Nog niet zo lang geleden had ik een gesprek met G. Of hij zich de dag nog kon herinneren toen we telefoon kregen met het nieuws dat hij grote broer werd. Dat het toch een verrassing was voor ons. Dat we het spannend vonden dat A. nu ook bij ons kwam wonen. En ik vertelde over de dag dat we telefoon kregen met het nieuws dat wij voor de eerste keer mama en papa zouden worden. Dat G. op ons wachtte. Hoe blij verrast we toen waren.
"Goh, mama. Voor mij was dat geen verrassing. Ik wist al lang dat jullie mijn papa en mama zouden worden."
Hoezo, vraag ik verbaasd.
"Ja, ik wist dat al van toen ik nog in de buik van mijn enat zat. Ik hoorde toen i-je!, i-je!" Inge, verduidelijkt hij.
Amai, zeg ik. Kon jij dat horen tot in de buik van je enat?
"Ja."
En hij gaat weer over tot de orde van de dag...

13-03-2012, 20:48 geschreven door Inge