Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
Het was me het Afrikaans weekje wel! Het begon reeds vorige maandag. Ik kreeg in mijn kraal zoete aardappel voorgeschoteld, een welkome afwisseling voor onze Belgische, ietwat smakeloze patatjes. De zoete papat had wel een flashy oranje kleurtje. In Senegal zagen die dingen welsiwaar ook oranje, maar lang niet zo wortelkleurig als degene die ik nu opgegeten heb. Wat te lang in de rode Afrikaanse aarde gelegen? Dinsdagavond trok ik met bwana Roedi naar Mata Mata & Pili Pili, waar we dankzij een Flair-bon een heerlijk kipgerecht naar binnen hebben gewerkt. Ik wacht al met ongeduld op de volgende actie van Flair, want er staan nog heel wat veelbelovende restaurantjes in dat boekje.
En gisteren, zondag, lieten we ons helemaal meeslepen door Afrika! Afrika!, een dans- en circusshow op z'n Afrikaans. Ik herkende een Zuludans en de spectaculaire sabardans uit Senegal! In St-Louis heb ik ook zo'n dans gezien, maar dat was toen een stuk marginaler. Het was toen de bedoeling dat je geld gooide naar de danseressen en muzikanten, die de briefjes dan van de grond opraapten en doodleuk in hun mond staken terwijl ze verder speelden/dansten. Bah, smerig, zeker als je de Afrikaanse grond eens van dichtbij bekijkt. Gelukkig was de sabardans in de show van gisteren een stuk vermakelijker! De spinnenman en slangenvrouw waren indrukwekkend maar wel een beetje griezelig. Die konden zich letterlijk in allerlei bochten plooien en op een gegeven moment dacht ik echt dat er lichaamsdelen af gingen vallen, brrr. Die spinnenman was vast en zeker een verwijzing naar Anansi, een personage uit allerlei Afrikaanse volksverhalen. De jongleurs leken dan weer te kunnen jongleren met een eindeloos aantal balletjes, borden en Afrikaanse kruiken. De djembé's en kora's zorgden natuurlijk voor veel Afrikaanse sfeer. Waar is de tijd dat ik op een pirogue door de Siné Saloumdelta voer, begeleid door opzwepende djembé's? Of die keer op Ile de Gorée dat een koraspeler onze maaltijd opluisterde, onderwijl dromerig zingend... Om het geheel misschien iets westerser te maken waren er ook enkele acts uit de (Afro-)Amerikaanse cultuur: basketbalkunstjes, breakdance, tapdans... Ook dat was natuurlijk zeer indrukwekkend. En aangezien groot wild verboden is in Belgische circussen, waren de olifanten, leeuwen, zebra's en giraffen vervangen door mensen verkleed in deze beestjes...allemaal met een zeer komische noot De zebra had bv. maar twee poten en een hanenstaart en de neushoorn was langs één kant open De omlijsting van het event was ook zeer sfeervol. Het leek alsof we in een Berbertent terecht waren gekomen. Zeer mooie orïentaalse lampen en spiegels; ik had er best wel eentje willen gappen voor mijn uitzet. Je kon ook Afrikaanse souvenirtjes kopen, maar de Himba-armband die ik op 't oog had was helaas te groot voor mijn pols. Geen probleem, ik koop wel een op maat gemaakte als ik eens in Namibië ben Wel waren de drankprijzen in de tent buitensporig: 3 euro voor een miniflesje water of cola is écht wel veel. Of is dit ook typisch Afrikaans? Water is daar natuurlijk wel kostbaar...
In ieder geval, Afrika! Afrika! is een aanrader, en ik kan weer een tijdje verder met mijn obsessie voor het zwarte continent
Ik merk dat heel wat mensen moeite hebben met woorden als te veel, te kort, tenminste, hoelang, allesbehalve... Dit ergert me, en niet in het minst omdat ik zelf niet altijd weet of ze nu los of aan elkaar worden geschreven (en is het nu ik zelf of ikzelf in deze zin?). Daarom wat uitleg over de verschillende betekenis van zulke woordjes
Te veel = meer dan nodig Teveel = het overschot (je kan er "het" voor zetten)
Te kort/tekort = idem als bij voorgaand voorbeeld
Allesbehalve = allerminst Alles behalve = werkelijk ALLES behalve... dus gewoon de letterlijke betekenis
Evengoed = evenzeer Even goed = in gelijke mate goed
Hoe lang = over lengte of afstand Hoelang = over tijdsduur
Zo ver = afstand (meestal een nogal grote) Zover = klaar
Tenminste = in ieder geval Ten minste = minstens
Tenslotte = per slot van rekening Ten slotte = tot slot
Ikzelf = deel van het persoonlijk voornaamwoord, vaak ter contrast gebruikt Ik zelf = klemtoon ligt op zélf, en kan bv. vervangen worden door persoonlijk. Ook bij wederkerende werkwoorden (met zich dus)
Was mijn zin met ik zelf nu correct? Ik denk het wel, want ik voel dat er toch een klemtoon ligt op die zelf, en er is niet echt sprake van een contrast: veel mensen kennen deze taalregels niet, en ik ook niet (altijd).
