De lente is nu wel degelijk begonnen want het weer blijft prima; Na de pueblo wandeling werken we verder aan het herstellen van de binnen en buitenkant gevel waar na het verwijderen van het afvoerkanaal van de oude gaskachel een grote opening zit.
Ik zaag binnen en buiten de buis af gelijk met de muur maar laat een stuk van de buis in de muur zitten zodat dit kanaal kan dienst doen als bijkomende verluchting; aan de buitengevel plaats ik een rooster met muggengaas dat open en toe kan indien nodig.
Daarna plaats ik op het terras bij het zwembad de voet van mijn hangparasol al terug want het zonneke begint na de middag stevig te branden.
Ik verhuis dan ook naar achter om in de schaduw wat in mijn spaanse boek te lezen waar ik een week geleden ofzo aan begon, een politieroman genaamd Un barco cargado de arroz hetwelke gaat over een seriemoordenaar die het gemunt heeft op bedelaars en daklozen die op straat wonen.
Tegen 5 gaat L mee wandelen naar playa la Olla, daar was ze dit jaar nog niet geweest en daarna stoppen we nog efkes aan de Masymas, ik blijf met X wachten in de auto terwijl L haar boodschappen haalt.
Tegen zonsondergang zijn we terug thuis en de laatste dagen is deze steeds zeer kleurrijk, ik vond een paar fotos getrokken vanin C met mooie rode kleurtjes
Vannacht had het efkes hard gaan waaien waardoor er een nieuwe lading geel pollenstof werd aangevoerd.
Maar tegen de ochtend was alles rustig en scheen het zonneke onbelemmerd op deze eerste dag van de maand Maart
Voor ik met de scoot naar de supermercado kon diende deze wel eerst gepoest want hij zat ook onder het gele stof.
Na de middag knapte ik verder wat karweitjes op, ik nam de leidingen weg van de gaskachel die vroeger aan de ingang stond en maakte de opening in de muur waar de leiding doorheen liep dicht.
Tegen 17 u ging ik met X nog is naar de watertoren tegen de Bernia flanken voor een flinke wandeling / klautertocht en dat bracht ons staptotaal vandaag op 14.3 km en 81 verdiepingen.
Om iets na 7 u vertrokken naar de aeropuerto en onderweg stonden we efkes in de file, er was een ongeluk met 3 wagens, maar geraakten toch op tijd op de bestemming; Ook op de terugweg was het filerijden, een kijkfile deze keer zodat ik tegen 9 u maar direct naar de pueblo reed voor de krant en brood en koffietje.
Toen ik thuiskwam ging X direct op zoek waar Th gebleven was maar ze kon hem niet meer vinden. Na het ontbijt ging ik aan de slag om mijn schoenkast verder af te werken zodat ze een van de komende dagen of weken kan worden geschilderd.
Ook vandaag werden we verwend door het zonneke, ze brandde redelijk hard en de temperatuur liep aardig op tot boven de 20 grados: Idelaal om alles open te zetten en te laten verluchten en uitdrogen; ook in het appartement zag ik schimmelvorming onderaan een muur dus das nog een gevolg van de gota fria geweest.
Na nog wat kuiswerken was het tijd voor een siestake en kon ik de laatste cornetto opeten in het zonneke smaakt dat altijd beter. Ook L's pasta aten we buiten en daarna ging ik met X op pad voor de avondwandeling richting Ravanell.
Daarna kon ik de boiler in het jacuzzihuisje terug aan de praat krijgen zodat ik men eerste douchke van het jaar buiten kon nemen.
Ik ben benieuwd of het mooie weer stand gaat houden in Marzo
Na het optrekken van wat ochtendbewolking kwam de azuurblauwe lucht al snel tevoorschijn en de zon kon onbelemmerd gaan schijnen de ganse dag zodat de temperaturen opliepen tot boven de 20 grados; met voorsprong de beste dag van het jaar dus zo mag het verder gaan.
Onderweg naar de pueblo kwam ik de stokoude abuela weer tegen, de laatste tijd schokt ze nogal dikwijls heen en weer van de pueblo naar het bos en keert tlekens terug met een grote stapel takken onder de arm voor haar vuur thuis.
Th vertrekt al vroeg voor zijn laatste trainingstochtje van deze vakantie, hij ging nog is meerijden met een groepje vanuit C. Als ik een wasmachientje insteek in het appartement zie ik dat zijn kamer er weer zoals gewoonlijk netjes en ordelijk bijligt:
Ik neem na de wandeling mijn hoge drukreiniger ter hand in een poging het gele pollenstof weg te spuiten van het terras en muurtjes errond. Ook de ramen en luiken moeten weer gepoetst.
Daarna rusten we uit in het zonneke en ook als Th terugkomt installeerd hij zich op het terras. Met X ga ik het blokje om, ze is wat sneller moe nu het warmer is.
