Ramp Ramp Ramp Na 5 km het tempo van 3:30 moeten laten zakken door te warm te heet, slechte dag? Ik weet niet wat het was. de stress? Tot aan km 14 dan het groepje Domina, Duvivier,... kunnen volgen en de tweede plaats maar dan klopjes gekregen, misselijk, draaierig... gelukkig was Carlos Timperman er met zijn fiets om me toch nog aan een tempo van 04:00/km te laten lopen. Gelukkig kreeg Huyghe ook kloppen en heeft hij het nog slechter gedaan. Nu dus 2de in het totaalclassement en denk daar ook te blijven. Geen verder wedstrijdverslag meer want moe moe moe tot zondag in Ath waar het ook gene vetten ga worden want zaterdag verhuis.
Ondertussen zijn we al op 2 dagen van de halve marathon van Hérinnes verwijderd. De stress begint te komen Maandag deed ik een rustige duurloop van toch nog 24 km (2 uur). Mss veel maar khad het gevoel niet dat ik liep. Dus dat is goed. Dinsdag wilde ik nog eens een 75 tal minuten redelijk diep gaan ,maar ook niet te diep. ik liep 18.5 km in 1u14 met een goed tot zeer goed gevoel . Dit was dan ook het laatste zware trainingske want woensdag was het rustdag en kiné. Vandaag lopen we een uurtje babbeltempo en vrijdag twijfel ik nog of ik een half uurtje loop of gewoon niet?
Zaterdag ist dan te doen. Het parcours ken ik al van verleden jaar. De eerste 4 km zitten er 2 heuveltjes in. Daarna 5 km vlak. Vanaf km 9 tot 14 is het dan terug heuvelachtig. (het zwaarste gedeelte). Vanaf 14 gaat het naar beneden en ist langs de schelde te doen. Verleden jaar verloor ik veel tijd langs die schelde door een pittig windje. Ik liep de eerste 10 km op kop van het groepje en dan wast man tegen man. Ik had toen 1:15:27. Dit jaar hoop ik stiekem op een tijd tussen 1:14 en 1:15. Dit is mogelijk als alles meezit. Het weerbericht ziet er allesbelovend uit. Weinig wind, een 22tal graden, kans op een bui? De vorm zit ook goed. Kga alleszins de eerste km beetje zien hoe de wedstrijd evolueert. Een eventuele Istace;Loquet,Clais,... ga ik niet volgen. Wel zou ik de strijd aangaan met Domina, Huyghe, Duvivier...
Maar we zien wel. Tkan volledig tegenslaan ook en dan sta ik daar
Tbeste aan de marathonlopers op zondag (deinze-wevelgem) en tot maandag met hopelijk goed nieuws???
Na een periode van 5 weken van veel trainen, de voedingsgewoonten wat aanpassen en het biervolume sterk te verminderen was ik er klaar voor. Ik was toch al een kleine 5kg kwijt in een maand tijd en na Hulste en Templeuve voelde ik dat de vorm er degelijk wel is. Wilde het dus zeer goed doen in Peronnes. 13,25 km voornamelijk plat maar langs het water. Ook zat er een 3 km lange aardeweg in. Zeker niet gemakkelijk te noemen, eerder gevaarlijk en temporemmend . Verleden jaar kon ik er een aardige tijd op plakken. Liep er aan 17,28. Het parcours was dit jaar wel aangepast maar niet zwaarder geworden. Enig probleem ging de wind worden die redelijk krachtig uit het NO blaasde.
