 |
|
|
| ons tweede adoptieavontuur |
|
|
| 07-09-2010 |
 knuffels² |
G. en ik stoeien op het bed. G. heeft zichzelf helemaal verstopt onder de handdoek. Ik sluip dichterbij, overval hem met een stevige knuffel. En geef hem er nog één. "Voor broertje", zeg ik. "Ik wil broertje knuffelen en dat kan nog niet. Dus knuffel ik jou twee keer." Hij laat het zich bevallen. "Mama," vraagt hij, "wie knuffelde jij toen ik er nog niet was?" "Toen knuffelde ik papa." "En toen papa er nog niet was?" "Euh, toen knuffelde ik mezelf..."
Daarstraks aan tafel zei G. dat hij er niet was. Ik vroeg waar hij dan wel was. "In Ethiopië. In het huisje bij mijn broertje en bij het broertje van de meisjes." Ik wou dat ik daar ook was... Nog even. Nog éven!
07-09-2010, 19:46 geschreven door Inge 
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 03-09-2010 |
| de dakloos en de gieter |
"Mama, wie heeft ons huis gemaakt?" vraagt G. tijdens het avondeten. "De metser en de loodgieter, de dakwerker, de electricien en de schrijnwerker" som ik op. "Wat heeft de electricien gemaakt?" "De elektriciteit." "Welke tijd is dat?" "Hm, dat is geen tijd. Hij heeft het stopcontact gemaakt enzo." "Moeten alle auto's dan stoppen in de file?" ... "Mama, wat eten de dakloos en de gieter nu?"
Misschien moet ik dan toch maar even Bob de Bouwer introduceren...
03-09-2010, 20:12 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
|
| babyblues... |
Het is officieel: ik heb de babyblues... Broertjes foto is mijn nieuwe screensaver op de pc. Zijn foto plakt ook op de kast. En op zijn slaapkamerdeur. Hij zit in mijn agenda. Op elk moment van de dag -en de nacht- kom ik hem tegen. Hij is op mijn netvlies gebrand. Laat me niet meer los. Nooit meer...
G. stelt elke dag vragen, is oprecht geïnteresseerd. Probeert in te schatten hoe groot zijn broertje is. Wat hij al allemaal kan, of zal kunnen als hij thuis is. Hoe hij zijn broertje zal vasthouden. En knuffelen. Voorlopig knuffelen we zijn foto. G. geeft een aaitje en een kusje voor het slapengaan. Met een zachte glimlach om zijn lippen.
03-09-2010, 09:12 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 14-08-2010 |
| Kirikou |
G. kijkt graag naar Kirikou. Hij is vooral erg geboeid door de scène waarin Kirikou aan Karaba vraagt hem te kussen, en hij spontaan begint te groeien. Hij speelt de scène graag na. Hij als Kirikou, en ik mag Karaba zijn. Als het aan G. ligt is hij morgen al 20. Kirikou verwijdert eerst de doorn die Karaba kwelt en haar tot heks heeft gemaakt en dat doet haar een kreet van pijn uitstoten. G. kijkt me aan en vraagt: "Mama, ben jij groter dan de pijn van Karaba of is de pijn van Karaba groter dan jou?" Als hij nog eens een film wil zien zet ik Molletje wel op...
14-08-2010, 00:00 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 28-07-2010 |
| bijna jarig... |
Zoonlief is bijna jarig. Elke ochtend vraagt hij: "Ben ik nu vier, mama?" "Nee, schat." En dan vertel ik hoeveel nachtjes hij nog moet slapen. Vorig jaar wilde hij een gitaar. Een groene. Hij kreeg een rode. Deze keer wil hij een step. Een echte. Zijn wens zal in vervulling gaan...
Manlief zegt dat we telefoon zullen krijgen op zoonlief's verjaardag. Hij is degene die echt geduldig is. Die kan wachten. Of toch, het wachten zeer geduldig ondergaat. Hij houdt mij op de grond. Sust en troost als het me te veel wordt. En doet dan plots uitspraken als deze. Hopelijk las hij het in de sterren. Het zal hier knallen...
28-07-2010, 10:59 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 16-07-2010 |
| plasticine |
G. speelt met plasticine. Hij neemt het potje met zwart. Rolt het geheel uit tot een worstje. Neemt de schaar. "Kijk, mama, dit is zusje. Ik knip haar hoofd er af!". "Oei oei", zeg ik. Te verbouwereerd om iets anders te zeggen. "Mama, dat is maar doen-alsof, hoor!" "Oef.", zeg ik.
