We begaven ons nu naar de eenzame route Montes de Leon. Daar staat het pelgrimskruis Cruz de Ferro, een monument voor de bedevaarders. Het is één van de indrukwekkendste gedeelten van de camino.
De zonsopgang was heel mooi en we waren dichtbij Cruz de Ferro. Zoals elke pelgrim, halt houden en onze meegebrachte steen hier neerleggen,als symbool van de last die we dragen en zich kan bevrijden.
 









Hier waren we op een hoogte van 1504m. Een 45minuten later, na een lichte daling stapten we door Manjarin. Daar staat enkel een pelgrims herberg, gerunt door de Asociacion Circulo Templario. Hier probeert men de oude tempeliersgebruiken in ere te houden. Het is er niet erg netjes en slechte sanitaire voorzieningen.



We stapten verder en moeten nog een beklimming overwinnen. Ondertussen was de zon in al haar pracht te zien. Op weg naar El Acebo begonnen we terug te dalen en kregen we hier een prachtig uitzicht op de vallei van Ponferrada. We hebben hier ons ontbijt genomen na een 12tal km. We verlieten het dorpje en kwam nu aan het mooiste van deze etappe.
 












Een steile afdaling , met een hoogte verschil van 900m. We begonnen aan de afdaling op een keienpad (opletten geblazen) en we kregen hier een heel mooi stuk natuur te zien. We zaten te midden tussen de heideplanten zoals de erica's en bremstruiken en anderzijds met de rotsformatie met besneeuwde bergtoppen. Deze pracht deed de dag van gisteren vergeten.

Toen we het kleine dorp Molinaseca door wandelden waren we nog een 8km verwijderd van ons doel voor vandaag. We stapten nu een eindje langs de weg, kort daarna weer een pad en zo kwamen we aan in Ponferrada. Een eindje verder lag onze albergue voor deze dag, een nieuw gebouw met prachtige kamers voor 4pers. Daarna op verkenning in de gemeente, gaan eten en daarna nog eens onze route voor morgen bekijken.