Zondagavond besluit L mee te gaan wandelen en na zowat 50 dagen opsluiting voelde dat best raar een beetje vrijheid terug te krijgen.
Van blijdschap doet ze er savonds nog een sessie touwtjes springen bovenop.
Het blijft snachts warm, boven de 20 grados dus slapen we met het raam wijd open maar het is doodsstil nu zonder turistas in de buurt.
Maandagochtend ga ik met X via urb Ravanell richting waterdepot, dat was ook al anderhalve maand geleden dat we deze weg nog is konden nemen en X huppelt van blijdschap want kan vele nieuwe geurtjes opsnuiven.
Bijna thuis kruisen we Mick die vertrekt voor zijn jogging sessie alhoewel hij nog stramme kuiten had van gisteren na 50 dagen zonder training.
De pueblowandeling doe ik met L, X blijft in de buitenren wegens te warm;
Als klusje vsn de dag probeer ik de binnenband van mijn mountainbike te repareren waar een gaatje inzit; Eerst moet ik een mooie kever wegjagen die kwam zonnebaden op de buitenband; een eerste poging om een rustinneke te plakken mislukt en de 2 nieuwe binnenbanden die ik vond schijnen niet te passen dus doe ik een nieuwe poging met andere lijm;
Dan volgt een plonske in de pool en de siesta; we lezen ondertussen dat werd bevestigd dat men A La V als een aparte entiteit beschouwd en niet bij Altea wordt gerekend voor het aantal inwoners; Dit is goed nieuws want alzo moeten we ons niet houden aan de vele regeltjes van tijdsindeling voor te sporten en of wandelen en op de website van de gemeente volgen heel wat jaloerse reacties van inwoners uit Altea die zich wel aan de regels voor de + 5000 inwoners gemeentes moeten houden. In de baai tussen Altea en El Albir zijn er veel dolfijnen momenteel die zich nu er weinig beweging is op zee dicht bij de kust wagen.
Na de siesta doe ik nog een derde en laatste poging de binnenband te plakken want hij was terug plat en deze keer schijnt het ok te zijn.
We doen de avondwandeling met X tot aan de vuilbakken en doen een extra blokje om zodat we aan 15 kms stappen komen.
S avonds genieten we van de herwonnen vrijheid op het terras met een donkere leffe en de bijna volle maan.
Vandaag gaan we met X voor een 2tal lusjes in het bos om 7u; In het bos horen we ineens een gekraak van brekende takken achter ons en het lijkt of een kudde everzwijnen op ons af komt gestormd; gelukkig blijkt het maar een mountainbiker te zijn die hier wat klimwerk kwam trainen op het smalle paadje bergop.
Veel zin in klusje hebben we niet na ons geklungel met de band gisteren dus volgen we wat gitaarlessen via you tube van een amerikaanse uit Boston tot X zo hard begint te janken dat ik moet verhuizen naar het tarras aan de voordeur.
We rapen onze moed bij elkaar en schuren de roest van 2 ijzeren poortjes en een paar tralies van de vensterbeschermingen af zodat die eerstdaags kunnen geschilderd worden.
Het is zwoel en onweerachtig dus zwemmen we in het ondertussen 30 graden warme zwembad gevolgd door de siesta en avondwandeling; vandaag blijven we steken op 7.6 kms
Het bleef de hele nacht boven de 20 grados en om 4 u sta ik op want hoor X onrustig rond lopen, als ik buiten ga aan het zwembad horen we een wegrennend everzwijn.
Om 7 u gaan we tot aan het begin van de pueblo met X en ik zet ze daarna in haar buitenren waar het koeler is dan binnen.
Wij pompen de banden op van de mountainbike en gaan voor een ritje via het treinstationneke van Cap Negret, daarna volgend we een stuk van de Rio Algar landinwaarts en via het kleine wegje Partida Sogai rijden we terug naar A La V.
Door de vele regels en tijdsindeling is het moeilijk te weten wat nu eigelijk waar en wanneer mag; sporten mag enkel individueel en op het gropndgebied van je eigen gemeente, maar ook zwemmen, zeilen en surfen bvb zijn sporten en het helpt niet dat zowat elke gemeente eigen interpretaties en schemas begint te maken; Sporten mag meer dan 1 uur binnen je tijdsblok volgens leeftijdscategorie maar wandelen mag je dan weer maar max 1 u en tot op 1 km van je huis, zwemmen mag niet recreatief maar alleen als je sportief zwemt en als het strand open is enz...; Voor gemeentes met minder dan 5000 inwoners telt de opdeling in tijdsblokken dan weer niet maar niemand weet bvb of A La V nu bij Altea hoort waar 20 duizend inwoners zijn of wel degelijk als aparte gemeente mag gerekend; De kids die nu enkel buiten mogen tussen 12 en 19 u moeten op het heetst van de dag de zon en hitte trotseren nadag ze 45 dagen opgesloten zaten dus er zijn genoeg zaken die veel commentaren losweken.
Na ons fietstochtje ontbijten we aan de pool; Daarna schilderen we verder aan het jacuzzidak tot de verf op is; X is nog niet gerecupereerd van gisteren en blaast verder uit; Dat doe ik ook terwijl L kuist tot het tijd is om in de pool te springen.
De rest van de dag houden we het rustig buiten een avondwandeling na 20 u
Zaterdag 2 mei en na ongeveer 50 dagen quarantaine mogen we vanaf vandaag, hetzij nog steeds volgens heel wat beperkingen en regeltjes, terug buiten om te sporten of wandelen.
Dus gaan we onze Bernia wandeling nog is doen, nu in tegenovergestelde richting dan vorige zaterdag; we vertrekken al voor 7 u, enerzijds omdat we enkel tussen 6 u en 10 u sochtends mogen sporten en dan nog enkel op het grondgebied van je eigen gemeente en anderzijds omdat men een warme dag voorspelde met temperaturen tot 30 grados.
Via de kleine verlaten wegen stappen we met X naar en door Altea Hills helemaal alleen op de wereld lijkt het, de steile stroken hier worden soms gebruikt door skaters aan de schilderingen op het asfalt te zien.
We zijn bijna aan het hoogste stuk asfaltweg waar het wandelpad richting Bernia begint als er een auto afkomt, stopt en vraagt waar hij kan parkeren om te beginnen wandelen; die had duidelijk de regels niet goed gelezen of begrepen want je mag je auto niet gebruiken om ergens naartoe te gaan om te sporten; maar aan zijn vierkante kop te zien was het denkelijk een rus, zo een achtergebleven ex poetin bodygard type dus ik stuur hem nog wat hoger waar je kan draaien en begin aan de klim al flink in het zweet. Aan de Cova del serpente houden we een eerste keer halt, eten een banaantje en X drink al gans mijn drinkbus leeg want de temperatuur loopt al op tot 27 grados en dit om 8u smorgens.
Het is een mooie heldere dag en je kan heer ver kijken en zien duidelijk Alicante liggen; aan de watergoot bijna boven kan X nog is haar dorst lessen en we stoppen nog even bij een vervallen huisje waar blijkbaar toch iemand zijn buitenverblijf van maakte want er staat een zetel buiten nu en de gammele deur is met een ketting vastgemaakt.
Van hier is het zo een 3 tal km grotendels vlak tot aan de pikniktafels en we komen terug voorbij de houthakkers die zich nu afzijdig houden; Aan de pikniktafels zijn nog een 3tal andere vroege wandelaars en na een korte pauze lezen we een nieuw bord dat men hier plaatste van legendes over de Bernia en beginnen we aan de afdaling; X zoekt ieder streepje schaduw op en heeft duidelijk moeite met de plotse hitte.
