 |
|
 |
ons tweede adoptieavontuur |
|
 |
26-04-2010 |
stand van zaken |
26-04-2010, 09:08 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:boeken
|
 |
23-04-2010 |
23 april 2007 |
Flashback... Drie jaar geleden, kwart voor 12. Mijn gsm rinkelt: ROH. Ik kijk mijn klas aan, zeg dat dit waarschijnlijk echt wel een heel belangrijk telefoontje is en neem op. Er is een zoon voor ons: G. Ik schrijf alle details op een stukje papier dat op mijn bureau rondslingert. Ik haak in, kijk voor me en stamel: "ik ben zonet mama geworden..." De klas trakteert me spontaan op een warm applaus. Een traan rolt over mijn wang. Ik blijf onwezenlijk voor me uitstaren. Tot K., een Poolse jongen zegt: "mevrouw, wij nu studie!" Ik knik instemmend. De klas staat op en gaat naar buiten. Ik bel mijn man. Bel terug naar ROH. Twee dagen later ondertekenen we "het aanvaardingscontract".
Nu. 23 april 2010. Stilte... Stiekem (maar toch wel net iets te hard) had een beetje hoop zich in mij genesteld... De hoop op een telefoontje. Niet van ROH maar van fiac. De hoop op het brusje dat op ons wacht. Het zou zo mooi zijn. Wereldboekendag. Ons nieuwe verhaal, dat vandaag zou starten. Maar wat niet is kan nog komen. Zal nog komen.
Nog een ietsiepietsie geduld!
...
23-04-2010, 20:23 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
16-04-2010 |
zoektocht |
G. zit op mijn schoot. Af en toe neemt hij een hap van zijn boterham. "Weet je, mama, ik zou graag eens op de schoot van papa Afrika zitten. De échte papa Afrika, mama. Kan dat?" Ik slik de brok die spontaan opwelt in mijn keel weer weg en zeg dat ik dat heel goed begrijp, dat hij graag eens op zijn schoot wil zitten. Maar dat het wel heel moeilijk zal zijn om papa Afrika te vinden. Dat er heel veel mensen wonen in Ethiopië en we niet weten waar papa Afrika precies woont.
Een dilemma. Nu de sporen nog redelijk vers zijn lijkt het logisch de zoektocht nu al te starten. Maar het is niet aan ons om dit in gang te zetten. G. moet dit zelf kunnen beslissen. Later. Het is zijn zoektocht. Niet de onze.
16-04-2010, 20:14 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
12-04-2010 |
Kortjakje is Ethiopisch! |
We bezochten een tijd terug een fototentoonstelling in het Antwerpse Zuiderpershuis. Papa bladert nu samen met G. in het fotoboek van de Ethiopische Aïda Muluneh. Hij toont een foto van een van de kerken van Lalibela. Zoonlief knikt en zegt vol overtuiging: "dat is de kerk van Kortjakje!" Hij ziet ook een 'prinster'. Als ik vraag wat dat is zegt hij "dat is een hele hele grote ridder."
Tegenwoordig staat er ook een dagelijks knuffelsessie met mama en papa Afrika op het menu. Zoonlief heeft intussen de hoogte van de standbeelden bereikt en daarmee zijn angst overwonnen. Hij geeft ze een kus en een knuffel. Heel voorzichtig, zacht en teder. Het geeft mij mijn dagelijkse portie kippenvel.
12-04-2010, 20:48 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
06-04-2010 |
adoptieblues... |
Er hangt weer vanalles in de lucht. Vanalles, behalve toewijzingen. Dossiers worden blijkbaar zowel in Ethiopië als in België binnenstebuiten gekeerd. Dat is uiteraard toe te juichen. Elke adoptieouder wil zijn kind recht in de ogen kunnen zien, en blijven zien. Geen gesjoemel, geen gefoefel. Maar dat brengt natuurlijk met zich mee dat er aan beide kanten langer gewacht moet worden: kinderen in het weeshuis en hun nagelbijtende toekomstige ouders die meubels verschuiven en blijven verschuiven, en filosoferen over kamerkleurkeuzes. Veel blauw, denk ik. Bleu. Blue. Van de adoptieblues...
06-04-2010, 21:55 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
02-04-2010 |
Oja, chocola! |
"Ik heb het mes niet in de chocopot gestoken, mama." Zoonlief kijkt me strak aan. Het mes hangt helemaal vol choco. Zijn vingers ook. Een prachtige snor en baard omringen zijn mond. Ik probeer een lach en de drang om hem af te likken te onderdrukken.
02-04-2010, 14:14 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
29-03-2010 |
Roodkapje |
Zoonlief snuift de dampen van de aerosol op. Mama en papa zingen de volle acht minuten vol. Het lied van Roodkapje moet een tweede maal gezongen worden. Mama relativeert het einde ('Nu is Roodkapje gevangen, 't is te laat...'). "Roodkapje wordt gered door de jager hoor lieve schat! De jager snijdt de buik van de wolf open." G. begint hartstochtelijk te huilen. "Ik wil niet dat de jager komt! Ik wil niet dat de jager de buik van de wolf opensnijdt!" Luide snikken, diep gesnuif. De aerosol dampt gewoon verder...
