Wat was X blij me terug te zien vanochtend, eerst ging ze plat op haar buikje liggen, daarna ging ze rondjes spurten en wou niet van men zijde wijken, L was ook blij maar iets minder uitbundig, zij heeft een stevige hoest opgeschaard en mijn meegebrachte vicks bollen en Thee zullen van pas komen.
Na de krant te hebben gelezen die ik in Ali airport had gekocht ging naar de mercadona voor de voedsel en drank voorraad thuis terug aan te vullen.
In de zon was het zalig buiten zitten en ik deed een klein siestake in de zetel. 5 u is nogal vroeg om op te staan en ik had gisteren in Bxl 12 km gestapt om overal te geraken waar ik moest zijn dus een beetje recup kon geen kwaad
Het beste vond ik toch mijn bezoekje aan Yamahu Santasu, het japanse restoke waar we vroeger veel naartoe gingen. In dit piepkleine restoke heb je het gevoel in Tokyo te zijn aanbeland en de kwaliteit van het eten is er top zodat alle in Belgie werkende en verblijvende Japanners hier de deur platlopen. Vlakbij is Matonge waar ik een stop maakte om Black castor oil te kopen dewelke L gebruikt om haar krullenbol te onderhouden. Ook het station van Vilvoorde is een attractie op zich maar dan in negatieve zin, wat een bouwval is dat.
Aan het centraal station in Bxl waar ik afstapte veel Para commandos, dat was de eerst keer voor mij dat ik deze in het straatbeeld tegenkwam, toen ik een beetje later een koffietje dronk in een snack bar stonden zij er ook terwijl ze over de NBA aan het praten waren om de tijd te doden. Om vrijdagavond mijn tijd te doden brcht ik een bezoekje aan de nieuwe Harley winkel in Vilvo
Mijn terugvlucht vertrok stipt op tijd en ik zat als eerste op het vliegtuig want had priority zetel aan nooduitgang geboekt zodat ik men beentjes kon strekken; De andere zetels aan de nooduitgangen werden ingenomen door iets corpulentere landgenoten die daar ook wouden zitten om meer plaats te hebben, enkel was er eentje met een gebroken arm in een soort schouderverband en aan mijn kant een 150 kg wegende man met krukken. Iedere keer als hij zich verzette schokte de vlieger heen en weer had ik de indruk Daarmee hoor je dus niet eigenlijk thuis aan de nooduitgang want alles zit gegarandeerd geblokkeerd maar de overwegend Italiaanse crew van Ryanair zag er geen graten in, het moest vooruitgaan dat was alles. Ik was al blij dat we in Alicante landen en niet op één of ander Italiaans vliegveldje. En in tegenstelling tot de heenvlucht zaten er geen krijsende kids achter mij zodat ik toch een dutje heb kunnen doen.
Thuis maakte L rijst en kip met salsa de crema de cacaheutes, één van mijn lievelingsschotels.
Vanavond ging ik met X door het bos voor een niet te lang wandelingske want ik ga straks nog naar LaN voor een muziekoptreden in ons bikerscafe aldaar
Rond 3u30 vannacht begon X te blaffen, het is volle maan en toen ik opstond stond ze met rechtopstaande haren aan de glazen schuifdeur naar het terras; ik liet haar buiten en zag dat de lichten van de oprit, waar een bewegingsmelder staat aan waren, dus denkelijk hadden we katten op bezoek; X deed haar inspectiertoerke rond het zwembad en bleef met haar neus in de lucht lopen.
Na 5 minuten liet ik haar binnen en ging terug slapen maar een paar minuten later was het weer van dat, blaffen zonder ophouden dus terug eruit en ik liet ze weer buiten, nadat ze op het verhoogd terras was gesprongen ging ze aan het grollen en blaffen, ze had duidelijk iets verdacht gezien, toen ik een kijkje nam zag ik dat ze aan het blaffen was op zelfs 2 indringers, namelijk de 2 engeltjes die daar aan de buitenmuur hangen boven hett raam, met het licht van de volle maan zagen die er ineens geweldig verdacht uit en ik moest X mee naar binnen nemen voor ze kalmeerde. Gelukkig bleef het daarbij en werd het de rest van de nacht rustig.
Onder een blauwe lucht en volle zon vertrekken we naar de pueblo maar het is toch maar friskes want er staat terug een venijnige noorderwind die gans de dag zou blijven doorrazen, in de zon en uit de wind was het zalig maar de koude wind zorgde ervoor dat we niet in de buurt van de 20 graden geraakten en die temperaturen zijn zover als ik kan zien op het weerbericht nog steeds niet in zicht; wat een verschil met vorig jaar toen we in Februari al is 28 grados haalden.
Een tijdje terug kocht ik een soort zaaghoek om de profielen in verstek te kunnen zagen die ik in het appartement in C zaagde maar omdat ik die toch niet meer nodig ga hebben had ik hem teruggebracht naar de winkel en mijn centen teruggevraagd en ik kreeg hiervoor uiteindelijk een waardebon van 34.80 in de plaats. Gisteren zag ik toevallig dat deze bon maar een maand geldig bleef dus ging ik met de scoot richting C om aldaar mijn bon te gelde te maken door een keukenmixer te kopen van 33,90 zodat ik nog 0.90 cent terugkreeg en bovendien L heel tevreden is met haar nieuw speelgoed.