Omdat mijn waardebon bij Macdo maar tot eind van de maand geldig is gaan we naar Albir voor een menuutje en Th doet er nog een McFlurry bovenop.
Tegen 19 u kleurt de horizon mooi oranje rood tijdens de zonsondergang.
Morgenvroeg iets na 7 vertrekken we naar A om Th aan de aeropuerto te droppen.
Na een korte ochtendwandeling met X vertrek ik rond 9u30 met de motor en Th om 10 u voor een 100 km fietstochtje richting Javea.
Nadat we samenkomen met de andere bikers besluiten we ook richting Javea te rijden, op de dijk aldaar is er een bikersbar Octopus genaamd met goei muziek.
Het is druk onderweg, zondag en begin krokusvakantie met veel fietsers zodat men biker amigos zich weer druk maken over te traag rijdende weggebruikers.
Na Javea stoppen we op de terugweg nog in Grizzlys en daar neem ik afscheid want de anderen gaan nog samen eten in Chinees resto Bamboo genaamd maar ik wou mlet Th naar La Nucia waar er een wedstrijd van het spaanse kampioenschap trial werd georganiseerd. Maar tegen we in La N toekomen zit de wedstrijd er al op en staan de deelnmers vertrekkensklaar; Dus dan gaan we maar naar Charlies om een pizzake te eten en kunnen terwijl naar de voetbaltopper Atletico Madrid - Barcelona kijken.
Terug thuis doe ik nog een toerke met X maar geraak vandaag niet aan meer dan 7 km en als we terugkomen blijkt Th al afgezakt naar beneden, zijn blaffeturen vielen al toe.
De zonsondergang verdwijnt achter de wolken maar vanaf morgen zou het zonnig en + 20 grados worden
Vanmorgen gaan we vroeg naar de pueblo voor de weekend kranten en stokbrood en als ik terugben is Th ook al weg voor een fietstoerke langs de kust tot in Moreira en terug.
Daarna ga ik efkes langs de markt in Jalon en stop bij het app in C, men is er aan het aangrenzend perceel bezig een ingestorte muur door de gota fria van vorige maand te herstellen, deze kwam toen gedeeltelijk in het zwembad van het naastgelegen appartementsblok terecht. Het weer is niet veel soeps vandaag, slechts 13 grados en een dik grijs wolkendek hangt laag over de bergtoppen; we krijgen de zon maar af en toe te zien voor een paar minuutjes en het is heel vochtig.
Rond 14u30 vertrek ik met Th terug naar Jalon, maar deze keer naar de cycling bar Velosol genaamd om naar de eerste wielerwedstrijd op Belgische bodem van het jaar te gaan kijken op het grote scherm dat hier hangt. In deze bar, waar men ook fietstochten etc organiseerd staat alles in het teken van het wielrennen met veel fietsatributen als decoratie.
Th vind dit precies een leuk idee om in Calp zoiets gelijkaardigs te openen.
Ik bestel er een croque monsieur en Th eet de helft mee op.
Na de finish keren we huiswaarts en stoppen aan de supermercado waar Th zalm koopt om bij zijn pasta te eten die hij vananvond wil klaarmaken.
Ik doe nog een toerke met X door het bos omhoog zodat ik aan men 10 km stapplezier geraak.
Morgen gaan we nog is motorrijden, de eerste keer van de maand februari of het zou moeten zijn dat het weer terug stokken in de wielen steekt.
Binnen een half uurtje, of kan ook iets later worden want L is nog in volle voorbereidingen, vertrekken we naar de ciné om naar de nieuwste spaanse film "Es por tu bien" te gaan kijken; Th gaat niet mee en blijft op X passen thuis want hij is bang dat hij er niks van gaat begrijpen zonder ondertitels.
De film gaat over drie vaders die samenspannen om hun dochters, die alle drie met hun eerste liefje thuis kwamen, op andere gedachten te brengen want ze vinden de drie vriendjes een absolute ramp en vrezen dat hun dochters toekomst de dieperik in gaat als ze niet ingrijpen.
Vanochtend had het af en toe wat geregend maar tegen 10 kon ik naar de pueblo stappen zonder nat te worden en Th vertrok voor een fietstoerke richting col des rates want er was droog weer voorspeld de rest van de dag.
Terug thuis ging ik met de scoot naar A om mijn mailbox huur voor 2017, zijnde 20 Euritos te betalen; toen ik er vertrok begon het weer te druppelen en stuurde Th dat hij nat en onderkoeld in de bergen was gestopt om iets te gaan drinken et eten.
Onderweg naar huis gingen ook hier de sluizen even open, slecht een kwartierke maar genoeg om volledig doorweekt te arriveren, zelfs mijn onderbroek kon ik uitwringen.
Th had in de bar waar hij was gestopt een rol keukenrol uit het WC gebruikt om onder zijn kleren te steken tegen de nattigheid en kou maar geraakte toch veilig thuis.