De laatste 2 km blijft ze achter mij lopen wat niet van haar gewoonte is en de rest van de dag zou ze blijven puffen.
Na een douchke doen we een siesta en springen in de pool, rond 16 u gaan we met de scoot naar de masymas.
Als men savonds op TV de vele sportende spanjaarden toont blijkt dat het idee om de bevolking op te delen in leeftijdsgroepen om zo drukte te vermijden langs geen kanten werkt; In Barcelona kon je op de koppen lopen tussen de vele joggers, fietsers, wandelaars, rolschaatsers enz maar daarover morgen meer
Donderdagochtend doen we 2 toerkes door het bos met X en wandel daarna alleen naar de pueblo voor de spaanse krant.
Als klus vd dag kiezen we voor het kuisen van de buitenkant van de auto, de binnenkant zal voor een andere keer zijn.
De temperaturen lopen op tot tegen de 25 en omdat mijn gitaarspelen niet echt wil vlotten besluit ik een plonske in het zwembad te wagen, de zwembadthermometer in het water staat op 23 dus dat moet net lukken om niet te bevriezen.
Maar na 1 minuutje zwemmen valt het best mee en we doen een 10tal lengtes en spelen wat met X frisbee gooien. De zwembadverwarming stond van woensdag aan maar de computerunit geeft geen juiste temperaturen dus moet ik Onno verwittigen en hij stuurt iemand om te komen checken.
Ondertussen wachten we op de details ivm de versoepeling van de quarantaine vanaf zaterdag 2 mei maar ook nu volgt het ene uitstel na het andere en pas na 18 u komt Salvador Illa de minister van Sanidad (volksgezondheid) enige uitleg geven wat de regering en hun raad van wijzen hebben uitgedokterd.
Er komt een schema aan te pas om uit te leggen wie wanneer en waar naar buiten mag om te wandelen of te sporten; de kinderen tot 14 j die nog maar een weekje buiten mochten tussen 9 en 21 moeten vanaf nu smorgens terug binnen blijven en mogen buiten komen voor 1 uurtje tussen 12 en 19u, er zijn 2 tijdsblokken voorzien voor de 70 plussers die tussen 10 en 12 of tussen 19 en 20 u een frisse neus mogen halen en vanaf 14 j plus de volwassenen mogen sporten of wandelen vanaf 6 u tot 10 of tussen 20 en 23 u.
Als je gaat wandelen mag je dit max 1 u per dag tot op 1 km van je woning met max 1 andere persoon die onder hetzelfde dak woont, bij het sporten is er geen tijdsbeperking maar moet altijd individueel en wel op het grondgebied van je gemeente blijven wat in sommige voorbeelden niet zo simpel lijkt want je mag gaan zeilen of windsurfen als je aan de kust woont.
Ten slotte blijkt er toch nog 1 wijze met een beetje gezond verstand in hun comite te zitten want al deze regeltjes en tijdsblokken gelden niet als je in een dorp of stad woont van minder dan 5.000 inwoners dus op het eerste zicht lijkt het mee te vallen voor ons. Enkel is er nog veel niet duidelijk bvb of A La V als afzonderlijke gemeente telt of bij Altea gaat gerekend worden en zo dus meer beperkingen telt.
Het is wachten op de BOE of de Boletin Oficial del estado die de volgende dag gaat gepubliceerd worden met verdere uitleg.
S avonds maak ik een praatje met Mick en hij kijkt de drukmeter aan de watermeter op straat is na want die lekte een beetje.
Snachts staat er redelijk veel wind en slapen gaat moeizaam ook al omdat L mij kwam wakker maken rond 12u30 omdat ze tijdens haar wandelinf rond de pool om naar de sterren te kijken ineens een everzwijn zag staan aan X haar ren achter de carport.
We zijn vroeg wakker en gaan door het bos tot aan de open plek om stokken te gooien, vandaag beperken we de kms want willen ons kruit sparen voor zaterdag wanneer ik de Bernia nog is wil opwandelen nu het mag tenzij er nog één of andere regel uit de lucht komt vallen.
Als klus van de dag schilderen we het dak van het jacuzzihuis met waterdichte verf, ik had nog een pot gevonden maar toen ik hem openmaakte was de verf veranderd in een soort gekabbelde mayonaise maar nar voeldoende roeren en toevoegen van water lukt het toch om er iets smeerbaar van te maken.
Veel duidelijkheid verschaft de publicatie van de BOE niet, het regent weer negatieve reacties van diegene die dit alles teveel betutteling vinden en vragen wat het volgende gaat zijn, of er ook uren gaan komen waar je mag gaan kakken of niet enz.
Na het schilderwerk doen we een siestake en rond 1530 springen we in de pool gevolgd door een opdroogsessie in de schaduw, we halen bijna 30 grados en een 2de zwembeurt is welgekomen.
Morgenvroeg gaan we als alles normaal verloopt onze Bernia toer van vorige week herhalen maar dan in tegenovergestelde richting
Voor onze ochtendwandeling door het bos kiezen we voor 2 lussen met tussenstop aan de open plek waar we X achter stokken laten rennen.
De pueblowandeling sla ik over want voor vandaag had ik als klusje van de dag ervoor gekozen om het schaduwzeil op te hangen en ik had zo een vermoeden dat dit niet snel zou gedaan zijn.
Het ophangen is dan ook een echte puzzel want geen enkele zijde van het zeil is even lang en er dienen 2 verscvhillende bevestigingshaken gebruikt dus na veelvuldig passen en proberen moeten we pauze nemen zonder resultaat.
Pas met de hulp van L lukt het uiteindelijk, ze had nog fotos van toen het zeil ophing en waarop duidelijk te zien was waar welke haak diende te komen en wat de onderkant en bovenkant van het zeil was.
Om 14 u stond er een persconferentie gepalnd waar Pedro S zijn plan uit de doeken ging doen van hou de quqarantaine af te bouwen maar al snel volgt er uitstel tot 18 u.
Rond die tijd kies ik liever voor een avondwandelingske met X ipv van naar de ellenlange monoloog te luisteren van de spaanse premier die altijd veel tijd besteed aan het ophemelen van zijn eigen prestaties en die van zen regering en graag verwijst naar de beste maatregelen, het meeste van dit en dat, duidelijk teveel naar Trump geluisterd.
Als hij uiteindelijk begint aan de uitleg van hoe de quarantaine gaat versoepeld worden we nog niet veel wijzer, men wilt dit doen in 4 of 5 verschillende fases; waarvan de eerste Fase, welke Fase 0 is nu Maandag 4 Mei start en ongeveer elke 14 dagen kan er naar een volgende fase gegaan als tal van voorwaarden worden vervuld. Tot aan de eindfaze, fase 4 of 5 is het niet toegelaten zich te verplaatsen naar een andere provincie binnen espana en de scholen blijven dit schooljaar dicht en gaan pas in september terug open.
Om het helemaal ingewikkeld te maken kunnen de verschillende provincies of zelfs kleinere regios hierin in verschillende fases terechtkomen en om te beginnen wil men 3 van de Canarische eilanden en Formentera van de Balearen op 4 mei al in Fase 1 laten starten.
Mij interesseerde het vooral wanneer je terug buiten mag om te sporten of wandelen en dit zou al op 2 mei mogen maar aan welke voorwaarden wist men nog niet te vertellen en deze zouden pas donderdag bekend gemaakt worden. Keep it simple is duidelijk niet aan politiekers en hun gevolg besteed.