Nadat ik de krant las buiten in de zon maar met een fleeske aan werkte ik verder aan mijn schoenkast en zaagde de schappen uit de wandpanelen van de ingemaakte kast die ik vorig jaar demonteerde in de slaapkamer boven.
Nu nog alles vastvijzen en een schoon coleurke op schilderen en klaar is kees.
Mijn rugzakske gemaakt voor morgenvroeg en een avondwandelingske met X gedaan door het bos goed voor een staptotaal vandaag van 12,01 km
Vanmorgen zag het weer er veelbelovend uit, zo goed als geen wolkje aan de lucht en de zon was vroeg van de partij, wel was het geweldig vochtig, de terrassen en straat waren kletsnat en binnen dropen de druppels van de ramen.
Om 10 u had ik afspraak in C bij het immokantoor en L ging mee om een voorraad vlees en andere ingewanden in te slaan zodat ze haar potje kan koken de volgende dagen want vanaf donderdag kom ik tot zaterdag naar Belgica om documentos uit mijn kluis te vissen.
Onderweg de gebruikelijke verkeersopstroppingen wegens het groot aantal wielertoeristen op de baan die zo goed als gans de rijweg innemen en iedereen verplichten tegen 20 km/u aan te schuiven zodat je op het traject naar C driedubbel zo lang doet als normaal.
Maar we waren op tijd vertrokken dus was ik stipt op tijd ter plaatse. Nadat ik de nodige paperassen had afgegeven ging ik L terug oppikken en kon ze aan haar kookkunsten beginnen; ik was blij dat ondertussen het zonneke volop scheen zodat ik buiten kon zitten om de krant te lezen want binnen was de geur niet te harden. X doet een poging tot pootje baden
Na een korte siesta reed ik met de scoot richting La N voor de spaanse les; er waren 2 nieuwe leerlingen, een Hollands koppel en verder de gebruikelijke vaste klanten.
Bij het spaanse spreekwoord "el habito hace el monje" wat men zou kunnen vertalen als "de kleren maken de man" probeert de lerares tot 5 x toe aan Heinz uit te leggen wat dit betekend maar telkens volgt zijn zelfde reactie "No comprendo" Wat is dat toch een domoor die Duitse oldtimer en het verwondert mij dat hij blijft naar de les komen; als je in het 2de jaar nog niet weet wat La guitarra betekent is de situatie vrij hopeloos.
Na de les ga ik wat kauwbenen kopen zodat X rustig kan worden gehouden tijdens mijn afwezigheid en stop ik aan Charlie's voor een pizza met dezelfde naam.
Ik ben nog juist voor het donker thuis en laat X even in de straat lopen; vandaag halen we slechts 5.3 stapkms, een dieptepunt. Morgen gaan we voor het dubbele.
Vanmorgen was het aan het regenen, een eerder zacht buitje maar er kwam wel een lading rood saharazand mee aangewaaid uit het zuiden zodat alles onder de smurrie zat, het goede nieuws is dat de wind nu gedraaid is en toch ook warmere lucht uit zuidelijke richting meebrengt.
Tegen 10 u begint het op te drogen en ga ik met X naar de pueblo voor de krant en brood, sinds zaterdagochtend heeft X niet meer gegeten en ze wil elke grasspriet die ze tegen komt opeten, er ligt duidelijk iets op haar maag.
Onderaan de muur is Apobersa aan het werk, deze firma zorgt oa voor de watervoorziening in de buurt en de naam komt van Aguas potables de Bernia.
Sinds een tweetal weken was het heldere water dat uit de bergen naar beneden stroomt van uitzicht veranderd en ons bergriviertje kreeg een vieze bruine kleur daar waar het water samenkomt met een beekje vanuit de baranco komende van een hoger gelegen urbanisatie; Aan de geur te rieken was er duidelijk iets mis met een rioleringsbuis daar in de geburen. Hopelijk krijgt met dit snel opgelost en wordt het riviertje voor zolang het nog blijft stromen terug helder.
Terug thuis spuit ik het terras schoon met de tuinslang maar dat sahara zand laat zich niet gemakkelijk verwijderen dus ga ik nog is met de dweil rond; daarna geef ik de binnenkant van de auto een schoonmaakbeurt en na het lezen van de krant buiten in het zonneke doe ik een klein dutje; tegen 17 u begint het te onweren en gaat het efkes hard regenen, als het wat gekalmeerd is ga ik nog een blokje om met X die langzaam terug op krachten komt en na thuiskomst eindelijk haar bakje verse korrels opeet.
Nu nog mijn huistaken afwerken voor de spaanse les van manana.
Nadat we ons gisterennamiddag door het drukke zaterdagverkeer in Valencia hadden geworsteld en ons hotel hadden gevonden konden we door achterwaarts in een enkel richting straat te rijden toch in de ondergrondse parking geraken.
Daar bleken zo goed als alle beschikbare plaatsen waar mij autoke zou inpassen bezet zodat ik me maar op een gereserveerde plaats van Volvo zette en omdat die Zweden meestal nogal toffe peren zijn bleef ik er gans het weekend staan zonder problemen.
Tijdens het inchecken lieten we X nog even in de wagen om de max. 10 kg regel te omzeilen en konden erna met haar rechtstreeks met de lift van de parking naar de kamer op het 2de verdiep.