Zoals ik reeds eerder heb aangegeven, heeft mijn caafje Sheba enkele weken geleden een nieuw baasje gevonden. Het wordt nu maar eens tijd voor een verslagje van deze blijde gebeurtenis. Sheba vond de verhuis maar niks, en was ondanks mijn voorzorgen dan ook flink gestresseerd toen we haar nieuwe woonst binnenstapten. Ze zat helemaal verstijfd in haar kooi en wou nergens meer op reageren. Ivo en Pimpernel reageerden ook al niet, omdat die net lekker gezellig tegen elkaar aan lagen in hun zeteltje Dat veranderde algauw toen Pimpernel, het haantje de voorste, een nieuwe caviageur in het huis opmerkte en nieuwsgierig kwam kijken. Sheba ontwaakte toen gelukkig ook uit haar trance en was de voorafgaande gebeurtenissen al helemaal vergeten toen ze zag dat ze in gezelschap was van twee nieuwe caafjes. We besloten de drie caafjes kennis te laten maken op neutraal terrein, een soort ren op de grond met veel speelgoed in. Ivo was tot dan toe lui en ongeïnteresseerd geweest, maar in de ren kwam ze tot de conclusie dat Sheba een mannetje moest zijn en dat wou ze meteen uittesten, zeer tot ongenoegen van Sheba Pimpernel wou dan weer uitzoeken wie van hen de dominante caaf zou worden. Het was het eerste uur dus wel even zweten voor Sheba. Nochtans zagen we direct een verandering bij haar, ze kikkerde helemaal op van het nieuwe gezelschap en was mij meteen vergeten. Na een uurtje werden de drie caafjes een beetje moe en ging het er een stuk ontspannender aan toe. Baasje Evy overlaadde de beestjes met eten, wat de toestand natuurlijk ook wel ten goede kwam. Op een gegeven moment besloten de cavia's dat het er zo wel mee door ging en gingen ze alledrie ontspannen op de grond liggen, weliswaar op een respectabele afstand van elkaar. Na een tijdje vonden we dat dit wel genoeg was voor één avond en dat de beestjes naar bed moesten. Ivo en Pimpernel werden in hun oude vertrouwde kooi gezet; Sheba kreeg voorlopig een andere kooi ter beschikking opdat ze toch zeker een rustige nacht zou hebben. Sheba had duidelijk behoefte aan die nachtrust, want ze trok zich onmiddelijk terug in de verste hoek van haar slaaphok en vertoonde haar snuit niet meer. Hoewel ze 's nachts toch wel een uitstapje gemaakt heeft, want de paprika die ik verderop in de kooi had gelegd, was helemaal verdwenen .
De avond erna ging ik nog eens kijken naar de caafjes. Ze lagen alledrie werkelijk uitgeput tegen elkaar aan in hun zeteltje, hoewel er af en toe commotie was als er poot van de ene in de weg lag en de andere dat niet kon hebben. Maar over het algemeen ging alles goed; de cavia's moesten weliswaar nog wat aan elkaar wennen maar er waren gelukkig geen ongelukken gebeurd en Sheba zag er al veel beter uit. En ze bleek zich zelfs als "baas" te ontpoppen! Ik heb gisteren nog eens gesmst en nu blijkt dat het drietal erg aan elkaar gehecht is geraakt. Als Evy een van de cavia's weg neemt, gaan de anderen er naar op zoek. Het kan dus niet beter. (^_^) Eind goed, al goed!
