Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
Levensbeschouwelijke tekst voor onze schrijfgroep VOC (Vrijzinnig Ontmoetings Centrum)
BORGLOON- 26/06/2014
Onze schrijfgroep maakt een cultureel uitstapje naar het Doorkijkkerkje van Borgloon. Staf, Lut, Carine en ik hebben onze tekst over levensbeschouwing op voorhand gemaakt om hem in het kerkje aan elkaar voor te lezen. Marijke is er niet bij want zij trouwt over twee dagen. Hendrik heeft het te druk met zijn eindexamen voor het leraarsdiploma. De wandeling vanuit het centrum naar dit openluchtmuseumstuk is aangenaam en voert ons door het glooiende landschap van de fruitstreek. Staf gidst ons via een andere weg terug. In de Kapelanij genieten we nog na met een lekker drankje.
Ieder zijn eigen waarheid
De kerken lopen leeg. De grote
bouwwerken als teken van macht verliezen hun status en de Kerk als
instituut haar geloofwaardigheid. We leven in een tijd van
klokkenluiders. Mensen willen de waarheid horen en leren weer naar
hun gevoel te luisteren. Het ego en het verstand raken steeds meer op
de achtergrond want het heeft ons alleen maar afzondering gebracht.
We zijn allemaal met elkaar en het universum verbonden. Samenwerken
kan onze redding zijn.
Onlangs was ik op een symposium over de
Aarde. Mensen die daarheen gaan zijn op zoek naar informatie vanuit
een innerlijk weten dat ze alleen bevestigd willen zien. De derde
dimensie heb ik al achter me gelaten. Ik verkeer nu in de vierde
dimensie en sommigen al in de vijfde. De sluiers tussen de dimensies
worden dunner zodat we meer kunnen waarnemen. Een zesde zintuig
hebben we allemaal, we gebruiken het alleen niet. Het universum telt negen tot negentien dimensies.
We hebben nog een lange weg te gaan.
De Aarde is bezig met haar trilling te
verhogen door middel van de Schumannresonatie. Als we daarin willen
meegaan moeten we ons openstellen om een hoger trillingsniveau te
bereiken. Dat kan door je af te sluiten voor alle negativiteit rondom
je. De mainstream media zitten nog vast in het oude systeem. 'Goed
nieuws is geen nieuws. Slecht nieuws dat is pas nieuws'.
Daarom kijk ik nog sporadisch naar de
TV en lees zelfs geen kranten meer. Waar het in het leven echt om
draait zul je er toch niet in vinden. Dat hebben enkele uitgevers ook
goed begrepen. Zo ontstonden tijdschriften als Ode,
Happinez, Change, Flow, Spiegelbeeld , Paravisie, Genoeg en Frontier
voor bewuste mensen met een langetermijnvisie.
Geld en leugens regeren de wereld. Er
is een kleine elitegroep die met hun geld de politiek, de media, de
economie en de gezondheidszorg bepalen. Ontstaan uit de
Vrijmetselarij, tegenwoordig de Illuminatie genoemd. Zij hebben maar
één doel voor ogen en dat is steeds rijker en machtiger worden. Het
ultieme middel daarvoor is angst zaaien en afhankelijkheid creëren.
Daarom wordt het UFO-fenomeen ook stelselmatig in de doofpot gestopt
of belachelijk gemaakt. In het geheim willen ze hun technologie
ontrafelen om het te kunnen gebruiken voor oorlogsdoeleinden.
Overal op de wereld worden groepen
mensen wakker en komen in opstand tegen de oude systemen. Als we onze
kinderen en kleinkinderen nog een leefbare wereld willen achter laten
moeten we acuut handelen. Over tweeënveertig jaar is alle zuurstof
opgebruikt voor de aardbewoners als de ontbossing in dit tempo
doorgaat. Onze nakomelingen zijn ten dode opgeschreven maar dat zal
deze elite een zorg zijn. Tegen die tijd hebben zij de vlucht genomen
naar een andere planeet en zo begint de hele geschiedenis weer van
voren af aan. Dan zijn zij misschien de goden die een nieuw mensenras
gaan scheppen door hun DNA te vermengen met het leven daar. De mens is geschapen door buitenaardsen, een product van meerdere experimenten. Dat
ontkent de Kerk in alle toonaarden terwijl de bewijzen voor het
oprapen liggen.
Ik geloof niets meer en ga op zoek naar
mijn eigen waarheid. Die heb ik inmiddels gevonden. Na mijn verblijf
hier op aarde, keer ik terug ga naar de Bron waar alles vredig en
goed is. Van daaruit zal ik reïncarneren naar een nieuw tijdelijk
leven in een ander menselijk omhulsel, net zo vaak tot ik alles
geleerd heb wat ik moet weten. Ons bewustzijn is onsterfelijk en dat
hebben al diverse artsen geconstateerd middels bijna-doodervaringen.
We gebruiken maar vijftien procent van onze hersenen en het
merendeel van ons DNA is slapende. Waar zijn we in de toekomst nog
allemaal toe in staat? Ooit zal
ik het weten.
Sinds WO2 zijn er dertien
Amerikaanse presidenten geweest en allemaal hebben ze wel iets met
ufo's of buitenaardsen gehad: Roosevelt, Truman, Eisenhower, Kennedy,
Johnson, Nixon, Ford, Carter, Reagan, Bush sr., Clinton, Bush jr. en
Obama. Je zou verwachten dat Mister President over
alle informatie dient te beschikken. Niets is minder waar. Als je een
A-4tje in regels indeelt komt de president net boven het midden uit.
Hun regeerperiode wordt te kort beschouwd voor echt grote belangen
als het gaat om geld, olie, energie, wapens, farmacie, grondstoffen,
transport, en voedsel. Kortom, hun invloed is beperkt.
Roosevelt
was president van 1933 tot 1945, het jaar waarin hij overlijdt.
Tijdens de oorlog meldden zowel piloten van de geallieerden als de
asmogendheden onbekende objecten die de bijnaam 'Foo Fighters' kregen.
Op het einde van WO2 wordt melding gemaakt van een vliegtuig van de
RAF met een ufo. Churchill was toen premier van Engeland en beval om
het incident geheim te houden voor tenminste vijftig jaar. Churchill
was niet alleen bang voor massale paniek bij de bevolking maar ook
dat zij het geloof in de kerk zou verliezen.
In
1950 vertelde luchtmachtkapitein Jack Adams in het bijzijn van de
weduwe van president Roosevelt in een radioprogramma over zijn
ufowaarneming. Die was op korte afstand voor zijn vliegtuig langs
gevlogen met een snelheid van zo'n 900 km/u. Het had de afmeting van
een DC3. Met meer dan 7000 vlieguren op de teller kon hij niet zeggen
wat het was. Eleanor Roosevelt viel het destijds al op dat veel
getrainde waarnemers dergelijke voorvallen meldden. Ze zei ook heel
sceptisch te zijn geweest dat deze mannen het zich allemaal zouden
hebben verbeeld.
Battle
of Los Angeles
Op
25 februari 1942 gingen 's nachts de sirenes af in Los Angeles. Na
Pearl Harbour werden steden bewaakt tegen luchtaanvallen. Opgemerkte
stilhangende objecten boven de stad werden meer dan een uur beschoten
met luchtdoelartillerie. Er vielen burgerdoden door het eigen geschut
en enkelen stierven door een hartaanval in de ontstane paniek. De
objecten zelf bleven onaangeroerd en zweefden op een gegeven moment
langzaam weg om vervolgens gewoon te verdwijnen. Een goede uitleg
werd nooit aan de opgeschrikte bevolking gegeven.
Truman,
die regeerde van 1945-1950, was de eerste president die
publiekelijk met het ufodossier moest omgaan. Ik kan u verzekeren
dat vliegende schotels, gegeven het feit dat die bestaan, niet
gemaakt zijn door welke macht op Aarde dan ook, zei hij. Presidenten
krijgen alleen de hoofdzaken van het nieuws te horen dat wordt
geselecteerd door de inlichtingendiensten die ook betrokken zijn bij
het ufofenomeen.
Officieel
mogen ze zich alleen met buitenlandse informatie bezig houden.Generaal
Landry van de Amerikaanse luchtmacht had één keer per drie maanden
een gesprek met Truman over ufo's inzake nationale veiligheid.
Daarvoor moest hij eerst bij de inlichtingendienst langs om het
laatste nieuws te vernemen. De inlichtingendiensten beweerden publiekelijk dat ze
zich niet bezig hielden met ufo's omdat dit eigenlijk een illegale
activiteit was.
Eisenhower
is de belangrijkste president in het ufo-dossier
Dwight David Eisenhower
(Ike) was opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten in Europa.
Daarna werd hij de 34ste Amerikaanse president van 1953 tot 1961.
Halverwege
de jaren vijftig was de Koude Oorlog in volle gang en moest
Eisenhower grote budgetten vrij maken voor militaire doeleinden. Hij
kwam er kennelijk achter dat hij als de machtigste gekozen man in de
VS niet overal iets over te zeggen had. Dat maakte hem zeer ongerust.
Bij zijn afscheid als president gaf hij één van de meest bijzondere
toespraken die een staatshoofd ooit heeft uitgesproken. Hij deed een
boekje open over de machten achter de regering. De belangen die
enkelen hebben ten koste van velen als het gaat om het in stand
houden van tegenstellingen en conflicten. Samen moeten we leren
hoe we verschillen kunnen overstijgen, niet met wapens maar met
intellect en deugdelijke intenties. Omdat deze noodzaak zo groot is,
moet ik bekennen dat ik mijn officiële verantwoordelijkheden op dit
terrein neerleg met een duidelijk gevoel van teleurstelling. Hij
eindigt met de profetische woorden: Laten we bidden dat mensen van
alle geloven, alle rassen en alle naties, hun grote menselijke
behoeften bevredigd zien; dat zij die de mogelijkheid daartoe nu
ontberen, deze in de toekomst volledig kunnen genieten; dat allen die
ongevoelig zijn voor de noden van anderen, zullen leren te geven; dat
de ellende van armoede, ziekte en onwetendheid van deze Aarde zal
verdwijnen en dat, gegeven de tijd, alle volkeren samen zullen leven
in een vrede die is verzekerd door de bindende kracht van wederzijds
respect en liefde. Hij was iemand die begreep dat de belangrijkste
opdracht van de mensheid ligt in haar spirituele ontwikkeling!