We gingen eerst naar L haar favoriete african shop voor wat etenswaren inkoop en savonds deden we een blokje om wandeling en zagen vlakbij zowaar een frietshop alwaar we patatas Belgas en een kebab afhaalden om in de kamer op te peuzelen.
Ook vlakbij het hotel ligt Mestalla, sinds 1923 het nu wat ouderwetse aandoende voetbalstadium van FC Valencia, ooit het succesvolle en sportieve uithangbord van de stad en van zijn fiere supporters Los Ches genaamd maar ondertussen afgelgelden naar een club in volle crisis vechtend tegen de degradatie. In 2013 dreigde de club al eens bankroet te gaan, het plan om een nieuw stadium te bouwen (kostprijs 350 miljoen ) buiten de stad en dit te financieren met de verkoop van het oude stadium was door de vastgoedcrisis in het water gevallen en de bouw van Nou Mestalla die in 2007 begon werd een eerste keer stopgezet in 2009. In 2011 werd een akkoord gevond met de spaanse bank Bankia om verder te bouwen maar dan aan een serieus afgeslankte versie maar ook dit liep wegens financiele problemen spaak.
In 2014 bleek de redding echter nabij, een miljonair uit Singapore genaamd Peter Lim koopt 70 % van de aandelen van Valencia voor een slordige 200 miljoen en belooft de traditie club terug succesvol te maken en het nieuwe stadium operationeel binnen de korste keren en zeker voor 2019 wanneer de club zijn 100 jarig bestaan viert.
Zijn eerste beslissing is de benoeming van een nieuwe presidente en zakenkennis van hem; Miss Layhoon Chang krijgt groen licht om alles in goede banen te leiden, Zij heeft dan misschien wel meer dan 15 jaar ervaring in businessmanagement in allerlei sectoren maar van voetbal heeft ze duidelijk geen kaas gegeten blijkt al snel. Het gaat snel bergaf met de sportieve prestaties en de ene vreemde beslising na de andere wordt genomen meestal vanuit Singpore want Peter Lim laat zich niet meer zien in Valencia.
De club wordt een echt trainerskerkhof, dit seizoen alleen 3 x gewisseld en telkens moet die arme hulptrainer overnemen, andere clubiconen worden opzijgeschoven, spelers komen en gaan de slechtste transfers zijn niet bij te houden met als gevolg supportersopstand en betogingen tegen de nieuwe eigenaar. De geldkraan wordt dichtgedraaid en de bouw van het nieuwe stadium blijft nog steeds stilliggen en geraakt nooit meer klaar voor 2019. Je vraagt je dan ook af waarom zo een toch succesvol ondernemer als Peter Lim aan zo een avontuur begon en welk plezier hij daarr aan kan beleven als de resultaten zo bergaf gaan en men in Valencia ondertussen je bloed kan drinken. Toch blijft hij voorlopig koppig weigeren op te stappen, waarschijnlijk wil hij eerst wat van zijn investering terugkrijgen maar ondertussen gaat de club de dieperik in.
Nadat we hadden uitgechekt zet is L af bij de kerk en ga met X langs de panaderia, maar helaas geen boules de berlin meer vandaag dus moet ik me tevereden stellen met een koffiekoek napolitana con chocolate; Als je door de straten wandelt lijkt het of er iedere maand meer en meer daklozen en vuilbakcontainerpikkers bijkomen, in elke straat of park kom je ze wel tegen, sommige zijn wel constructief en maken van hun bank een bijna gezellig buitenverblijfje met dak en al.
Bij het agility terrein heeft men 4 grote omheinde hondeweides bijgemaakt en nadat ik met X een beetje oefende laat ik ze rennen met een andere grote forse reu Paco genaamd; deze is stukken sneller en loopt haar paar keer ondersteboven met zijn dubbel zo lange poten zodat ze helemaal onder de modderspatten zit.
Om 13u15 zijn we terug bij de auto en wachten we op L die na een kwartiertje komt zeggen dat ze nog 5 min nodig heeft om iets af te spreken tegen volgende keer, maar afrikaanse 5 minuten kunnen lang duren en na een half uur is ze nog niet terug dus besluit ik haar een koekje van eigen deeg te bakken en vertrek al richting carwash. Als ik de auto heb schoongemaakt belt ze om te vragen waar ik ben en nu is het mijn beurt om haar te doen wachten tot ik haar oppik en we terugrijden.
De ganse dag geen zon gezien en af en toe wat gedruppel en 15 grados; hopelijk worden de volgende dagen toch wat beter Peter
Zaterdagochtend en dikke grijze regenwolken vergezeld van rukwinden uit het Noordoosten dus gaan we de pueblowandeling wat moeten uitstellen tot tegen de middag wanneer het wat beter wordt en hopelijk kunnen we nadien droog naar Valencia vertrekken.
Daarom vandaag een verhaaltje over Peter Lim; Deze in 1956 in Singapore geboren visserszoon uit een arm gezin van 8 kinderen schopte het ondertussen tot één van de rijkste inwoners aldaar met een geschat vermogen in USD van 2.5 Billion.
Hij slaagde er toch in ondanks zijn arme jeugd om aan de universiteit van Sidney, Australie te gaan studeren via bijklussen als taxidriver, ober en kok.