Vandaag woensdag beginnen we onder een stralend zonnetje aan een boswandeling met X van 3 km en daarna ga ik nog tot aan de kerk in de pueblo en doe er zo nog 3 km bovenop.
Het klusje vandaag beperkt zich tot het in orde zetten van de plantenbak die ik gisteren half had vertrappeld tijdens het zeil ophangen.
De poolboy komt langs en zet de zwembadverwarming aan zodat we een van de komende dagen ons eerste duikje van het jaar kunnen doen nu de zon uitbundig schijnt en de temperaturen tot boven de 25 grados klimmen.
Om 15 u vertrek ik naar Benidorm via de autopista gewapend met een attest van een afspraak in het hospitaal maar mijn enige bedoeling was naar de Mercadona in El Albir te rijden en dat lukt weer prima. Nu er een lang weekend voor de deur staat zijn er terug meer controles om de 2de verblijvers turistas te vangen.
We doen ons 2de deel van de siesta en wachten tot na 19 u als het wat minder warm is om de vuilbakwandeling met X
Zondagochtend stappen we met X eerst tot aan het bronneke en gaan daar het bos in vanwaar je zicht hebt op zee, de kuiten voelen stram en de beentjes stijf na mijn bergtocht van zaterdag dus rusten we wat uit bij de open plek terwijl de zon opkomt en de mistsluiers na de regen van gisteren doet verdwijnen.
Vanaf vadaag zaterdag mogen de 6 miljoen spaanse kinderen tot en met 13 jaar buiten komen na 6 weken opsluiting, maar enkel 1x 1 u per dag tot op max 1 km van huis en vergezeld door max 1 volwassene.
Vrij duidelijk maar hoe meer regels er bijkomen per regio hoe minder men er naar gehoorzaamd; zo blijven de stranden in onze buurt gaande van Altea tot Benidorm afgesloten en verboden terrein terwijl op vele andere plaatsen oa Valencia en Barcelona men wel op de stranden mocht mits men in de buurt woonde. Vele ouders gingen met hun kroost dan ook genieten van het goede weer en trokken zich niet veel aan van de max1 u per dag of social distancing enz.
Wij doen verder met het ruiten kuisen en spelen wat gitaar op het terras aan de voordeur; Daarna gaan we wat in het zonneke liggen zodat onze ondertussen te witte benen wat kleur krijgen , L draait rondjes rond de pool en X zucht omdat ze het te warm vindt.
Rond 15 u krijgen we wat regendruppels komende van een onweer boven de bergen maar daarna schijnt de zon terug volop; Volgend de laatste nieuwtje zou er vanaf 2 mei een kans zijn dat er terug buiten mag gesport en gewandeld maar onder welke voorwaarden dat is af te wachten want er gaan ook geruchten dat de estado de alarma zeker nog verlengd gaat worden tot 24 mei.
Maandagmorgen beginnen we met de boswandeling gevolgd door een koffietje buiten op het terras aan de pool, de fluitende volgels zijn duidelijk blij met de warmere temperaturen en voor volgend weekend zouden we boven de 25 grados klimmen. We scheren onze baard af en gaan naar de pueblo voor brood en de spaanse krant.
In de krant staat dat er naast de 3.7 miljoen werklozen die er al waren, er 4 miljoen werklozen bijkwamen door de crisis die in het tijdelijke werkloosheid systeem terechtkomen en daarboven zijn er 1.2 miljoen zelfstandigen die hun activiteit dienden te stoppen en ook steun aangevrragd hebben wat een totaal aantal werklozen van 9 miljoen betekent of zowat 40%van de volledige spaanse actieve bevolking en de vraag is dus wie dit gaat blijven betalen.
Vandaag komt er rond de middag bewolking en is het onweerachtig, we spelen gitaar buiten onder het afdak en na de siesta gaan we met de scoot naar de masymas. Op de terugweg stoppen we aan een zij wegje waar ik zaterdag mijn wandelstok had verstopt op het einde van men bergwandeling en we brengen hem mee terug naar huis.
Om 18 u gaat het regenen maar na een half uurtje schijnt het zonneke terug en kunnen we buiten een cornetto eten.
Vrijdag doen we onze boswandeling met X gevolgd door de pueblowandeling en we brengen wat gratis engelstalige reclamekranten mee want DeWeek is ook al een pâar weken niet meer verschenen.
Om uit de quarantaine hier te kunnen ontsnappen moet je vindingrijk zijn en via de website van het ziekenhuis had ik een afspraak geboekt voor vandaag, daar krijg je dan een bevestigingsmail van waarbij een pdf certificaat zit dat je kan afdrukken als bewijs voor controles onderweg. Dus druk ik eerst mijn certificaat af en annuleer daarna mijn afspraak want moet pas volgende maand op controle. Zo konden we met de auto een uurtje heen en weer rijden tussen Beni en A nLa V met geldig excuus en is mijn autobatterij weer opgeladen.
Anderen die minder slim zijn lopen tegen de lamp zoals de fake verpleegster die van huis tot huis ging, helemaal uitgedost met stetoscoop en al om de temperatuur te gaan meten van de bewoners, of de man die op straat ging wandelen met een bokaal met 2 goudvissen onder de arm en aan de politie vertelde dat hij zijn huisdieren aan het uitlaten was.
Dan ga ik beter voorbereid beginnen aan mijn wandeling van morgen, de Bernia op tot aan de pick nik tafels, dan het pad richting kust volgen en afdalen tot in Altea Hills om vandaar via kleine rustige straten door verlaten urbanisaties terug thuis uit te komen en als alles goed gaat zonder iemand tegen te komen.
Dus zaterdagochtend om 7u30 vertrek ik met X terwijl het druppelt en waait, een perfect weertje om een stevige wandeling want boven de Bernia hangt een dik wolkendek.
We stappen tot aan het waterdepot en beginnen aan de klim met de nodige rustpauzes; X ruikt vanalles en haar neusje gaat op en neer, we horen wat keien wegrollen, denkelijk bergeiten maar voor de zekerheid had ik men dikke zelfgemaakte wandelstok en zakmes meegenomen. Bijna boven begint het harder te waaien en regenen en schuilen we wat onder een boom. Van hieruit kan ik het huisje naast de pikniktafels al zien maar wat me meer zorgen baart is dat ik het lawaai hoor van een draaiende motor.
We haasten ons naar een helling met meer dennenbomen vanwaar we ongezien verder kunnen klimmen. Het motorlawaai lijkt nu verder weg te zijn en we stappen voorbij de pikniktafels richting kustwaarts het brede en modderige pad volgend waar duidelijk verse bandensporen te zien zijn maar eerder van een bobcat graafmachine; We stappen verder tot we aan een open plek komen waar 2 jeeps staan en de graafmachine aan het werk is maar we moeten ervoorbij om onze toer af te kunnen maken. Een oude knakker die op het werk staat te kijken spreekt me aan en zegt dat het hier verboden te wandelen is precies of ik wist dat niet maar daarenboven zegt hij dat hij de policia gaat bellen.
Zonder omkijken stappen we verder maar verhogen wel ons tempo, tot aan de splitsing is het nog 2.5 km en ik reken uit dat als ik er sneller kan geraken dan mijn eventuele achtervolgers ze weinig kans maken mij nog terug te zien want je kan op deze splitsing 3 verschillende kanten uit maar wel enkel tevoet wegens de smalle paadjes. Een mooie grote zilvergrijze vos kruist ons pad maar X is te verrast om erachteraan te gaan lopen.
Bij de splitsing is het nogal modderig en ik laat enige voetafdrukken achter op het pad dat omhoog loopt naar de grot om achtervolgers op het verkeerde been te zetten en spring dan naar het lager gelegen padje langswaar we willen afdalen.