Na een opwarming met Delombaerde, Hocedez, Ulrike begaven we ons naar de startlijn. De benen voelden goed aan. Had de donderdag toch redelijk pittig gelopen maar voelde daar dus niets meer van. De vrijdag niet weggeweest en vroeg gaan slapen deed er ook veel deugt aan. Om 15u waren we vertrokken. Ik had er zin in en liep direct op kop. De eerste km kwam ik dan ook door in 03:06. In mijn spoor zat Delombaerde, Domina en Hernouldt. Niet echt goesting om over te nemen bleven ze tot aan km 2 achter mij hangen. Dan ook het moment dat ik me wat liet afzakken en me uit de wind liet zetten. Het tempo bleef hoog en aan km 5 was het Hernouldt die keihard uithaalde. Niemand reageerde want Buiten Categorie gerekend. We bleven dus samen en nu en dan namen we de kop over van elkaar. Aan km 7 liep ik nog eens gezwind aan kop en dan begon de 3km lange aardestrook. Hier bleven we ook samen tot Delombaerde enkele malen probeerde te prikken. Ik kon vlot volgen maar twas eerder Domina die haperde. Net voor km 11 liepen we een brede straat op en daar trok Delombaerde er nog eens aan. Ik kon terug reageren en wilde zelf terug overnemen. Dit uiteindelijk niet gedaan want zag dat Domina een meter of 5 moest lossen. Aan km 11 kwamen we terug aan het water uit en hier blies de wind eindelijk nog eens in ons voordeel. Delombaerde kon hier fors versnellen en ook Domina was ondertussen al terug bij ons gekomen. Ik kon niet meer reageren en bleef bij Domina. Hijzelf kon aan km 12 een versnelling plaatsen en ook daar moest ik terug passen. Ik wilde wel nog maar twas zo lastig geworden. Het leek opeens te lukken maar toen liet ik de moed zakken en kwas tevreden met die 4de plaats. Delompbaerde werd dus knap 2de. Op amper 20 seconden en Domina op 10 seconden. Kwas vooral tevreden dat ik 11 km kon meedingen voor die 2de plaats.
Daarna was het vooral wachten op de uitslag. De punten waren het belangrijkste. Olivier Huyghe was namelijk rond km 2 al gelost en liep gewoon uit. Mss hebben mijn 2 rappe eerste km hem geplooid. (stiekem was dat wel mijn bedoeling) Ik behaalde 919 punten. Evenveel zoals het jaar ervoor. Dus ik kon best tevreden zijn. Terug een koers die beslissend kan zijn voor de eindpositie in den acrho. Voor het moment nog altijd eerste met 5 puntjes meer dan Domina. Nu wordt het spannend want met zatedrag de halve van Hérinnes worden er geen cadeau's uitgedeeld. Verleden jaar liep ik er 1u15m30s. Dit jaar hoop ik stiekem tussen de 1:14 en 1:15... De wind wordt terug een beslissende factor. Deze week niet te veel meer trainen.Vanavond wel nog een goeie vlotte 20 km, morgen wat snelheid en dan rustig aan tot zaterdag. Twordt een weekje stressen.
Dit weekend stond de eerste test op het programma. Op 12 september staat de eerste belangrijke wedstrijd van 5 op het programma. Ik trainde nu al 4 weken gemiddeld 100 km en meer en ook deed ik wat snelheid. Graag had ik nu geweten hoe snel ik op een vlakke omloop ben. Vrijdagavond stond Hulste op het programma. 10.8km over 4 ronden. Mooi weer, veel wind, Het zou weer lastig worden. Met Delombaerde, Callens,Vanneste,Lernoudt en Vermander zou een podiumplaats moeilijk worden. Om 20u waren we weg. Redelijk snel werd er gestart. Ik zag dan ook redelijk af die eerste km en vreesde al voor een slechte wedstrijd. Gelukkig vond ik snel mijn ritme en kon ik me in het groepje plaatsen. De eerste ronde was dus vooral kijken naar elkaar. twas dan ook een groepje van een 6tal man. De tweede ronde begonnen er al te lossen en begin derde ronde waren we nog met 3. Ik stak er nog een versnelling tussen en al snel waren ik en Delombaerde gaan vliegen. Halverwege derde ronde had ik er genoeg van en liet ik Delombaerde gaan. TWas dan ook al een pittig tempo gedurende die drie ronden. Ronde 4 kon ik redelijk vlot blijven doorlopen maar toch kwam Callens Steven me vergezellen. De laatste km kon hij een demarage plaatsen en me op een 5tal seconden zetten. Ik probeerde wel nog maar het kalf was verdronken. Ik kwam dus als derde binnen. Het moment zelf mijn tijd verkeerd afgelezen en dacht zo aan geen 17 per uur gelopen te hebben. Eerste test gebuisd. Maar tot ik nog eens keek naar de klok. 36:53 over 10.8 is gelijk aan 17,57 per uur Met glans geslaagd. Delombaerde werd dus eerste in 36:20, Callens 2de in 36:44. Ik mag dus dik tevreden zijn. Ik deed ondertussen wat opzoekingswerk naar voorbije edities. Jaar 2006: 38:56 Jaar 2007: 38:19 Jaar 2008: 37:49 Jaar 2009: 36:53 Hulste blijft dus altijd een wedstrijdje waar ik blijf beteren. Mss win ik er wel eens binnen enkele jaren... Na de wedstrijd me bij de kampioen gezet (Delolmbaerde) Ook Tavernier zat gezellig na te kaarten en ik heb FRUITSAP gedronken jaja ongelooflijk. Ik hield me kalm want zondag wilde ik nog eens naar Templeuve gaan lopen.