Ik wil wel nog even duidelijk maken dat ik Sheba niet "zomaar heb weggedaan" als een afgedankt stuk speelgoed. Ik vond het niet leuk dat ze weg moest en ik mis haar, maar ik had geen andere keuze. Sheba kan niks gaan doen in de grote stad, en ik wil niet nog eens nieuwe caafjes aanschaffen. Het probleem met gehechtheid aan die diertjes is dat je ook in een vreselijke angst zit dat er iets ergs mee gaat gebeuren. Stel je voor dat je huis in brand vliegt en die arme beestjes zitten daar ingesloten in het vuur...Of er komt een maniak die graag dieren mishandelt, of enkele kinderen laten de cavia's "ontsnappen" waarna ze ten prooi vallen aan de katten... Ook al hou ik veel van dieren, ik ga vanaf nu liever zonder door het leven. Wat mij niet heeft weerhouden om, uit liefde voor Sheba, maanden voor de dood van Cleo al op zoek te gaan naar het best mogelijke baasje. Ik ben ook op voorhand op inspectie geweest, een inspectie die de nieuwe baasjes met glans doorstaan hebben aangezien hun huis een echt cavia-walhalla is! Ik heb mezelf dus niks te verwijten, alleen het geluk van Sheba staat voorop! En ik weet zeker dat ze nu gelukkiger is.
Vandaag 10 februari is het Safer Internet Day. Het initiatief, dat uitgaat van de Europese Commissie, is bedoeld om de brede samenleving te sensibiliseren over (on)veilig ICT-gebruik: veilig chatten, seksueel misbruik via chatboxen, cyberpesten, pornografie op het internet...
Dit jaar staat Safer Internet Day in het teken van cyberpesten. Een groeiend fenomeen, waar ik helaas ook al te mee te maken heb gekregen.
Wat mijn cyberstalker betreft: ik hoop dat je dit leest en dat je beseft hoeveel schade je me berokkend hebt. Als ik ooit achter jouw identiteit kom, zal het je beste dag niet zijn. Ofwel dien ik klacht in bij de politie, ofwel kom ik persoonlijk "iets" doen. En weet je, je mag dit gerust opvatten als een bedreiging, maar jij kan er niet mee naar de politie stappen - want dan verraad je jezelf.
Ik wens iedereen een veilige dag op het internet toe en alle ouders voldoende waakzaamheid bij de online-capriolen van hun kroost, want het World Wide Web zit vol mannen die zich anders voordoen dan ze zijn en graag "afspraakjes" maken!
Een paar weken geleden was er de gruwelijk slachtpartij in Dendermonde, begin deze maand werd een Indiase dakloze "voor de fun" in brand gestoken in Rome, gisteren was er een geweldadige aanval op een school in Luik, vorig jaar werden een vrouw en haar baby van de fiets getrokken en in elkaar geslagen en getrapt... Telkens werden deze misdaden door tieners en twintigers gepleegd. Ik vraag me af waarom de maatschappij en vooral de jongeren steeds geweldadiger worden. Hoe komt dat toch? Is geweld misschien leuk? Criminaliteit is natuurlijk van alle tijden, ook bij jongeren, maar dit soort geweld is volgens mij nieuw. In andere werelddelen plegen kinderen en jongeren ook zulke gruweldaden - maar dan gaat het altijd om kindsoldaten die daarvoor "opgeleid" zijn of om mensen die in de meest miserabele omstandigheden zijn opgegroeid...Ik kan me indenken dat in zo'n harde wereld gratuit geweld heel vaak voorkomt. Maar hier, in Europa, hebben we het echt wel goed (ook al realiseren we het ons niet altijd). Waarom reageren jongeren dan zo buitensporig gewelddadig? Komt het door het spelen van gewelddadige games? Zou best kunnen, volgens mij. Ik begrijp niet wat er leuk is aan mensjes afknallen maar veel jongeren vinden dat blijkbaar enorm prettig. Sommige jongens spelen zo lang computerspelletjes dat ze na verloop van tijd waarschijnlijk realiteit niet meer van spel kunnen onderscheiden. De hele wereld wordt voor hen een "game", en daarin mag je naar hartelust mensen afmaken zonder daarvoor bestraft te worden. Of komt het door al die geweldadige films? Wie herinnert zich niet de hype rond The Joker uit Batman? Hoeveel jongens heb ik hun bewondering niet horen uitdrukken voor dit uiterst meedogenloze personage? Iedereen vond The Joker zo "cool" - wel, sinds Dendermonde niet meer natuurlijk. Of zijn de kids gewoon te verwend? Ik merk dat kinderen steeds meer mogen en meer krijgen, alles wat hun hartje begeert eigenlijk. Zo kweek je natuurlijk ettertjes die er niet mee omkunnen als ze eens iets niet kunnen krijgen of als er iets niet gaat zoals zij het willen.
