Zaterdagochtend en om 7 u laten we X in de tuin terwijl we een koffietje maken, 5 min later ga ik is buiten kijken maar van X geen spoor; Ik roep haar naam en fluit een paar keer zonder resultaat.
We wachten onder het afdak in de tuin waar we een goed overzicht hebben maar een half uur verstrijkt en madam is nog steeds niet terug.
Om 8 u ga ik een kijkje nemen aan het zwembad om te checken of de plastieken afdekking die ik tegen mijn buurman zijn omheining omhoog hing de waterstraal van zijn kapotte tuinbesproeiing kan tegenhouden en dat schijnt te lukken.
Als ik rond het zwembad stap zie ik X de oprit komen opgewandeld, terug van haar solo quarantaine tochtje; als ze me ziet staan begint ze te sluipen om ongezien kunnen weg te komen maar ik grabbel haar vast bij haar nekvel en geef haar een flinke schudding waarna ze zich naar binnen haast.
Ik ga dan alleen naar de pueblo, X had al voldoende gewandeld, en koop brood en de spaanse krant. Bij men thuiskomst volgt er geen verwelkoming door X en ze zal zowat de ganse dag blijven mokken.
We lezen de krant buiten want de temperaturen zijn zacht; Er komt meer en meer tegenwind vanuit de afzonderlijke provincies/regios tegen de acties en plannen van de regering hou de coronacrisis wordt aangepakt.
Met zowat de strengste quarantaine ter wereld toch de slechtste cijfers hebben van besmettingen en overlijdens is inderdaag iets wat vraagtekens doet rijzen. Van de duizenden mondmaskers die men in sneltempo vanuit China importeerde en werden uitgedeeld blijkt nu een groot deel niet te werken, de zelfstandigen die gisteren hun centen hadden moeten krijgen als compensatie voor de verplichte stopzetting van hun activiteit door de staat van alarm sinds 15 maart zagen niks op hun rekening verschijnen en een uitgelekte nota waarin stond dat men overweegt tot eind dit jaar alle bars, resto en hotels dicht te houden zorgen voor onrust. Maar Pedro en Pablo blijven hun beslissingen dictatorgewijs doordrukken zonder al te veel overleg.
Het blijft zwaarbewolkt maar regent niet dus werken we wat in de tuin en halen een bananenboom weg waarvan de bloempot kapot was en ik geef hem aan Mick die wel een plekje kan vinden in zijn tuin om hem te herplanten.
Tot de middag bleef ik X negeren en zij aan mij maar dan begint ze toenadering te zoeken door haar balletje te komen brengen; eten doet ze niet, er ligt duidelijk iets op haar maag want waarschijnlijk kwam ze op haar trektocht wel iets lekkers tegen dat nu moeilijk te verteren blijkt.
Vanaf 18 u komt er harde noorderwind opzetten en gaan we naar binnen.
Vanadaag zondag stappen we om 7u10 de deur uit, met X deze keer en via het bos gaan we tot aan het waterdepot op de Berniaflank en rusten wat hoger uit. Er hangen lage dikke wolken over de bergtoppen en ik heb veel zin om verder te stappen tot boven maar omdat ik mijn regenjas aan heb zweet ik me al een breuk van tot hier te klimmen dus keren we maar terug. Aan het bergriviertje wil X wel drinken en grassprietjes eten.
Gisterenavond werd nog aangekondigd dat de quarantaine gaat verlengd worden tot 9 mei, maar vanaf 27 april zou het voor kinderen toegelaten worden om buiten te komen en hier willen de provincies hun eigen zegje krijgen hoe dit dient te gebeuren. In Catalonie stelt men voor om dit per leeftijdscategorie apart te organiseren waarbij elke leeftijd een ander tijdsstip op de dag buitenmag voor 1 a 2 uur, in regio Madrid wil men ook nog een uitzondering voor zwangere vrouwen, in de Canarische eilanden wil men al meer versoepelingen maar het is de vraag of de siamese tweeling Pedro & Pablo daar oren naar heeft.
Het blijft de ganse dag zwaarbewolkt maar de verwachte regen blijft uit; we werken wat in de tuin, spelen gitaar en lezen ons boek.
En dat gaan onze belangrijkste activiteiten blijven de komende weken vrees ik.
Donderdagochtend stappen we om 7u30 met X naar het bos; bij de open plek ruikt en hoort ze iets verdacht, gaat in aanvalshouding staan met haar nek en rugharen rechtop; denkelijk een familie everzwijnen in de buurt want gisteren zag ik verse wroetsporen wat verderop.
Na een ontbijtje thuis gaan we alleen naar de pueblo. Als we links willen afslaan en de muur afdalen stopt er een lichtbruine Peugeot naast mij en er stappen 2 hongerige gemaskerde Guardia Civils uit die hun kans roken om mij 600 Euritos boete aan te smeren wegens het maken van een niet toegelaten verplaatsing. Maar ik vertel dat ik op weg ben naar de bank in de pueblo maar de 2 vrolijke jongens lijken niet overtuigd en willen hun slachtoffer niet zomaar los laten.
Dus breng ik wat meer bewijsmateriaal naar boven en zeg dat Onno mijn zwembad onderhoudsman mij gisteren een whatsapp bericht stuurde dat hij ging langskomen vandaag om zijn factuur te innen en dat ik nu deze centen uit de muur ging halen;
Tegen zoveel argumenten zijn de guardias niet opgewassen en ze moeten afdruipen. Dat ze tot hier in de buurt met een anonieme wagen komen patrouileren is wel straf en we gaan dubbel moeten opletten bij onze quarantaine ontsnappings wandelingen met X want de lijst met boetes is niet van de poes;
Naast de 600 euro voor een niet essentiele verplaatsing betaal je 1.200 euro als je een tweede keer tegen de lamp loopt; Als je weigert je te indentificeren komt er nog is 700 euro bij en als je niet luistert naar de polies mag je rekenen op 2 tot 3.000 euro extra; Zit je met 2 personen in de auto tijdens een niet essentiele verplaatsing ben je 1.500 euro kwijt en bij het organiseren van een feestje is de kostprijs 10.400 euro per persoon nog wel.
In de pueblo halen we de centen af bij de bankautomaat en doen een praatje vanop 2 meter afstand met Maria die met haar hondje Simba op wandel was; Normaal kom ik hen een paar keer per week tegen maar nu was heet al een maand geleden.
Het werd nog is een droog dagje met zelf redelijk wat zon, een echte uitzondering de laatste tijd en het blijft de komende 10 dagen huilen met de pet op want elke dag kan het regenen aan de weersverwachting te zien.
