedelijke Academie. Maar o zo boeiend en verrijkend.
Dat de première volliep met een zeer jong publiek is een opsteker van formaat
voor iedereen die begaan is met zingen van jonge mensen.
De jonge acteurs en de live-band (allen beneden de
24, de jongste 12 jaar) verdienen een groot compliment voor de gave uitvoering.
Kerstdag
is voorbij en heeft mij achtergelaten met een fijn gevoel.
Musica
ad Nives was begonnen met een puik optreden tijdens de hoogmis in Borgerhout.
Pachelbel ging nog nooit zo goed: met grote aandacht werd ten gehore gebracht
waar we toch een hele tijd op gezwoegd hebben. Deze keer speelde de kerk in ons
voordeel en de organist (Wouter Verheyden nu opnieuw titularis in de Basiliek
van Onze-Lieve-Vrouw van Hanswijk) droeg
daar zeker een steentje toe bij. De sfeer en de mooie akkoorden in Nu is die
roe van Jesse gebloeid werden heel mooi naar voor gebracht. En alles viel toch
nog op zijn pootjes in See amid the winter snow.
Aan
de volkszang moeten we nog een beetje werken met de kerkgangers, zodat we
eindelijk een echt zingende gemeenschap krijgen.
In
elk geval proficiat en dank aan onze koorleden. Op naar een volgend hoogtepunt
op Pasen.
Het
afnemen van alle krachten, bij het toenemen van de ouderdom is stellig zeer
droevig, maar het is noodzakelijk, daar anders de dood te zwaar zou vallen.
Vanmiddag teruggekeerd uit Londen, heerlijke stad in de aanloop naar Kerstmis.
Twee hoogtepunten: de Messias in Saint-Martin-in-the-Fields met het London Chamber Choir in een glansrol. Een avond die ik elk van mijn koorleden zou willen toewensen. En op zondag de hoogmis in Westminster Cathedral. (da Vittoria was de componist van dienst, en het gregoriaans klonk betoverend). Wie weet ga ik rond Pasen terug: andere sfeer, maar even grootse muziek.
La
Choraline, Het Jeugdkoor van De Munt, heeft het genoegen om het uitbrengen van
zijn nieuwe CD, gedeeltelijk opgenomen in Flagey, te vieren gedurende het
middagconcertdat u de jeugdigheid van de stemmen en het talent van een
vijftigtal jongedames zal laten ontdekken. Naast de bekende Ceremony of Carols
van Benjamin Britten, zult u de gelegenheid hebben om een zelden gespeeld werk
van Brahms, opus 17 met harp en twee hoorns te waarderen. Een moment van pure
vervoering!
Het Kerstconcert van het Philharmonisch
Koor van Antwerpen, met hedendaagse bewerkingen van gekende
kerstklassiekers over de grenzen heen. Het koor wordt begeleid door een
strijkersensemble en Nicole De Paepe aan het orgel. Algemene leiding: Erik
Demarbaix Prijs per kaart: 15.00 (voorverkoop en ter plaatse)
Wie
Het Philharmonisch Koor van
Antwerpen
Waar
Kerk Pius X, Groenenborgerlaan
214, 2610 Wilrijk
Wanneer
do 19/12/13 van 20:30 tot 22:00
Organisator
Het Philharmonisch Koor van
Antwerpen
Prijs
15
Reservatie
tel.: 0498481008
url: http://www.philko.be
Uitgebreide
infotekst
Het
Philharmonisch Koor van Antwerpen brengt, naast klassieke werken van Vivaldi,
Colin Mawby en Mendelssohn, ook bekende kerstliederen in een nieuw kleedje
gestoken door tal van hedendaagse, Vlaamse en Engelse componisten zoals Harold
Darke, Dirk De Nef, Kristiaan van Ingelgem, Marc Dufour, Martin Valcke, Tom De
Haes en Geert Van der Straeten.
Een mooi programma om de kerst anno 2013 op een kunstzinnige en intieme wijze
te beleven.
Nicole De Paepe aan het orgel, samen met een strijkersensemble, en Erik Demarbaix
als dirigent staan mede borg voor een pakkende uitvoering door het
Philharmonisch Koor van Antwerpen.
laat die stilletjes wenend
verdwijnen uit dit samenzijn!
Een
uittreksel uit
Jawel,
uit de Ode an die Freude, gedicht van Schiller. Vandaag in de spotlichten omdat
het de verjaardag is van de geboorte van Ludwig van Beethoven (1770). Het
laatste deel van zijn 9e symfonie is er door onsterfelijk geworden.
Voor wie maar vluchtig kijkt naar de website van
Koor&Stem, kopieer ik nog eventjes een bericht over een unieke vondst in
het Turnhoutse begijnhof. Ook het filmpje is de moeite waard om te beluisteren
en mogelijks de oproep te beantwoorden.
