Op zaterdagochtend zijn het de oude dorpsbewoners die het terras bij Ripoll inpalmen maar ik kan toch men favorietje tafeltje bemachtigen; Sir David is er ook, piekfijn uitgedost in een spierwit trainingspak alsof hij zonet van de baan kwam in Wimbeldon maar zit de laatste tijd meestal binnen omdat zijn knoken de morgenkoude slecht verteren.
Als ik terug thuis kom is L al druk in de weer; op deze laatste dag van het jaar heeft ze de grote kuis gepland en nadien gaat ze ook nog koken; een soort rijstschotel met als vlees kalkoen en hart maar dat laatste hoef ik niet in mijn bord.
Ik ga de vuilbakken wegdoen met de auto en laad mijn koffer 2 x vol met houtblokken die iemand daar had klaargelegd aan de kant van de weg; bij deze bedankt.
Omdat ik niet wil onderdoen kuis ik de ruiten buiten aan de zijkant zodat het zonneke er ongehinderd kan doorschijnen, het lijkt alsof de zon al terug hoger klimt nu en we ze vroeger op de middag te zien krijgen, ik zet met dan ook buiten voor men 3 kranten te verslinden en als de rijstschotel klaar is eet ik hem buiten op. De meeste van men biker amigos gaan terug naar het resto waar we vorig jaar afspraken om nochevieja te vieren maar wij verkiezen deze keer van thuis te vetrekken rond 23 u. enkel is het nog een raadsel naar waar; L mag dit jaar kiezen van mij en ze gaat haar keuze laten afhangen van haar..... schoenen. De hersenkronkels van het vrouwvolk zijn soms moeilijk te volgen.
Omdat ze nog steeds flink last heeft aan haar kuiten als gevolg van de trappenwandeling vreest ze dat ze geen hoge schoenen gaat kunnen aandoen en dus ook niet haar kleedje dat ze had klaargelegd dus als het niet lukt om met hoge hakken te stappen gaan we naar het kerkplein in de pueblo maar als het blijkt dat ze straks toch in haar hoge hakken kan stappen zouden we naar de casco antigua gaan.
Voor de echte fans van Noche vieja is Beni de place to be, de hotels zitten er dit weekend terug zo goed als vol en op het strand van Levante heb je de mogelijkheid 2 x nieuwjaar te vieren!!!
Om 12 u wordt er afgeteld + vuurwerk etc en dit alles gaat men nog is herhalen om 1 u snachts, om de vele Britten die er verblijven een plezierke te doen want die hun uur loopt nog altijd 1 uur achter; Wat een gekkenhuis daar.
Tegen 17 u doe ik met X nog een strandwandeling zodat ze uitgeraasd is voor vandaag. We kunnen nu langs de hoge rotsen bijna tot in Mascarat stappen omdat de storm het vele zeewier heeft weggevaagd.
We zijn net op tijd terug voor de mooie zonsondergang
Terug frisser en vochtig deze ochtend maar bij Ripoll zit het terras helemaal vol, ik moet dus genoegen nemen met het enige vrije kleine tafeltje in de schaduw en met een natte stoel van de vochtigheid; Dus hou ik het snel voor bekeken en wandelen we terug huiswsaarts; Bij het bronneke komt er een mountainbiker uit het bos gereden en X dacht even dat ze Th herkende maar het was een andere wielerlegende.
Aan de muur is men in de baranco begonnen met de takken en niet bruikbare dennenbomen te vermalen tot snippers.
Ik herstel de losgekomen stukken steen aan het afdak van het jacuzzihuis en met de overschot van de mortel werk ik wat tegelvoegen bij buiten; We kunnen even in de zon zitten, X op dezelfde plek als gisteren terug ondersteboven maar in de andere richting liggend maar al snel komen er meer grijze wolken en laat het zonneke zich niet meer zien vandaag. Binnen moet de verwarming aan.
Dus ga ik maar op verkenning en rij de Bernia op om te checken of de weg nog berijdbaar is en om boven een stukje te verkennen richting het oude fort.
Er liggen heel wat keien op de slechte weg, een paar rotsblokken zijn naar beneden gerold en hier en daar een ontwortelde boom die men in stukken gezaagd heeft zodat de weg vrij is om tot boven te geraken.
Hier is het amper 12 graden en ik stap stukje van het wandelpad richting fort maar het paadje is door steenlawines overspoeld en als je geen 4 poten heb stapt dit niet zo geweldig dus maken we snel rechtsomkeer; er staat hier wel een eigenaardige soort bunker met enkel een luik als ingang. Ik kom hier wel is terug om langs hier het volledige Bernia circuit af te stappen één van de komende weken.
Ondertussen weten we nog niet precies waar we morgenavond met Noche vieja naartoe gaan; L mag kiezen van mij maar vooruit plannen is niet haar sterkste kant; we zien wel morgen en waarschijnlijk wordt het het kerkpleintje un de pueblo of dit van de casco antigua waar op beide plaatsen afgeteld wordt onder de klokkentoren en er vuurwerk en muzien is voorzien
Wat een mooie zonnige dag vandaag, al van sochtends kon je voelen dat het zacht was en er was geen wolkje te bespeuren; Op het terras bij Ripoll zat ik in men favoriete hoekje van de zonnestraaltjes en koffie te genieten.
Terug thuis was het tijd om wat karweitjes op te knappen, eerst ging ik 3 nieuwe gasflessen halen zodat we tijdje verder kunnen, daarna wasmachientjes gedraaid en de douche een grondige kuisbeurt gegeven want L kan niet zo hoog tot aan het venster bovenaan en plafond kuisen. Daarna installeerde ik me buiten in de zon voor de krant en X vond ook een zonnig plaatske om ondersteboven te liggen.
Omdat de trappenwandeling nog niet helemaal verteerd is, spierpijnen blijven aanslepen ga ik met de scoot naar C om het warm water op te zetten in het app zodat we vanavond kunnen teruggaan voor een warm badje.