Tijdens zijn bijbaantje in de net opgestarte australische fast food keten Red Rooster gaf hij zijn ogen en oren goed de kost en leerde hij veel over hoe een business op te starten en te runnen.
Na het behalen van zijn diploma Finance & accounting werkte hij 3 maand als accountant en consultant en begon dan voor eigen rekening.
Na succesvol te zijn in de aandelenwereled werd hij snel Private investor en vergaarde zijn rijkdom vooral in de palmolie en medische industrie.
Hij is nooit zijn arme jeugd vergeten en is gekend voor zijn sponsering van vele liefdadigheidsprojecten vooral om armere jongeren te laten studeren en durft wel is 10 miljoen spenderen aan projecten die sport en studeren stimuleren in Singapore.
Nu kende hij zoals elke ondernemer ups en downs en één van zijn bekende uitspraken is;
Money is a funny thing, when you do not have it you want it, and when you have it it brings you a lot of problems.
En dit brengt ons bij de link met onze bestemming voor vandaag; Valencia
In Spanje is het noodnummer 112 en dit was druk bezet, gisteranavond rond 22 u moesten de hulpdiensten uitrukken om 2 bergwandelaars / beklimmers te gaan zoeken die in de donker verdwaald waren in de bergen rond Polop en vanmorgen om 9:30 ging weer de telefoon want er was weer iemand in geslaagd om op de Penon in Calpe naar beneden te donderen en deze moest per helicopter worden gered.
Wij hielden het veilig vandaag, na de pueblowandeling ging ik aan de slag in de bergruimte onder de jacuzzi om deze te herinrichten; Het grote metalen rek dat in de hoek stond waar het fel binnenregent heb ik verplaatst naar de andere kant van de bergruimte en verder kuiste ik wat rommel op die ik niet meer nodig had; In de namiddag kwamen Joey & Letty de nog bruikbare onderdelen oppikken om op de markt te verkopen; Pas sinds gisteren hebben zij terug water uit de kraan thuis, nochthans nu bijna 3 weken na de gota fria blijft er uit de bergen water stromen alsof dit nooit meer zal stoppen al zijn de watervalletjes stilaan aan het kleiner worden.
Het werd nog een aangenaam dagje met vooral na de middag zon met af en toe een wolkje maar het bleef droog bij zo een max 15 grados.
Morgen vertrekken we na de middag naar Valencia en komen pas zondag terug.
En ineens waren ze verdwenen, de rukwinden zijn bij het krieken van de dag gaan liggen en dat is een heel verschil; Alhoewel het niet warmer dan 15 grados werd voelde het toch veel aangenamer aan dan de afgelopen dagen want het zonneke scheen de ganse dag ononderbroken.
Maar het blijft wisselvallig want als ik naar het weerbericht kijk voor de volgende dagen gaat een regenvestje geen overbodige luxe zijn.
Nadat we de ochtendwandeling hadden afgewerkt ging ik met L naar de mercadona en nadien installeerde ik me buiten in het zonneke samen met de te drogen was.
L had nog is zin in een stevig wandelingske dus gingen we wat vroeger op pad dan anders met zen allen voor de namiddagwandeling; via het bos omhoog, door de urb Ravanell en via zijkant Bernia terug goed voor een dagtotaal van 12.69 km voor mij.
Omdat er slecht weer voor komend weekend wordt voorspeld en we toch van plan waren om zondag naar Valencia te gaan maken we er een weekendje van; ik vond een last minute aanbieding met 85 % korting in het Hotel Silken Puerta en reserveerde een kamer van zat tot zondag aan 77 ipv 420 en omdat huisdieren toegelaten waren kan X mee. Maar toen ik de bevestigingsmail kreeg bleek er ineens op te staan dat de huisieren toegelaten enkel geld voor exemplaren van max 10 kg en bovendien moet je er nog is 15 per dag extra voor betalen. Daar kan ik dus niet mee lachen en we zullen zaterdag wel zien wat het geeft maar onder de 10 kg gaat zelfs met een streng dieet niet meer lukken tegen dan.
Nadien kreeg ik ook nog een bijkomende mail dat het hotel dit weekend ter gelegenheid van valentijn een set romantico aanbiedt, voor 25 krijg is een fles cava, chocolade en een romatisch versierde kamer met late check out maar daar doe ik lekker niet aan mee want het is nog niet de 14 de
Het blijft hard waaien maar de wind komt nu uit het noorden want het een flink stuk frisser maakt, een groot verschil met de zalige temperatuur gisteren.
Ik ga naar de pueblo maar de koffie op het terras sla ik toch maar over;
Nadien ga ik naar Mediamarkt om inktpatronen te gaan kopen voor de printer en je moet je stuur goed vasthouden om niet op de pechstrook te belanden.
Hier en daar begeven oude bomen het onder zoveel geweld.
Terug thuis installeer ik me in de zetel voor de siesta, achter het raam in het zonneke is het wel zalig.
Als de poolboy langskomt spuiten we de zwembadafdekking schoon want deze zat onder de afgewaaide dennenaalden en besluiten dat het beter is het zwembad open te laten zolang het winderig blijft. Het is immers gemakkelijker het vuil uit het zwembad te scheppen of te stofzuigen dan de afdekking proper te maken; De afdekking gaat toch vooral moeten dienen als de zonnepanelen aanstaan om de warmte vast te houden en das nu nog wat te vroeg.
