12-12-2008, 21:03 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

06-12-2008, 02:30 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

24-10-2008, 18:23 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (1)

21-10-2008, 19:16 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (4)

De “Gravensteengroep” (www.gravensteengroep.org), een ‘linkse’ Vlaams-nationalistische denktank, geesteskind van “moraalfilosoof” E. Vermeersch, heeft – alweer – een Manifest gepubliceerd. Op 12 oktober jl. rolde het schrijfsel van de persen van De Standaard, onder de (noch begeesterende, noch geestige) titel “Wat bevat het witte blad?”.

Welk zijn nu de uitgangspunten die deze groep in zijn schrijven formuleert en welke kritiek valt erop te geven?

1.      “Voorstellen tégen meer “Vlaamse autonomie” zijn “reactief” (reactionair m.a.w.)

Voorwaar een vreemde stelling. In alle meertalige of multiconfessionele staten wordt het verenigen van mensen met een verschillend geloof, een verschillende taalgroep, etnische afkomst e.d.m. net als uiterst progressief beschouwd. In alle staten ... behalve in België. Daar zijn zogezegd enkel verzoeningsgezinden reactionairen. Het mag als een grote triomf van het nationalisme beschouwd worden dat zulke ideeën in brede kringen gemeengoed zijn. Op het niveau van de Europese Unie zouden mensen en partijen die naar meer soevereiniteit streven als zeer conservatief bestempeld worden. Men beelde zich maar eens in wat er zou gebeuren wanneer wekelijks of zelfs dagelijks Fransen en Duitsers, Denen en Grieken, Esten en Bulgaren zouden benadrukken hoe groot de onderlinge verschillen wel zijn...

2.      Voorstellen m.b.t. de staatshervorming mogen niet ingaan tegen de zogenaamde “Vlaamse resoluties”

Met die “Vlaamse resoluties” bedoelt men de resoluties die in april 1999 goedgekeurd werden door het Vlaams Parlement (toen nog: Vlaamse Raad). Zij beogen een verregaande ontmanteling van de Belgische staat vanuit een exclusief tweeledig staatsstructuur. Minder geweten is dat deze resoluties allesbehalve kracht van wet bezitten. Inderdaad zijn noch de regionale, noch de communautaire parlementen (of regeringen) die ons land “rijk” zijn bevoegd om beslissingen te nemen inzake het herverdelen van bevoegdheden. Deze competentie komt immers exclusief aan de Grondwetgever (lees: het federale parlement) toe. Wat noch verbazender is, is dat deze groep die zichzelf toch als intellectueel zijnde bestempelt enerzijds akkoord is met onderhandelingen, maar anderzijds geen verzuchtingen toelaat die de (vanuit wettelijk oogpunt hoogst betwistbare) resoluties van het Vlaams Parlement tegenspreken. Waarom dan nog onderhandelen?

3.      Aan “Vlaamse kant” staat een sterk aangelengde versie van de Vlaamse resoluties, [...] regionale arbeidswetgeving, gedeeltelijke fiscale autonomie, gedeeltelijke regionalisering (sic, moet zijn: communautarisering) van de sociale zekerheid.

Versta: de Vlaams-nationalistische eisen zijn redelijk. Hoezo? Bestaat er dan één enkel (federaal) land waar het tewerkstellingsbeleid gesplitst is? Zijn de verschillen op gebied van arbeidsmarkt tussen Oost- en West-Duitsland, met zijn eengemaakt werkgelegenheidsbeleid soms kleiner dan die tussen Vlaanderen en Wallonië? Overigens kennen vele federale staten geen enkele vorm van fiscale autonomie. Waarom een Vlaamse of Franstalige sociale zekerheid socialer, beter, patiëntvriendelijker zijn zou vernemen we helaas niet. Wat men in Brussel gaat doen bij een (gedeeltelijke) splitsing van de sociale zekerheid, vernemen we evenmin. En dan zwijgen we in ons verhaal nog over de vele reeds gesplitste bevoegdheden in België die – wederom – in geen enkele federatie buiten in België op deelstatelijk niveau beheerd worden (ontwikkelingssamenwerking, buitenlandse handel, sport om er drie te noemen), maar waar niemand hier aanstoot aan schijnt te nemen.

4.      Volledig te verwerpen volgens de lieden van de Gravensteengroep is de herfederalisering van bepaalde bevoegdheden. zoals geluidsnormen , ontwikkelingssamenwerking, de herfederalisering van sommige geneeskundige materies (preventiebeleid).

Deze spreekwoordelijke “borrelnootjes” – om eens een modieus woordje te gebruiken – verzinken natuurlijk in het niets tegen de “aangelengde” (maar eigenlijk zeer verregaande) splitsingsvoorstellen. Maar de soevereiniteit der deelstaten is blijkbaar zo onvervreemdbaar dat elke aantasting ervan als een ware schande wordt ervaren. Dat federalisme en soevereiniteit nu net haaks op mekaar staan is een redenering die bij Prof. Vermeersch en de zijnen niet opkomt.

5.      Voorts worden nog volgende voorstellen verworpen: een paritaire Senaat, een federale kieskring en samenvallende verkiezingen.

A. Wij begrijpen eerlijk gezegd niet dat de nationalisten aanstoot nemen aan een paritaire Senaat, waarvan de leden rechtstreeks door de parlementen van de deelstaten worden aangeduid. Op die manier zouden de Vlaamse en Franse Gemeenschap rechtstreeks grip krijgen op grondwetswijzigingen[1]. Dit gezegd zijnde, is een paritaire Senaat geen goede zaak met het oog op het verstevigen van de Belgische cohesie. Een paritaire Senaat zal uiterst polariserend werken, daar de Senatoren de facto enkel “Vlaanderen” en “Wallonië” (met een vleugje Brussel en snufje Duitstalig België) zullen vertegenwoordigen. Nieuwe communautaire conflicten staan dus in de sterren geschreven[2].

B. Vanuit nationalistisch oogpunt is het natuurlijk logisch dat men een (gedeeltelijk) federale kieskring afwijst. Anderzijds lezen we in hetzelfde geschrift:

‘Wat hierin [in het geval BHV] vooral stoort is dat men de afwezigheid van wederkerigheid in de staat België tot norm wil verheffen. Kandidaten uit Aarlen kunnen zich verkiesbaar stellen tot in Zemst, ten zuiden van Mechelen; omgekeerd mogen kandidaten uit Oostende of Hasselt niet eens in een Waalse gemeente met Vlaamse faciliteiten opkomen (bv Flobecq).’

