Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
HASSELT-23/10/2013- Tijdens
onze derde les autobiografisch schrijven werd er nagedacht en
gesproken over het thema vriendschap. We moesten op een A3-vel een
tijdlijn uitzetten met jaartallen waarin we vriendschappen hadden
gesloten, wie dat waren en waarom. Ook moesten we aangeven of het
vanuit een positieve dan wel negatieve ervaring was ontstaan. Dus
boven de horizontale lijn of eronder. Daaruit kozen we één persoon
of een groepje waaromheen we associaties maakten. Na de pauze gingen
we aan de slag met ons verhaal.
Ware vrienden
SEPTEMBER 2010 Ik krijg een
vriendschapsverzoek op Facebook. Mijn mond valt open van verbazing.
Het is Rainer, één van onze boezemvrienden van mijn broer en mij
uit onze kindertijd. Dat is toch wel 37 jaar geleden ! Meteen
accepteer ik hem en er ontstaat een chatgesprek.
Eindelijk heb ik je gevonden,
roept hij uit als we later op Skype zitten. We praten twee uur lang
want er is zoveel gebeurd in bijna vier decennia.Ik wist niet hoe
ik je moeilijke achternaam moest spellen op Facebook. Ik heb van
alles geprobeerd maar het is uiteindelijk gelukt. Zijn woordenstroom is niet te stoppen. Plots was je weg, verhuisd zonder
afscheid te nemen, klonk er een licht verwijt en droefheid in zijn
stem. Ja, het ging toen allemaal zo snel. We maakten plannen om
elkaar te ontmoeten en het jaar daarop zou ik op vakantie naar Brakel gaan. De
herinneringen en heimwee naar mijn fantastische jeugd zijn altijd
gebleven. In gedachten ga ik terug naar 1965. Mijn vader, die
beroepsmilitair was, werd daar in dat idyllische dorp gestationeerd.
Lopend naar de lagere school kwamen we altijd langs een huis waar
veel kinderen speelden. Het was het ouderlijk huis van Rainer waar
hij woonde met zijn twee broers en vijf zussen. We bleven er wel eens
hangen als we van school kwamen. Zij waren al eerder klaar omdat ze
ook vroeger begonnen. Rainer nam ons mee naar zijn vriend Franz die
op een boerderij woonde. Daar mochten we op de hooizolder spelen en
in de koeien-en paardenstallen kijken. Van de boerin kregen we
rijstpap met bruine suiker. Later maakten we een ritje op hun
paarden. Mèt teugels maar zonder zadel. Wat voelde ik de volgende
dag mijn staartbeentje!
Opdracht: schrijf een brief naar deze dierbare vriend(en).
In bijlage URL: 'Vriendschap is een illusie' van Het Goede Doel
LEUVEN 1964- Mijn eerste herinneringen
aan de ontluikende liefde voor lezen gaan terug naar de derde klas
van de lagere school. Ik woonde toen in Ijzerenwegstraat 2 in de wijk
Blauwput in Kessel-Lo en mocht regelmatig in het weekend bij mijn
overgrootmoeder op de Trolieberg 86 (Boven-Lo) logeren. De vroegere
jongenskamer van drie bij vier meter lag aan de voorzijde van het vierbloksrijtjeshuis. Het kleine
raam keek uit op de weg met hobbelige kasseien waarvan ik dacht dat het
een oude Romeinse heirbaan was. Daarachter uitgestrekte velden en bos.Ik sliep in een bed dat men nu
een twijfelaar noemt. Het was te breed voor een éénpersoonsbed en
te smal voor een tweepersoons. De matrasvulling van kapok voelde aan
alsof ik op een zak met stro lag. Mijn tengere lichaam liet er een
afdruk na als een voet in het zand. Met een stok klopte Moeke het
matras 's anderendaags op zodat ik de volgende nacht weer op een
gladde ondergrond kon liggen.
