Ik kreeg de laatste paar weken tweemaal de vraag hoeveel een redelijke onkostenvergoeding zou moeten zijn voor een dirigent van een amateurkoor. Achterliggend was echter een heel ander probleem: koren die op zoek waren achter een nieuwe dirigent en niet meer konden voldoen aan de financiële verwachtingen van een kandiderende dirigent. Ik kan er mij wel iets bij voorstellen: jongere (en oudere) dirigenten willen op zijn minst gehonoreerd worden voor hun werk (tijdens de repetities en de voorbereiding ervan), willen - met de benzineprijzen die de pan uit swingen - een verplaatsingsvergoeding, en mogelijks een terugbetaling van de kosten voor partituren. En ook oudere dirigenten hebben al eens horen praten over indexering. Van de andere kant zien de koren hun klein spaarpotje bij de bank als maar leger worden in reële waarde. En met de crisis moet je alvast de prijzen van concerten niet verhogen. Zorgen genoeg dus voor de "schat"bewaarders.
Naar aanleiding van de 110e geboortedag van Georges Simenon (Luik 1903), heb ik voor daardigheid even zijn boeken afgestoft in mijn bibliotheek. Daar was ik even zoet mee, want in het totaal telde ik 156 boeken van zijn hand in mijn rekken. Het gaat niet zo maar om een ordinair detectivestory verteller. Een groot schrijver als André Gide schreef over Simenin : "Simenon est un romancier de génie et le plus vraiment romancier que nous ayons dans notre littérature d'aujourdhui". Mijn collectie is nog niet compleet als je bedenkt dat deze Belgische schrijver in het totaal 75 detectiveromans en 20 kortverhalen over Maigret schreef, naast 136 psychologische romans en honderden andere verhalen. Overigens was Simenon niet alleen een extreem vruchtbaar schrijver. In een interview met Federico Fellini zal de schrijver pochen dat hij met 10.000 vrouwen de liefde had bedreven. Nou ja, liefde ... hij was niet bijzonder romantisch ingesteld en zelfs een one night stand duurde hem eigenlijk al te lang.
Wereldnieuws: Paus Benedictus XVI treedt op 28 februari om 20.00 uur af. Benedictus, geboren als Joseph Ratzinger op 16 april 1927 en dus 85 jaar oud- werd bijna 8 jaar geleden als opvolger van Johannes-Paulus II. Het was al langer geweten dat de paus zeer vermoeid was. Hij zal dus niet zoals Woytila de verpersoonlijking van het menselijk lijden worden, maar kiest voor een Kerk die goed geleid kan worden.
De vorige paus die terugtrad was Celestinus V (6 maanden paus in 1294), die door zijn opvolger in erbarmelijke omstandigheden werd gevangen gehouden.
Opstaan met ijsbloemen op de ramen, dikke witte boterham (zondag hé) met platte kaas en bruine suiker. Eerste zondag van de maand: handje handje met papa naar de mis van het Heilig Hart om 9 uur. Afgeladen kerk en mannen die het niet schuwden om mee te zingen: "Godd'lijkharte van mijn Jezus". Langs de Onze Lieve Vrouw straat terug naar huis, voorbij het huis van de smid die ook een café had waar de boeren kwamen bollen. Warmen aan de kolenstoof in de veranda (de voorplaatsen dienden alleen voor feesten). 's Middags eten met juffrouw Haenegreefs, een gepensioneerde onderwijzeres die twee kamers bij ons huurt. Om kwart na een luisteren naar de radio voor het wekelijkse Belcantoprogramma. Met de tinnen soldaatjes spelen terwijl mama de afwas doet en papa de krant "Het Volk" uitspelt. Het zien duisteren en de rode gloed van de feu continu voelen oplichten. Na het avondeten brommerig het rozenhoedje bidden. Slapen, morgen school bij meester Beerten.
Bijna 30 jaar na de laatste Europese Watteau-retrospectieve organiseert het Paleis voor Schone kunsten in Brussel (Bozar) in samenwerking met het Palais des Beaux-Arts de Lille een tentoonstelling rond de grote Franse schilder van het begin 18e eeuw. Het wordt een unieke kans om opnieuw kennis te maken met de meester en zijn tijdgenoten aan de hand van een honderdtal schilderijen, tekeningen, etsen en muziekinstrumenten. Door de tussenkomst van gastcurator William Christie (musicus en orkestdirigent) en hedendaags kunstenaar Willy Borremans beklemtoont de tentoonstelling de vele vaak tijdloze facetten van het oeuvre van Watteau. Schilderkunst en muziek treden in dialoog. Veeleer dan een verzameling werken of de muzikale vertaling van een reeks schilderijen belicht de Watteau-tentoonstelling de kruisbestuiving tussen de kunsten. Watteau en zijn tijdgenoten, daar zit muziek in!