In deze maatschappij worden normen en waarden en sociale controle steeds verder afgebouwd. Normen en waarden zijn ouderwets, vrijheidbeperkend, en samen met sociale controle doet het té veel denken aan de Kerk die ons eeuwen in het gareel heeft gehouden. Ik ben altijd tegen de bemoeizucht van de Kerk geweest en wil absoluut niet terug in de tijd, maar is het nu echt nodig om álle normen en waarden overboord te gooien onder het mom van "individuele vrijheid"? Alles moet kunnen, alles moet maar te krijgen zijn en als je het niet krijgt, dan roof je het. En alles moet nu meteen direct onmiddelijk. Heb je geld nodig? Dan besteel je toch gewoon iemand ipv er voor te werken? Wil je seks? Dan verkracht je toch lekker een vrouw? Ben je slechtgezind? Dan reageer je dat toch verbaal en fysiek af op de eerste beste voorbijganger? Gaat de bus niet snel genoeg? Dan sla je toch gewoon de bestuurder in elkaar? Wil je je even ontspannen? Dan snuif je toch gewoon een lekkere lijn coke? Zoek je een vriendje? Dan pak je die toch gewoon van een ander meisje af?
Ik heb de indruk dat het daar in onze maatschappij steeds meer naartoe gaat, niet in het minst bij de jongeren. Nu gaan jullie me waarschijnlijk ouderwets noemen, maar ik vind dat basisnormen en -waarden toch behouden moeten blijven in de opvoeding en in onze samenleving...
Zondag toog ik met enkele vrienden naar Paranormaal Alternatief, een beurs voor paranormale toestanden in het Nederlandse Rijswijk. Nu niet dat ik zo paranormaal begaafd ben (hoewel, ik kan aan mijn knie voelen dat het buiten regent, telt dat ook? ) maar het is eens wat anders en dan kon ik met mijn eigen, sceptische ogen zien wat er zoal op zo'n beurs te vinden is. Grofweg kon je de beursstandjes in twee categorieën onderverdelen: new age en waarzeggers die het geld uit je zakken wilden kloppen. Op de new age standjes kon je best wel leuke dingen kopen: steentjes en kristallen met heilzame werking (maar die ik gewoon mooi vind en niks meer), oneindig veel boeddhabeeldjes, piramides, Ankh-halskettingen, houdertjes voor theelichtjes in de vorm van lotusbloemen (die waren écht prachtig), wierook, allerlei zalfjes en geurflesjes... Ik heb een mooi hangertje gezien in de vorm van een (platte) schildpad, parelmoerkleurig en niet te opvallend...Spijtig genoeg zat er een stukje goud aan en ik heb liever zilver. Het viel me wel op dat er enorm veel dolfijnenspullen lagen - is dat een spiritueel dier? In ieder geval, mensen die hun interieur wat willen opsmukken met leuke en originele hebbedingetjes kunnen hier zeker terecht. Hoewel: je moet er wel de talloze boeken over zelfbewustzijn, indigokinderen en andere new age-onzin bij nemen. Stapels en stapels boeken en kaartjes lagen daar, om de mens te helpen boven zichzelf uit te stijgen en meer van die spirituele onzin. Vaak had ik de indruk dat deze beurs gericht is op mensen met problemen, en dat ze hier een soort zelfhulp kunnen vinden - en zo konden ze meteen wat euro's armer worden want alles was wel behoorlijk prijzig. Geen nood, want om financiële problemen op te lossen waren er nog altijd standjes met waarzeggers! Sommigen zagen er echt uit als de mysterieuze, klassieke zigeunerrwaarzegster, anderen leken heel normale, redelijke mensen van wie je nooit zou denken dat ze dit beroep uitoefenen. Een consult kostte minstens 15 euro en soms ook wel eens 20, dus ik heb de meeste waarzeggerij aan me voorbij laten gaan. Dit leek me ook niet de ideale setting voor een consult: een drukke beurs, mensen die zich nieuwsgierig rond de standjes wringen terwijl madame Esmeralda je raad geeft over vaak zeer persoonlijke zaken... Voor zoiets is toch concentratie en privacy nodig? Er waren echter ook hypermoderne waarzeggers: gewoon je naam en geboortedatum invullen en een scan laten nemen van je handafdruk, en de computer berekende jouw toekomst, en