X drinkt wat aan een watergoot en na 15 min afdalen houden we een pauze beschut tegen een stenen muurtje en onder een grote dennenboom; best wel spannend dit avontuur en het geeft een idee van hoe opgejaagd wild of Rambo on the run zich moet voelen. We dalen verder af en krijgen de eerste gebouwen van Altea Hills in zicht en op de wegen ernaar toe lijkt alles rustig. We komen dan ook zonder problemen terug op de asfaltstraatjes en vermijden de avenida principal door langs kleinere half vervallen straten van urbanisaties waar geen kat woont naar huis te stappen, goed voor 14 km en 3 uur stapplezier en vuile broek en schoenen.
Na een douche en ontbijtje doen we al een siesta en X doet graag mee en snurkt als een varken terwijl het buiten toch harder is beginnen regenen; Maar vanaf morgen zou het eindelijk voor een langere periode beter worden
Een paar uur nadat er werd beslist dat de spaanse kinderen van min 14 j vanaf volgende week maandag buiten mochten komen en onder welke idiote voorwaarden werd de regering gedwongen haar belsissing in te trekken wegens de bakken kritiek die van alle kanten kwam aangewaaid.
Ondertussen valt op donderdagmorgen de regen met bakken uit de lucht, we konden met X nog wel tot aan het bos geraken omdat het pas vanaf 9 u begon te gieten en we kregen er zelfs een regenboogje bij.
De rukwind komende vanuit het noorden maakt dat het niks te warm is en we steken de open haard nog is aan en maken een smootie, spelen gitaar en lezen wat binnen. Men komt de mondmaskers leveren die ik bestelde maar blijkbaar komen die uit Italie en dat is niet te betrouwen mijn gedacht.
Het spaanse parlement keurde vandaag de verlenging van de quarantaine maatregelen tot 9 mei goed maar het was een moeilijke bevalling met meer en meer tegenwind; sommige oppositiepartijen verwijten Pedro & Pablo om van spanje een communistische gevangenis te maken; er zijn bewijzen dat de regering druk uit oefende op de Guardia civil woordvoerder en spaanse Tv stations om hun blunders onder de mat te vegen, maar hun laatste blooper ivm met de versoepeling van de quarantaine voor de 6 miljoen spaanse kids onder de 14 jaar blijft het nieuws beheersen.
De regering laat zich adviseren door een Raad van Wijzen, El comité de Sabios, die het zelf samenstelde en je kan je afvragen welke wereldvreemde vogels daarin zitten als je hoort welke regeltjes er allemaal worden uitgedokterd;
Vanaf 16 u komt er zon tevoorschijn en kunnen we toch nog wat buiten zitten en doen de vuilbakwandeling met X.
Vandaag donderdag stappen we al vroeg naar het waterdepot waar we rond 7u30 even uitblazen en rondkijken naar het krieken van de dag,
Nadien ga ik nog alleen naar de pueblo voor brood en zie aan de farmacia iemand buitenkomen met een zakje mondmaskers dus ga ik er hier ook nog 5 bijkopen
Als klusje van de dag kiezen we ervoor om wat ruiten te kuisen maar niet allemaal tegelijk, de helft is meer dan genoeg voor vandaag.
Ook vandaag kwam de regering terug met een nieuw plan ivm de kinderen en blijkt dat het nu vanaf zondag zal toegelaten zijn om gedurende 1 uur per dag en tot op max 1 km van zijn adres met de kinderen onder de 14 j buiten te komen als ze worden vergezeld door een volwassene, de kids mogen zelfs een bal of fietsje mee naar buiten pakken maar mogen niet naar het park of speeltuin of met vriendjes spelen. Voor de +14 jarigen besliste men dat die dezelfde strengen regels als de volwassenen moeten volgen.
Uit nieuwschierigheid ging ik is opzoeken wie er allemaal in die raad der wijzen zit hier en het blijken allemaal professors van weetikveel allemaal te zijn maar veel gezond verstand blijken ze toch niet meer te hebben en als zij diegenen zijn die de rest van de quarantaineregels gaan afbouwen de komende weken/maanden gaan we nog lachen. Ondertussen telde men al meer dan 22.000 doden in Espana terwijl in buurland Portugal men in totaal nog niet aan 1.000 komt dus er loopt hier iets grondig fout.
Het werd een warm maar overwegend bewolkt dagje en we konden buiten zitten en de siesta doen.
Veel tekst vandaag maar de fotos laden lukt niet, een probleem met de blog webite denkelijk
Zondagavond ging het uiteindelijk toch aan het regenen maar het waren malse buitjes en als we maandagochtend om 7 u met X vertrekken naar het bos is het droog.
Terug thuis steken we een wasmachine in en gaan naar de pueblo voor brood.
We ontbijten daarna thuis iets na 9 u bij 17 grados best aangenaam en het zou de ganse dag zonnig blijven zodat ik na de middag mijn korte broek boven haal
Maar eerst kuisten we de pelletkachel grondig uit, we zijn niet van plan hem nog te gebruiken tot volgende winter.
Verder werken we ons gebruikelijke programma af van boek lezen, gitaar, siesta en vuilbakwandeling en blijven we tot na 20 u buiten zitten.
We krijgen bezoek van een grote sprinkhaan, die zien we hier wel meer maar op de drukke weg 332 door Altea kan je nu enkel eendjes zien rondwaggelen.
Dinsdagochtend is het minder fraai weer, meer wind en wolken, om 7u30 stappen we met X door het bos en spelen stokken gooien aan de open plek.
Rond de middag tokkelen we wat op de gitaar, de siesta doen we binnen want er hangen dreigende regenwolken in de lucht.
We wachten tevergeefs op de levering van mijn bestelde mondmaskers en gaan na de vuilbakwandeling tussen 2 buien naar de Mas Y mas; Mijn auto had niet veel zin om te starten maar ik geraak toch thuis; Eén van de dagen gaan we toch proberen een iets langer ritje te maken.
Er werden vandaag meer details bekend van hoe men de kinderen tot 14 jaar wil toelaten buiten te komen en dat is eigenlijk te belachtelijk want men mag enkel buiten komen met je kids tijdens de verplaatsingen die voor volwassenen zijn toegelaten momenteel dus je mag ze meenemen naar de supermarkt, farmacia of bank maar je mag niet met je kleuters op straat of in het park een wandelingske maken; begrijpen doe ik dit niet, blijkbaar vinden de verantwoordelijken van deze beslissing dat het veiliger is met je kinderen naar de Mercadona te gaan dan een wandelingske te maken in de natuur en dat belooft niet veel goeds van hoe de verdere versoepelingen er hier al dan niet gaan doorgdrukt worden
Zaterdagochtend en om 7 u laten we X in de tuin terwijl we een koffietje maken, 5 min later ga ik is buiten kijken maar van X geen spoor; Ik roep haar naam en fluit een paar keer zonder resultaat.
We wachten onder het afdak in de tuin waar we een goed overzicht hebben maar een half uur verstrijkt en madam is nog steeds niet terug.
Om 8 u ga ik een kijkje nemen aan het zwembad om te checken of de plastieken afdekking die ik tegen mijn buurman zijn omheining omhoog hing de waterstraal van zijn kapotte tuinbesproeiing kan tegenhouden en dat schijnt te lukken.
Als ik rond het zwembad stap zie ik X de oprit komen opgewandeld, terug van haar solo quarantaine tochtje; als ze me ziet staan begint ze te sluipen om ongezien kunnen weg te komen maar ik grabbel haar vast bij haar nekvel en geef haar een flinke schudding waarna ze zich naar binnen haast.