Boven het bed hing een plank waar
voorraad op stond. Naast de Sunlightzeep vond ik een stapeltje
stripverhalen in oblongformaat van Eric de Noorman. De cover van de
Reis naar Atlantis trok mijn aandacht en ik sloeg het boekje open. De
bovenste helft van het blad was voor tekeningen en daaronder stond
het verhaal geschreven. Gelukkig kon ik al goed lezen en werd ik
meteen meegezogen in het avontuur. De historische tekenverhalen over
die stoere Viking zijn me altijd bij gebleven. Nu vraag ik me af
waarom die boekjes daar lagen? Misschien behoorden ze wel toe aan één
van haar vier zonen, zeker niet aan mijn overgrootvader want die was
analfabeet. Moeke kon wèl lezen en schrijven. Ze deed de
huisadministratie en verzorgde de post. Ik ben een beetje
geleerder dan mijn man, lachte ze terwijl ze ons van boven haar
leesbril aankeek.
Eric de Noorman was een Nederlandse tekststripreeks,
getekend door Hans
G. Kresse, die van 1946 tot 1964 als krantenstrip werd
gepubliceerd. De verhalen draaien rond een vikingkoning,
Eric, en zijn avonturen overzee. Vanaf 1948 werden ze in
oblongformaat
tegen 75 cent in grote oplagen verspreid, wat mede het grote
verkoopsucces verklaart.
Samen met Kapitein
Rob en Tom
Poes behoort "Eric de Noorman" tot de 'grote
drie' uit de Nederlandse stripgeschiedenis. De goed gedocumenteerde
verhalen en tekentechnische kwaliteit worden nog steeds geroemd en
beïnvloedden vele andere Europese stripauteurs. "Eric de
Noorman" is ook één van de weinige Nederlandse strips die
ook in het buitenland populair was. In Vlaanderen werd de serie in
Het
Laatste Nieuws en De
Nieuwe Gazet gepubliceerd.
Blauwput is gelegen in het westen van
Kessel-Lo en aan de achterzijde van het station
van Leuven. Het gebied is zich gaan ontwikkelen vanaf het
midden van de 19e
eeuw. De ontwikkeling voltrok zich, mede door het station, veel
sneller dan in de rest van Kessel-Lo dat lange tijd meer landelijk
bleef. Oorspronkelijk hing het gebied af van de parochie Vlierbeek
die de hele gemeente Kessel-Lo bestreek.
In 1877
was het gebied voldoende gegroeid zodat een nieuwe parochie met de
naam Blauwput ontstond. In de 20e
eeuw ontwikkelde de wijk zich verder, mede dankzij de
onmiddellijke nabijheid van het Leuvense stadscentrum, en zou
Blauwput volledig vergroeien met het stadscentrum. In 1941,
tijdens de Tweede
Wereldoorlog, werd de wijk grotendeels verwoest maar ze werd in
korte tijd weer heropgebouwd.
HASSELT- 16/10/2013-Nadat iedereen het verhaal over zijn
huis had voorgelezen in de tweede les, sneden we na de pauze het thema herfst aan. We
moesten zoveel mogelijk trefwoorden over dit onderwerp opschrijven.
Daarna mochten we gaan puzzelen om hiermee haiku's te maken.Een Haiku is een Japanse dichtvorm
zonder rijm maar gebaseerd op lettergrepen. De eerste regel bevat 5 lettergrepen,
de tweede zeven en de derde weer vijf. Het traditionele Japanse gedicht gaat
altijd over de natuur en probeert het beeld in een moment te vangen.
Mijn probeersels zagen er zo uit:
Onze huiseekhoorn/ is weer op zoek naar nootjes/ voor zijn winterslaap
Vallende blaadjes/ wind en striemende regen/ brengen winterblues
Kleurrijke pompoen/ in de soep of de oven/ lekker smullen maar
In de ochtendmist/ vangen we spinnenwebben/ met een rond twijgje
HEERLEN (NL)-Ik ben opgetrokken in
1965, middenin de roerige sixties. Niet dat ik het aan den lijve heb
ondervonden maar ik weet het van horen vertellen. Als eigendom van
de gemeente Heerlen kreeg ik de taak om alle materieel te herbergen.