16-07-2010, 14:27 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 14-07-2010 |
| de ochtendstond heeft vragen in de mond... |
Zoonlief kraaide vroeg deze ochtend. Schaap en laken waren spoorloos. Hij dommelde snel terug in. Mama niet. Haar hoofd begon te malen... Hoofdvraag: WANNEER? Wanneer komt de toewijzing, wanneer de rechtbankzitting, wanneer de overdracht? Hoe het verlof aan elkaar puzzelen? Misschien toch eerst terug gaan werken? Voor eind augustus moet deze knoop ontward zijn. Maar het laatste telefoontje met het adoptiebureau leerde dat een toewijzing in augustus tot de mogelijkheden behoort. Eerst zien, dan geloven...
14-07-2010, 10:10 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 09-07-2010 |
| One big African family! |
G. zit samen met N. in de bolderkar. We reizen door Afrika en houden halt bij de bonobo's. N. wacht ook op een brusje uit Ethiopië. Ze vraagt aan G. of hij bij zijn papa & mama in Ethiopië ook een broertje of een zusje had. "Ja hoor", hoor ik hem overtuigend zeggen, "een zusje en die heet B." B. komt ook uit Ethiopië en woont bij ons in de buurt. G. gaat trouwen met haar (maar ook met M. die ook uit Ethiopië komt, en met mij) maar nu is zij dus plots zijn Ethiopisch zusje.
Het brusje laat nog op zich wachten. Onlangs gaf G. aan niet mee naar Ethiopië te willen afreizen. "Nee, gaan jullie maar zonder mij." Als de toewijzing er eindelijk is zullen we de adoptieboekjes nog eens induiken. Spelen met het vliegtuig. Foto's van zijn grote reis bovenhalen.
...
09-07-2010, 21:23 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 06-07-2010 |
| Waar is... |
Nu G. afscheid heeft genomen van zijn tutje verloopt het inslapen minder vlot. Net lag hij nog zowat een uur te draaien en te keren, te zingen en te vertellen in zijn bed. Tot mama er even bijkroop. "Mama, waar is papa?" Beneden. "Waar is broertje of zusje?" In Ethiopië. "Waar ben jij?" Bij jou in bed. "Waar ben ik?" In je bed. "Waar is het gordijn? Voor het raam. Wat is er achter het raam? De wolf. En de jager!" Zoonlief is helemaal in de ban van het heerlijk en verrassend boek Ik zie ik zie van Marianne Dubuc. En G. bouwt verder...
06-07-2010, 22:17 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:boeken
|
|
| 02-07-2010 |
| Binkie en de speen |
Binkie wil een broertje en krijgt er een. Maar omdat het broertje zo hard huilt krijgt het een speentje van mama. Binkie wil ook een speen! Maar daarvoor is hij te groot... G. vindt het een geweldig boek. G. is intussen een bink van bijna vier. Een bink met een speentje... We proberen hem al heel lang te overtuigen het tutje weg te doen. We wilden het meegeven met de Sint, maar toen was die weer weg en stak het tutje nog elke avond in zijn mond. Op een luie zaterdagochtend lagen we samen in het grote bed en dachten we G. te hebben overtuigd. Hij stond spontaan op, liep naar de vuilnisbak in de badkamer en gooide zijn tutje weg. We prezen hem de hemel in. Hij bedacht zich. Viste het tutje weer uit de vuilnisbak en zei dat hij er nog niet klaar voor was. "Deze zomer", beloofde hij. En het werd zomer... Gisteren onze eerste vakantiedag samen. We hebben afscheid genomen van het tutje en staken het in een grote envelop: 'voor Sinterklaas'. Ik nam G. mee naar de speelgoedwinkel. Hij koos een mooie bal. Ik koos ook nog een leuk gezelschapsspel. Toen werd het avond. Bedtijd. Smeken, huilen, tieren, roepen, schoppen, slaan, ... Mama en papa hielden het been stijf. Tutje is weg en blijft weg. Wat een helse nacht. Ik wist niet dat tutjes zo verslavend konden zijn...
02-07-2010, 15:51 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
|
| TOP 5 |
02-07-2010, 08:48 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:nieuws
|
|
| 27-06-2010 |
| één bed |
Ik hoor een keiharde BONK boven en ga kijken. Zoonlief is wakker. Hij is op de kamer van brusje. Zijn oude bed staat er, half gemonteerd. Een deel van het bed is omgevallen. G. is geschrokken. Ik vertel wat er is gebeurd. "Mama, ik wil een zusje", zegt hij. "En jij?" We hebben dit gesprek al zo vaak gevoerd. Ik zeg dat ik de ene dag een zusje wil en de andere dag een broertje. Dat het me eigenlijk om het even is. Als het maar een lief kindje is. Zoals G. Hij glimlacht. "Er komt een broertje of een zusje, hé. Geen broertje én een zusje." Ik zeg dat we maar één kamertje over hebben, en dat daar maar één bed staat. Hij knikt.
