We maken de ochtend pueblo wandeling maar zonder koffie op het terras want nog beetje te koud en stappen na de krant en stokbrood te hebben gekocht direct terug naar huis.
Na het ontbijt ga ik richting Leroy Merlin om nieuwe opplooibare ladder te kopen die ik kan gebruiken in C op appartement, men ladders die ik hier liggen hebben passen niet in men auto of de lift.
Ik wil een poging doen de scheuren te herstellen in het plafond traphal en ook op het dakterrras aan de schouwen een draad spannen zodat de meeuwen er niet meer aan kunnen om hun nesten te maken.
Onderweg stop ik ook nog aan Aldi, Mercadona, en aan de shop voor pellets en Mcdo voor een cuarto de Libra hamburgeresa.
Terug thuis zitten we buiten in het zonneke voor de krant verder te lezen en een cornettoke smaakt altijd.
Daarna werk ik verder aan de voegen onderaan de muur terras zodat deze klaar zijn om volgende week met waterwerende mortel in te smeren.
Als ik vertrek met X voor de avondwandeling komt Jose Manuel met Bruce er juist aan en hij laat zijn hond ook los lopen zodat ze kunnen rennen en ravotten in de straat; tegen dat we aan de muur komen hangt Bruce zen tong al op de grond; hij moet dan ook pak kilos meesleuren en we zetten onze wandeling verder richting Urb Alhama springs waar we een nederlandse mevrouw met een 14 jarige dwergschnauzer tegenkomen maar daar zat niet veel spelen meer in dus zette X haar wandeling snel verder.
De zonsondergang kleurde mooi oranje en als de zon achter de bergen verdwijnt komt er een roze kleur tevoorschijn, meestal als het volle maan is hebben we dit verschijnsel hier.
Om 8 u deed ik een wandelingske met X maar liet het bos links liggen want gisteravond hoorde ik de wilde zwijnen er terug knorren en rennen; aan de omgewoelde grond te zien zijn ze duidelijk in de buurt actief.
Het voelde bar koud dus deed ik een extra onderlijfke aan vooraleer ik in men motokleren sprong; Om 10 u hadden we afgesproken in bar On the road en voor de eerste keer sinds mensenheugenis was Fred eerst aangekomen, zoals meestal gaf hij op zen hollands de reden waarom hij zo vroeg was: "het schijten ging iets vlotter dan anders deze ochtend"
We konden ons koffietje drinken op het terras in het zonneke terwijl vanuit de bar ernaast de laatste lijken buitenkwamen van een nachtje doorzakken.
Miguel onze spaanse bikeramigo had vandaag de route gepland maar wou richting Aitana rijden en dat leek ons niet zo een geweldig idee gezien de koude temperaturen dus besloten we naar Guadelest te rijden.
Onderweg speelde we de helft kwijt en we kwamen via verschillende routes uiteindelijk toch op de bestemming waar alle terrraskes in de zon gesloten bleken wegens reformas dus zat er niks anders op dan buiten in de schaduw nog een koffietje te drinken; de groep die langs Calossa was gekomen beweerde dat onderweg op sommige plaatsen ijzel lag in de bochten, gelukkig hadden wij de andere weg gepakt en reden we langs deze route terug richting kust om op het terras bij Dixie aan het strand nog iets te gaan drinken. Normaal parkeren alle motos zich hier op het terras, voetpad in de buurt maar vandaag kwam de policia local iedereen wegjagen; Er was in de zee een moedige zwemmer op zijn gemakske een stukje aan het zwemmen terwijl zen schoenen etc op het strand stonden.
Tegen 13 u keerde iedereen huiswaarts en kon ik efkes opwarmen terwijl X haar ondersteboven siestake deed.
Daarna nog efkes verder gewerkt aan men zaagbok en aan Mick gevraagd om nog is hondenoppas te spelen tijdens eerste week van Juni ingeval van nodig.
We deden nog een korte wandeling in de barranco rechts onderaan de muur waar de houthakkers de meeste bomen neergehaald hebbenmaar het was er te drassig om X te laten los rennen.
Tamelijk vroeg vetrek ik met X zodat we iets na 8 u op het kerkpleintje de zon zien opkomen vanuit de zee en we wandelen langs de Finca Santa Barbara vooraleer we in de pueblo stoppen voor brood, krant en koffie.
Na het ontbijt thuis ga ik met de scoot naar C om de aangetekende zending van de DGT (Direccion General de Trafico) af te halen in de post en het blijkt om een boete te gaan wegens te snel rijden op 17/09 om 7:28 dus het tijdstip dat ik Th wegbracht naar Ali aeropuerto; aan de lange tunnel voor binnenrijden Ali had men een nieuwe flitspaal gezet en die stond 200 meter vroeger dan de oude die net voor de tunnel stond en dat had ik telaat gezien. 100 is de prijs maar ik denk wel dat Th de helft zal bijleggen.
Daarna rij ik nog even naar de rastro in Jalon maar ook vandaag is er weinig volk dus keer ik snel huiswaarts om me in het zonneke op het terras te installeren met een cornetto.
Als ik uitgerust ben begin ik aan het maken van een zaagbok; van een gerecupereerde pallet probeer ik een steun te maken waarop ik men te zagen houtblokken kan leggen zodat ik me niet teveel moet bukken tijdens het zagen; X kijkt mee maar het gaat haar snel vervelen en ze muist er vanonder en komt half uurtje later op haar kousevoeten terug geslopen, ik doe maar alsof ik niks had gemerkt en we gaan samen voor de avondwandeling nog is door het bos naar de urb Alahama springs zoda ik terwijl de nodige houtvoorraad kan reserveren. Tegen 18 u ga ik met de wagen terug en laad men koffertje vol met blokjes en takken.