In de brievenbus vind ik een bericht van de post over een aangetekensd schrijven van 30/11 en rij op de terugweg langs het postkantoor maar daar houden ze deze brieven maar 7 werkdagen bij; Men kon me wel vertellen dat de afzender de DGT is nl Direccion General de Trafico dus heb ik al zo een donkerbruin vermoeden dat het wel is een verkeersboete kan zijn, Begin November werd ik geflitst voor de tunnel in Ali als ik Th wegbracht naar de aeropuerto.
Sinds vandaag is het water uit de kraan terug geschikt voor consumptie in de omliggende gemeentes; Voor de namiddagwandeling ga ik met X naar het bos omhoog om te kijke of het al zou lukken om de kabbelende stroom water die nog altijd vanuit de Bernia flanken naar beneden stroomt te volgen stroomopwaarts maar op de meeste plaatsen is het water nog te diep dus dat is nog even wachten.
Vannacht verhuizen we terug naar boven om te slapen, er is geen vocht meer te bespeuren op de binnenmuren en zelfs tijdens de gota fria was er geen waterinsijpeling dus kan het niet anders of het moet komen van een slechte ventilatie dus heb ik wat gaten geboord in de deur en ga ik proberen om met het raam op een kiertje open te slapen.
Op deze 28 december ofwel de dia de los Santos Inocentes hier is het overwegend bewolkt en halen we met moeite 16 grados; Er staat wel wat meer wind waardoor de vochtigheid wat weggedreven wordt en na wat gedruppel in de vroege ochtend blijft het droog en tegen 16 u begint de zon door de wolken te priemen;
In de pueblo staat een camion Duits alcoholvrij bier te leveren waarvan je beter kan fietsen.
Na de pueblowandeling ga ik met L onze lotjes binnendoen en met onze winst kopen we nieuwe voor de andere grote loterij in deze periode, la loteria del Nino op 6 januari met als primer premio een niet onaardige 2 miljoen euritos.
Het is druk onderweg typisch verschijnsel in deze eindejaarsperiode maar als we na de siesta met X naar La Olla gaan om een strandwandelingske zijn we zo goed als alleen; Om onze stramme spieren wat los te gooien wandelen we langs de kust; L heeft al gezworen dat ze de 6000 trappen wandeling nooit meer gaat herhalen want ze stapt nog steeds als een oud abuelaatje. De storm heeft hier op sommige plaatsen het strand eigenaardig genoeg groter gemaakt door zand en keien aan te spoelen en X vind het geweldig over de vele hopen zeewier en zand te rennen.
Het wordt snel en vroeg donker maar we zien toch nog iets dat een beetje op een zonsondergang trekt.
Een idelale avond om mijn huiswerk spaans te maken, er zijn oefeningen met kruiswoordraadsels over de vocabulario de deciembre te maken, ik heb verschillende keren mijn woordenboek nodig en zo kom ik tot de vaststelling dat er in het spaans bijna geen woorden bestaan die met de letter K beginnen, er zijn er maar een dertigtal in totaal waarvan de meeste dan nog van een andere taal afkomstig zijn zoals Karate, Kayak, Kermesse, Kilo, kilometrico, Kiosco, Knock-out etc.
Verder leer ik bij dat een Kinara en een Menorah kandelaars zijn voor 7 of 9 kaarsen maar veel vooruithelpen om beter spaans te spreken gaat dit niet helpen.
Vanochtend iets minder vlot dan anders uit bed gerold, na de inspanningen van gisteren zijn het vooral men rug en kuiten die pijnlijk aanvoelen maar eens ik begin te stappen verdwijnt de hinder aan men kuiten snel.
Onderweg is er een eekhorentje op pad hoog en droog op een elektriciteitskabel en X wil er maar al te graag naartoe.
Op het terras bij Ripoll is het wat drukker nu, de kerstvakantie brengt wat extra bezoekers / turistas maar ik kan toch mijn tafeltje in het hoekje en vooral in het zonnetje bemachtigen; X vind de stenen vloer toch te koud en blijft liever rechtstaan.
L blijft wat langer liggen want haar beentjes hebben de wandeltocht van gisteren ook nog niet verteerd maar tegen twaalven is ze toch klaar om mee naar de supermercado te gaan; We gaan naar C zodat we het kunnen combineren met een bezoekje aan de marokaanse beenhouwer waar ze allerlei ingewanden en zelfs een volledige koeienpoot koopt; dit alles moet dienen voor haar ogbono soup die vandaag op het menu staat. We brengen van de Mercadona al druifjes mee, de laatste dagen voor oudejaar is het hier altijd een stromloop om druiven te kopen want iedereen heeft er 12 nodig om met middernacht binnen te spelen, bij elke klokslag ééntje is de spaanse traditie. Vanuit de Vinalopo streek, hier zo een 75 km vandaan werden al 2 miljoen kilo witte druiven aangevoerd.
Terug thuis begint L te kokerellen en zet in me buiten in het zonneke bij zo een 18 grados, gelukkig kunnen de ramen open want al snel is de stank uit de keuken niet te harden. Als ze haar bordje binnengespeeld heeft verhuis ik naar binnen voor een siestake en nadien doe ik een klein toerke met X door het bos.
Als ik later mijn eten klaarmaak blijkt X verdwenen, blijkbaar zag ze kans om ongemerkt buiten te glippen en dan weet ik wel waar te gaan zoeken, ze was op bezoek bij Mick naturalmente. Hij ging vanavond nog een wedstrijd lopen in A de san silvestre corrida maar vond de afstand van 3.8 km nogal aan de korte kant.
Vanmorgen vroeg stap ik met X naar de pueblo vooor de krant, het supermarktje is toe dus zullen we zonder vers stokbrook moeten ontbijten. Voor de zekerheid had ik L al wakker gemaakt voor ik vertrok.