Er was dus wel wat poetswerk achteraf en ook alle (witte) koerskleren moesten in de was.
In de late namiddag werd het droog en klaarde het een beetje uit maar geen zon te zien zodat ik met X wat ging oefenen aan de sportvelden.
Het is nu 20u30 en ik ben met Th terug van een restaurant bezoekje aan Il Gardino Nova Bussola in A La V. Dit italiaans restoke verhuisde in januari naar hier en ik was er in december met Th, Ta & St al is gaan eten op hun oude locatie toen nog.
Ze zijn nu gevestigd in een grote villa in een doodlopend straatje met groot teras en tuin dus dat wordt meer iets voor in de zomer; binnen is het nogal aan de stijve kant en ook het personeel, allen in het pikzwart uitgedost loopt mekaar voor de voeten terwijl de baas, een kale italiaan met onmisbaar strikje in het hemd achter iedereen zijn veren zit en constant commentaar heeft op hun doen en laten. Daar zou ik nog geen 5 minuten kunnen mee samenwerken of ik had al bord spagetti over zijn kale knikker gekieperd.
Maar we kwamen om het eten en dat was zoals gewoonlijk wel zeer lekker, vooral de pasta parmesana die aan tafel wordt afgewerkt is een aanrader;
de desserts vonden we wat te duur dus gingen we erna nog naar de MasyMas voor een doos cornetto's en konden we ons desertje thuis eten.
Th en L kijken samen TV naar de serie Big Bang theory terwijl X op zeen kauwbeen sabbelt.
Zoals werd verwacht begon de dag met wat gedruppel en tegen achten ging het efkes wat harder regenen, de hoeveelheid sahara zand die meekwam met de zuidelijk zachte lucht viel wel mee, het was vooral een soort gele stuifmeel stof van de bomen die alles vies maakte. Onderweg naar de pueblo waren de katten ook aan het schuilen maar het stopte snel met regenen zodat Th tegen 13 u een fietstoerke kon maken; hij ging naar Alf del P bij een fietswinkel / verhuur / organisatie is een kijkje nemen want ze zoeken daar nog versterking in nhun personeelsbestand.
Na de siesta begon ik aan het poetsen van de terrassen en het kuiswater zag echt geel van kleur nadien.
Vanmorgen op het terras bij ripoll zag ik hem voor de tweede keer, een andere Belg waar ik niet bepaald vrolijk van wordt; rode schoentjes en rode jacquetta met sjaaltje en homo coiffeurmaniertjes van hier tot in Tokyo, deze uitdrukking gebruikt hij om de 2 minuten zelf maar ik twijfel of hij Tokyo weet liggen. Vorige keer zat hij er met een engelse mevrouw, nu met een andere Belgische man en steeds heeft hij het hoge woord en je kan hem tot aan de andere kant van de pueblo horen praten of moet ik eerder zeggen zagen.
Want als je hem bezig hoort deugt er hier niks, de spanjaarden zijn lui, oplichters, te dom om dood te doen enz. Wat hij hier komt zoeken weet ik dus niet maar ik hoop dat hij snel terug vertrekt of dat ik hem niet teveel meer tegenkom maar hij blijkt hier wel een huis in de buurt te hebben dat hij laat renoveren en wat maakte hij een kabaal dat zijn rolblafeturen niet tegoei werkten naar zijn goesting.
Dus waren we snel terug thuis en lazen de krrant tijdens het ontbijt; ondertussen was Th al vertrokken naar C om ginder een fietstochtje mee te rijden.
Om 13 u ging ik naar het vertaalburo om de documenten die ik uit B meebracht te laten vertalen en deed wat inkopen in de mercadona.
De zon geraakte niet doorheen de wolkensluiers maar het werd wel 20 grados of was het aan een voorbode van wat er morgen aankomt; de wind komt uit het zuiden en hij brengt voor morgen samen met wat regen een hele lading vers Saharazand mee als we het weerbericht mogen geloven. Dus gaan we weer flink mogen poetsen denkelijk.
Tegen 15 was Th terug, hij had zijn fietsgroep na een tijdje verlaten want ze waren met tamelijk veel en het tempo was aan de trage kant, hij maakte de 100 km vol maar moest onderweg toch stoppen voor extra proviand en op de col des rates bleef hij liefst 6 min onder zijn snelste tijd van vorig jaar dus de conditie is niet meer wat ze geweest is.
Ik doe nog een avondwandelingske met X door het bos maar hou ze aan de lijn want er zijn terug processierupsen gesingaleerd
Vanmorgen wat vroegeer naar de pueblo voor brood en krant zodat ik op tijd terug was om Th af te halen in Beni busstation.
Een katje deed wat evenwichtkunsten op een tuinafsluiting.
