De weervrouw voorspelde voor onze streek temperaturen tot 24 grados gisteren en dat was niet gelogen.
Nadat ik L afzet stop ik aan de Aldi voor wat marchandise te kopen en een grote hond die ietwat op een bouvier lijkt ligt braaf op zen baasje te wachten. Bij men thuiskomst staat Mick me op te wachten, hij komt nog is kijken naar de wc die blijft kuren hebben en het is al tegen 11 eer hij klaar is en ik met X voor een kort toerke door het bos vertrek. Nadien kunnen we ons buiten in het zonneke installeren en ik krijg zowaar goesting om een zwemmeke te doen maar het water is ijskoud.
Ik ga L afhalen tegen 15 u met de scoot en doe met X een langere wandeling langs de golf daarna. In de late namiddag werd Benidorm overspoelt door een grote laaghangende mistlaag die van over zee kwam aangewaaid en het leek of de wolkenkrabbers echt doorheen de wolken staken. Dit fenomeen wordt Mar de niebla genoemd en komt door de grote verschillen in vochtigheid aan land en op zee. Deze vochtigheid hangt ook nu bij ons in de lucht want vanmorgen waren de terrassen en straten kletsnat alhoewel het niet regende.
Vandaag blijft het wat langer fris maar in de zon is het wel bakken; In de pueblo drink ik men koffietje met Luc en Tina en we spreken af dat ik morgen om 9u30 Luc oppik om met de auto tot in Benifato te rijden en vandaar naar de top van de Aitana te wandelen; Ik heb er vertrouwen in dat deze graatmagere en kranige 64 jaar oude jong gepensioneerde dit nog gaat aankunnen en hoe meer volk hoe plezanter vindt X.
Terug thuis verplaats ik een elektrisch vuurke vanuit de dressing naar het appartement beneden waarvoor ik liefst 4 gaten moet boren en verder steken we niet veel uit. Ik stuur een mailtje naar de profesora van de spaanse les dat ik ook vandaag ga brossen. Binnen in de klas gaan zitten bij mijn mens erger je niet klasgenoten terwijl het zo een mooi weer is nee daar pas ik voor en dan lees ik liever wat verder in men spaans boek: Un plan sencillo.
Ook vandaag stappen we in de namiddag tot we de 10 km grens halen zodat de beentjes gesmeerd zijn voor morgen.
Zondagochtend begint fris met geen wolkje aan de blauwe lucht, na de rit naar Calp waar ik L drop ga ik met X tot aan het bronneke, nu de weg nog steeds is afgesloten voor autos kan ze hier los rennen en we genieten van de rust met enkel wat fluitende vogeltjes onderweg.
Daarna maak ik me klaar om met La poderosa naar Jesus Pobre te rijden waar ik iets na 11 aankom; de parkings staan bomvol, ik het het hier nog nooit zo druk geweten maar voor een 2wieler kan je wel steeds een plekje vinden.
Naast de rastro rommelmarkt en markt met streekprodukten was er in de omliggende straten ook nog is een kerstmarkt vandar de grote drukte, ik doe een toerke en had bijna 2 roze flamingos en een oude kodak gekocht maar ze vielen nogal groot uit; ik ga nog bonjour zeggen tegen Marie en beslis maar om verder te rijden tot aan het begin van de Vall de Laguart met een tussenstop aan de mandarijenvelden van Benidoleig; de manadarijntjes zijn plukrijp en ik kan de verleiding niet weerstaan om is te proeven, ze zijn wel lekker maar er zitten wel pitten in. De zon doet haar best en het warmt op tot boven de 20 grados
Tegen 13 u rijden we naar de pizzeria in Orba voor hun geweldige pizza Diavola. Ondertussen belt L al dat ze vroeger klaar is en naar huis mag van haar jefa om uit te rusten. Ze sukkelt met een pees aan haar duim die wat ontstoken is van de vele bedden opmaken. Het is toch al 15 u eer ik terug in Calp geraakt voor haar op te pikken, de straat naar het hotel was onderbroken want aan wegenwerken was een bus tegen een geparkeerde mobilhome gereden en die zaten klem. De policia local moest erbij gehaald om iedereen achterwaarts te laten wegrijden tot de eerste zijstraat. L kreeg toen ze een kamer aan het kuisen was een onverwachte bezoeker die plots binnenkwam, hij beweerde dat het zijn kamer was en een dutje kwam doen maar er was duidelijk een geurtje aan. Toen L vroeg waar zijn sleutel was kon hij die niet vinden en hij bleek nogal te waggelen en naar de alcohol te stinken zodat L haar collega erbij roept; met hun 2 kunnen ze de dronken indringer buiten werken tot in de gang en snel de deur van de kamer dichtdoen. Het duurde nog even vooraleer er versterking kwam om de zatlap die op goed geluk het hotel bleek binnengewandeld kon afgeleverd aan de receptie. Om 17 u doen we met X een toerke vooraleer de zon onderduikt en de temperaturen mee naar beneden duiken.
Vandaag maandag en onze wekelijkse rustdag, we gaan Obama en Estelle nog is ophalen aan Villa Gadea en nadat we L afzetten droppen we de kleine in de guarderia en zet ik Obama af op de terugweg waarna ik doorrij naar de Mercadona in Altea want L haar voorraad verse viskes diende aangevuld. Tegen 10 u ben ik, terug thuis en gaan we met X naar de pueblo waar ik nog een koffietje drink met Luc & Tina. Donderdag plan ik een tochtje in de bergen om een wandelroute te doen die al lang op men programma staat, nl de beklimming van de 1550 m hoge Aitana vanuit Benifato en Luc wil wel graag mee maar is zijn stapschoenen vergeten in Belgica. Morgen gaat hij kijken voor nieuwe en als dat lukt zou hij meestappen. Th is niet geintresseerd want ik had hem ook uitgenodigd maar zijn kop staan enkel naar fietsen en nog iets anders.
We doen een laat ontbijtje thuis buiten aan het zwembad en verder steken we niet veel uit want het is veel te zalig om in het zonneke te liggen of te zitten nu. L is terug om 15 u klaar met werken en ik ga ze nog is met de scoot ophalen. Om 17 u volgt de wandeling met X als afsluiter.
Vrijdagochtend was het iets meer bewolkt en hadden we zachtere temperaturen in de morgen maar de bewolking bleef hangen tot de middag.
Ik breng L al om 7u30 naar Calp want aan de kuisploeg was gevraagd 1 u vroeger te beginnen om alles tijdig rond te krijgen tegen de aankomst van de eerste klanten.
We wandelen vroeg naar de pueblo voor de krant en koffie en om 11 u 30 maak ik me klaar om naar resto Sabor te rijden; erst stop ik nog voor een lading pellets aan de kachelwinkel en ernaast koop ik een nieuw donsdeken voor de koudere winternachten. Ik ben iets te vroeg aan het resto en neem is een kijkje in de hierover gelegen jacht en vissershaven van Altea; Hier is ook een leuk resto, Bon Vent genaamd met grote terassen en zelfs een olympisch openlucht zwembad ernaast; buiten een verdwaalde meeuw is er hier niemand te bekennen en als Th een bericht stuurt dat hij is aangekomen installeren we ons bij Sabor op het terras in een zalig zonneke.
We gaan voor de menu del dia en starten met de grijze garnalen coctail waarna Th de bouiabaise kiest en ik de pasta, maar de hoofdprijs gaat zoals steeds hier naar de geweldige dame blanche met vanilleijs en belgische chocolade saus.