Terug thuis maken we ons klaar voor de wandeling die ons naar de Vall de Laguar brengt, de ong 14.5 km lange Ruta de los 6000 escalones of trappen en dit wandelpad bestaat al sinds de moren hier nog rondhingen.
L kan echter haar sportschoenen niet meer vinden en twijfelt of ze wel zou meegaan, doet uiteindelijk wat sportieve muiltjes aan en weg zijn wij.
We parkeren in Benimaurell en gaan de route doen in tegenovergestelde richting van de vorige keren, ik doe immers graag tegendraads en mijn voorgevoel zegt me dat dit beter gaat zijn nu er in de Cayon wel is water zou kunnen staan na de gota fria.
Om 11u30 gaan we van start en na 1.5 km tussen de kersenbomen te hebben gewandeld slaan we rechtsaf waar het wandelpadje en trappen beginnen en omdat het vooral naar beneden gaat ziet L het nog goed zitten. Van hier kan je ook nog de zee zien in de verte. Al snel bezorgen de vele keien en rotsen haar pijnlijke voeten maar we wandelen gezwind naar beneden om een eerste keer over de rivierbedding met grote witte keien te stappen, de kloof hier noemt de kloof van de Hel (Barranco del Inferno) en is op sommige plaatsen maar 10 meter breed en tot 150 m hoog. Daarna begint het trappen klimmen als we langs de overkant van de kloof tot boven moeten klimmen, in de buurt van één van de bronnekes stroomt er water over het pad en is het behoorlijk glad;
We kruisen wat andere wandelaars, veel met hond erbij en X is in haar nopjes en gaat telkens aan het blaffen als er iemand nadert; Maar meestal hoor je hier helemaal niks, zalig die rust en de uitzichten zijn oh zo mooi. In totaal nemen we een 5 tal keer een korte pauze, vooral als het steil bergop gaat en bovenaan de overkant waar een paar huizen staan, de meeste onbewoond heeft het water een groot stuk van de weg ernaartoe weggespoeld en dalen we terug af met een kabbelend riviertje naast ons tot we terug aan de rivierbedding komen; al van ver kan je nu het gekletter horen van de grote waterval die zich van helemaal boven de barranco naar beneden stort; langs het hier erg modderige pad klimmen we de laatste maar zwaarste trappen omhoog richting het dorpje Fleix. Op een drietal plaatsen heeft het water stukken van het pad weggespoeld en moet je over keien lopen en springen om geen natte voeten te krijgen; een tweetal durvers, of zijn het gekken bengelen aan een touw vlak naast de waterval; ieder zijn hobby zeker?
We geraken boven zonder natte voeten en uitschuivers en wandelen het laatste stuk via een klein baantje van Fleix terug naar Benimaurell waar we 4u30 minuten na ons vertrek aankomen bij de auto, moe en met pijnlijke rug, knieen en kuiten maar blij dat we het weeral gedaan hebben, In het enige barreke hier haal ik een paar cola blikjes en 2 zakken zoute chips om de eerste hongerklop te verjagen en zetten koers naar huis.
X haar pootjes zullen ook wel pijn doen want zij deed waarschijnlijk bijna het dubbele aantal kms dus voor vanavond zijn we gerust.
Mijn stapteller wijst 24 km en 28.000 stappen voor vandaag dus ons gemiddelde gaat stevig mee de hoogte in.
Iets voor 9 u en bij 9 grados vertrekken we deze ochtend naar V waar L de kerstdienst van haar Iglesia niet wil missen.
Gisterenavond waren we om 21u30 thuis nadat we ons kerstdineetje in de vorm van een wok buffet hadden binnengespeeld; zoals meestal daar at ik vooral de sushi en voor dit buffet en 2 drankjes pp betaalden we 30 Euritos in totaal, ge kunt er niet voor sukkelen.
Ook gisterenavond kregen we bericht dat het water uit de kraan voorlopig niet geschikt is voor drinken, koken of wassen; door de gota fria zijn er in het stuwmeer van Guadelest dingen overstroomd waardoor het drinkwaterreservoir werd bezoedeld en dit stuwmeer zorgt voor de waterbedeling van Altea, La Nucia en Alfaz waardoor 70.000 mensen een drinkwaterprobleem hebben; Gelukkig bleek het voor A La V vals alarm want wij behoren niet tot de risico zone omdat ons drinkwater rechtstreeks van de Bernia komt. Dit alles zorgde er wel voor dat het niet de gambas of jamon iberico waren die het meest verkocht werden in de supermarkt maar wel de grote flessen water
Er was geen kat op de baan vanmorgen dus iets na tienen zette ik L af en ging met X voor de eerste wandeling richting bakker, maar helaas deze was gesloten vandaag zoals vele andere zaken dus geen boules de berlin vandaag.
Overval veel plassen op de parkings en pleintjes.
Dan gingen we richting Turia en op de agilty weide kon X geweldig rennen met de enige andere aanwezige hond, een witte éénjarige reu van iets groter formaat; Ook hier waren nog overal sporen van de gota fria van vorig weekend, veel modder en ontwortelde en omgezaagde bomen; We gingen nog de andere richting uit om op de andere hondenweide nog wat te spelen met een belgische herder kruising.
Dan was het tijd om te kijken of we kip aan het spit konden afhalen en hier hadden we meer geluk, deze was wel open en ondertussen was de temperatuur al tot 21 grados gestegen.
Het terug naar huis rijden ging minder vlot want nu was er druk verkeer met files in het binnen en buiten rijden van V maar tegen 15u kon ik me in het zonneke installeren.
In de late namiddag ging met X nog is de bos in om al wat houtblokjes te versleuren, ik ga geen 2 x de kaas van men brood laten wegspoelen.
Morgenvroeg vertrekken we met zen allen voor de 6000 trappen wandeling richting Benimaurell
Vandaag in de pueblo wenst iedereen iedereen druk druk Feliz Navidad maar daar doe ik niet aan mee, ik heb nooit begrepen waarom mensen zo een fan zijn van deze periode, voor mij is het ook al ok als de kerstman niet in men schouw komt k*kk*n.