We spelen buiten wat gitaar tot L met komt vragen haar te helpen met een on line cursus die ze verplicht moet volgen ivm de Corona crisis en die op vraag van het hotel aan alle werknemers werd gestuurd. Het zijn 5 modules die je moet bestuderen waarna telkens 10 meerkeuze vragen per module dienen ingevuld en zeker niet gemakkelijk. Bij de eerste module scoor ik 8/10 en vanaf module 2 werken we samen met Clara die haar oudste zoon Kevin aan het studeren heeft gezet en via zijn antwoorden geraken we door alle modules en kan het diploma worden gedownload. Het is ondertussen wel al 21 u en we hebben wel een biertje nodig om dit alles door te spoelen.
Vanochtend stappen we al om 7 u de deur uit met X zodat we nog in het schemerdonker bij het bos geraken en van hieruit via de sluipwegen tot aan het waterdepot vd Bernia geraken waar we even uitblazen. Er vallen wat druppels maar we geraken terug thuis zonder veel nattigheid.
De laatste tijd zag ik in het jacuzzihuisje een plas achteraan links en ik vermoede dat het via het dak binnenregende; Maar als ik vanochtend een handdoek wil nemen hoor ik het regenen op het metalen afdak naast het jacuzzihuis terwijl het terras verder droog ligt. Dus ga ik een kijkje nemen wat hoger en zie vanwaar de regen komt, het is een plastieken buis van de tuinbesproeing van mijn buur die blijkbaar stuk ik en met een grote boog spuit het water tot tegen de bovenkant van de muur en dak van het jacuzzihuis wat dus de plas binnen verklaarde; Die Hollandse buurman is er niet en zal hier ook niet snel geraken vrees ik dus ik ga moeten bekijken hoe we dit opgelost krijgen.
Dinsdagochtend begint kletsnat door de vele regen snachts maar om 8 u stappen we met X tussen de laatste druppels naar het bos en spelen op de open plek stokken weggooien.
Na het ontbijt stuur ik een mail naar het waterbedrijf om te melden dat de rioleringsbuis naast de weg naar de pueblo stuk is en er vuil water in de barranco loopt. Daarna wandel ik,nog in men eentje tot aan de kerk in de pueblo want we hebben niks nodig vanuit de supermercado hier.
Een waterzonnetje en enkele slierten blauwe lucht komen langzaam tevoorschijn. Ik verzamel wat hout dat werd achtergelaten door de bomenkappers onderaan de trap naar men oprit en zaag het in kleindere stukken.
Als de zon erdoor komt klimt de temperatuur boven de 20 maar er is redelijk veel wind. Beschut in een hoekje begin ik aan een nieuw spaans boek, getiteld Siete casas en Francia en dat zich afspeeld in de beginjaren 1900 in Belgisch Congo.
Vandaag gingen in de provincie Valencia en Catalonie vele werknemers in de bouw en andere sectoren terug aan het werk en werden er ook hier mondmaskers uitgedeeld voor diegenen die het openbaar vervoer nemen.
Zowat 4 miljoen werknemers zijn technisch werkloos geworden sinds maart en doordat zoveel firmas tegelijkertijd dit aanvroegen kreeg men de betalingen niet op tijd geregeld en zullen de werklozen een maand langer op zen centen moeten wachten.
Woensdagochtend gaan we vroeg op pad met X, er is voor de ganse dag regen voorspeld maar om 7u30 blijft het bij gedruppel.
Om 9 u komt Thys en zijn collega naar de lekkende boiler kijken en ze vervangen een drukklep die niet goed afsloot. Ondertussen is het beginnen gieten en het zou pas op de middag stoppen
Rond 10u15 vertrek ik naar Benidorm waar ik om 11u een afspraak heb om een electromiogramma neurografia te laten maken van men linkerarm die blijft pijn doen bij het gitaarspel.
Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond en maar best ook want het bleek een pijnlijke zaak, met een lange naald, verbonden door een electrische draad aan een machine wordt er op verschillende plaatsen in je arm en hand geprikt en ondertussen stroomstoten erdoor gejaagd om de reactie van je spieren en zenuwen te registreren. Je moet ook nog je spieren opspannen en even waande ik me in een folterzaal van een concentratiekamp want el doctor trok verdacht veel op de beruchte Nazi legerartz Josef Mengele, bekend van zijn Auswitch experimenten. Maar na 20 minuten mag ik levend terug naar buiten en rijden we naar de Mercadona in El Albir.
Hier laden we een grote winkelkar vol goed voor 14 dagen voedsel en drank en 130 . We stoppen ook nog even verder bij de Aldi maar mijn lievelingschocolade blijkt niet voorradig maar er is genoeg ander keus.
Terug thuis blijk ik al 8 km gestapt te hebben en is L bezig aan de grote kuis in de keuken.
Wij doen een siestake binnen want het blijft onaangenaam grijs weer.
Na de vuilbakwandeling zitten we toch een half uurtje buiten en lezen wat verder; gitaar spelen zit er vandaag niet in wegens pijnlijke linkerarm; hopelijk zijn de folterpijntjes morgen verwenen.
Paaszondag en om 6u50 drinken we koffie en iets na 7 stappen we de deur uit om met X een stevige wandeling te maken; Via de stenen steken we het bergriviertje over en gaan recht het bos in, we gaan nog is tot aan het waterdepot op de Berniaflank nu in tegenovergestelde richting als vorige keer. Na een dikke 5 km en een goed uur stappen zijn we terug thuis zonder levende ziel te hebben gezien.
Het weer is aan het veranderen en vanaf 20 u is er regen op komst dus we proberen ons schilderwerk aan de buitenmuur af te krijgen en hiervoor dienen we op het dak te kruipen.
Nadien doen we een vroege siesta binnen terwijl L toerkes rond het zwembad draait en X haar ruglig verkiest.
Verder spelen we gitaar en na de vuilbakwandeling rijden we 30 min op de hometrainer.
Paasmaandag begint kletsnat en mistig, gedurende de nacht had het stevig geregend dus blijven we wat langer liggen.
Om 8 u ga ik met X en paraplu toch maar voor een toerke door het bos en na het ontbijt ga ik om 10 u naar de pueblo waar het supermarktje een halve dag open was. De regen is gestopt maar het blijft de ganse dag grijs en vochtig, slecht weer voor de gewrichten en aan de voorspellingen te zien zijn we er nog niet vanaf want de volgden 10 dagen zien er grotendeels hetzelfde uit.
We steken de open haard aan en spelen wat gitaar, na de siesta vraag ik aan Mick om de waterdruk is na te kijken, onze nieuwe boiler lekt harder en harder en omdat de drukmeter aan de straat stuk is moet Mick een nieuwe plaatsen maar ook wanneer we de waterdruk verlagen blijft het gedruppel voortduren zodat ik aan de installateur vraag om volgende week langs te komen.
