 |
|
 |
ons tweede adoptieavontuur |
|
 |
27-07-2009 |
chambre separée |
Het verlangen naar broertje of zusje wordt groter en groter. Het fantaseren over wordt stilaan meer concreet. Geen groeiende buik die je bewustzijn aanscherpt maar toch al wat praktische beslommeringen. Als ik terugdenk aan de eerste weken, de eerste maanden dat G. hier was herinner ik me vooral de moeilijke nachten. Soms vijf tot zes keer opstaan, aai over zijn bol, even handje vasthouden tot hij terug insliep of effectief rondwandelen en zingen tot hij zich weer aan de slaap overgaf... Het was een zeer intense periode. G. lag ook vanaf de eerste dag in zijn eigen bed, op zijn eigen kamer. Eerst dachten we brusje op zijn kamer te leggen. Maar nu hebben we toch het plan opgevat brusje een eigen kamer te geven. Mijn bureau zal moeten wijken. Onze vakantie zal dus deels worden ingevuld met het opruimen van de zolder, om daar mijn bureau te installeren, zodat we een extra kamer krijgen en brusje ook vanaf dag 1 in zijn of haar eigen kamertje kan slapen.
27-07-2009, 20:57 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
23-07-2009 |
gesmolten |
G. zit gezellig op mijn schoot en drinkt zijn flesje melk. Plots fluistert hij: "mama, ik zie u graag." Als antwoord kus ik zijn voorhoofd. Met een van tranen verstikte stem fluister ik terug: "Ik zie je ook graag..."
23-07-2009, 19:38 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
11-07-2009 |
loskomen |
We maken samen een grote vloerpuzzel. G. zegt: "mama en papa Afrika moeten ook hier komen wonen". Ik ben te versteld om te reageren. Hij vervolgt: "Ze moeten loskomen. Ik zal het eens gaan vragen." Hij stapt naar de standbeelden, komt terug en zegt: "Nee, ze willen niet loskomen." en puzzelt gewoon verder.
Ik zou toch graag eens in zijn hoofdje kijken. Hoe kijkt hij naar de wereld, hoe ervaart hij alles...
11-07-2009, 20:50 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
29-06-2009 |
overdracht |
Gisteren het filmpje van de overdracht samen met G. bekeken. We waren al een paar dagen bezig over het huisje waar G. woonde voor hij bij ons kwam wonen. En gisteren vroeg hij zelf om het filmpje te bekijken.... G. zit op mijn schoot, ik vertel rustig bij de beelden die op mijn computerscherm verschijnen. Hij zit muisstil. Kijkt geconcentreerd. Op een bepaald moment zegt hij: "Ik word lastig". Ik stop het filmpje. G. laat zich van mijn schoot glijden. Begint te huilen. Hij wordt boos. Ik laat hem uitrazen en pak hem opnieuw op mijn schoot. Vraag hem of hij verdrietig is. Zeg hem dat hij verdrietig mag zijn. Geef hem een knuffel en een kus. Als hij opnieuw rustig is vraagt hij om verder te kijken. Wat weet hij nog? Hij was toen 11 maanden oud, is er nu bijna drie. Wat gaat er in hem om? Wat voelt hij?
29-06-2009, 22:30 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
28-06-2009 |
infomoment |
Gisteren werden alle kandidaatadoptanten voor Ethiopië in Geel verwacht. De groep was in drie gesplitst om het overzichtelijk te houden. We werden geïnformeerd over de huidige stand van zaken, de samenwerking met de twee huizen (amba en toukoul) en het verdere verloop, en dan werd er stilgestaan bij het administratieve gedeelte na toewijzing, afreis, inschrijving in bevolkingsregister, ... We mochten ook informeren naar ons plaatsje op de wachtlijst. Wij staan op de 36ste plaats. Ons dossier ligt nog steeds in Geel. Ik werd onlangs opgebeld om toch maar een internationaal geboorteuittreksel aan te vragen. We hadden een gewoon uittreksel dat zus H. mee had vertaald (deze versie was wel goed genoeg bij de adoptie van G.) maar om zeker te zijn dat we in het verdere verloop geen obstakels meer zouden tegenkomen heb ik maar snel de vereiste documenten telefonisch aangevraagd.
De eerste toewijzingsdromen beginnen te komen. Ik droomde dat we een dochter kregen, geboren op 8 juli 2007. Mijn man droomde van een zoon, geboren op 9 maart 2007. Vreemd, zo'n droom met een concrete datum...