Zo gezegt zo gedaan, zondagochtend dus naar Templeuve getrokken. Er was nu geen wind en lekker fris. Ideaal loopweer vond ik! Ik had al stiekem gehoopt op een overwinning maar ik wist niet hoe de beentjes gingen reageren na Hulste? Het waren wel maar 9.35 km maar toch genoeg. Aan de start zag ik al de overwinning vliegen. Istace José olé olé. kmocht het vergeten. Ook Nico Gruloos stond fris aan de start. Maar kom, ik probeer wel mee te geraken. Om 10u waren we weg. De eerste km in 03:08. José al weg en ik in de achtervolging met Gruloos en nog ene veteraan Delfosse. Aan km 2 kwam loquet ons voorbijgesneld maar die konden we rond km 5 terug oprapen. Hier besefte ik dat de eerste Senior Mezelf en Gruloos was. We liepen aardig snel. Aan km 5 16:52. Ik voelde me redelijk goed maar veel sneller moest het toch niet meer gaan. Aan km 6 begon ik wat te praten met Gruloos. Ik was graag eens eerste senior geweest en dat vond hij Ok. We bleven dus samen en zo kraakte ik niet. Ideale snelheidstraining voor mij! Nog eens bedankt Nico! Die veteraan begon aan km 9 nog eens te versnellen maar sprinten was niet nodig. Ik was dus terug derde.
Winnaar van de dag was Istace in 29:47. 2de Delfosse Bruno in 31:47. Ikzelf derde in 31:50. (terug 17.62 per uur) en Nico Gruloos 4de in 31:52. Achterna nog met Duvivier losgelopen. In de namiddag heb ik mezelf dan getrakteerd op enkele goeie Duvels. Nu had ik ze verdiend dacht ik...
Ik mocht dus dik tevreden zijn. 2 wedstrijden aan 03:25/km is voor mij een record. Zoals Delombaerde en Dewaele kom ik ook in een vorm die ik al van verleden jaar in maart nog niet teruggevonden had. Dit beloofd voor zaterdag. Nu mag ik mijn ambitie om als 2de te eindigen in de acrho niet meer onder banken schuiven. Hopelijk blijf ik nog enkele weken in vorm?
Sedert zondagavond heb ik een nieuwe vijand op mijn lijstje gezet. Nl Axel Witsel. Hopelijk zien we hem NOOIT meer op belgische bodem . Meer heb ik er nie over te zeggen.
Na een redelijk intense trainingsweek stond er nog een zwaar weekend op het programma. Had al redelijk veel km gelopen (88km in 4 dagen). De benen waren dan ook vermoeid. Maar na een opwarming van 5 km ging ik proberen het beste van mezelf te geven. Aan de start zag ik al dat het weer niet voor mij ging zijn. Domina en Clais francois stonden gezellig aan de startlijn. Maar niet wanhopen want Domina is toch door zijn beste krachten heen en wie weet klop ik hem wel eens.
Maar de start was weer veel te snel zoals gewoonlijk. Ik liet Domina en Clais lopen en volgde op een 20 tal meters. Nog ertussen een 2 tal jonge knapen die zich duidelijk mispakten aan die snelle start. Ik bleef kalm en rustig doorlopen aan gemiddeld 3:30 de km. Na 6 km beende ik de nr 3 bij en bleef er achter hangen de strook tegen een felle wind. Jammer van die wind want na 6 km had ik een gemiddelde van 3:28 de km. Km 7 en 8 was het vooral een gevecht tegen de wind. Aan km 8 had ik genoeg van in de rug te lopen en ik plaatste een versnelling. een die goed genoeg was want kon zo die derde plaats veilig stellen. Eindigde dus als 3de in 36:27. 3:32/km en dit met vermoeide benen en een redelijk veradelijk parcours. Het gaat iedere week beter en beter. Nog 2 weken voor een eerste testje.
