|
Santa Cruz de Bezana - Santillana del Mar:
Na het heerlijk ontbijt, verlieten we Santa Cruz en begaven ons richting Mogro, zoals de waardin zei we namen het boemeltreintje in Boo de Piélagos en 5' verder kwamen we aan in Mogro. De andere optie was een 10km langer de weg volgen via de pijpleidingen van Solvay, die niet interessant was.Zo hadden we wat tijd gewonnen en wandelden verder richting Barreda. Ondertussen hadden we het gezelschap gekregen van een Chinese jonge dame. Ze liep via gps deze camino. Ze had ons wat geholpen deze morgen toen er plots geen markeringen waren en toonde ons de juiste weg. Na iets te hebben gedronken gingen we verder naar ons eindpunt voor deze dag in Santillana del Mar. Ondertussen was de temperatuur opgeklommen tot 26°. Rond 12u30' kwamen we aan op een camping, de albergue was niet open, en zo waren we aan de camping aangekomen. Daar waren er enkele bungalows ter beschikking voor de pelgrims. Wij kregen er een toegewezen en konden ons installeren. Na het douchen trokken we het stadje in om inkopen te doen en wat foto's te nemen.Toen we terug kwamen was die Chinese ondertussen ook aangekomen op de camping. Ze verbleef ook in onze bungalow. Dit was een prettig weerzien, en zo raakten wij in gesprek met elkaar. In de namiddag steeg het kwik tot 30°
Hoogte verschillen van deze etappe
We zien in de verte de sneeuwtoppen van pico d'Europe
Hier is dan het Chinees meisje
Onderweg kregen we steeds mooie uitzichten en de temperatuur mocht er ook zijn.
Aangekomen in Santillana. Santillana del Mar wordt de stad van de drie leugens genoemd: Ze is noch heilig(santa), noch vlak(llana) en ze ligt ook niet aanzee(mar). Heel echt is het middeleeuwse karakter, dat drommen toeristen aantrekt. Statige paleizen, herenhuizen en woontorens uit de 14°eeuw met weelderige wapens aan de gevels omzomen de met natuursteen geplaveide steegjes. In de 8°eeuw bouwde een groep monniken hier een kleine kapel voor de relikwieën van de Santa Juliana(waaruit later Santillana werd).
Onze bungalow, we hadden ondertussen al een klakwasje gedaan.
Zicht op de andere bungalows.
Urbain tijdens de was.
Wandeling in Santillana
Tof dorpje
verlaten steegjes
mocht even rusten
regelmatig een bar
de ingang aan het museum.
Zalig om er door te wandelen, geen druk gedoe.
We vonden een rustig eetgelegenheid, nadien nog wat kuieren en terug naar onze camping. Morgen staat er een zware etappe op ons programma en benieuwd of onze jonge dame nog van plan is om mee te gaan..
De paradox van de reis van de held is de opperste synchroniciteit:
je vindt iets pas als je er niet meer naar zoekt.
|