De avondlucht kleurde mooi oranje en de maan wordt voller en voller; Hopelijk kunnen we toch goed slapen want morgen staat ons eerste motorritje van het nieuwe jaar met de bikers op het programma
Vanmorgen konden de spaanse kinderen uitkijken naar de kadootjes en speelgoed die de 3 koningen Gaspar, Mechor en Baltasar ofterwel Los Reyes Magos hun bracht, het was vandaag 6 januari dan ook een officiele feestdag hier en alles was dicht.
In de meeste dorpen waren er gisteravond optochten (deze noemt men hier cabalgata) die de intrede van de Reyes Magos uitbeelden en hier komt veel volk met kinderen op af, in Alicante bvb waren er 200.000 toeschouwers, hopelijk had men genoeg karamellen om rond te strooien. Dus daar blijven we overal ver uit de buurt want alles gaat natuurlijk gepaard met het nodige vuurwerk en geknal.
Omdat er wat meer bewolking werd verwacht vandaag vond ik het wel een geschikt dagje om wat te werken en trok ik naar C om de terrassen te kuisen, de meeuwenkolonie had hier immers weer een flink aantal handtekeningen achtergelaten waarvan sommige nog heel vers waren dus dat is niet zo een leuk werkske. Maar er was wel regelmatig een zonneke te zien en voelen door de wolken dus dat viel best mee; Mijn siestake thuis deed ik wel binnen en X begreep maar niet waarom ik niet buiten kwam spelen en week niet van haar uitkijk aan het raam.
Vandaag maakte L Jollof Rice met dorade en we konden buiten eten zonder probleem; de late middagwandeling ging door het bos omhoog naar Urb Alahama springs, de houthakkers hebben van het smalle wandelpadje een brede boulevard gemaakt om met hun machines aan de omgehakte bomen te kunnen.
Tegen de avond kwamen er terug meer wolken maar de zonsondergang was wel mooi.
Vandaag gaan we op ontdekking voor een tweevoudige wandeling, eerst naar de Cala Barraca en daarna naar Cap Prim beide in de buurt van Javea tussens de Cumbre del sol en Granadella.
Eerst doe ik men ochtenwandelingske met X kwestie van de spieren wat op te warmen; onderweg naar de pueblo zagen we een poesje tussen de applesienbomen ook opwarmen in het ochtendzonnetje.
Daarna vertrekken we richting vertrekpunt en dalen we eerst af via een niet te steil pad richting keienstrand van Cala Barraca dat zijn naam kreeg door de kleine vissersbarakken die hier nog staan uit vervlogen jaren.
Deze baai is per wagen bijna niet bereikbaar en tevoet moet je 20 tal minuten stappen om er te geraken maar het is er wel mooi en rustig nu, het enige bar / resto is nog open en we drinker er een koffietje terwijl we een kijkje nemen in het menu om er later zeker nog is terug te keren om te eten; voor de liefhebbers, ze hebben hier paella met bogavante (zeekreeft).
Daarna klimmen we langs dezelfde weg terug naar het vertrekpunt waar me nu de afslag links nemen richting het schiereiland genaamd Cap Prim, dit wandelpad blijft langs de hoge rotskust en gaat op en neer tot bijna aan het eindpunt van de uitstekende punt van het schiereiland; hier durft L niet meer verder aan de laatste 100 meter want de steile kliffen steken hier meer dan 150 meter hoog uit de zee en ook X houden we nu best aangeleind. De uitzichten lang beide kanten zijn prachtig.
Terug langs hetzelfde padje naar ons vertrekpunt gewandeld, er is nog een zijsprong ergens naar het beneden gelegen piepkleine Cala Sardina keienstrand maar we konden het begin van dit padje niet direct vinden.
Terug aan de auto doen we ook een poging om nog is met de auto tot aan Cala Barraca te geraken maar ook dit wegje kunnen we in het labyrint van straatjes hier niet vinden dus hiervoor kom ik ook nog is terug met de scoot.
Onderweg naar huis stoppen we aan Grizzlys voor de curryworst con patatas en ook Th zijn fietsclubje kwam er juist aan na hun trainingstochtje van vandaag.
Vannacht kwam er wat wind opzetten, dat was lang geleden maar die zorgde wel voor zachte warme lucht en het verdwijnen van de vochtigheid.
Onder een blauwe wolkenloze hemel konden we naar de pueblo wandelen voor de krant en koffie en ik bestelde me er een croissant con mantequilla erbij want zat aan men favoriete hoekje in het zonneke.
In het weekkrantje "De Week" stonden 2 artikels over het fietsen hier in de streek.
Terug thuis werkte ik verder aan het herstellen van de voegen onderaan de muur en trap terras en daarna installeerde ik me in het zonneke terwijl de temperatuur opliep tot tegen de 20 grados.
X probeerde een nieuw ligstandje uit en L stalde een aantal schoenen uit in de zon die ze vandaag terugvond tijdens het zoeken naar haar sportsloefkes zodat ze wat konden luchten na + 1 jaar te zijn opgesloten geweest in een kartonnen doos die ze nog niet had uitgepakt. Haar sportschoenen vond ze ook terug, 2 paar zelfs, ze weet zelf niet meer hoeveel paar schoenen ze heeft dat is wel duidelijk.