Na het bekijken van de uitslag van Grijsloke (prachtprestaties van al de loopvrienden) ben ik de zondagochtend richting Rollegem getrokken. De plaatselijke Rollofeesten organiseerden er een 2 urenloop. Deed de voorbije 2 edities mee en dus dit jaar de derde maal. Steven Cossement kwam overgevlogen uit Harelbeke en plaatselijke dorpsnar Carlos was er ook ... Had enorm zware benen maar 1u54 later en 20 toerkes (25km) was ik content dat het voorbij was. De laatste toer deed ik een versnellling en deed de ronde in 4:20 (1250 meters). Tevreden dronk ik dan ook een frisse blonde leffe. Mijn weektotaal strandde dus op 128km en daar kan ik mee leven. De maand augustus is goed voor 453km. een absoluut PR. Hopelijk kan ik er in september de vruchten van plukken?
Nu nog doortrainen en vrijdag mss naar de Tivolirun in Hulste en zondag Templeuve. Mss nu eens een overwinning of een zoveelste ereplaats?
Deze week staan er terug vele km op het programma. Maandag deed ik een 30tal km. Dinsdag tempoloopje van 17 km waaronder 12 km aan 03:58/km op gras. Woensdag liep ik er terug 26 aan een traag tempo. Vanavond wordt het terug een 15 a 17 tal km aan een goeie 4:30/km. Vrijdag gaan we rusten en zaterdag bijgevolg dus geen Grijsloke maar Vezon. Eens kijken hoe de vorm evolueert. Zondag staat dan de 2 urenloop van Rollegem op het programma. toerkes van 1250 meters rond de gezellige dorpsplaats van Rollegem. Een ideale duurlooptraining.Iedere ronde staat er water ter beschikking en achterna een frisse leffe
De volgende wedstrijd dan wordt normaal gezien de Tivoli-run in hulste of de 10 km van Templeuve. Dit zien we wel. Mss zelfs geen wedstrijd en een snelheidstraining? Vanaf dan wordt het strijden in de acrho met op 12/9 Peronnes. 19/9 halve marathon van Herinnes, 27/9 Ath,3/10 Beloeil 20 km van het bos. Daarna zou al veel duidelijker worden of ik nu 2de of 3de zal worden in het dit jaar wel zware acrho criterium. Zoals je dus ziet staat er dus GEEN rapper dan een ezel op het programma. Nochthans graag meegedaan maar nu kan ik de acrho niet laten schieten na al die moeite.
Volgende opdrachten worden dus nog in oktober een 2 tal koerskes in den acrho, ergens nog een plaatselijk koerske en dan in november de Mont trinité, ploegsteert en tegen dan zijn we december. Hier zit ik dan nog met enkele vraagtekens. Ofwel de corridas en me goed voorbereiden voor Tiegem-Harelbeke Ofwel eens een Marathon in Genk op 11 januari.... Maar dit is nog o zo ver weg. Tegen dan kan ik al heel andere plannen hebben. Hopelijk kan ik nog veel blijven trainen want begin oktober denk ik te verhuizen en dan komen er veel huishoudelijke taken erbij en dus minder tijd om te trainen.
Voila nu weten jullie ook wat ik de rest van het jaar ga uitsteken.
Week 34 begon kalm met op maandag een extra rustdagje want Wodecq bleef in de kleren zitten. Dinsdag begon het terug op te warmen maar liep ik 17 km. Woensdag deed ik er 25 in die enorme hitte. manman gelukkig kon ik nu en dan drinken. Donderdag was het veel frisser en kon ik dus met minder moeite 17 km lopen. Vrijdag stond de verrassingsloop op het programma. 12 km lopen rond zwevegem en dan erna het nodige vocht aanvullen en een lekkere barbeque. Ik hield me rustig want zaterdag moesten we aantreden in Doornik. Een 12.2 km loopje in 2 ronden en niet echt een vlot beloopbaar parcours. Een kasseistrook van 5 sterren was een echte kuitenbijter. Na een opwarming langs de l'escaut me naar de start begeven. Dit was op een drukke weg. Alles afgezet en chaos rondom. Typisch...