Ik kies voor een vroege stevige ochtenwandeling langs de finca Barabara en stop even op het kerkpleintje in de pueblo want rond deze tijd van het jaar kan je hier als je vroeg genoeg bent de zon zien opkomen uit de zee. Ik was beetje te laat want had blijven kijken bij de waterval aan het bronneke waar het neerstortend water deze koude ochtend een wolk deed opstijgen.
In de krantenwinkel kreeg ik nog zo een lekker ouderwets kartonnen kalenderke als eindejaarsgeschenk.
Terug thuis maak ik me klaar voor een motorritje, ondertussen is het toch al 14 graden en rij eerst naar de rastro in Jalon maar daar is niet veel volk en ook Marie & C° zijn niet komen opdagen.
Ik drink een koffietje hier in een bar want moest dringend en de schouw was bezet; Daarna rij ik verder naar de Vall de laguar om naar de canyon te gaan kijken en de droge rivierbedding is ook hier helemaal ondergelopen dus vrees ik dat het maandag niet lukt om de 6000 trappen wandeling volledig af te werken, maar omdat L ook wel is mee wil gaan we het toch proberen Maandag en zien wel hoe ver we geraken zonder natte voeten.
Ik stop nog efkes aan een bronneke in Fleix en maar dan rechtsomkeer.
Tegen 14 u ben ik terug thuis en is het zalig buiten zitten bij 19 graden; Voor de late namiddagwandeling wandel ik door het bos naar boven zodat ik nog wat houtblokken kan reserveren voor later; vandaag 14.23 km gestapt dus dat komt alvast in orde voor maandag
Weer een koude nacht en ochtend maar de azuurblauwe lucht zonder wolken en het zonneke maken veel goed, Als ik na de pueblo vertrek tegen 9u30 is het 10 graden en op het terras voor de koffie doen de zonnestraaltjes goed.
Aan het bronneke van Santa Anna blijft het water met volle kracht stromen en ook langs de weg hebben we nog steeds het gezelschap van een snel stromend bergriviertje en watervallen, ongelooflijk waar al dat water blijft vandaan komen.
Later op de dag komen ook de kinderen uit het schooltje in de pueblo een kijkje nemen naar het watergeweld op hun laatste schooldag voor de kerstvakantie.
Ik begin met het verzagen van de houtblokken die ik de afgelopen dagen kon verzamelen, na een uurtje begint mijn rugske te protesteren en installeer ik me met een koffietje en de krant aan het zwembad maar X heeft andere plannen en wil balletjegooien spelen. Later beslist ze toch van een siestake te doen.
Met de scoot rij ik nog tot aan de masymas voor wat boodschappen en L maakt haar pasta terwijl we de namiddagwandeling maken langs de sportvelden en zo een totaal van 12 km stappen vandaag.
Maar X is nog lang niet moe, ze voelt precies de lente al kriebelen wat bij 19 graden niet zo ongewoon is;
Morgen doe ik een toertje met de Harley, eerst naar de markt in Jalon en dan ga ik een kijkje nemen naar de Vall de Laguar waar ik maandag de 6000 trappen wandeling wil doen; Ik had me voorgenomen deze martelgang minstens 1 x per jaar te doen dus nu het jaareinde snel nadert is het de moment; enkel wil ik zeker zijn of de droge rivierbedding in de canyon die je daar paar keer moet oversteken wel begaanbaar is na gota fria van vorig weekend.
Na een mooie zonsondergang leggen we ons in de zetel voor een late namiddag siesta.
Vanmorgen zit ik gans alleen op het terras bij Ripoll en heb ik men vast hoekje in het zonneke, iedereen zit immers binnen aan het kijken naar de trekking van de Loteria de navidad live uitgezonden op de spaanse TV gedurende een drietal uur.
Het zijn de leerlingen van het colegio San idefonso uit Madrid die de trekking verzorgen en dit al sinds het jaar 1771, de school zelf is al meer dan 400 jaar oud één van de oudste scholen in Spanje.
Gedurende het schooljaar worden er een aantal leerlingen met mooie stem en uitspraak speciaal opgeleid om de getrokken loterijnummers die op balletjes staan te zingen, om koppijn van te krijgen
Als de trekking gedaan is checkt L of we iets gewonnen hebben en omdathet laatste cijfer van onze lotjes op het winnend biljet van El gordo voorkomt winnen we elk 20 zodat we de prijs van het lotje terugverdienen, beter als niks.
Op de terugweg naar huis kwam ik de man tegen die gisteren door X werd omver gekegeld en hij zijn voorzorgen genomen vandaag want hij had zijn vrouw meegebracht en ze waren beide voorzien van een stel nordic walking stokken voor geval ze nog is zouden aangevallen worden door een gevaarlijke zwarte hond.
Ik ging nog paar zakken pellets halen zodat we verder kunnen tot na de feestdagen en zat wat op het terras in het zonneke bij 19 grados voor men laatste cornetto van het jaar.
Een stevige wandeling mocht niet ontbreken dus vertrok ik rond 16 u met X naar Ravanell en via een lus doorheen het bos kwamen we terug, goed voor een dagtotaal van 14.23 km.
In de urbanisatie Ravanell zag ik dat de enige villa die hier al lang te koop stond werd verkocht, dit stulpje met 5 slaap en badkamers etc stond lang geprijsd aan 675.000 maar enige tijd geleden liet met de prijs zakken tot 595.000 en blijkbaar heeft er iemand dit over de streep getrokken; wat ik ook zag onderweg was dat de vaste bewoners hier allen hun houtvoorraad stevig hadden aangevuld nu er na het bomenkappen veel hout voor het oprapen ligt.
Omdat ik langs de weg door het bos achter Ravanell menig houtblokje had zien blinken besluit ik om de auto te nemen en ga met X nog is terug voor men koffer vol te laden.