Contact
met ET
Een
hardnekkig verhaal doet de ronde over een drietal ontmoetingen die
Eisenhower zou gehad hebben met buitenaardsen. Op 20 februari 1954
zou president Eisenhower zijn vakantie in Palm Springs
hebben afgebroken om in de nachtelijke uurtjes naar de in de buurt
gelegen luchtmachtbasis te reizen om daar twee 'bezoekers' te
ontmoeten. Dit wordt beweerd door dr. Michael Salla, werkzaam als
vredesambassadeur bij het American University's Center for Global
Peace. Op Edwards Air Force Base zouden de twee bezoekers hem
technologie en kennis hebben willen verstrekken in ruil voor het
beeïndigen van haar nucleaire wapenprogramma. De reden hiervoor was
dat bepaalde nucleaire technologie ingrijpt in de tijd-ruimte en daar
krijgen ook anderen- in de kosmische zin van nabuurschap- problemen
door. Aanvankelijk weigerde Eisenhower maar later kwam het toch tot
een deal. De buitenaardse Greys kregen toestemming om te
experimenteren met menselijk en dierlijk DNA. Dit gegeven zou
ontvoeringen en dierverminkingen kunnen verklaren.
Salla
schreef het boek Exopolitics:
Political Implications of the Extraterrestrial Presence
en runt de website: www. Exopolitics.com
De ufo-golf in
1952
Boven het Witte Huis in Washington DC werden ook ufo's waargenomen.
Een groep electronicaspecialisten werkt op 13 mei aan een nieuwe
radarinstallatie en ziet een object van zo'n 80 meter doorsnede op
ongeveer 22 kilometer boven Washington een bepaald rechthoekig
patroon afleggen. Ook andere radarstations bevestigen deze
waarneming. Na drie uur verdwijnt het object van het scherm.
Diezelfde dag zien twee politiemensen twee andere objecten boven de
stad gedurende een uur en een kwartier. De Washington Post meldt dan
dat de objecten boven het Witte Huis waren gesignaleerd om daarna
nooit meer iets over het incident te zeggen.
Op 19 juli worden op de radar op DC National Airport zeven objecten
gezien terwijl er geen bekende vliegtuigen in dat gebied zijn.
Luchtverkeersleider Howard Cocklin : De objecten werden door
meerder radarstations opgemerkt. Op enig moment was er ook visueel
contact, een helder oranje licht, ik kan niet zeggen wat het was.
Frank C. Feschino jr. beschrijft uitgebreid een hele reeks goed
gedocumenteerde incidenten in zijn boek Shoot Them Down.
De USS Franklin D. Roosevelt was onderdeel van de Amerikaanse zesde
vloot en het eerste vliegdekschip met nucleaire wapens aan boord. Ook
oud-generaal Eisenhower was opvarende. Op 20 september voer het in NAVO-verband in de buurt van Engeland op
de Atlantische Oceaan. De Operation Mainbrace vond plaats om
de Sovjet -Unie te imponeren. 80.000 man en 160 schepen namen eraan
deel. Met een aantal zeelieden zou Ike 's nachts zo'n 10 minuten
hebben staan kijken naar een fel blauw-wit licht. Eisenhower vroeg de
mannen dit voorval te vergeten.
Een snelle vliegende schotel zou door velen zijn gezien en driemaal
gefotografeerd door een journalist die toevallig aan boord was. Dezelfde dag onderzocht de Royal Air Force (RAF) waarnemingen van een
bommenwerper die was gevolgd door een ufo boven Yorkshire. Chester C. Grusinski was als bemanningslid getuige van een
sigaarvormige ufo die verscheen, het schip volgde om er vervolgens
recht op af te komen en erboven te blijven hangen. Het voorval duurde
zo'n vijf minuten en werd door 25 man waargenomen. Andere waarnemingen,visueel en op de boordradar vanaf het
vliegdekschip, waren er onder andere in 1953 en 1956 en vonden plaats
op diverse locaties in de wereld.
Veel ufo-gerelateerde documenten in de archieven van Eisenhower zijn
verplaatst naar andere geheime diensten. De Eisenhowerbibliotheek is
dan vervolgens in staat om te zeggen dat daar geen ufo-documenten zijn, zonder te liegen!
Piloten zijn een belangrijke groep
om te betrekken bij het onderzoek naar UFO's. Zij worden speciaal
getraind om juist in de meest afwijkende omstandigheden goed te
functioneren. Daarvoor is het van cruciaal belang dat zij goede
waarnemers zijn. Een piloot die een object ziet tijdens de vlucht
moet weten wat het is en wat het voor de veiligheid van het toestel
en de passagiers betekent. Toch lezen wij niet dagelijks in de krant
wat deze goed getrainde waarnemers die dag aan UFO's hebben gezien.
Hoe kan dat?
In de categorie
piloten onderscheiden we beroeps en amateurs. Bij de beroeps maken we
onderscheid tussen militair en civiel. Militairen hebben altijd
geheimhoudingsplicht. Probleem bij alle categorieën is dat iemand
die over UFO's spreekt het risico loopt om voor gek te worden
verklaard en aan een eeuwigdurende ridiculisering bloot staat. Je
wekt immers de indruk dat je niet goed kunt waarnemen terwijl dat
juist absoluut vitaal is. Anderzijds heerst er een machocultuur.
Toegeven dat je iets hebt gezien wat niet in de boeken wordt
uitgelegd is niet cool. Het is vaak reden om zo iemand in de
ziektewet te duwen of te ontslaan.
Er zijn websites
waar piloten hun meldingen kunnen doen. Deze bevatten duizenden
dossiers over piloten die buitengewoon onder de indruk waren van hun
ervaringen. Alleen al uit het oogpunt van veiligheid vinden zij dat
het UFO-fenomeen openlijk onderzocht zou moeten worden. Het aantal
incidenten waarbij piloten daadwerkelijk op ramkoers met een onbekend
vliegend object zaten zijn legio. Het kan zo zijn dat aardse piloten
in paniek of in een reflex de eigen veiligheid en die van hun
passagiers in gevaar brengen met hun ontwijkmanoeuvres.
Burgerluchtvaart
Astronaut Gordon
Cooper: Ik heb een goede vriend die burgerpiloot is bij een grote
maatschappij. Deze verbiedt het om over UFO's te praten. Mijn vriend
heeft drie gevallen meegemaakt waarbij een UFO opdook. Hij vloog
precies naast zijn vleugel en bleef in formatie met hem vliegen.
In november 1986
was een vrachtvliegtuig onderweg van Parijs naar Tokio met
gezagvoerder Kenju Terauchi aan boord. Deze had 30 jaar ervaring in
de cockpit. Ze vlogen boven Alaska op 11.000 meter hoogte met een
snelheid van 950 km/u. Om 5:11 uur zag Terauchi lichten voor hem zo'n
700 meter lager. Na 7 minuten zagen ze recht voor hun twee
ruimteschepen stoppen waar licht van af straalde. De cockpit werd hel
verlicht en de twee piloten voelden de warmte op hun gezicht. De twee
voertuigen vlogen minuten lang op gelijke snelheid recht voor hun
Boeing uit, de een boven de ander. Iets later vlogen ze zij aan zij.
De derde man, een boordwerktuigkundige kon de objecten ook goed zien. De civiele radar
van de luchtverkeersleiding in Anchorage kon geen beeld krijgen van
de twee objecten terwijl de militaire radar wel een echo oppikte net
zoals de boordradar van het vliegtuig. Het officiële
standpunt was dat het om inbeelding ging. Callahan, die later bij het
Disclosure Project betrokken was, zei dat het wel degelijk een
authentieke waarneming betrof.
Dichterbij huis
speelde zich een vergelijkbaar tafereel af. In april 2007 vliegt
gezagvoerder Ray Bowyer boven de Kanaaleilanden met zijn toestel. Om 14.00
uur ziet hij schuin voor hem twee objecten. Hij schat de afstand op
10 mijl. Volgens de verkeersleiding bevinden ze zich echter op een
afstand van 50 mijl. Bowyer gebruikt de verrekijker met
vergrotingsfactor 10 en heeft goed zicht want het is overdag. De
objecten zouden dan 1600 meter lang moeten zijn! Deze worden ook
waargenomen door de passagiers en andere vliegtuigen in de buurt. Het
hele voorval duurde 12 minuten.
Bowyer was zo
dapper om zijn waarnemingen in het openbaar te bespreken. Na er twee
maanden over nagedacht te hebben is voor hem de buitenaardse
hypothese de meest waarschijnlijke.
Ook Russische kosmonauten hebben
bijzondere ervaringen gehad. Georgi Grechko (1931) werd de
rechterhand van Sergei Koroljov, de vader van het Russische
ruimtevaart programma. Hij maakte diverse ruimtereizen. In 1977 is
hij aan boord van de Saljut 6 en ziet hij samen met collega Joeri
Romanenko hoe ze door een UFO worden gevolgd. Hij vertelt dit aan de
Moscow Evening en moet zijn uitspraken hierover terugnemen.
Koroljov en
Grechko waren overtuigd van een buitenaardse verklaring van het
Tunguska-incident in 1908. Daar zou op een UFO
een nucleaire explosie hebben plaats gevonden.
Het boek Russia's
Roswell Incident (2012) bevat
hierover veel interessant UFO-materiaal. In
Ufo Glasnost bevestigt
de schrijfster dr. Marina Popovich dat de Russische luchtmacht en de
geheime dienst materiaal van gecrashte UFO's in hun bezit hebben.