Om 15u waren we weg. Ik had me voorgenomen kalm te starten en dat deed ik ook. 3:30 na 1km. Delombaerde en Domina voor mij en Demaret op kop. Nog een onbekende ertussen maar die moest al gauw een gaatje laten. Huyghe liep ook voor mij en ik probeerde hem te volgen. Hij is nu mijn rechtstreekse concurent voor de 2de plaats. Daarom probeer ik nu nog de schade te beperken tot ik in vorm geraak. Dan moet ik erover geraken. Maar kom, na een drietal km liet ik toch een gaatje van een 20 tal seconden. Bij het ingaan van de tweede ronde begon ik me eindelijk weer te voelen zoals enkele weken geleden. Kon dan ook versnellen en probeerde dus het gat terug te dichten. Net voor het ingaan van de kasseistrook was ik op 5 seconden genaderd. Op die strook kreeg ik een dipje en werd het gat terug ietsje groter. Dit kon ik niet meer goedmaken en bleef dus 4de. Het begint terug te beteren. Deze week nog een goed weekje doortrainen en tzal nog beteren. Hopelijk ben ik op 12 september klaar voor het grote werk! Zaterdag ist grijsloke maar ik ga normaal naar Vezon. Ga deze week terug veel km lopen en grijsloke is een zwaar koerske. S avonds moet ik vroeg weg dus en de tombola duurt redelijk lang. In Vezon gaat het sneller.
Verleden week terug een eerste weekje goed kunnen doortrainen. Maandag deed ik een duurloopje van 30 km, dinsdag 16,5 km tempoloop, woensdag 25 km duurloop en donderdag 17,6 km tempoloop. Vrijdag en zaterdag hield ik mij een beetje kalm want zondag wast in Wodecq te doen. 13,5 km op vooral grintwegen, kleine heuveltjes,... terug weer een zwaar acrho parcours. Tijdens de opwarming al het gevoel dat ik wel fris zat, maar de snelheid ontbreekt nog.
Om 10u waren we weg na een rare start. Ik liep mee in het kopgroepje maar al snel voelde ik het tempo niet aan te kunnen. Ik probeerde mijn karretje aan dat van Huyghe te hangen maar dit kon ik slechts 5 km aanhouden. Daarna was het vooral bijten. Kon toch nog als 9de binnenbollen. Er is nog veel werk aan de winkel. Maandag stak ik er een rustdagje tussen want toch wel redelijk diep gegaan de zondag. Ondertussen zijn we weeral herbegonnen. Vanavond staat er een goeie 25 km op het programma maar ze geven 30 graden uit. pfff.
Zaterdag staat er nog 1 challenge op het programma. Momenteel sta ik nog altijd eerste maar de belangrijke maand september komt nu wel heel dichtbij. Hopelijk vind ik mijn snelheid terug en kan ik mijn podiumplaats veilig stellen. Dit zal vermoedelijk 3de worden maar indien ik nog een goede reeks neerzet dan kan ik nog 2des worden. Maar nu eerst nog 4 weekjes goed doortrainen!
Tot volgende week en dan probeer ik terug een uitgebreider verslagje op te zetten. Voor het moment is er toch niet veel te vertellen
Zondag wast in pipaix te doen. Al enkele dagen wist ik dat ik er geen al te hoge ogen ging gooien en met deze ingesteldheid stond ik dan ook aan de start. Eerst met Delombaerde enkele km opgewarmd. Hij was natuurlijk preus omdat hij met de nr 1 van de acrho mocht opwarmen .
Om 10u15 werd de start gegeven. Ik startte toch weer veel te snel en liep zo op kop van een peleton van een 10 tal man. Dit zo een anderhalve km kunnen volhouden en dan nam ik me plaats langs achteren. Al snel voelde ik het tekortkomen aan snelheid. vlug verminderde mijn tempo naar ongeveer 03:50 de km. Het overgewicht en gebrek aan trainingen deden me met het schaamrood op de wangen als 14de eindige. Me echt zorgen maken deed ik niet want Pipaix ligt in de conge en dan verwacht ik ook geen topsnelheden.