In sommige provincies was het vandaag geen feestdag en werd er terug aan het werk gegaan in de bouw en sommige industrieen mits in acht neming van de nodige afstand, dragen van mondmaskers enz.
In de trein en metro stations van de grote steden werden mondmaskers uitgedeeld; hier in de buurt in La Nucia deed de policia local beroep op een privéfirma om hun autos te komen ontsmetten.
Wij proberen zoveel mogelijk uit de buurt van iedereen te blijven maar in onze regio is dat momenteel nieet moeilijk.
Vrijdagochtend staan we om 6u30 op, na het drinken van een koffietje, het eten van een stuk chocolade cake dewelke L gisteren maakte, en het ochtendkakje gaan we om 7u07 op stap met X.
Het is nog een beetje donker en dat is perfect want we proberen onopgemerkt tot aan het waterdepot op de Berniaflank te stappen vanwaar we verder de Bernia willen opwandelen. Via het bos en de kleine straatjes in Urb Ravanell komen we zonder problemen voorbij het waterdepot en ons uitkijkpunt waar we meestal halt houden; maar deze keer gaan we wat hoger zitten, half verdoken achter een struik zodat we minder in het oog springen van eventuele drones, helikopters of vliegdekschepen in de buurt.
Het zal niemand verbazen dat het hier wreed rustig is, doodse stilte enkel onderbroken door fluitende vogels , een kraaiende haan en blaffende hond in de verte. De opkomende zon geeft de horizon mooie kleurtjes en de vele lavendel in bloei zorgt voor lekkere geurtjes. Na een tweede rustpauze hogerop achter een groot rotsblok besluiten we toch niet hoger te stappen want we voelen ons wat draaierig en we keren terug via een wegje dat achter het waterdepot ook in urb Ravanell uitkomt en geraken na 2.5 uur wandelen thuis zonder één levende ziel te zijn tegengekomen.
Na een ontbijtje maken we wat cement af en vullen de spleten en gaten in de gevel, tussen de dakpannen en waar de zonnewering werd weggehaald aan het jacuzzihuisje.
De rest van het schilderwerk stellen we even uit, misschien tot morgen of anders tot ergens in 2022.
We maken kipfilet met puree en wortels en erwten en lezen ons boek helemaal uit in het zonnetje;
Na de avondwandeling naar de vuilbakken spelen we nog wat gitaar.
Tijdens dit lange paasweekend blijken er toch vele spanjaarden uit het binnenland naar de kust te zijn afgezakt waar ze een 2de verblijf hebben dit ondanks de vele controles van de policia; In de supermarkten was het de afgelopen dagen heel druk zodat het personeel zich bekloeg over de vele turistas.
Daarom ga ik na de boswandeling deze ochtend met de scoot naar de pueblo tegen 8u30 als het supermarktje daar opent en daarna met de auto om 9 u naar de Masymas om de massa voor te zijn.
Zo hebben we genoeg voorraad voor het weer enkele dagen uit te zingen; Na een rustpauze in het hoekje aan het zwembad waar de vroegste zonnestraaltjes schijnen besluit ik toch maar wat verder te schilderen, eerst probeer ik met een verfrol het hoogste deel van de gevel te schilderen maar door de vele oneffenheden lukt dit maar matig zodat ik overschakel naar de verfborstel.
Verder genieten we van deze zonnige dag want vanaf morgen zou er meer bewolking komen en voor volgende week enkele dagen met regen.
Na de vuilbakwandeling met X maak ik een praatje met Mick die zijn visvijver proper maakt maar per ongeluk zijn schildpadden mee met het vuil had weggekapt, hij had ze teruggevonden en weer in de vijver gezet maar sindsdien niet meer gezien.
Morgenvroeg plan ik terug een stevigere vroege wandeling met X en proberen we het laatste stuk gevel wit te schilderen.
De titel van de western die we dinsdagavond bekeken tijdens onze cineavond in de living was Los hermanos sisters, of The sisters Brothers in engelstalige versie.
Deze donkere western kwam wat traag op gang maar uiteindelijk werd het toch nog een interessant verhaal.
Woensdagochtend begint frisser dan anders, nipt 10 grados als we aan de boswandeling beginnen;
Daarna stappen we naar de pueblo voor stokbrood en passeren een politiepatrouille op zoek naar slachtoffers maar mij laten ze ongemoeid.
Het zal een wolkenloze zonnig dagje worden met temperaturen rond de 20 grados en we kiezen als karweitje van de dag om de zwembadafdekking is grondig te kuisen en daarna halen we de versleten zonnewering van de gevel van het jacuzzihuis en ten slotten plaatsen we de grote parasol want wat schaduw is welgekomen in de namiddag. We spelen op de gitaar en oefenen het strumritme tot ik een bloedblein krijg op men recterduim
Ook donderdag zijn we vroeg uit de veren en om 7u30 stappen we naar het bos alwaar we aan de open plek wat uitrusten, niet op het rotsblok van anders want dat is nogal koud aan je achterste maar we maken een bankje met een boomstam die wat verder ligt terwijl X aan het grazen gaat en haar neusje onafgebroken aan het werk is om de vele verse geuren hier op te vangen.
Na een koffietje thuis ga ik tot in de pueblo en terug zodat we ook vandaag de nodige kms afmalen.
Vandaag stonden er schilderwerken op het menu en doe ik verder aan het wit schilderen van de gevel aan het terras, een werkje dat ik ergens in 2018 was begonnen maar nooit was afgeraakt. L doet ook haar duit in het zakje maar is het na 5 minuten beu. De zon is iets minder van de partij maar na de middag komt ze wel tevoorschijn en klimt het kwik ook boven de 20.
Vanmiddag stemde het spaanse parlement in met de verlenging van de quarantaine tot 26 april alhoewel niet alle partijen meer op dezelfde lijn zitten en het verzet tegen de manier waarop Pedro Sanchez zijn beslissingen doordrukt begint te groeien; Sanchez wil in de verste verte nog niet weten van enige versoepeling en als het van hem afhing had hij ineens voor een maand verlenging doorgedrukt.
Het zijn o.a. de catalaanse en baskische separatisten, samen met Vox de ultra rechtsen die tegen stemmen maar dat ligt meer aan een gebrek aan hersens van hun kant; in Barcelona weigert men zelfs een veldhospitaal in gebruik te nemen om het gebrek aan capaciteit van de ziekenhuizen aldaar op te vangen want het werd gebouwd door een afdeling van de spaanse guardia civil en dat vond de president van de Catalaanse comunidad niet kunnen.