Ik ga dan alleen naar de pueblo, X had al voldoende gewandeld, en koop brood en de spaanse krant. Bij men thuiskomst volgt er geen verwelkoming door X en ze zal zowat de ganse dag blijven mokken.
We lezen de krant buiten want de temperaturen zijn zacht; Er komt meer en meer tegenwind vanuit de afzonderlijke provincies/regios tegen de acties en plannen van de regering hou de coronacrisis wordt aangepakt.
Met zowat de strengste quarantaine ter wereld toch de slechtste cijfers hebben van besmettingen en overlijdens is inderdaag iets wat vraagtekens doet rijzen. Van de duizenden mondmaskers die men in sneltempo vanuit China importeerde en werden uitgedeeld blijkt nu een groot deel niet te werken, de zelfstandigen die gisteren hun centen hadden moeten krijgen als compensatie voor de verplichte stopzetting van hun activiteit door de staat van alarm sinds 15 maart zagen niks op hun rekening verschijnen en een uitgelekte nota waarin stond dat men overweegt tot eind dit jaar alle bars, resto en hotels dicht te houden zorgen voor onrust. Maar Pedro en Pablo blijven hun beslissingen dictatorgewijs doordrukken zonder al te veel overleg.
Het blijft zwaarbewolkt maar regent niet dus werken we wat in de tuin en halen een bananenboom weg waarvan de bloempot kapot was en ik geef hem aan Mick die wel een plekje kan vinden in zijn tuin om hem te herplanten.
Tot de middag bleef ik X negeren en zij aan mij maar dan begint ze toenadering te zoeken door haar balletje te komen brengen; eten doet ze niet, er ligt duidelijk iets op haar maag want waarschijnlijk kwam ze op haar trektocht wel iets lekkers tegen dat nu moeilijk te verteren blijkt.
Vanaf 18 u komt er harde noorderwind opzetten en gaan we naar binnen.
Vanadaag zondag stappen we om 7u10 de deur uit, met X deze keer en via het bos gaan we tot aan het waterdepot op de Berniaflank en rusten wat hoger uit. Er hangen lage dikke wolken over de bergtoppen en ik heb veel zin om verder te stappen tot boven maar omdat ik mijn regenjas aan heb zweet ik me al een breuk van tot hier te klimmen dus keren we maar terug. Aan het bergriviertje wil X wel drinken en grassprietjes eten.
Gisterenavond werd nog aangekondigd dat de quarantaine gaat verlengd worden tot 9 mei, maar vanaf 27 april zou het voor kinderen toegelaten worden om buiten te komen en hier willen de provincies hun eigen zegje krijgen hoe dit dient te gebeuren. In Catalonie stelt men voor om dit per leeftijdscategorie apart te organiseren waarbij elke leeftijd een ander tijdsstip op de dag buitenmag voor 1 a 2 uur, in regio Madrid wil men ook nog een uitzondering voor zwangere vrouwen, in de Canarische eilanden wil men al meer versoepelingen maar het is de vraag of de siamese tweeling Pedro & Pablo daar oren naar heeft.
Het blijft de ganse dag zwaarbewolkt maar de verwachte regen blijft uit; we werken wat in de tuin, spelen gitaar en lezen ons boek.
En dat gaan onze belangrijkste activiteiten blijven de komende weken vrees ik.
Donderdagochtend stappen we om 7u30 met X naar het bos; bij de open plek ruikt en hoort ze iets verdacht, gaat in aanvalshouding staan met haar nek en rugharen rechtop; denkelijk een familie everzwijnen in de buurt want gisteren zag ik verse wroetsporen wat verderop.
Na een ontbijtje thuis gaan we alleen naar de pueblo. Als we links willen afslaan en de muur afdalen stopt er een lichtbruine Peugeot naast mij en er stappen 2 hongerige gemaskerde Guardia Civils uit die hun kans roken om mij 600 Euritos boete aan te smeren wegens het maken van een niet toegelaten verplaatsing. Maar ik vertel dat ik op weg ben naar de bank in de pueblo maar de 2 vrolijke jongens lijken niet overtuigd en willen hun slachtoffer niet zomaar los laten.
Dus breng ik wat meer bewijsmateriaal naar boven en zeg dat Onno mijn zwembad onderhoudsman mij gisteren een whatsapp bericht stuurde dat hij ging langskomen vandaag om zijn factuur te innen en dat ik nu deze centen uit de muur ging halen;
Tegen zoveel argumenten zijn de guardias niet opgewassen en ze moeten afdruipen. Dat ze tot hier in de buurt met een anonieme wagen komen patrouileren is wel straf en we gaan dubbel moeten opletten bij onze quarantaine ontsnappings wandelingen met X want de lijst met boetes is niet van de poes;
Naast de 600 euro voor een niet essentiele verplaatsing betaal je 1.200 euro als je een tweede keer tegen de lamp loopt; Als je weigert je te indentificeren komt er nog is 700 euro bij en als je niet luistert naar de polies mag je rekenen op 2 tot 3.000 euro extra; Zit je met 2 personen in de auto tijdens een niet essentiele verplaatsing ben je 1.500 euro kwijt en bij het organiseren van een feestje is de kostprijs 10.400 euro per persoon nog wel.
In de pueblo halen we de centen af bij de bankautomaat en doen een praatje vanop 2 meter afstand met Maria die met haar hondje Simba op wandel was; Normaal kom ik hen een paar keer per week tegen maar nu was heet al een maand geleden.
Het werd nog is een droog dagje met zelf redelijk wat zon, een echte uitzondering de laatste tijd en het blijft de komende 10 dagen huilen met de pet op want elke dag kan het regenen aan de weersverwachting te zien.
We spelen buiten wat gitaar tot L met komt vragen haar te helpen met een on line cursus die ze verplicht moet volgen ivm de Corona crisis en die op vraag van het hotel aan alle werknemers werd gestuurd. Het zijn 5 modules die je moet bestuderen waarna telkens 10 meerkeuze vragen per module dienen ingevuld en zeker niet gemakkelijk. Bij de eerste module scoor ik 8/10 en vanaf module 2 werken we samen met Clara die haar oudste zoon Kevin aan het studeren heeft gezet en via zijn antwoorden geraken we door alle modules en kan het diploma worden gedownload. Het is ondertussen wel al 21 u en we hebben wel een biertje nodig om dit alles door te spoelen.
Vanochtend stappen we al om 7 u de deur uit met X zodat we nog in het schemerdonker bij het bos geraken en van hieruit via de sluipwegen tot aan het waterdepot vd Bernia geraken waar we even uitblazen. Er vallen wat druppels maar we geraken terug thuis zonder veel nattigheid.
De laatste tijd zag ik in het jacuzzihuisje een plas achteraan links en ik vermoede dat het via het dak binnenregende; Maar als ik vanochtend een handdoek wil nemen hoor ik het regenen op het metalen afdak naast het jacuzzihuis terwijl het terras verder droog ligt. Dus ga ik een kijkje nemen wat hoger en zie vanwaar de regen komt, het is een plastieken buis van de tuinbesproeing van mijn buur die blijkbaar stuk ik en met een grote boog spuit het water tot tegen de bovenkant van de muur en dak van het jacuzzihuis wat dus de plas binnen verklaarde; Die Hollandse buurman is er niet en zal hier ook niet snel geraken vrees ik dus ik ga moeten bekijken hoe we dit opgelost krijgen.
