Hoi Urbain en JP,

Jullie zijn onverwoestbare rakkers. Op 23 april begonnen jullie aan een nieuw avontuur en uitdaging. Van Irrun naar Santiago de Compostella was jullie doel. Het verliep niet altijd van een leien dakje. De weersomstandigheden vielen al bij al nog mee maar de tocht zelf was zwaar en niet te onderschatten. Jullie liepen op een dag 3,5 uren verkeerd, sliepen soms in erbarmelijke omstandigheden om nog niet te spreken over de mondvoorraad die jullie soms ver moest gaan zoeken.

Dit alles hebben jullie reeds doorstaan zodat het einddoel binnen handbereik ligt. Jullie konden soms wel rekenen op de plaatselijke bevolking. Iemand bracht jullie op een dag tot aan de jeugdherberg en een ander wees jullie op de gevaren van een altenatieve weg.

De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze maar ik denk dat jullie nu een extra boost hebben om de rest tot een positief einde te brengen.

We duimen verder van op het thuisfront, samen met familie en vrienden, en wachten vol nieuwsgierigheid naar jullie thuiskomst. Denk dat ik een maand verlof zal moeten nemen om naar al jullie verhalen te luisteren en de foto's te bekijken. 

You never walk alone! 

Doortje