Met andere woorden: de auteurs wijzen de oprichting van een federale kieskring af en vinden het tegelijk een aanfluiting van de democratie dat zulk een kieskring niet bestaat. Een sterker staaltje van intellectuele oneerlijkheid is nauwelijks denkbaar.

C. Het laten samenvallen van de federale en deelstatelijke verkiezingen zou tegen de “federale logica” zijn en indruisen tegen de autonomie die deelstaten tijdens vorige staatshervormingen verworven hebben.  Is het omdat deelstaten autonomie verworven hebben dat zij, net als soevereine staten, recht zouden hebben op verkiezingen die volledig los staan van elk ander niveau? Indien zo, waarom ageren de nationalisten dan niet tegen het samenvallen van deelstatelijke en Europese verkiezingen?[3] Overigens vinden we in het denken van de Gravensteengroep weinig elementen terug die wijzen op een aanhankelijkheid aan de “federale logica”.

6.      De uitbreiding van Brussel is onbespreekbaar en het “ongrondwettelijke” kiesarrondissement BHV moet gesplitst worden

Dat men Brussel niet wil uitbreiden – ook al beantwoordt dit aan sociaal-economische logica – valt nog (om taalkundige redenen) te begrijpen. Wat onbegrijpelijk is, is dat deze mensen zich mordicus verzetten tegen elke centripetale maatregel, in de naam van de “Vlaamse soevereiniteit”. Neem nu het voorstel om een nieuw, Brabants Gewest te creëren, waarbij de taalgrens behouden blijft. Wie kan daar nu tegen zijn? Enerzijds natuurlijk francofone imperialisten die dan niet meer kunnen spreken over een “Groot-Brussel”. Brabant zou in dat geval immers die functie vervullen. Maar anderzijds zijn ook taalnationalisten hiertegen gekant, omdat dit de eenheid van België zou verstevigen.

Centraal in de verhouding van de Vlaamse taalnationalisten tot Brussel is het Januskopgezicht dat zijn m.b.t. dit stadsgewest aannemen. Als het bijv. over taalmisstanden in Brusselse ziekenhuizen gaat, zijn zij de eerste om deze uit te bazuinen. Maar eigenlijk interessseert Brussel hen gewoon om het als propagandistisch instrument te kunnen uitspelen[4].

Over BHV blijven we herhalen dat deze kieskring niet ongrondwettelijk is[5]. Bovendien verbiedt de Grondwet niét het bestaan van meertalige, gewestgrensoverschrijdende kieskringen en zegt het Grondwettelijk Hof zeer duidelijk dat het enkel aan de Wetgever toekomt om de kieskringen vast te leggen. De Wetgever mag op het grondgebied van de oude provincie Brabant bovendien een uitzondering op de regel van provinciale kieskringen toelaten om aan bepaalde communautaire gevoeligheden tegemoet te komen[6]. Natuurlijk zou een Brabantse kieskring, of een nationale kieskring hier alle onduidelijkheid in één klap wegnemen, maar dat màg dan weer niet van de taalnationalisten.

Voorts staan er nog zovele onnauwkeurigheden en veralgemeningen in dit manifest dat de toch al wankele basis ervan volledig ondergraven wordt. Zo spreekt men over de “deelstaat Vlaanderen”, ofschoon “Vlaanderen” helemaal geen deelstaat is van België[7]. De auteurs hebben het ook over het feit dat bepaalde voorstellen (supra) “In strijd met de grondwet” opnieuw  “de grenzen van Vlaanderen” verplaatsbaar maken. Hebben deze mensen de Grondwet al eens gelezen? Zoja, weten ze dan dat dit document enkel gewag maakt van het Vlaams Gewest en van de Vlaamse Gemeenschap? En beseffen ze, meer belangrijk dat men krachtens art. 4 van de Belgische Grondwet weldegelijk de grenzen van taalgebieden kan wijzigen?[8]. En wat te denken van dit citaat: “Franstaligen in België gaan ervan uit dat ze zomaar kunnen overschakelen van personenrechten naar territorialiteitsaanspraken, dat rechten van de persoon ertoe mogen of moeten leiden om grondgebied van de ene naar de andere deelstaat over te hevelen.”.? Kan men met zulke grove veralgemeningen een ernstig gesprek aangaan?

Conclusie: het gaat hier alweer om oude wijn in nieuwe vaten. De groep waarschuwt ons overigens nog dat het niet aanvaarden van een autonomistische “staatshervorming” tot een “verdere radicalisering” (lees: tot meer autonomiestreven) zal leiden. We moeten, met andere woorden, dus een verdere afbraak van België toestaan om diezelfde afbraak te vermijden. Begrijpe wie kan!

21-10-2008, 18:55 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

28-08-2008, 00:00 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (4)

"Franstalige pers bericht ongeveer gelijk over communautaire kwestie"

10-07-2008, 01:59 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

Sluipend (DE MORGEN, 26 JUNI 2008)

De stad Vilvoorde stelt vijftien goedkope woningen te koop, maar exclusief aan mensen die het Nederlands machtig zijn. Wie daar een discriminatie in ziet, dwaalt, meent de lokale burgemeester.  Wel, wij dwalen.

De Vlaamse wooncode was al op het nippertje: maar de bereidheid aantonen om een cursus Nederlands te volgen, kon je nog interpreteren als een stimulans tot integratie. Dat is in Vilvoorde niet langer het geval: er worden hier regelrechte exclusieven gesteld tegenover anderstaligen.

Dat betekent dat het stadsbestuur van Vilvoorde een beleid voert van taalhomogenisatie, waarbij het verblijfs- en eigendomsrecht op Vlaams grondgebied exclusief voorbehouden dient te blijven aan Vlaamstaligen.

Dat is in flagrante tegenstrijd met alle Europese regelgeving inzake vrij verkeer van goederen en diensten, het is ook in flagrante tegenspraak met het internationaal recht dat eenieder die legaal verblijft het recht geeft zich te vestigen waar hij of zij wil. Kortom, één klacht bij een rechtbank volstaat om deze maatregel onwettelijk te doen verklaren, daar is zelfs geen begin van discussie over mogelijk. Het gaat hier ook niet over het gebruik van taal in bestuurszaken, maar over de taal die de burger in de privacy van zijn eigen huis wil gebruiken. Daar heeft de burgemeester van Vilvoorde geen bal mee te maken.