We gaan dus goed slapen vannacht want L kon niet helpen met het uitladen wegens just bezig met haar nagels te lakken.
Na een koude nacht wandelen we vanochtend naar de pueblo; Zoals gewoonlijk vertrek ik thuis met X los en gooi haar balletje weg zodat ze wat kan rennen; bijna aan het einde van de straat waar we afdalen via de muur lijn ik haar meestal aan; zo ook vanmorgen enkel kon ze voor ik haar had vastgemaakt ontsnappen en ging er als een pijl vandoor; ik dacht dat ze Bruce had zien aankomen, haar nieuwe vriendje hier uit de buurt, een leuke flink uit de kluiten gewassen stafford terrier van Jose manuel maar het was voor een andere hond, nou ja hond, zo een kleintje maar met een strikje in zen haar;
Dit hondje vergezeld van zen baasje, een wat oudere norse man, panikeerden beiden toen ze X zagen full speed aankomen; de man probeerde zen hondje op te tillen terwijl X omhoogsprong en hij ging onderuit en beggon naar beneden te rollen...
Ik zag hem al eindigen 100 meter dieper beneden aan de muur en dan meegesleurd worden door het nog steeds kolkende water dat vanuit de bergen blijft stromen richting waterval aan de baranco. Geluk kon hij zich tegen de borduur klemmen en rechtkrabbelen en ondertussen had ik X vastgegrabbeld bij haar nekvel en een stevig standje gegeven, met de 4 poten van de grond door elkaar geschud en maakte ik ze vast aan verlichtingspaal en ging naar de andere man om me te exuseren en te vragen hoe het ging.
Hij was niet zo happy en beweerde dat X in de staart van zijn hondje had gebeten en zei dat ik men hond altijd moest aangelijnd houden maar verder bleek hij ok te zijn; Nu buiten wat pluimen had zijn hondje niet echt een staart dus maakte ik me niet teveel zorgen en zette onze wandeling verder; Er waren verschillende ramptoeristen onderweg die kijkje kwamen nemen naar de wildstromende rivier en watervallen die hier nu ineens zijn ontstaan. Niet zo verwonderlijk als je leest dat op 48 u alle grote stuwmeren hier in de buurt hun watervoorraad zagen verdubbeld en dat bronnen die al 20 jaar droog staan nu terug water spuiten.
Nadat ik de krant had gekocht kwam ik de man en zen hondje terug tegen in de pueblo en knikte ik vriendelijk Hola maar hij gaf niet thuis en leek me wel een beetje te manken.
Een koffietje op het terras sloegen we niet over want dat was ook al een hele tijd geleden. Na het ontbijt thuis vertrokken we naar A want vandaag was het de laatste dag om lotjes te kopen voor de Loteria de navidad of El Gordo, voor de spanjaarden het evenment dat het begin van de kerstperiode aankondigd; Velen reizen kilometers ver om het lotje te kopen met een cijfercombinatie waarvan ze denken dat die geluk brengt en afgelopen jaren kocht L steeds haar lotje bij dezelfde verkoper in Beni maar omdat we nog niks hebben gewonnen vroeger kopen we nu in het dichstbijzijnde verkooppunt, keep it simple. De kerstman was er nog niet maar zijn kar stond al wel fout geparkeerd in het centrum.
Nadat we elk een lotje hadden gekozen deden we nog inkopen in de Mercadona. In de namiddag kwam Onno langs om de zwembadafdekking te finetunen zodat ze achteraan helemaal tot op het water zakt en dat is ook weeral geregeld.
Voor de namiddagwandeling ga ik met X naar de sportvelden en oefen met haar de gebruikelijke dingen, wat luisterde ze voorbeeldig, blijkbaar heeft mijn ochtend berisping indruk gemaakt.
Pas tegen 16 u laat het zonneke zich zien en kunnen we de krant verder lezen op het terras buiten maar het koelt snel terug af, er staan paar fotos in van wielerploegen op training hier in de buurt.
We kijken uit naar morgen om te weten of we kans maken om de hoofdprijs (El gordo) van cuatro milliones te winnen; vanaf smorgens wordt de trekking live uitgezonden op Tv en dit uren aan een stuk.
Rond middernacht was het ergste voorbij, de regen was al efkes gestopt en de hevige rukwinden namen in kracht af; Deze ochtend toch maar eens rond gekeken of er niks gaan vliegen was; enkel waar het afdak naast het jacuzzihuis aan de muur is bevestigd werd er een stuk steen losgerukt; het binnensijpelend water is ook met het stoppen van de zondvloed weggebleven.
Vanop het terras hoorde je noch steeds het regenwater naar beneden razen in de rivierbedding naast de weg naar de pueblo, el rumor del agua noemt men dit hier, een speciaal geluid en de kracht waarmee het water stroomt is indrukwekkend;
Het zijn vooral de dorpen waar er rivieren buiten hun oevers traden waar er problemen zijn met ondergelopen huizen en winkels en men schat dat in de regio 140.000 hectare velden blank staan.
Als ik met X op weg ben naar de pueblo is onderaan de muur de weg afgesloten, dat beloofd niet veel goeds, bijkbaar is het water hier gisteravond over de weg beginnen stromen omdat de rivierbedding niet diep en breed genoeg was en heeft een hoop keien en modder achtergelaten, een beetje verder aan het bronneke waar het water onder een soort brede rioolbuis onder de weg doormoet is het vanhetzelfde en aan de rechterkant stort het water via een grote waterval zich in de baranco; normaal is hier van gans het jaar geen druppel water te bespeuren. Ook de zowat oudste dorpsbewoner had zen seatje van stal gehaald om is te komen kijken. Later op de dag kwam men met bulldozer en camions alles opkuisen; In de namiddag nam ik een kijkje met X in het bos maar mijn wandelpadje bleek nog steeds onbegaanbaar en is momenteel een kolkend bergriviertje; via een ander paadje kon ik toch wat naarboven in het bos geraken want ik wou wel is weten wat er met men buit was gebeurd die ik hier had verstopt tussen de struiken. De laatste week had ik telkens als ik hier voorbijkwam wat houtblokken die de boomkappers hadden gezaagd meegenomen en wat verder verstopt zodat ik ze later is kon oppikken maar helaas; ook hier had het wassende water alles meegesleurd tot volledige bomen toe en mijn blokjes waren verdwenen; al dat werk voor niks weeral.