Morgen gaan we nog is een stevig wandelingske doen in de buurt van Granadella, een wandelroute naar een afgelegen baai enkel via wandelpadje bereikbaar die we ontdekten toen we er vorige zondag in de buurt waren.
Voor de late namiddagwandeling ging ik met X door het bos omhoog is kijken hoever de houthakkers daar gevorderd zijn met het weghalen van de omgehakte bomen en vooral om te zien hoeveel houtblokjes ze laten liggen.
We waren juist te laat thuis voor de zon te zien verdwijnen achter de Puig Campana maar zagen dat de avond mooi oranje kleurde.
Na een koude nacht vertrekken we voor de ochtendwandeling terwijl de houthakkers terug aan het werk zijn na een paar dagen van rust.
Aan het bronneke spuit de waterval nog altijd volop water en mist. De koffie op het terras bij Ripoll sla ik over want het is nog te koud om buiten te zitten dus drinken we thuis onze koffie met de krant.
Daarna ga ik aan de slag en maak het buitenmuurke proper waarlangs het binnengeregend had, er zaten gaatjes in enkele voegen en op sommige plaatsen is de muur opgeblazen van de vocht dus haal ik de verf en cement daar weg.
De volgende dagen ga ik de voegen opnieuw met cement opvullen en daarna de muur inwrijven met een soort waterdichte cement dewelke die schurk van een manolo indertijd nog had gekocht om onze buitenmuur van de slaapkamer mee in te strijken.
Als dat gedaan is moet er onderaan het raam siliconen aangebracht zodat ook daar geen water kan doorsijpelen bij een volgende gota fria douche.
Ondertussen is het zonneke op het terras tevoorschijn gekomen en kunnen we wat uitrusten en opwarmen buiten en als L vlinderpasta klaarmaakt kunnen we buiten eten, mijn bord giet ik vol met men lievelingskaas geraspte Grana Padano.
Erna volgt nog een wandelingske met X naar de sportvelden waar ik ze achter 2 tennisballen laat rennen en ze met een tong bijna tot op de grond terug huiswaarts kan keren.
Onder een grijs wolkendek en behoorlijk friskes gaan we naar de pueblo voor de krant en koffie.
Het duurt tot na de middag eer er wat blauwe lucht en zon doorkomt maar dan is het best aangenaam buiten op het terras.
In de namiddag kies ik met X voor een lange wandeling, in korte broek, via Ravanell door het bos tot aan de volgende Urbanisatie Paraiso waar de gota fria een deel van de straat wegspoelde de barranco in. We klimmen omhoof viua het wandelpad richting pick nick tafels Bernia maar stoppen op één van men uitverkoren uitzichtpunten; X doorzoekt het struikgewas vooraleer we terugkeren.
In totaal stapten we 12.81 km vandaag
In de vooravond gaan we naar de Mercadona zodat de frigorifico thuis terug aangevuld is.
Voor de komende 2 dagen voorspellen ze 19 grados en zon dus we gaan niet klagen, de volgende dagen telt men hier af naar donderdag voor los Reyes Magos een belangrijk evenement in Spanje vooral voor de optochten en speelgoed voor de kids.
Uiteindelijk bleven we gisteravond gewoon thuis om af te tellen naar het nieuwe jaar en onze 12 druiven op te eten tijdens de 12 klokslagen om middernacht.
Nochthans had L zich op haar paasbest uitgedost en stond tegen 22u30 klaar in haar kort zilver glitterkleedje met open rug + hoge hakken maar omdat de temperatuur buiten amper 9 graden was, vond ze het toch wat aan de frisse kant en bleken de warme zetel en de TV programmas om 2016 uit te wuiven interesanter.
X ging opgewonden aan het blaffen tijdens het vuurwerk maar was niet bang.
Vanmorgen sliep ik wat langer tot iets voor 9 en vertrok dan voor een stevige wandeling met X naar ravanell en een lusje door het bos aan de voet van de Bernia goed voor 7 km stapplezier in alle rust en kalmte.
Zoals gewoonlijk vertrokken we daarna naar de Cala de Granadella maar er was dit jaar veel volk, waarschijnlijk om de afgebrande flanken van de baai te komen bekijken dus stopten we op de weg terug wat langer aan een uitzichtpunt voor de eerste fotoshoot van het jaar want L heeft terug haar oudejaarsoutfit aangetrokken. De wegen hier naar toe zijn best smal en bochtrijk en het is uitkijken voor de vele fietsers die ook vandaag terug aan het trainen zijn.
La isla del descubridor en isla del portichol noemen de eilandjes die hier dicht tegen de grillige rotskust aanliggen. We reden verder langd de kust naar huis en wilden bij Grizzlies een curryworst con patatas gaan eten maar daar was iets van nieuwjaarsdrink met live muziek bezig en alle zat er overvol dus reden we door naar de Burger King in C voor ons nieuwjaarswhoppermenuutje.
Bij 16 graden konden we terug thuis van de ondergaande zon genieten en ging ik X met 2 tennisballetjes in de straat nog wat moe maken.
Op zaterdagochtend zijn het de oude dorpsbewoners die het terras bij Ripoll inpalmen maar ik kan toch men favorietje tafeltje bemachtigen; Sir David is er ook, piekfijn uitgedost in een spierwit trainingspak alsof hij zonet van de baan kwam in Wimbeldon maar zit de laatste tijd meestal binnen omdat zijn knoken de morgenkoude slecht verteren.
