Santillana - San Vicente de la Barquera:
Vanmorgen wilde de Chinese meegaan met ons, dus geen bezwaar. De zon was vroeg van de partij.het was een mooie en afwisselende etappe. Soms langs de kust, soms landelijk. We klommen 700m en daalden er 750.Onderweg kregen we weer mooi uitzichten.Het weer was heel aangenaam zo'n 24°


 de zon was vroeg opgestaan


 Hier de kerk van Oreña San Pedro, dit dorp is bekend om zijn antiekwinkels en veilingen. De Camino doorkruist het dorp waarna een mooie klim tussen de weilanden begint naar de kerk van San Pedro. Deze kerk dateert van de 16°eeuw.



 Deze camino is nog altijd rustig, weinig pelgrims te zien op onze weg.
 Cobreces. Het dorp is gebouwd op de flank van een heuvel en men moet door een doolhof van steegjes om bij de twee markante gebouwen te komen, De trappistenabdij Santa Maria de Viaceli en de naastgelegen kerk van San Pedro Advincula.
 Hele mooie kerk. Hier dronken we wat alvorens deze mooie tocht verder te zetten.
 Ben toch een kleintje tegenover deze gast.
 hele mooi uitzichten
 op weg naar La Iglesia

 Een mooi landelijk gehucht, dat bij de gemeente Ruiloba hoort, met de opvallende kerktoren van de Iglesia de la Asuncion. We lopen het dorp weer uit langs het gemeentehuis in de richting van Campamento juvenil(zomerkamp voor kinderen).



 Zeezicht, een tijdje geleden.

 Hier zijn we in Comillas,een middeleeuwse pelgrimsweg tussen Santander en Austrië liep door dit stadje dat in een Repertorium over historische wegen uit 1547 Humillas genoemd werd. Het is ook een vooraanstaand vakantieoord in Cantabrië en synoniem voor koninklijk en high society.

 Weer een zicht op de besneeuwde bergtoppen.
 Hier een blik op Urbain en onze Chinese, ondertussen kennen we haar naam: Cindy(chinees=Wen Ye)
 Aangekomen in San Vicente
 eventjes tezamen op de foto

 oei, die laat ik met rust.
 De superlange puente de La Maza, een robuuste stenen constructie met de bouw waarvan in de 15°eeuw begonnen werd is de toegang tot de vierde Villa Marinera. Wie verder loopt komt bijna niet in de stad: na de brug gaan pijlen rechtdoor over de weg naar La Acebosa.





 Urbain probeert even de gemeentewerkers na te doen, en het lukt hem.

 Nog een zicht op deze robuuste brug.




Het haventje van San Vicente de la Barquera. We slapen in een povere albergue De peregrinos El Galéon. We namen nog wat foto's en gingen dan op zoek naar een restaurant waar we onze menu del dia aten en de Chinese trakteerde. Is dit geen geluk hebben?
Als je een groene twijg in je hart bewaart, zal op een dag een zangvogel je opzoeken.
|