29-03-2010, 21:04 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
27-03-2010 |
Glazen bol |
Voor het einde van deze maand moet ik mijn verlofaanvraag hebben ingediend op mijn werk... Maar: hoe dien je een verlofaanvraag in als je niet weet wanneer je verlof moet ingaan? Daarom mijn oproep: heeft er iemand een glazen bol? Dan kan ik zien waar die toewijzingen blijven en wat ik op mijn verlofaanvraag moet invullen. Zucht.
27-03-2010, 16:45 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
22-03-2010 |
stand van zaken... |
22-03-2010, 13:59 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
19-03-2010 |
zolder |
Zoonlief brengt het weekend door bij moeke en opa. Mama en papa bijten zich vast in de rommel op zolder. De start van de lente is de ideale drijfveer om ramen en deuren wagenwijd open te zetten en alles wat al jaren stof staat te vergaren meedogenloos naar buiten te kieperen. Ik heb er zin in... De toewijzingen laten op zich wachten. De tweede kinderkamer ook. Maar na dit weekend wordt alles anders...
19-03-2010, 17:02 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
07-03-2010 |
schat |
"Mama..." "Ja, schat?" "Nee, ik ben jouw schat niet!" "Oh nee?" "Nee, papa is jouw schat." "En wie ben jij dan?" "Ik ben gewoon een kind." "Ok, kind. Maar je bent ook mijn schat. Mama heeft twee schatten: jij én papa. En binnenkort komt er nog een schat bij. Jouw broertje of zusje. Dan ben jij de grote broer." "Word ik grote broer? Ben ik dan een broer?" stilte "Broertje of zusje mag in mijn kleine bed slapen."
07-03-2010, 20:20 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
26-02-2010 |
stand van zaken |
26-02-2010, 09:54 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
22-02-2010 |
de uitverkorenen |
Neefje J. zegt dat iedereen gemaakt is van koek. Iedereen, behalve G. Toen zijn mama vroeg waarvan G. dan gemaakt is zei hij "van chocolade. Zijn mama en papa ook." Toen werd het even stil en zei hij "Nee, zijn mama en papa zijn ook van koek gemaakt."
Dit las ik in het kookboek "De Afrikaanse keuken wereldwijd" (Dorinda Hafner, uitg. BZZTôH, 1996) "Een hardnekkig geloof in Ethiopië, nl. dat Ethiopiërs het uitverkoren volk van God zijn, is ontstaan uit een legende rond de Schepping. Volgens die legende vormde God de eerste mensen uit klei. Hij legde de eerste lichting in de oven om te bakken, maar liet deze mensen er te lang in, zodat ze helaas aanbrandden en zwart werden; hij gooide ze naar het zuidelijk deel van Afrika. Een tweede hoeveelheid haalde hij te snel uit de oven en die mensen waren bleek; deze gooide hij naar het noorden en deze groep vormt de bevolking van Arabië en Europa. Het derde en laatste baksel was precies goed en God zette deze mensen in Ethiopië neer."
22-02-2010, 08:20 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
20-02-2010 |
TOP TIEN |
Naar wat ik lees en hoor en interpreteer durf ik veronderstellen dat we intussen de top tien zijn binnengewandeld... Trommelgeroffel, trompetgeschal, gejuich en gejubel... Er komt weer wat beweging in de wachtlijst!!
20-02-2010, 23:27 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
17-02-2010 |
spoken in Ethiopië |
Aan de ontbijttafel: "Mama, waar is papa?" "Papa is gaan werken, dat weet je toch?" "Nee, mama. Papa is in Ethiopië." "Wat doet hij daar?" "Hij is er spoken gaan vangen."
Wij durven amper nog de woorden "Ethiopië, broertje of zusje" uitspreken. Ze hebben zich genesteld in G.'s hoofd, komen er af & toe uit.
17-02-2010, 11:32 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
03-02-2010 |
mama |
We zitten in de auto en rijden voorbij de plek waar opa vroeger werkte. Ik zeg "Kijk, G., hier werkte opa toen hij nog geen opa was. Toen was opa nog een papa en mama nog een kindje en geen mama. Jij hebt me tot mama gemaakt." G. vraagt verbaasd: "Heb ik jou gemaakt, mama?" "Nee, dat hebben opa en moeke gedaan. Maar door jou ben ik een mama geworden." "Heb jij mij gemaakt?" "Nee, dat hebben papa en mama Afrika gedaan." "Maar mama, dat kan toch niet? Dat zijn standbeelden!"
Een eerste kind maakt een vrouw tot moeder. Een tweede kind consolideert dit.
03-02-2010, 19:37 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
02-02-2010 |
over kleurtjes, en of die eraf gaan in bad |
Gesprek op de achterbank in de auto. Buurjongen J. vraagt of G. zijn hand naast dat van zijn zusje wil houden. "Kijk", zegt hij, "jouw hand is bruin en die van mijn zus is wit." G. knikt bevestigend. "Zijn je handen vuil? Gaat dat er af in bad?" G. begint over vuile nagels die mama gisteren geknipt heeft met de nagelknipper. "En jouw mama? Welke kleur hebben haar handen?" "Die zijn wit" hoor ik G. zeggen. Ter bevestiging wapper ik een hand in de lucht. Ik luister en twijfel of ik iets moet zeggen. Maar dan verandert de achterbank in een boerderij. Kakelende kippen, knorrende varkens, blaffende honden: een bonte beestenboel vult de auto tot we ons einddoel hebben bereikt.
02-02-2010, 20:00 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
|
 |
|
 |