Om iets na 11 u kwam de bus met TH toe in Beni en reden we samen naar huis en na het laat ontbijt ging hij direct aan de slag met zen fiets in orde zetten.
Ik deed wat opruimingswerken in de tuin en zaagde nog wat houtblokken terwijl Th vertrok om zijn eerste fietstochtje te maken.
Tegen 15u30 vertrok ik naar de spaanse les en daar was niks speciaals te melden, Heinz doet nog steeds hard zijn best om op alle vragen het foute antwoord te geven etc.
Volgende week is er geen les wegens semana blanca zoals de krokusvakantie of carnavalverlog hier genoemd wordt.
Tegen 7 wandel ik met Th naar de pueblo en willen we de nieuwe italiaan uit proberen die onlangs naar hier verhuisde van de baan naar A maar dinsdag bleek hun sluitingsdag zodat we in de Meliton binnengaan en ik de vis van de dag eet en Th een soort visstoofpotje. Beiden erg lekker en we stappen terug langs de golf omhoog in het donker naar huis.
Na de pueblowandeling ga ik langs het appartement in C om een donsdeken op te halen voor Th want de nachten zijn nog steeds aan de koude kant.
Het is zonnig maar er staat een koude noorderwind het grootste deel van de dag waardoor de temperatuur op 16 grados blijft steken.
Thuis draai ik een wasmachientje en als ik wat later in de tuin werk verlies ik X even uit het oog, nu mijn beide buren op hetzelfde opgenblik een paar dagen weg zijn dacht ik niet dat ze ervanonder zou muizen maar neen dus.
Roepen helpt niet, geen hond te zien en ook L haar geroep brengt geen oplossing dus spring ik in de auto en begin rondjes te rijden op zoek naar de verdwenen viervoeter.
Ik ben aan mijn 2de toerke bezig als L belt, nadat ze met haar speelballetje met pieper had liggen lawaai maken kwam X uit het bos naast mijn engelse buur gelopen en voor ze binnen kwam ging ze al aan het sluipen en verdween onder de tafel goed wetenende dat ze iets had uitgespookt dat niet door de beugel kan. Uiteindelijk was ze meer dan een dik half uur op stap geweest
Ik laat ze in haar bench de rest van de middag en tegen 17 u neem ik haar mee voor wandelingske aan het strand van La Olla;
Morgen komt Th aan en dan heeft ze een nieuw speelkameraadje.
Deze ochtend begon ik de dag met braaksel opkuisen, X had vannacht overgegeven en ik had me overslapen zowaar want het was al bijna 9 uur toen L me vroeg of ik al was opgestaan en terug in bed was gekropen.
Dus na het poetsen hadden we energie om een grote ochtendwandeling van 6 km te maken langs het bos aan de Bernia flanken en iemand had daar een verkeersbordje neergezet maar ik zou niet weten waarom.
Terug thuis is L ook al op want elke zondagochtend als we niet naar Valencia gaan volgt ze via youtube live de service vanuit de hoofdzetel van haar kerk in Benin City waar haar ouders wonen. Haar "papa", Apostel Johnson Suleman genaams is een geweldige entertainer, beetje combinatie van een stand up comedian met voetbalcommentator uit latijns America en een groot liefhebber van kleurrijke kostuums. Vandaag was hij in het kanariegeel.
Dus wordt er in de living gezongen, gedanst, gelachen, geweend en geapplaudiseerd voor het zoveelste mirakel etc.
Ik lees mijn krant in mijn buro met de deur dicht en bij de open haard want de zon laat het afweten en zit verstopt achter een grijs wolkendek.
Daarna zet ik het appartement wat op orde tegen dat Th toekomt overmorgen.
Maar het blijft droog de ganse dag en na de middag worden de opklaringen breder.
Na een uitgebreide zondagmiddagsiesta ga ik met X nog is op stap en halen we 13 km vandaag; erna had ik zelfs nog energie over om de ramen te poetsen.
Wat was X blij me terug te zien vanochtend, eerst ging ze plat op haar buikje liggen, daarna ging ze rondjes spurten en wou niet van men zijde wijken, L was ook blij maar iets minder uitbundig, zij heeft een stevige hoest opgeschaard en mijn meegebrachte vicks bollen en Thee zullen van pas komen.
Na de krant te hebben gelezen die ik in Ali airport had gekocht ging naar de mercadona voor de voedsel en drank voorraad thuis terug aan te vullen.
In de zon was het zalig buiten zitten en ik deed een klein siestake in de zetel. 5 u is nogal vroeg om op te staan en ik had gisteren in Bxl 12 km gestapt om overal te geraken waar ik moest zijn dus een beetje recup kon geen kwaad
Het beste vond ik toch mijn bezoekje aan Yamahu Santasu, het japanse restoke waar we vroeger veel naartoe gingen. In dit piepkleine restoke heb je het gevoel in Tokyo te zijn aanbeland en de kwaliteit van het eten is er top zodat alle in Belgie werkende en verblijvende Japanners hier de deur platlopen. Vlakbij is Matonge waar ik een stop maakte om Black castor oil te kopen dewelke L gebruikt om haar krullenbol te onderhouden. Ook het station van Vilvoorde is een attractie op zich maar dan in negatieve zin, wat een bouwval is dat.