Generaal Pavel Romanowich Popovich van
de Russische luchtmacht was in 1978 met zijn vliegtuig onderweg van
Washington naar Moskou toen hij iets onbekends zag. "We vlogen op
een hoogte van 10 kilometer toen ik door het raam keek en iets zag
vliegen op zo'n 1500 meter boven ons. Een gloeiend witte
gelijkzijdige driehoek, als een soort zeil. Wij hadden een snelheid
van 900 km/u en hij haalde ons in met 1300 km/u. De bemanning en de
passagiers zagen het ook en niemand kon het verklaren."
Tijdens zijn ruimtereis in 1979 zag
Victor Afanasyev een UFO. "Ik denk dat wij niet alleen zijn. Een
buitenaards toestel draaide naar het onze toe, volgde ons en vloog in
formatie met ons op 25 tot 30 meter afstand. Wij fotografeerden de
metaalachtige, technische constructie van zo'n 40 meter lang. De film
werd later in beslag genomen."
De jaren 80 en 90
Vladimir
Kovalyonok ziet tijdens zijn Saljutmissie (1981) een fenomeen waar
hij nooit over heeft gesproken. Ruim dertig jaar later vertelt hij
erover. "Veel kosmonauten hebben verschijnselen gezien die ver
uitsteken boven de ervaringen van de mensen op Aarde. Ik keek
recht voor me door een patrijspoort en zag een object dat ik niet kon
verklaren. Het had een elliptische vorm en vloog met ons mee. Opeens
was er een soort explosie met een gouden licht. Een of twee seconden
later volgde er een tweede ergens anders. Er verschenen twee
goudkleurige bollen, heel erg mooi. Daarna witte rook en een
wolkachtige bol. "
Astronaut Musa Manarov herinnert zich
een ontmoetingsmissie in datzelfde jaar. "Ik was dicht bij de grote
patrijspoort en filmde de langzaam naderende spacecapsule. Plots
merkte ik iets op onder het ruimteschip dat 100 meter van ons
verwijderd was. Het leek op een antenne. Het bewoog iets naar beneden
en toen het wegvloog leek het alsof het roteerde. Het is mogelijk dat
het een soort UFO was."
In 1990 zag Gennadij Strekhalov tijdens
de MIR-missie op twee vluchten een ongewoon fenomeen: "Plotseling verscheen er een soort
bol, mooi glimmend en flonkerend. Na tien seconden verdween het net
zo plotseling als het was verschenen. Ik heb het gerapporteerd maar
ik zei niet dat ik een UFO had gezien want ik moest voorzichtig zijn
met mijn woordkeuze."
De NASA is van oudsher de bekendste
ruimtevaartorganisatie in de westerse wereld. Ze bracht de eerste
mensen naar de Maan, er is een Skylab, het uitgebreide
Spaceshuttleproject en later het ISS. Officieel ontkent ze iedere
buitenaardse hypothese. Ondertussen is er wel zoveel video-en
fotomateriaal waarop haar logo prijkt dat het veel weg heeft van een
cover-up. Dat wordt telkens
weer bevestigd door de astronauten Aldrin en Mitchell.
Volgens de 'National Aeronautics and Space Act' uit 1958 is de NASA
een civiele organisatie waarvan de lucht-en ruimtevaart wordt
gesponsord door de VS. Ze zegt ook dat de NASA een onderafdeling is
van het Amerikaanse ministerie van Defensie en dat deze alle
activiteiten van de NASA controleert. Alle informatie die om redenen
van Nationale Veiligheid wordt geclassificeerd, mag niet naar buiten
worden gebracht en krijgt het stempel TOP SECRET.
Spaceshuttles
Radio-amateur Doald Ratch ving in 1989 in Maryland het volgende
bericht op: Houston, dit is de Discovery. We zien nog steeds het
buitenaardse ruimtevaartuig. NASA zou hebben gezegd dat het
bericht echt was maar dat het een grap was. Luisterend naar de tape
lijkt het daar in elk geval niet op. De spaceshuttle geeft nog meer
geheimen bloot. Er is videomateriaal beschikbaar dat ook door anderen
is opgenomen dan alleen de NASA. Zo heeft Martyn Stubs 2500 uur aan
videomateriaal. Hij ving jarenlang de door de spaceshuttles naar het
grondstation gestuurde signalen op. Wie hem googelt vind heel veel
bijzondere filmpjes..
Dr. Story Musgrave (1935) vloog zes missies met de spaceshuttle.
Tijdens de vlucht met de Columbia bevond hij zich in een baan op 350
km boven de aarde. Opeens verscheen er een schijfvormig object onder
de shuttle dat veel groter was dan de shuttle. Het leek onder
intelligente controle te staan, veranderde van vliegkoers en volgde
de Columbia en haar bemanning door de ruimte.
Tether-incident
Tijdens een missie in 1996 zou de spaceshuttle een satelliet
van 20 km uitschuiven op een heel lange ruimteconstructie. Na 19 km
breekt deze zogenaamde Tether af en drijft weg van de spaceshuttle.
De bemanning en het grondstation kijken naar een lange lineaal die in
de ruimte hangt. Maar niet alleen. Enorme zwermen ronde schijven
bewegen zich op de voor-en achtergrond. De officiële uitleg is dat
dit kleine stukjes ruimteafval of stukjes ijs zijn. Larie! Die hebben
geen afmetingen van meerdere kilometers en bewegen zich niet
overduidelijk langs de tether. Ze bewegen in rechte lijnen en met
een eenparige snelheid. Deze objecten maken gekromde banen of
veranderen van snelheid. Sommige verschijnen of verdwijnen spontaan.
Van
andere spaceshuttlemissies is bekend dat er ook objecten werden
waargenomen. Er werd zelfs openlijk gesproken over bogeys
of UFO's.
Er blijkt veel
informatie te worden achter gehouden. Voormalig NASA-medewerkster Donna Hare
zegt dat in het fotolab van NASA moedwillig foto's werden bewerkt
voordat deze werden vrijgegeven. Zo kon worden verbloemd dat er
daadwerkelijk buitenaardse bases zijn op de Maan.
De allereerste Amerikaanse
ruimtevaartpioniers werden in hun eentje de ruimte in geschoten. Dit
Mercury Sevenproject diende als voorloper van het latere
Apollo-programma om de mens naar de Maan te brengen. Gordon Cooper
(1927-2004) deed in 1963 zijn tweede solotocht. In de laatste omloop
van de 22 rondjes om de Aarde meldde hij het volgstation dat een
groenachtig oplichtend object zijn capsule snel naderde. Deze
waarneming kon ook door de radar van Muchea worden gevolgd.
Cooper stond op de
reservelijst voor Apollo-astronauten maar zou nooit worden
geselecteerd omdat 'Gordo' zijn mond niet kon houden over UFO's, zo
wordt beweerd. Na zijn carrière bij de NASA betichtte hij de
overheid van een UFO-cover-up omdat de waarnemingen stelselmatig
onder het tapijt werden geveegd. Waarom? Omdat het publiek dan zou
kunnen denken aan vreselijke aanvallers, volgens de autoriteiten.
In
zijn boek Leap of Faith
(2000) vertelt
hij over zijn eigen waarnemingen en over die van vele honderden
collega's. Militaire piloten zijn speciaal opgeleid en kennen alle
typen vliegtuigen van eigen en vreemde makelij. Wat daarvan afweek
viel onmiddellijk op. Cooper: Tijdens een vlucht met F-86's boven
Duitsland (1951) vlogen de UFO's in dezelfde formatie als wij. Soms
maakte één van hen een manoevre die je met een conventioneel
vliegtuig niet kon doen. Ze hadden de karakteristieke schotelvorm of
een dubbele schotelvorm en ze zagen er metaalachtig uit. Het was
moeilijk om hun werkelijke grootte vast te stellen omdat ze hoger
vlogen en sneller waren.
Later, op de Edwards luchtmachtbasis waren mijn cameralui
precisielandingen aan het filmen toen een vliegende schotel recht
over hen heen vloog. We bevonden ons aan de rand van een
drogemeerbedding. De UFO zette drie landingspoten uit en landde op de
droge bodem van het meer. De filmmakers namen hun camera op en we
liepen op de UFO af. Meteen trok deze het landingsgestel in en vloog
met hoge snelheid weg.
In die tijd werkte ik aan geheime projecten op de
ontwikkelingsafdeling. Ik wist zeker dat wij NIET in het bezit waren
van een dergelijk voertuig, ook de Russen niet. Het moest ergens
anders dan op Aarde zijn gemaakt. De ontwikkelde film is met een
spoedkoerier naar Washington gebracht ...en verdwenen.
Getuigenissen en
bewijsmateriaal
Dr.
Brian O'Leary (1940-2011) behoorde als astronoom en Marsdeskundige
tot de zesde groep astronauten die getraind werden voor het programma
na Apollo, dat uiteindelijk niet zou doorgaan. In de documentaire
Thrive (2011)
belicht
hij onderwerpen als UFO's, buitenaardsen, antizwaartekracht en
energietechnologieën. Diverse persoonlijke ervaringen verruimden
zijn inzichten in alternatieve kennis en wetenschappen. In 1994 zei
hij tijdens het International Forum on New Science:Een geheime
groep binnen de Amerikaanse regering houdt het publiek al bijna
vijftig jaar weg bij informatie over UFO's en buitenaards contact dat
er daadwerkelijk is.
Ook andere astronauten maken melding van UFO-waarnemingen.
Donald Slayton van het Mercuryproject ziet in 1951 UFO's tijdens een
testvlucht in een jachtvliegtuig.
In 1962 filmt NASA-piloot Joseph A. Walker vijf of zes UFO's. Hij
vliegt dan op 80 km hoogte met een experimenteel raketaangedreven
vliegtuig.
Tijdens hun
Gemini 7-missie in 1965 zien de astronauten James Lovell en Frank Borman in de tweede omloop een UFO.
