Vlaamse wandeldag
De laatste zondag van april stond in het teken van de Vlaamse wandeldag. Er waren 2 plaatsen in Vlaanderen waar er kon gewandeld worden, in Aalst en Aarschot. Onze club ging met de bus naar Aarschot, de parel van het Hageland. Aarschot telt ongeveer 29000 inwoners en worden ook wel smalend kasseistampers genoemd.Aarschot ligt op de overgang van de zandige Kempen en het zandlemige Hageland en wordt de "Parel van het Hageland" genoemd. De Demer heeft hier voor een zeer brede vallei gezorgd en snijdt Aarschot letterlijk in 2 delen. Talrijke zijriviertjes zoeken meanderend de Demer op en zorgen voor de nodige vocht aanbreng voor de plaatselijke broeken en beemden. De vallei wordt zuidwaarts begrensd door talrijke heuvelruggen uit ijzerzandsteen. Aarschot is ook de thuisbasis van het bekende meisjeskoor Scala en de gebroeders Kolacny, de Aarschotse bruine, het Wolfbier en de Hagelandse wijn.
De wandeling begon vanuit de Stadsfeestzaal, en de wandelaars konden kiezen uit een 7tal verschillende afstanden. Ik koos voor de 20km, de Tienbundertocht. Bij het verlaten van de zaal gingen de wandelaars met richting bos waar er moest geklommen worden. Een pittige klim werd beloond met een mooi zicht over Aarschot.We stegen naar 50meter en zoeken de natuur rond Speelhoven op. Via pas geopende stille wegen met prachtige vergezichten bereikten we het levendige Rillaar.
We verlieten de zaal langs de achterzijde
We dwarsten de grote baan en begonnen direct aan een serieuze klim.
We stapten een tijdje door dit domeintje
kregen om de haverklap mooie vergezichten.
Natuur rond Speelhoven.
We zijn aangekomen in het levendige Rillaar waar we in de Kortakker onze rust hadden. Hier kwamen enkel de grootste afstanden. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan de lus.
Na de rust stapten we naar het natuurgebied Tienbunder.
Het Tienbunderbos is een heuvelrug uit ijzerzandsteen en bereikt een hoogte van 65m. Deze heuvel was zeer belangrijk voor de plaatselijke bevolking. Men vond hier schollen(platte stenen) die men gebruikte als bouwstenen. De vindplaats voor deze schollen bestaat nog altijd en kan bezocht worden. Het bos bezit ook een schat aan flora, men kan er naast de inheemse plantensoorten ook mammoetbomen en zeer oude boskersen bewonderen.
Een heel mooi stuk natuur en heel rustig
Geniet even mee van deze mooie streek
Dit was een kort maar een geniepig klimmetje.
Mooie vergezichten
Hier zijn we dan voor de 2°maal in Rillaar. Na het verorberen van een broodje gaan we nu verder en stappen we door de vallei van de Motte om dan langs een paar dode zijarmen van de Demer , terug de feestzaal in Aarschot op te zoeken.
Enorm veel afwisseling tijdens deze tocht.
Zo komen we stilaan terug aan de zaal. We hadden nog tijd over en besloten om nog eens de stadswandeling te maken.
Hier begonnen we aan onze rustige stadswandeling, afwisselend mooie gebouwen en beelden.
De openbare bibliotheek
Stadspark
De OLV-kerk uit de 14°-15°de eeuw, demergotiek-stijl en opgetrokken uit de plaatselijke ijzerzandsteen, komt nu in zicht.
Zicht op 's Hertogensmolens. Deze prachtig gerestaureerde watermolens, waarin nu een hotel en brasserie gehuisvest is, toont aan dat Aarschot ooit een Hertogdom was.
Hier staan we aan de ingang van het begijnhof.
Het begijnhof van Aarschot werd gesticht in 1529 nadat Hendrik III van Brabant en Aleidis van Bourgondië hun schuur en de directe omgeving daarrond schonken voor de oprichting hiervan, in de nabijheid van de OLV kerk. In 1543 werd, op de Zeven weeën na, het gehele begijnhof vernield door een brand. Ruim een eeuw later werd er pas begonnen aan de herinrichting van het gebied. Het oorspronkelijke karakter van het erfgoed is echter verloren gegaan door vernieuwingen in de nabijheid van het begijnhof, uitgevoerd door de stad Aarschot zelf.
Zicht op het binnenplein.
Hier komen we voorbij de Demerwachter, een kunstwerk van Roland Rens, wijst ons de richting van de feestzaal. Het was een hele mooie wandeling. Wandelen in Aarschot is een heuse belevenis. Zeker eens doen.
|