Bovendien is dit een vals communautair gemaakt probleem. De mythische rijke villabewonende FDF'er is immers niet geïnteresseerd in een verkrot sociaal woninkje in Vilvoorde. De maatregel is dan ook niet tegen Franstaligen, maar wel tegen migranten en hun kinderen gericht.

Ondanks het manifeste onwettelijke van de maatregel, ondanks het duidelijk aantoonbare discriminatorische karakter ervan, was het, op Mieke Vogels na, vergeefs zoeken naar een tegenstem op de banken van het Vlaams Parlement of in de Vlaamse regering. Daar is nu al zo lang een competitie 'om ter beste Vlaming zijn' bezig dat de verkozenen niet eens meer merken wanneer er een loopje wordt genomen met fundamentele beginselen van de rechtsstaat.

Gegijzeld door de Vlaamse extremisten stemmen ze zo stilzwijgend toe in een sluipende besluitvorming die het beeld van Vlaanderen in het buitenland als een bekrompen, 'taalfascistische' regio alleen maar zal versterken.

Yves Desmet

Politiek hoofdredacteur

07-07-2008, 02:13 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (1)

POLITIEKE SOLIDARITEIT = FASCISME

Volgens het Derde Manifest van de Gravensteengroep (politieke solidariteit: een noodzaak voor democratie, DS 03.07.08) is zonder politieke solidariteit democratisch samenleven onmogelijk. Dit is een ronduit gevaarlijke stelling. De essentie van een democratie is immers niet dat mensen politiek “solidair” zijn, maar wel dat ze op een beschaafde manier verschillende visies kunnen ventileren in verkozen organen. Indien politieke solidariteit werkelijk de hoeksteen was van een democratie, zou dit staatsbestel zichzelf volkomen overbodig maken. Wanneer er immers een categorische plicht opgelegd wordt een bepaalde groep mensen om zich nolens volens, zonder discussie te scharen achter de wil van een andere groep – ook al zijn die met meer – bevindt men zich in een totalitair kader. Op dat moment is er geen congruentie meer van de staat met de bevolking, maar bestaat de bevolking ter wille van politici, wier denkbeelden niet openbaar aangevochten mogen worden.

Volgens de mensen die het manifest onderschrijven zijn meerbepaald de “Franstaligen” in België schuldig aan het verwaarlozen van deze “politieke solidariteit”: ze maken Vlaanderen verdacht bij de Raad van Europa, bij de Verenigde Naties, schilderen Vlaanderen af als een racistische regio enz. Nochtans zijn vanuit politiek Vlaanderen dezelfde geluiden te horen naar Franstalig België toe: de Waalse hangmatcultuur, het blok aan het been dat het zuiden zou zijn, het Franstalige profitariaat. Vele van deze stellingen worden kritiekloos verkondigd, niet alleen door rechtse extremisten, maar ook door traditionele partijen die blijkbaar het V.B. willen bestrijden door hun belangrijkste standpunt (in min of meerdere mate) over te nemen. België is stilaan het schoolvoorbeeld van een vicieuze cirkel van nationalisme: taalimperialisme roept taalnationalisme op en vice versa. Middelpuntzoekende krachten worden systematisch uitgesloten of belachelijk gemaakt. Er is geen enkel ander land ter wereld waar mensen die verdraagzaamheid en samenhorigheid prediken als conservatief en ouderwets bestempeld worden.

Natuurlijk hangt deze ontsporing in grote mate samen met het extreem polariserende effect van ons de facto binaire staatssysteem. De schrijvers van vorig manifest verwijten het Belgische federalisme een gebrek aan respect voor territorialiteitsbeginsel, een gebrek aan respect voor de meerderheidsregel en een manco aan politieke en financiële verantwoordelijkheid vanwege de bewindsvoerders. Dit zijn inderdaad drie kenmerken van een federale staat. De vraag is echter ten zeerste of ze ook andere, even noodzakelijke kenmerken van een federatie zouden aanvaarden, zoals daar zijn multipolariteit, normenhiërarchie, een eengemaakt buitenlands beleid en een herfederalisering van bevoegdheden die in alle federale staten niet gesplitst zijn (denken we in dat opzicht aan buitenlandse handel, landbouw, ontwikkelingssamenwerking, landbouw of sport)? We vrezen dat dit niet het geval is.

De ondertekenaars zeggen geld noch macht noch grond te eisen, maar doen dit in de praktijk wel. Van waar anders de roep om financiële “responsabilisering”? Omvat de Vlaamse deelstaat die zij in een rest-België voor ogen hebben dan geen helder afgelijnd, onaantastbaar grondgebied dat zelfs een heel anderstalig Gewest (het Brusselse) zou annexeren (dat is wat meer grondgebied dan die zes randgemeenten)? Betekent het doorschuiven van bevoegdheden naar de deelstaten dan geen enorme machtsuitbreiding van voornoemde entiteiten? In die zin is het gewoonweg hypocriet om enerzijds te stellen dat de 19^de eeuwse natiestaat achterhaald is, en anderzijds België te willen organiseren op basis van twee of drie homogene entiteiten die exact voldoen aan de criteria van een 19^de eeuwse natiestaat.

Voor de goede orde zij het duidelijk dat ondergetekenden geen voorstander zijn van een niet-integratie van Franstalige Belgen binnen het noorden van België door een manifeste taalonwil. Wel zouden we graag willen weten hoezeer er echt sprake is van onwil. In andere meertalige landen immers bestaat er meertalig onderwijs. In België is het onderwijs gesplitst en kan de federale regering geen nationale taalcriteria opleggen. Dit gezegd zijnde, bestaan er enorm veel Franstalige Belgen die moeite doen om zich het Nederlands eigen te maken, in Brussel, maar ook in de zogenaamde immersie-scholen (die nota bene in de Vlaamse Gemeenschap verboden zijn). Maar het is een volkomen illusie om te denken dat de “communautaire problemen” zullen verminderen indien elke Belg de andere landstaal beheerst. Een communautair probleem is immers een vaak gemediatiseerd probleem dat gaat over een communautair twistpunt tussen politici van andere taalgroepen. De kennis van een taal sluit geen verschil van opinie uit. Die verschillen van opinies komen overigens ook voor binnen één-en-dezelfde taalgroep. Ware dat niet zo, dan zouden “Vlaamse” socialisten, liberalen, ecologisten... het over alles eens zijn omdat ze toevallig dezelfde taal spreken.