Daarom deze week in 5 dagen toch een kleine 100 km trainen om dan zondag in Wodecq het al ietsje beter te doen. Sta momenteel nog altijd eerste maar denk dat het uiteindelijk om de 2de of 3de stek zal gaan tussen mezelf en Olivier Huyghe. Domina zal dit jaar de acrho verdiend winnen. Of je weet maar nooit hé, blessures liggen altijd op de loer en zeker in de zware maand september!
Jaja, ik leef nog! Na 3 weken van het wat (te) rustig aan te doen gaan we er weer een lap op geven. Had nochthans voorgenomen om deze week al te herbeginnen. Maandag verliep uitstekend met 26 vlotte km. Dinsdag was catastrofaal. De eerste warmte, een slechte dag, te veel dorst... Ik liep 20 km, langs de leie. 10 km door maar dan moet je nog terugkeren. Aan dit punt beginnen dorst krijgen, draaierig worden. Na een helse tocht thuisgekomen en er direct een litertje water gedronken. De hartslag bleef 160 kloppen. Na een half uurtje ben ik toch weer normaal beginnen functioneren. Manman. Daarom besloten om woensdag, donderdag en vrijdag geen meter te lopen. Twas dan nog warmer! Vandaag een 14 tal km gaan lopen en de congé zit wel degelijk in de benen. stijf gevoel. zal waarschijnlijk door mijn nieuw paar mizuno's komen en de 3 kg overgewicht Ik heb er wel goed aan gedaan te rusten. Het heupje is veel verbeterd. Volgende week ga ik terug eens naar de podologe om mijn steunzolen te laten aanpassen. Volgens de sportschoenverkoper ligt het daaraan dat mijn heupje dikwijls ontsteekt. We zullen zien?
Morgen staat er Pipaix op het programma. Deze wedstrijd is voor punten maar ik reken hem al enkele maanden bij mijn bonuspunten. Ik vrees dat de top 10 moeilijk gaat worden. De schade deels beperken op Domina en Huyghe wordt mijn grootste doel. Na morgen beginnen we terug te werken en zal mijn routine in het trainen wel terugkeren. Wodecq de week erna wil ik het al veel beter doen...
Na mijn laatste koerske verleden zaterdag in ath waar ik als 5de eindigde heb ik s avonds de congé ingezet. De dag erna vertrokken we al naar La roche en ardenne. Een 5 daags wandelvakantietje waar ik slechts een maal gelopen heb. Maar kheb er wel een pittige looptraining van gemaakt. Namelijk de Col de Huassire opgelopen. de zwaarste col van belgie die 4.6 km lang is en waar 272 meters hoogte overwonnen moest worden. Een pittig trainingske dus. De andere dagen bestonden vooral uit wandelen, eten en drinken. Deze namidag trek ik richting Huissignies om de schade op te meten....
De laatste week voor de congé is aangebroken. Een van de zwaardere periodes in het jaar om me mentaal nog genoeg te kunnen opladen. Toch de nodige courage gevonden om heel wat km te lopen. Maandag 30km, dinsdag 18.4km, woensdag 21,1km, donderdag 16.4km en vrijdag een rustdagje. De zaterdag stond dan de duatlon op het programma. Niet echt met veel vertouwen en fris gevoel ging ik richting kortrijk. Bedoeling was om na 2 rampjaren eens een overwinning binnen te halen. Er moest eerst 3,5 km gelopen worden. Daarna moest de wielrenner er 20 fietsen. Afsluitend moest er nog eens 3.5 km gelopen worden. Niet veel km maar probleem is dat er tussen de 2 loopsessies een half uur zit. Afkoeling tot gevolg. En we mochten niet uit de wisselzone komen. Na een rustige opwarming richting start gegaan. Wat een warboel om 15u30 werd het startschot gegeven. Kreeg direct een paar elleboogjes cado. Manman die gasten raapte ik dan toch na 100 meters op. Die eerste km was veel te snel voor mij. Net geen 3 minuten. Ik plaatste me in een groepje van 3 man waaronder een impossante duatleet (Vandendriessche kenneth) Hij kon mijn tempo goed aan en nu en dan nam hij de koppositie over. Op het laatst zat nog een hellingetje waar ik makkelijk stand kon houden. In 11:35 kwam ik in de wisselzone aan. (18.2 per uur) Hier moest de chip en nummer doorgegeven worden. Dit ging redelijk snel en mijn renner (Jeroen Verstraete) kon makkelijk terug naar Vandendriessche rijden. Na een goeie 31 minuten kwam de renner terug binnen. Ook nu terug een redelijk vlugge wissel maar dan gebeurde het. Ik liep de wisselzone uit en bleek dat de nadar nog toe stond. Ik had geen zin om terug te keren en sprong erover. Te weinig hoog en knal; Op de grond. Spartelde al even snel op en uiteindelijk weer weggeraakt voor een volgend rondje. De duatleet liep op een goeie 100 meters en ik liep het gat toe. Samen nog een km gelopen en uiteindelijk op de helling het gaatje gemaakt van een 13 tal seconden. Tevreden kwam ik als eerste over de meet. Eindelijk 3de keer goede keer ! Jeroen Verstraete (mijn renner) deed het uitstekend. Het lopen verliep goed. Dus we waren best tevreden. Na afloop nog nen frisse leffe gedronken.