L is in al haar staten, vannacht heeft het leger in Nigeria geprobeerd haar "papa" zoals zij hem noemt te arresteren, deze papa is de goeroe / priester / leider van haar kerk maar zijn lijfwachten konden hem uit zijn hotel helpen ontsnappen;
Sinds de nieuwe president Buhari aan de macht kwam is nog niet veel ten goede veranderd, de lage olieprijs zorgt voor veel problemen en deze 74 jarige moslim president lijkt serius met zijn gezondheid te sukkelen want hij verblijft nu al 3 weken in Londen voor medische redenen maar niemand weet voor welke en al die tijd gaf hij niet 1 teken van leven. Ondertussen lopen ook in Nigeria de spanningen tussen moslims en christenen hoog op tijdens aanvallen op kerken, betogingen etc.
Die Buhari heeft anders wel een geweldige collectie grappige hoedjes
Geen pueblowandeling want om 9 u vertrek ik al naar C omdat de expert van de verzekering daar langs komt om te kijken naar de waterschade aan de muren in de traphal.
Als ik in de auto stap zie ik dat het al 19 grados is, enkel die vervelende wind blijft waaien vanuit het binnenland maar in C dicht tegen de kust is deze veel minder aanwezig zodat het daar al heel wat aangenamer is.
De expert ging tussen 9u30 en 10 langskomen maar om 10u15 heb ik nog niemand gezien of gehoord dus besluit ik te vertrekken maar net als ik in men wagen stap rinkelt de tel en blijkbaar kon hij het adres niet vinden; Ik heb hem dan maar gaan oppikken en kwamen dan terug om appartement te bekijken en hij vertelde dat er een schildersfirma ging aangesteld worden door de verzekering om de muren opnieuw te schilderen; Eerst zien en dan geloven lijkt me hier geen slechte instelling.
Terug thuis probeer ik de krant te lezen maar met de rukwinden is dat niet zo gemakkellijk, gelukkig nemen ze in kracht af en tegen 14 u is het zo goed als windstil, zonnig en warm met + 20 grados; spijtig dat het maar voor één dagje is en dat ik naar de spaanse les moest vertrekken.
Ik ga met de scoot en we zijn met 17 vandaag, niemand aanwezig van de Dorothy clan, ambetante Sonia is er niet dus dat scheelt; maar we verspelen weer een vol uur met verbeteren van de huistaken over de verleden tijden; de meeste gepensioneerde leerlingen hadden weeral niet goed begrepen welke oefeningen ze moesten maken, of ze weten niet op welk blad we zitten laat staan aan welke regel we bezig zijn en horen het in Keulen donderen bij elke uitzondering.
Gelukkig gaat het 2 de deel van de les over woordenschat ivm kledij en dan zijn ze wel in hun nopjes; om af te sluiten moet elk vertellen welke kledij hij draagt bij een of andere speciale gebeurtenis;
Heinz komt weeral niet verder dan: "Mucho Euh....... ich komme da nicht mehr auf"
Ik ben net op tijd terug thuis om nog een blokje rond te wandelen met X, die hand haar beentjes nog bijna niet kunnen strekken vandaag zodat ik strand op het pover dagtotaal van 6.81 km
Gisterennamiddag waren we blij dat de wind afnam maar dat was vals alarm want in de avond waren de rukwinden terug en heviger dan overdag; in de buurt van Alicante tot 160 km / u zelfs en het duurde tot diep in de nacht voor het terug wat kalmeerde.
Ook vandaag bleven de rukwinden opduiken maar we haalden wel 20 grados na de middag maar de zon was niet zo overtuigend, morgen zou het wel een mooi dagje worden als de wind zou gaan liggen.
Morgenvroeg moet ik naar C waar om 9u30 de expert van de verzekering komt om naar de waterschade in de traphal te kijken en in de middag is er de spaanse les dus hopelijk kan ik ertussen toch wat van het zonnetje proeven want vanaf woensdag zien de voorspellingen ze redelijk bedroevend uit. Het wordt flink kouder, gaat terug hard waaien en bovendien vanaf zaterdag voor 4 dagen regenen. Als het volgende winter van hetzelfde wordt plan ik toch een tijdje warmere en zonnigere oorden op te zoeken maar met X erbij wordt dat niet zo simpel.
Gisterenavond volgde ik met 1 oog de finale van de Africa cup, altijd een kleurrijke bedoening met zowaar een Belgische trainer die de hoofdprijs wegkaapte met zijn ontembare leeuwen zoals de voetballers van Cameroun worden genoemd.
Prima gedaan van Hugo en daar kunnen veel eersteklasser trainer in Belgica een puntje aan zuigen.
Er was regen en felle rukwinden voorspeld en inderdaad tegen 8 u begon het te druppelen en later iets steviger te regenen maar dat was na uurtje voorbij, de wind begon wel aan te trekken en op vele plaatsen in de buurt werden rukwinden gemeten van + 100 km/u; de brandweer had weeral veel werk vandaag en op de toppen van de Aitaina begon het terug te sneeuwen.
Hier viel het wel mee, buiten wat afgewaaide takken en omgewaaide vuilniscontainers zag ik niks alarmerend wanneer ik tegen 17 u met X naar La Olla ging om een uurtje langs het strand te wandelen.