Als ik terug thuis kom is L al druk in de weer; op deze laatste dag van het jaar heeft ze de grote kuis gepland en nadien gaat ze ook nog koken; een soort rijstschotel met als vlees kalkoen en hart maar dat laatste hoef ik niet in mijn bord.
Ik ga de vuilbakken wegdoen met de auto en laad mijn koffer 2 x vol met houtblokken die iemand daar had klaargelegd aan de kant van de weg; bij deze bedankt.
Omdat ik niet wil onderdoen kuis ik de ruiten buiten aan de zijkant zodat het zonneke er ongehinderd kan doorschijnen, het lijkt alsof de zon al terug hoger klimt nu en we ze vroeger op de middag te zien krijgen, ik zet met dan ook buiten voor men 3 kranten te verslinden en als de rijstschotel klaar is eet ik hem buiten op. De meeste van men biker amigos gaan terug naar het resto waar we vorig jaar afspraken om nochevieja te vieren maar wij verkiezen deze keer van thuis te vetrekken rond 23 u. enkel is het nog een raadsel naar waar; L mag dit jaar kiezen van mij en ze gaat haar keuze laten afhangen van haar..... schoenen. De hersenkronkels van het vrouwvolk zijn soms moeilijk te volgen.
Omdat ze nog steeds flink last heeft aan haar kuiten als gevolg van de trappenwandeling vreest ze dat ze geen hoge schoenen gaat kunnen aandoen en dus ook niet haar kleedje dat ze had klaargelegd dus als het niet lukt om met hoge hakken te stappen gaan we naar het kerkplein in de pueblo maar als het blijkt dat ze straks toch in haar hoge hakken kan stappen zouden we naar de casco antigua gaan.
Voor de echte fans van Noche vieja is Beni de place to be, de hotels zitten er dit weekend terug zo goed als vol en op het strand van Levante heb je de mogelijkheid 2 x nieuwjaar te vieren!!!
Om 12 u wordt er afgeteld + vuurwerk etc en dit alles gaat men nog is herhalen om 1 u snachts, om de vele Britten die er verblijven een plezierke te doen want die hun uur loopt nog altijd 1 uur achter; Wat een gekkenhuis daar.
Tegen 17 u doe ik met X nog een strandwandeling zodat ze uitgeraasd is voor vandaag. We kunnen nu langs de hoge rotsen bijna tot in Mascarat stappen omdat de storm het vele zeewier heeft weggevaagd.
We zijn net op tijd terug voor de mooie zonsondergang
Terug frisser en vochtig deze ochtend maar bij Ripoll zit het terras helemaal vol, ik moet dus genoegen nemen met het enige vrije kleine tafeltje in de schaduw en met een natte stoel van de vochtigheid; Dus hou ik het snel voor bekeken en wandelen we terug huiswsaarts; Bij het bronneke komt er een mountainbiker uit het bos gereden en X dacht even dat ze Th herkende maar het was een andere wielerlegende.
Aan de muur is men in de baranco begonnen met de takken en niet bruikbare dennenbomen te vermalen tot snippers.
Ik herstel de losgekomen stukken steen aan het afdak van het jacuzzihuis en met de overschot van de mortel werk ik wat tegelvoegen bij buiten; We kunnen even in de zon zitten, X op dezelfde plek als gisteren terug ondersteboven maar in de andere richting liggend maar al snel komen er meer grijze wolken en laat het zonneke zich niet meer zien vandaag. Binnen moet de verwarming aan.
Dus ga ik maar op verkenning en rij de Bernia op om te checken of de weg nog berijdbaar is en om boven een stukje te verkennen richting het oude fort.
Er liggen heel wat keien op de slechte weg, een paar rotsblokken zijn naar beneden gerold en hier en daar een ontwortelde boom die men in stukken gezaagd heeft zodat de weg vrij is om tot boven te geraken.
Hier is het amper 12 graden en ik stap stukje van het wandelpad richting fort maar het paadje is door steenlawines overspoeld en als je geen 4 poten heb stapt dit niet zo geweldig dus maken we snel rechtsomkeer; er staat hier wel een eigenaardige soort bunker met enkel een luik als ingang. Ik kom hier wel is terug om langs hier het volledige Bernia circuit af te stappen één van de komende weken.
Ondertussen weten we nog niet precies waar we morgenavond met Noche vieja naartoe gaan; L mag kiezen van mij maar vooruit plannen is niet haar sterkste kant; we zien wel morgen en waarschijnlijk wordt het het kerkpleintje un de pueblo of dit van de casco antigua waar op beide plaatsen afgeteld wordt onder de klokkentoren en er vuurwerk en muzien is voorzien
Wat een mooie zonnige dag vandaag, al van sochtends kon je voelen dat het zacht was en er was geen wolkje te bespeuren; Op het terras bij Ripoll zat ik in men favoriete hoekje van de zonnestraaltjes en koffie te genieten.
Terug thuis was het tijd om wat karweitjes op te knappen, eerst ging ik 3 nieuwe gasflessen halen zodat we tijdje verder kunnen, daarna wasmachientjes gedraaid en de douche een grondige kuisbeurt gegeven want L kan niet zo hoog tot aan het venster bovenaan en plafond kuisen. Daarna installeerde ik me buiten in de zon voor de krant en X vond ook een zonnig plaatske om ondersteboven te liggen.
Omdat de trappenwandeling nog niet helemaal verteerd is, spierpijnen blijven aanslepen ga ik met de scoot naar C om het warm water op te zetten in het app zodat we vanavond kunnen teruggaan voor een warm badje.