Op de middag rij ik tot in C om het appartement te checken, zoals gewoonlijk was de ondergronds garage weer ondergelopen en men was volop bezig met leegpompen; Hierdoor was ook de lift weer buiten gebruik dus kon ik naar het achtste via de trappen. Boven bleek alles ok te zijn.
Rond 2 u was het zonneke erdoor gekomen, X had zich in al haar glorie op een zonnig plekske geinstalleerd en ik had ook niveel zin in de spaanse les vandaag maar omdat het de volgende 2 weken kerstvakantie is besloot ik toch maar te gaan. We waren maar met zen elf en ik ben samen met Dorothy de enige die tot nu toe geen enkele les gemist heeft. Nu was er ineens een Belgisch koppel terug die nog maar alleen de eerste les waren gekomen. Navidad was het belangrijkste onderwerp van de les en dat kon me maar matig boeien en kijk, ook Dorothy blijkt geen fan van kersttoestanden, Christmas trees and cards are dustcollectors zegt ze dus heeft ze dat niet in huis. Vino en cava des te meer.
Als ik tegen 18u30 terug thuis kom zie ik nog een glimp van de oranje horizon, dat leek wel een eeuwigheid geleden.
Sinds gisterenavond begon ineens water door te sijpelen in de zithoek, achter de zetel lag ineens een plas en X lag te slapen dus zij kon de dader niet zijn; bleek dat er in een hoek tussen de plint en vloertegens water door kan vanuit het hoger liggend terras of rotsgedeelte achteraan; niet zo simpel op te lossen denkelijk dus is dweilen de enige remedie.
Ik ben vannacht rond 2 u nog is opgestaan om alle dweilen en handdoeken die we tegen de muur hadden gelegd uit te wringen.
Gans de nacht ging het regenen onverminderd voort en ook vandaag bleef het vooral in de ochtend hard gieten alsof er geen einde ging aan komen; de gevolgen laten zich raden, bij ons in de straat staan er paar stukken blank maar de huizen hier liggen hoog genoeg tegen de rotsen, op de weg naar de pueblo is de droge rivierbedding naast de straat in een kolkende bergrivier veranderd en op de flanken van de Bernia kan je vele grote watervallen zien waar het water blijft naar beneden denderen.
Al bij al nog niet te erg hier, op sommige plaatsen viel in de afgelopen 24 u meer dan 200 liter water per m2 en meestal viel er meer hoeveelheid dit weekend dan op een gans jaar; dus veel rivieren die buiten hun oevers traden, overstromingen, evacuaties huizen, hospitalen enz.; In Murcia en regio was het al 100 jaar geleden dat er nog is zoveel regen viel en een grote rivier bij Alicante overstroomde en ook dat was al vele jaren geleden
Nu rond 21 u is de harde regen gestopt maar kwam er een stormwind in de plaats, hopelijk de laatste stuiptrekking en we kunnen enkel hopen dat alles goed vast blijft zitten want nu buitenkomen is geen goed idee.
Tegen middernacht zou de nattigheid moeten ophouden en gaat hopelijk ook de wind liggen zodat we niet uit ons bedje moeten.
Het weerbericht voor de komende 7 dagen geeft ons goede moed, enkel een zonneke en temperaturen tot 18 graden maar eerst zien en geloven na deze zondvloed
Vandaag maar 1 onderwerp, el temporal of het noodweer dat heel de kuststreek hier in zen greep heeft; Men zegt dan wel dat hoe later op het jaar de gota fria langskomt hoe minder erg maar daar klopt deze keer toch niet veel van.
Niet te stoppen regenvlagen, rukwinden en donkere wolken die onweer brengen met op sommige plaatsen op 2 u tijd evenveel water als anders op een gans jaar valt dat is dus niet normaal en het is jammer genoeg nog niet gedaan want ook vannacht en morgen de ganse dag blijft dit maar door razen.
Nu was er deze ochtend vroeg even een kleine adempauze en kon ik met X even naar Porto Senso om langs het strand van La Olla te wandelen maar daar waren de eerste grote golven am in aantocht en het kleine haventje lag er maar kwetsbaar bij alsof het ging overspoelt worden, Ik kwam nog een paar andere moedige hondenbezitters tegen die hun viervoeter even uitlieten, alhoewel er een mevrouw was die 2 kalven van deense doggen meehad; ik maakte een praatje met 2 engelse dames die ik hier meestal tegenkom met hun honden en ze vertelden me "the weather is the same as in England but with a view" ; spectaculair is het wel de zwarte golven, het ruisen van de keien en de wind maar toen het terug begon te gieten maakten we rechtsomkeer naar huis.
Ik liet een kwartiertje lang water uit men zwembad lopen want dit was aardig vol en later in de namiddag was het nogmaals nodig.
Op plaatsen waar normaal 360 dagen van het jaar geen druppel water te zien is staan nu droge rivierbeddingen op overstromen en op andere plaatsen worden autos meegesleurd door het regenwater dat zich een weg baant richting de lager gelegen kust.
Van Valencia tot aan Almeria worden er overstromingen gemeld en zijn er wegen afgesloten; morgen blijven op de meeste plaatsen de scholen dicht enz.