De mannen van de technische dienst zetten meteen de radio aan als ze
er waren. Ik luisterde naar de eerste Top 40- uitzending van
piratenzender Radio Veronica met het nummer 'I feel fine' van The
Beatles. Van eigen bodem begon de groep Golden Earring aan een
opzienbarende carrière. De pop-radiozender Hilversum 3 kwam ook in
de ether als tegenhanger van deze commerciële zender en andere
zeezenders. Voor het eerst kraakten studentenechtparen leegstaande
panden in Amsterdam. Ook werd daar de organisatie Provo opgericht.
Dat waren de zogenaamde nozems die zich anti-autoritair opstelden en
provoceerden. Het waren voornamelijk artistieke jongeren en
straatjeugd die zich bezig hielden met vrije liefde, ecologie,
milieu, emancipatie en democratisering. Ze stelden op hun manier
maatschappelijke vraagstukken aan de orde. Het leverde hun zelfs een
zetel in de gemeenteraad van Amsterdam op. Door hun toedoen
veranderde Nederland op politiek en cultureel vlak. Prinses Beatrix
verloofde zich met Claus von Amsberg en bij het huwelijk het jaar
daarop gooiden de Provo's rookbommen. Hierdoor kregen ze grote
internationale bekendheid. De studentenopstand van Parijs in 1968 was
zelfs geïnspireerd door de Provo-beweging.Koningin Juliana opende de
langste brug van Europa. Hij meet ruim vijf kilometer en ligt over de
Oosterschelde en krijgt de naam Zeelandbrug. De eerste nieuwjaarsduik
in de Noordzee was ook een feit. Dat gebeurde in Scheveningen. De
acht deelnemers werden getrakteerd op erwtensoep.
Maar genoeg over het
noorden. Wat gebeurde er eigenlijk in het zuiden van het land? Op 17
december hield minister van economische zaken Joop den Uyl een
toespraak in de Stadsschouwburg van Heerlen. Hij kondigde de
mijnsluitingen aan. Reden was de snel verslechterende markt voor
steenkool en de vondst van enorme aardgasvoorraden in Slochteren.
Binnen tien jaar zouden zowel de staatsmijnen als de particuliere
mijnen allemaal dicht zijn. Hij beloofde vervangende werkgelegenheid.
Met de vestiging van het autobedrijf Volvo in Born werden mijnwerkers
omgeschoold tot metaalarbeiders. De eerste dependance van het
Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds of ABP werd in Heerlen gevestigd.
In Brunssum opende Curver een nieuwe plasticfabriek. De Staatsmijnen
en Shell wilden een olieraffinaderij bij Urmond oprichten maar die is
er nooit gekomen. De staatsmijnen en de particuliere mijnen richtten
een fonds voor sociale werkvoorziening op, de ZOL-bedrijven,
afkorting voor Zuid-Oostelijk Limburg. Er vestigden zich een hele
resem bedrijven die aanspraak konden maken op een premieregeling. Ze
waren echter te zwak om zonder subsidie te overleven. Al deze
inspanningen leverden nog niet voor één derde werkgelegenheid op.
In totaal vielen er 45.000 ontslagen. 17.000 mensen zochten hun heil
in Duitsland en België. 37% vloeide af via sociale werkvoorziening
of pensioen. Op 31 december 1974 werd de laatste vracht steenkool
naar boven gehaald in de Oranje-Nassau 1- mijn te Heerlen. Alle
oude mijnterreinen werden in 10 jaar tijd gesaneerd en kregen een
nieuwe bestemming. Het tijdperk van de koempels is hiermee voorgoed
afgesloten.
