|
Markina Xemein - Gernika:
Vandaag was het een korte etappe, maar heel afwisselend. Deels ongemakkelijke, steile paden(bij regenweer echte moddergoten) en deels weggetjes. gelukkig was het mooi weer met zo'n 21°. Een etappe van grote landschappelijke schoonheid. Het heuvelachtige terrein opent afwisselende doorkijkjes, daartussendoor duikt het pad steeds weer het schaduwrijke loofbos in. Daarbij passeert de pelgrim slechts enkele gehuchtjes, die de landelijke indruk eerder onderstrepen dan verstoren.
Hoewel de tocht na Markina een mooie wandeling is over een door bomen omzoomd pad met een klim naar de alto de Gontzegarai(bergpas) merkt de pelgrim dat, omdat men door de provincie Vizcaya wandelt, het profiel van de bergen steeds glooiender wordt. de zee is nu ver weg omdat de kustlijn zich naar het noorden uitstrekt door de invloed van kaap Matxitxako en de pelgrimsroute een stuk afsnijdt op weg naar Bilbao.Het is bijna voortdurend een afdaling, zodat onze voeten kunnen bijkomen van de dag van gisteren. Aan het andere eind wacht Gernika, van oudsher de zetel van het Casa de Juntas (provinciale overheid) van Vizcaya, aan de monding van de ria van de Urdaibai. Hier kwamen veel reizigers samen die per boot in Bermeo arriveerden om van hier de camino de Santiago del Norte te volgen. Vandaag was het 400m klimmen en 700m dalen.
We lieten Markina Xemein achter ons en begonnen aan onze tocht
eventjes poseren
We volgden verder de mooie paden
De zon begon door het wolkendek te boren
genieten van de kabbelende beekjes
hier en daar wat mist
Geboortegrond van de familie Simon Bolivar. Bevrijder van Zuid Amerika, maar hij werd geboren in Caracas,Venezuela. Zijn verre betovergrootvader die in de 16°eeuw vertrok naar Zuid Amerika op zoek naar geluk omdat hij niets van het familiefortuin geërfd had, kwam hiervandaan. Mooi in het kleine dorp is het museum gewijd aan de held van Colombia en ingericht in een van de vroegere huizen van de familie.
terug een mooi zicht
deze paden zijn al voor een stuk droog
Hier passeerden wij Zenarruza
Bij het binnengaan van de vervallen poorten van de enige kloosterkerk van Vizcaya, gesticht in de 11°eeuw, voelt u de adem van de geschiedenis. Het complex ligt aan de voet van de berg Oiz en heeft een bevoorrechte positie in het religieuze leven van Vizcaya. Zenarruza bereikte zijn hoogtepunt in de 16°eeuw en heeft, ondanks talloze gebeurtenissen en branden, zijn interessante kerk uit de 15°eeuw behouden.De kerk heeft een groot houten voorportaal en een vierkante kloostergang in renaissancestijl. Hier zwaaien trappisten de scepter en zij waren de eersten die de pelgrims gastvrijheid boden in dit bergachtige gebied van Baskenland.
terug enkele stenige paden
heel rustig om daar te wandelen, op het gefluit van de vogeltjes na is het er muisstil.
hier en daar een oversteek door het water.
mooi uitzicht
Hindernissen onderweg.
een veulentje
Urbain had waarschijnlijk grote dorst.
ook ik
Hier aangekomen in Gernika
Rond gewandeld in het park
een zeer oude eucalyptus
Gernika, een plaats die jammerlijk bekend geworden is door het bombardement dat de Duitse vliegtuigen op de stad uitvoerden in de 1937 tijdens de Spaanse burgeroorlog, een tragedie die uitgebeeld is op het gelijknamige schilderij van Picasso. Gernika neemt een speciale plaats in bij de steden in deze provincie omdat het de zetel van de provinciale overheid is, Casa de Juntas. Het Casa de Juntas, in het hooggelegen deel van het dorp, is het symbool voor heel het Baskenland. vandaag sliepen we in Albergue Aterpetxea de Gernika. Morgen stappen we verder naar Derio.
|
