Zillebekevijver is 28ha groot en ligt net ten westen van het dorpscentrum. De vijver ontstond in de 13°eeuw, toen voor drinkwater, de lakennijverheid en het voeden van de stadsgrachten een aantal vijvers werd aangelegd rond de stad Ieper. In 1217 werden zo vijf vijvers vermeld, waarvan later nog aanpassingen gebeurden. Door afdamming van de vallei van de Zillebeek werd de vijver gevormd, die rond 1295 ongeveer zijn huidige vorm kreeg. Naast deze vijver zijn ook nog Dikkebusvijver en Bellewaardevijver bewaard gebleven. tegenwoordig dient de vijver voor productie van oppervlaktewater en is het een natuurlandschap dat ook wordt gebruikt voor recreatie.





Mooie zonsopgang



regelmatig kregen we infoborden met de uitleg.



Van de vijver stapten we verder richting Verdronken Weide.

De Verdronken Weide ligt aan de zuidelijke stadsrand. Dit laaggelegen, open en natte gebied, heeft een hele geschiedenis achter de rug. Eerst was het een ondoordringbaar moerasgebied waar heel wat beekjes in samenvloeiden. Samen vormden  die uiteindelijk de Ieperlee. Van 1200 tot 1383 woonden er veel mensen die er tussen de sloten en de beken hun huizen bouwden. Het waren vooral ambachtslui die zich hier vestigden. Zo ontstond de Sint-Michielsparochie. In 1383 werd deze belangrijke wijk van de stad verlaten en platgebrand net voor het voor het Beleg van Ieper. Achteraf werd ze niet meer terug opgebouwd.

Vauban zette het gebied onder water door sluizen voor de Ieperlee te plaatsen. Legers die Ieper wilden aanvallen, konden de stad nooit vanuit het zuiden naderen.

Vanaf 1992 werd de Verdronken Weide als wachtbekken ingericht. Het overtollige water kon er een tijdje rusten vooraleer het naar de Ijzer en de zee vloeide. Samen met het water uit de Dikkebus- en Zillebekevijver is de voorraad nu voldoende groot om er het gehele jaar door drinkwater uit te filteren voor de Ieperlingen.

Na de doortocht door de Verdronken Weide zijn we tezrug aan gekomen aan de andere kant van Zillebekevijver. Het pad langs de vijver bracht ons terug tot aan het OC, waar we onze eerste stop hebben.




Na iets te hebben gedronken begonnen we aan het 2°gedeelte waar we in de Palingbeek een stop hebben.

Voor de 2°maal verlieten we het OC, nu gingen we naar links, waar we via een mooi pad de dorpskern verlieten.



Zicht op de dorpskern

Via het Zwarte  Leen gaan we richting de Gasthuisbossen.

De Gasthuisbossen zijn een provinciaal domein, deze bossen bestaan uit een aantal bosdomeinen ten zuidoosten van de stad Ieper. Ze liggen op de heuvelkam van de Ieperboog, op de waterscheidingslijn van de Ijzer en de Leie. De totale oppervlakte is meer dan 200ha. De Gasthuisbossen zijn Europees beschermd.

Heel rustig om er door te wandelen.

Via deze bossen gingen we nu naar de Hill60.

Hill60 is een heuvel even buiten het dorp Zillebeke, waar fel werd gestreden tijdens de eerste WO. De heuvel is ca 60m hoog en 230m lang. Eigenlijk is deze heuvel opgebouwd uit de grond die vrijkwam bij aanleg van de spoorweg.

Hier een monument

Na het verlaten van de Hill60 stapten we verder richting de Palingbeek.


De Palingbeek is een natuurgebied en West Vlaams Provinciaal  Domein in Zillebeke. Het is meer dan 230ha groot en ligt een paar kilometer ten zuiden van het dorpscentrum, op grens met Voormezele en Hollebeke. Het domein ligt rond het oude kanaal Ieper - Komen. Ook dit domein is Europees beschermd.



Al en één pracht in de herfst.



Ook hier wat infoborden over het verleden.





Nu zijn we op weg naar de laatste halte, een ruststop op de kinderijboerderij.







Na deze rust gaan we terug naar onze startzaal via een ander deel van de Palingbeek.



Het was echt genieten bij zo'n goed herfstweer.







We kwamen ook enkele soldaten kerkhoven tegen.





en ook deze grazers.









Eenmaal uit het domein kregen we nog enkele autoarme wegen voorgeschoteld. Hier moesten de koeien nog over de straat om de weide te bereiken.



We waren al heel dicht bij de dorpskern aangekomen.

Het laatste pad loodste ons naar de zaal.

De Sint Catharinakerk. De voormalige kerk stamde uit de 12°eeuw; tijdens de 14°eeuw verbouwd tot een gotische kerk. In 1578 tijdens de tweede beeldstorm platgebrand; heropgebouwd in de 16°eeuw. De toren werd gerestaureerd in 1910. De kerk werd volledig vernield tijdens de oorlog 1914-1914. Neogotische hallekerk grosso modo naar vooroorlogs uitzicht werderopgebouwd in 1923. Het was een hele mooie tocht rond de groene long rond Ieper.