Eerder vandaag had ik na de ochtendwandeling mijn zoektocht naar de sleutel van men safe hervat; heel mijn bureau binenste buiten gekeerd maar zonder resultaat.
Tegen 12 begint L mee te zoeken en in de kast met de glazen vind ze een schoendoos waar nog wat spullen insteken die niet waren uitgepakt, fotokaders, kaarsen etc maar ook een kleiner kartonnen doosje met sleutelhangers en andere prul maar ook de sleutel van de safe. Het is mij een raadsel hoe die daar in geraakte maar maakt niet uit, hij is terecht en dat ik goed nieuws want niet alleen 300 uitgespaard ook een heel gedoe om slot te laten uitboren dat niet meer nodig is.
Rond 14 u nemen de rukwinden wat af en gaat de zon schijnen en kan ik buiten zitten en wat lezen want de temperatuur haalt 17 grados. Maandag en dinsdag zouden we boven de 20 grados moeten uitkomen, dat zou goed zijn voor mijn gewrichten want die doen pijn, vooral mijn schouders zodat ik op men rug moet slapen en dat ligt niet zo lekker.
Op zaterdag koop ik ook de spaanse krant en neem ik wat extra centen mee naar de pueblo; ik had een 10 briefje opgepooid tussen mijn telefoon gestoken en vertrok met X voor de ochtendwandeling.
Op de parking nam ik een fotootje van de tent die men daar heeft opgesteld en toen ik in de krantenwinkel mijn kranten op de toonbank legde en men telefoon opendeed om men 10 te pakken bleek deze verdwenen.
Ik moest men laatste muntjes bij elkaar schrapen om te kunnen betalen en ging erna direct terug naar de plek waar ik de foto van de tent nam; en inderdaad daar lag men opgeplooid briefje nog op de grond dus kon ik nog een koffietje gaan drinken.
In het noorden van Spanje is het al stevig aan het stormen met felle wind, een deel van het dak van het voetbalstadium van Celta de Vigo is weggewaaid waardoor hun wedstrijd tegen Real Madrid moest uitgesteld en de zuidwesterwind wordt hier morgen verwacht maar zou in onze zone minder fel gaan waaien.
Er hingen grijze wolken waar de zon niet doorkwam maar ik ging toch een ritje maken met de scoot, niet naar de rastro in Jalon deze keer maar ik reed naar de Cala Barraca om de weg te zoeken die tot aan dit baaitje loopt, vorige keer waren we er enkel via paadje tevoet geraakt. Het was friskes en tegen ik ankwam begon het ookal harder te waaien; Ik vond de juiste baan deze keer direct en keerde terug want wou niet onderkoeld thuiskomen.
Na de siesta en L's pasta geraakte ik terug op temperatuur en ging ik met X een toertje doen in het bos; Als we terug thuis kwamen was er eindelijk iets te zien van zon maar enkel op het moment dat ze onderging en X kreeg nog een geweldige zotte bui en ging rond het zwembad rennen alsof ze achter een wild konijn aanliep.
Morgen zijn de weersvoorspellingen dus niet zo geweldig, vanaf 10 u zou er regen komen gevolgd door rukwinden dus gaan we niet motorrijden en onze zoektocht naar de verdwenen sleutel verderzetten.
Het weer viel wat tegen vandaag, daar waar er 21 graden en zon was voorspeld bleef het gans de morgen grijs en bewolkt, en fris en vochtig en in de namiddag liep de temperatuur wel op tot 19 graden maar er was weinig zon te zien.
Ook voor de volgende dagen zijn de voorspellingen aangepast in slechte zin, zondag zou het zelfs gaan stormen met wind tot 100 km/u; het is me het wintertje wel dit jaar.
In de pueblo is men vanochtend gestart met het opbouwen van een grote tent en podium voor één van de fiestas komend weekend en het is er een drukte wegens iedereen op zoek naar een parkingplaatske, gelukkig hebben wij daar geen last van en bij ripoll zit ik met X op men vaste plaats in het hoekje voor de koffie.
Terug thuis hernemen we onze zoektocht naar de onvindbare sleutel van men safe, ik belde met de bank gisteren en als ik het slot moet laten uitboren gaat dit grapje 300 kosten want moet gebeuren door gespecilaiseerde firma en erna moet er nieuw slot in etc en bovendien moet ikzelf ook nog is aanwezig zijn tijdens het openen. Veel gedoe dus doen we dit weekend nog een laatste poging om alles overhoop te gooien en die rotsleutel terug te vinden.
Tijdens het wegbrengen van de vuilzakken laad ik men auto nog is vol met wat aangespoelde takken en houtblokken en zaag deze daarna ik stukken om te drogen.
Na de siesta ga ik met X door het bos voor de wandeling en tegen 18 u gaan we naar de wok in La N waar ik zoals gewoonlijk alle sushi opkuis.
Vandaag was het overgangsdagje op gebied van het weer dan; Het bleef overwegend bewolkt tot na de middag en toen passeerde er een bui of 2 tot 15 u en nu gaan we morgen richting 21 grados voor paar dagen.
In de pueblo zag ik dat de parkeer verbodsborden moeten dienen voor 2 feesten die hier de komende week gaan plaats vinden en ze hadden dus niks te maken met eventuele grote infrastructuurwerken.