Tegen 5 waag ik me even buiten met X zodat ze 10 minuten haar benen kan strekken, meer zit er niet in vandaag;
In Granadella het mooie baaitje dat begin september door de bosbranden werd geteisterd heeft de regen de zwarte as meegesleurd tot op het strand en ziet alles er vies en zwart uit nu; normaal gaan we daar altijd naartoe op 1 januari om op de eerste dag van het jaar een glas cava te drinken maar ik vrees dat we een andere bestemming moeten zoeken
Ze is laat van het jaar maar uiteindelijk kwam ze toch, de gota fria die gepaard gaat met hevige regenval door het op grote hoogte botsen van de koude lucht uit het noorden en zachte lucht boven de zee (de zeewatertemperatuur gisteren gemeten was nog steeds 19 graden).
Vannacht had het al stevig geregend maar deze ochtend rond 8u30 was het efkes gestopt en zag ik mijn kans om met X naar de pueblo te wandelen voor brood en de weekend kranten. Voor de zekerheid nam ik toch maar paraplu en plastiek zakje mee.
En inderdaad, we waren nog maar pas terug op weg naar huis en daar gingen de hemelsluizen open; in eerste instantie bood mijn paraplu nog enige bescherming maar omdat de rukwinden steeds heviger werden en X steeds nerveuzer was ik al kleddernat toen we bijna boven waren op de muur; Daar werd mijn parapluke echter door een felle rukwind aan flarden gerukt en in een poging deze nog te redden ging mijn lichtblauw plastiek zakje met ovenvers stokbrood en men 3 kranten de lucht in en werd nadien met de stroming mee naar beneden gesleurd tot onderaan de muur; Dus kon ik nog is naar beneden stappen om alles uit de plassen te vissen en vooral daarna terug naar boven; X vond dit extraatje wel leuk maar vond het nodig om de 10 meter te stoppen en haar uit te schudden waardoor ik er niet droger op werd. Beide zeiknat arriveerden we thuis en zette ik X eerst in haar buitenren zodat ik mij binnen kon uitkleden en alles te drogen hangen.
Het bleef gieten tot stuk na de middag en vooral in Beni waren er grote problemen met overstroomde straten en dijken; In Finestrat werd een man, in een poging zijn auto te verplaatsen, door het water meegesleurd tot in de zee waar hij verdronk;
Het is dan ook terecht dat men van Valencia tot Murcia alle openlucht activiteiten voor dit weekend heeft afgelast, geen kerstmarkten, sportwedstrijden etc en er wordt zelfs aangeraden om niet met de wagen te rijden als het niet nodig is.
Op verschillende stranden werd er zand opgehoogd, boten naar meer veilige plaatsen gebracht tegen de verwachte golven want morgen zou de wind uit zee nog toenemen en worden er golven tot 4 a 6 meter hoog verwacht.
Normaal is er vanavond een optreden in Cafe Overdrive waar we hebben afgesproken met de meeste biker amigos nu we niet kunnen rijden maar ik ga nog zien of ik nog buiten kom; In de late namiddag kon ik wel nog een uurtje wandelen met X zonder nat te worden, het was efkes pauze blijkbaar zodat ik toch aan 9.68 stapkilometers geraakte
Er is slecht weer op komst, zo slecht dat er zelfs waarschuwingen worden uitgehangen; en het weerbericht spreekt van oranje alarm aan de Costa Blanca en Balearen; veel liters regen en harde wind tot 100 km/ u en golven tot 6 meter hoog komen de volgende dagen de kusten hier teisteren maar deze ochtend was het nog droog dus ging ik na de pueblowandeling verder met het kortwieken van de grote dennenboom achter het jacuzzi huisje.
Gisteren kon ik de grootste takken afzagen vanop het dak jacuzzihuis maar vandaag diende ik over de afscheidingsmuur te klimmen om de boomstam zelf af te zagen zodat hij niet meer boven het dak uitkomt.
Met ladders, kettingzaag, bijlen en touw ging ik aan de slag en na anderhalf uur slaagde ik erin de afgezaagde stam in de juiste richting te doen vallen, de niet al te dikke stukken zaagde ik verder in kleinere stukken zodat die volgend jaar kunnen dienen als brandhout.
X was niet in haar gewone doen, overgegeven vannacht, liet haar eetbakje met brokjes ongeroerd en lag in een bolleke op haar bed, waarschijnlijk gisteren op één van de stranden iets verkeerd opgegeten of zou ze ook nog wat treuren nu haar vriendjes terug vertrokken zijn.
Na de middag kwamen de eerste buien maar het blijft voorlopig nog windstil, tussen 2 buien door ging ik met de auto naar de sportvelden zodat ik X wat kon laten lopen en ging daarna alleen naar de mercadona voor wat proviand en bracht een assortimentje sushi mee. Op de terugweg stopte ik aan de postbussen maar er zat niets bij voor mij, wel een kerstkaartje voor Mr Fischer; wie houdt zich nu nog bezig met zo een dingen te versturen.
Het programma van het weekend zal dus grotendeels van het weer afhangen, we lijken wel in Belgie te zitten
Om 7u30 vertrok ik met Th en X naar Ali aeropuerto en iets voor 8u30 zetten we Th af om zijn terugvlucht naar Belgica te nemen, X bleef door de zijruit van de auto kijken en piepen tot hij uit haar zicht was.
Gelukkig kon ze snel haar zinnen verzetten want ik reed verder door naar de stranden tussen Ali en Santa Pola en deden een eerste stop aan het hondenstrand Aguamarga vlakbij de vlieghaven;
In de zomer staat hier een chiringuito voor de baasjes en de honden maar nu stond alles er verlaten bij, enkel een paar vissers die met duikerspak iets uit e zee probeerden te scheppen.
Dan ging het verder naar het hondenstrand van Santa Pola, de playa caleta dels gossets waar we ook alleen waren en stukje verder over de rotsen langs de zee wandelenden tot we het eiland van Tabarca konden zien liggen.
Als laatste gingen we dan naar het grote strand van Arenal daar in de buurt, hier zijn grote duinen en geen honden toeglaten maar wat vond X het fijn hier te kunnen rennen over de zandhopen en op het grote strand; niks zo plezant als iets doen wat ni mag...
