Het artikel dat in de "Krant van West-Vlaanderen", meer bepaald "Het Wekelijks Nieuws" verscheen... Klik hier!
VOLGENDE WEDSTRIJD(EN) HERMES, 4 OKTOBER
OLIFANT 18 OKTOBER
Over mijzelf
Ik ben Francis Coucke
Ik ben een man en woon in Veurne (Belgie) en mijn beroep is Beroepsmilitair.
Ik ben geboren op 12/07/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, MTB, muziek, lectuur, informatica,....
BESTTIJDEN
MTLG: 2,4 km in 8'14" (15 april 2008)(3'26" de km) Trio-triathlon: 3,5 km in 11'58" (7 nov 2006) Korpscross: 4,1 km in 14'04" (14 nov 2006) Westerkwartier: 5 km in 17'52" (19 sept 2008)(3'34" de km) Westerkwartier: 6 km in 21'38" (19 sept 2008)(3'36" de km) Westerkwartier: 8,66 km in 31'32" (19 sept 2008)(16.5 km per uur)(3'38" de km) Keignaert (Oostende): 9 km in 33'47" (06 juni 2008) Oostkamp: 10 km in 36'56" (5 aug 2006)(3'41" de km) Gistel: 12 km in 46'15" (18 nov 2006) Dwars door Brugge: 15 km in 56'30" (7 mei 2006) Sluis (10 Mijl): 1h02'55" (15 maart 2009)(3'55" de km) Sluis: 1/2 Mar in 1h22'38" (15 maart 2009)(3'55" de km) Parijs: Marathon in 2h55'51" (05 april 2009)(4'10" de km)
1.LOMBARDSIJDE : 10,8 km in 42'34" op 6 jan 2.MOL : 1O km in 38'34" op 14 jan 3.SAS : 6 km in 21'59" op 4 feb 4.GROBBENDONK: 7,8 km in 31'17" op 15 feb (cross) 5.OOSTENDE-BRUGGE: 10 Mijl in 1H04'36" op 4 maart 6.SLUIS: 1/2 mar in 1h 27'08" op 18 maart 7.DAMME: 9 km in 34'17" op 25 maart 8.HAZEGRAS: 11 km in 43'27" op 7 april 9.ST.-JANSLOOP: 10 km in 40'59" op 22 april 10.DWARS DOOR BRUGGE: 14.3 km in 55'52" op 6 mei 11.REMBERTCORRIDA TORHOUT: 10 km in 38'07" op 11 mei 12.GAILLY TE EUPEN: 1/5de marathon in 34' op 16 mei 13.KEIGNAERT: 9 km in 34'53" op 18 mei 14.PAREL DER KEMPEN (MALLE): 10 mijl in 1h 04' 41" op 20 mei 15.20 VAN BRUSSEL: 20,1 km in 1h 23'28" op 27 mei 16.MCBRIDE: 1/2 marathon in 1h 32' 17" op 3 juni 17.JEAN BART: 11,1 km in 42'17" op 15 juni 18.NVV MARATHON: 42,195 km in 3h08'03" op 22 juni
NA ENKELE MALEN NET NIET DE MAGISCHE GRENS VAN DRIE UUR TE BREKEN, SLAAG IK DAAR DIT JAAR DAN TOCH IN TE PARIJS: 2H55'51". KAN HET NOG BETER? WE ZULLEN ZIEN...
10-04-2009
Parijs - Deel 3 - De beleving.
Tja, hij komt maar niet. De vreugde, de euforie. Misschien wordt dat uitgesteld? Raar toch. Net voor ik de laatste bocht in ga, besef ik het bereik van mijn prestatie en wellen de tranen op in mijn ogen. Maar ik duw ze aan de kant want ik wil de laatste honderden meters nog efkes voluit gaan. Grollend (mss zelfs een beetje brullend) leg ik deze af. Ik overschrijd de aankomstlijn en heb zoiets van "opdracht volbracht". En ik begin direct te resumeren en te beseffen dat dit beter kan...
Vorig jaar reeds was ik ervan overtuigd dat ik onder de drie uur zou geraken. Maar wanneer? Je moet erop rekenen dat de omstandigheden goed zitten, maar je moet ook in jezelf geloven. De omstandigheden hadden al eens tegen gezeten vorig jaar en anderzijds kon een sterkere mentale weerstand ook wel hebben geholpen. Ik liep altijd "voorzichtig". Op het randje van de muur, zo dacht ik. Maar soms moet je uitpakken met een beetje meer branie, jezelf overtuigen dat het kan. Al zal je er iets sneller voor moeten lopen.
