De marathon in Eindhoven was mijn laatste dit jaar.  Oorspronkelijk maar ééntje gepland, gelopen heb ik er uiteindelijk vier.  Gepland was de "Nacht van Vlaanderen", waar ik mijn wereldrecord wilde breken, wat ook lukte met amper 40".  Het plan was om me volgend jaar eens deftig voor te bereiden voor een marathon nog wat dichter bij de magische grens van drie uur.

En toen had dekselse Mario een droom!  Een marathon in Eindhoven, ja dat zag ik wel zitten.  En mij er voor laten sponsoren voor het goede doel, ok.  Ik was wel zeker dat ik de marathon zou uitlopen, maar hoe?  Ik begon terug specifiek te trainen en het ging wat vlotter dan in het voorjaar.  Zou ik mss...?  Of beter toch niet?  We zullen wel zien.  Ik geraakte goed in vorm en besliste om twee van mijn lange duurlopen te houden tijdens de IFF-Marathon en de Leie-Marathon.  Na de IFF-Marathon had ik een stevige piek in mijn vormpeil, maar het was te vroeg hé.  Mss had ik de IFF-Marathon moeten aangrijpen om mijn PR te verbeteren?  Ondertussen liet ik andere wedstrijden ook niet links liggen en werden er veel koolhydraatjes verspild...Maar aan alsen en misschienen heb ik alleen maar baat als ik mij hierover eens goed bezin.

Dus liep ik Eindhoven met een dubbel gevoel.  Ik probeerde mijn PR te breken, maar ik wilde zeker uitlopen.  Ik mocht vooral niet plooien, want mijn sponsors en MAW mochten zeker niet teleurgesteld achterblijven.  En het is dus een mélange van de twee geworden.  Goed vertrokken, goed standgehouden en op het einde net niet geplooid..."Piepedood" aan de aankomst.  Ik heb nu zes marathons achter de rug en dit was één van de twee waar ik bijna onderdoor ging.  Verbazend genoeg was ik snel gerecuprereerd.  Ik hoopte wel dat Sjarlot terug naar het zeetje wilde rijden, want de beentjes waren wat stijfjes.

Zaterdag waren we dus ook richting Eindhoven vertrokken.  Na goed twee uur waren we ter plaatse.  Zoals iedereen ondervonden heeft, rare parkeerstoestanden.  In het hotel (Crown, ongeveer een halve ster waard) moesten we al gauw de beloofde faciliteiten opnieuw afdwingen.  U weet wel, douchen na de marathon enzo.  Dan gingen we de nummers halen en door de sfeer kreeg ik er al zin in (om te lopen).
Daarna Sjarlot terug naar het hotel (studeren) en ging ik de auto in een woonwijk zetten, waar er geen parkeermeters stonden.  Gestolen misschien.  De auto stond zo op ongeveer 7 minuten van het hotel.  Daarna maakte ik een kleine verkenningswandeling richting startplaats.  Net op tijd terug om mij klaar te maken voor het buffet!

Wij op tijd naar het eerste verdiep alwaar het restaurant zich bevindt.  Daar verwees men ons naar de bar, want men was een oplossing aan het zoeken omdat men niet voorzien was om zoveel mensen eten te geven!  Nochtans was hier aanvraag voor gedaan...
De oplossing was ons naar een ander hotel te laten gaan om daar deel te nemen aan het buffet.  Het werkte mij al wat op de zenuwen, want ik wilde niet met een volle maag naar bed.  En toch gebeurde dit, tss!

De nacht was verschrikkelijk.  Fuif aan de gang in de buurt en heel de nacht boenke boenke.  Daarna begon men Eindhoven te kuisen en van nachtrust bleef er eigenlijk niets meer over.  Als een zombie naar de ontbijttafel gestrompeld en wat gegeten, maar het zat niet goed.  Voorbode?
Daarna nog wat op bed gaan liggen, maar het kwaad was al geschied.  Hartslag in rust zat veel te hoog.  Ik voelde dat het niet goed ging gaan.