HEERLEN (NL)- 1998- Naast ons huis
pachtten we een stuk land van de gemeente. Het was zo groot als een
kavel. Mijn man Bert was vroeger graag boer geworden. Hij besloot om
er dieren op te houden. Het begon met enkele kippen en een haan.
Later kwamen daar nog konijnen en eendjes bij waarvoor hij een klein
zwemvijvertje maakte. Na dat klein spul vond hij het tijd worden voor
de grotere soorten. Op een dag verrijkten enkele schapen onze
miniboerderij. Omdat wij op dat stuk grond geen schuilplaats voor de
dieren mochten zetten, moesten die twee blèters 's avonds in het
schuurtje op onze eigen tuin overnachten. De eerste keer liep het
helemaal uit de hand. De schuifdeur van de eethoek naar de tuin stond
open toen Bert bezig was de schapen van de weide te halen. Ze kwamen
parmantig naar binnen gestapt om mij in de keuken te verrassen nadat
ze eerst mijn kruiden, die in potten bij de schuifdeur stonden, naar
binnen hadden gewerkt. Bert greep één van de twee met beide handen
vast aan zijn wollen vacht. Het schaap begon terug richting tuin te
rennen en sleurde mijn man uit de rolstoel. Hij sleepte hem een
tiental meters mee over de grond en op het gras liet Bert zich los. Het was zo komisch dat iedereen het uitschaterde. Over Bert
hoefden ons geen zorgen te maken want die lag zelf ook in een deuk, figuurlijk dan.
Als dat zou zijn gefilmd met de verborgen camera hadden we
beslist een prijs gewonnen !
HASSELT-09/10/2013-Gisteren is het tweede deel van de cursus autobiografisch
schrijven gestart bij Vormingsplus in Hasselt. Tien weken lang
krijgen we weer les van Ingeborg Manshoven.Er hebben zich elf
cursisten ingeschreven. Van de vorige cursus zie ik twee bekende
gezichten, Carine en Staf. Vanaf de derde les komt ook Rosemie. Ze
is nu op vakantie.De tafels staan tegen elkaar aangeschoven zodat we
in een kring kunnen zitten. Ik neem rechts van Ingeborg plaats. Naast
mij zit Veronique, dan Lut, Staf, Wilfried, Marijke, Elke, Carine,
Hendrik en Jeannine. Ingeborg vertelt iets over zichzelf en dan zijn
wij aan de beurt.
Na de voorstelronde gaan we meteen aan
het werk. We moeten opschrijven hoe vaak we al zijn verhuisd in ons
leven, vanaf onze geboorte tot nu. Als we de straatnaam en het
huisnummer nog weten vermelden we dit ook. De lijst van Staf
is het langst met 19 plaatsen, daarna kom ik met 18. Als ik thuis
nog eens alles in alle rust naloop ben ik er misschien nog een paar
vergeten, oppert Staf. Hij is de oudste van het gezelschap en was
vroeger beroepsmilitair. Voor zijn werk moest hij vaak verhuizen. Dat
gold ook voor mijn vader. Sinds ik op kot ging ben ik tot nu al acht
keer verhuisd. Voor mij is de maat vol.
Uit alle huizen moeten we er één uit pikken waar we bijzondere
herinneringen aan hebben. Vervolgens zet Ingeborg ons een kwartier
aan het non-stop schrijven. Daarna vertellen we er onze gebuur over
en dan worden de rollen omgedraaid. Dit levert wellicht nog extra
informatie op waarmee we ons verhaal kunnen aanvullen.
Na de pauze moeten we een situatie
beschrijven die in het huis heeft plaats gehad.
Ik vertel over ons schaap dat mij
in de keuken verraste en die Bert uit zijn rolstoel trok. Ieder mag zijn eigen verhaal voorlezen.
Ingeborg en de medecursisten zeggen wat ze ervan vinden.