In de brievenbus vind ik een bericht van de post over een aangetekensd schrijven van 30/11 en rij op de terugweg langs het postkantoor maar daar houden ze deze brieven maar 7 werkdagen bij; Men kon me wel vertellen dat de afzender de DGT is nl Direccion General de Trafico dus heb ik al zo een donkerbruin vermoeden dat het wel is een verkeersboete kan zijn, Begin November werd ik geflitst voor de tunnel in Ali als ik Th wegbracht naar de aeropuerto.
Sinds vandaag is het water uit de kraan terug geschikt voor consumptie in de omliggende gemeentes; Voor de namiddagwandeling ga ik met X naar het bos omhoog om te kijke of het al zou lukken om de kabbelende stroom water die nog altijd vanuit de Bernia flanken naar beneden stroomt te volgen stroomopwaarts maar op de meeste plaatsen is het water nog te diep dus dat is nog even wachten.
Vannacht verhuizen we terug naar boven om te slapen, er is geen vocht meer te bespeuren op de binnenmuren en zelfs tijdens de gota fria was er geen waterinsijpeling dus kan het niet anders of het moet komen van een slechte ventilatie dus heb ik wat gaten geboord in de deur en ga ik proberen om met het raam op een kiertje open te slapen.
Op deze 28 december ofwel de dia de los Santos Inocentes hier is het overwegend bewolkt en halen we met moeite 16 grados; Er staat wel wat meer wind waardoor de vochtigheid wat weggedreven wordt en na wat gedruppel in de vroege ochtend blijft het droog en tegen 16 u begint de zon door de wolken te priemen;
In de pueblo staat een camion Duits alcoholvrij bier te leveren waarvan je beter kan fietsen.
Na de pueblowandeling ga ik met L onze lotjes binnendoen en met onze winst kopen we nieuwe voor de andere grote loterij in deze periode, la loteria del Nino op 6 januari met als primer premio een niet onaardige 2 miljoen euritos.
Het is druk onderweg typisch verschijnsel in deze eindejaarsperiode maar als we na de siesta met X naar La Olla gaan om een strandwandelingske zijn we zo goed als alleen; Om onze stramme spieren wat los te gooien wandelen we langs de kust; L heeft al gezworen dat ze de 6000 trappen wandeling nooit meer gaat herhalen want ze stapt nog steeds als een oud abuelaatje. De storm heeft hier op sommige plaatsen het strand eigenaardig genoeg groter gemaakt door zand en keien aan te spoelen en X vind het geweldig over de vele hopen zeewier en zand te rennen.
Het wordt snel en vroeg donker maar we zien toch nog iets dat een beetje op een zonsondergang trekt.
Een idelale avond om mijn huiswerk spaans te maken, er zijn oefeningen met kruiswoordraadsels over de vocabulario de deciembre te maken, ik heb verschillende keren mijn woordenboek nodig en zo kom ik tot de vaststelling dat er in het spaans bijna geen woorden bestaan die met de letter K beginnen, er zijn er maar een dertigtal in totaal waarvan de meeste dan nog van een andere taal afkomstig zijn zoals Karate, Kayak, Kermesse, Kilo, kilometrico, Kiosco, Knock-out etc.
Verder leer ik bij dat een Kinara en een Menorah kandelaars zijn voor 7 of 9 kaarsen maar veel vooruithelpen om beter spaans te spreken gaat dit niet helpen.
Vanochtend iets minder vlot dan anders uit bed gerold, na de inspanningen van gisteren zijn het vooral men rug en kuiten die pijnlijk aanvoelen maar eens ik begin te stappen verdwijnt de hinder aan men kuiten snel.
Onderweg is er een eekhorentje op pad hoog en droog op een elektriciteitskabel en X wil er maar al te graag naartoe.
Op het terras bij Ripoll is het wat drukker nu, de kerstvakantie brengt wat extra bezoekers / turistas maar ik kan toch mijn tafeltje in het hoekje en vooral in het zonnetje bemachtigen; X vind de stenen vloer toch te koud en blijft liever rechtstaan.
L blijft wat langer liggen want haar beentjes hebben de wandeltocht van gisteren ook nog niet verteerd maar tegen twaalven is ze toch klaar om mee naar de supermercado te gaan; We gaan naar C zodat we het kunnen combineren met een bezoekje aan de marokaanse beenhouwer waar ze allerlei ingewanden en zelfs een volledige koeienpoot koopt; dit alles moet dienen voor haar ogbono soup die vandaag op het menu staat. We brengen van de Mercadona al druifjes mee, de laatste dagen voor oudejaar is het hier altijd een stromloop om druiven te kopen want iedereen heeft er 12 nodig om met middernacht binnen te spelen, bij elke klokslag ééntje is de spaanse traditie. Vanuit de Vinalopo streek, hier zo een 75 km vandaan werden al 2 miljoen kilo witte druiven aangevoerd.
Terug thuis begint L te kokerellen en zet in me buiten in het zonneke bij zo een 18 grados, gelukkig kunnen de ramen open want al snel is de stank uit de keuken niet te harden. Als ze haar bordje binnengespeeld heeft verhuis ik naar binnen voor een siestake en nadien doe ik een klein toerke met X door het bos.
Als ik later mijn eten klaarmaak blijkt X verdwenen, blijkbaar zag ze kans om ongemerkt buiten te glippen en dan weet ik wel waar te gaan zoeken, ze was op bezoek bij Mick naturalmente. Hij ging vanavond nog een wedstrijd lopen in A de san silvestre corrida maar vond de afstand van 3.8 km nogal aan de korte kant.