28-06-2009, 22:10 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
22-06-2009 |
exit crèche... |
Nog enkele dagen en G.'s crèchetijd zit er op. Hoe benauwd voelde ik me toen ik hem daar de eerste keer huilend achterliet... Hoe snel alles went. Voor hem, voor mij, voor ons. Hoe het dus gelukt is om én mama te zijn én mijn eigen ding te blijven doen. Ook al is niks meer hetzelfde. Hoe prioriteiten verschuiven. Vakantietijd. Veel tijd samen. G. zal blij zijn. Hoe hij nu elke ochtend vraagt of wij moeten gaan werken... Het is ook steevast zijn eerste vaststelling als ik hem in de crèche ga halen: "Mama moet niet werken, hé"... Twee maanden samen zomeren. Eerst nog exit crèche. Stapeltje boeken aangeschaft om achter te laten als afscheidscadeau. En zakje vol letterkoekjes om alle kindjes toch iets tastbaars mee naar huis te geven.
22-06-2009, 21:43 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
16-06-2009 |
out of the blue... |
"Hoe komt het dat de lucht blauw is?" vraagt G., terwijl hij buiten op zijn rug op de trampoline ligt en naar boven kijkt. "Omdat de zon schijnt", antwoord ik. G. knikt bevestigend. Ik veeg een druppel zweet weg. Het antwoord volstaat. Nu nog. G. wordt drie deze zomer. Benieuwd welke vragen hij nog allemaal op ons gaat afvuren...
16-06-2009, 22:33 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
02-06-2009 |
één, twee, drie! |
Tellen. Het magische tot drie tellen! Een truckje dat werkt. En blijft werken. "Kom, G. we gaan de kleren aandoen." Zoonlief heeft net iets anders gepland. "G., ik tel tot drie..." en nog voor drie is de broek al half aan... "G., we gaan eten!". G. moet nog eerst zijn puzzel afmaken, of zijn fiets parkeren... "G., ik tel tot drie..." en nog voor drie zit hij op zijn stoel! Hij voert het zelf ook in. Tanden poetsen: "tellen, hé mama!" Er zijn ook nieuwe helpers opgedoken: Woeste Willem. En Platvoetje. Figuurtjes uit de boeken van Ingrid en Dieter Schubert die G. als aankomstgeschenk van een boekenvriendin kreeg. Vingerpopjes die op moeilijke momenten voor afleiding zorgen. Of van zijn boterham willen proeven. Heerlijk hoe G. zelf met stemmetjes experimenteert als hij de vingerpopjes zelf hanteert.
02-06-2009, 21:04 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
31-05-2009 |
mimi |
"Mimi?" "Ji." "Gin wi mit di bil spilin?" "Ji..." G. speelt graag met klanken en woorden. En als wij meespelen kan de pret niet op. Een kleine voorzet en we zijn vertrokken... Mimi wordt mumu of moemoe. En dan is er nog papa. Of poepoe, pupu. En pipi...
31-05-2009, 20:44 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
28-05-2009 |
betrapt |
Bedtijd. Het bedritueel neemt veel tijd in beslag dus we beginnen er op tijd aan. Flesje melk, in het grote bed van mama & papa. Benen onder de dons. Boekje. Nog een boekje... Nog ééntje? G. vraagt het zo lief en smekend, wie kan daar nu aan weerstaan? Tanden poetsen. Pyjama aan. Liedje. Knuffel en kus. Bed in. Deur toe... Soms horen we G. nog vertellen of zingen, zijn dag herkauwend. Maar vandaag hoorden we een ander geluid door de babyfoon. Getrippel. Blote voetjes op het laminaat van zijn slaapkamer. Wat gerommel en gestommel. G. uit zijn bed! Mama terug naar boven, G. terug in zijn bed. Braaf ja-knikkend op al wat mama vraagt en zegt... We hoopten brusje bij G. op de kamer te kunnen leggen maar misschien moeten we toch een tweede kinderkamer beginnen installeren...
28-05-2009, 22:05 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
26-05-2009 |
bad |
G. gaat in bad. Laagje per laagje trekt hij zijn kleren uit. "De buik moet niet uit, hé, mama?" "Nee, die mag mee in bad." "De tenen moeten ook niet uit, hé?" "Nee, die gaan we ook wassen." G. straalt. Stelt bij elk stukje lichaam dezelfde vraag. Stapt uiteindelijk het bad vol schuim in.
