Zaterdag gaan we om 7u30 op stap met X nu het steeds vroeger licht wordt, we gaan het bos in bij het bergriviertje en lopen over de stenen om over te steken zonder natte kousen te krijgen.

X haar rugharen gaan rechtop staan, ze ruikt indringers want 4 andere honden komen ook wandelen in het bos samen met hun bazin de eigenaares van immokantoor Amper villas die aan de golf woont en nu de quarantaine probeert te omzeilen door in alle vroegte met haar Fiatje500 tot hier te rijden en een boswandeling te maken;  Als het het riviertje voor de 2de keer oversteken komt de roedel van 4, gaande van een Duitse herder tot een mini Terrier eraan maar ze maken rechtsomkeer zodat wij kunnen afslagen naar rechts en tot boven wandelen en via Urb Ravanell terug afdalen door het bos. 

Terug thuis zetten we X in de buitenren en gaan naar de pueblo voor de spaanse krant en zo stapten we al 7 km bij elkaar wat een ontbijtje buiten op het terras verdiende.

De spaanse zon is nog eens de ganse dag op appel en het kwik klimt tot tegen de 20 grados.  We brengen dan ook de ganse dag buiten door, lezen in ons boek en doen een uitgebreide siesta.

Ik doe een poging in de tuin werken maar bij het snoeien van de palmboom prikt er een scherpe stekel doorn door mijn handschoen en vinger.

Om 16 u volgt de vuilbakwandeling; ondertussen werd bevestigd dat de strenge quarantaine maatregelene met 14 dagen gaan verlengd worden dus tot 26 april.

Bij de ondergaande zon eten we nog een ijsje.

Ook zondag zijn we vroeg op pad en stoppen even bij de open plek in het bos en maken een extra lus goed voor 3.5 km;  een pueblowandeling zit er niet in want zondag is alles dicht en hebben we geen geldig excuus om naar daar te stappen.

Het is frisser dan gisteren dus zagen we nog wat blokken hout bij elkaar.

Het is afwisselnd zonnig en bewolkt en 17 grados is het warmste dat we halen vandaag; toch kunnen we overwegend buiten zitten, liggen, lezen en eten.

Gitaar spelen lukt maar kort want de zeurende pijn in mijn pols en voorarm is er nog steeds.

In de weekend krant lezen we een artikel over het klooster El Convento Carmelitas delcalzas die in Altea vlak aan het strand van La Olla gehuisvest zijn; de nonnen hebben ruime ervaring over opgesloten zitten tussen 4 muren, alhoewel ze niet kunnen klagen met hun geweldig zeezicht en tuintje erbij;  Er wonen een 10 tal zusters met leeftijden tussen de 30 en 92 jaar en ze verklappen dat het belangrijk ik elke dag een programma te maken met de zaken die er moeten gedaan worden enz.

Dus ons programma voor Maandag is, boswandeling, ontbijt, pueblowandeling, boek lezen, supermercado met de scoot, siesta, lasagne in de oven, vuilbakwandeling, hometrainerritje, poging gitaar spelen, donkere leffe en slapen