In het begin lijkt het altijd alsof je voor dezelfde lijn staat, naast elkaar op gelijke hoogte en ondanks een ander verleden toch dezelfde richting opgaat
maar halverwege zie je dat de een achterop raakt en de ander vooruit loopt. Wie het hardst rent is een ronde verder, haalt in
en als hij opzij kijkt naar wat voorbij gelopen wordt wacht hem een stil verwijt alsof het aan het startschot lag.
Alsof niet elke voetstap in de tijd, vroeg of laat zijn eigen afdruk maakt
van start-to-run naar marathon, en nu verder naar de ultralopen
Dagboek van een jogger
25-05-2011
Marathon nr. 10
3 weken voor de marathon hier in Balen geraak ik geblesseerd aan mijn linkerbeen, spier ontsteking. de 3de week voor de marathon bijna niks gelopen en de 2de week voor de marathon helemaal niks gelopen, de laatste week voor de marathon dan nog 3 loopjes dat je eerder hersteltraining kunt noemen i.p.v. training. Toch is het me gelukt om deze uit te lopen maar ik was was heel vermoeid. Mijn hond de border collie Rik heeft heel de marathon aan mijn zijde mee uit gelopen. Voor hem was het de eerste marathon, voor mij de 10de. Deze week nu nog even rustig, heb dinsdag een herstel loop gedaan van 6km, morgen ga ik er 8 of 10 proberen en dan gaan we voor de training die eindigt op 12 augustus met de 100km van de dodentocht en dit in 13 uur. Hopelijk kan het zolang zonder verdere blessures.
‘Lopen
is geen sport maar een manier van reizen, waarbij geest en lichaam zich
voortdurend verplaatsen. Lopen is daarom Kunst en geen middel ter
bestrijding van welvaartskwaaltjes’ (Knippenberg, 1987).
'Running
is not a sport but a way to travel, whereby mind and body are in
constant motion. Running therefore is an Art and is not a cure for
richmens complaints' (Knippenberg, 1987).