Opdracht: laat het huis vertellen, één
A-4 pagina, lettergrootte 12-14
Morgen is het Werelddag van de
Geestelijke Gezondheid. Op dit moment hebben meer dan één op de
negen Belgen een psychisch probleem. Een kwart van de mensen krijgt
er in zijn leven mee te maken. In West-Europa vindt slechts de helft
daarvan zijn weg naar de hulpverlening. Bij de Nederlandse
schrijfster Verena Germeraad heeft het tien jaar geduurd vooraleer er
een duidelijke diagnose kwam over haar bipolaire stoornis. Met de
publicatie van haar boek 'Een bittere pil' wil ze het taboe
doorbreken.
Ik ontmoette Verena Germeraad
(pseudoniem voor Andrea Hamers) uit Heerlen op de Schrijfdag in
Brussel. Het is de jaarlijkse beurs voor schrijvers die telkens op
een andere locatie plaats vindt. Volgend jaar is Gent the place to
be.We volgden de workshop 'Verkoop
jezelf'. Na de publicatie van haar eerste boek 'Een bittere pil'
vorig jaar kon ze wel wat marketingtips gebruiken omdat ze de PR zelf moet verzorgen. Het boek wordt uitgegeven via Printing On Demand (POD). Verena (39) werkt fulltime als
management-assistente bij de politie. Daarnaast heeft ze de ambitie
om van schrijven haar beroep te maken. Sinds september vorig jaar
volgt ze les aan de literaire academie in Antwerpen. Amsterdam
heeft ook een schrijversacademie maar dat ligt te ver weg voor mij,
verduidelijkt ze haar keuze. De komende twee jaar zal ze aan een
fictieve roman werken met als centraal thema gezinsproblematiek.
La dolce vita
Ze lijkt alles mooi voor elkaar te
hebben maar ze sleept een goed bewaard geheim met zich mee. Niemand
weet immers dat ze 'aan de pillen' is. Dat wordt pas bekend als ze
haar boek publiceert. Tien jaar geleden kreeg ze
antidepressiva voorgeschreven. Sinds vorig jaar is bekend dat ze
lijdt aan een bipolaire stoornis. Na drie pogingen om te stoppen met
de medicatie ziet ze in dat ze niet zonder die verdomde pillen kan.
Op een rauwe en humoristische wijze beschrijft ze haar psychische
ellende. De depressie heeft ze geërfd van haar grootvader. Het zit
dus in de genen. De manische perioden worden gekenmerkt door een
onuitputtelijke energie en hilarische toestanden. Met haar getuigenis
wil ze het taboe doorbreken door openhartig te vertellen over haar
manische depressiviteit. Vanwege de medicatie die ze slikt mag
ze geen kinderen krijgen en daar heeft ze het moeilijk mee. De naam
Verena zou ze hebben gekozen voor haar dochter als ze die had mogen
hebben. Door de 'geboorte van Verena heb ik toch een beetje
het idee dat ik een kind heb, zegt ze. Germeraad is de achternaam
van haar man Wim. Verena is bovenal een levensgenieter die gelooft in
de kracht van liefde.
Biografie Andrea is geboren in 1973 en groeide
samen met haar twee jaar oudere broer in Sittard op . Mijn jeugdjaren, die ik in een
hecht gezin mocht doorbrengen, vormden een stabiele basis voor de
problemen die zich in mijn latere leven voordeden. Als kind was ik
heel erg druk. In de vroege adolescentie ben ik klachten gaan
ontwikkelen. Bij ons thuis werd veel gelezen. Ik
hield van sprookjes. Later las mijn broer me voor uit Edgar Allen
Poe. Al vrij jong had ik een dagboek en correspondeerde ik met mijn
nichtjes en vriendinnen. Ik schreef ook graag opstellen voor school.
Als puber stuurde ik wekelijks een lange brief naar een penvriend.
Pas op de middelbare school ging ik verhalen en gedichten schrijven.