Vanmorgen vroeg stap ik met X naar de pueblo vooor de krant, het supermarktje is toe dus zullen we zonder vers stokbrook moeten ontbijten. Voor de zekerheid had ik L al wakker gemaakt voor ik vertrok.
Terug thuis maken we ons klaar voor de wandeling die ons naar de Vall de Laguar brengt, de ong 14.5 km lange Ruta de los 6000 escalones of trappen en dit wandelpad bestaat al sinds de moren hier nog rondhingen.
L kan echter haar sportschoenen niet meer vinden en twijfelt of ze wel zou meegaan, doet uiteindelijk wat sportieve muiltjes aan en weg zijn wij.
We parkeren in Benimaurell en gaan de route doen in tegenovergestelde richting van de vorige keren, ik doe immers graag tegendraads en mijn voorgevoel zegt me dat dit beter gaat zijn nu er in de Cayon wel is water zou kunnen staan na de gota fria.
Om 11u30 gaan we van start en na 1.5 km tussen de kersenbomen te hebben gewandeld slaan we rechtsaf waar het wandelpadje en trappen beginnen en omdat het vooral naar beneden gaat ziet L het nog goed zitten. Van hier kan je ook nog de zee zien in de verte. Al snel bezorgen de vele keien en rotsen haar pijnlijke voeten maar we wandelen gezwind naar beneden om een eerste keer over de rivierbedding met grote witte keien te stappen, de kloof hier noemt de kloof van de Hel (Barranco del Inferno) en is op sommige plaatsen maar 10 meter breed en tot 150 m hoog. Daarna begint het trappen klimmen als we langs de overkant van de kloof tot boven moeten klimmen, in de buurt van één van de bronnekes stroomt er water over het pad en is het behoorlijk glad;
We kruisen wat andere wandelaars, veel met hond erbij en X is in haar nopjes en gaat telkens aan het blaffen als er iemand nadert; Maar meestal hoor je hier helemaal niks, zalig die rust en de uitzichten zijn oh zo mooi. In totaal nemen we een 5 tal keer een korte pauze, vooral als het steil bergop gaat en bovenaan de overkant waar een paar huizen staan, de meeste onbewoond heeft het water een groot stuk van de weg ernaartoe weggespoeld en dalen we terug af met een kabbelend riviertje naast ons tot we terug aan de rivierbedding komen; al van ver kan je nu het gekletter horen van de grote waterval die zich van helemaal boven de barranco naar beneden stort; langs het hier erg modderige pad klimmen we de laatste maar zwaarste trappen omhoog richting het dorpje Fleix. Op een drietal plaatsen heeft het water stukken van het pad weggespoeld en moet je over keien lopen en springen om geen natte voeten te krijgen; een tweetal durvers, of zijn het gekken bengelen aan een touw vlak naast de waterval; ieder zijn hobby zeker?
We geraken boven zonder natte voeten en uitschuivers en wandelen het laatste stuk via een klein baantje van Fleix terug naar Benimaurell waar we 4u30 minuten na ons vertrek aankomen bij de auto, moe en met pijnlijke rug, knieen en kuiten maar blij dat we het weeral gedaan hebben, In het enige barreke hier haal ik een paar cola blikjes en 2 zakken zoute chips om de eerste hongerklop te verjagen en zetten koers naar huis.
X haar pootjes zullen ook wel pijn doen want zij deed waarschijnlijk bijna het dubbele aantal kms dus voor vanavond zijn we gerust.
Mijn stapteller wijst 24 km en 28.000 stappen voor vandaag dus ons gemiddelde gaat stevig mee de hoogte in.
Iets voor 9 u en bij 9 grados vertrekken we deze ochtend naar V waar L de kerstdienst van haar Iglesia niet wil missen.
Gisterenavond waren we om 21u30 thuis nadat we ons kerstdineetje in de vorm van een wok buffet hadden binnengespeeld; zoals meestal daar at ik vooral de sushi en voor dit buffet en 2 drankjes pp betaalden we 30 Euritos in totaal, ge kunt er niet voor sukkelen.
Ook gisterenavond kregen we bericht dat het water uit de kraan voorlopig niet geschikt is voor drinken, koken of wassen; door de gota fria zijn er in het stuwmeer van Guadelest dingen overstroomd waardoor het drinkwaterreservoir werd bezoedeld en dit stuwmeer zorgt voor de waterbedeling van Altea, La Nucia en Alfaz waardoor 70.000 mensen een drinkwaterprobleem hebben; Gelukkig bleek het voor A La V vals alarm want wij behoren niet tot de risico zone omdat ons drinkwater rechtstreeks van de Bernia komt. Dit alles zorgde er wel voor dat het niet de gambas of jamon iberico waren die het meest verkocht werden in de supermarkt maar wel de grote flessen water
Er was geen kat op de baan vanmorgen dus iets na tienen zette ik L af en ging met X voor de eerste wandeling richting bakker, maar helaas deze was gesloten vandaag zoals vele andere zaken dus geen boules de berlin vandaag.
Overval veel plassen op de parkings en pleintjes.
Dan gingen we richting Turia en op de agilty weide kon X geweldig rennen met de enige andere aanwezige hond, een witte éénjarige reu van iets groter formaat; Ook hier waren nog overal sporen van de gota fria van vorig weekend, veel modder en ontwortelde en omgezaagde bomen; We gingen nog de andere richting uit om op de andere hondenweide nog wat te spelen met een belgische herder kruising.