Er zwerft al een paar dagen een verbasterdeerde duitse herder rond onderweg naar de pueblo en vandaag was hij vergezelt van een maatje, ik heb deze 2 honden vorig jaar ook paar keer weten ronddolen dus ze moeten uit de buurt zijn en hebben beide een mooie halsband aan dus waarschijnlijk efkes alleen op stap; tussen de appelsienbomen komen ze X begroeten waarna ze hun weg vervolgen, een beetje verder kom ik ze terug tegen en zijn ze een poging aan het doen puppys te maken maar het is de kleine die op de grote hond hangt dus ik weet niet wat dat gaat opleveren.
Ideaal weertje voor een lange siesta was het dus dat hebben we dan maar gedaan.
In de namiddag werk ik wat aan het kastje dat ik verleden week meenam vanuit Beni, ik verplaats de plastieken steunen die dienden voor de schuiven zodat ze kunnen dienen als steun voor legplanken waar de schoenen kunnen op gezet worden; als het wat harder regent doe ik verder in de jacuzzikelder met het afbreken van een rek dat tegen de muur stond waar het binnenregende.
Tegen 17 u doen we de wandeling via de sportvelden en terug goed voor een dagtotaal van 9.35 km, dat kan beter.
Om 9u15 komt de expert van de verzekering langs met een stapel dossiers onder zijn arm, heel veel werkt zegt hij, wat had je gedacht en we gaan via makelaar horen hoe en wat.
Vanmorgen is er in de pueblo niks te merken van wegen of andere werken en het blijft me een raadsel waarom al de parkeerverbods borden klaar staan.
Ik ga tegen de middag naar C om paar copys van documenten op te vragen bij Suma, het plaatselijk belastingskantoor en neem een gebraden kippetje mee voor thuis.
Ook neem ik een kijkje bij het appartement waar de lift terug werkt maar ook de schijtmeeuwen zijn terug en hebben flink hun best gedaan op het dakterras.
Voor de avondwandeling neem ik de lange route via urb alhama springs, Ravanell en langs het bos en stuk Bernia terug, goed vandaag voor 16.58 km; De everzwijnen hebben weer flink war grond omgewoeld overal
Als ik vanmorgen onderaan de muur rechts afsla om naar de pueblo te wandelen staat er een plastieken nadar met een papiertje erop dat de straat vanaf 8:00 zal afgesloten zijn voor werken.
In de pueblo zelf staat het vol borden met verboden te parkeren tot op de parking, men is blijkbaar grote werken van plan en ik kom Sir David zijn vrouwtje tegen die tevoet naar huis wandelt en X een aaitje geeft; ik zou niet graag het prijskaartje van haar outfit betalen want dat zag er gepeperd uit.
Van werken is er nog niks te merken, het zal voor na de siesta zijn. De koffie sla ik over want straks wordt ik verwacht bij Dr Wan voor de resultaten van men echo.
Het is zonnig en tegen de 17 grados dus ga ik met de scoot naar Beni, das handiger om te parkeren en in het verkeer op een dinsdagmorgen als het altijd druk is in A wegens de markt.
Na mij te hebben aangemeld staat Dr Wan mij al op te wachten in zijn deuropening, een nog jonge, slungelachtige vriendelijke chinees die traag en duidelijk spaans praat en dus goed verstaanbaar is.
Hij zegt me dat de knobbel die naast men schilklier zit in vergelijking met 6 maand terug een paar mm groter werd en dat we best binnen 3 maand terug checken via echo hoe hij evolueert; als hij dan terug groter werd zou hij overwegen deze weg te nemen.
ook al is hij goedaardig en heb ik er totaal geen last van. Dus krijg ik een nieuwe afspraak voor in April terug te komen.
Op de terugweg stop in aan de Mcdo voor een cuarto de libra menu, de man achter de toog geeft me mijn hamburger en drank mee en zegt dat hij de frieten wel zal komen brengen binnen 2 minuten; Ik installeer me, wacht een minuutje maar geen frieten te zien dus eet ik eerst men hamburger op; een beetje later komt hij eraan met een plateau vol frieten maar draait af naar een andere tafel en gaat deze bedienen. Om zoveel onrecht sta ik boos recht en ga mijn plateau wegkieperen in de vuilbak en trek men men rekening naar de kassa om mijn beklag te doen en te zeggen dat ik men frieten niet meer wil en vraag men centen terug. Ik had verwacht dat men mij het geld van de frieten ging terugbetalen maar nee, ik krijg de volledige 7,20 euro van de menu terugbetaald, Als ik buiten op de parking mijn helm aandoe komt de manager nog nagelopen om zich te exuseren en geeft me een waardebon om een gratis grote menu geldig tot eind februari; Dit trukje ga ik nog is uitproberen.
Thuis installeer ik me in het zonneke om de krant te lezen en kuis een paar ruiten vooraleer naar de spaanse les te vertrekken.
Nu we aan de verleden tijden begonnen zijn beginnen er veel af te haken, zo heeft Dorothy haar engelse vriendinnen laten weten dat ze het opgeeft en ook de Russen zijn al enige lessen niet meer van de partij.
Nog wel aanwezig is een Belgische oudere madam die vandaag zelfs haar man meebracht voor de eerste keer, wat een gedacht; ze zijn van Albir en zij heeft elke week dezelfde lelijke lichtblauwe fleece trui aan en een leesbrilletje met koord en stond duidelijk achteraan in de rij als de schoonheidsprijzen werden uitgedeeld. Haar man Hendrik genaams viel wel mee en had duidelijk al spaans gestudeerd in het verleden.