L belt rond 15 u dat ze klaar is en ik ga haar ophalen waarna een siestake buiten in de zon wel op zen plaats is. Voor de zon ondergaat ga ik met X via Urb Ravanell een blokje om. Th ging savonds nog naar een evenement in hotel Diamante beach ten voordele van een goed doel, voor 25 euritos kon je er blijven overnachten met walking diner erbij savonds en de volgende ochtend een ontbijt.
Vanadaag zaterdag breng ik L naar het werk en ga in Calp naar de supermercado; Daarna gaan we ons koffietje drinken bij ripoll met Luc & Tina. Omdat ik morgen van plan ben naar de markt in Jesus Pobre te gaan laat ik vandaag de markt in Jalon schieten en ik krijg zowaar zin in een klusje. Ik maak wat mortel af en leg een rij tegels bovenop de boordsteen van mijn verhoogde muur aan de carport zodat er minder water tussen de opening met het dak kan lopen. X ligt liever met haar kop tegen het muurtje aan het terras. L komt met Clara mee naar huis en ik doe met X de avondwandeling langs de smalle straatjes van de pueblo waar duidelijk een fan woont van Citroen oldtimers. Hopelijk moet hij nooit naar Madrid want daar startte vandaag hun Area de cero emisiones waardoor je enkel met elektrische autos nog in het centrum mag rijden of parkeren met de nodige chaos als gevolg want heel de regeling heeft wel 30 uitzonderingen waar niemand deftig wijs uit geraakt.
Vandaag donderdag doen we het kalmpjes aan om uit te rusten van de inspanningen van gisteren; Om 8u30 pikken we de kleine Exelle op samen met zijn papa Oboakpooro Anukpeybo zoals Clara haar echtgenoot heet aan Villa Gadea en nadat ik L heb afgezet aan het hotel droppen we de kleine aan de guarderia; Omdat Clara deze week heel vroeg moest beginnen werken lukte het haar niet om hem in de guaderia af te zetten want die gaat pas om 8u30 open. Nadat ik Obama, zoals Clara haar man zich liever laat noemen wegens zijn onuitspreekbare naam terugbreng gaan we met X naar de pueblo;
Tegen 12 ga ik naar de kapper in Albir, voor de eerste keer moet ik hier even wachten maar de toerist die voor mij was had maar enkele sprieten haar meer dus was snel klaar. Verder rusten we buiten in het zonneke en doen een wandelingske langs de golf met X om 16u30. Th kwam nog langs om even hallo te zeggen en we spreken af om morgen middag bij Sabor te gaan eten. L komt weeral na 18 u thuis, haar eerste werkdagen na de vakantie zijn niet om te lachen, in het hotel wordt nog steeds met man en macht gewerkt om alles tijdig af te krijgen tegen de aankomst van de eerste klanten morgenmiddag; Maar alles zit onder het stof en andere viezigheid en voor de kamers volledig in orde te krijgen habeen ze wel tot 2 u nodig. De bazen willen dat ze minstens 6 kamers per dag doen dus moet er overgewerkt.
Gisterenochtend reed ik na de drop off in Calpe naar Benidorm voor een bloedstaal af te leveren in het hospitaal en ging daarna mijn gratis ontbijtje eten in de cafetaria. Het is mooi weer en het wordt 20 graden tegen de middag waardoor mijn motivatie, om binnen te gaan zitten voor de spaanse les en mij te gaan ergeren aan de folkloristische klederdracht en dommigheden van mijn klasgenoten, smelt als sneeuw voor de zon. Dan haal ik liever La Poderosa van stal en ga voor een ritje de bergen in en via Jalon, Murla, Castell de castells komen we via Tarbena en een stukje Coll des rates terug naar huis.
X loopt er sinds onze terugkomst van de costa del "Sol" maar triest en slechtgezind bij dus neem ik rond 15 u mijn uitschuifbare wandelstok die ik deze zomer kocht en ga met haar voor een lange wandeling de Bernia op via het waterdepot tot aan de picknik tafels. Na een korte rustpauze stappen we verder richting kust zonder ook maar iemand tegen te komen en dalen terug af via de Cova de la serp, ofwel de grot van de slang, die zijn naam kreeg aan de vorm die op een slang zou moeten lijken maar daar moet je al veel verbeelding voor hebben. Maar X is in haar nopjes want kan naar hartelust rennen, klimmen en springen en we moeten vaart maken want het wordt snel donker als de zon ondergaat iets voor 18 u. We komen ongeveer gelijktijdig thuis met L die door Clara werd thuisgebracht en zijn beide even moe want deze wandeling is 14 km lang. We eten de overschot van de pasta van gisteren, L de overschot van de lentejas van eergisteren en X haar bakje in een keer leeg want die verbruikte dubbel zoveel energie.
Maandagochtend worden we wakker met een felle Noord Ooster wind met rukwinden tot 70 km per uur en dit zou de ganse dag aanhouden; verder was het mooi en zonnig maar de koude wind hield de temperatuur onder de 20. De ochtendwandeling naar de pueblo dient aangepast want mijn gebruikelijk traject is onderbroken, aan het bronneke van St Ana is geen doorkomen aan wegens wegenwerken en afgemaakt met hoge hekken zodat ook voetgangers niet door kunnen.
Of de Brexit al dan niet over de spaanse eisen ivm Gibraltar zal struikelen, of men al dan niet de spaanse pensioenen zal verhogen, of de Catalanen nu al dan niet de onafhankelijkheid krijgen, of men het graf van genraal Franco gaat opgraven in de basiliek Valle de los Caidos om er een museum van te maken, of de VAR nu eens terecht tussenkwam bij het zoveelste twijfelgeval offside, of de inSight veilig of niet geland is op Mars? ; het zal mij allemaal worst wezen, maar dat men mijn wegje naar de pueblo nu al voor de 2de week op rij afsluit om een putteke te graven daar kan ik niet mee lachen.
Dus stappen we via de sportvelden en kerkohof heen en terug, goed voor 5.5 km op een nuchtere maag en daarna ga ik naar de Mercadona terwijl L van haar laatste dagje vakantie geniet. ze maakt lentejas klaar om morgen op volle kracht aan de slag te kunnen.
Daarna volgte een siestake in de zon, beschut tegen de wind kan je het best uithouden. Om 16 u breng ik L weg naar Clara voor een nieuwe haartooi te laten vlechten en ik neem X mee voor een wandelingske aan playa La Olla.
Snachts neemt de wind nog in kracht toe en is het lastig in slaap geraken door het geraas maar in de vroege ochtend wordt het ineens windstil, er staat geen wolkje meer aan de azuurblauwe hemel en het belooft een mooi dagje te worden.
We brengen L weg naar C voor haar eerste werkendag en gaan daarna met X tot in de pueblo waar we met Luc en Tina die terug zijn van Belgica sinds vorige week wat bijpraten. Het is al na elven als we terug huiswaarts keren en ik waag het erop toch langs het bronneke naar huis te stappen want na enig klauterwerk lukt want men is niet meer aan het werken momenteel.