Aan het centraal station in Bxl waar ik afstapte veel Para commandos, dat was de eerst keer voor mij dat ik deze in het straatbeeld tegenkwam, toen ik een beetje later een koffietje dronk in een snack bar stonden zij er ook terwijl ze over de NBA aan het praten waren om de tijd te doden. Om vrijdagavond mijn tijd te doden brcht ik een bezoekje aan de nieuwe Harley winkel in Vilvo
Mijn terugvlucht vertrok stipt op tijd en ik zat als eerste op het vliegtuig want had priority zetel aan nooduitgang geboekt zodat ik men beentjes kon strekken; De andere zetels aan de nooduitgangen werden ingenomen door iets corpulentere landgenoten die daar ook wouden zitten om meer plaats te hebben, enkel was er eentje met een gebroken arm in een soort schouderverband en aan mijn kant een 150 kg wegende man met krukken. Iedere keer als hij zich verzette schokte de vlieger heen en weer had ik de indruk Daarmee hoor je dus niet eigenlijk thuis aan de nooduitgang want alles zit gegarandeerd geblokkeerd maar de overwegend Italiaanse crew van Ryanair zag er geen graten in, het moest vooruitgaan dat was alles. Ik was al blij dat we in Alicante landen en niet op één of ander Italiaans vliegveldje. En in tegenstelling tot de heenvlucht zaten er geen krijsende kids achter mij zodat ik toch een dutje heb kunnen doen.
Thuis maakte L rijst en kip met salsa de crema de cacaheutes, één van mijn lievelingsschotels.
Vanavond ging ik met X door het bos voor een niet te lang wandelingske want ik ga straks nog naar LaN voor een muziekoptreden in ons bikerscafe aldaar
Rond 3u30 vannacht begon X te blaffen, het is volle maan en toen ik opstond stond ze met rechtopstaande haren aan de glazen schuifdeur naar het terras; ik liet haar buiten en zag dat de lichten van de oprit, waar een bewegingsmelder staat aan waren, dus denkelijk hadden we katten op bezoek; X deed haar inspectiertoerke rond het zwembad en bleef met haar neus in de lucht lopen.
Na 5 minuten liet ik haar binnen en ging terug slapen maar een paar minuten later was het weer van dat, blaffen zonder ophouden dus terug eruit en ik liet ze weer buiten, nadat ze op het verhoogd terras was gesprongen ging ze aan het grollen en blaffen, ze had duidelijk iets verdacht gezien, toen ik een kijkje nam zag ik dat ze aan het blaffen was op zelfs 2 indringers, namelijk de 2 engeltjes die daar aan de buitenmuur hangen boven hett raam, met het licht van de volle maan zagen die er ineens geweldig verdacht uit en ik moest X mee naar binnen nemen voor ze kalmeerde. Gelukkig bleef het daarbij en werd het de rest van de nacht rustig.
Onder een blauwe lucht en volle zon vertrekken we naar de pueblo maar het is toch maar friskes want er staat terug een venijnige noorderwind die gans de dag zou blijven doorrazen, in de zon en uit de wind was het zalig maar de koude wind zorgde ervoor dat we niet in de buurt van de 20 graden geraakten en die temperaturen zijn zover als ik kan zien op het weerbericht nog steeds niet in zicht; wat een verschil met vorig jaar toen we in Februari al is 28 grados haalden.
Een tijdje terug kocht ik een soort zaaghoek om de profielen in verstek te kunnen zagen die ik in het appartement in C zaagde maar omdat ik die toch niet meer nodig ga hebben had ik hem teruggebracht naar de winkel en mijn centen teruggevraagd en ik kreeg hiervoor uiteindelijk een waardebon van 34.80 in de plaats. Gisteren zag ik toevallig dat deze bon maar een maand geldig bleef dus ging ik met de scoot richting C om aldaar mijn bon te gelde te maken door een keukenmixer te kopen van 33,90 zodat ik nog 0.90 cent terugkreeg en bovendien L heel tevreden is met haar nieuw speelgoed.
Nadat ik de krant las buiten in de zon maar met een fleeske aan werkte ik verder aan mijn schoenkast en zaagde de schappen uit de wandpanelen van de ingemaakte kast die ik vorig jaar demonteerde in de slaapkamer boven.
Nu nog alles vastvijzen en een schoon coleurke op schilderen en klaar is kees.