Men kan zich ook de vraag stellen of de rol van taal bij integratie in een sociaal weefsel wel zulk een determinerend karakter heeft dan sommigen stellen. Als dat werkelijk het geval zou zijn, is het zeer moeilijk om te verklaren waarom de Joegoslavische burgeroorlog (tussen gelijktaligen) plaatsgevonden heeft of waarom mensen die elkaars taal niet spreken – indien ze willen – contact met elkaar zoeken. Denken we in dat opzicht maar aan spelende kinderen die geen “etnisch” onderscheid maken, omdat ze nog niet door een taalnationalistische of racistische ideologie gehersenspoeld zijn. Taal speelt maar een rol indien men wil dat het een rol speelt, of – meer concreet – indien een bepaalde heersende klasse ze gebruikt als instrument tot in- of uitsluiting van een bestaande (deel)staat.

De taalwetten zijn indertijd ingesteld als een mechanisme om sociale achteruitstelling tegen te gaan. Het is dan ook bijzonder ironisch dat vandaag de taalpolitiek van gemeenten als Overijse net dat zal bewerkstelligen. Een heuse segregatie grijpt plaats op basis van taal. Volgens het principe “geen Nederlands-geen grond” worden zwakkeren gewoonweg gediscrimineerd. En dan gaat het niet in de eerste plaats om Franstalige Belgen, maar wel om allochtonen. Achter deze politiek schuilt de weloverwogen intentie van een ronduit racistische, nieuwe burgerij om achter de dekmantel van “sociaal flamingantisme” de Belgische staat en zijn sociale verworvenheden te vernietigen. Daarom moet een taalhomogeen Vlaanderen én een taalhomogeen Wallonië (zie de recente uitlatingen van Reynders, Moureaux e.a. omtrent confederalisme) ontstaan, gestoeld op principes van zelfredzaamheid, lage werkloosheidsuitkeringen, een minimale gezondheidszorg enz. Op Belgisch niveau zijn deze doelstellingen veel moeilijker om te bereiken, gezien de (nog) niet-gesplitste vakbonden die vooralsnog tegengewicht bieden. Een neo-liberaal (i.e. een libertair) Vlaanderen (Wallonië), hard voor de zwaksten zal hand in hand gaan met een actieve politiek van segregatie als diegenen die de volgende staatshervorming voorbereiden hun zin krijgen.

De burgers wordt ondertussen een rad voor de ogen gedraaid door het manifest door en onder elkaar gebruikt, waarin de begrippen federalisme, confederalisme, separatisme en zelfstandigheid naar hartelust door en onder elkaar gebruikt worden. Natuurlijk liggen deze begrippen in Belgische context zeer dicht bij elkaar: het zogenaamde “federalisme” is eigenlijk gewoon een institutionalisering van twee grote nationalismen. Zelfs op de meest manifeste contradicties mag niet worden gewezen: waarom werken al diegenen, ook de ondertekenaars van vorig manifest die zeggen tegen extreem-rechts te zijn actief mee aan de verwezenlijking van de bestaansreden van het Vlaams Belang? Waarom verwerpt men op Belgisch niveau een systeem dat in Brussel werkt? Waarom zouden unitaristen oubollig zijn en “federalisten” niet: willen gematigde federalisten soms ook geen materies herfederaliseren (ergo: “terugkeren naar het verleden”)?

Het echte probleem in België is de manifeste onwil van politici langs beide zijden van de taalgrens om hun eigen regionaal of communautair belang te overstijgen en het algemeen belang te dienen. Op Europees niveau doet men nochtans alle moeite om dit wel te doen. De nationalistische krachten die in België vrij spel hebben, krijgen op Europees niveau de wind van voren, merkwaardig genoeg ook vanwege Belgische politici. In die zin is het heroprichten van meertalige Belgische partijen, van Belgische media, sportbonden enz. helemaal niet oubollig, integendeel. Het is niet omdat er in België drie verschillende talen bestaan dat er geen Belgische natiestaat kan bestaan. Een goed of een beter bestuur is immers niet het monopolie van degenen die zich beroepen op hun aanhankelijkheid op deze op gene taalgroep. Een moderne en efficiënte overheid wordt gebouwd door bekwame en plichtsbewuste politici uit elke taalgroep, uit elke ideologie en overtuiging. Als we dat in België niet bewerkstelligen kunnen, leiden we aan een ernstig beschavingsdeficit.

07-07-2008, 02:06 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

_{25 PUNTEN VAN KRITIEK OP HET BELGISCHE FEDERALISME :}

• DUUR : DE BELGEN BETALEN MINSTENS 10 MILJARD EURO/JAAR VOOR DIT SYSTEEM

• EXTREEM INGEWIKKELD: ZES REGERINGEN EN ACHT PARLEMENTEN; DRIE GEWESTEN EN DRIE GEMEENSCHAPPEN => ONGEHOORDE COMPLEXITEIT

• INEFFICIËNT: VOLKOMEN GEBREK AAN SYNERGIE DOOR VELE BEVOEGDHEIDSOVERLAPPINGEN

• OVERBODIG:  ER BESTAAN AL PROVINCIES EN STEDEN

• ANTI-DEMOCRATISCH : ALARMBELPROCEDURES, BIJZONDERE MEERDERHEDEN, NIET-SANCTIONEERBARE INTERGOUVERNEMENTELE OVERLEGCOMITES, WEDERZIJDSE VETORECHTEN

• CORRUMPEREND:  HOE MEER BEVOEGDHEIDSNIVEAUS, HOE HOGER DE KANS OP CORRUPTIE

• FASCISEREND:  PLAVEIT DE WEG NAAR DE OPKOMST VAN RADICAAL-RECHTS DOOR ETNISCHE INSLAG

• HYPERPOLARISEREND => LEIDT NAAR SEPARATISME:  HOOGST INSTABIEL SYSTEEM MET DE FACTO TWEE POLEN DIE TWEE NATIONALISMEN GEÏNSTITUTIONALISEERD HEBBEN (UITGANGSPUNT IS: ALS VERSCHILLEN BESTAAN, MOET ER GESPLITST WORDEN, ER ZULLEN ALTIJD VERSCHILLEN GEVONDEN WORDEN TUSSEN “VL’ en “WAL”, ERGO MOET “LOGISCHERWIJS” HEEL BELGIË GESPLITST WORDEN)