Na de opruimen van de afwas en de kachelkuis neem ik de scoot voor een ritje, ik wil de Urbanisatie La Galera de las palmeras hier in de buurt is gaan verkennen want daar kwam ik nog nooit eerder. Deze urbanisatie blijkt vele groter dan ik had gedacht; een labyrint van straatjes waarvan vele doodlopen en zelfs X heeft hier haar eigen straatnaam gekregen; Carrer La Xenna. De meeste huizen zijn wat verouderde villas maar er staan ook een paar nieuwe blokkendozen allen met mooi zicht op de zee, van de ingang van een oudere villa neem ik een foto want er staat een raar prieeltje aan zijn oprit.
We doen onze siesta buiten in de zon en zweten van niks te doen, dat was lang geleden. L zweet ook maar dan van het vele kuiswerk na de renovatiewerken die trouwens nog bezig zijn, het hotel gaat op 30 november terug open en L mocht vandaag de verlenging van haar contract ondertekenen dat nu tot 3 Maart 2019 loopt. Ze hadden tot 16u30 doorgewerkt en mochten als beloning in het andere hotel Suitopia gaan eten. Ze kon met Clara meerijden zodat ik ze niet moet ophalen.
Ondertussen had ik Mick nog is opgetrommeld want de wc bleef maar doorlopen en ik kreeg het niet gemaakt want niet verwonderlijk is want veel moeite had ik er niet voor over. Mick is en uurtje zoet met alle uit elkaar vijzen, proper kuisen en terug in elkaar zetten en dit alles gratis en voor niks.
Clara en L gaan eerst nog Exelle ophalen in de guarderia en L vertelde dat ze zelfs met hun 2 hem amper de baas konden om hem in de autostoel vastgegespt te krijgen. Deze kleine krachtpatser van bijna 20 kilo wordt in december 2 jaar en had zijn kuren omdat hij een fietsje moest teruggeven dat hij van een andere kleine had afgepakt. Als ze L thuis afzetten kom ik net terug van mijn wandelingske met X en ook nu zet Estelle zijn keelgat open omdat hij niet uit de auto mag om met X te spelen; door zijn gekrijs gaat het alarm af van mijn buurvrouw haar autoke maar dan kan ook toeval geweest zijn.
Th kwam vandaag Wout Van Aert en een paar andere veldrijders tegen die hier op training zijn en vertelde dat hij ze volgende keer er bergop ging afrijden. Hij is zijn dipje van na het WK in Varese duidelijk te boven, het is te zeggen met zijn tong dan toch.
Zaterdag staan we op met zon en blauwe lucht dus spreken we af om te gaan lunchen in de Chrininguito Carlos y Paula vlakbij aan het strand. eerst doe ik met L nog een strandwandeling en op de terugweg vergapen we ons aan de vele te koop staande of nog in aanbouw zijnde villas, allemaal aan zachte prijsjes om van achterover te vallen; men denkt hier duidelijk dat de miljoenen euros aan de palmbomen groeien.
Ondanks de aantrekkende wind wagen we het erop om buiten te eten en ik bestel de rodaballa al horno tesamen met bompa terwijl L een entrecote a la plancha en bobo iets met eireren probeerde. Ook hier zijn de prijzen flink de hoogte ingeschoten, en als daarenboven L haar vleesje niet goed wordt gekeurd en ze constant telefoon krijgt van haar zussen die aan het vechten zijn voor de valies met kleren en schoenen die ondertussen zijn toegekomen is het geen geweldig succes te noemen. Maar als de storm is gaan liggen kunnen we alleen gaan genieten in het zwembad, jacuzzi en sauna voor deze laatste avond. We worden ook voor de laatste keer getracteerd op bobo haar vragensessie over hoeveel lengtes we zwommen, hoeveel volk er was in de jac en sauna, hoe warm het water was enz.
Zondagochtend zijn de abus al snel klaar met hun valiezen en maken ze nog hun bokes klaar voor onderweg terwijl L tot 9 u blijft liggen; Als ze wakker is nemen we afscheid en terwijl de abus al in de lift staan merk ik dat ze in de wasplaats nog kleren vergeten zijn zodat ik ze moet terugroepen. Nadat L nog een eitje heeft gegeten las ontbijt pakken wij in en rijden om 9u45 weg naar de zon want hier in Marbella regent het weer pijpenstelen.
We nemen de weg via Granada en Sierra Nevada en iets voorbij Granada als we de mooie Puerto de la Mora overrijden op 1380 meter hoogte is het bij 7 grados nog iets te warm om in een sneeuwstormpje terecht te komen. We zien een herder met grote kudde schapen en geiten op zoek naar een droog plekje langs de bergwand. Eens we in de buurt van Murcia geraken klimt het kwik tot 22 grados, we zijn duidelijk op de goeie weg.
Rond 16 u komen we thuis, Th is er niet en aan de rommel binnen te zien had hij ons niet zo vroeg terug verwacht. Maar X is alvast blij ons terug te zien en ik ga met haar tot aan het bronneke is kijken naar de werken aan het stuk weggezakte berm waardoor de weg naar de pueblo volledig afgesloten is. Th komt even laten thuis, hij was ietske gaan drinken en vertelde dat alles ok was gegaan tijdens onze afwezigheid dus dat is goed nieuws. Gisterenavond had hij zelfs hier op de kleine van Jurgen en Inge gebabysit die in de buurt van Altea iets gingen eten terwijl hij ook op X paste, van multitasking gesproken.
Donderdag en thanksgiving today maar daar doen wij niet aan mee. Het druppelt wat maar toch ga ik voor een strandwandeling en koop op de terugweg de krant.
We worden getracteerd op de menu del dia in het resto aan het zwembad, ik kies als voorgerecht voor een slaatje met baby spinazie, de anderen kiezen voor de crema de verduras soep uit grote kou; Bompa en L gaan voor de burito met kip maar zonder kaas, bobo voor een exotische spagetti en ik kies een burger met patatas fritas. Daarna is het tijd voor de groepssiesta terwijl het terug begint te gieten wat natuurlijk niet verwonderlijk is als je weet dat bompa ging wandelen buiten met kousen in zijn sandalen. Na de siesta ga ik naar de fitness en stap en fiets rond lake Wakatipu, daarmee ben ik ineens ook is in Nieuw Zeeland geweest.
De dag sluiten we af met de swim, jac, sauna sessie.
Vrijdagochtend ligt alles er voor de verandering kletsnat bij maar er komt een waterzonneke piepen en ik doe al een ochtendwandeling van 5 km langs strand en het centrum van Las Chapas; Na het ontbijt wandel ik met L langs het strand tot aan playa Real Zaragoza terwijl men druk in de weer blijft om alle viezigheid die op het strand aanspoelde door de stormen weg te voeren. Als we terugkomen vond L dat ze wel 2 stukken tarta del dia verdiende en die besluit ze tijdens de siesta in haar bed op te peuzelen zonder dat er iemand ook maar in de buurt mag komen. Na nog een korte avondwandeling stopt men stapteller vandaag op 19 kms.
In de ochtend begin ik met een strandwandeling vergezeld door een mooie opkomende zon aan de horizon. Na ons ontbijtje gaan we richtig Cabo de Gato waar we een kijkje willen nemen in het 20 km verderop gelegen kleine badplaatsje Agua Amarga. Maar eerst rijden we terug over de slingweg langs de kust tot in Carboneras, een andere weg is er immers niet.