Eugene Cernan signaleerde UFO's in het Gemini-(1966) èn in het
Apollo-project.
Scott Carpenter, lid van de Original Seven van het Mercury-project
zegt : Op geen enkel moment dat de astronauten in de ruimte waren,
waren ze alleen: er was constant toezicht van UFO's.
James McDivitt (1929) zag na de lancering van Gemini 4 in 1965 een
UFO in de vorm van een bierblikje met een soort potlood dat eruit
stak. Hij rapporteerde dit openlijk en nam er een aantal foto's van.
Gordon Cooper concludeerde later in zijn autobiografie dat dit de
enige keer is geweest dat er openlijk werd gesproken over UFO's in
het Mercury-, Gemini-of Apolloprogramma. Daarna werd het stil.
Het is zon onderwerp dat meestal
lacherig wordt besproken en vaker nog belachelijk wordt gemaakt: het
bestaan van UFOs. Vliegende schotels. Maar de afgelopen jaren zijn
er alleen al in Nederland zes meldingen geweest van de
luchtverkeerleiding en van piloten die een object hebben gezien
waarvan ze niet weten wat het is. Aart Zeeman over de vraag of we al
jaren worden bezocht door buitenaardsen of dat het gewoon een
onbegrepen aards fenomeen is.
O.a. Coen Vermeeren over ufo's: zaken
die we wel in de lucht waarnemen maar anno 2014 nog steeds niet
begrijpen... Kijken dus !
De invloed van de Maan op het leven
op Aarde is niet te onderschatten: getijden, de vrouwelijke cyclus,
statistisch significant meer agressie bij het uitgaan en zelfmoorden
bij volle Maan. De NASA houdt een lijst bij van vreemde zaken die
zijn waargenomen. Deze lijst gaat tot zo'n 450 jaar terug en stopt
abrupt in 1968. In totaal staan er 579 waarnemingen op van
hoogstaande astronomen van over de hele wereld.
Er worden lichten
gezien op de Maan, gepulseerd of in stralen, wit en gekleurd. Er
verschijnt mist en wolken. Soms lijkt het of er een vulkaan uitbarst.
Het ene fenomeen duurt seconden, het andere minuten, uren of zelfs
dagen. Er is geen verklaring voor wat daar gebeurt. Er blijkt een
duidelijke voorkeur te bestaan voor bepaalde plekken op de Maan. Een
plausibele hypothese is dus dat er mogelijk intelligent leven op de
Maan actief is. Wat ook opvalt is,
dat wij van de Maan niet veel mogen zien en zeker niet in detail.
Google Earth is vaag bij het inzoomen en dat heeft niets te maken met
de kwaliteit van de technische apparatuur. Het gaat, zegt men, om de
privacy. Maar op de Maan woont toch niemand?
De eerste mensen op de Maan In 1969 vertrok de
Apollo 11 met drie astronauten naar de Maan, een vlucht die drie
dagen zou duren. Neil Amstrong, Edwin Aldrin en Michael Collins
schreven geschiedenis. Drie dagen na de lancering van de Apollo 11 wilde Aldrin aan de
vluchtleiding melden: Hey Houston, er beweegt iets met ons mee en we
weten niet wat het is! Met een cryptische omschrijving als: "Weten jullie waar de laatste trap van de lanceerraket is gebleven?", omzeilde hij de eerste vraag omdat iedereen kon meeluisteren. Hij wist ook wel waar die was maar zo
kon hij aangeven dat daar iets te zien was.
Later vertelde hij in een interview dat
Collins door de telescoop een aantal ellipsen zag en toen hij het
beeld scherp instelde bleek het L-vormig te zijn. 'Slechts enkele
momenten voordat Amstrong de ladder afging om op de Maan te stappen,
gleden twee UFO's boven de maanladder. Edwin (Buzz) Aldrin nam er
verschillende foto's van',staat in het boek 'Our Cosmic Ancesters' (1975) van
Maurice Chatelain, een communicatie-ingenieur.
Ondertussen bleef Collins rondjes draaien om de
Maan.
Dr.
Steven Greer, de organisator van het latere Disclosure Project, weet dat de beelden van de maanlanding via de Nationale
Veiligheidsdienst liepen. Voor het geval er vreemde zaken te zien
waren werd er onmiddellijk overgeschakeld naar een alternatieve film
die klaar lag. En dat is ook gebeurd. Zowel Amstrong als Aldrin
zagen grote UFO's rond de krater waar zij geland waren. In
1979 verklaarde Chatelain dat de NASA dit bewust uit de media heeft
gehouden.
Alle Apollo- en Geminivluchten werden gevolgd door ruimtevaartuigen
van buitenaardse afkomst, zowel op afstand als van dichtbij. Iedere
keer dat dit gebeurde, informeerden de astronauten de vluchtleiding,
die vervolgens absolute stilte eiste.
Onthullingen
Heel merkwaardig is de persconferentie die de eerste maanpioniers
gaven na hun terugkomst. Je zou euforie verwachten maar hun
lichaamstaal sprak dit tegen. Ze hadden geen sterren en planeten
gezien vanaf de Maan, zeiden ze. Iets wat Mitchell later weerlegt.
Neil Amstrong was een dermate integer mens dat hij het publiek nooit
zou willen voorliegen over zoiets belangrijks als UFO's. Om niet in
een dergelijke positie te komen besloot hij om een teruggetrokken
leven te leiden.Een uitnodiging voor het Disclosure Project in 2001 sloeg hij dan ook
af. Amstrong zou later op een NASA-symposium hebben gezegd: Ik
kan niet in details treden maar hun schepen waren superieur aan de
onze, in afmetingen en technologie. Mens, die waren groot en
bedreigend ! NASA was in die tijd gebonden en kon geen paniek op
Aarde riskeren. In 2005 maakte Buzz Aldrin alsnog bekend dat ze
onderweg een UFO waren tegen gekomen.
Een senior NASA-onderzoeker, dr. David Baker, zegt dat de NASA bang
was om belachelijk te worden gemaakt over het tegenkomen van 'aliens'
in de ruimte en sprak met de bemanning af om daar nooit publiekelijk over te spreken.
In een tiental afleveringen zal ik
verslag doen van dit opzienbarende boek. Ik kreeg het van mijn
schoonzoon cadeau nadat hijzelf een UFO had gefotografeerd.
Coen Vermeeren is een Nederlandse
luchtvaart-en ruimtevaartingenieur en gidst ons in zijn boek door de
schijnwereld waarin wij leven. In stand gehouden door corrupte
overheden en gecensureerde media. Vanuit een groeiend onbehagen
waarop mensen en systemen zijn georganiseerd is zijn boek tot stand
gekomen. Het UFO-dossier is zo groot dat deze informatie moet gedeeld
worden in plaats van nog langer in de doofpot te worden gestopt,
vindt Coen. Getrainde waarnemers zoals (hoge) militairen, civiele
piloten en astronauten komen aan het woord over hun serieuze
UFO-ervaringen. Skepsis zit aan de andere kant en houdt zich bezig
met een agressieve manier van debat voeren en het op de man te
spelen, zoals Coen al heeft ervaren. Dit vindt hij een teken van
inhoudelijke zwakte. De geloofwaardigheid van 'het nieuws' komt ook
in het gedrang. Eén van de eerste slachtoffers tijdens een crisis of
oorlog is het 'objectieve nieuws'. Draaiboeken liggen klaar om tv-en
radiostations uit te schakelen of om het nieuws door middel van
censuur te beïnvloeden.
De leugen regeert
Oud-staatssecretaris dr.Michel van
Hulten spreekt al jaren over de enorme corruptie in Nederland en
Europa, die niet onderdoet voor die regimes die we doorgaans als
'bananenrepubliek' classificeren.
Dos Winkel is al dertig jaar
onderwaterfotograaf van wereldfaam. Zijn foto's laten zien wat een
ravage de mens aanricht onder water. Daarover wordt in de media niet
gesproken, wel dat vis gezond is! Een belangrijke marinebioloog,
Daniel Pauly, voorspelt dat in 2048 de zeeën leeggevist zijn. Dit is
belangrijker nieuws dan wat ook. Immers, als het leven in de zee
ophoudt, zijn de mens en de planeet ten dode opgeschreven. Een
hoogleraar uit Amsterdam vertelde dat de farmaceutische industrie
best nieuwe antibiotica kan maken tegen de ESBL-bacterie maar dit
niet doet omdat er te weinig aan wordt verdiend. Denk maar niet dat
die industrie een belangrijke maatschappelijke taak vervult. Weer een
heilig huisje om en zo zullen er nog meer sneuvelen.
Roswell
Het dorp Roswell in de staat New Mexico
in de USA is op 8 juli 1947 wereldnieuws. De krant kopt met:
'Personeel van de 509th Bomb Group heeft
een neergestorte vliegende schotel geborgen'. Een dag later wordt
die verklaring ingetrokken en gezegd dat het een weerballon was en
geen vliegende schotel. Waarom?
In juni vindt een boer een vreemde
hoeveelheid wrakstukken. Omdat er in de buurt een luchtmachtbasis is
besteedt hij er verder geen aandacht aan. Op hetzelfde moment doen
geruchten de ronde dat er een UFO zou zijn neergestort. De boer gaat
terug naar de plaats en verzamelt de brokstukken. Hij meldt aan de
plaatselijke sheriff dat hij de vermoedelijke resten hiervan heeft
gevonden. Die worden in beslag genomen. De officiële verhaallijn van de weerballon wordt nog tot
1979 aangehouden.
Edgar Mitchell (1930) was
Apollo-astronaut en groeide op in Roswell. Toen hij 17 jaar was
speelde dit incident zich af. De vele getuigen van de crash zijn
altijd monddood gemaakt door de overheid. Ze schuwde daarvoor geen
praktijken als arrestatie en intimidatie. Regelrechte
doodsbedreigingen waren geen uitzondering. Zelfs kinderen werden
aangepakt om niets over de zaak naar buiten te brengen. De honderd
militairen die bij deze operatie waren betrokken werden daarna
verspreid over diverse eenheden zodat ze geen contact meer met elkaar
zouden hebben.