Tijdens de voorbereiding voor de marathon van Parijs, was ook al gebleken dat ik vroeger niet het onderste uit de kan haalde. Ik heb het er al over gehad...energieverspilling. Maar je mag vooral niet vergeten dat ik een veel bredere basis heb gelegd deze winter dan voorheen. Vroeger modderde ik maar wat aan tijdens de winter en dan plots, 10 of 12 weken voor de marathon begin ik intensief te trainen. De conditie ging vlug omhoog, maar bereikte niet zijn top. Ik was kapot na een halve marathon voluit...en dan hopen dat je recupereert voor je marathon. De week voor de marathon loop ik een 10 km voluit en ik ontplof volledig. Het is een goeie test, maar een slecht resultaat.
Dit jaar gaat dat allemaal veel beter. De parameters zijn stukken beter, de resultaten ook. Het vertrouwen, de mentale sterkte groeit. Ik weet dat ik het haal als ik aan 4'10" de km vertrek. Dat staat vast. Dat ik het onderweg lastig zou kunnen krijgen, schuif ik aan de kant. Het mag niet. En als het toch gebeurt, dan heb ik in september een herkansing. Mensen vragen mij: "Wat als het niet was gelukt?". "Ging je dan niet in de put hebben gezeten?" Wel, ik denk het niet. Ik heb het vorig jaar al meegemaakt en toen kon ik het ook direct plaatsen. Ik weet dat ik het kan, maar wanneer doe ik het? Dat was de vraag.
Ik doe het dus op 5 april 2009.
Op 4 april rijden we samen met Alain,Rita,Jan,Martine naar Parijs. De anderen splitsen zich over de andere twee wagens van de OLC-ers. Wij hadden een extra dagje Parijs gepland en daardoor reden we samen. Aangekomen in Parijs, kunnen we reeds de bagage op de kamer zetten en gaan we eerst met de metro naar de Expo om onze nummers te gaan afhalen. Je wordt daar gedwongen om de commerciële zone in te gaan. Daar toont Gino mij de nieuwe Garmin 305. Ik wist nog niet dat deze bestond. We stappen vlug door naar het restaurant om snel een pastaatje binnen te draaien. Dessert: banaan. Ik kan er geen meer zien! En toch duw ik er nog één naar binnen. Dan vlug vlug naar de hotelkamer want ik wil vroeg onder de wol. Ik voel me niet zo lekker. Had de nacht ervoor niet goed geslapen, had hoofdpijn, een pijnlijke zweer in de mond... Ik was er niet gerust in. Stress? Wonderbaarlijk, ik slaap goed. Om 05h20 sta ik op en eet een rijsttaartje met kandijsiroop en een banaan. O ja, nog een boterham met gelei. Tegen zes uur schuif ik aan de OLC-ontbijttafel om nog een kop koffie te drinken. Dan nog vlug even naar boven om de darmen te ledigen en tegen 07h20 staan we terug beneden om naar de metro te stappen.
Op de metro is het druk. Je denkt dat er niemand meer bij kan, maar bij een volgende halte stapt er nog eens een hele hoop mensen op. Maar het valt allemaal wel mee. Als we boven komen aan de Arc de Triomphe zien we een massa volk. Maar er is ruimte genoeg. We maken ons klaar en trekken elk naar ons vak. Jan doopt nog eens vlug zijn schoenen en daar staan we dan, tussen meer dan 31.000 andere marathoniens. Komen we daar Peter Hamers toch niet tegen zeker! Ik denk dat we allen vrij ontspannen aan de start staan en voor we het weten klinkt het startschot. En wijle weg. Toch efkes opletten voor de flesjes met urine en de achtergelaten kledij. Ook lopen er een paar gekken met borden en spandoeken die vooral op TV willen komen, denk ik. Loop daar maar s achter.
Ik start vrij rustig en heb niet veel moeite om mijn tempo te vinden. Ik zie Jan al vlot weglopen, maar ik wil vooral mijn eigen wedstrijd lopen en geen domme dingen doen. Achteraf denk ik natuurlijk: "Mss als ik bij Jan was gebleven,..." Dat denk ik dikwijls. Maar zoals gezegd, ik wil safe spelen. Eerst onder die drie uur. Mss volgende keer dan.