Bij het strand juist voor Carboneras zien we het half afgewerkte gigantische hotel El Algarrobico van 400 kamers etc staan dat hier 15 jaar geleden illegaal werd gebouwd, de laatste jaren is het een getouwtrek tussen milieuorganisaties, tot Greenpeace toe en de locale politieke belangen om deze ondertussen spuuglelijke ruine terug af te breken of verder af te werken. De burgemeester van Carboneras wil er nu een seniorenverblijf van laten maken wat 100 arbeidsplaatsen zou opleveren voor dit 7000 zielen tellende vissersdorp maar volgens de laatste uitspraak moet de natuur in ere hersteld worden en alles afgebroken maar niemand wil opdraaien voor de kosten hiervoor.
Eens we door het doolhof van straatjes dat het centrum van Carboneras is zijn weggeraakt, rijden we verder langs de smalle kustweg waar we nog een kijkje willen nemen aan de Playa de los muertos, één van de mooiste stranden van espana maar we misten de afslag en ik wil liever niet terugdraaien want voor je het weet lig je hier een verdieping lager, dus rijden we ineens door tot in Agua Amarga. De natuur is hier ongerept en mooi en menig Real madrid voetballer of andere famosos tot zelfs El Rey Felipe en vrouwtje Letizia komen hier graag regelmatig enige vakantiedagen doorbrengen. Agua Amarga is een piepklein badplaatsje met mooi zandstrand in een grote baai en ook hier is het nu stillekes en verlaten en de weinige restos en barrekes zijn toe. De huisjes kunnen wel een laagje verf gebruiken ondertussen maar het heeft wel een zekere charme. De bewolkte lucht speelt wat spelbreker om mooie fotos te nemen dus rijden we verder door het natuurgebied. Tot aan de autopista doet het landschap een beetje mexicaans aan met glooiende heuvels en hier en daar enkele laagbouw witte haciendas.
Eens we Almeria voorbij zijn begint het te regenen en dit blijft zo tot we in Marbella toekomen. We cheken in bij de abus en bobo trakteert ons meteen op zelfgemaakt konijn zonder pruimen maar met patatten.
De anchoviskes, friscos, druiven, saucissen, gekookte eieren, spaanse en andere hespen, kiwis, blauwe en andere beschimmelde kazen, duvels en judassen kunnen we afslagen zodat we nog in onze zwembroek en naar het zwembad, jacuzzi en sauna kunnen.
Dinsdagochtend rond 10 u zijn we klaar om te vertrekken, de laatste regenwolken trekken weg en onder een regenzonnetje rijden we naar Mojacar.
Onderweg krijgen we nog enkele buien te verwerken maar eens we de kuststreek en badplaatsje naderen klaart het uit en checken we in bij Hotel Playa, een grappig familiehotelletje, waar we een kamertje hebben met terrasje en zicht op strand en zee. Ter verkenning doen we al een wandelingske langs de kust, zoals steeds hier druk verkeer langs het strand op de enige weg die hier langs de kust loopt. We gaan ook naar de iets verder in het binnenland gelegen oude pueblo Mojacar maar het is er doods en verlaten. De witte huisjes liggen er wat verzopen bij na de felle regenbuien die men ook hier de laatste dagen kreeg en buiten een hoop straatkatten is er hier geen kat te bespeuren. Via lange trappen en steile steegjes stappen we naar het hoogste punt en een groot plein waar wel wat terrasjes buiten staan.
Maar omdat het nog licht is wil ik liever een stuk van de weg die we morgen willen volgen gaan verkennen. Deze weg die zich door het nbatuurgebied van Cabo de Gato slingert staat bekend als een billenknijper wegens steile afgronden, kloven en haarspeldbochten. We rijden zo een 10 km ver tot in Carboneras aan de kust en draaien dan terug richting hotel, als L de weg ziet naar boven slingeren waar we net over reden en terug over moeten slaat ze in paniek. het wegdek steekt op veel plaatsen helemaal uit de rotsen enkel ondersteund door dunne betonnen balken die in de rotswand verankerd zitten, enfin dat hopen we toch. Ook zagen we onderweg na een bocht aan een smal brugje een auto die door de betonnen muurke was gevlogen de dieperik in zodat L alle mogelijke heiligen die ze kent en haar mommy ter hulp roept om te bidden voor een veilige terugtocht.
Het werkte perfect want we bereiken veilig ons hotelletje waar we beiden een warm badje verdienden.
Zondagavond begon het met gieten rond 20 u en het zou niet meer stoppen tot vanavond. Ook gisteravond liepen de eerste meldingen binnen van pueblos waar men de scholen ging gesloten houden op maandag wegens het aangekondigde noodweer dus dat het serieus was moest niet aan getwijfeld worden.
In onze regio heeft het rond middernacht eventjes lelijk gedaan met een zondvloed waarbij het lijkt afslof men ineens de ganse hoeveelheid water van het meer van Butgenbach over je dak uitkiepert maar dat was gelukkig van korte duur en verder bleef het overwegend bij non stop buien die soms fel waren maar meestal viel het mee. Het lijkt dat vooral de omgeving van Denia en Torrevieja - Murcia het meest water te slikken kregen. Maar ook hier waren op de gebruikelijke plaatsen de wegen onderbroken wegens ondergelopen of rotsblokken op de weg en weggespoelde stukken strand.
Afgelopen nacht dus slecht geslapen, door het getokkel van de regen maar vooral door het boomstammen doorzagen gesnurk van L. Dus rijden we in de ochtend met de auto naar de pueblo voor de krant en brood terwijl L in de farmacia haar zoveelste neusspray haalt zodat de komende dagen vermeden wordt dat half Marbella wakker ligt.
Met X gaan we met paraplu even de straat op en af, we hebben terug een klein bergriviertje en watervallen op weg naar de pueblo.
Daarna beslis ik de planning voor morgen aan te passen; ook in Guadix bijna 1000 meter hoog in de bergen regent het zonder ophouden en ik heb geen zin om in een grotteke te gaan zitten om te schuilen terwijl L haar moral onder het nulpunt duikt.
Dus boek ik een hotelleke in Mojacar aan de playa waar morgen en woensdag zon op het menu staat en rijden we van daar verder door naar Marbella.
Vanmiddag moest ik het regenweer trotseren want om 13 had ik een afspraak bij Imed voor een echo van mijn schildklier dit ter zesmaandelijkse controle. La doctora kon me meteen bevestigen dat er niks is gewijzigd in vergelijking met 6 maand terug dus kan ik nog blijven verder lopen zonder te laten snijden.
Om 15 u komt Mick de filter van het zwembad dichtmaken en daarna ga ik met X door de regenbuien tot in de pueblo en terug om ons beider beentjes wat te strekken, verder dan 8 km geraken we niet vandaag.
Vanaf morgen gaan we er een weekje vantussen, de volgende blog zal voor binnen een week zijn.
Zaterdagochtend stappen we onder een zwaarbewolkte lucht naar de pueblo, alles ligt er nat bij na een stevige plensbij die in de vroege ochtend langskwam. X haar grote vijand, de kat des huizes bij Ripoll, ligt op een stoel aan het tafeltje naast ons en ze verliezen mekaar geen seconde uit het oog.
Mick is voor de verandering nog is aan zijn auto aan het sleutelen, nu blijken zijn achterlichten niet meer te werken en ik spreek met hem af dat hij straks een kijkje komt nemen naar de filter van het zwembad omdat de rubberen ring waarmee die is afgesloten luchtbellen en water doorlaat.