Mijn rugzakske gemaakt voor morgenvroeg en een avondwandelingske met X gedaan door het bos goed voor een staptotaal vandaag van 12,01 km
Vanmorgen zag het weer er veelbelovend uit, zo goed als geen wolkje aan de lucht en de zon was vroeg van de partij, wel was het geweldig vochtig, de terrassen en straat waren kletsnat en binnen dropen de druppels van de ramen.
Om 10 u had ik afspraak in C bij het immokantoor en L ging mee om een voorraad vlees en andere ingewanden in te slaan zodat ze haar potje kan koken de volgende dagen want vanaf donderdag kom ik tot zaterdag naar Belgica om documentos uit mijn kluis te vissen.
Onderweg de gebruikelijke verkeersopstroppingen wegens het groot aantal wielertoeristen op de baan die zo goed als gans de rijweg innemen en iedereen verplichten tegen 20 km/u aan te schuiven zodat je op het traject naar C driedubbel zo lang doet als normaal.
Maar we waren op tijd vertrokken dus was ik stipt op tijd ter plaatse. Nadat ik de nodige paperassen had afgegeven ging ik L terug oppikken en kon ze aan haar kookkunsten beginnen; ik was blij dat ondertussen het zonneke volop scheen zodat ik buiten kon zitten om de krant te lezen want binnen was de geur niet te harden. X doet een poging tot pootje baden
Na een korte siesta reed ik met de scoot richting La N voor de spaanse les; er waren 2 nieuwe leerlingen, een Hollands koppel en verder de gebruikelijke vaste klanten.
Bij het spaanse spreekwoord "el habito hace el monje" wat men zou kunnen vertalen als "de kleren maken de man" probeert de lerares tot 5 x toe aan Heinz uit te leggen wat dit betekend maar telkens volgt zijn zelfde reactie "No comprendo" Wat is dat toch een domoor die Duitse oldtimer en het verwondert mij dat hij blijft naar de les komen; als je in het 2de jaar nog niet weet wat La guitarra betekent is de situatie vrij hopeloos.
Na de les ga ik wat kauwbenen kopen zodat X rustig kan worden gehouden tijdens mijn afwezigheid en stop ik aan Charlie's voor een pizza met dezelfde naam.
Ik ben nog juist voor het donker thuis en laat X even in de straat lopen; vandaag halen we slechts 5.3 stapkms, een dieptepunt. Morgen gaan we voor het dubbele.
Vanmorgen was het aan het regenen, een eerder zacht buitje maar er kwam wel een lading rood saharazand mee aangewaaid uit het zuiden zodat alles onder de smurrie zat, het goede nieuws is dat de wind nu gedraaid is en toch ook warmere lucht uit zuidelijke richting meebrengt.
Tegen 10 u begint het op te drogen en ga ik met X naar de pueblo voor de krant en brood, sinds zaterdagochtend heeft X niet meer gegeten en ze wil elke grasspriet die ze tegen komt opeten, er ligt duidelijk iets op haar maag.
Onderaan de muur is Apobersa aan het werk, deze firma zorgt oa voor de watervoorziening in de buurt en de naam komt van Aguas potables de Bernia.
Sinds een tweetal weken was het heldere water dat uit de bergen naar beneden stroomt van uitzicht veranderd en ons bergriviertje kreeg een vieze bruine kleur daar waar het water samenkomt met een beekje vanuit de baranco komende van een hoger gelegen urbanisatie; Aan de geur te rieken was er duidelijk iets mis met een rioleringsbuis daar in de geburen. Hopelijk krijgt met dit snel opgelost en wordt het riviertje voor zolang het nog blijft stromen terug helder.
Terug thuis spuit ik het terras schoon met de tuinslang maar dat sahara zand laat zich niet gemakkelijk verwijderen dus ga ik nog is met de dweil rond; daarna geef ik de binnenkant van de auto een schoonmaakbeurt en na het lezen van de krant buiten in het zonneke doe ik een klein dutje; tegen 17 u begint het te onweren en gaat het efkes hard regenen, als het wat gekalmeerd is ga ik nog een blokje om met X die langzaam terug op krachten komt en na thuiskomst eindelijk haar bakje verse korrels opeet.
Nu nog mijn huistaken afwerken voor de spaanse les van manana.
Nadat we ons gisterennamiddag door het drukke zaterdagverkeer in Valencia hadden geworsteld en ons hotel hadden gevonden konden we door achterwaarts in een enkel richting straat te rijden toch in de ondergrondse parking geraken.
Daar bleken zo goed als alle beschikbare plaatsen waar mij autoke zou inpassen bezet zodat ik me maar op een gereserveerde plaats van Volvo zette en omdat die Zweden meestal nogal toffe peren zijn bleef ik er gans het weekend staan zonder problemen.
Tijdens het inchecken lieten we X nog even in de wagen om de max. 10 kg regel te omzeilen en konden erna met haar rechtstreeks met de lift van de parking naar de kamer op het 2de verdiep.