Nu alle betrokkenen een hoge leeftijd
hebben bereikt willen ze het grote geheim, dat ze al hun hele leven
meetorsen, delen. Op hun sterfbed willen ze met een zuiver geweten
overgaan. Ze hebben immers niets meer te verliezen en nemen Edgar
Mitchell in vertrouwen. In 1993 legt luitenant Walter G. Haut een
verklaring af onder ede. Die trekt hij in 2000 weer in en bedingt dat
zijn echte verhaal pas na zijn dood mag worden geopenbaard. Zo komt de
waarheid, de omvang en de impact ervan op hun leven aan het licht.
Ik weet zeker dat we niet alleen in het universum leven. Het
UFO-fenomeen is echt. Het is altijd geheim gehouden door onze
regeringen, besluit Mitchell.
De feiten
In 2011 geeft de FBI documenten vrij
die zijn gerelateerd aan UFO-zaken. Daartussen zit (per ongeluk?) een
memo van een special agent van de Washington Field Office. Daarin
verklaart hij dat er drie UFO's zijn gecrasht. Ze zijn cirkelvormig
met in het midden een verhoging van achttien meter. In elk toestel
zaten drie bemanningsleden. Zestig jaar na dato hebben zo'n
zeshonderd personen verklaringen afgelegd over hun ervaringen met
betrekking tot de crash in 1947. Essentieel is dat de vele
getuigenissen praktisch naadloos op elkaar aansluiten en elkaar
bevestigen. De resten van de UFO bestonden uit een dun metaal dat na
plooien weer zijn oorspronkelijke vorm aannam. Sommige wrakstukken
droegen vreemde symbolen. De lichamen waren niet meer dan één tot
één meter twintig lang en ze waren gekleed in een fijne
metaalachtige stof. Hun gewicht was amper twintig kilo en ze hadden
lange dunne armen. Het hoofd was erg groot in verhouding met hun
lichaam. Ook de ogen waren enorm en op de plaats van de neus hadden
zij slechts twee gaten. Doofpotoperatie Waarom
werd bij al deze getuigen het zwijgen opgelegd?: Hierover zegt Mitchell:
Roswell vond net na de Tweede Wereldoorlog plaats. Toen begon ook
de Koude Oorlog met de Sovjet-Unie. De inlichtingendiensten wisten
helemaal niet wat te doen met een buitenaards ruimteschip en wisten
ook niet of het wel of niet vijandig was. Ze wilden ook niet dat de
sovjets zich erin zouden mengen, of ervan zouden weten. Dus het
gemakkelijkste was om erover te liegen, het in de doofpot te stoppen,
het geheim te maken en daarna te ontkennen dat het zou zijn gebeurd.
De Amerikaanse regering was erg gecompartimenteerd en de afdelingen
werkten onafhankelijk van elkaar. De luchtmacht was nieuw en
verantwoordelijk voor het luchtruim. President Truman wist niet
precies wat ze deden en stelde daarom, na geruchten over UFO's, een
commissie in: The Majic
12. Twaalf onderzoekers
uit militaire en academische kring verrichtten onderzoek naar het
fenomeen. Ze kregen carte blanche en opereerden in het grootste
geheim. Generaal Nathan Twining die er lid van was, schreef in een
memorandum aan de legerleiding: Het UFO-fenomeen is echt en niet
ingebeeld of fictief. De gerapporteerde karakteristieken zoals
extreme klimsnelheid, manoevreerbaarheid en, wanneer zij gezien zijn,
ontwijkende acties doen denken aan dat sommige objecten bestuurd
zijn, handmatig, automatisch of van op afstand.
Volgens Vermeeren
zijn er verschillende redenen waarom de informatie onder de pet wordt
gehouden. Enerzijds zouden de regeringen paniek onder de bevolking
willen voorkomen. Anderzijds zouden de UFO's gebruik maken van vrije
energie die wij officieel niet mogen kennen. Als wij daar toegang toe
zouden krijgen betekent dit het einde van de olie-industrie.
De afgelopen
zestig jaar zijn er continu voorvallen verzwegen en niemand mocht er
iets over te weten komen. Zelfs presidenten kregen hierover geen
enkele informatie los. Ford, Carter en Clinton werden gewoon
weggestuurd, aldus Mitchell.
Waarnemingen
Neil Amstrong
zette als eerste mens voet op de maan in 1966. Kort na de landing van
Apollo 11 vond dit gesprek plaats: NASA: Wat is daar? Apollo 11:
Deze 'babies' zijn enorm, meneer, ENORM! O mijn God, je zult het niet
geloven! Ik zeg je dat er andere ruimtevaartuigen zijn hier,
opgesteld aan de andere kant van de krater. Ze zijn hier en houden
ons in de gaten!. Dit gesprek
werd onderschept door radio-amateurzenders tijdens de twee minuten
opzettelijk onderbroken verbinding door het grondstation. De held van de VS sprak pas op zijn sterfbed in 2012 over zijn maanervaring, opgetekend in het boek 'Above Top Secret' van Timothy Good.
We have an unidentified flying
object rapporteerde bemanningslid Catherine Coleman van
spaceshuttle Atlantis in november 1995 via het open kanaal aan het
grondstation. Direct daarna wordt niets meer gehoord. Er is
overgeschakeld naar het afgeschermde radiokanaal. Bij een tweede missie van de Atlantis
in juli 2006 zien de bemanningsleden een UFO op ongeveer 30 meter
afstand van de shuttle. Met een verrekijker zien ze een weerkaatsend
metaalachtig doek. De constructie is niet erg stevig zoals bij metaal.
Door de diverse ramen zien ze hoe het object zich verplaatst.
Vermeeren: Ik sprak met
luchtverkeersleiders, piloten, oud-militairen en politici. Het is
voor velen van hen niet gemakkelijk om erover te praten: er staan
reputaties op het spel of ze hebben een geheimhoudingsplicht
ondertekend.Toch is de drang om erover te spreken op dit moment
groter dan om de stilte te bewaren. Nu ze ouder worden besluiten
velen van hen deze informatie toch te delen en die is vaak
verbluffend.
Buitenaards bezoek tijdens de oudheid In
het klassiek werk van Erich von Däniken 'Waren
de goden kosmonauten?' gaat
het over fenomenen die tijdens de oudheid in de lucht werden
waargenomen. Men spreekt over 'zij die van boven kwamen' wat later
met 'god' of 'goden' werd vertaald. Voor dingen die we niet begrijpen
schiet taal immers tekort. In Egypte en Zuid-Amerika zijn al
vliegtuig-en helikopterachtige voertuigen vastgelegd op oude
afbeeldingen.Veel
materiaal is te vinden in het werk van Zecharia Sitchin die
bekendheid kreeg met zijn eerste boek 'The
Twelfth Planet' (1976).
Robert
Temple heeft het in zijn boek over 'The
Sirius Mysterie'. Het
gaat over contact met een intelligente buitenaardse beschaving van
Sirius B, een begeleidende ster naast Sirius A die onmogelijk met het
blote oog kan worden gezien. De Inca -indianen spreken over de
terugkeer van het sterrenvolk (nvdr). Astronaut Mitchell zag buiten de
aardse dampkring meer sterren dan vanaf onze planeet.
De Bijbel spreekt
in Genesis van elohim en nephilim-goden (meervoud) en reuzen (mv) ten
onrechte vertaald als God (enkelvoud). In Genesis 6:1-4wordt verhaald
dat de reuzen gemeenschap hadden met de dochters van de mens en daar
kinderen bij kregen. Hun nakomelingen waren de reuzen (nephilim).
Ruimtevaartjournalist
Piet Smolders publiceerde zijn boek 'ET-Geen
mythe maar werkelijkheid'. Als
eerlijke journalist kwam hij er achter dat dit een buitengewoon
serieus onderwerp is.
Overal ter wereld
zijn bijzondere artefacten te vinden die niet op deze aarde lijken te
zijn gemaakt of die voorstellingen weergeven die zeer veel lijken op
dingen die pas veel later werkelijkheid zouden worden.
Wetenschappers zijn geneigd om binnen eigen onderzoek bewijs dat
boven komt en niet strookt met wat men wil vinden te negeren boven
het bewijs dat hun goed uitkomt. Zij moeten er serieus rekening
mee houden dat de Aarde reeds door buitenaardsen is bezocht, zegt
astronoom Carl Sagan (1934-1996). Ook astrofysicus Stephen Hawking
zei in 2010 dat de kans dat ET bestaat zeer groot is, gezien de
uitgestrektheid van het heelal.
Er is op dit moment op onze Aarde, Sprake van
oorlog en geweld en alles lijkt donker. Maar op hetzelfde moment,
kalm en heel stil gebeurt er iets onzichtbaar, iets ondergronds
Er is een innerlijke revolutie aan de gang en
sommige individuen horen de roep van een intens licht. Het
is een stille revolutie, van binnen naar buiten, vanaf onder
naar boven. Het is een spirituele samenzwering.
Er zijn slapende cellen in elk land op onze
planeet. Je zult hen niet op TV zien, je zult niet over hen
lezen in de kranten. Noch zul je over hen horen op de radio.
We zijn niet uit op roem, We dragen ook geen
uniformen We verschijnen in alle uitvoeringen en formaten, kleuren
en stijlen, de meeste van ons werken anoniem.
We werken stil achter de schermen, in elk land en
in elke cultuur over de hele wereld. In kleine en grote steden, op
bergen en in valleien. Op boerderijen en in dorpen, in stammen
en op verlaten eilanden.
Je zou ons zo maar voorbij lopen op straat. Zonder
het maar op te merken. We zijn verholen, en verblijven achter de
schermen. Het gaat er bij ons niet om wie uiteindelijk de lof
oogst. Het gaat er ons om dat het werk wordt gedaan.