Als men zelfs in deze tijden waar de nood het hoogst geen beetje gezond verstand wil gebruiken vrees ik dat we nog niet aan het einde van de ellende zijn. Ondertussen gaat de spaanse politie weeral stevig tekeer, nu de semana santa is begonnen proberen velen uit het binneland toch naar hun buitenverblijf aan de kust te komen en de controles worden opgevoerd met wegversperringen overal, zelfs tot controles binnen in de supermarkten waar men je vraagt je ID en adres bekend te maken. Toch konden blijkbaar velen door de mazen van het net glippen want de parkings in Altea en omgeving staan goed vol.
Morgen ga ik mijn duit in het zakje doen en als ongehoorzame inwoner plan ik een ochtendwandeling met X tot boven op de Bernia en terug zodat we is kunnen doorstappen.
Maandagochtend en vroeg wakker want bijna volle maan dus beginnen we om 7u30 aan de boswandeling met X.
Daarna naar de pueblo voor stokbrood, de appelsienbomen staan in bloei nu en ruiken heerlijk.
Het is aan de frisse kant dus steken we bij thuiskomst het haardvuur aan. Rond 12 u rijden we met de scoot naat de supermercado Masymas via Altea Hills, dat duurt wat langer en is een baantje met wat bochtenwerk.
Maar op de parking van de supermercado staat een lange rij wachtenden om binnen te mogen één per één telkens er iemand buiten komt en daar heb ik geen zin in dus maken we rechtsomkeer.
We doen de siesta buiten in de schaduw want de zon geeft nu wel van katoen en het werd wermen dan verwacht.
Ik luister wat naar muzien van één van men favoriete blues gitaristen; R. L. Burnside, niet de bekenste maar met een heel eigen sound en manier van gitaarspelen die ik graag onder de knie zou krijgen.
Ook zijn levensverhaal is best interresant, geboren in 1926 aan de Mississippi en zijn vader ging er al vroeg vandoor richting Chicago op zoek naar werk; RL Burnside begon pas gitaar te spelen na zijn 20ste; even later ging hij zijn vader achterna samen met 2 broers richting Chicago maar nadat op minder dan 1 jaar zijn vader, 2 broers en 2 nonkels aldaar werden vermoord keerde hij terug naar het zuiden.
Hij trouwde, verhuisde van hier naar daar en had 13 jobs in een dozijn; Tijdens een ruzie ivm gokken schoot hij een man dood en belande in jail waar hij dankzij tussenkomst van zijn toenmalige werkgeven, de eigenaar van een katoenplantage na 6 maand al terug vrijkwam. Vanaf 1960 begon hij bij te verdienen als part time muzikant en in 1967 werden zijn eerste nummers op plaat gezet.
Pas in 1980 ging hij zich full time met muziek bezig houden en het zou nog tot in de jaren 90 duren eer hij succesvol werd en begon te touren en meer platen opnam. De immer goedlachse en de veel charisma uitstralende Burnside had echter een stevig alcohol probleem wat hem gezondheidsklachten begon op te leveren; Onder tussen had hij 9 zonen en 4 dochters met zijn vrouwtje Alice op de wereld gezet. In september 2005 kwam hij te overlijden aan een hartaanval.
Rond 16u30 doe ik een 2de poging om naar de masymas te rijden en deze keer is er weinig volk dus doen we onze foodshopping.
Daarna de vuilbakwandeling, de gewone huisvuilcontainer wordt nog wel leeggemaakt maar de andere zoals de glasbol zijn al paar weken niet meer geledigd.
Ook dinsdag is het mooi zonnig weer maar door een beetje noorderwind blijft het net onder de 20 grados.
Ook vandaag doen we onze bos en pueblowandeling;
We sproeien wat onkruidverdelger op de oprit en aan het terras achteraan
L is opgelucht want ze kon haar centen naar het thuisfront gestuurd krijgen; Ze maakt couscous klaar en we maken een lange siesta, de eerste helft in de zon en de tweede helft in de schaduw
Vanavond is het terug cinéavond; L koos deze keer, een western uit 2019 maar ik ben de naam vergeten, de voorstelling begint om 20u
Zaterdag gaan we om 7u30 op stap met X nu het steeds vroeger licht wordt, we gaan het bos in bij het bergriviertje en lopen over de stenen om over te steken zonder natte kousen te krijgen.
X haar rugharen gaan rechtop staan, ze ruikt indringers want 4 andere honden komen ook wandelen in het bos samen met hun bazin de eigenaares van immokantoor Amper villas die aan de golf woont en nu de quarantaine probeert te omzeilen door in alle vroegte met haar Fiatje500 tot hier te rijden en een boswandeling te maken; Als het het riviertje voor de 2de keer oversteken komt de roedel van 4, gaande van een Duitse herder tot een mini Terrier eraan maar ze maken rechtsomkeer zodat wij kunnen afslagen naar rechts en tot boven wandelen en via Urb Ravanell terug afdalen door het bos.
Terug thuis zetten we X in de buitenren en gaan naar de pueblo voor de spaanse krant en zo stapten we al 7 km bij elkaar wat een ontbijtje buiten op het terras verdiende.
De spaanse zon is nog eens de ganse dag op appel en het kwik klimt tot tegen de 20 grados. We brengen dan ook de ganse dag buiten door, lezen in ons boek en doen een uitgebreide siesta.
Ik doe een poging in de tuin werken maar bij het snoeien van de palmboom prikt er een scherpe stekel doorn door mijn handschoen en vinger.
Om 16 u volgt de vuilbakwandeling; ondertussen werd bevestigd dat de strenge quarantaine maatregelene met 14 dagen gaan verlengd worden dus tot 26 april.
Bij de ondergaande zon eten we nog een ijsje.
Ook zondag zijn we vroeg op pad en stoppen even bij de open plek in het bos en maken een extra lus goed voor 3.5 km; een pueblowandeling zit er niet in want zondag is alles dicht en hebben we geen geldig excuus om naar daar te stappen.
Het is frisser dan gisteren dus zagen we nog wat blokken hout bij elkaar.
Het is afwisselnd zonnig en bewolkt en 17 grados is het warmste dat we halen vandaag; toch kunnen we overwegend buiten zitten, liggen, lezen en eten.
Gitaar spelen lukt maar kort want de zeurende pijn in mijn pols en voorarm is er nog steeds.
In de weekend krant lezen we een artikel over het klooster El Convento Carmelitas delcalzas die in Altea vlak aan het strand van La Olla gehuisvest zijn; de nonnen hebben ruime ervaring over opgesloten zitten tussen 4 muren, alhoewel ze niet kunnen klagen met hun geweldig zeezicht en tuintje erbij; Er wonen een 10 tal zusters met leeftijden tussen de 30 en 92 jaar en ze verklappen dat het belangrijk ik elke dag een programma te maken met de zaken die er moeten gedaan worden enz.