• BEREIDT NIET ALLEEN ONDERGANG BELGIË MAAR OOK DIE VAN TAALREGIO’S VOOR: DOOR HAAR POLARISEREND KARAKTER DAT NAAR SEPARATISME LEIDT, ZAL “VLAANDEREN” EEN EXTREMISTISCHE EN ZELFS TOTALITAIRE STAAT WORDEN, MET EEN GEAMPUTEERD GRONDGEBIED, TERWIJL WALLONIË AANSLUITING ZAL ZOEKEN BIJ HET IMPERIALISTISCHE FRANKRIJK; DE ROL VAN BRUSSEL INTERNATIONAAL UITGESPEELD ZIJN

• DISCRIMINEREND: TAALAPARTHEIDSSYSTEEM MET GESCHEIDEN ORGANISATIES, PARLEMENTEN, PARTIJEN EDM OP BASIS VAN “ETNISCH CRITERIUM”, EXCESSEN DUIDELIJK (CF. BELEID VLAAMSE GEMEENSCHAP)

• OUDERWETS: BEDRIJVEN HOUDEN GEEN REKENING MET STAATSGRENZEN, A FORTIORI NIET MET TAALGRENZEN, IDEM MILIEU, TERRORISME ETC. TAALREGIOSTATEN ZIJN VOLLEDIG ONAANGEPAST AAN DIMENSIES PROBLEMEN HUIDIGE WERELD

• TEGENGESTELD AAN NATIONALE GESCHIEDENIS: IN ZUIDELIJK NEDERLANDEN IS NATIE GEGROEID VANUIT STATEN, PROVINCIES ZIJN HIEROP GEBOUWD, HUIDIGE DEELSTATEN HEBBEN GEEN ENKELE HISTORISCHE LEGITIMATIE

• TIJDROVEND: WAANZINNIGE COMMUNAUTAIRE HETZE EN ALLE TIJD DIE DAAR INKRUIPT LAAT ONS NIET TOE OM IETS TE DOEN AAN URGENTE PROBLEMEN ZOALS ECONOMIE, KOOPKRACHT, VERVUILING

• TEGENGESTELD AAN GEEST VAN DE BELGISCHE GRONDWET: UITHOLLING GELIJKHEIDSBEGINSEL OP ETNISCHE BASIS

• ANTI-EUROPEES: EU ORGANISEREN OP BASIS VAN TAALREGIO’S (CA. 400) IS EINDE VAN EUROPESE UNIE, DAT AL MOEILIJK BESTUURBAAR IS MET 27 LIDSTATEN

• ANTI-GLOBALISTISCH: EEN “GEREGIONALISEERDE” WERELD BETEKENT 10,000 ONAFHANKELIJKE TAALREGIOSTATEN DIE ALLEN STAAN OP HUN ONVERVREEMDBARE SOEVEREINITEIT. DIT MAAKT DE AARDE KAPOT.

• KAN DE MENTALE GEZONDHEID ERNSTIGE SCHADE TOEBRENGEN: RECENT ONDERZOEK (VSA) WIJST UIT DAT DE BELGEN VEEL ONGELUKKIGER ZIJN, DAN DE ANDERE EUROPESE LANDEN; DE AMERIKAANSE ONDERZOEKERS WIJTEN DIT AAN COMMUNAUTAIRE PROBLEMATIEK

• ABSURD: BELGIË= ZAKDOEK GROOT, ½ INWONERS MEXICO-STAD, WAAROM DAN 600 PARLEMENTAIREN EN 60 MINISTERS?

• ONLOGISCH : BESTAAN BRUSSELS GEWEST EN FEDERALE (TWEETALIGE) REGERING BEWIJZEN NET DAT UITGANGSPUNT FEDERALISME (SPLITSEN OP TAALBASIS) ONZINNIG IS

• ONETISCH : EEN SYSTEEM DAT MENSEN IN POLITIEKE STRUCTUREN STEEKT OMWILLE VAN PERSOONSGEBONDEN KENMERKEN KAN NIET VERDEDIGD WORDEN, TENZIJ DAN DOOR DE MORAAL TE SCHENDEN

• ASOCIAAL: STRUCTURELE SOLIDARITEIT MET ARMERE REGIO’S IS ONMOGELIJK WEGENS ONTRAFELD SOCIAAL-ECONOMISCH WEEFSEL

• SCHADE AAN IMAGO: SCHAADT IMAGO BELGIË IN BUITENLAND, MAAR OOK IMAGO NEDERLANDSE TAAL (vgl. schade aan Duits door wereldoorlogen)

• GEVAARLIJK SYSTEEM: WOORDGEWELD LEIDT TOT STRUCTUURGEWELD EN MOGELIJKERWIJS TOT FYSIEK GEWELD

• ONDERGRAAFT MAATSCHAPPIJ: BELGISCHE OVERHEID HEEFT TE WEINIG MIDDELEN OM TE INVESTEREN IN HAAR (AFGENOMEN) TAKEN: GEVOLG IS BIJV. VERLOEDERING VAN JUSTITIE EN POLITIE

• ONVERDEDIGBAAR: TAALFEDERALISME IS ONVERDEDIGBAAR TENZIJ MET RACISTISCHE ARGUMENTEN (OF OMDAT WE “DE REALITEIT’ SLAAFS ZOUDEN MOETEN AANVAARDEN

DEZE LIJST IS GEENSZINS EXHAUSTIEF!

OPLOSSING: UNITAIR BELGIË MET NEGEN PROVINCIES (decentralisatie), POLITIEK VAN INDIVIDUELE TWEETALIGHEID EN ANTI-NATIONALISME

AL DE REST IS PUUR TIJDVERLIES EN DIENT ENKEL DE BELANGEN VAN EXTREMISTEN LANGS BEIDE ZIJDEN VAN DE TAALGRENS DIE DE BELGISCHE STAAT EN DEMOCRATIE WILLEN KAPOTMAKEN EN ONS MODEL VAN SOCIALE WELVAART WILLEN VERVANGEN DOOR EEN AUTORITAIR SYSTEEM VAN SOCIALE AFBRAAK EN ORDINAIR TAAL- OF ANDER RACISME

07-07-2008, 02:03 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

05-07-2008, 02:08 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE: WAT IS HET PROBLEEM?