Om tien uur naar de startplaats voor de groepsfoto.  Daar nog wat gepraat links en rechts en ik voelde me toch al wat beter.  Dan naar de start en redelijk vooraan kunne postvatten.  Johan Watthy was bij me.  Om elf uur zetten we aan.  De eerste km in 3'57".  Dan wat afremmen.  Al gauw komt Vince erbij en Patrick.  We volgen Sven dan al een tijdje op de hielen.  Ik voel al snel aan dat ik ze ga kwijtspelen.  Ik probeer zo weinig mogelijk te forceren en als ik zie dat mijn hartlsag naar 90% gaat dan rem ik af naar 88%.  Maar ik voel me steeds beter.  Halfweg op schema (1H30), maar rond 25 km loop ik plots 20" achter op schema.  En je weet niet wanneer dat is gebeurd hé!  Ik probeer de schade te beperken en aan km 30 loop ik net geen 2' buiten schema.  Ik hoop dat ik dat nog zal kunnen inhalen maar ik reken er al op dat ik rond 3H06' zal binnenkomen en heb nog altijd deze mening rond km 41.  Maar dan loop ik ongeveer 7' over de laatste 1200 meter, die volgens mij toch zeker een meter langer is dan 1200 meter!

Aan de aankomst wilde men mij nog interviewen, maar ik bedankte met een wijsvinger op mijn voorhoofd.  Kon echt niet.  Moest even tot mezelf komen, beetje rondstappen, iets drinken.  Zag Johan Watthy zitten die drie minuten rapper was dan ikzelve (weeral sterk Johan). Dacht dan van even terug te keren om dan toch dat interview te geven en uit te leggen wat ik daar eigenlijk deed (MAW), maar ik verlangde plots naar dat warme badje.

Na het bad gaan kijken naar de 21-ers.  De Spensers gezien, Leen, Jogginggirl en Sjarlot die zich toch nog moest reppen om binnen de twee uur de finish te halen (dat werd 1H59'57" en proficiat daarvoor!).  Na hun passage ging ik mij effe neerleggen in de hotelkamer,want ik had het toch zwaar hoor.  Hoewel het rondwandelen wel de stijfheid in de benen deed genezen.  Loslopen zat er deze keer niet in.  Toen Sjarlot binnen kwam wist ik algauw dit ik ging moeten terugrijden, maar dat zag ik nu al wat beter zitten.  Nog een terrasje meegepikt met KJ en Sylvia, Alain Poppe en Rita en Lazyhorse.  Tijdens het terugrijden nog even gestopt om iets te eten, want nadat de maag ietwat hersteld was, kreeg ik dan toch nog honger.

Deze ochtend wat losgefietst en dan de hele dag wat gewerkt.

Planning?

Dit jaar nog de laatste van het OLC, de halve marathon te Ploegsteert, Langemark, Gistel ( 2 december bij KVS ) en de eindejaarsloop te Westerlo.  Maar het zal rustig zijn voor de rest van het jaar.

Volgend jaar zit voorlopig de Maasmarathon in mijn hoofd en Flanders Fields.  En daaraan verbonden een deftige en strenge voorbereiding.
Al moet ik daarvoor pater worden.

Ga nu in vrede...

16-10-2007 om 23:19 geschreven door clint

Ik heb alle bekende lopers eens bekeken op video en het zag inderdaad dat het moeilijk was op het einde. Nu dat is relatief natuurlijk, moest ik aan dat tempo lopen heb ik al halfweg medische hulp nodig ! In elk geval mag je weeral terugkijken op een super prestatie. Ik maak ook al plannen voor volgend jaar dus zijn we zeker nog niet marathon moe ! Tot zaterdag.  Groetjes http://www.bloggen.be/wimdeolifant
nog een beetje reclame mag ook hé

16-10-2007 om 20:16 geschreven door wim

16-10-2007 om 13:53 geschreven door Joggerke

16-10-2007 om 11:36 geschreven door Sven

16-10-2007 om 01:19 geschreven door Runnergirl

15-10-2007 om 23:45 geschreven door patrick

Knappe prestatie!

Groetjes

15-10-2007 om 22:36 geschreven door Tinne

15-10-2007 om 22:29 geschreven door Edith

15-10-2007 om 22:21 geschreven door Homer

15-10-2007 om 22:20 geschreven door gino