Klasse voor Leraren heeft deze maand een uitstekend artikel over stemvermoeidheid bij leraren, onder de titel : "Stof slikken, stem kwijt". Het gaat o.m. over de incidentie van dit verschijnsel, de risicogroep, de oorzaken (de anatomie van vrouwen is een bijkomende risicofactor), de vijanden van je stem, en vooral 6 adviezen om dit euvel te voorkomen.
Als we sommige krantenkritieken moeten geloven is er een diva opgedoken die Cecilia Bartoli op haar domein bekampt. Joyce Didonato, geboren als Joyce Flaherty in Texas in het jaar 1969, is langzaam gegroeid tot ze in het seizoen 2005/2006 haar debuut maakte in de Metropolitan Opera van New York. Ze was zeer recent te gast in Brussel (Bozar) waar zij haar opname Drama Queens muzikaal presenteerde. Dramatische momenten uit het barokrepertoire.
Ik heb haar nog niet live kunnen beluisteren, maar van wat ik zie op tv en hoor op radio is er geen de minste kans dat zij la Bartoli ooit naar de kroon zal steken. Deze flamboyante Italiaanse met haar ongeëvenaarde techniek blijft de koningin van de barok.
De sopranen maakten er een knaller van een koorfeest van. Bovendien hadden zij een mini mini mini optreden. Maar wat we niet (mochten) horen vind je hieronder terug. Onze reporters ontdekken alles.
(Op de melodie van Dansen - Clouseau) Elke dinsdagvond om een uur of zeven Krijg ik de kriebels, 'k Begin bijna te beven. Dan moet ik vlug naar Korile ons koor in Leest Op dinnsdagavond ; want ik brand weer van verlangen Om te zingen ... zingen Om te zingen ... zingen Om te zingen!
((Melodie 'Heaven is a wonderful place") Niet alleen met ons eigen koor Werd het een echt engelenkoor Nee, niet alleen met ons koor Werd het echt een engelenkoor In kerstconcerten
Samen gingen w'er voor We starten in Hombeek eerst Daar werd het een heel groot feest Voor ons koor in Leest
Volgde nog Borgerhout O wat was het daar koud! Zelzate kwam ook daarna rap Korile XX Korile XX Lrile ging op stap
Noteer de bijzonder subtiele poëzie, de kracht van het woord
De oorsprong van de koormuziek is te vinden in de traditionele muziek, waar het zingen in grotere groepen zeer verspreid was/is. Zoals zo veel zaken erfden wij de zangtraditie van het oude Griekenland.Uit de 2e eeuw voor Christus kennen wij de Delphische hymnen.
Het oorspronkelijke Griekse koor had een belangrijke rol in het Griekse drama. In papyri zijn fragmenten van Euripides en Sophocles bewaard. Het Seikiloshandschrift is een complete song (al is men er niet over uit of het een werk voor koor of voor solostem was). Eén van de recente voorbeelden is de Oxyrhyncushymnen die zeer belangrijk blijkt te zijn voor de vroegste christelijke muziek.
Zo kom je in een koor, en dan leer je nog eens wat voor of na de repetitie. Gisteren viel bijvoorbeeld het woord psychische decompensatie. Dus dan maar effe googelen, want al is internet met zijn soms ongecontroleerde bijdragen niet altijd even betrouwbaar, het zet ons toch wel wat op weg.
Indien een mens langere tijd aan te grote spanningen of druk wordt blootgesteld, kan hij psychisch decompenseren. Dit decompenseren betekent hier het niet meer kunnen compenseren of opvangen van gebreken en problemen. De bewuste en onbewuste verdedigingsmechanismen schieten tekort. Bij ernstige lichamelijke verzwakking, rouw, traumatisering of het plotseling stoppen van bepaalde medicijnen kan decompensatie optreden. Dan kunnen er verschijnselen optreden als angst, verwardheid en depressie. Decompensatie is in bijna alle gevallen tijdelijk. Het is meestal goed te beïnvloeden door de veroorzakende omstandigheden aan te pakken.