Dinsdagochtend begint kletsnat door de vele regen snachts maar om 8 u stappen we met X tussen de laatste druppels naar het bos en spelen op de open plek stokken weggooien.
Na het ontbijt stuur ik een mail naar het waterbedrijf om te melden dat de rioleringsbuis naast de weg naar de pueblo stuk is en er vuil water in de barranco loopt. Daarna wandel ik,nog in men eentje tot aan de kerk in de pueblo want we hebben niks nodig vanuit de supermercado hier.
Een waterzonnetje en enkele slierten blauwe lucht komen langzaam tevoorschijn. Ik verzamel wat hout dat werd achtergelaten door de bomenkappers onderaan de trap naar men oprit en zaag het in kleindere stukken.
Als de zon erdoor komt klimt de temperatuur boven de 20 maar er is redelijk veel wind. Beschut in een hoekje begin ik aan een nieuw spaans boek, getiteld Siete casas en Francia en dat zich afspeeld in de beginjaren 1900 in Belgisch Congo.
Vandaag gingen in de provincie Valencia en Catalonie vele werknemers in de bouw en andere sectoren terug aan het werk en werden er ook hier mondmaskers uitgedeeld voor diegenen die het openbaar vervoer nemen.
Zowat 4 miljoen werknemers zijn technisch werkloos geworden sinds maart en doordat zoveel firmas tegelijkertijd dit aanvroegen kreeg men de betalingen niet op tijd geregeld en zullen de werklozen een maand langer op zen centen moeten wachten.
Woensdagochtend gaan we vroeg op pad met X, er is voor de ganse dag regen voorspeld maar om 7u30 blijft het bij gedruppel.
Om 9 u komt Thys en zijn collega naar de lekkende boiler kijken en ze vervangen een drukklep die niet goed afsloot. Ondertussen is het beginnen gieten en het zou pas op de middag stoppen
Rond 10u15 vertrek ik naar Benidorm waar ik om 11u een afspraak heb om een electromiogramma neurografia te laten maken van men linkerarm die blijft pijn doen bij het gitaarspel.
Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond en maar best ook want het bleek een pijnlijke zaak, met een lange naald, verbonden door een electrische draad aan een machine wordt er op verschillende plaatsen in je arm en hand geprikt en ondertussen stroomstoten erdoor gejaagd om de reactie van je spieren en zenuwen te registreren. Je moet ook nog je spieren opspannen en even waande ik me in een folterzaal van een concentratiekamp want el doctor trok verdacht veel op de beruchte Nazi legerartz Josef Mengele, bekend van zijn Auswitch experimenten. Maar na 20 minuten mag ik levend terug naar buiten en rijden we naar de Mercadona in El Albir.
Hier laden we een grote winkelkar vol goed voor 14 dagen voedsel en drank en 130 . We stoppen ook nog even verder bij de Aldi maar mijn lievelingschocolade blijkt niet voorradig maar er is genoeg ander keus.
Terug thuis blijk ik al 8 km gestapt te hebben en is L bezig aan de grote kuis in de keuken.
Wij doen een siestake binnen want het blijft onaangenaam grijs weer.
Na de vuilbakwandeling zitten we toch een half uurtje buiten en lezen wat verder; gitaar spelen zit er vandaag niet in wegens pijnlijke linkerarm; hopelijk zijn de folterpijntjes morgen verwenen.
Paaszondag en om 6u50 drinken we koffie en iets na 7 stappen we de deur uit om met X een stevige wandeling te maken; Via de stenen steken we het bergriviertje over en gaan recht het bos in, we gaan nog is tot aan het waterdepot op de Berniaflank nu in tegenovergestelde richting als vorige keer. Na een dikke 5 km en een goed uur stappen zijn we terug thuis zonder levende ziel te hebben gezien.
Het weer is aan het veranderen en vanaf 20 u is er regen op komst dus we proberen ons schilderwerk aan de buitenmuur af te krijgen en hiervoor dienen we op het dak te kruipen.
Nadien doen we een vroege siesta binnen terwijl L toerkes rond het zwembad draait en X haar ruglig verkiest.
Verder spelen we gitaar en na de vuilbakwandeling rijden we 30 min op de hometrainer.
Paasmaandag begint kletsnat en mistig, gedurende de nacht had het stevig geregend dus blijven we wat langer liggen.
Om 8 u ga ik met X en paraplu toch maar voor een toerke door het bos en na het ontbijt ga ik om 10 u naar de pueblo waar het supermarktje een halve dag open was. De regen is gestopt maar het blijft de ganse dag grijs en vochtig, slecht weer voor de gewrichten en aan de voorspellingen te zien zijn we er nog niet vanaf want de volgden 10 dagen zien er grotendeels hetzelfde uit.
We steken de open haard aan en spelen wat gitaar, na de siesta vraag ik aan Mick om de waterdruk is na te kijken, onze nieuwe boiler lekt harder en harder en omdat de drukmeter aan de straat stuk is moet Mick een nieuwe plaatsen maar ook wanneer we de waterdruk verlagen blijft het gedruppel voortduren zodat ik aan de installateur vraag om volgende week langs te komen.
In sommige provincies was het vandaag geen feestdag en werd er terug aan het werk gegaan in de bouw en sommige industrieen mits in acht neming van de nodige afstand, dragen van mondmaskers enz.
In de trein en metro stations van de grote steden werden mondmaskers uitgedeeld; hier in de buurt in La Nucia deed de policia local beroep op een privéfirma om hun autos te komen ontsmetten.
Wij proberen zoveel mogelijk uit de buurt van iedereen te blijven maar in onze regio is dat momenteel nieet moeilijk.
Vrijdagochtend staan we om 6u30 op, na het drinken van een koffietje, het eten van een stuk chocolade cake dewelke L gisteren maakte, en het ochtendkakje gaan we om 7u07 op stap met X.
Het is nog een beetje donker en dat is perfect want we proberen onopgemerkt tot aan het waterdepot op de Berniaflank te stappen vanwaar we verder de Bernia willen opwandelen. Via het bos en de kleine straatjes in Urb Ravanell komen we zonder problemen voorbij het waterdepot en ons uitkijkpunt waar we meestal halt houden; maar deze keer gaan we wat hoger zitten, half verdoken achter een struik zodat we minder in het oog springen van eventuele drones, helikopters of vliegdekschepen in de buurt.
Het zal niemand verbazen dat het hier wreed rustig is, doodse stilte enkel onderbroken door fluitende vogels , een kraaiende haan en blaffende hond in de verte. De opkomende zon geeft de horizon mooie kleurtjes en de vele lavendel in bloei zorgt voor lekkere geurtjes. Na een tweede rustpauze hogerop achter een groot rotsblok besluiten we toch niet hoger te stappen want we voelen ons wat draaierig en we keren terug via een wegje dat achter het waterdepot ook in urb Ravanell uitkomt en geraken na 2.5 uur wandelen thuis zonder één levende ziel te zijn tegengekomen.
Na een ontbijtje maken we wat cement af en vullen de spleten en gaten in de gevel, tussen de dakpannen en waar de zonnewering werd weggehaald aan het jacuzzihuisje.
De rest van het schilderwerk stellen we even uit, misschien tot morgen of anders tot ergens in 2022.
We maken kipfilet met puree en wortels en erwten en lezen ons boek helemaal uit in het zonnetje;
Na de avondwandeling naar de vuilbakken spelen we nog wat gitaar.
Tijdens dit lange paasweekend blijken er toch vele spanjaarden uit het binnenland naar de kust te zijn afgezakt waar ze een 2de verblijf hebben dit ondanks de vele controles van de policia; In de supermarkten was het de afgelopen dagen heel druk zodat het personeel zich bekloeg over de vele turistas.