Zes jaar geleden ben ik ècht begonnen met schrijven en sinds vorig
jaar weet ik dat ik er meer mee wil.
Verena was te gast bij TV Limburg en
L1 en in het programma 'Spijkers met Koppen'.
Het boek is uitgegeven als paperback
bij Boekscout.nl Soest, telt 182 pagina's en kost 16,95 euro.
Sinds in 1957 werd gestart met het
Rijksvaccinatieprogramma zijn er na het eerste poliovaccin in
ijltempo veel vaccins bij gekomen. Tegenwoordig hebben jongens van 9
jaar al 87 verschillende stammen van ziektekiemen ingespoten
gekregen. Bij meisjes van 12 jaar zelfs 90 en het einde is nog niet
in zicht. Inentingen tegen oorontsteking, astma en autisme wachten
in de pijplijn. Nota bene bekende gevolgen van vaccinaties!
Veel jonge ouders
denken dat vaccinatie verplicht is omdat het 'gratis'
overheidsvoorzieningen zijn, inclusief de terugkerende bezoeken aan
het consultatiebureau. Waarom bemoeit de staat zich zo indringend met
de gezondheid van baby's en peuters? Medisch onderzoeksjournaliste
Deirée Röver ziet hierin een training in het uit handen geven van
de verantwoordelijkheid over je kind. In haar 20-jarige
ervaring wordt het oorzakelijk verband tussen vaccinatie en
schadelijke gevolgen steevast ontkend. Menig ouder heeft haar
persoonlijke gruwelverhalen verteld. Zo overleed de 9-jarige Freek
Hagoort in 2009 een paar dagen na zijn DTP-en BMR-vaccinaties.
RIVM-woordvoerder Roel Coetinho zei simpelweg: Dat vaccinatie
immuunsuppressie kan opleveren wordt niet door de literatuur
ondersteund. Tientallen wetenschappelijke artikelen, in het bezit
van dr. Viera Schreiber, spreken deze mening echter tegen.
Informatieplicht In de
RIVM-brochure dekken ze zich goed in door de term 'gezonde baby's' te
gebruiken.Dus als je kind
ten gevolge van een vaccinatie overlijdt was het niet gezond? Voor
het doodspuiten van gezonde kinderen willen ze geen
verantwoordelijkheid nemen. Een baby van twee
maanden heeft nog helemaal geen afweersysteem. Toch krijgen ze op 48
uur en twee maanden al hun eerste injecties. Prematuren die 3 of 4
pond wegen krijgen dezelfde hoeveelheid toegediend als een welvarende
8-ponder. Waar is hier de logica? Alleen als ouders
om een bijsluiter van het vaccin vragen wordt die op het
consultatiebureau gegeven. Is die zo belangrijk dat die bij ouders
vandaan moet worden gehouden? De Wet op de Geneeskundige Behandelings
Overeenkomst (WGBO) zegt: Uitgangspunt is dat de hulpverlener de
patiënt dié informatie geeft die de patiënt nodig heeft om zelf op
een verantwoorde manier beslissingen te kunnen nemen over zijn
gezondheid. Dit betekent dat de hulpverlener de patiënt duidelijk
moet informeren over de aard en het doel van het onderzoek of de
behandeling, de risico's en de eventuele alternatieven.
Kritisch prikken In 1994 werd de
vereniging 'Kritisch Prikken' opgericht door een groep mensen die
negatieve ervaringen had met vaccinaties, vanuit hun ouderschap en/of
beroepsveld. Bij de instanties kregen ze weinig gehoor voor hun
vragen zodat ze het heft in eigen hand hebben genomen. Hier kunnen
ouders vaccinatieschade melden en worden ze verder begeleid. Artsen
willen vaak het verband niet zien, bang voor restricties van de
gevestigde orde. In hun studententijd werden ze immers al
geïndoctrineerd met farmaceutische juichverhalen. De student die
zich kritisch durfde opstellen werd rigoureus uit de opleiding gezet.