Als ik met de scoot na de les naar huis rij is het frisser geworden nu de zon verdwenen is en staan XL me op te wachten zodat we voor het donker wordt nog een klein toerke wandelen.
Vandaag een aangenaam dagje met veel zon en warmere temperaturen, al bij Ripoll op het terras kon je de warme zonnestraaltjes goed voelen en terug thuis konden de laatste handdoeken die we als dweil hadden gebruikt na de wasbeurt buiten drogen.
Gisteren had L haar kuisdagje, en dat duurt inderdaad de ganse dag want eigenlijk kijkt ze hoofdzakelijk TV en kuist enkel verder tijdens de reclameblokken; gelukkig duren die hier in Espana gemiddeld 6 a 7 minutos.
Ik kuiste vandaag het appartement onderaan en deed nog wat kleine karweitjes; Ik kreeg tel van de verzekering dat de expert woensdagmorgen langs komt voor de vochtschade op de muur te bekijken, morgen wou hij ook al in C gaan kijken maar dat lukt me niet om daar te geraken want ik moet ophelzelfde uur in Beni zijn bij Dr Wang voor de uitslag van mijn echo, ik heb de resultaten al op hun website kunnen zien en er lijkt me niks speciaal te zijn verandert tov 6 maand geleden.
In de namiddag deed ik met X een siestake buiten in T shirt welteverstaan. Tegen 17 u ga ik met haar naar la Olla voor een strandwandelingske, de stormen hebben hier ook flink wat wijzigingen aan het decor aangebracht en de grillige rotsen zijn nog wat meer uitgehold.
Waar het decor ook gewijzigd is, is bij Hotel Vivood, dit hotel in de buurt van Guadelest dat uit afzonderlijke units / kamers bestaat bovenop een rotshelling valt me steeds op als me met de motor daar in de buurt voorbijreden. Ik had het plan om daar ooit is een nachtje te gaan verblijven, leek me wel speciaal want je zit midden in de natuur, kijkt door de grote ramen over de vallei etc maar ook hier heeft de storm veel schade toegebracht en is er zelfs een unit de dieperik ingetuimeld.
Zondagochtend vroeg gaan wandelen met X want tegen 10 u hadden we afgesproken met paar biker amigos om een toerke te gaan rijden.
Men Belgische amigos gaan niet mee, nog teveel werk met opkuisen, opruimen en opdrogen thuis. Het is friskes maar geen wind meer dus dat scheelt in de gevoelstemperatuur.
Eerst rijden we langs de kust via C naar Moreira en El portet voor een eerste terraske, daarna terug via Benissa naar Dixieland maar de zon is verdwenen dus ik rij verder door naar huis want wil op tijd thuis zijn om naar het WK veldrijden te kijken.
Tijdens mijn tankbeurtje neem ik een foto van de besneeuwde bergtoppen in de verte.
Via de livestreaming lukt het perfect om het WK te volgen en na een kleine siesta binnen achter het glas in de zon die terug van de partij is ga ik op wandel met X.
We kiezen de lange wandeling via Urb Ravanell door het achterliggende bos en via stukje Bernia terug, Hier en daar een amandelboompje in bloei; In het bos waar ik al eens kom met de auto om hout te sprokkelen is er een bocht in de weg nog wat verder afgebrokkeld, ik denk niet dat ik hier nog ga doorrijden zolang dit niet hersteld is.
Gisterenavond vertrokken we tegen 18u30 naar Finestrat om naar de film XXX Reactivated te gaan kijken; net als we willen vertrekken begint het te gieten maar na een kwartiertje is het ergste over en kunnen we droog in de cine geraken;
Deze film is pas uit en wordt in één van de grote zalen vertoond maar dat moet je met een korreltje zout nemen want in vergelijking met de Kinepolis zalen is dit hier maar klein en ouderwets.
Maar er is niet teveel volk en aan actie geen gebrek; L kijkt vooral naar Vin Diesel maar ik heb toch meer oog voor Deepika Padukone, een indische actrische fotomodel die mee één van de hoofdrollen vertrolkt.
Vandaag werk ik men gewone zaterdagprogramma af, eerst pueblowandeling dan naar C om appartment check (de lift is nog steeds niet gemaakt) en Jalon markt; ik praat wat bij met Marie die verleden week voor de 2 x abuela werd, dit keer was het haar jongste zoon die in Parijs woont die vader werd, haar oudste zoon heeft ook een kindje maar is al tijdje gescheiden en de moeder is met kleine naar Corsica vertrokken en daar hebben ze bijna geen contact meer mee.
Voor de terugweg, ik had wel de auto genomen want ondanks het zonneke scheen stond er een schrale wind, neem ik de route langs de col des rates, tussen Parcent en de top ziet het zwart van de wielrenners, maar eens de top voorbij draaien de meeste terug, de afdaling richting Bollula ligt er nog gevaarlijk bij, veel modderstromen, rotsblokken en omgewaaide bomen in de kant; hier heeft het ook lelijk gespookt vorig weekend zo te zien.
Tegen 17 u halen we 17 grados en doe ik nog een wandelingske met X en komen we thuis tegen zonsondergang.
Morgen is het nog is een zondagritje met de moto dat op het programma staat.