Daarom ga ik na de boswandeling deze ochtend met de scoot naar de pueblo tegen 8u30 als het supermarktje daar opent en daarna met de auto om 9 u naar de Masymas om de massa voor te zijn.
Zo hebben we genoeg voorraad voor het weer enkele dagen uit te zingen; Na een rustpauze in het hoekje aan het zwembad waar de vroegste zonnestraaltjes schijnen besluit ik toch maar wat verder te schilderen, eerst probeer ik met een verfrol het hoogste deel van de gevel te schilderen maar door de vele oneffenheden lukt dit maar matig zodat ik overschakel naar de verfborstel.
Verder genieten we van deze zonnige dag want vanaf morgen zou er meer bewolking komen en voor volgende week enkele dagen met regen.
Na de vuilbakwandeling met X maak ik een praatje met Mick die zijn visvijver proper maakt maar per ongeluk zijn schildpadden mee met het vuil had weggekapt, hij had ze teruggevonden en weer in de vijver gezet maar sindsdien niet meer gezien.
Morgenvroeg plan ik terug een stevigere vroege wandeling met X en proberen we het laatste stuk gevel wit te schilderen.
De titel van de western die we dinsdagavond bekeken tijdens onze cineavond in de living was Los hermanos sisters, of The sisters Brothers in engelstalige versie.
Deze donkere western kwam wat traag op gang maar uiteindelijk werd het toch nog een interessant verhaal.
Woensdagochtend begint frisser dan anders, nipt 10 grados als we aan de boswandeling beginnen;
Daarna stappen we naar de pueblo voor stokbrood en passeren een politiepatrouille op zoek naar slachtoffers maar mij laten ze ongemoeid.
Het zal een wolkenloze zonnig dagje worden met temperaturen rond de 20 grados en we kiezen als karweitje van de dag om de zwembadafdekking is grondig te kuisen en daarna halen we de versleten zonnewering van de gevel van het jacuzzihuis en ten slotten plaatsen we de grote parasol want wat schaduw is welgekomen in de namiddag. We spelen op de gitaar en oefenen het strumritme tot ik een bloedblein krijg op men recterduim
Ook donderdag zijn we vroeg uit de veren en om 7u30 stappen we naar het bos alwaar we aan de open plek wat uitrusten, niet op het rotsblok van anders want dat is nogal koud aan je achterste maar we maken een bankje met een boomstam die wat verder ligt terwijl X aan het grazen gaat en haar neusje onafgebroken aan het werk is om de vele verse geuren hier op te vangen.
Na een koffietje thuis ga ik tot in de pueblo en terug zodat we ook vandaag de nodige kms afmalen.
Vandaag stonden er schilderwerken op het menu en doe ik verder aan het wit schilderen van de gevel aan het terras, een werkje dat ik ergens in 2018 was begonnen maar nooit was afgeraakt. L doet ook haar duit in het zakje maar is het na 5 minuten beu. De zon is iets minder van de partij maar na de middag komt ze wel tevoorschijn en klimt het kwik ook boven de 20.
Vanmiddag stemde het spaanse parlement in met de verlenging van de quarantaine tot 26 april alhoewel niet alle partijen meer op dezelfde lijn zitten en het verzet tegen de manier waarop Pedro Sanchez zijn beslissingen doordrukt begint te groeien; Sanchez wil in de verste verte nog niet weten van enige versoepeling en als het van hem afhing had hij ineens voor een maand verlenging doorgedrukt.
Het zijn o.a. de catalaanse en baskische separatisten, samen met Vox de ultra rechtsen die tegen stemmen maar dat ligt meer aan een gebrek aan hersens van hun kant; in Barcelona weigert men zelfs een veldhospitaal in gebruik te nemen om het gebrek aan capaciteit van de ziekenhuizen aldaar op te vangen want het werd gebouwd door een afdeling van de spaanse guardia civil en dat vond de president van de Catalaanse comunidad niet kunnen.
Als men zelfs in deze tijden waar de nood het hoogst geen beetje gezond verstand wil gebruiken vrees ik dat we nog niet aan het einde van de ellende zijn. Ondertussen gaat de spaanse politie weeral stevig tekeer, nu de semana santa is begonnen proberen velen uit het binneland toch naar hun buitenverblijf aan de kust te komen en de controles worden opgevoerd met wegversperringen overal, zelfs tot controles binnen in de supermarkten waar men je vraagt je ID en adres bekend te maken. Toch konden blijkbaar velen door de mazen van het net glippen want de parkings in Altea en omgeving staan goed vol.
Morgen ga ik mijn duit in het zakje doen en als ongehoorzame inwoner plan ik een ochtendwandeling met X tot boven op de Bernia en terug zodat we is kunnen doorstappen.
Maandagochtend en vroeg wakker want bijna volle maan dus beginnen we om 7u30 aan de boswandeling met X.
Daarna naar de pueblo voor stokbrood, de appelsienbomen staan in bloei nu en ruiken heerlijk.
Het is aan de frisse kant dus steken we bij thuiskomst het haardvuur aan. Rond 12 u rijden we met de scoot naat de supermercado Masymas via Altea Hills, dat duurt wat langer en is een baantje met wat bochtenwerk.
Maar op de parking van de supermercado staat een lange rij wachtenden om binnen te mogen één per één telkens er iemand buiten komt en daar heb ik geen zin in dus maken we rechtsomkeer.
We doen de siesta buiten in de schaduw want de zon geeft nu wel van katoen en het werd wermen dan verwacht.
Ik luister wat naar muzien van één van men favoriete blues gitaristen; R. L. Burnside, niet de bekenste maar met een heel eigen sound en manier van gitaarspelen die ik graag onder de knie zou krijgen.
Ook zijn levensverhaal is best interresant, geboren in 1926 aan de Mississippi en zijn vader ging er al vroeg vandoor richting Chicago op zoek naar werk; RL Burnside begon pas gitaar te spelen na zijn 20ste; even later ging hij zijn vader achterna samen met 2 broers richting Chicago maar nadat op minder dan 1 jaar zijn vader, 2 broers en 2 nonkels aldaar werden vermoord keerde hij terug naar het zuiden.
Hij trouwde, verhuisde van hier naar daar en had 13 jobs in een dozijn; Tijdens een ruzie ivm gokken schoot hij een man dood en belande in jail waar hij dankzij tussenkomst van zijn toenmalige werkgeven, de eigenaar van een katoenplantage na 6 maand al terug vrijkwam. Vanaf 1960 begon hij bij te verdienen als part time muzikant en in 1967 werden zijn eerste nummers op plaat gezet.
Pas in 1980 ging hij zich full time met muziek bezig houden en het zou nog tot in de jaren 90 duren eer hij succesvol werd en begon te touren en meer platen opnam. De immer goedlachse en de veel charisma uitstralende Burnside had echter een stevig alcohol probleem wat hem gezondheidsklachten begon op te leveren; Onder tussen had hij 9 zonen en 4 dochters met zijn vrouwtje Alice op de wereld gezet. In september 2005 kwam hij te overlijden aan een hartaanval.
Rond 16u30 doe ik een 2de poging om naar de masymas te rijden en deze keer is er weinig volk dus doen we onze foodshopping.
Daarna de vuilbakwandeling, de gewone huisvuilcontainer wordt nog wel leeggemaakt maar de andere zoals de glasbol zijn al paar weken niet meer geledigd.
Ook dinsdag is het mooi zonnig weer maar door een beetje noorderwind blijft het net onder de 20 grados.