Dus ons programma voor Maandag is, boswandeling, ontbijt, pueblowandeling, boek lezen, supermercado met de scoot, siesta, lasagne in de oven, vuilbakwandeling, hometrainerritje, poging gitaar spelen, donkere leffe en slapen
Afgelopen nacht regende het nog fel en de noorderwind trok stevig aan bij momenten dus om 7u30 ligt alles er kletsnat bij maar de regenwolken lijken grotendeels verdwenen dus we vertrekken met X naar het bos.
Het bergriviertje is weer aangezwollen door de regen van de afgelopen dagen en we moeten verder richting pueblo stappen vooraleer we het bos in kunnen; bij de open plek rusten we wat uit, X zoekt frisse grassprietjes om te eten en ik werk mijn wandelstok bij met men zakmes.
Terug thuis steken we een wasmachine in en na een toast ontbijt gaan we naar de pueblo voor een gratis engels krantje, stokbrood en we brengen ook een bokaal appelspijs en erwten en wortelen mee zodat we komende week wat groenten binnenspelen.
Bij thuiskomst staat er al 6 km op de teller; L kreeg haar salaris van Solymar voor de eerste 14 dagen van maart en haar dopgeld voor de laatste 14 dagen dus dat is een kopzorg minder maar nu zoekt ze naar een oplossing om de centen naar huis te sturen want normaal doet ze dit via een locutorio / Internetwinkel in Calp maar daar wil ik nu niet naartoe rijden.
We doen de sista buiten alhoewel de zon meestal verstoppertje speelt achter de wolken en het niet warmer dan 16 grados zal worden. Om 16 u volgt de siestawandeling en lezen we nog wat buiten in ons boek.
We zitten nu bijna 3 weken in quarantaine maar veel beterschap zie ik niet in de cijfers van besmette personen, vandaag kwamer er opnieuw 7500 nieuwe besmettingen bij, terug meer dan 900 doden erbij de afgelopen 24u dus ik vraag me af of deze lockdown veel zin heeft want men gaat deze maatregel zeker eerstdaags verlengen tot eind april.
De volgende dagen worden waarschijnlijk identiek aan afgelopen weken met bos en of pueblowandeling, toast of stokbrood ontbijt thuis; lezen, gitaar en hometrainer; pasta of patatpuree enz.
Weinig spannends dus waardoor ik de dagelijkse quarantaineberichtgeving op de blog ga terugschroeven naar 1 berichtje om de 2 dagen vanaf nu.
Behalve een uurtje felle lichtflitsen van bliksemschichten bleef het rustig gisterenavond en vannacht en ontsnapten we aan de zware onweders die de regio Valencia teisterden.
Om 7u30 vertrek ik met X voor onze boswandeling deze keer in tegenovergestelde richting van gister ter afwisseling.
Th zijn auto is dan al verdwenen van de oprit, hij vertrok om 4 u vanochtend in een poging in één ruk tot in Belgica te rijden gewapend met de nodige attesten en certificaten allerlei om over de landsgrenzen te geraken.
Het feit dat je hier eigenlijk niet buiten mag komen, en zeker al niet om te wandelen of fietsen, hij zich steendood verveelde en ondertussen al bijna 5 kg was bijgekomen de laatste 2 weken deed hem besluiten dat het beter was nog te proberen in Belgica te geraken alvoor de paasvakantie begint.
Na ons tochtje door het bos van 3 km zijn we net op tijd thuis voor de eerste regenbuien die alsmaar feller worden waardoor ik maar niet naar de pueblo ga maar me voor het haardvuur installeer met men 400 blz dikke boek.
X komt me regelmatig onderbreken want wil wel balletje gooien spelen nu haar speelkameraadje van gister al is vertrokken.
We scheppen moed uit de weersvoorspelling voor de komende 10 dagen waar het eindelijk droog zou moeten blijven met temperaturen tot 20 grados; rond 13 u stopt de felle regen en begint het op te klaren met af en toe nog een nat intermezzo.
Om 16 u doen we de vuilbakwandeling; Th geraakte iets na 11 probleemloos voorbij de spaans franse grens en is rond 1730 voorbij Metz richting Luxemburg. Nog voor 19 u kan hij Belgica binnenrijden en koers zetten richting Malinas zijn eindbestemming.
Wij rijden ons half uurtje op de hometrainer en dat zal de komende dagen veel van hetzelfde zijn.
We zijn om 7u al klaar wakker en staan maar op; om 7u30 gaan we met X op stap, er hangt onweer in de lucht maar voorlopig blijft het droog en we gaan via het bos tot aan urb Ravanell en dan door een stuk doodlopende straat terug via het bos naar beneden.
We zetten X in de buitenren en gaan dan naar de pueblo voor stokbrood, gaan bij de farmacia nog is horen voor beschermingsmateriaal maar alles nog steeds uitgeput..
Terug thuis maken we een smoetie en iets na 10 u is Th er al, hij kon zonder problemen van in C tot hier rijden deze keer.
Tina en Luc bellen vanuit hun villa in de coast verde waar ze ook opgesloten zitten om wat bij te praten.
Dan doen we ook met Th die zich direct in de zon installeerde met X als zijn schaduw; even later besluit ze toch maar aan haar groot kauwbeen te beginnen dat ze al 2 dagen overal mee sleurde.
Rond 14 u volgt er een buitje dit terwijl de zon volop blijft schijnen en de temperaturen lopen terug op boven de 20 grados.
Tegen de avond worden zware onweders met mogelijk veel regen aangekondigd, in Valencia kregen ze al ondergelopen straten in de late namiddag.
We zijn getuige vanop het terras van een soort drugsdeal als 2 autos stoppen op de weg naar de pueblo die we kunnen zien maar blijkbaar heeft iemand de politie getipt want er komt een patrouille aan en terwijl de 2 autos wegstuiven blijft er 1 persoon achter en die wordt meegenomen.
Rond 18 u maakt L pasta en die kunnen we nog buiten opeten terwijl de eerste donder weerklinkt over de Bernia.
Vandaag werd de kaap van de 100.000 besmette personen gehaald, voor de 5de dag op rij vielen er meer dan 800 doden dus we zijn nog niet verlost van het virus of de strenge quarantaine regeltjes hier
Vannacht ging X aan het blaffen, geen idee waarvoor
We staan om iets na 7 op, het is grijs bewolkt en nog wat winderig maar droog dus gaan we meteen op pad met X naar het bos.
Aan ons rustplekje bij de grote omgevallen boom proberen we een talud lager te geraken om zo dichter bij het bergriviertje te geraken en dit stroomopwaarts te volgen.
