|
1 ) From: Bruno YAMMINE
Geachte Heer
(...)
Niemand zal
betwijfelen dat het vandaag moeilijk is om een meerpolig provinciaal model te
verdedigen. Het wordt vaak afgeschilderd als "oubollig" enz. Een paradox: want
in alle andere meertalige (of multiconfessionele) zijn mensen die verzoening
prediken net zeer progressieve lieden en ze worden als dusdanig erkend. Alle
andere officieel meertalige staten kennen ook meerpolige systemen, sterker
nog: alle staten zijn meerpolig samengesteld, of ze nu federaal zijn of niet
(ik laat hier de micro-staten even buiten beschouwing).
Politieke
systemen zijn niet onveranderlijk, zeker niet wanneer ze onwerkbaar zijn,
zoals ons federalisme (waar U overigens zeer terecht aanhalingstekens voor
gebruikt). Als er een soort historisch determinisme bestond, dan zou
Oost-Duitsland nog steeds bestaan en dan zou het apartheidsregime in
Zuid-Afrika met etnische "thuislanden" niet vervangen zijn door een meerpolig
systeem (met negen provincies!).
Er zijn zo nog historische
voorbeelden te vinden (de Zwitserse confederatie bleek net als de Amerikaanse
onwerkbaar en evolueerde naar een meerpolig federalisme; in de VSA werd na de
secessie van de zuidelijke staten het meerpolige systeem van weleer
hersteld).
Wel is het zo dat in België het "federalisme" gedragen wordt
door taalgesplitste partijen bij wie de werkelijke macht ligt, wat het
natuurlijk moeilijk maakt om het systeem (waar de machtscentra baat bij
hebben) om te keren. Toch is dit mijns inziens zeker niet onmogelijk, op
voorwaarde dat er een georganiseerde, meertalige massabeweging ontstaat die
wél oog heeft voor de onontbeerlijke eenheid in verscheidenheid die door ons
huidig systeem dagelijks met de voeten getreden wordt. Feit is: het huidige
systeem is anachronistisch, een meerpolig bestel is toekomstgericht en niet
omgekeerd.
Debatten als deze zijn wat dat betreft alleszins
onontbeerlijk omdat ze bepaalde ideeën die tot de politieke taboesfeer
bespreekbaar maken (een eerste stap naar de verwezenlijking
ervan).
zeer hartelijk,
Mbg
Bruno
2) Nationalistische reactie:
Wat een onzin.
OOst duitsland is met west duitsland een homogeen
taal-cultuurgebied, gescheiden door het communisme in de nasleep van WOII. de
hereniging van de twee duitslanden is precies een bewijs van het bestaan van dit
soort "historisch determinisme". Redeneer eens een béétje coherent.
Het zwitsers model functioneert zeer behoorlijk,
omdat iedereen de regels respecteert. In de Usa zijn belangrijke taalkundige
minderheden, oa tientallen miljoen spaanssprekenden, die wel accepteren dat de
bestuurstaal engels is. Alleen in belgië zijn er een paar tienduizend
franstalige extremisten in le tout grand Bxl die het spel niet spelen, en
constant heel belgië op zijn kop zetten, omdat ze het in Rode het een
aanslag op de mensenrechten vinden dat ze een brief van het gemeentebestuur in
het nederlands krijgen.
Yaminne : je lult echt uit je nek. Meertaligheid is
overigens een fictie. In Engeland is niemand meertalig, en in Frankrijk,
Italie en spanje ook al niet. Meertaligheid vind je alleen in de germaanse
culturen.
Dat zou sommigen toch eens tot nadenken mogen
stemmen
3) Waarde Heer,
1. Over historische determinismen:
mochten die inderdaad bestaan, dan zou het Verenigd Koninkrijk de VSA
wederom koloniseren, dan zou het Heilig Roomse Rijk opnieuw ontstaan,
dan zou de Sovjetunie opnieuw in voege treden enz.
2. Over Zwitserland: In Zwitserland bestaat er een meerpolig federalisme met 26 kantons, waarvan sommige meertalig.
3. Aangaande de VSA:
Vreemd dat U dit voorbeeld aangrijpt. Wat taalwetgeving betreft loopt
de VSA immers decennia achter op België. U schrijft dat minderheden de
meerderheidstaal moeten accepteren. Geldt dat dan ook voor de
Nederlandstaligen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest waar 85%
Franstaligen leven?
4. U schrijft: "Meertaligheid vind je enkel in de Germaanse culturen".
Wat dan met het meertalige India? Of de landen in het Midden-Oosten
(bijv: Israël en Libanon) waar men naast de moedertaal ook het Frans
en/of het Engels kent? Wat met de Afrikaanse landen die zelfs naast hun
indogene talen ook de talen van de ex-kolonisatoren kennen?
De aandachtige lezer zal ongetwijfeld in uw betoog al opgemerkt
hebben dat U erin slaagt twee antagonismen in één paragraaf weet te
bundelen: . In Engeland is niemand meertalig en Meertaligheid vind je enkel in de Germaanse culturen
Mbg
Bruno Yammine
|
