Het te volgen traject.


We starten vanuit de Parochiezaal, onder de vleugels van de Sint Radegundiskerk stappen alle afstanden over de brug van het schipdonk kanaal naar het gehucht Overbroek.







Nadat de kleinste afstand ons had verlaten, stapten wij richting nieuwe doorgang onder het spoor, en wandelden we verder richting Hansbeke. We kregen een wisselend parcours.




Hier en daar wat opkomende mist die mooie plaatjes liet schieten.




Even een kijkje nemen in dit mooi kapelletje.


Hier zijn we aangekomen in Hansbeke. Dit is de Sint Petrus en pauluskerk van Hansbeke. Gerestaureerd onder leiding van Architect Valentin Vaerwyck in 1922+1923. De toren kreeg toen zijn huidige spits. De kerk is beschermd sinds 1981.


Onze centrale rustpost in het klooster van Hansbeke. De grootste afstand kwam hier 3x voorbij. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan onze 1°lus van 6,5km. We gingen op verkenning door het gehucht Kramenhoek.


Eerst stapten we eindje langs de grote weg om vervolgens links af te slaan en we wandelden dan tussen de velden.




Hier was het rustig om te wandelen.






Hier een mooie dreef ter afwisseling.


Terug langs velden en akkers




In de verte zagen we terug de kerktoren van Hansbeke




Nog eventjes een kapelletje op de gevoelige plaat vastleggen alvorens de rustpost voor de 2° maal te bereiken.






mooie gerestaureerde hoeve.


























Na de 2°lus begonnen we aan de 3°lus en stappen naar de spildoorn.


Nog eens een zicht op de kerk van Hansbeke


Dit was de mooiste lus van alle drie.


We lieten Hansbeke achterons en liepen een eindje langs de drukke spoorlijn kust - Brussel.




Hier Doortje aan het spelen met de blaadjes van de bomen.






Hier komen we voorbij het Kasteel van Hansbeke. De geschiedenis van dit kasteel gaat ver terug. De toenmalige burcht wordt in de 14° en 15° eeuw herhaaldelijk vermeld bij vernielingen. De ruïnes van het kasteel werden in 1766-67 verwijderd en in 1790 werd het classicistisch heropgebouwd. In 1887 werd graaf de Bousies, later graaf de Bousies-Borluut, eigenaar. Dat verklaart meteen een andere naam 'Kasteel de Bousies- Borluut'. In de tuin bevindt zich nog een 16° eeuwse duiventil. In 1985 sloeg het noodlot nogeens toe onder de vorm van brand. Daarna werd het kasteel gedeeltelijk heropgebouwd.


Even later zijn we terug aan de rustpost. Na deze te hebben verlaten begonnen we aan het laatste stuk van deze tocht.














Die kwam even neuzen.










Samen met de 9 en 15km stappers vatten we, via het natuurgebied Voorde, de terugweg aan.












Hier zag ik voor het eerst boerenkool.
Toen we terug aan de startzaal waren was de Sint en zijn knecht aanwezig in de zaal en iedere wandelaar kreeg wat lekkers uit de mand van zwarte piet. Het was een rustige en mooie wandeltocht.