dat voor nog geen 7 euro! Als resultaat kreeg je een schema van je energie- en intelligentieniveau's voor de komende weken (om je te helpen beslissingen te nemen?), de lottonummers die je moet invullen, een karakterschets, een tarotvoorspelling en een onderdeel over liefde. Dat laatste lijkt me het interessantste om dieper op in te gaan. Naar't schijnt ben ik een korte dikke minnaar - wee degene die mij nog eens "Tante Sidonia" durft te noemen! Ook zou ik van fetishisme houden. Dit is een verborgen en wel heel kinky kantje van mijn persoonlijkheid, dat had ik zelf nooit verwacht van mij . Nu vraag ik me wel af wat dit in godsnaam met liefde te maken heeft. Relatieadvies heb ik er zeker niet gevonden. Verder werden er nog wat open deuren ingetrapt: ik verlang naar een lange relatie met een goed seksleven daarbij (wie niet?), ik hou van mooie dingen enz enz... Uit de voorspellingen kwam meermaals terug dat ik een heel zelfzeker iemand ben, wat complete bullshit is - hoe vaak hebben mensen zich al niet geërgerd aan mijn ONzekerheid?? Maar in mijn voorspellingen stonden tenminste nog enkele dingen die wél klopten; in de voorspelling van mijn vriendin stond er alleen maar onzin en vaak zelfs heel tegenstrijdige dingen. Zo zou ze geniaal zijn én best een geestdodende job doen - huh? Bovendien was het taalgebruik in dit document tenenkrullend en oubollig, en leek het soms een woordelijke vertaling uit het Engels. Een wijze les: verspil je geld niet aan waarzeggers, maar stap bij problemen gewoon naar een sociaal werkster of psychotherapeut. Of naar je vrienden en familie.
Toch was het zeker een leuke dag, en hoe hilarisch hebben we in de auto niet gelachen bij het luidop voorlezen van onze voorspelling! Helemaal leuk werd het toen we met belangrijke levensvragen afkwamen en als antwoord een kaart met een spirituele spreuk moesten trekken. Ik weet dus nog steeds niet of ik ooit een rijbewijs ga halen Geen probleem, we zien wel!
Het was me het Afrikaans weekje wel! 
Het begon reeds vorige maandag. Ik kreeg in mijn kraal zoete aardappel voorgeschoteld, een welkome afwisseling voor onze Belgische, ietwat smakeloze patatjes. De zoete papat had wel een flashy oranje kleurtje. In Senegal zagen die dingen welsiwaar ook oranje, maar lang niet zo wortelkleurig als degene die ik nu opgegeten heb. Wat te lang in de rode Afrikaanse aarde gelegen?
Pimpernel wou dan weer uitzoeken wie van hen de dominante caaf zou worden. Het was het eerste uur dus wel even zweten voor Sheba. Nochtans zagen we direct een verandering bij haar, ze kikkerde helemaal op van het nieuwe gezelschap en was mij meteen vergeten. Na een uurtje werden de drie caafjes een beetje moe en ging het er een stuk ontspannender aan toe. Baasje Evy overlaadde de beestjes met eten, wat de toestand natuurlijk ook wel ten goede kwam.
. Nu vraag ik me wel af wat dit in godsnaam met liefde te maken heeft. Relatieadvies heb ik er zeker niet gevonden. Verder werden er nog wat open deuren ingetrapt: ik verlang naar een lange relatie met een goed seksleven daarbij (wie niet?), ik hou van mooie dingen enz enz... Uit de voorspellingen kwam meermaals terug dat ik een heel zelfzeker iemand ben, wat complete bullshit is - hoe vaak hebben mensen zich al niet geërgerd aan mijn ONzekerheid?? Maar in mijn voorspellingen stonden tenminste nog enkele dingen die wél klopten; in de voorspelling van mijn vriendin stond er alleen maar onzin en vaak zelfs heel tegenstrijdige dingen. Zo zou ze geniaal zijn én best een geestdodende job doen - huh? Bovendien was het taalgebruik in dit document tenenkrullend en oubollig, en leek het soms een woordelijke vertaling uit het Engels. 
Helemaal leuk werd het toen we met belangrijke levensvragen afkwamen en als antwoord een kaart met een spirituele spreuk moesten trekken. Ik weet dus nog steeds niet of ik ooit een rijbewijs ga halen