We gingen eerst naar L haar favoriete african shop voor wat etenswaren inkoop en savonds deden we een blokje om wandeling en zagen vlakbij zowaar een frietshop alwaar we patatas Belgas en een kebab afhaalden om in de kamer op te peuzelen.
Ook vlakbij het hotel ligt Mestalla, sinds 1923 het nu wat ouderwetse aandoende voetbalstadium van FC Valencia, ooit het succesvolle en sportieve uithangbord van de stad en van zijn fiere supporters Los Ches genaamd maar ondertussen afgelgelden naar een club in volle crisis vechtend tegen de degradatie. In 2013 dreigde de club al eens bankroet te gaan, het plan om een nieuw stadium te bouwen (kostprijs 350 miljoen ) buiten de stad en dit te financieren met de verkoop van het oude stadium was door de vastgoedcrisis in het water gevallen en de bouw van Nou Mestalla die in 2007 begon werd een eerste keer stopgezet in 2009. In 2011 werd een akkoord gevond met de spaanse bank Bankia om verder te bouwen maar dan aan een serieus afgeslankte versie maar ook dit liep wegens financiele problemen spaak.
In 2014 bleek de redding echter nabij, een miljonair uit Singapore genaamd Peter Lim koopt 70 % van de aandelen van Valencia voor een slordige 200 miljoen en belooft de traditie club terug succesvol te maken en het nieuwe stadium operationeel binnen de korste keren en zeker voor 2019 wanneer de club zijn 100 jarig bestaan viert.
Zijn eerste beslissing is de benoeming van een nieuwe presidente en zakenkennis van hem; Miss Layhoon Chang krijgt groen licht om alles in goede banen te leiden, Zij heeft dan misschien wel meer dan 15 jaar ervaring in businessmanagement in allerlei sectoren maar van voetbal heeft ze duidelijk geen kaas gegeten blijkt al snel. Het gaat snel bergaf met de sportieve prestaties en de ene vreemde beslising na de andere wordt genomen meestal vanuit Singpore want Peter Lim laat zich niet meer zien in Valencia.
De club wordt een echt trainerskerkhof, dit seizoen alleen 3 x gewisseld en telkens moet die arme hulptrainer overnemen, andere clubiconen worden opzijgeschoven, spelers komen en gaan de slechtste transfers zijn niet bij te houden met als gevolg supportersopstand en betogingen tegen de nieuwe eigenaar. De geldkraan wordt dichtgedraaid en de bouw van het nieuwe stadium blijft nog steeds stilliggen en geraakt nooit meer klaar voor 2019. Je vraagt je dan ook af waarom zo een toch succesvol ondernemer als Peter Lim aan zo een avontuur begon en welk plezier hij daarr aan kan beleven als de resultaten zo bergaf gaan en men in Valencia ondertussen je bloed kan drinken. Toch blijft hij voorlopig koppig weigeren op te stappen, waarschijnlijk wil hij eerst wat van zijn investering terugkrijgen maar ondertussen gaat de club de dieperik in.
Nadat we hadden uitgechekt zet is L af bij de kerk en ga met X langs de panaderia, maar helaas geen boules de berlin meer vandaag dus moet ik me tevereden stellen met een koffiekoek napolitana con chocolate; Als je door de straten wandelt lijkt het of er iedere maand meer en meer daklozen en vuilbakcontainerpikkers bijkomen, in elke straat of park kom je ze wel tegen, sommige zijn wel constructief en maken van hun bank een bijna gezellig buitenverblijfje met dak en al.
Bij het agility terrein heeft men 4 grote omheinde hondeweides bijgemaakt en nadat ik met X een beetje oefende laat ik ze rennen met een andere grote forse reu Paco genaamd; deze is stukken sneller en loopt haar paar keer ondersteboven met zijn dubbel zo lange poten zodat ze helemaal onder de modderspatten zit.
Om 13u15 zijn we terug bij de auto en wachten we op L die na een kwartiertje komt zeggen dat ze nog 5 min nodig heeft om iets af te spreken tegen volgende keer, maar afrikaanse 5 minuten kunnen lang duren en na een half uur is ze nog niet terug dus besluit ik haar een koekje van eigen deeg te bakken en vertrek al richting carwash. Als ik de auto heb schoongemaakt belt ze om te vragen waar ik ben en nu is het mijn beurt om haar te doen wachten tot ik haar oppik en we terugrijden.
De ganse dag geen zon gezien en af en toe wat gedruppel en 15 grados; hopelijk worden de volgende dagen toch wat beter Peter
Zaterdagochtend en dikke grijze regenwolken vergezeld van rukwinden uit het Noordoosten dus gaan we de pueblowandeling wat moeten uitstellen tot tegen de middag wanneer het wat beter wordt en hopelijk kunnen we nadien droog naar Valencia vertrekken.