De laatste dagen staat de “noodzakelijke” splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde weer hoge op de politieke agenda. Maar wat is eigenlijk het probleem?

1)      Wat is Brussel-Halle-Vilvoorde (B-H-V)?

Een tweetalige kieskring die zowel het Brussels Gewest als een deel van het Vlaams Gewest omvat, met name het westelijke deel van Vlaams-Brabant.

2)      Waarom zegt men dat B-H-V gesplitst moet worden?

Hier zijn twee versies.

Volgens de officiële versie moet B-H-V gesplitst worden omdat het Arrest van het Arbitragehof (thans: Grondwettelijk Hof) de kieskring ongrondwettelijk acht. Nochtans staat in het Arrest (73/2003) dat de kandidaten in Halle-Vilvoorde anders behandeld worden (niet: “gediscrimineerd”) dan kandidaten in andere provincies, omdat er geen Vlaams-Brabantse kieskring bestaat. Het komt aan de Wetgever toe om bijzondere modaliteiten (lees: het bestaan van B-H-V)  te bepalen waardoor die uitzondering bestaan kan. Kortom, het Parlement moet gewoon motiveren waarom B-H-V een uitzondering is op de regel (het bewaren van het communautaire evenwicht).

De echte bedoeling is natuurlijk het samenvallen van taal- en staatsgrenzen en meerbepaald de definitieve afbakening van de grens van het toekomstig republiekje Vlaanderen.

3)      Wat is de oplossing terzake?

-         De oprichting van een nationale kieskring voor hetzij de hele Kamer, hetzij de hele Senaat

-         De oprichting van een tweetalig Brabants Gewest (met behoud van de taalgrens)

-         Een unitair België op basis van negen provincies, met taalwetten, maar zonder taalracisme!

Er bestaat geen “probleem” B-H-V, er bestaan enkel dolgedraaide taalnationalisten die hoogstens 5% van de bevolking vertegenwoordigen en alles – van sportbonden tot kieskringen – op “etnische” basis willen splitsen!

05-07-2008, 00:54 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (1)

CHRISTENDOM EN CD&V

Laten we eens terugkeren naar de essentie van de christen-democratie. Wat leert het Nieuwe Testament ons? "Wat je aan de minste van mijn broeders doet, doe je aan mij" zegde Christus (Matth.25:40). Dacht Mevrouw Thyssen hier ook aan nadat ze zegde de solidariteit met het zuiden des lands op te blazen? Mag CD&V zomaar onrecht verrichten aan de zwakkeren, bijvoorbeeld door de sociale zekerheid te splitsen. Geldt het "bemin uw naaste" niet meer? Of geldt het enkel voor "Vlamingen"? Waarom zijn anderstaligen uitgesloten van de christelijke naastenliefde van deze partij? Of misschien zijn de waarden van het racistische Vlaams Belang ook christelijk? De toespraken in

CD&V kringen staan alvast oneindig veel dichter bij wat het VB zegt dan wat Christus zegt.

Wie dat ontkent is gewoonweg "ziende blind en horende doof".

CD&V

Men kan zich bijzonder veel vragen stellen bij de jongste uitlatingen van de kersverse voorzitter van CD&V betreffende de toekomst van het land. Maar één vraag brandt me werkelijk op de lippen. Mevrouw Thyssen, U zegt dat CD&V België zal splitsen als de Franstalige partijen niet "toegeven" en geen nieuwe staatshervorming aanvaarden. Als ze het daarentegen wel aanvaarden volgt er een splitsing van (nagenoeg) alle overgebleven federale domeinen. Met andere woorden, volgens U moet men dus de splitsing van België aanvaarden om datzelfde scenario te vermijden?

CD&V en VB

Je kan van het VB zeggen wat je wil, maar niet dat ze hun (extreem-nationalistische) ideologie niet getrouw zijn. Dagelijks dreigt het VB met het toedraaien van de "geldkranen" naar het armere Waalse gewest, als deze of gene "Vlaamse eis" niet ingewilligd wordt. Hetzelfde zien we nu bij CD&V: dezelfde woorden, hetzelfde strijdpunt (Vlaamse onafhankelijkheid) en dezelfde tactiek. Je moet het maar doen. In heel Europa bestaat er geen enkele christen-democratische partij die het verbreken van solidariteit als breekpunt voor een politieke eis gebruikt. In België kan dit wel. Nu enkel nog de "christelijke" handen wassen in onschuld.

CD&V: "meer dan een brug te ver"

Op het eerste gezicht gaan de uitspraken van CD&V-voorzitter Thyssen aangaande de opzegbare solidariteit met Wallonië louter over de toekomst van België. Hoewel dit vanzelfsprekend de kern van de zaak is, is daarmee de kous bijlange niet af. Want wat zegt Mevrouw Thyssen eigenlijk? Zij meent dat als "de Franstaligen" geen staatshervorming accepteren, solidariteit onmogelijk wordt. Met andere woorden: over een politiek thema mogen geen meningsverschillen bestaan, of de solidariteit wordt opgeschort. De vorm van politiek bedrijf waarin de gemeenschap slechts mag blijven bestaan door het opschorten van afwijkende meningen heeft een naam: fascisme.

UITSPRAKEN THYSSEN

Onlangs beschuldigde roemrucht CD&V-politica Brigitte Grouwels de PS ervan de "Parti Séparatiste" te zijn. Wellicht vergat Mevrouw Grouwels hier eventjes dat CD&V zelf in kartel zit met een separatistische partij. Mevrouw Thyssen doet er zelfs nog een "schepje" bovenop: geen staatshervorming (lees: staatsafbraak), geen België meer. Stel je voor dat morgen een partij zou zeggen dat vrouwen die gaan werken geen recht hebben op sociale verworvenheden en deze slechts

kunnen behouden door aan de haard te blijven. Of dat Antwerpen geen eurocent meer krijgt als de politici aldaar hun regio niet corruptie-vrij maken. Beeld je in dat de West-Duitsers vanuit financieel oogpunt die muur toch nog zo gek niet vonden. Klinkt dat gek? Is het indelen van een land en bevoegdheden als milieu en sport op taalbasis dat dan niet? Ach nee, dat laatste is gewoon taalracisme, en in België behoort zulks tot de geplogendheden van het nationalistisch politiek bedrijf.