We wachten tot de zon er doorkomt zodat de wegen opdrogen en ik la poderosa nog is van stal kan halen voor een klein toerke. Ondertussen kijken we wat TV en zien op het nieuws dat die lelijke dwerg die zich El Rey del cachopo liet noemen eindelijk werd gearresteerd. Hij bleek al een tijdje ondergedoken in Zaragosa, met valse naam, kaal geschoren kop en volle baard maar zijn scheve dikke neus en kleine gestalte van 1.51 cm deden hem door de mand vallen en hij werd verklikt door de uitbaatster van een klein restoke waar hij als kok werkte.
Het was te verwachten dat die geboren leugenaar alles ontkent en hoe zijn vriedinnetje, voor Heidi dat 25 jarige arm schaap uit Honduras afkomstig kan geen hulp meer baten, in stukken gesneden in een valies in één van zijn vroegere restaurants stond dat is hem een raadsel verklaarde hij. Enige efficiente foltertechnieken uit de middeleeuwen zouden hier wel op hun plaats zijn om deze absolute nitwit de waarheid te doen bekennen.
Rond de middag komt Mick wat siliconen aanbrengen op de filterkop en eens die opgedroogd zijn kan alles terug in elkaar gevezen één van de komende dagen. Het is nog steeds niet droog en de dreigende wolken zijn uitdrukkelijk aanwezig maar toch ga ik op pad met de Harley voor een half uurtje uitwaaien.
Voor zondag en maandag zijn de weersvoorspellingen rotslecht, veel en hevige regenbuien en vooral in de regio Valencia waar het afgelopen week al lelijk deed met overstromingen her den der. Maar L haar valies voor het thuisfront moet bij Sister Pat geraken dus rijden we zondagochtend, iets voor 9 u toch tot ginder en onderweg viel het mee met de nattigheid. In Valencia zelf giet het wel en nadat we de valies hebben afgeleverd en voor een gesloten deur stonden bij een nabijgelgen african shop besluiten we terug huiswaarts te komen en L haar geplande bezoekje aan haar kerk af te lasten.
Morgen maandag zou er tot 180 liter per m2 kunnen vallen hier in de regio dus afwachten of we met droge of natte voeten gaan rondstappen.
Hallo, met Ferdinand, zegt de stem aan de andere kant van de lijn; ik werd deze ochtend vroeg opgebeld door een spaans nummer maar aan de rare tongval kon ik per direct horen dat het om een Hollander ging.
Hij belde me terug omdat ik een boodschap had achter gelaten op zijn mobieltje toen ik reageerde op een advertentie eerder deze week voor iemand die een oppas zocht voor zijn hond tijdens de vakanties. Maar met Hollanders wil ik liever geen zaken meer doen en kan je maar beter uitkijken dezer dagen, voor je het weet ben je verwikkeld in een verhitte discussie met blokkeerfriezen, de mocro maffia of capuchontuig over roetpieten, Sint bedreigers en andere piethaters.
Dus wensten we Ferdinand veel mazzel in zijn verdere zoektocht naar een andere oppas en gaan met X naar de pueblo onder een zwaarbewolkte lucht, het is vochtig maar warm en buiten een paar druppeltjes blijft het droog.
Vandaag slagen we erin 10 km rond te stappen en om 17:15 vertrekken we naar de cine, ik wou graag de film Bohemian Rapsody gaan bekijken over het leven van Freddy Mercury, de als Farrokh Bulsara in 1946 in Zanzibar geboren rockzanger van de band Queen.
Met de productie van deze film werd al in 2011 gestart maar er waren heel wat problemen om het tot een goed einde te brengen wat begin 2018 eindelijk lukte. Het resultaat mag er zeker zijn, we vonden het geweldig en L weende tranen met tuiten wegens het tragische levenseinde van de supergetalenteerde en exentrieke zanger Freddie die op 45 jarige leeftijd stierf aan Aids.
Donderdagochtend regende het wel stevig door en ik ga met de auto en X naar de pueblo voor de krant en brood en we stoppen aan de sportvelden om X te laten lopen en wat gehoorzaamheidsoefeningen. Het kustgras voetbalveld werd helemaal heraangelegd dit jaar en ligt er netjes bij nu. L wil liever een grote sportzak gebruiken om haar bijeen geraapte spullen naar het thuisfront te sturen dus rijden we naar de chinese brolwinkel in Calp, maar de natte wegen zijn heel glad en als ik moet stoppen aan één van de ronde punten waar de weg naar beneden loopt om het verkeer door te laten komt er een gehaaste bouwvakker tegen te hoge snelheid afgevlogen en gaat bij het remmen aan het schuiven en knalt achterin mijn jeep.
Het was een stevige schok en we werden goed door elkaar geschud maar mijn trekhaak kon de camionette op afstand houden zodat mijn auto geen schade opliep, ik voelde mijn rug en nek die al een slagske kregen tijdens het over de trap vallen eerder deze week nog wat pijnlijker aanvoelen maar dat zal wel niks ernstig zijn en ook te maken hebben met de weersomstandigheden. Nadat ik de arme spanjool de huid heb volgescholden met mijn beste spaanse scheldwoorden en L in een deuk ligt van het lachen rijden we verder.
De regenbuien stoppen rond de middag maar in Benidorm waar de jaarlijkse Fancy dress party werd gehouden en waar zo een 35.000 verklede engelsen op afkwamen moet men toch de optocht met praalwagens afgelasten wegens te gevaarlijk.
Je zou voor minder gaan hopen dat die Brexit er snel aankomt en dat men die Engelsen verplicht van op hun eilandje te blijven.
Smiddag kunnen we buiten wat genieten van een waterzonnetje en doen we een blokje om met X voor het donker wordt.
Gisterenochtend maakten we een extra lus aan de ochtendwandeling en kwamen voorbij het schooltje in A La V rond 9 u als alle mamas hun kroost gaan afzetten, de gestresseerden rijden snel weer verder op weg naar het werk, de anderen zoeken een plekje op het terras aan één van de cafes in de buurt voor de koffie en klets. Het is grijs bewolkt vandaag en de mooie azuurblauwe lucht van de afgelopen dagen is weg en denkelijk voor een ganse tijd als we de weersvoorspellingen moeten geloven, het blijft wel zacht rond de 21 grados.
L maakt Akara, een soort gefrituurde bonen snack waarvan je geweldig winderig wordt dus ga ik naar het bos om nog wat omgevallen bomen in stukken te zagen en de gratis hout voorraad verder aan te vullen.
Terug thuis haal ik mijn kettingzaag uiteen voor een grondige kuisbeurt; Deze Stihl zaag is van uitstekende kwaliteit en zijn gewicht in goud waard, daarenboven is het zowat het enige machientje dat ikzelf uit en in elkaar kan vijzen zonder stukken over te hebben en ze werkt nog nadien ook. Een dikke pluim voor de ontwerper van dit toestel dat door zijn eenvoud en logica een voorbeeld is voor heel wat andere ontwerpers.
Men komt men buurman Mick zijn auto wegtakelen want hij startte niet meer, hij was al 3 dagen aan het sleutelen van smorgens totdat het donker werd maar kreeg ondanks zijn engelengeduld en zijn handleidingen over hoe je deze Ford helemaal uit elkaar kan vijzen het probleem niet opgelost
Tegen 18 u gaan we naar de shoppingcenter La Marina, dat was al lang geleden en L wou nog wat chanclas kopen om binnenkort op te sturen naar het thuisfront. Tot voor kort bleef ze hopen op een mirakel en dacht ze in deze periode zelf te kunnen gaan voor een bezoekje aan haar familie. Het is nu 5 jaar geleden sinds we er naartoe reisden en ze heeft nog niet durven vertellen aan haar mama en zussen dat het dit jaar niet meer gaat lukken. Dus gaat ze een valies met kleren en schoenen klaar maken en met iemand meegeven die naar ginderachter reist binnenkort.