Soms op straat, merken we elkaar op, Knikken even
stil naar elkaar en vervolgen weer ons pad. Veel van ons doen
overdag alsof we een normale baan hebben, Maar achter deze valse
gevel, vind s nachts de werkelijke arbeid plaats.
Sommigen noemen ons het Bewuste Leger. En langzaam
maar zeker creëren wij een nieuwe wereld. Met de kracht van onze
mind en onze harten. En laten ons leiden met passie en
vreugde Door orders die van de Centrale Spirituele
Intelligentie komen.
We laten zachte, geheime bommen vallen, wanneer
niemand kijkt. Poëzie~knuffels~muziek~fotografie~films~vriendelijke
woorden~ glimlach~meditatie en gebed~dans~sociaal
activisme~websites ~blogs~veel verschillende soorten van
goedaardigheid.
We drukken onszelf uit op onze eigen unieke
manier, Via onze eigenheid in talenten en gaven Wees de
verandering, die je wilt zien in de wereld Dat is het
motto dat onze harten vervuld.
Wij weten dat dit de enige weg is naar werkelijke
transformatie. Wij weten dat wij in rust en in nederigheid, alle
kracht bezitten van alle oceanen bij elkaar.
Ons werk gaat langzaam en nauwgezet. Alsof bergen
worden geboren, zonder dat dit op het eerste oog zichtbaar
is. Maar met deze verandering, zullen hele tektonische platen
worden verplaatst, In de eeuwen die gaan komen.
Liefde is het nieuwe geloof van de 21ste eeuw. En
je hoeft geen goed opgeleid persoon te zijn. Noch enige
uitzonderlijke kennis te hebben, Om dit allemaal te begrijpen. Het
is de intelligentie van het hart, die dit proces doorgrondt.
Ingebed in de tijdloze evolutionaire puls van alle
menselijke wezens: Wees de verandering die jij wilt zien in de
wereld. Niemand anders kan dit voor joú doen.
We zoeken nog steeds rekruten, Misschien wil
jij je bij ons aansluiten, Maar misschien ook, heb je dit wel al
gedaan. Iedereen is welkom, De deur staat altijd open.
Elke woensdagavond keek ik naar het
consumentenprogramma VOLT op Eén, de Belgische openbare omroep. Ik zeg duidelijk KEEK want het hoeft voor
mij niet meer. De laatste tijd stoorde ik me aan de gemanipuleerde
reportages waarbij vaak appels met peren werden vergeleken om een
vooropgestelde stelling kracht bij te zetten.
Zo werd in de laatste uitzending
gezegd dat Kangenwater hetzelfde zou zijn als kraanwater. Aan het
woord was een arts die ze even uit haar praktijk hebben geplukt om
iets te verkondigen waar ze toeten noch blazen vanaf weet. Water
is water, zei ze doodleuk. Ook trok ze het feit dat water
kristallen heeft in het belachelijke. Hoog van de toren blazen zonder
enige kennis van zaken. Medische claims, onder andere dat door het drinken van
Kangen water je diabetes zou verbeteren werd door de presentator als
'gevaarlijk' bestempeld. Voor wie? Uiteraard in de eerste plaats voor
de farmaceutische industrie want die moeten dan minder insuline
produceren. Wat een schadepost! Stel je voor dat de hele bevolking
door het drinken van Kangenwater gezond zou worden. Dan komen er nog
veel meer werklozen bij, deze keer onder artsen en verplegend
personeel. De hele ziekte-industrie zakt in elkaar. Wat een
doemscenario!
De mainstream media promoten vooral het
westerse materialistisch denken. 'Out of the box' past niet in hun
plaatje. Alternatieve geneeswijzen worden vaak in een kwaad daglicht
gesteld. Hoezo alternatief? Zo zou je beter de moderne geneeskunde
kunnen noemen die slechts sinds 150 jaar bestaat. Of zoals dokter
Mark Elsen uit Heusden-Zolder het zo mooi verwoordde met 'westerse
probeerkunde'. De oosterse geneeskunde kan terugblikken op
millennia en wordt nog steeds met succes toegepast. Dat is de
oorspronkelijke geneeskunde die gebaseerd is op observatie en ondervinding, niet op kunstmatige proeven waar 'bewijs' voor dient
geleverd te worden.
Indien het 'bewijs' ontbreekt spreekt
men van het placebo-effect. So what? Staat er niet in de Bijbel: Je
geloof heeft je gered? Nog altijd wordt de geest niet betrokken
bij het lichaam dat is omgeven door verschillende energetische lagen.
In één van die lagen ontstaat ziekte die zich een weg baant naar
ons lichaam. Iemand die dit goed kan uitleggen in zijn boek is
Franklin Leers: 'De jongen die van suikerziekte genas'.
Wat is eigenlijk Kangenwater?Kangen
betekent in het Japans 'terug naar de bron'. Water is de bron van
alle leven. Een watermolecuul bestaat uit één atoom zuurstof en
twee waterstofatomen: H2O is de scheikundige formule zoals iedereen
wel weet. Waar het om draait is dat bij gezond en levend water uit een bron of
smeltwater van een gletsjer in gebieden zonder luchtverontreiniging
het water kleinere clusters heeft van 6-8 watermoleculen. Kraanwater
heeft clusters van 10-25 watermoleculen. Dat is te meten met de
moderne NMR analyse (Nucleair Magnetic Resonance). Verschillende
fysische maatregelen kunnen de clustergrootte beïnvloeden.
Turbulentie (mechanisch of magnetisch), verdamping, elektrolyse en dergelijke
kunnen de clusters openbreken en verkleinen. Druk (in pompen) en
stroming (in leidingen) doet clusters samenvoegen, vergroten en
verstarren. Het grote voordeel van kleinere clusters is dat ze de
zuuroverschotten in ons lichaam beter kunnen opruimen. Ziekte
ontstaat door verzuring. Onze hele samenleving is verzuurd. Kijk maar eens naar al die zuurpruimen, azijnpissers, chagerijnen en
pesters in je omgeving. Daar word je niet vrolijk van.
Wie wel blij wordt van Kangen water is
Annie Haels uit Hasselt: Ik drink nu bijna een jaar Kangenwater
met een pH van 9,5. Al na een maand had ik geen pijn meer in mijn
gewrichten alhoewel ik aan reuma lijd. Vóór ik begon heb ik mijn
algemene pH waarde laten meten en dat was 5,5 . Veel te zuur dus. Na
vier maanden was het gestegen naar 6,9.
Dokter Jo Linmans uit Hechtel behandelt
zijn patiënten succesvol met Kangenwater. Hij geeft ook lezingen
hierover zoals onlangs in Breda (NL) en binnenkort in Hasselt.
Het apparaat dat het water ioniseert
wordt eenvoudig op de kraan aangesloten en je kan het instellen op
vijf pH-waarden al naargelang waarvoor je het nodig hebt. Zo krijgt
basisch water een hoger zuurstofgehalte. Kraanwater heeft een pH van 7.
Een pH van 2,5 is zuur en wordt gebruikt om te ontsmetten en
te poetsen zonder schoonmaakmiddelen. Een pH van 11,5 is erg basisch en
lost olie op. Toegegeven, de prijs is even slikken: 2780 euro.
Vooralsnog maken vooral therapeuten er gebruik van. Enthousiaste
particulieren die het hebben aangeschaft stellen hun deuren open voor
vrienden en familie om uit hun vaatje te komen tappen. Proost!
Paleomeel Zelf experimenteren met de verhoudingen tussen zaden, pitten en noten om te proeven wat je lekker vindt. Minimaal een ingrediënt van elk heb je toch nodig. Er zijn legio mogelijkheden.
100 g hennepzaad 100 g lijnzaad
100 g sesamzaad 100 g pompoenpitten 100 g zonnebloempitten 100 g gemengde noten of amandelmeel/hazelnotenmeel
Alles in de keukenmachine malen tot je
een meel hebt. Doe het in een voorraadpot. Genoeg om drie keer
crackers van te maken als je een heteluchtoven hebt. Dan kan je met
twee roosters tegelijk werken.
Recept paleocrackers
200 g paleomeel
2 eieren van ca 50 g nodig of 2
eiwitten en 1 eidooier en 1 eetlepel olijfolie 1 theelepel Himalayazout
of ander echt zout (zie :www.salsamentum.nl
)
Werkwijze Kluts de eidooier, de eiwitten en het
zout door elkaar. Voeg het meel toe. Je moet een stevig
deeg bekomen. Leg de helft van de deegbal op een vel
bakpapier. Daaroverheen een vel keukenfolie.Ga er nu met de deegroller overheen tot
je een plat deeg hebt van 2-3 millimeter. Werk de zijranden af met
een groot scherp mes. Maak inkervingen hoe groot je de crackers wilt
hebben. Na de baktijd kun je ze gemakkelijk op de juiste maat
afbreken.Op het tweede vel bakpapier kun je
vormpjes uitsteken. Ook leuk om met kinderen te doen. Bakken op 150 graden heteluchtoven. Na
15 minuten de roosters eventueel van plaats verwisselen. Het volgende
kwartier de oven 20 graden lager zetten en de crackers in de dichte
oven laten afkoelen nadat deze is uit gezet. Zo kunnen ze nog
nadrogen en worden ze extra knapperig.
Je kan ze beleggen met hartig of zoet.
Ook naturel lekker om mee te nemen als je iets te knabbelen wilt
hebben voor onderweg of bij de TV.
Bij dagelijks gebruik ben je
verzekerd van onontbeerlijke voedingsstoffen voor je lichaam. Tot de zaden behoren ook boekweit, amarant en quinoa. Het zijn geen granen. Chiazaad is een superfood uit Midden-Amerika. Maanzaad kennen we van de versiering op broodjes. Pijnboompitten worden meestal gebruikt door salades.