Ik wacht op het zomeroffensief. Zullen we er bij zijn? Gaan we snel weten op wie we wachten?
27-06-2010, 22:10 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 22-06-2010 |
| Oedipus |
Zoonlief zegt dat V., een meisje uit zijn klas, verliefd is op hem. Ik vraag of hij ook verliefd is op V. "Nee, mama, ik ben dol op V.!" Even later roept hij mij, zegt dat hij iets in mijn oor moet fluisteren. Ik kom dichterbij. "Mama, ik ben verliefd op jou", fluistert hij. Ik geef hem een dikke kus en word week vanbinnen...
Onlangs zat hij met een probleem. "Mama, ik ga trouwen met M., B. én met jou. Maar dan heb ik drie handen nodig!"
Zolang er maar geen vadermoord uit voortvloeit speel ik het spel maar al te graag mee...
22-06-2010, 21:05 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 21-06-2010 |
| komen éten! |
Het avondmaal brengt stress met zich mee. Ik maak me op voorhand al zorgen omdat ik weet dat zoonlief weer duizend-en-één excuses uit zijn mouw zal toveren om toch maar niet te moeten eten wat ik hem voorschotel. Aardappelen negeert hij straal. Gekookt, gebakken, gepureerd, gefrituurd: het is gewoon niet zijn ding. Nu, daar maak ik me ook niet zo druk om. Aardappels zijn vullers. Vlees of vis gaat er meestal ook als zoete broodjes in. Als er maar niet te veel kauwwerk aan te pas komt. Maar dan zijn er de groenten. Vol vitaminen, mineralen, vezels, .... Zwaar onderhandelen om één broccolibloemetje of één schijfje wortel achter de kiezen te krijgen. Maar zoonlief is in de ban van de gevaarlijke dieren. Alle katachtigen, met scherpe tanden en dito klauwen genieten zijn voorkeur. Op alle momenten van de dag komen ze ter sprake. Of wordt hij één van hen. Vanavond vertelde ik hem dat tijgers en poema's en panters goed kunnen zien in het donker. Dat dat zo is omdat zij altijd wortels eten. Hap! Schijfje één naar binnen. Hap! Schijfje twee... Maar dat ze ook zo goed kunnen horen door de venkel betwijfelde hij. Na één hap liet hij de venkel voor wat hij was.
Morgen een nieuwe dag. Een nieuwe culinaire uitdaging...
21-06-2010, 19:17 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
| 17-06-2010 |
| eigen kleinkind eerst |
Donderdag, 16u35. Grasveld aan speeltuin. Een grootvader speelt voetbal met zijn kleinzoon. Zoonlief vraagt of hij mag meespelen. Hij vraagt het vriendelijk, is beleefd. Hij herhaalt zijn vraag, want er komt geen reactie. Géén reactie. Hij wordt compleet genegeerd. Alsof hij lucht is. Een zuchtje wind. Zoonlief komt mijn kant uit, vraagt het aan mij. Ik zeg dat hij zijn eigen bal maar moet gaan halen. B. speelt in het zand. Ze staat op en geeft haar bal. G. en B. spelen samen met de bal. Dwars door het spel van grootvader en kleinzoon heen. Twee zuchtjes wind. Twee Ethiopische zuchtjes wind. Ligt het aan mij? Diezelfde kleinzoon speelde enkele dagen geleden ook voetbal op het grasveld. Met zijn moeder. Die was maar wat blij, toen zoonlief vroeg of hij mocht meespelen. Kon zij in de schaduw op adem komen.
Arm Vlaanderen.
17-06-2010, 20:24 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
|
|
| ça bouge... |
... naar het schijnt. In ieder geval heb ik wel nood aan een stevige adrenalinestoot. De werken in kinderkamer 2 liggen stil. Al maanden. Het begint er opnieuw als een opslagruimte uit te zien, en dat is echt niet de bedoeling. Maar het ontbreekt me aan moed en lust om er opnieuw in te vliegen. Er liggen nog genoeg 'lege' maanden voor me uitgestrekt om het klusje te klaren.
Komt de beweging vandaag of morgen? Zakken (of stijgen) we naar de top drie?
17-06-2010, 14:08 geschreven door Inge
|
|
|
Categorie:nieuws
|
|
|
|
|
|