De westerse geneeskunde is uitgegroeid tot een soort seculiere kerk
met de wetenschappelijke elite als priesterschap, compleet met
vervolging van dissidenten. De inquisitie is terug van weg geweest.
Hoeveel ouders/verzorgers werden er
al beschuldigd van kindermishandeling en werden vervolgd?
Wiegendood, Shaken Baby Syndrom (SBS) en gebroken botten zijn
regelrechte gevolgen van vaccinatie. Vaccins doden kinderen, daar
is geen twijfel aan, zegt dr. Viera Scheibner. De emotionele
pseudo -diagnose SBS werd in 2001 in het leven geroepen om de
werkelijke oorzaak van de verwondingen van baby's te maskeren.
De directe
effecten van vaccinatie manifesteren zich tot minimaal 42 dagen na de
injectie. De autoriteiten hanteren een termijn van twee, hooguit
zeven dagen voor een oorzakelijk verband tussen een negatief effect
en een vaccinatie. Zo komen ze er altijd mee weg en de ouders zitten
met de ellende opgescheept. Biomedisch ingenieur Leif Karlsson
ontdekte in 1988 dat vaccinatie de grootste stressfactor is in het
leven van een baby. Daarvoor maakte hij gebruik van een ademhalingsmonitor, de Cot Watch die drie jaar werd ingezet voor intensief onderzoek.
Wiegendood
Baby's die na
vaccinatie plotselinge ademhalingsproblemen krijgen lijden aan het
Niet-specifieke stresssyndroom van dr. Hans Selye. Dat zijn drie
typerende reactiefasen in het lichaam na contact met een giftige
stof. Dr. Viera Scheibner bestudeerde in de medische literatuur de
doodsmomenten van overleden baby's na vaccinatie. Die vielen samen
met de kritieke dagen binnen die drie reactiefasen. De eerste
alarmfase heeft zijn kritieke momenten op 4,13 en 48 uur. Het lichaam
is accuut aangedaan en alle verdediging is gemobiliseerd. De tweede
weerstandsfase is kritiek op dag 5, 6 of 7, 10 of 11. Het lichaam is
op maximale capaciteit om de aanslag te weerstaan. De derde
uitputtingsfase is het meest kritiek op dag 14-16, 21-24, en 28-47.
Iedere verdediging is uitgeput en het lichaam kan ten onder gaan of
herstellen op dag 16.
Shaken Baby Syndroom
In de eerste alarmfase trekt
het lichaam alles uit de kast om zich te weren tegen de lawine aan
gifstoffen na de inenting. Vitamine C is hierbij het belangrijkste
hulpmiddel. Indien er niet voldoende van aanwezig is treedt het
rampenplan in werking. Vitamine C is een onmisbare bouwsteen voor
collageen. Botten en bloedvatwanden bestaan hier grotendeels uit.
Het onttrekken van vitamine C aan de eigen weefsels beschadigt
bloedvaten zodat die gaan lekken en botten gaan breken. Al in 1668
werden de bij scheurbuik behorende bloedingen onder de schedel
vermeld door de Britse arts Willis. In 1946 beschreef Caffey
fracturen in de lange beenderen bij kinderen met een chronisch
subduraal hematoom. SBS is geen kindermishandeling! Dit kan een
eenvoudige laboratoriumtest bepalen. Als in het bloed en het serum
van de baby de histamine huizenhoog is en het vitamine C-gehalte
bijna nul, is er sprake van acute scheurbuik, vaccinatieschade dus! Het is toch wel
vreemd dat sinds 2001 over de hele wereld allerlei ouders hun baby's
flink door elkaar gaan schudden, niet?
Hersenschade
In 2011 heeft de
Amerikaanse onderzoeker John Lloyd een zeer betrouwbare test
uitgevoerd. Hij bevestigde
sensoren op natuurgetrouwe poppen en schudde ze krachtig door elkaar.