18-06-2008, 21:54 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

CHRISTENDOM EN CD&V

Laten we eens terugkeren naar de essentie van de christen-democratie. Wat leert het Nieuwe Testament ons? "Wat je aan de minste van mijn broeders doet, doe je aan mij" zegde Christus (Matth.25:40). Dacht Mevrouw Thyssen hier ook aan nadat ze zegde de solidariteit met het zuiden des lands op te blazen? Mag CD&V zomaar onrecht verrichten aan de zwakkeren, bijvoorbeeld door de sociale zekerheid te splitsen. Geldt het "bemin uw naaste" niet meer? Of geldt het enkel voor "Vlamingen"? Waarom zijn anderstaligen uitgesloten van de christelijke naastenliefde van deze partij? Of misschien zijn de waarden van het racistische Vlaams Belang ook christelijk? De toespraken in

CD&V kringen staan alvast oneindig veel dichter bij wat het VB zegt dan wat Christus zegt.

Wie dat ontkent is gewoonweg "ziende blind en horende doof".

CD&V

Men kan zich bijzonder veel vragen stellen bij de jongste uitlatingen van de kersverse voorzitter van CD&V betreffende de toekomst van het land. Maar één vraag brandt me werkelijk op de lippen. Mevrouw Thyssen, U zegt dat CD&V België zal splitsen als de Franstalige partijen niet "toegeven" en geen nieuwe staatshervorming aanvaarden. Als ze het daarentegen wel aanvaarden volgt er een splitsing van (nagenoeg) alle overgebleven federale domeinen. Met andere woorden, volgens U moet men dus de splitsing van België aanvaarden om datzelfde scenario te vermijden?

CD&V en VB

Je kan van het VB zeggen wat je wil, maar niet dat ze hun (extreem-nationalistische) ideologie niet getrouw zijn. Dagelijks dreigt het VB met het toedraaien van de "geldkranen" naar het armere Waalse gewest, als deze of gene "Vlaamse eis" niet ingewilligd wordt. Hetzelfde zien we nu bij CD&V: dezelfde woorden, hetzelfde strijdpunt (Vlaamse onafhankelijkheid) en dezelfde tactiek. Je moet het maar doen. In heel Europa bestaat er geen enkele christen-democratische partij die het verbreken van solidariteit als breekpunt voor een politieke eis gebruikt. In België kan dit wel. Nu enkel nog de "christelijke" handen wassen in onschuld.

CD&V: "meer dan een brug te ver"

Op het eerste gezicht gaan de uitspraken van CD&V-voorzitter Thyssen aangaande de opzegbare solidariteit met Wallonië louter over de toekomst van België. Hoewel dit vanzelfsprekend de kern van de zaak is, is daarmee de kous bijlange niet af. Want wat zegt Mevrouw Thyssen eigenlijk? Zij meent dat als "de Franstaligen" geen staatshervorming accepteren, solidariteit onmogelijk wordt. Met andere woorden: over een politiek thema mogen geen meningsverschillen bestaan, of de solidariteit wordt opgeschort. De vorm van politiek bedrijf waarin de  gemeenschap slechts mag blijven bestaan door het opschorten van afwijkende meningen heeft een naam: fascisme.

UITSPRAKEN THYSSEN

Onlangs beschuldigde roemrucht CD&V-politica Brigitte Grouwels de PS ervan de "Parti Séparatiste" te zijn. Wellicht vergat Mevrouw Grouwels hier eventjes dat CD&V zelf in kartel zit met een separatistische partij. Mevrouw Thyssen doet er zelfs nog een "schepje" bovenop: geen staatshervorming (lees: staatsafbraak), geen België meer. Stel je voor dat morgen een partij zou zeggen dat vrouwen die gaan werken geen recht hebben op sociale verworvenheden en deze slechts

kunnen behouden door aan de haard te blijven. Of dat Antwerpen geen eurocent meer krijgt als de politici aldaar hun regio niet corruptie-vrij maken. Beeld je in dat de West-Duitsers vanuit financieel oogpunt die muur toch nog zo gek niet vonden. Klinkt dat gek? Is het indelen van een land en bevoegdheden als milieu en sport op  taalbasis dat dan niet? Ach nee, dat laatste is gewoon taalracisme, en in België behoort zulks tot de geplogendheden van het nationalistisch politiek bedrijf.

18-06-2008, 21:53 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

 Zoveel Ja, dat aantal klopt inderdaad niet...  

 Nationalisme is het enige wat de apatride flaminganten, wallinganten en attachisten hebben, voor patriottisme is een écht vaderland nodig

Haha, ja, met 10,000 staten (aantal taalgroepen) wacht ons voorwaar een "goed bestuur" he

03-06-2008, 01:30 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (1)

CONFEDERALISME

Volgens Bert De Brabandere, jongerenvoorzitter van CD&V streeft zijn partij naar confederalisme en wil kartelpartner N-VA nog een stap verder gaan (De Morgen 11.02.07, p. 12). Hij vergist zich. Het is immers CD&V die nog verder wil gaan dan de N-VA en niet omgekeerd.

Het zogenaamde  confederalisme is immers een post-separatistisch project. Een confederatie is een losse
bond van soevereine staten die zelf beslissen wat ze nog samen doen. Het is geen staat,zelfs geen bondsstaat, maar een statenbond en moet dus per definitie - in Belgische contextalthans - voorafgegaan worden door de oprichting van twee of meer kleine staatjes.

Dit gezegd zijnde zou het goed zijn om na te gaan waar men in de christen-democratische ideologie, die zich per definitie richt tot de hele mensheid, inspiratie vindt om grenzen tussen mensen bij te trekken.

(zoals gepubliceerd in DM van 11 februari 2008

06-04-2008, 19:48 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

Het taalnationalisme bezondigt zich aan een cruciale fout tegen de logica en de moraal zelve. Mensen uit de N-VA, het VB, maar ook uit andere traditionele partijen nemen vaak “feiten” als uitgangspunt voor hun politieke redeneringen. Het gaat dan om het bestaan van transfers, om (eenzijdig benaderde) verschillen, om het niet (meer) bestaan van nationale partijen, om de nieuw verworven onafhankelijkheid van bepaalde, vaak Oost-Europese staten ...