Hier moet ooit een pad zijn geweest maar is nu bijna volledig overwoekerd, gewapend met een dikke stok stappen we tot we niet meer verder geraken door dit stukje ongerepte natuur. X vond het hier geweldig en raakt opgewonden van de vele nieuwe geuren en sporen.
Terug thuis steken we het houtvuur aan en iets na negen begint het te regenen dus ideaal moment om aan mijn boek te beginnen, La casa de los peces voladores een verhaal dat zich afspeelt in China eind 19de eeuw.
Als L wakker is wil ze een paar toerkes rond de pool wandelen maar algauw volgt er een gil, er ligt namelijk een kanjer van een dode rat op de bodem dus mag ik gaan vissen.
De regen stopt rond 12 u en de zon komt er zowaar door en ineens hebben we meer dan 20 grados. Dus zitten we wat buiten, eten de vegetarische fagitas die L kaarmaakte en doen een siestake erna.
Ook de vuilbakwandeling mag niet ontbreken en we tokkelen wat gitaar en doen ons toerke op de hometrainer.
Morgen zou Th een poging doen om vanuit Calp tot hier te geraken, we zijn benieuwd of hij de politiecontroles onderweg kan ontwijken.
L staat vroeg op vanochtend, ze is ongerust over de thuissituatie na een telefoontje van haar zus gisteren. Er heerst chaos in Nigeria door de gebrekkige informatie, meestal is er geen elektriciteit de afgelopen dagen zodat er via tv geen nieuws doorkomt, de voedselprijzen schieten de hoogte in, de scholen zijn sinds een week dicht maar verder is het gissen wat er te gebeuren staat, en die oude knar Buhari, de 77 jarige president verblijft weer in het buitenland voor één of andere dure behandeling.
Dus beslist L zelf een video op te nemen hoe je je het best kan beschermen tegen het virus en legt uit hoe je handen wast, handschoenen uittrekt, welke produkten te gebruiken voor onstsmetten enz
Terwijl doen wij onze ochtendwandeling met X door het bos en rusten terug uit bij de omgevallen boom waar ze genoeg takken kan vinden om een gans jaar weg te gooien.
Na een ontbijtje gaan we alleen naar de pueblo en kopen toastbrood en een spaanse krant.
Rond 12 begint het te druppelen en volgt er een buitje dus doen we een vroege siesta.
Dan werken we wat in de tuin en springen over de muur aan het zwembadterras om enkel tennisballen van X te gaan recuperen bij de Hollandse buren die er nu niet zijn. Wat leuk.
Om 16 u is het tijd voor de vuilbakwandeling en gaan we tot het einde van onze straat en terug en zo komen we vandaag nog is boven de 10 kms, dat was al meer dan een week geleden.
Er is nog energie over voor 35 min en 200 calorieen te verbranden op de hometrainer.
Ondertussen blijken de meeste nieuwe besmettingen niet langer in de regio Madrid gevonden maar in Catalonie gevolgde door de provincie Valencia waar vooral de regio Alicante zorgen baart omdat er niet echt veel zieknhuizen zijn aldaar.
Dus is men in sneltempo begonnen een veldhospitaal te bouwen maar tijdens grondwerken werd een kabel geraakt en gind in gans de buurt, en ook in het grote gewone hospitaal vlakbij de elektriciteit uit voor een ganse tijd en diende men zich te redden met generators om de boel draaiende te houden.
Voor morgen staat er weer regen op het menu dus proberen we nog is een spaans boek te lezen ter afwisseling
Na een rustige nacht staan we op om 7u45 en gaan direct met X op wandel door het bos en op het eind van een doodlopende zijwegje zet ik me 10 min op een rotsblok bij een grote omgewaaide boom.
Met 10 grados is het nog friskes maar de zon komt eraan en er is geen wolkje meer te bespeuren; we genieten van de stilte hier met enkel het kabbelend bergriviertje en zingende vogels als achtergrondmuziek terwijl X grasprietjes eet.
Terug thuis is L begonnen aan haar zondagse prayer en aan het zwembad roept ze de hulp in van haar goden zodat we snel verlost geraken van het chinese virus. De temperaturen lopen snel op maar ik zaag toch nog wat extra blokken bijeen voor volgende week als er een nieuw koufront langskomt. Mick werkt in zijn tuin maar is aan het hoesten en niezen dus maak ik geen praatje vandaag.
We doen een uitgebreide siesta buiten in het zonneke en X zoekt al de schaduw op wegens te warm.
Om 16 u doen we de vuilbakwandeling en daarna ga ik met de scoot het leeggoed wegbrengen naar de glascontainer aan de golf. Voorlopig zijn er in de buurt hier nog geen politiecontroles te bespeuren in tegenstelling tot de steden waar je niet ongestraft op straat kan komen zonder geldige reden. En gisteren werd aangekondigd dat de lockdown strenger zal worden omdat alle niet essentiele sectoren en industrie de deuren moet sluiten en thuis blijven wat het nodige protest opleverde, in de eerste plaats om de late berichtgeving en ten tweede omdat deze maatregel voor 2 weken geldt en men deze verplicht als betaald verlof moet aanrekenen en dat deze verlofdagen eventueel nog wel kunnen gerecupereerd maar dan voor 31 december van dit jaar. Ook de regios Catalonie en Baskenland beginnen te morren om zoveel regelgeving vanuit Madrid.
Maar wij laten dat vandaag de pret niet bederven en spelen gitaar buiten tot de zon ondergaat.
Rond 5 u moet ik uit bed van de felle krampen, ik wandel nog wat rond in de living tot de nood het hoogst is en laat X buiten die ook een boodschapje wou gaan doen.
Maar eens ik op de wc zit komt er weeral niks tevoorschijn; enkel al rechtstaand lukt het een volwassen konijnenkeutel in de pot te mikken, ondertussen zijn we 20 minuten verder en van X nog steeds geen spoor, madam maakte van de gelegenheid gebruik om snachts is op stap te gaan want pas na een dik half uur komt ze terug.
We proberen nog wat te gaan slapen maar zonder veel resultaat, de rest van de ochtend brengen we afwisselend door op de wc en in de zetel wat omdat we zo salp zijn als een natte dweil lukt zelfs een ochtendwandelingske niet en ik zet X dan maar in de buitenren.
De afgelopen dagen ging bijna mijn ganse voorraad wc papier erdoor en brak ik menig record wc zitten; Om de 15 min stap ik wat rond todat de krampen zo hevig zijn dat je moet spurten en het meeste resultaat boek ik met half rechtopstaand in de franse wc houding te persen. Maar kijk om 12u30 komt er meer beweging in het zaakje en mik ik 3 frankfurter wursten in de pot waarna het tijd is om een siestake te gaan doen van uitputting in het appartement beneden; zo kan L ongestoord kokerellen en filmen kijken.