In februari 2000 werd in het begijnhof van Turnhout
bij het opruimen van de zolder van de infirmerie een verrassende ontdekking
gedaan: onder het stof lagen 17 muziekhandschriften en 56 drukken van de 16de
tot de 20ste eeuw opgeborgen. Een buitengewone vondst want muziekcollecties uit
begijnhoven zijn bijzonder zeldzaam. Het meest opmerkelijke handschrift van de
collectie kreeg een ereplaats in het Begijnhofmuseum: een processionale uit
1550. Dit handschrift bevat gregoriaanse gezangen voor de jaarlijkse processies
en heiligenfeesten. Middels een crowdfundingsactie wil het Begijnhofmuseum het
boek ontsluiten (digitaliseren, opname liederen). Bekijk het filmpje met het
koor De Vedel o.l.v. Els Germonpré in een glansrol!
Om het te beschermen tegen lichtinval ligt het
processionale momenteel gesloten in een vitrinekast. En dat is jammer, want het
boek is niet alleen inhoudelijk waardevol, het is ook erg mooi. Met uw bijdrage
kunnen we de prachtige gezangen weer tot leven brengen. In een eerste stap zal
het volledige handschrift worden gedigitaliseerd, zodat bezoekers in het museum
virtueel door het boek kunnen bladeren. In een volgend project willen we een
opname maken van alle gezangen, zodat ook de bijhorende muziek weer door iedereen
door iedereen kan beluisterd worden.
Voor wie maar vluchtig kijkt naar de website van
Koor&Stem, kopieer ik nog eventjes een bericht over een unieke vondst in
het Turnhoutse begijnhof. Ook het filmpje is de moeite waard om te beluisteren
en mogelijks de oproep te beantwoorden.
In februari 2000 werd in het begijnhof van Turnhout
bij het opruimen van de zolder van de infirmerie een verrassende ontdekking
gedaan: onder het stof lagen 17 muziekhandschriften en 56 drukken van de 16de
tot de 20ste eeuw opgeborgen. Een buitengewone vondst want muziekcollecties uit
begijnhoven zijn bijzonder zeldzaam. Het meest opmerkelijke handschrift van de
collectie kreeg een ereplaats in het Begijnhofmuseum: een processionale uit
1550. Dit handschrift bevat gregoriaanse gezangen voor de jaarlijkse processies
en heiligenfeesten. Middels een crowdfundingsactie wil het Begijnhofmuseum het
boek ontsluiten (digitaliseren, opname liederen). Bekijk het filmpje met het
koor De Vedel o.l.v. Els Germonpré in een glansrol!
Om het te beschermen tegen lichtinval ligt het
processionale momenteel gesloten in een vitrinekast. En dat is jammer, want het
boek is niet alleen inhoudelijk waardevol, het is ook erg mooi. Met uw bijdrage
kunnen we de prachtige gezangen weer tot leven brengen. In een eerste stap zal
het volledige handschrift worden gedigitaliseerd, zodat bezoekers in het museum
virtueel door het boek kunnen bladeren. In een volgend project willen we een
opname maken van alle gezangen, zodat ook de bijhorende muziek weer door iedereen
door iedereen kan beluisterd worden.
Vanavond staat een uitstap naar Brussel op het programma, met o.m. een Missa à quattro van Claudio Monteverdi. Monteverdi kennen we uiteraard van zijn madrigalen (hij was vroegrijp en publiceerde er al tussen zijn achttiende en vijf en twintigste. In die periode ging hij ook aan de slag bij de hertog van Mantua. Aan dat hof maakte hij kennis met de Vlaamse muziek : hij werkte eerst als zanger, later als hulpdirigent onder Giaches De Wert (Wert = Weert). Zijn geestelijke muziek komt tot stand nadat hij met eenparigheid van stemmen benoemd werd tot kapelmeester van de Dom van Venetië. In 1632 werd hij overigens tot priester gewijd.
Ik ben eindelijk begonnen met het catalogeren van onze huisbibliotheek, een werkje dat eigenlijk al lang op stapel stond, maar waarvoor ik altijd een excuus vond om het niet te moeten aanvatten. Nochtans is het eigenlijk wel een klein beetje boeiend, want het bevat zowel een stuk familiegeschiedenis (bvb. de Franse editie van Dante's Divina Comedia uit 1900 die toebehoorde aan de grootvader van mijn vrouw), als een stuk van de eigen interesses, die natuurlijk ook door de jaren heen gewijzigd zijn. Ik sta eventjes stil bij de 150 boeken van Georges Simenon die hier op de planken staan. Ooit had ik de ambitie om zijn hele werk te lezen, maar vermits niemand weet of het nu 500 boeken zijn of meer, ben ik uiteindelijk stilgevallen op dit getal.
Simenon is niet alleen de geestelijke vader van commissaris Maigret, maar schreef ook een groot aantal romans, die op een bijzonder hoog literair niveau staan. Eén van de eersten die zijn literair talent erkenden was André Gide. Het is steeds crescendo blijven gaan met zijn productie. Uiteindelijk werden zijn werken uitgegeven in de prestigieuze serie "La Pléiade". Er waren nogal wat voorstanders van het toekennen van de Nobelprijs aan deze BELGISCHE auteur.