Uit deze studie blijkt dat niemand een baby zo kan schudden om
verwondingen als subdurale en retiale bloedingen, hersenoedemen en
zwellingen op te lopen.Nog meer
hersenschade krijgen baby's die binnen 48 uur na de geboorte het
vaccin Engerix tegen Hepatitis B krijgen ingespoten. Op de leeftijd
van twee maanden ontvangen alle baby's hun eerste inenting. Beide
bevatten een grote hoeveelheid aluminium dat de bloed-hersenbarrière
passeert. Dit giftige metaal
krijgen ze vier of vijf maal ingespoten in het eerste levensjaar
tijdens hun meest intensieve hersenontwikkeling.
De Amerikaanse
hersenchirurg dr. Russell Blaylock beschrijft hoe vaccinatie de
hersenen van baby's 'in brand' zet. De afweercellen worden
geactiveerd en vallen de eigen weefsels aan. Baby's gaan ontroostbaar
huilen of 'hersenhuilen' zoals deze bijwerking ook wordt genoemd.
Vooral het kinkhoesttoxine staat hierom bekend. Zo erg zelfs dat
wetenschappers dit gif gebruiken om bij proefdieren met opzet
hersenontstekingen te veroorzaken. Kort na de introductie van het
kinkhoestvaccin in 1937 verschijnen de eerste gevallen van autisme.
Jubileumconcert 'Het Knooppunt' van K.H.Hoeverheidegalm
HOUTHALEN- Zaterdag 28 september gaf de
Koninklijke Harmonie Hoeverheidegalm uit Lillo haar jaarlijkse
Promsconcert in Cultuur Centrum Casino. Deze keer was het een
jubileumeditie ter ere van haar 110-jarig bestaan. Met De
stichters laten zich verontschuldigen, richtte presentator Frans
Nowak zich tot het publiek die het grapje wel
kon waarderen. Er lag een lang dik touw met vijf knopen op het
podium. De kleinsten van het Muziekatelier mochten tussen de
uitvoeringen door de knopen ontwarren die belangrijke keerpunten in
de geschiedenis van de harmonie voorstelden. De beste muziekstukken van de laatste
10 jaar werden ten gehore gebracht onder leiding van de dirigenten
Filip en Felix Ceunen. Het Muziekatelier opende met Tornado en
eindigde met het vierde stuk Disney Blockbusters, ideaal om diverse
vaardigheden te leren volgens Frans. De hele familie Ubaghs,
inclusief oma, verzorgde het Intermezzo. Daarna was het de beurt aan
de volwassen. Zij namen zes muziekstukken voor hun rekening waaronder
het zeer oude Dsjingis Khan uit de 12de-13de eeuw. Ze sloten af met
de filmmuziek uit Pirates of the Carribean, Dead Man´s Chest. OCMW-raadslid Bert la Lau: " Het is de
eerste keer dat ik naar zo´n concert ga en ik heb ervan genoten. Het
zou zonde zijn als zo´n vereniging getroffen werd door
bezuinigingen. De harmonie bekleedt een belangrijke plaats in de
Lillose gemeenschap.Het is het oudste en eerste fanfarekorps in Houthalen-Helchteren en daar mogen we fier op zijn."
Verhuizing Muziekatelier
Vroeger zeiden de ouders tegen hun
kroost dat ze beter muziek konden gaan maken dan kattenkwaad
uithalen, aldus Frans. Dat heeft geresulteerd in de oprichting
van het Muziekatelier in 1995. Het eerste jaar schreven zich 19
leerlingen in om notenleer te volgen en er werden professionele
leraars aangetrokken voor de instrumentlessen. Op dit moment volgen
er een 40-tal jongeren en volwassenen onderricht. Elke zaterdag
repeteren ze met 20 muzikanten in hun lokaal aan de Hortelstraat. Ze
verhuizen nu terug naar de basisschool van Lillo waar het allemaal ooit begon.