Dan was het tijd om te kijken of we kip aan het spit konden afhalen en hier hadden we meer geluk, deze was wel open en ondertussen was de temperatuur al tot 21 grados gestegen.
Het terug naar huis rijden ging minder vlot want nu was er druk verkeer met files in het binnen en buiten rijden van V maar tegen 15u kon ik me in het zonneke installeren.
In de late namiddag ging met X nog is de bos in om al wat houtblokjes te versleuren, ik ga geen 2 x de kaas van men brood laten wegspoelen.
Morgenvroeg vertrekken we met zen allen voor de 6000 trappen wandeling richting Benimaurell
Vandaag in de pueblo wenst iedereen iedereen druk druk Feliz Navidad maar daar doe ik niet aan mee, ik heb nooit begrepen waarom mensen zo een fan zijn van deze periode, voor mij is het ook al ok als de kerstman niet in men schouw komt k*kk*n.
Ik kies voor een vroege stevige ochtenwandeling langs de finca Barabara en stop even op het kerkpleintje in de pueblo want rond deze tijd van het jaar kan je hier als je vroeg genoeg bent de zon zien opkomen uit de zee. Ik was beetje te laat want had blijven kijken bij de waterval aan het bronneke waar het neerstortend water deze koude ochtend een wolk deed opstijgen.
In de krantenwinkel kreeg ik nog zo een lekker ouderwets kartonnen kalenderke als eindejaarsgeschenk.
Terug thuis maak ik me klaar voor een motorritje, ondertussen is het toch al 14 graden en rij eerst naar de rastro in Jalon maar daar is niet veel volk en ook Marie & C° zijn niet komen opdagen.
Ik drink een koffietje hier in een bar want moest dringend en de schouw was bezet; Daarna rij ik verder naar de Vall de laguar om naar de canyon te gaan kijken en de droge rivierbedding is ook hier helemaal ondergelopen dus vrees ik dat het maandag niet lukt om de 6000 trappen wandeling volledig af te werken, maar omdat L ook wel is mee wil gaan we het toch proberen Maandag en zien wel hoe ver we geraken zonder natte voeten.
Ik stop nog efkes aan een bronneke in Fleix en maar dan rechtsomkeer.
Tegen 14 u ben ik terug thuis en is het zalig buiten zitten bij 19 graden; Voor de late namiddagwandeling wandel ik door het bos naar boven zodat ik nog wat houtblokken kan reserveren voor later; vandaag 14.23 km gestapt dus dat komt alvast in orde voor maandag
Weer een koude nacht en ochtend maar de azuurblauwe lucht zonder wolken en het zonneke maken veel goed, Als ik na de pueblo vertrek tegen 9u30 is het 10 graden en op het terras voor de koffie doen de zonnestraaltjes goed.
Aan het bronneke van Santa Anna blijft het water met volle kracht stromen en ook langs de weg hebben we nog steeds het gezelschap van een snel stromend bergriviertje en watervallen, ongelooflijk waar al dat water blijft vandaan komen.
Later op de dag komen ook de kinderen uit het schooltje in de pueblo een kijkje nemen naar het watergeweld op hun laatste schooldag voor de kerstvakantie.
Ik begin met het verzagen van de houtblokken die ik de afgelopen dagen kon verzamelen, na een uurtje begint mijn rugske te protesteren en installeer ik me met een koffietje en de krant aan het zwembad maar X heeft andere plannen en wil balletjegooien spelen. Later beslist ze toch van een siestake te doen.
Met de scoot rij ik nog tot aan de masymas voor wat boodschappen en L maakt haar pasta terwijl we de namiddagwandeling maken langs de sportvelden en zo een totaal van 12 km stappen vandaag.
Maar X is nog lang niet moe, ze voelt precies de lente al kriebelen wat bij 19 graden niet zo ongewoon is;
Morgen doe ik een toertje met de Harley, eerst naar de markt in Jalon en dan ga ik een kijkje nemen naar de Vall de Laguar waar ik maandag de 6000 trappen wandeling wil doen; Ik had me voorgenomen deze martelgang minstens 1 x per jaar te doen dus nu het jaareinde snel nadert is het de moment; enkel wil ik zeker zijn of de droge rivierbedding in de canyon die je daar paar keer moet oversteken wel begaanbaar is na gota fria van vorig weekend.
Na een mooie zonsondergang leggen we ons in de zetel voor een late namiddag siesta.
Vanmorgen zit ik gans alleen op het terras bij Ripoll en heb ik men vast hoekje in het zonneke, iedereen zit immers binnen aan het kijken naar de trekking van de Loteria de navidad live uitgezonden op de spaanse TV gedurende een drietal uur.
Het zijn de leerlingen van het colegio San idefonso uit Madrid die de trekking verzorgen en dit al sinds het jaar 1771, de school zelf is al meer dan 400 jaar oud één van de oudste scholen in Spanje.
Gedurende het schooljaar worden er een aantal leerlingen met mooie stem en uitspraak speciaal opgeleid om de getrokken loterijnummers die op balletjes staan te zingen, om koppijn van te krijgen
Als de trekking gedaan is checkt L of we iets gewonnen hebben en omdathet laatste cijfer van onze lotjes op het winnend biljet van El gordo voorkomt winnen we elk 20 zodat we de prijs van het lotje terugverdienen, beter als niks.
