A. zwaait. Hij zwaait en roept: Hallo meneej! Hallo mevjouw! Altijd en overal. In de supermarkt zwaait hij naar wildvreemde heren, vrouwen en kinderen die ons pad kruisen. Op straat zwaait hij naar oude vrouwtjes die in hun deuropening voorbijgangers observeren. Hij zwaait naar bejaarde mannen starend achter hun vensterraam. Hij zet zijn mooiste glimlach op, zoekt oogcontact en zwaait. Natuurlijk wordt er teruggezwaaid. A. ontlokt glimlachen op soms verzuurde monden. De ontwapenende kracht van zijn gezwaai. Maar er zijn ook mensen die meer doen dan terugzwaaien. Die een aai over zijn hoofd komen geven. Of hem een handje komen schudden. Dan vindt A. het niet meer leuk. Hij zwaait graag, maar behoudt ook graag wat afstand. Koninklijk. Het lijkt of hij oefent voor later. Zo heeft hij verschillende zwaaitjes: snel met zijn hand heen en weer, speels met gekrulde vingers, cool met gewoon opgestoken hand, ... Hij test ze allemaal uit.
08-08-2012, 20:32 geschreven door Inge 
|