Mijn darmflora lijkt nu behoorlijk geactiveerd want er volgen nog een paar salvos en eindelijk komt er een einde aan de krampen; We gaan met X de vuilzak wegbrengen en zitten wat buiten in het zonneke dat ondertussen sterk genoeg is om de koude noorderwind te doen liggen. Gisteren viel er op de aitaina bergketen nog een bijkomende sneeuwlaagje en morgen zou het een zonnig dagje worden met temperaturen tot 18 grados alvorens we weer een koufront over ons heen krijgen vanaf maandag tot volgende donderdag met heel frisse temperaturen en veel regen.
Vandaag werd er ook beslist dat alle winkels nu om 19 u moeten sluiten en vanaf maandag mag er niet meer gewerkt in de bouw of andere sectoren die niet strikt nodig zijn tijdens deze viruscrisis.
Maar eerst proberen we er morgen een iets normaler dagje van te maken met zoveel mogelijk buitenactiviteit als maar kan
Afgelopen nacht zeker 4 x uit bed gemoeten om tge gaan plassen na alle liters water en thee die ik gisterenavond nog dronk, maar in mijn stoelgang zit er geen beweging.
We beginnen de dag met een glas lauw water met olijfolie en gaan met X tot aan het bos en terug, verder durven we niet want als de buikkrampen komen opzetten is het niet om te lachen want gaan gepaard met hartkloppingen, draaierigheid, zweetaanvallen en koppijn. Tijdens het stappen lijkt het of je constant dringend naar de wc moet maar eens op de pot mag je persen zo hard je wil, enkel een miniatuur konijnenkeutel is het beste resultaat tot nu toe.
Vanaf 9 uur gaan de hemelsluizen helemaal open en gaat het hard gieten, om iets voor 12 rij ik met de auto tot in de pueblo, het is amper 8 grados en we trotseerden zelfs een hagelbui.
Bij nde farmacia mogen maar 2 klanten tegelijk binnen maar er is niet veel volk dus 5 minuten later rij ik naar huis met een laxeermiddel.
De regen zal niet stoppen gedurende de dag dus kunnen we enkel met de paraplu wat rondjes draaien aan de pool, een ronde is goed voor 35 stappen weet ik nu en we rijden 20 min op de hometrainer maar zonder veel energie.
Hopelijk beginnen de laxeerpillen snel te werken en gaat het morgen beter.
Ondertussen blijft de toestand hier verslechteren, bijna 65.000 besmettingen, men telde het hoogste aantal doden vandaag sinds het begin van de viruscrisis met een totaal van bijna 5.000 nu, en zowat 10.000 verpleegkundigen die besmet zijn geraakt.
Men probeert in sneltempo 200 verpleegsters uit het buitenland te recruteren, hopelijk gaat men iets grondiger tewerk dan bij de selectie v an de 50.000 snelle cornonatesten die men in China bestelde maar niet blijken te werken en dus terug naar afzender moeten
Na een koude nacht staan w e op rond 7u30 en de regen is eindelijk gestopt. We beginnen bij 10 grados aan een wandelingske met X door het bos, nu er ook strenger wordt gecontroleerd op het honden uitlaten, want dit mag enkel tot op 100 meter max van je eigen deur, ga ik ze even niet meer meennemen naar de pueblo.
Terug thuis steken we de open haard aan en kuisen de pelletkachel, ik word geplaagd door buikkrampen en probeer een grote boodschap te maken maar zonder success.
We doen de pueblowandeling dus in ons eentje en kopen stokbrood en eiren, op de terugweg moet ik het padje langs het bos nemen want de krampen zijn niet uit te houden, enkel als ik op men hurken ga zitten wil er niks uitkomen, duidelijk een grondige verstopping in mijn darmenstelsel.
Bij thuiskomst hebben we al 6.5 km op de stapteller en ik installeer me op de nieuwe wc in het appartement die toch wat confortabeler zit, maar andermaal zonder succes en bovendien komt de wc bril los te zitten en valt er een vijs in de pot, geluk dat er nog niks anders inlag.
Tussen de krampen in probeer ik de wc bril terug vast te maken wat uiteindelijk lukt maar veel andere dingen steken we niet uit; We zitten wat buiten, het is afwisselend bewolkt en zonnig en efkes halen we 17 grados maar niet voor lang want in de late namiddag trek de noorderwind aan en is het snel kouder. We spelen wat balletje gooien met X en draaien toerkes rond de pool;
We zoeken wat naar tips hoe je een verstopte darm kan activeren maar veel bruikbaars leverde dat niet op: Van het eten van een ongepelde kiwi tot het inwrijven van je bovenbenen met natte handen tijdens het persen, van het eten van een rauwe aardappel tot bouillonblokjes lijken mij niet direct aan te raden tips, We kiezen voor het drinken van warm water met olijfloie vermengd maar voorlopig zonder veel resultaat.
Voor morgen is de regen terug van de partij, we kijken uit naar zondag wat zowat het enige zonnige en warme dagje zou worden volgens de weersverwachting voor de volgende dagen
Woensdagochtend en het blijft pijpestelen regenen, het riviertje dat nog maar sinds een goeie week droog was komen te staan na de storm van Februari is terug aangezwollen tot een snelstromend bergrivier en de watervalletjes zijn weer geactiveerd. Met de paraplu in de hand wagen we ons toch buiten met X en we beginnen met een toerke door het bos waarna we terug huiswaarts keren; Ik zet X in de buitenren en ga vervolgens alleen tevoet naar de pueblo want men begint strenger en strenger te controleren en op te treden en omdat je normaal enkel in je eigen straat en tot 50 m van je deur je hond mag uitlaten veranderen we de planning.
Het is 10 grados en vannacht koud genoeg om de Aitana bergketen te bedekken met een sneeuwtapijtje; In de pueblo kopen we stok en toastbrood maar in de krantenwinkel moet men me melden dat de Belgische krant levering is stopgezet tot de virus crisis achter de rug is dus sparen we 3 euritos uit.
Terug thuis na het ontbijt instaleren we ons bij het houtvuur en tokkelen we wat op de gitaar; Op de hometrainer rijden we 45 min, goed voor 325 calorieen en 25 kms.
Het is overdag niet wwarmer dan 12 grados geworden en ik kan me niet herineren dat het hier ooit zo lang na elkaar regende met zo frisse temperaturen in deze periode. De dijken liggen er dan ook mistroostig en verlaten bij in Benidorm en andere kustplaatsen.
Ook in Benidorm was er gister de nodige commotie omdat blijkbaar een 82 jarige patient die opgenomen was in het Imed ziekenhuis met een corona besmetting op eigen houtje er vanonder muisde en met een taxi naar huis terugkeerde alwaar hij 2 u later door de politie werd opgepakt en teruggebracht naar het hospitaal.