Op de terugweg naar huis kwam ik de man tegen die gisteren door X werd omver gekegeld en hij zijn voorzorgen genomen vandaag want hij had zijn vrouw meegebracht en ze waren beide voorzien van een stel nordic walking stokken voor geval ze nog is zouden aangevallen worden door een gevaarlijke zwarte hond.
Ik ging nog paar zakken pellets halen zodat we verder kunnen tot na de feestdagen en zat wat op het terras in het zonneke bij 19 grados voor men laatste cornetto van het jaar.
Een stevige wandeling mocht niet ontbreken dus vertrok ik rond 16 u met X naar Ravanell en via een lus doorheen het bos kwamen we terug, goed voor een dagtotaal van 14.23 km.
In de urbanisatie Ravanell zag ik dat de enige villa die hier al lang te koop stond werd verkocht, dit stulpje met 5 slaap en badkamers etc stond lang geprijsd aan 675.000 maar enige tijd geleden liet met de prijs zakken tot 595.000 en blijkbaar heeft er iemand dit over de streep getrokken; wat ik ook zag onderweg was dat de vaste bewoners hier allen hun houtvoorraad stevig hadden aangevuld nu er na het bomenkappen veel hout voor het oprapen ligt.
Omdat ik langs de weg door het bos achter Ravanell menig houtblokje had zien blinken besluit ik om de auto te nemen en ga met X nog is terug voor men koffer vol te laden.
We gaan dus goed slapen vannacht want L kon niet helpen met het uitladen wegens just bezig met haar nagels te lakken.
Na een koude nacht wandelen we vanochtend naar de pueblo; Zoals gewoonlijk vertrek ik thuis met X los en gooi haar balletje weg zodat ze wat kan rennen; bijna aan het einde van de straat waar we afdalen via de muur lijn ik haar meestal aan; zo ook vanmorgen enkel kon ze voor ik haar had vastgemaakt ontsnappen en ging er als een pijl vandoor; ik dacht dat ze Bruce had zien aankomen, haar nieuwe vriendje hier uit de buurt, een leuke flink uit de kluiten gewassen stafford terrier van Jose manuel maar het was voor een andere hond, nou ja hond, zo een kleintje maar met een strikje in zen haar;
Dit hondje vergezeld van zen baasje, een wat oudere norse man, panikeerden beiden toen ze X zagen full speed aankomen; de man probeerde zen hondje op te tillen terwijl X omhoogsprong en hij ging onderuit en beggon naar beneden te rollen...
Ik zag hem al eindigen 100 meter dieper beneden aan de muur en dan meegesleurd worden door het nog steeds kolkende water dat vanuit de bergen blijft stromen richting waterval aan de baranco. Geluk kon hij zich tegen de borduur klemmen en rechtkrabbelen en ondertussen had ik X vastgegrabbeld bij haar nekvel en een stevig standje gegeven, met de 4 poten van de grond door elkaar geschud en maakte ik ze vast aan verlichtingspaal en ging naar de andere man om me te exuseren en te vragen hoe het ging.
Hij was niet zo happy en beweerde dat X in de staart van zijn hondje had gebeten en zei dat ik men hond altijd moest aangelijnd houden maar verder bleek hij ok te zijn; Nu buiten wat pluimen had zijn hondje niet echt een staart dus maakte ik me niet teveel zorgen en zette onze wandeling verder; Er waren verschillende ramptoeristen onderweg die kijkje kwamen nemen naar de wildstromende rivier en watervallen die hier nu ineens zijn ontstaan. Niet zo verwonderlijk als je leest dat op 48 u alle grote stuwmeren hier in de buurt hun watervoorraad zagen verdubbeld en dat bronnen die al 20 jaar droog staan nu terug water spuiten.
Nadat ik de krant had gekocht kwam ik de man en zen hondje terug tegen in de pueblo en knikte ik vriendelijk Hola maar hij gaf niet thuis en leek me wel een beetje te manken.
Een koffietje op het terras sloegen we niet over want dat was ook al een hele tijd geleden. Na het ontbijt thuis vertrokken we naar A want vandaag was het de laatste dag om lotjes te kopen voor de Loteria de navidad of El Gordo, voor de spanjaarden het evenment dat het begin van de kerstperiode aankondigd; Velen reizen kilometers ver om het lotje te kopen met een cijfercombinatie waarvan ze denken dat die geluk brengt en afgelopen jaren kocht L steeds haar lotje bij dezelfde verkoper in Beni maar omdat we nog niks hebben gewonnen vroeger kopen we nu in het dichstbijzijnde verkooppunt, keep it simple. De kerstman was er nog niet maar zijn kar stond al wel fout geparkeerd in het centrum.
Nadat we elk een lotje hadden gekozen deden we nog inkopen in de Mercadona. In de namiddag kwam Onno langs om de zwembadafdekking te finetunen zodat ze achteraan helemaal tot op het water zakt en dat is ook weeral geregeld.
Voor de namiddagwandeling ga ik met X naar de sportvelden en oefen met haar de gebruikelijke dingen, wat luisterde ze voorbeeldig, blijkbaar heeft mijn ochtend berisping indruk gemaakt.
Pas tegen 16 u laat het zonneke zich zien en kunnen we de krant verder lezen op het terras buiten maar het koelt snel terug af, er staan paar fotos in van wielerploegen op training hier in de buurt.
We kijken uit naar morgen om te weten of we kans maken om de hoofdprijs (El gordo) van cuatro milliones te winnen; vanaf smorgens wordt de trekking live uitgezonden op Tv en dit uren aan een stuk.