Daarom vandaag een verhaaltje over Peter Lim; Deze in 1956 in Singapore geboren visserszoon uit een arm gezin van 8 kinderen schopte het ondertussen tot één van de rijkste inwoners aldaar met een geschat vermogen in USD van 2.5 Billion.
Hij slaagde er toch in ondanks zijn arme jeugd om aan de universiteit van Sidney, Australie te gaan studeren via bijklussen als taxidriver, ober en kok.
Tijdens zijn bijbaantje in de net opgestarte australische fast food keten Red Rooster gaf hij zijn ogen en oren goed de kost en leerde hij veel over hoe een business op te starten en te runnen.
Na het behalen van zijn diploma Finance & accounting werkte hij 3 maand als accountant en consultant en begon dan voor eigen rekening.
Na succesvol te zijn in de aandelenwereled werd hij snel Private investor en vergaarde zijn rijkdom vooral in de palmolie en medische industrie.
Hij is nooit zijn arme jeugd vergeten en is gekend voor zijn sponsering van vele liefdadigheidsprojecten vooral om armere jongeren te laten studeren en durft wel is 10 miljoen spenderen aan projecten die sport en studeren stimuleren in Singapore.
Nu kende hij zoals elke ondernemer ups en downs en één van zijn bekende uitspraken is;
Money is a funny thing, when you do not have it you want it, and when you have it it brings you a lot of problems.
En dit brengt ons bij de link met onze bestemming voor vandaag; Valencia
In Spanje is het noodnummer 112 en dit was druk bezet, gisteranavond rond 22 u moesten de hulpdiensten uitrukken om 2 bergwandelaars / beklimmers te gaan zoeken die in de donker verdwaald waren in de bergen rond Polop en vanmorgen om 9:30 ging weer de telefoon want er was weer iemand in geslaagd om op de Penon in Calpe naar beneden te donderen en deze moest per helicopter worden gered.
Wij hielden het veilig vandaag, na de pueblowandeling ging ik aan de slag in de bergruimte onder de jacuzzi om deze te herinrichten; Het grote metalen rek dat in de hoek stond waar het fel binnenregent heb ik verplaatst naar de andere kant van de bergruimte en verder kuiste ik wat rommel op die ik niet meer nodig had; In de namiddag kwamen Joey & Letty de nog bruikbare onderdelen oppikken om op de markt te verkopen; Pas sinds gisteren hebben zij terug water uit de kraan thuis, nochthans nu bijna 3 weken na de gota fria blijft er uit de bergen water stromen alsof dit nooit meer zal stoppen al zijn de watervalletjes stilaan aan het kleiner worden.
Het werd nog een aangenaam dagje met vooral na de middag zon met af en toe een wolkje maar het bleef droog bij zo een max 15 grados.
Morgen vertrekken we na de middag naar Valencia en komen pas zondag terug.
En ineens waren ze verdwenen, de rukwinden zijn bij het krieken van de dag gaan liggen en dat is een heel verschil; Alhoewel het niet warmer dan 15 grados werd voelde het toch veel aangenamer aan dan de afgelopen dagen want het zonneke scheen de ganse dag ononderbroken.
Maar het blijft wisselvallig want als ik naar het weerbericht kijk voor de volgende dagen gaat een regenvestje geen overbodige luxe zijn.
Nadat we de ochtendwandeling hadden afgewerkt ging ik met L naar de mercadona en nadien installeerde ik me buiten in het zonneke samen met de te drogen was.
L had nog is zin in een stevig wandelingske dus gingen we wat vroeger op pad dan anders met zen allen voor de namiddagwandeling; via het bos omhoog, door de urb Ravanell en via zijkant Bernia terug goed voor een dagtotaal van 12.69 km voor mij.
Omdat er slecht weer voor komend weekend wordt voorspeld en we toch van plan waren om zondag naar Valencia te gaan maken we er een weekendje van; ik vond een last minute aanbieding met 85 % korting in het Hotel Silken Puerta en reserveerde een kamer van zat tot zondag aan 77 ipv 420 en omdat huisdieren toegelaten waren kan X mee. Maar toen ik de bevestigingsmail kreeg bleek er ineens op te staan dat de huisieren toegelaten enkel geld voor exemplaren van max 10 kg en bovendien moet je er nog is 15 per dag extra voor betalen. Daar kan ik dus niet mee lachen en we zullen zaterdag wel zien wat het geeft maar onder de 10 kg gaat zelfs met een streng dieet niet meer lukken tegen dan.
Nadien kreeg ik ook nog een bijkomende mail dat het hotel dit weekend ter gelegenheid van valentijn een set romantico aanbiedt, voor 25 krijg is een fles cava, chocolade en een romatisch versierde kamer met late check out maar daar doe ik lekker niet aan mee want het is nog niet de 14 de