In de grote sportwinkel Sportzone is het volledige uitverkoop, deze spaanse winkelketen fusioneerde onlangs met de engelse sportketen Sprinter en gaat voortaan onder die naam verder in een poging de concurrentie met Decathlon aan te gaan.
Voor een prikje kan ze hier 4 paar chanclas (teensletsen) op de kop tikken en bij H&M koopt ze nog wat ropa interior voor haar zusje. Als we naar de parking terugstappen struikel ik over de eerste trede van de trap en maak een onzachte landing.
Mijn rug en schouder kregen een krakske dus afwachten hoe de gevolgen hiervan gaan zijn de volgende dagen.
Vandaag woensdag kopen we geen krant maar lezen we bij ripoll bij de koffie de spaanse krant, weeral veel aandacht voor de misterieuze verdwijning van El Rey del Cachopo die sinds enige tijd van de aardbodem verdwenen is;
Deze uitermate louche en gladde 45 jarige "ondernemer" genaamd Cesar Roman Viruete, uitbater van een 5tal resto's met als specialiteit een streekgerecht uit Asturie "El Cachopo" heeft een verleden bol van oplichting, vervalsingen, afpersing, partnergeweld, wanbetalingen, schuldenbergen enzoveel meer fraais. Nadat hij verdween vond men enkele dagen later in één van zijn inmiddels gesloten restaurants een in stukken gezaagd vrouwelijk lijk zonder hoofd weliswaar maar het lijkt er wel sterk op dat dit zijn sympatiek vrouwtje Heidi Paz moet geweest zijn die samen met hemzelf vermist was. Ook zijn vaste bodygard blijkt onvindbaar en er wordt vermoed dat ze beiden naar het buitenland zijn kunnen vluchten waar ik hoop dat hij toch snel tegen de lamp zal lopen zodat ook hij kan worden in stukken gehakt en tussen een Cachopo worden gedraaid. Normaal zijn hiervoor 2 lappen vlees nodig waartussen kaas, hesp en eieren worden geplet en samen worden gebraden en gebakken.
Na de wandeling draaien we een wasmachientje terwijl L de opgeruimde dressing terug overhoop zet in een poging de valies voor het thuisfront zo evenwichtig mogelijk samen te stellen. Na de siesta is het weer tijd om nar de spaanse les te gaan.
We zijn met elf, de vaste karnavalzotten en ikzelf. Braven Hendrik heeft een nieuwe fleecetrui aan in een triestig grijs kleurke dat fel afsteekt bij het alweer verblindend kleurenensemble van zijn vrouwtje lelijke Ann die wat lijkt op een door de 2de kleuterklas aangklede en ingekleurde olifant in de circustent. Ze blijven me verbazen met hun domme vragen en ik ben wat blij als het 18 u is en dat we volgende week is een les kunnen overslagen.
Minder blij worden we van het weerbericht voor de komende week, elke dag regen temperaturen een stuk onder de 20.
Zondagochtend doen we eerst een toerke met X alvoor we ons klaar maken om met La Poderosa naar Bar Overdrive te rijden waar we om 10u afspraken. Het Bavarian ontbijt heeft niet veel succes, er zijn maar weinig kandidaten die van smorgens al weiss wurst, pretzels etc willen eten.
We willen samen naar Alicante rijden waar er aan de Playa de San Juan een bijeenkomst is van Harley rijders georganiseerd door de club van Alicante. Deze playa is de grootste van Alicante met een brede wandeldijk naast het grote mooie lange zandstrand en heel het jaar komen de alicantinos hier vooral op zondag wandelen, sporten, zonnen en eten en drinken. Vandaag kunnen ze zich ook vergapen aan de vele motoren, er zijn wat winkeltje en optredens. We rijden eerst de bergen in om via Relleu en Aigues naar de kust af te zakken; In de ochtend wa het nog wat friskes maar als we toekomen rond 12 u is het bakken en braden bij 23 grados en er wordt nog volop in bikini gesport.
Fred koopt een zonnebril, Suzy een nieuwe helm de anderen willen liever cervezas drinken terwijl ik Fanta limon verkies. Tegen 14 u zakken we af naar huis, sommigen gaan terug naar Bar Overdrive en ik rij met Suzy en Nick richting Altea.
Rond 16u30 ga ik L afzetten bij Clara want ze gingen een bezoekje brengen aan een ex collega die in Benissa woont. Na een siestake in de zon doe ik een wandeling met X langs de golf en iets voor 19 u zak ik af naar Calp waar ik Th oppik om iets te gaan eten. We willen naar Mama Leone gaan maar het gesloten dus kiezen we een andere italiaan; Om niet steeds hetzelfde te kiezen laten we La Rusticana links liggen, trouwens die rondrijdende trein werkt daar op mijn zenuwen en de uitbaatster kijkt nog scheler dan schele Vanderlinden zodat je nooit zeker weet of ze nu je bestelling opneemt of die van de tafel ernaast.
We gaan binenn in de rechtovergelegen Antica Roma en dit bleek een goede keuze, zowel Th zijn entrecote pizzalola als mijn pizza vaticana waren zeer lekker. Op de terugweg huiswaarts pik ik terug L op bij Clara.
Vandaag maandag is het nog steeds overwegend zonnig maar de temperatuur blijft op 21 grados steken, het gaat dus stillaan bergaf. Toch gaan we in korte broek naar de pueblo en daarna even met L naar Calp waar ze een product om haar haren te kleuren wil kopen. Aan het hotel Solymar staat het vol containers en zijn de renovatiewerken in volle gang. Rond de middag komt Th even langs waardoor X in haar nopjes is. Een siestake buiten mag niet ontbreken gevolgd door de avondwandeling langs urb Ravanell goed voor 11 km vandaag.
Vrijdagochtend staat er een harde westenwind die, ondanks er geen wolkje aan de lucht staat, het toch koud doet aanvoelen.
Na de pueblowandeling kom ik thuis en is L al aan het kuisen, beroepsmisvorming duidelijk; Buiten de krant verder lezen lukt niet want die vliegt weg dus ga ik maar naar Leroy Meerlin voor wat spullen voor de houtkachel te onderhouden en spring ook binnen in de nieuwe Decathlon voor een warme wintermuts. In de namiddag zwakt de wind af en halen we de 20 grados; Ik doe men siestake buiten en wordt gewekt door de bel; Men komt de nieuwe eetbak voor X leveren zoals beloofd; Het is terug de complete set met de 2 meetalen drinkbakkener bij dus we kunnen even verder nu. Th komt nog langs om X te groeten.
Zaterdagochtend is het zacht en na het halen van de krant en koffie ga ik erop uit met de scoot; L wil haar klerenvoorraad verder sorteren. Mijn eerste tussenstop doe ik bij La venta de Benifato, een resto in de bergen waar ik graag is zo gaan eten en ik vraag binnen of ik de kaart is mag bekijken; Hier kan je oa vlees op de Bbq eten die buiten wordt aangestoken terwijl ik een kijkje neem in hun winkeltje met streekprodukten. Verder veel streekgerechten typische kost uit de bergen op het menu zoals Olleta de blat of pelotas bordes. Het leuke gebouwtje dateert uit 1910 en diende indertijd als stop en rustplaats voor reizigers met paard en kar onderweg naar de kust.