Steeds gaat het hier om feiten of gebeurtenissen die vaak voorgesteld worden als (natuurlijke) evoluties. Feiten en gebeurtenissen kunnen echter nooit een uitgangspunt zijn om een ideologisch standpunt uit af te leiden. Het is niet omdat iets plaatsvindt, dat iets daardoor an sich “goed” of “juist” is. Het is niet omdat partijen gesplitst zijn dat deze evolutie niet betreurd worden mag. Een ideologie die een morele basis heeft moet vertrekken vanuit een analyse van de gebeurtenissen en van daaruit haar epistemologisch begrippenarsenaal opbouwen. De analyse impliceert de vaststelling en de toetsing van deze vaststelling aan het algemeen belang. De vaststelling op zich is in epistemologisch kader onvoldoende. Zo is de redenering: Vlaanderen en Wallonië/Franstalig België hebben andere partijen → Ze vormen dus twee democratieën → België moet gesplitst worden intellectueel onvoldragen.

Volgende vragen worden niet gesteld: waarom bestaan er andere partijen? Is dit een goede zaak in Belgische en Europese context (gegeven bijv. het feit dat bedrijven transnationaal fuseren en dat problemen zich op afspelen op steeds grotere niveaus)? ... Nemen we bijvoorbeeld volgende redeneringen: Er zijn sociale ongelijkheden (15% leeft onder het armoede-niveau) → Deze kloof bestaat → Laten we dit aanvaarden en ons richten op de 85% die wel over voldoende bestaansmiddelen of nog: Er is oorlog in de wereld → De wereld is een onveilige plaats → Laten we ons hierbij (op politiek vlak althans bij) neerleggen. Niemand zal aanvechten dat onderstaande twee redeneringen immoreel zijn. Zij maken immers niets de sprong van het feit naar een beschouwing over dat feit. Idem zo voor de separatistische theorie.

29-02-2008, 19:00 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (1)

STAATSHERVORMING OF BOEDELSCHEIDING?

De term "staatshervorming" is een bedrieglijk neologisme. De staat werd sedert 1980 niet "hervormd", ze werd en wordt stelselmatig afgebroken. De Belgen zijn vandaag – mede door hun onvoorstelbare passiviteit – stilzwijgend getuige van een fluwelen scheiding naar Tsjechoslovaaks model. De Raad van "Wijzen" is een zoveelste schimmig comité die in navolging van de intergemeenschappelijke Dialoog (1993) en de Costa (2001) ver van het parlement de definitieve boedelscheiding voorbereidt. Een taalgrens die ook een landbouw-, verkeers-, telecommunicatie-, buitenlandse handels-, ruimtelijke ordenings-, openbare werken-, sport-, enz. grens is, wordt een staatsgrens. De Vlaams-nationalisten en Waalse regionalisten spelen het spel op een geniale wijze door steeds weer hervormingen door te voeren die afzonderlijk beschouwd zo klein zijn en schijnbaar zo traag gaan dat ze niemand opvallen. Ondertussen is het machtscentrum in België verschoven naar hun regionale en communautaire parlementen. Men kijke maar naar de Vlaamse regering die op 24 uur een grote staatshervorming wist af te dwingen door het dreigement de federale staat fiscaal te laten doodbloeden. Natuurlijk worden de Belgen hierover niet geconsulteerd, sterker nog: de vrààg naar een mogelijk referendum wordt niet eens gesteld, i.t.t. de periode van besprekingen aangaande de Europese Grondwet. Zegt dat niet genoeg over de "grote" aanhang van het separatistisch gedachtegoed?

27-02-2008, 00:00 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

De petitie

21 januari 2008.
 
De heer Guy Verhofstadt,
Eerste Minister van België

Mijnheer de Eerste Minister,

In de nota over de staatshervorming die u onlangs aan de Koning hebt voorgelegd, pleit u voor de overheveling van bepaalde sociaal- economische hefbomen naar de deelstaten. Met betrekking tot het wetenschapsbeleid stelt u de geleidelijke opheffing voor van de federale financiering van domeinen die ten gronde de bevoegdheid van gemeenschappen en gewesten zijn. In dat verband verwijst u naar de Interuniversitaire Attractiepolen (IUAP), het enige programma voor de financiering van wetenschappelijke samenwerking tussen de gemeenschappen in ons land.

Belgische onderzoekers, zowel Nederlandstaligen als Franstaligen, hechten sterk aan dit onderzoeksprogramma. De IUAP voorzien een selectie van excellente wetenschappelijke netwerken niet alleen van aanzienlijke financiële middelen voor het uitvoeren van hun onderzoek, maar bovendien bevorderen ze de samenwerking tussen onderzoeksteams in het noorden en het zuiden van het land. Verder constateren we dat universiteiten, in een tijd waar eenieder zich bewust is van het belang van samenwerkingsprogramma’s voor wetenschappelijk onderzoek, naast de grote Europese programma’s ook binnen de Euregio’s grensoverschrijdende onderzoeksnetwerken ontwikkelen. Samenwerking tussen Belgische onderzoekers over de taalgrens heen is bijgevolg een vanzelfsprekendheid. Tenslotte doet ons land zijn voordeel met die samenwerking in termen van internationaal imago, zeker op de wetenschapsgebieden waar kritische massa van wezenlijk belang is. Deze redenering geldt ook voor de federale wetenschappelijke instellingen, waarvan de internationale slagkracht mee bepaald is door de kritische massa die zij bijeenbrengen.

Ons eerbetoon richten wij graag tot u, mijnheer de Eerste Minister. Immers, in 1987 hebt u persoonlijk het initiatief genomen tot de oprichting van de IUAP. U hebt die onderzoeksactie ontworpen, verdedigd en ingevoerd. Het belang van dat initiatief en de voortzetting ervan zijn in 2007 onderstreept met een prestigieuze viering van 20 jaar IUAP waaraan talrijke Belgische onderzoekers hebben deelgenomen.

Indien het voorstel om de IUAP op te heffen niet van u zou komen, zou het veel minder geloofwaardig zijn en veel minder doorwegen dan nu het geval is. Wij wensen daarom de bezorgdheid van de Belgische onderzoekswereld te verwoorden en verzoeken u het standpunt betreffende de IUAP te herbekijken voor de regering beslist tot de opheffing ervan. Wij richten die vraag tot u vanuit de overtuiging dat het opbouwen van onderzoeksnetwerken tussen excellente Belgische wetenschappers behoefte heeft aan een herkenbaar federaal platform.

In de hoop dat u de nodige aandacht aan ons verzoek wilt schenken, tekenen wij

Met bijzondere hoogachting.

11-02-2008, 20:41 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)

11-02-2008, 20:32 Geschreven door Bruno Yammine  
Reageren (0)