Ik controleer mijn tempo en hartslag en alles verloopt zoals het hoort. Ik neem overal drank en hou mijn flesje bij. Ik doorsta de eerste 21km zonder kleerscheuren en wil dan een tandje bijsteken. Dat lukt maar even omdat het parcours altijd op en af gaat. Ik doseer bergop en laat me gaan bergaf. Veel versnellen zit er dus niet in. Ik hou het op safe. Versnellen, doseren. Als ik voor een eerste keer de tunnels in duik voel ik een pijnscheutje in mijn rechterquadriceps. Dat geeft me nog meer het gevoel dat ik moet doseren en niet aanvallen. Het blijft dus vooral controleren. Ik kom voor km 35 niet in het rood en dat geeft me meer en meer vertrouwen in een goede eindtijd. Aan km 35 staat Sjarlot met mn cola. Een extra suikertje....moet voorkomen dat ik in een dipje terechtkom. Maar ik heb onderweg goed gedronken en suikers genomen en krijg dus niet echt te maken van de man met de hamer. Bij de laatste sponzen loop ik nog iemand aan die plots gaat stil staan. Het is een patat van jewelste. De lucht gaat uit mijn longen. Maar ik kan hier nu niet talmen en zet terug aan. De man keilt een zakje vloeibare suikers achter me aan, maar ik kan enkel een verontschuldigend gebaar tonen...
Dan is het nog efkes doorbijten door het "Bois de Boulogne". Ondertussen begint het mij toch op te vallen dat ik meer en meer mensen voorbij loop. Af en toe zie ik iemand staan met krampen. Hopelijk overkomt het mij niet! En dan is het zover! Ik ben er! Voila, dat ist. I did it!
Ik knuffel Peter en Jan, krijg felicitaties van Gino. Ik zoek iets te drinken en stap als een eend verder. De verkramping begint direct. Ik waggel via de fruittafels naar de letter P, waar we iedereen opwachten vooraleer we beginnen aan de eerste van een reeks martelingen door de metro. Waar zijn die verdomde roltrappen. In het hotel wordt er gedouched, gemasseerd, efkes gerust, afscheid genomen en dan trekken we terug het stad in. Mss was rusten beter geweest, want de benen krijgen het terug hard te verduren in de metro. Het slenteren gaat, maar die trappen!! Ik heb nog twee volle dagen enorme last. Woensdag zou het pas lukken om een rustig loopje te wagen.
We genieten nog van een dagje extra Parijs in goed gezelschap! Maar tegen maandagnamiddag is mijn kaarske deftig uit. Ik moet dringend rusten. We glijden via "Jardins de Luxembourg" en de metro terug naar de auto en geraken zonder kleerscheuren (maar stijf man!) terug thuis. Met dank aan onze sjoofeur Alain!
Plannen? Natuurlijk. Morgen mijn best doen. Drie weken rusten. Trainen. Leiemarathon. Beter doen. Hopelijk.
Reacties op bericht (1)
12-04-2009
Pijn!
No pain, no gain, no pain.....
12-04-2009 om 06:44
geschreven door joggerke
WEBALBA
OVERNACHTEN IN DE STREEK? KLIKKEN OP DE FOTO'S HIERONDER!
MARATHONS
1. Belgisch kampioenschap 04 juni 2005 Eernegem 3h23'00" (12,47km/h) 69ste plaats 2.Nacht van Vlaanderen 16 juni 2006 Torhout 3h08'41" (13,41km/h) 23ste plaats 3.Nacht van Vlaanderen 22 juni 2007 3h08'03" (13,46km/h) 46ste plaats 4. IFF 09 sept 2007 3h16'53" (12,86km/h) 64ste plaats 5. Leie-Marathon 16 sept 2007 3h35'37" (11,74km/h) 80ste plaats 6. Eindhoven 14 Okt 2007 3h09'45" (13,342 km/h) 237/1392 7.Visé 11 Mei 2008 3h02'48" (13,85 km/h) 38/739 8. IFF 14 September 2008 3h01'34" (13,944 km/h) 37/439 9. Parijs 05 april 2009 2h55'51" (14,39 km/h) 675/30334 10. Leie-Marathon 20 sept 2009 Opgegeven 11. Berlijn 25 Sept 2011 2h59'42" (14,09 km/h) 1136/42619