Ook vandaag doen we onze bos en pueblowandeling;
We sproeien wat onkruidverdelger op de oprit en aan het terras achteraan
L is opgelucht want ze kon haar centen naar het thuisfront gestuurd krijgen; Ze maakt couscous klaar en we maken een lange siesta, de eerste helft in de zon en de tweede helft in de schaduw
Vanavond is het terug cinéavond; L koos deze keer, een western uit 2019 maar ik ben de naam vergeten, de voorstelling begint om 20u
Zaterdag gaan we om 7u30 op stap met X nu het steeds vroeger licht wordt, we gaan het bos in bij het bergriviertje en lopen over de stenen om over te steken zonder natte kousen te krijgen.
X haar rugharen gaan rechtop staan, ze ruikt indringers want 4 andere honden komen ook wandelen in het bos samen met hun bazin de eigenaares van immokantoor Amper villas die aan de golf woont en nu de quarantaine probeert te omzeilen door in alle vroegte met haar Fiatje500 tot hier te rijden en een boswandeling te maken; Als het het riviertje voor de 2de keer oversteken komt de roedel van 4, gaande van een Duitse herder tot een mini Terrier eraan maar ze maken rechtsomkeer zodat wij kunnen afslagen naar rechts en tot boven wandelen en via Urb Ravanell terug afdalen door het bos.
Terug thuis zetten we X in de buitenren en gaan naar de pueblo voor de spaanse krant en zo stapten we al 7 km bij elkaar wat een ontbijtje buiten op het terras verdiende.
De spaanse zon is nog eens de ganse dag op appel en het kwik klimt tot tegen de 20 grados. We brengen dan ook de ganse dag buiten door, lezen in ons boek en doen een uitgebreide siesta.
Ik doe een poging in de tuin werken maar bij het snoeien van de palmboom prikt er een scherpe stekel doorn door mijn handschoen en vinger.
Om 16 u volgt de vuilbakwandeling; ondertussen werd bevestigd dat de strenge quarantaine maatregelene met 14 dagen gaan verlengd worden dus tot 26 april.
Bij de ondergaande zon eten we nog een ijsje.
Ook zondag zijn we vroeg op pad en stoppen even bij de open plek in het bos en maken een extra lus goed voor 3.5 km; een pueblowandeling zit er niet in want zondag is alles dicht en hebben we geen geldig excuus om naar daar te stappen.
Het is frisser dan gisteren dus zagen we nog wat blokken hout bij elkaar.
Het is afwisselnd zonnig en bewolkt en 17 grados is het warmste dat we halen vandaag; toch kunnen we overwegend buiten zitten, liggen, lezen en eten.
Gitaar spelen lukt maar kort want de zeurende pijn in mijn pols en voorarm is er nog steeds.
In de weekend krant lezen we een artikel over het klooster El Convento Carmelitas delcalzas die in Altea vlak aan het strand van La Olla gehuisvest zijn; de nonnen hebben ruime ervaring over opgesloten zitten tussen 4 muren, alhoewel ze niet kunnen klagen met hun geweldig zeezicht en tuintje erbij; Er wonen een 10 tal zusters met leeftijden tussen de 30 en 92 jaar en ze verklappen dat het belangrijk ik elke dag een programma te maken met de zaken die er moeten gedaan worden enz.
Dus ons programma voor Maandag is, boswandeling, ontbijt, pueblowandeling, boek lezen, supermercado met de scoot, siesta, lasagne in de oven, vuilbakwandeling, hometrainerritje, poging gitaar spelen, donkere leffe en slapen
Afgelopen nacht regende het nog fel en de noorderwind trok stevig aan bij momenten dus om 7u30 ligt alles er kletsnat bij maar de regenwolken lijken grotendeels verdwenen dus we vertrekken met X naar het bos.
Het bergriviertje is weer aangezwollen door de regen van de afgelopen dagen en we moeten verder richting pueblo stappen vooraleer we het bos in kunnen; bij de open plek rusten we wat uit, X zoekt frisse grassprietjes om te eten en ik werk mijn wandelstok bij met men zakmes.
Terug thuis steken we een wasmachine in en na een toast ontbijt gaan we naar de pueblo voor een gratis engels krantje, stokbrood en we brengen ook een bokaal appelspijs en erwten en wortelen mee zodat we komende week wat groenten binnenspelen.
Bij thuiskomst staat er al 6 km op de teller; L kreeg haar salaris van Solymar voor de eerste 14 dagen van maart en haar dopgeld voor de laatste 14 dagen dus dat is een kopzorg minder maar nu zoekt ze naar een oplossing om de centen naar huis te sturen want normaal doet ze dit via een locutorio / Internetwinkel in Calp maar daar wil ik nu niet naartoe rijden.
We doen de sista buiten alhoewel de zon meestal verstoppertje speelt achter de wolken en het niet warmer dan 16 grados zal worden. Om 16 u volgt de siestawandeling en lezen we nog wat buiten in ons boek.
We zitten nu bijna 3 weken in quarantaine maar veel beterschap zie ik niet in de cijfers van besmette personen, vandaag kwamer er opnieuw 7500 nieuwe besmettingen bij, terug meer dan 900 doden erbij de afgelopen 24u dus ik vraag me af of deze lockdown veel zin heeft want men gaat deze maatregel zeker eerstdaags verlengen tot eind april.
De volgende dagen worden waarschijnlijk identiek aan afgelopen weken met bos en of pueblowandeling, toast of stokbrood ontbijt thuis; lezen, gitaar en hometrainer; pasta of patatpuree enz.
Weinig spannends dus waardoor ik de dagelijkse quarantaineberichtgeving op de blog ga terugschroeven naar 1 berichtje om de 2 dagen vanaf nu.
Behalve een uurtje felle lichtflitsen van bliksemschichten bleef het rustig gisterenavond en vannacht en ontsnapten we aan de zware onweders die de regio Valencia teisterden.
Om 7u30 vertrek ik met X voor onze boswandeling deze keer in tegenovergestelde richting van gister ter afwisseling.
Th zijn auto is dan al verdwenen van de oprit, hij vertrok om 4 u vanochtend in een poging in één ruk tot in Belgica te rijden gewapend met de nodige attesten en certificaten allerlei om over de landsgrenzen te geraken.
Het feit dat je hier eigenlijk niet buiten mag komen, en zeker al niet om te wandelen of fietsen, hij zich steendood verveelde en ondertussen al bijna 5 kg was bijgekomen de laatste 2 weken deed hem besluiten dat het beter was nog te proberen in Belgica te geraken alvoor de paasvakantie begint.
Na ons tochtje door het bos van 3 km zijn we net op tijd thuis voor de eerste regenbuien die alsmaar feller worden waardoor ik maar niet naar de pueblo ga maar me voor het haardvuur installeer met men 400 blz dikke boek.
X komt me regelmatig onderbreken want wil wel balletje gooien spelen nu haar speelkameraadje van gister al is vertrokken.
We scheppen moed uit de weersvoorspelling voor de komende 10 dagen waar het eindelijk droog zou moeten blijven met temperaturen tot 20 grados; rond 13 u stopt de felle regen en begint het op te klaren met af en toe nog een nat intermezzo.
Om 16 u doen we de vuilbakwandeling; Th geraakte iets na 11 probleemloos voorbij de spaans franse grens en is rond 1730 voorbij Metz richting Luxemburg. Nog voor 19 u kan hij Belgica binnenrijden en koers zetten richting Malinas zijn eindbestemming.
Wij rijden ons half uurtje op de hometrainer en dat zal de komende dagen veel van hetzelfde zijn.