Gisterenavond eventjes bezoek van Rita, voorzitter van Ter Looveren, en dus tijd om eventjes te mijmeren. Mijmeren over het aantal mannen dat onze pupiters in de koren bevolkt. Kijk eventjes naar foto's van kooroptredens, of naar de aantallen die op internationale zangweken aanwezig zijn: heel vaak is het vrouwelijk schoon talrijk aanwezig en moet je al wat beter kijken om de mannen te zien. Bij amateurkoren is het dikwijls een heel fragiel evenwicht: een paar mannen die afwezig zijn en de balans is helemaal zoek. Frustrerend voor de dirigent, maar evengoed voor de mannelijke zanger die probeert zijn zanglijn aan te houden, of (ten onrechte) zijn volume naar boven opschroeft. Wie het ei van Columbus heeft, late het mij weten. Ik ben hoe dan ook jaloers op optredens zoals in bijlage.
Je
dacht maar dat Sinterklaas al naar Spanje teruggekeerd is. Surprise, surprise:
hij is vannacht toch nog op het dak van vake en moeke komen rijden, en de 6
kleinkinderen zijn niet vergeten. De drie oudsten hebben geluk dat Martha nog
zo klein is. Finn is ondertussen in het twijfelstadium: hij onderkent veel
valse Sinten (bij de scouts, op school en op de voetbal), maar twijfelt toch
nog (of doet alsof) over de goedheilig man die bij hem thuis en bij de
grootouders komt.
Er zijn zo van die periodes in een koor dat je heel hard werkt om een nieuw repertorium op te bouwen. Of (zoals in Musica ad Nives) je moet maar weer eens een programma klaarstomen voor de volgende hoogdag. Ik heb ondertussen gemerkt dat je de koorleden op tijd en stond de boog eventjes moet laten ontspannen. In Borgerhout doen we dat aan de hand van ons koorboek dat er naar streeft liederen te leren die heel zingbaar zijn en in één repetitie leiden tot resultaat. In Leest gaan we nu ook proberen een mix te maken van stukken op concertniveau en van "leukertjes". Zo blijft de wekelijkse repetitie én uitdagend én verrassend blij.
Dit is geen actualiteitsblog, maar je kan natuurlijk er niet omheen dat gisterenavond een icoon van ons is heengegaan. Voor mij is de voornaamste les, die van goedheid en vergevingsgezindheid, eigenschappen die ik nog altijd moet verwerven.
Je
kan je onmogelijk een wereld voorstellen zonder muziek. Muziek is een bron van
inspiratie. We hebben muziek nodig zoals planten en bloemen zon en regen nodig
hebben om te groeien. Muziek is ons hart en onze ziel.
Laat
je dan ook overweldigen door het wonder van de muziek. Muziek heeft te maken
met onze zorgen, onze stress, dingen die met ons of in onze familie gebeuren,
met zaken die een beetje mislopen in ons leven; dan neemt muziek ons mee naar
een mooie plaats ergens ver weg. Op zijn minst kan je geest dan rusten en
kunnen positieve gevoelens in je hoofd binnendringen.
Veel
muziekstukken of liederen blijven voorgoed bij ons. Vaak weten we perfect
wanneer en in welke omstandigheden we iets voor het eerst hoorden, zelfs al is
het jaren geleden. Want dit is wat er uiteindelijk gebeurt: muziek laat in onze
geest een onuitwisbaar merkteken achter, en iedere keer dat dit gebeurt wordt
ons leven een beetje rijker.
Het hart is door zijn functie als pomp van het
lichaam symbool van het gevoelsleven geworden. Als het hart stopt, houdt ook
het leven op. Daar valt nu eenmaal weinig aan te doen. Vele culturen beschouwen
het hart als de zetel van het gevoel, en de hersenen als de zetel van het
verstand.
Het hart speelt al sinds de oude Egyptenaren een
speciale rol. Bij het balsemen lieten ze het hart als enige orgaan zitten. Het
werd in het Dodenrijk gewogen tegen een veer om na te gaan of de dode in
kwestie doodzonden of goede daden had begaan. Met de komst van het christendom
werd het hart het symbool van Gods liefde, en de oorsprong van alle goede en
ook slechte daden.
In de middeleeuwen werden de eerste universiteiten
in Europa opgericht; daar werd de tegenstelling tussen het verstand dat in het
hoofd zat en het gevoel dat in het hart zat, bevestigd. In grote delen van de
wereld heerst die opvatting nu nog. Maar er zijn uitzonderingen: in Japan zat
de ziel in de buik, en nu denken veel Japanners dat die in de keel zit.
Waarom
dit verhaal?
Op
3 december 1967 werd voor de eerste
keer in de geschiedenis van de mensheid een harttransplantatie uitgevoerd door
dokter Christiaan Barnard. Mijlpaal in de geschiedenis van de geneeskunde. http://www.youtube.com/watch?v=GZ7cGnucGNU
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
