Dag 2: Mullerthal.
Vandaag stond er een redelijk zwaar parcours op het programma. We gingen wandelen door het Mullerthal. Mullerthal is een plaats in de gemeente Waldbillig en het kanton Echternach in Luxemburg en telt 147 inwoners. Mullerthal of Mèllerdall wordt vaak het Luxemburgs Klein Zwitserland genoemd. Dat komt door het golvende landschap dat aan Zwitserland doet denken. Mullerthal is bovenal een uitzonderlijke biotoop gekenmerkt door ontzaglijke rotsformaties. De compositie van rotsen en hun erosie hebben het landschap dat zo typisch is voor het Luxemburgs Klein Zwitserland geschapen. De Mullerthal Trail voert de ervaren wandelaar door zo'n 112km lang prachtig golvend landschap. De voetpaden van het Mullerthal, die bezaaid zijn met rotsformaties met rare namen: Piteschkummer, Geyerslay of Hohllay, om er maar enkele te noemen, leiden door velden en bossen te midden van een zo goed als ongerepte natuur. Naast deze wandelingen voor ervaren wandelaars biedt het Mullerthal een netwerk aan aangename wandelingen door adembenemende landschappen. Onze wandeling van vandaag was een mix van verschillende paden die elkander kruisten.
Op weg naar het Mullerthal
Heel goede bewijzering.
Via de vele brugjes gingen we van de ene naar de andere kant.
We moesten vandaag meer dan 1000 trappen trotseren.
Hier een zicht op de Schiessentümpel.
De Schiessentümpel is een waterval op de Zwarte Ernz nabij het plaatsje Müllerthal. Het is de hoogste waterval van Luxemburg. De Zwarte Ernz heeft hier drie geulen ingeschuurd in een drempel van zandsteen. Over de waterval is een stenenbrug met een houten leuning gebouwd. Deze waterval is één van de grootste attracties van het Luxemburgse Klein Zwitserland. De waterval is bereikbaar via een wandelpad dat vertrekt in Mullerthal, of via de weg van Mullerthal naar Junglinster.
De ene afdaling na de andere beklimming.
Hele mooie rotsformaties.
Eventjes uit het bos, om daarna er terug in te wandelen.
Trap op of af, op den duur zou men de tel kwijt zijn.
Gelukkig was het vandaag droog weer met heel wat zon.
Doortje toonde haar kracht
Eindeloos genieten van deze stilte(niet tijdens het hoogseizoen te veel wandelaars)
We stapten ook geregeld tussen de smalle rotsenspleten.
Ook daar moesten de wandelaars door.
Hier kwamen we naar beneden via de Predikstoel
Na deze afdaling van de Predikstoel , de weg dwarzen en via terug trappen de hoogte op
Nu volgde er een lange geleidelijke afdaling tot aan onze eindstop , waar de bus ons kwam oppikken.
Een beetje vermoeid gingen we ons hotel terug opzoeken. Na een verkwikkende douche, gingen we gaan eten. Na het eten stond er nog een quiz op het programma.
De spelers werden er gevormd
Met bittere ernst waren ze aan het luisteren naar de vragen.
Het verbeteren kon beginnen en na een tijdje werden de winnaars bekend gemaakt.
|