Daarna wil ik proberen om van Benifato naar Sella te rijden via een wegje dat amper op de kaart staat en langs een meer dan 1000 meter hoge bergtop slingert. Een 2tal km voor de top stopt de asfaltweg en wordt het onverhard en ik twijfel om terug te keren of niet. Maar enig avontuur kan geen kwaad dus ik rij door en geraak vlot tot boven; aan de top staat er een pijltje richting Sella en dit blijkt toch nog 11 km ver te zijn en dit stuk weg is in minder goede staat met veel losliggende keien dus rijden we traag naar beneden.
We komen in een mooie vallei met zowel links als rechts hoge rotsen en dichte dennebossen. Je kan hier een speld horen vallen, zo stil en verlaten en waant je hier in het wilde westen of heb ik nu de laatste tijd teveel oude westerns gekeken. Af en toe een ruine of verlaten huisje, bij één ervan stop ik want dit heeft een leuke naam: L'arc del Canonge, wat dit ook moge betekenen.
Na de rit door de vallei kom ik aan in Sella, een iets grote bergdorp op 18 km van de kust op zo een 450 meter hoogte gelegen. De huisjes staan hier kris kras neergewakt tegen de rotswand en nog een goei 600 levende zielen wonen hier momenteel. Veel smalle en steile steegjes en trappen, via een langwerpig dorpsplein stap ik naar het hoogste punt, waar binnen de overblijfselen van een kasteelmuur een oud klooster staat, La ermita de santa Barabara daterend uit de 17de eeuw. Van hieruit heb je een geweldig uitzicht op de bergketens rondom, de vele terassen langs de bergflanken waar men amandelen, appelsienen en citroenen verbouwd en het dorp zelf. Ik zet me even op een bank in het zonnetje om wat uit te blazen. In één van de straatjes onderaan in het dorp zie ik precies een ezeltje staan tussen de geparkeerde autos maar als ik later afdaal om terug te keren naar de parking waar mijn scoot staat blijkt het een betonmolen te zijn. Ik heb duidelijk te weing gedronken onderweg. Ik trok hier heel wat fotos van leuke huisjes, winkeltjes, oldtimers etc en het is moeilijk kiezen; daarom heb ik nog een 2de blog gemaakt met enkel de fotos van Sella
Morgen gaan we met de Harley naar bar Overdrive waar er een Bavarian breakfast wordt gegeven door Mario de duitse uitbater van de bar en garage ernaast.
Woensdagochtend begint friskes en op het terras bij Ripoll wil X liever niet op de koude stenen gaan liggen naast mijn tafeltje, ze heft zelfs een voorpootje op terwijl ze neerzit om de koude tegels zoveel mogelijk te vermijden.
Maar eens de zon op krachten komt wordt het een aangename dag, L begint met het opbergen van haar berg kleren die in de dressing al een paar maanden aan het groeien was en een deel verdwijnt eindelijk in de lege kleerkast die ik vorig jaar kocht, een ander deel wil ze met de hand buiten wassen terwijl ze met het thuisfront telefoneert.
Ondertussen zaag ik wat plankskes en houtblokken op maat zodat ze in de houtkachel passen tot het tijd is om naar de spaanse les te gaan.
Enigzins tot men verbazing zijn we met veel vandaag, mijn bacterien hebben vorige week dan toch niet zoveel schade aangericht, enkel die flauwe kaasbol Pim is wat ziekjes thuisgebleven weet die ander kaasbol Toby te vertellen. Terug van een weekje afwezig zijn de antieke duitse koekoeksklokken Bruno & Ursula zoals steeds op hun paasbest uitgedost. Ook hippietante Willemina en Brave Hendrik & lelijke Anna zijn present waardoor ik al vooraf weet dat het tempo van de les niet hoger dan een traag slakkengangetje zal liggen. Braven Hendrik zoals steeds uitgedost in Fleece hemd en fleece debardeurke die normaal altijd op de eerste rij zit wil is van plek veranderen en komt toch wel vlak voor mij zitten met zijn kale paterskop en zijn lelijke Anna ernaast met een soort kleurenblollenbloes waar ge migraine van krijgt als ge er langer dan 5 seconden naar kijkt.
We beginnen met het verbeteren van de oefeningen die we thuis dienden te maken en zoals gevreesd vorderen we traag, Bij elk antwoord onderbreken ze de profesora om te vragen hoe en waarom?, of er ook een ander antwoord mogeliijk is enz, enz; Wat een bende mierenneukers, muggezifters en pierekes precies zijn de meesten hier toch; en dan zijn ze verwonderd dat we na anderhalfuur nog maar de helft verbeterd hebben terwijl bij mij de stoom langzaam uit men oren komt.
La profesora heeft er ook genoeg van en besluit de andere helft van de taken volgende week te verbeteren en nog wat conversaties te doen met als onderwerp het verschil in autorijden tussen de spanjaarden en andere landen in europa.
Mijn bijdrage tot het groepsgesprek is beperkt tot de opmerking dat ik meen dat dit verschil niet terug te vinden is tussen nationaliteiten maar vooral tussen mannelijke en vrouwelijke chauffeurs waarbij elke dag bewezen wordt dat vrouwen niet deftig met een auto kunnen rijden want daar zie ik voorbeelden genoeg van. Bij deze besluit de profesora wijselijk de les af te sluiten en mogen we 5 minuten vroeger naar huis. Ik had nochtans graag verder gediscussierd over deze materie vooral omdat ik me afvraag hoe het rijgedrag van Annegret Kramp Karrenbauer er zou uitzien. Deze Duitse politica, beschermelinge en waarschijnlijke opvolgster van Merkel is volgens mij een halve vent in vrouwenkleren en dus een moeilijk te plaatsen geval.
Na deze vermoeiende les heb ik wel zin in een kebap die ik in Altea afhaal.
Ook vandaag kregen we zachte temperaturen wel met wat meer bewolking; rond de middag gaan we even naar Calp om L haar check af te halen voor de maand Oktober en ze gaat in de bank ontvangen. De centen kan ze nog niet naar huis sturen vandaag en dat is gevaarlijk want op de terugweg naar de parking koopt ze al direct 2 paar schoenen.
We doen een siestake in de zon met een ijsje erbij en gaan voor de avondwandeling met X tot aan het waterdepot langs de Berniaflank waar ik even uitrust en geniet van de rust en kamlte hier terwijl X een paar grassprieten opeet.
Th begeleidde een fietstochtje vandaag en ook morgenvroeg is hij van dienst.
Maandagochtend begon nat en het bleef tot savonds regenen met na de middag wat hardere buien maar wel zachte temperaturen rond de 18 grados. L belt al om 12u30 dat haar laatste werkdagje eropzit en ze naar huis mogen nu de laatste klanten uit checkten en het hotel helemaal leeg en verlaten is.
Op kanaal Trece, waar men de ganse dag oude westerns speelt kijken we samen naar een western uit het jaar 1959; The hanging tree met Gary Cooper in de hoofdrol; mij blijft vooral het liedje met dezelfde naam als de film bij waarmee de film begint en eindigt; het is zo een deuntje dat in je hoofd blijft doordraaien: I came to town to search for gold, and I brought with me a memory....