Er zijn nu in spanje al meer doden gevallen dan in China en vooral de ziekenhuizen in Madrid kunnen de toevloed amper aan. Gezond blijven is dus de boodschap voor iedereen.
Vanavond kiezen wij terug voor een cinéavondje in de living en als L akkoord is kijken we naar Bohemian Rapsody de film over het leven van Freddy Mercury die we vorig jaar al zagen in de spaanse ciné maar vanavond kijken we dan ter fwisseling naar de engelse versie.
Afgelopen nacht slecht geslapen, de inspuiting in men schouder deed nog behoorlijk pijn, L snurkt erop los en het lawaai van de gierende Noorderwind en gietende regen maakt het er niet beter op.
Om 8 u stappen we uit bed en meteen in de stapschoenen om met X een kort toerke van 1.7 km te maken door het bos, de pueblo laten we links liggen want we hebben niet echt iets nodig en de zwarte regenwolken voorspellen niet veel goeds en 12 grados kan je niet echt warm noemen..
Terug thuis geven we mijn brillen collectie een kuisbeurt en maken een smoetie; Verder houden we ons bezig met het downloaden van muziek nu ik een 3 tal dagen geen gitaar mag spelen.
Daarna maakt L me het leven zuur ivm haar inschrijving bij de werklozendienst; ze had normaal vandaag op de middag een afspraak maar alle burelen blijven dicht dus men probeert via telefoon de zaken in orde te brengen maar omdat ze geen telefoonthe krijgt begint ze rond te bellen met haar collegas die allen een verschillend verhaal vertellen van want je moet doen om je dossier in orde te maken.
Uiteindelijk volgt er toch een telefooon van het werklozenbureau die zeggen dat ze maar met 2 mensen werken aan duizenden dossiers dus dat gaat nog even duren voor dat alles verwerkt is; blijkbaar dient L haar ook nog in te schrijven bij een andere dienst als werkzoekende om haar dopgeld te kunnen krijgen en mits het nodige zoekwerk krijg ik het toch in orde via de juiste website.
Rond 16 u doen we de vuilzakwandeling en gaan de straat op en af maar vandaag blijft de stapteller op 5 km haperen, dus besluiten we wat langer op de hometrainer te rijden en maken daar een uurtje vol.
Th twijfelt nog steeds wanneer hij tot hier zou komen, enerzijds wacht hij op beter weer maar dat is niet direct in zicht, anderzijds heeft hij bang bij een politiecontrole onderweg te worden beboet maar volgens mij gaat het hoe langer hoe stranger worden want nu de eerste legertroepen zijn neeergestreken is dit waarschijnlijk de voorbode van een op komst zijnde strenger uitgangsverbod.
In sommige steden werd het verplicht bij de supermarkt voor minstens 30 aan te kopen en controleert men je ticket aan de uitgang om te vermijden dat men verschillende keren per dag gaat inkopen om zo is te kunnen buiten komen.
Nu veel impact is er nog niet op de cijfers, bijna 40.000 besmettingen in totaal waarvan meer dan 5.000 onder het verplegend personeel want op sommige plaatsen is er een groot gebrek aan beschermingmateriaal en kledij; en het aantal doden komt in de buurt van de 3.000.
Morgen terug een koud regendagje en dan zou er een droger intermezzo zijn met 4 dagen zonder regen maar het blijft koud en ook begin april zou regenachtig en fris beginnen
Gisterenavond rond 20 u begon het te regenen; om 3 u snachts worden we wakker van het gedonder en bliksem van een stevig onweer dat passeerde en zo een 30 liter water per m2 neerplenste.
Maar om 8 u stopt de regen en kunnen we naar de pueblo met X voor stokbrood en krant; Daarna maken we ons klaar om naar Benidorm te rijden want gisteren kreeg ik een bevestiginsmail dat men afspraak vandaag bij Dr Fernando Sendra toch doorging. Omdat mijn eerste inspuiting van 3 weken gelden wel degelijk geholpen heeft besluit ik het erop te wagen en naar het hospitaal te rijden, ook om is te kijken of ik voorbij de wegcontroles van Guardia civil, Policia nacional en nu ook nog het Spaanse leger ga geraken die nu mee door de straten wandelen om de quarantaine regels te doen opvolgen met zero tolerance vanaf nu.
Enlem aan de Mcdo in Albir staat er een wagen van de guardia civil de trafico die 2 autos aan de kant hebben gezet ter controle dus wij kunnen doorrijden tot aan het hospitaal. De parkingplaatsen op straat aan de ingang zijn met linten afgemaakt denkelijk om mogelijke toevoer van patienten niet te hinderen maar wij parkeren ons op de grote onverharde parking naast het ziekenhuis. Binnen is het verbazend kalm en aan de inschrijvingsbalie ben ik direct aan de beurt, enkel weet men mij te melen dat Dr Fernando ziek is en niet aanwezig. Wel zou ik bij een andere doctor terecht kunnen mits een half uurtje wachten en omdat er toch geen kat is besluit ik te wachten op doctor Jose Louis Hernandez Hurtado.
Hij bekijkt de scan van men schouder en bevestigd dat er aan een pees cronische tendinitis te zien is en stelt voor in deze pees een 2de inspuiting te geven en zo gezegd zo gedaan. Ietwat pijnlijker dan bij de eerste spuit maar nog best te verdragen; Van hieruit rijden we naar de Aldi naast Leroy Merlin want daar is meestal niet veel volk en kopen we nog wat bijkomend proviand voor de komende dagen / weken.
We rijden via de autostrade naar huis en de 10 minuten op de snelweg voelen als een bevrijding met de muziek goed luid eens ongehinderd kunnen bollen.
Bij 17 grados eten we buiten de dorade met rijst en groenten die L klaar maakte en X amuseert zich met een balletje dat ze gisterenmiddag in onze straat vond en meenam tot thuis.
In de namiddag doen we onze vuilbak wandeling en rijden nog een 30 minuten op de hometrainer; de bestellingen van hometrainers swingen de pan uit nu iedereen zich thuis moet bezig zien te houden.
Ondertussen loopt de teller van het aantal besmette personen op tot 33.000 en meer dan 2.000 doden waarvan 50% in Madrid; vooral de bijna 3.000 besmette verpleegkundigen baren grote zorgen samen met de overvolle intensieve in regio Madrid waar men niet meer weet waar men met de vele doden naartoe moet.
Voor vannacht en morgen verwacht men veel regen dus we gaan ons al voorbereiden door er vananvond een cine avondje van te maken; L maakt palomitas, ik kocht een pakje Pringles chips en we gaan samen kijken naar Rocketman, de film uit 2019 over het leven van Elton John.