Heldere communicatie
levert win-win situatie op voor bedrijf en werknemer
HOUTHALEN-HELCHTEREN-
Assodem staat voor ASSinstance On Demand, met een kleine woordspeling
naar ASS (autismespectrumstoornis). Twee jaar geleden werd bij
Miriam Perrone (33) de diagnose Syndroom van Asperger gesteld. Omdat
er voor mensen met autisme lange wachtlijsten in de hulpverlening
bestaan, besloot ze om zelf een coachingbureau op te starten. Ze
geeft nu voorlichting bij bedrijven om het functioneren van een
autistisch persoon toe te lichten teneinde een optimaal werkklimaat
te bewerkstelligen.
Ik
wil graag het clichébeeld over autisme doorbreken want het is vaak
onzichtbaar, zegt Miriam.Autisme is een medische, diagnostische
kapstok, die in het dagelijks leven vooral een negatieve lading heeft
gekregen. Bij een autist begint de informatieverwerking bij de
details in plaats van bij de grote lijnen zoals bij de doorsnee-mens.
Vaak zijn het perfectionisten. Zij nemen taal letterlijk en kunnen
bijvoorbeeld grappen en uitdrukkingen, die figuurlijk bedoeld zijn,
zoals 'tussen de lijnen lezen', niet begrijpen. Toch zijn er
werknemers die op zeer hoog niveau functioneren ondanks hun
'gebruiksaanwijzing'. Volwassenen met het Asperger-syndroom lijken
sociaal competent maar zijn dat in wezen helemaal niet. Door middel
van imitatie en acteren kunnen ze het gebrek aan sociaal inzicht en
empathie verbergen. Ze spelen hun rol met zoveel overtuiging dat ze
normaal overkomen."
Beroepen
Klinisch
psycholoog Tony Attwood zegt hierover: Er is geen enkel beroep
uitgesloten voor mensen met ASS, met de juiste aanpassingen is alles
mogelijk. Het stigma is dat het alleen ICT'ers zijn. Maar in
werkelijkheid kunnen ze in alle denkbare beroepsgroepen aan het werk.
Hoe het werk is ingericht, hoe ze begeleid worden, hoe de collega's
er mee omgaan is veel meer bepalend voor het succes dan de inhoud van
het werk.
Assodem
wil iedereen, al of niet gediagnostiseerd met autisme, begeleiden.
Ook werkgevers zijn welkom. Via infosessies en consultancy wordt
duidelijk hoe men het beste kan omgaan met autisme op de werkvloer.
Als iemand het vermoeden heeft dat hij ASS heeft kan hij mij mij
terecht voor advies,legt Miriam uit. Ik denk mee met de persoon
in kwestie, geef inzicht in autisme en verwijs hem door naar een
psychotherapeut indien nodig. De meeste ziekenfondsen komen hier niet
in tussen, alhoewel sommige een beperkte vergoeding bieden. Daarnaast
heb ik een volledig openbare Facebookpagina waar iedereen mij vragen
kan stellen. Uiteraard kan dit ook anoniem via een persoonlijk
bericht.
Op dinsdag, 11 maart 2014 om
19u30 kan je komen luisteren naar glASShelder, een
lezing over autisme. Hierin
geef ik antwoord op de vraag waarom autisme meer en meer voorkomt. Of
lijkt dat alleen maar zo? Is iedereen eigenlijk een beetje
autistisch? Of toch niet? Hoe werkt een autistisch brein? En hoe
functioneert het niet? Ook is er mogelijkheid om vragen te stellen.
Iedereen is welkom! Of je nu iemand met autisme bent, iemand met
autisme kent of gewoon meer wilt weten.Wie
een saaie uiteenzetting over autisme verwacht, zou wel eens heel
verrast kunnen zijn.
Deze lezing gaat door in The Box in de
Vennestraat 127 te Genk en kadert in de 'Week van de Ondernemer'. Je auto kan je parkeren aan de Aldi.
Als je dan de trap af wandelt en de Vennestraat ingaat, bevindt The
Box zich een klein eindje verder aan je linkerkant. Inkom bedraagt
3 euro en kan je ter plaatse betalen (liefst gepast
geld).
Houd zeker mijn Facebookpagina en www.startersbazaar.be
in de gaten want er zijn die week in The Box nog
een heleboel andere interessante dingen te zien en te beleven.
Wil je graag aanwezig zijn, reserveer dan vooraf
via miriamperrone80@gmail.com of bel naar 0479/80 21 62."
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen) Categorie:Onderwijs Tags:Assodem, ASS, Syndroom van Asperger, The Box, Miriam Perrone
19-02-2014
De vrouw die blijft, Ann Thijssen
Na een miskraam wordt Else met haar
eentonige leven geconfronteerd. In deze verwarrende periode aanvaardt
ze het aanbod om als gouvernante te gaan werken bij een adellijke
familie op een landgoed in de buurt van Barjac in Frankrijk. Ze besluit vrij
impulsief om haar vriend, familie en veilige omgeving achter te
laten. Al snel blijkt dat het beklemmende verleden waaraan ze wil
ontsnappen mee de grens overgestoken is, nog meer dan zij vermoeden
kan. Er komt een mysterieuze band tussen haar verleden en dat van de
adellijke familie aan het licht. Gaandeweg komt Else tot inzichten
over haar verleden en wat haar te doen staat met de levens van de
mensen die haar omringen. In een adembenemend beeldende en poëtische
stijl verbindt Thijssen haar personages zoals sterrenbeelden aan de
hemel worden geformeerd. De lezer komt telkens voor verrassingen te
staan. Ze bewijst dat de levens van mensen van betekenis kunnen zijn,
zelfs na hun dood.
De Bilzense Ann Thijssen (1968) volgde een opleiding in het onderwijs maar werkt al jaren met maatschappelijk kwetsbare mensen.
De vrouw die blijft is haar debuutroman. Dankzij het posten van korte fragmenten op Twitter werd zij opgemerkt door Uitgeverij Prometheus. Het boek wordt door Knack aangekondigd
als "het belangrijkste Vlaams debuut van 2014.
Bij boekhandel De Standaard in Hasselt komt zij op zaterdag 1 maart om
15.00 uur vertellen hoe haar roman tot stand is gekomen en houdt ze een signeersessie.
Adres:
Maastrichterstraat 19. Vrije toegang. Wel inschrijven via
ks.hasselt@standaardboekhandel.be of bellen naar 011-22.75.59
Erotische verhalen voor vrouwen Met Valentijn in het vooruitzicht is dit misschien een leuk cadeau om aan jezelf te geven of te krijgen. Het betreft een crowd writing project
van vijftien bekende (o.a.Rita
Spijker en Maria Genova) en minder bekende vrouwen. De Heerlense Verena Germeraad heeft eraan meegewerkt. Vanmiddag om 12.50 uur was ze op Radio L1 te horen om het boek te promoten. Op 26 maart houdt ze een voorleessessie in de bibliotheek van de Heerlerbaan in Heerlen.
Win dit boek "Wil je kans maken op een bundel
vol zinderende erotiek?" vraagt ze. "Deze maand kun je een
exemplaar van Overgave winnen. Ik geef er in totaal drie weg. Wat moet je daarvoor doen?
Doe jij het, net als ik, ook het liefst in bed of heb jij een
andere favoriete leesplek? Laat me dit zo snel mogelijk weten. Mail jouw antwoord uiterlijk vóór 28 februari 2014
naar verenagermeraad@gmail.com De
twee leukste, origineelste inzendingen worden beloond met een vleugje
erotiek. Je krijgt ten laatste 2 maart persoonlijk bericht.
Overgave De verhalen in Overgave zijn divers. Ze
zijn erotisch, grappig, ontroerend, spannend en soms schaamteloos.
Erotische fantasieën van vrouwen, geschreven door vrouwen voor
vrouwen. De verhalen zijn met hart en ziel geschreven, wetende dat de
opbrengst ten goede komt aan de stichting Viva la Donna. Die wil de levenskwaliteit van vrouwen met kanker verbeteren. Het boek kost slechts 10 euro. Elle van Bohemen Elle
= ze/zij Bohemen = vrijgevochten personen met een
niet-traditionele levensstijl Elle is een pseudoniem waarachter
maar liefst vijftien vrouwen schuilgaan.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Boeken Tags:Verena Germeraad, Overgave, Elle van Bohemen
06-02-2014
Blijf van mijn lijfje, Annemie Struyf en Johanna Laurent
Verhalen over genitale verminking bij meisjes.
Vrijdag 7 februari van 12.00 tot 13.00 uur vindt de boekpresentatie plaats in Munt 6 te 1000 Brussel.
Vandaag was het eerste deel en volgende week is het tweede deel van de uitzending 'Via Annemie' over genitale verminking op Eén om 20.35 uur.
Johanna Laurent is de dochter van Annemie Struyf. Zij is pas
afgestudeerd als historica en journaliste.
Over het boek
'Waarom?' vraag ik aan de dochter.
'It's tradition', zucht
ze.
'Waarom?' vraag ik aan de moeder.
'It's our
culture.'
'Waarom?' vraag ik aan de vader.
'Geen enkele man wil
een onbesneden vrouw.'
'Waarom?', vraag ik aan de
besnijdster.
'Het is mijn job, het is mijn plicht.'
Tijdens de tv-opnames van haar programma Via Annemie ontdekt
Annemie Struyf dat in Kenia nog steeds massaal veel jonge meisjes op
gruwelijke wijze worden besneden. Elke dag opnieuw worden er op
afgelegen plekken honderden meisjes in vreselijke omstandigheden
verminkt.Verontwaardigd om zo veel verborgen onrecht stort
Annemie haar hart uit bij haar dochter Johanna. De pas afgestudeerde
journaliste is verbolgen, trekt op onderzoek uit in België en
ontdekt dat genitale verminking ook bij ons een taboe-onderwerp is.
Ze ontmoet meisjes en vrouwen die hun land ontvluchtten om te
ontsnappen aan de mutilatie, maar bovendien blijkt dat zelfs in het
westen jonge meisjes in het grootste geheim besneden worden...