Op de terugweg sliep ze als een roosje in de auto en begon het ter hoogte van Beni een beetje te druppelen; Thuis was het nog droog dus begon ik aan een karweitje dat ik al tijdje gepland had, ik wou een grote dennenboom inkorten die achter het jacuzzihuis staat en die verhinderd dat de zon onbelemmerd op mijn zonnepanelen voor het zwembad kan schijnen; Ik moest wachten tot mijn buren aan die kant weg waren en omdat ik al een drietal dagen geen licht meer zag branden savonds kon ik ervan uitgaan dat ze weg zijn. Ik kon de boom al voor 1/3 afzagen en probeer de volgende dagen verder te doen. Hopelijk zien de buren geen verschil als ze terug komen volgend jaar.
toen ik L de fotos liet zien met X op het strand vond ze dat wel leuk en kreeg ook zin in een strandwandelingske dus gingen we om 17 u met zen allen naar appartement C want ik moest nog wasmachientje met handdoeken uithalen.
Eerst deden we nog een wandelingske langs het kustpad naar C en kwamen via het strand en de rotsen terug juist voor het donker werd.
Genoeg zand voor vandaag en morgen zouden we aan een 4 daagse regenperiode beginnen.
Stipt om 8 u vertrokken naar Ali aeropuerto om Ta & St af te leveren en in het naar huis rijden gestopt om krantje te kopen;
Thuis bij een lekkere smootie de krant uitgelezen en dan Th naar appartement in C gebracht want hij had gisteren zijn koersveloke daar gelaten en was met de auto meegekomen s avonds; hij ging nu laatste klein toerke rijden en een bocata eten in Ripoll.
Onderweg tussenstop aan de MasYmas en terug thuis kreeg ik bericht dat zwembadman kwam kijken naar afdekrol die niet helemaal in het water zakt met de laatste 2 lamellen; X was niks content want zij zat op hete kolen om te gaan wandelen.
De zwembadman heeft paar randjes zwembadtegels afgelepen zodat er meer plaats is tussen de zijranden en de lamellen maar alhoewel de afdekking niks meer raakt blijven de 2 achterste lamellen niet helemaal doorzakken tot op het water oppervlak; waarschijnlijk moet dit electronisch bijgeregeld worden dus wordt vervolgd.
Th installeerde zich in het zonneke en ging nadien zijn fiets poetsen en ik liet X rennen achter haar balletjes want we hadden maar een kort wandelingske kunnen doen, wel kwamen wel een rare sprinkhaan tegen die niet uit de weg wou gaan.
Savonds aten we thuis pasta met zalm en morgenvroeg gaan we terug richting aeropuerto, deze keer neem ik X mee zodat ik ze, nada we Th hebben afgezet, is kan laten rennen aan het hondenstrand in Santa Pola, niet zo ver van de luchthaven.
Vanmorgen vertrekt Th al vroeg voor een trainingstochtje van ruim 130 km met de groep van Vuelta Turistica en ga ik met X maar de pueblo voor de krant, brood en koffie.
Het is de laatste dagen tamelijk vochtig hier en het duurt tot na de middag eer de zon hoog genoeg komt om op het terras te kunnen geraken en alles wat opdroogt.
Tegen 15 u maak ik me klaar om naar de spaanse les te vertrekken met de scooter en als ik bij de schoolpoort toekom is enkel Dorothy present, uiteindelijk geraken we toch aan 15 leerlingen vandaag.
De les gaat voornamelijk over cijfers in het spaans, iets wat ik niet zo moeilijk vind in tegenstelling tot mijn medeleerlingen en over de kerstperiode wat mij maar matig kan boeien.
Vandaag is het trouwens dinsdag de 13de en dat is in espana un dia de mala suerte terwijl dit bij ons eerder op vrijdag de 13 de samenvalt.
Er is er zelfs een spreekwoord voor hier:
En martes ni te cases, ni te emabarques ni de tu casa te apartes.
Maar dit hield ons niet tegen om met zen allen - L vanavond tevoet naar de pueblo te wandelen om paella te gaan eten bij Ripoll.
Morgenvroeg ga ik Ta & St wegbrengen naar de Aeropuerto, hun verblijf hier zit er weer op, Th heeft nog een extra dagske teggoed.
Volle maan dus niet zo geweldig geslapen, nochthans was ik redelijk moe want op zondag had ik motorritje gemaakt in de bergen, rond de Col des Rates reed het vol renners in volle voorbereiding op het komende wielerseizoen en ook Th was met de groep van Vuelta Turistica in de buurt aan het ronddraaien.
zondagnamiddag kwam iedereen om de pasta van L te proeven en gingen we samen naar La Marina shoppingcenter behalve Th die liever op X wou passen; Nadat ik iedereen had afgezet voor de shopping ging ik langs de carrefour die er vlakbij is en 7 dagen op 7 open is van 9 tot 22u, 364 dagen in het jaar. Toen ik terugkwam had L haar kerstkleedje al gevonden en even later zagen we St zeulen met een flink aantal tassen en als afsluiter kon Ta haar oudejaarsoutfit op de kop tikken.
Vanochtend was het behoorlijk fris en ik liet de koffie bij ripoll schieten en kocht enkel brood en krant; Terug thuis stond Th al klaar om een klein toerke van 50 tal kms te fietsen.
Ta & St hadden voor vandaag de beklimming van de Penon de Ifach geprogrammeerd en nadien spraken ze af met Th op terraske in de buurt zodat ik hem met de scoot wegbracht.
Tegen 6 zakte iedereen terug af en gingen we in de buurt bij de Italiaan eten waar ze lekkere pasta en Ososbucco hebben.
Nadien werden de smartphones thuis in de zetel gechekt voor het slapengaan.
Morgen heb ik terug spaanse les en tegen 19 u gaan we met zen allen paella eten bij Ripoll.
