Eens vertrokken stapten wij langs het RVT Maria love(opgericht in 1891 door de Congregatie Zusters OLV van 7 weeën van Ruiselede).


Vandaar ging het richting wijk De Vlaeminck.


En verder via een grindweg naar de oude spoorwegbedding.


We volgden een deel van de Orveyt wandelroute. De Orveytroute in en rond Zwevegem is amper 7km lang, maar geeft een goed beeld van het industrieel erfgoed in de streek. Ze loopt langs de ex-electriciteitscentrale Transfo, via het natuurgebied langs de oude spoorweg tot bij het kanaal Bossuit - Kortrijk.
















Over een vernieuw stationsplein kwamen we in een mooi stukje natuur, de oude spoorweg Kortrijk - Ronse. Een deel van de voormalige spoorwegbedding is nu ingericht als een fiets - wandelverbinding tussen Kortrijk en Zwevegem.










Zicht op Ruien












Hier de Keiberg, het hoogste punt van Heestert.




We stappen de Knokkebrug over om na 6.5km aan te komen aan onze 1° rustpost, de refter van de sigarenfabriek van Firma Cortes.




Na iets te hebben gedronken, stapten we in een mooie dreef tussen de soms modderachtige velden.






Nu wandelden we verder richting Molen Ter Claere.
















Af en toe wat modderige wegels.


Prachtige panoramische uitzichten.












Molen Ter Claere is een grondzeiler, gelegen op het grondgebied St Denijs. De molen is in 1923 gebouwd op de plaats waar al in 1415 een korenmolen stond. Eerdere molens zijn verloren gegaan; de voorganger werd tijdens WO I als uitkijkpost gebruikt en in 1918 door de terugtrekkende Duitse troepen opgeblazen. De molen werd in 1923 herbouwd; vanaf 1944 dreef een electromotor die in een apart gebouw was opgesteld de stenen aan bij windstilte. In 1950 verwoestte een brand het binnenwerk. Bij herstelwerkzaamheden in 1951 is de molen Ter Claere verhoogd tot zijn huidige hoogte en enkele jaren later werden de roeden half-verdekkerd. De molen is uitgerust met een drie maalkoppels en een graanreiniger. Ter Claere is sinds 1944 een beschermd monument.






Nog een zicht op de molen


Glooiende stapwegels en een deeltje van de Driemolens fietsroute te hebben gevolgd kwamen we na ongeveer 13km aan bij onze 2° rustpost in een loods van een plaatselijke landbouwer.


Na deze stop stapten we verder richting Land van Mortagne, afgewisseld met rustige wegen en veldwegels.










We gingen door het Mortagnebos en kregen daar het gezelschap van de grootste afstanden en gingen samen via het St-Pietersbrugje naar onze volgende rustpost.








Heel rustig en aangenaam om te wandelen op een zonnige lentedag.
















Eénmaal het brugje over, via enkele wegeltjes en de Olieberg  kwamen we aan onze laatste rustpost "Den Tap" in Moen.




Na deze controle, nog eventjes de dorpskern dwarsen en gingen terug richting Heestert via veld en stapwegels tot aan de startzaal.


















De laatste kilometer alvorens we terug in de zaal waren.



De glunderende 7mijl stappers uit Moorsele, Frieda en Urbain. Het was een hele mooie wandeling en het weer was heel goed.