Annemie Struyf
Annemie Struyf is journaliste, schrijfster, tv-maker en moeder van
vijf kinderen. Zij publiceerde ophefmakende reportages in
toonaangevende bladen, en sleepte op die manier heel wat
journalistieke prijzen in de wacht. Vanaf 2002 publiceert zij
verschillende bestsellers: A la limite (2002), Insjallah mevrouw
(2004) en Mijn status is positief (2005) en Ladies first & First
Ladies beheersen onafgebroken de boekentoptiens. Ook in de tv-wereld
leidt haar journalistieke talent tot hooggewaardeerde en
veelbesproken reportages.
GVA
24/12/'13- Media & Cultuur- Annemie Struyf begaf zich voor het
VRT-programma 'Via Annemie' al meermaals op glad ijs. In de dubbele
aflevering Blijf van mijn lijfje, trok ze naar Kenia voor een
reportage over illegale besnijdenissen. Annemie ziet hoe de vrouw die
de besnijdenissen uitvoert huizen binnenglipt en haar werk doet. Daar
zou ze naar eigen zeggen bijna vermoord zijn.
Eerst probeerden we de besnijdenissen zonder verborgen camera
te filmen. Ik zag hoe mannen die de boel met machetes in de gaten
hielden, opgehitst raakten door onze aanwezigheid. Mijn begeleider
fluisterde me toe dat ze zeiden dat ze mij gingen doden. Ik voelde
geen angst en bleef gelukkig kalm. Ik denk dat ik uiteindelijk voor
hen niet zo belangrijk was omdat ik een vrouw ben. Dat gegeven redde
mijn leven al meerdere malen in dat soort landen. (lacht)
Zij-kant
Tijdens de opnames van haar programma Via
Annemie ontdekt Annemie Struyf dat in Kenia nog steeds massaal
veel jonge meisjes op gruwelijke wijze worden besneden. Hun
schaamlippen en clitoris worden geheel en gedeeltelijk weggesneden.
Hun vagina wordt nagenoeg volledig dichtgenaaid. Zij moeten de
ingreep onder vreselijke omstandigheden ondergaan.
Annemie stortte haar hart uit bij haar
dochter Johanna. De jonge journaliste trekt verbolgen op onderzoek
uit in België en ontdekt dat genitale verminking ook bij ons
voorkomt. Het boek Blijf van mijn lijfje verzamelt de verhalen
van meisjes en vrouwen die hun land ontvluchtten om te ontsnappen aan
de verminking, van jonge meisjes die zelfs in het westen in het
grootste geheim besneden worden
Annemie Struyf schuwt controversiële
onderwerpen niet. Eerder publiceerde ze boeken over het leven van
Afghaanse vrouwen, over seropositieve mensen en over de islam.
zij-kant is
blij dat ze nu genitale verminking op een toegankelijke manier onder
de aandacht brengt. De praktijk lijkt weinig met religie te maken te
hebben, maar alles met machtsverhoudingen en scheefgetrokken
schoonheidsidealen. In onze vorming BIMBO tonen we ook de gevaren en
maatschappelijke context van verschillende vormen van body
modification.
Mijn visie
Dit gaat over geweld tegen vrouwen in de ergste vorm. Meisjes vanaf 6 jaar moeten deze gruwel ondergaan. Omdat ze later geen genot mogen kennen...
PAAL 02/02/2014- Peggy Vanbergen
(44) is de nieuwe eigenaresse van B & B Villa Nostra in de
Holststraat 25. Afgelopen weekend had ze opendeurdag. Van buiten
lijkt de wit geverfde woning op een voormalige langgevelhoeve. Aan de zijkant is er
gratis parkeerplaats voor de gasten en de tuin heeft genoeg privacy. De kamers met balkon of terras bieden een
landelijk uitzicht. De golfbaan en Paalse Plassen liggen op een
steenworp afstand, evenals het fietsroutenetwerk.
Binnen is het
verrassend ruim. Na binnenkomst ligt links de ontbijtruimte, centraal de hal
met toiletten en rechts twee gastenkamers met de namen Emocion en
Sensation. Deze heeft een sauna. Ondertussen kan je TV kijken door
een raam dat boven het bed hangt.
Boven zijn drie
nog grotere kamers die de namen Tendresse, Sentimento en Feeling
dragen. Deze laatste beschikt over een infraroodsauna. De ruimten
zijn zeer smaakvol ingericht in Long Island en cottage stijl en er
zijn natuurlijke en duurzame materialen gebruikt.
Op elke kamer
staat een Nespresso koffiezetapparaat en kan je thee zetten. Ook is
er een koelkastje en een bar aanwezig. De prijs-kwaliteitverhouding is
correct voor dit prachtige pand dat pure klasse uitstraalt. De
goedkoopste kamer kost 100 euro en de duurste 175 euro voor twee
personen per nacht.
De kamers boven
zijn drie jaar geleden ingericht, zegt Peggy. Die van beneden
zijn pas een jaar oud. Alles is gedaan door een interieurarchitecte
en dat is duidelijk te zien. Door de week mik ik op zakenlui en in
het weekend op koppels die een uitje willen.
Peggy was 11,5
jaar management assistente bij Bio Racer. Ik wilde al langer een
B & B, eigenlijk in Frankrijk, maar dit is nog beter,
glundert ze. Ik woon slechts op een kilometer afstand. Zoon Maxime
(20) is kapper en dochter Michelle (17) studeert bio-esthetiek. Wie
weet komt hun kennis hierover nog van pas voor de B & B.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen) Categorie:Recreatie Tags:B & B Villa Nostra, Bioracer
28-01-2014
In een sluier gevangen, Betty Mahmoody
Samenvatting
Als Betty na een lange vlucht
aankomt op het vliegveld van Teheran realiseert ze zich dat deze reis
een grote vergissing is. Ze kijkt naar zichzelf in de spiegel en ziet
een vrouw die op de rand van instorten balanceert. Hoe kon het
gebeuren dat ze, negenendertig jaar oud, totaal geen greep meer op
haar leven had?
De Amerikaanse Betty trouwt met de Iraanse
Moody, ze krijgen een dochtertje, Mahtob, en zijn gelukkig. Totdat ze
Moody's familie in Teheran bezoeken. Dan ontpopt Moody zich tot een
gewelddadige man en moet ze zich aan zijn grillen en strenge regels
onderwerpen. Een vakantie verandert in een hel. Anderhalf jaar lang
zit ze met de kleine Mahtob gevangen in een onbekend land, totdat ze
eindelijk iemand bereid vindt om hen het land uit te smokkelen. Het
begin van een levensgevaarlijke tocht door de bergen.
Mijn recensie
Zomer 1994- Ik krijg het boek te leen van mijn nicht Mieke die twee jaar ouder is dan mij. Ze vindt dat ik het ook moet lezen. Met ons gezin ga ik op vakantie en neem het mee. Vanaf de eerste pagina's grijpt het me bij de keel. Het leest als een thriller maar het is bittere realiteit. Een vrije westerse vrouw komt terecht in een vijandige omgeving waar ze continu bewaakt wordt door de familieleden van haar man. Geestelijke en lichamelijke mishandeling zijn aan de orde van de dag. Ik heb zo te doen met Betty dat ik het boek halverwege sluit en niet meer verder kan lezen. Ik beslis dat ik de rest bewaar voor thuis zodat ik nog van mijn vakantie kan genieten.
Het is twintig jaar geleden dat ik dit boek heb gelezen maar haar verhaal blijft levendig in mijn herinnering. Het heeft een onuitwisbare indruk op mij nagelaten. Bloedstollend wat deze vrouw heeft moeten doorstaan! Zal ze ooit uit deze nachtmerrie ontwaken? Betty's gevoelens slaan om van verbijstering naar paniek en woede tot alleen nog haat overblijft. Ze wil kost wat kost aan deze gruwel ontsnappen en zet een doelgerichte strategie uit. Vluchten is de enige weg. Uit liefde voor haar kind verricht ze bovenmenselijke inspanningen en maakt ze talrijke ontberingen mee. Deze vrouw is een heldin.
De schaduw van mijn vader
Nu heeft haar dochter Mahtob het vervolg geschreven in 'De schaduw van mijn vader'. Bij het uitpakken van verhuisdozen vindt Mahtob een oud album met foto's gemaakt door haar vader. Hoe anders zou haar leven verlopen zijn als ze niet met haar moeder had weten te vluchten uit Iran?
Recensie redactie bol.com
De moeder van de schrijfster, de
Amerikaanse Betty Mahmoody, schreef de internationale, verfilmde
bestseller 'Not without my daughter' over haar gedwongen verblijf in
Iran en de vlucht met haar dochter Mahtob. Dit is het verhaal van
Mahtob (1979) zelf. Mahtob en haar ouders gaan in augustus 1984 voor
twee weken op vakantie naar Iran, het land waar haar vader Moody
vandaan komt. Maar Moody besluit om niet meer terug te keren naar
Amerika en hij houdt Mahtob en Betty in gijzeling. Begin 1986 weten
ze te ontsnappen en keren naar Amerika terug. Hier leven ze jarenlang
in angst voor vergelding van Moody. Betty en Moody zijn niet
gescheiden en hij zou Mahtob mee kunnen nemen naar Iran. Als het boek
van haar moeder een internationale bestseller wordt, reizen Mahtob en
Betty de hele wereld af. Mahtob, die met een grote tegenslag te maken
krijgt als bij haar de auto-immuunziekte lupus wordt geconstateerd,
is altijd op haar hoede voor haar vader. Moody overlijdt in 2009. Hij
heeft dan nog geprobeerd om in contact te komen met Mahtob. Voor haar
is hij echter al overleden op de dag waarop hij haar en Betty zei dat
ze niet terug mochten gaan naar Amerika. Vlot geschreven persoonlijk
relaas waarin Mahtob vertelt hoe ze in staat was haar trauma te
overwinnen en nu een normaal leven kan leiden.