26-05-2009, 21:39 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
24-05-2009 |
Addis in Antwerpen |
Vanavond met manlief en zoonlief naar Addis gereden. Addis in Antwerpen. G. had wel zin in pannenkoek, al smaakte deze versie wel anders dan die van mama thuis. De tibs vond hij wat pikant. De ater wot alisha niet lekker. Het dessert (yoghurt met banaan) ging vlot naar binnen. Moeten we vaker doen. Het was weer zo lekker!
24-05-2009, 21:57 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
22-05-2009 |
logeerpartijtje |
J. is hier. J. is G.'s neefje. 6 maanden jonger, dus zelfde leefwereld. Twee grote "ikke's". Partners in crime als het op kwajongensstreken aankomt. Samen de slappe lach krijgen. Maar vooral ook veel trekken en duwen. Afpakken. We leren plots een andere G. kennen. Eentje die zijn territorium verdedigt. Bijna als een pitbull. J. krijgt soms rake klappen. G. houdt zijn onschuld staande. J. zet het snel op een gillen. Defensief. Zal het ook zo zijn als brusje hier is?
22-05-2009, 21:17 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
13-05-2009 |
liplezen |
We zitten op de speelmat, G. & ik. G. beweegt zijn lippen maar er komt geen geluid uit. Ik probeer zijn lippen te lezen. Frons mijn wenkbrauwen. Hij helpt me, fluistert: "G. kan niet meer praten." Het is heerlijk vertoeven in de fantasiewereld die hij me opnieuw leert betreden.
13-05-2009, 21:28 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
07-05-2009 |
on hold... |
Zo. Dat is dat. Even loslaten nu. Even... Misschien wel zo'n 18 maanden. Hum... Dat is de dracht van een Afrikaanse olifant.
Deze morgen naar Geel gereden. Dossier overlopen, was in orde. Koffertje vol vragen open gedaan. Ons dossier zal nog niet meteen naar Ethiopië vertrekken. De stapel is nog te groot... Binnenkort. Ja, nog voor het gerechterlijk verlof (Ethiopische rechtbank is in augustus met verlof). Nee, een toewijzing in 2009 zit er echt niet meer in. Ja, het zal de laatste kerst met ons drietjes worden. Misschien in het voorjaar van 2010... De officiële wachttijd bedraagt momenteel 18 maanden maximum. Te tellen vanaf je dossier in Ethiopië is.
Gelukkig is er G.. Hij mag nog een dik jaar van zijn exclusieve aandacht genieten. En wij van de zijne.
En nu? Op naar 2010!
07-05-2009, 15:59 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
04-05-2009 |
klaar! |
Donderdag zal ik het dossier hoogst persoonlijk aan de dossierbeheerder van fiac overhandigen. Kunnen we meteen overlopen of het volledig is. Of er voldoende foto's inzitten. Of de brieven lang genoeg zijn. ... De laatste stap. Ik neem ook een koffertje vol vragen mee. Wanneer ons dossier zal verstuurd worden, bijvoorbeeld. Of er nog een toewijzing in 2009 te verwachten valt... Ik hoop dat hun glazen bol is opgepoetst...
04-05-2009, 20:53 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
27-04-2009 |
het einde is in zicht... |
Manlief moet nog medisch gekeurd worden en de foto's nog thuis geleverd. Dan kan ons dossier naar het adoptiebureau. En dan: linea recta naar Ethiopië! Het is dan dat het échte wachten kan beginnen. Wanneer we een toewijzing mogen verwachten is echt wel koffiedik kijken. Niks is zeker in adoptieland. De dossiersamenstelling nam meer tijd in beslag dan ik gedacht had. Of gehoopt had. Maar nu het einde in zicht is begint het serieus terug te kriebelen.
27-04-2009, 22:14 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:nieuws
|
 |
16-04-2009 |
vragenvuur |
"Mama, waar is papa?" "Papa is gaan werken." "En waar is broertje of zusje?" "Broertje of zusje is nog in Ethiopië." "Gaan wij nu broertje of zusje halen?" "Nee, lieve schat. Eerst moet jij nog drie jaar worden. En naar school gaan. En dan kunnen we misschien broertje of zusje gaan halen."
16-04-2009, 13:10 geschreven door Inge 
|
|
Categorie:het leven zoals het is
|
 |
|
 |
|
 |