Roger Raveel is overleden. De kunstenaar, vooral bekend van zijn kleurrijke schilderijen, werd 91 jaar oud. Raveel overleed vannacht in het ziekenhuis van Deinze. Hij was er opgenomen met een longontsteking en was erg verzwakt.
Raveel was een van de belangrijkste naoorlogse kunstenaars van ons land. Raveel combineerde in zijn werk beelden uit het alledaagse leven met geometrische figuren. Hij integreerde ook objecten in zijn schilderijen en ooit zelfs een levende duif. Raveel was vooral actief als schilder, maar hij maakte ook beeldend en ceramisch werk en was actief in de literatuur.
Het grote thema van Raveel was de invloed van het moderne leven op de landelijke omgeving van zijn dorp Machelen-aan-de-Leie, dat hij nooit verliet.
Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege (CD&V) reageert "met grote droefnis" op het overlijden. "Het is een trieste dag voor Vlaanderen, België en de kunsten, maar een grote geeft nooit de geest", zegt ze.
Ik ben nog aan het bekomen van de bijna-ongelukken in MaN en KORILE. Dan ga je al eens naar een feestje van de oud-scouts in Mechelen en dan word je letterlijk de adem afgesneden. Nu moet toegeven dat Jacqueline er nog heel goed voorkwam op de TV en dat ook pastoor Stefaan gelukkig nog flink zijn zeg kon doen. Ik mag het niet dromen dat ik ineens goede en trouwe koorleden zou kwijt geraken. Ik wens de Korile-ers een flinke dosis zuurstof en onze MaN-er een goed herstel!
We kregen een vooraankondiging van de traditionele Mattheuspassie van de Chorale Cecilia, die doorgaat op 25 en 27 maart in de Sint Pauluskerk in Antwerpen. Extra medewerking komt er van In Dulci Jubilo. Solisten zijn : Annelies Van Gramberen (sopraan), Inez Carsauw (mezzo), Bart De Kegel (evangelist), Koen Vereertbrugghen (tenor), Joris Derder (Christus) en Matthew Zadow (bas). Kamerorkest La Passione. Het geheel staat onder leiding van Paul Dinneweth. Wellicht gaan de twee uitvoeringen weer snel uitverkocht zijn. Daarom, als je interesse hebt, vlug mailen naar info@choralecaecilia.be. Kaarten ; 25 en 20 EUR.
Bij de erbarmelijke resultaten die leerkrachten in spe liene zien op de bevraging over algemene kennis, dacht ik eventjes dat ik toch wel op mijn borst mocht kloppen. Geschiedenis, aardrijkskunde, politiek, kunstgeschiedenis ... horen bij mijn interesses en laten mij soms toe om hedendaagse gebeurtenissen en toestanden in een wat ruimere context te plaatsen. Maar al bij al is ook deze kennis zeer fragmentarisch en is ze vaak aanleiding tot het opzetten van een bril met vele filters. Niet zo in het monumentale boek van Norman Davies "Vergeten koninkrijken" (een verborgen geschiedenis van Europa) dat je (niet in je bed, want daarvoor is het met zijn 880 blz. te zwaar) een heel nieuwe kijk geeft op de opkomst en ondergang van staten. Wie kent nog het koninkrijk Tolosa, het koninkrijk Alt Clud, de grandioze geschiedenis van het mediteraanse imperium Aragon? Een studie als deze relativeert het belang van de huidige landen en zet grootsprekers als een David Cameron op hun eigen relatief plaatsje. Overigens voorspelt Davies dat België ooit een plaats zal krijgen tussen de vergeten koninkrijken. Maar tegelijk laat dit onovertroffen werk zien, hoe jammerlijk het is dat toekomstige leerkrachten geen perspectief geven aan hun leerlingen. "Historia, magistra vitae " (prof. Lousse).
Brugge verwerft zich een reputatie met zijn Internationale Bachdagen. Zondagmorgen (27 januari) om 11 uur wordt het slotconcert gegeven in de Sint Jacobskerk. Ludo Claessen en Ignace Thevelein dirigeren Johan Schelle's "Barmherzig und gnädig ist der Herr", en van J.S. Bach 7 koorgedeelten uit diverse werken.
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