Als ik me klaar maak rond 17 u om met de paraplu X uit te laten komt er een bestelwagen de oprit opgereden; het is een levering van hondenbrokken die ik bestelde via internet bij Zooplus want een zak is daar 10 goedkoper dan in de winkel; Tegelijk bestelde ik ook een plastiek voederbak met 2 kommen die op hoogte staan zodat het voor een hond gemakkelijker eten is zonder zich teveel voorover te moeten buigen. Als ik alles uitpak zie ik echter dat er een barstje zit aan de zijkant van de plastiek; Ik stuur savonds een mailtje en foto naar Zooplus en nog geen half uur later krijg ik al antwoord dat ze een nieuwe gaan opsturen en dat ik die met de barst mag houden. Van een goede service gesproken, enfin we zullen zien wat er toekomt één van de komende dagen. Ondertussen heb ik de barst al gelijmd en kan alzo deze voerbak al perfect gebruiken. In de straat staat er al een paar dagen een zwarte Audi scheef geparkeerd, die werd daar op een avond gedropt door een camion, raar want er is geen huis in de buurt waar er bewoners zijn.
Vanochtend is het droog maar er staat een frisse wind. Ik doe de pueblowandeling met X terwijl L is blijft uitslapen. Om 13u30 ga ik haar afzetten bij Clara en rijden ze samen naar Calpe waar de ganse kuisploeg samenkomt in een restaurant aan de vissershaven voor hun feestje. Voor 20 kunnen ze hier a volonte eten en drinken. Ik ga nog langs de Aldi en breng voor mij een wrap mee die ik samen met men smootie opeet en daarna doen we een siestake in de zon. Voor de avondwandeling ga ik met X naar Playa la olla en we wandelen tot in El Portet waar X op het keienstrand en zeewier kan rondcrossen want er is hier geen kat. Tegen 18 u belt L dat ze terug zijn en ga ik haar oppikken achter de hoek bij Clara.
Zaterdagochtend in de krantenwinkel vertelde de uitbaatster Isabelle me dat het dit weekend haar laatste werkdagen zijn en dat ze haar winkelruimte verhuurde aan de naastgelegen farmacia die alzo kan uitbreiden. Ze gaat wel een klein stukje voor haarzelf houden om gedurende een 4 tal maand, tijdens de zomermaanden een winkeltje te openen voor zwembad en strandspullen; zodoende gaat ze veel meer tijd kunnen besteden aan haar puberende tienerdochter en haar 92 jarige mama.
Mijn krant zal ik dus vanaf maandag 50 meter verderop moeten kopen, een beetje spijtig want ik deed regelmatig een spaanse conversatie met Isabelle en ik weet niet of ditmet de wat oudere abuela die de andere krantenwinkel uitbaat ook gaat lukken.
Ik wil men nieuwe helm wel is uittesten en rij met de scoot naar de markt in Jalon, veel volk vandaag en veel raar uigedoste schepsels zowel honden als vrouwen. Marie is er niet dus ben ik een dik half uur sneller rond dan anders en neem ook nog is een kijkje op de Mercat de la tierra, een marktje met streekproducten die elke eerste zaterdag in één van de steegjes in Jalon wordt gehouden. Ik kom naar huis met een boek van Stephen King, La torre oscura genaamd en welk mij 1 kostte.
Zondag kreeg L onverwacht nog een dagje vrij, recup van de gewerkte feestdag op 1 november zodat ze morgen maandag haar laatste werkendagje heeft. Ik doe in de vroege ochtend al een toerke met X en het is niet warmer dan 10 grados zodat ik zelf koude handen krijg. Goed ingepakt vertrek ik om 9:45 naar La nucia met La poderosa voor een koffietje te drinken met de aanwezige bikers. Mijn nieuwe helm is perfect en een groot verschil met mijn overige open helmen, met de klep dichtgeklapt heb je het lekker warm nu. Veel volk is er niet, Suzy zit in Zweden, Joery & Letty in Praag op Cannafest enz. Jan, Per en Fred gaan voor een toerke in de bergen maar daar pas ik voor, ik blijf nog even zitten voor een tweede koffietje met Tony, Pepe en Julian 2 spaanse Harleyrijders waarmee het leuk praten is. Daarna rij ik huiswaarts en geef La Poderosa een kleine poetsbeurt en spring op de scoot voor een ritje naar Calp waar ik om 13 u afsprak met Th om iets te gaan eten in El Pollo dorado. Ik neem mijn Volauvent en Th een halve kip. Gisteren had hij 170 km in het zadel gezeten als begeleider en was s avonds nog tot 23 u gaan babysitten op de kleine van Jurgen & Inge. Thuis installeer ik met buiten, in het zonneke is het zalig zitten nu en de temperatuur klimt boven de 20 grados. Als afsluiter doe ik een korte wandeling met X; vandaag blijven we steken op 7.2 km.
Op 1 november geen Belgische krant dus lezen we bij Ripoll de spaanse sportkrant Marca die wel elke dag verschijnt. Op de eerste pagina staat de nieuwe wonderboy van Real Madrid, de 18 jarige braziliaan Vinicius die afgelopen zomer voor 45 miljoen werd aangekocht. Van de vorige trainer, de koppigaard Lopetegui mocht hij helemaal niet meedoen en werd verbannen naar het tweede elftal maar nu de deze werd ontslagen mocht hij deze week wel opdraven in een wedstrijd voor de spaanse beker en toonde direct zijn grote talent waardoor hij door alle kranten nu de hemel wordt ingeprezen en de opvolger van Christiano genoemd. Afwachten of zijn schouders de vele verwachtingen gaan kunnen dragen.
Na de middag eten we een ijsje in de zon en na de pick up van L ga ik met X voor een toerke langs de golf waar men begonnen is aan de renovatie van een oud villatje, alhoewel er bijna niks meer van overblijft ondertussen.
Vanadaag vrijdag ga ik, nadat L werd afgezet, direct naar Alicante, een eerste tussenstop doe ik noodgedwongen onderweg in de natuur want rond 9 u is het ineens tijd voor mijn ochtendkakje; daarna stop ik aan de Ramblas voor een ontbijtje, tostada con tomate y pincho de tortilla en wandel voorbij de portal de Elche, een klein parrkje met in het midden een mooie oude kiosk omgeven door 4 torenhoge Ficus Macrophylla bomen. Ik wil naar de Harley garage in Alicante om te kijken of men mij hier een oplossing kan bieden om de mogelijke constructiefout aan de koppeling van La Poderosa onder garantie te herstellen. Via mijn chassisnr kan men checken of mijn motor op de lijst staat van diegenen waarvoor de vervanging van 2 onderdelen aangeraden wordt en dit is inderdaad het geval. Men heeft echter nog geen verdere info gekregen wanneer de wisselstukken hiervoor gaan beschikbaar zijn maar men kan me wel bevestigen dat ik het bij hen kan laten herstellen wat goed nieuws is. Ik koop er mij een helm die vooraan helemaal dicht kan geklapt zodat ik beter beschermd ben tegen de kou en breng ook nog een leuk hemd mee.
Om 15u30 haal ik L af en gaan we samen naar de Mercadona; na een korte siesta ga ik met X voor de 7 km lange wandeling langs finca santa Barbara en daarna kijken we met zen allen een westernfilm uit de oude doos: El vigilante de la digilencia uit 1954.