S'avonds kreeg ik het voorstel om mee te gaan lopen naar Frankrijk op zondagmorgen. Ik wilde het wel riskeren want echt diep ben ik niet moeten gaan op die duatlon. Beetje te vroeg voor een zondagmorgen vertrokken we richting France. Maar liefst 90 minuten in de wagen gezeten. De goesting was dan ook ver te zoeken. Enkele km opgewarmd en voelde toch nog de wedstrijd in de benen. Om 10u werd de start gegeven. De familie Casteele was er ook. Logische winnaar was dan ook mathijs in 32:27. De eerste km kon ik het kopgroepje goed volgen maar dan na een drietal km ging het lichtje uit. Geen kracht meer, miltsteken en mijn humeur onder 0. Joos haalde me dan ook gemakelijk in en liet me met het rood op de wangen achter. De laatste 3 km liep ik dan gewoon uit aan 4min de km. Eindigde 11de in 37:52. Een biljartvlak parcours met wel veel wind. In een goeie dag en eentje zonder wind zou ik er mijn Pr van 34 minuten kunnen verbreken... maar tzal voor deze week nie meer zijn
Ondertussen zijn we weeral maandag en een nieuwe trainingsweek breekt aan. Ik ga me nog een keer proberen op te laden voor zaterdag. Dan staat er een 11 km wedstrijdje in Ath op het programma. Hier probeer ik nog eens op het podium te geraken en dan gaat de riem er af!
Deze week heb ik het eens veel rustiger en kalmer aangepakt. Een drietal trainingen aan niet te hoge snelheden want door de overdreven warmte was dit toch niet mogelijk. Ik was dus redelijk goed uitgerust voor de laatste Challenge net voor het verlof. Deze keer was het in Doornik te doen. Een redelijk zwaar parcours, in de zon 30 graden en meer, een warme uitdrogende wind,... De afstand was 10,9 km. Ik wist dat ik al heel snel zou moeten lopen om terug de grens van 900 punten te halen. Na een opwarming van een 4 tal km begaf ik mij naar de startlijn. De concurentie voor het podium was niet overdreven. Loquet ging doorlopen, dus die eerste plaats zal weer voor een andere keer zijn. Rasschaert ging ook doorlopen. Een Dewaele die stillekes terugkeert en mss ook voor een verassing kon zorgen? We gingen zien.
Om 15u waren we weg. De eerste km kregen we direct een kasseistrook à la paris-roubaix voorgeschoteld. Na deze strook volgde er al direct een eerste serieuze beklimming. Ik zat hier nog samen met Dewaele,Rasschaert,Descamps. Loquet was al een 10 tal meters voorop. Tijdens die eerste beklimming zag ik dat Joost zijn eigen tempo opzocht, terwijl ik en Rasschaert hoopten op een afzwakking van Loquet. De opvolgende km dreef Loquet seconde per seconde weg. Terwijl Rasschaert het ook moeilijk kreeg. Km 4 tot 6 zat nog een lange helling in de loden zon. Hier kon ik een kloofje maken op Rasschaert en terug wat inlopen op Loquet. Tot aan km 9 naderde ik maar dan plaatste hij nog een versnellingetje. Die eerste plaats zal er ooit wel nog eens van komen. De laatste km was dan ook afzien en "bijna" sterven. Manman was er toch efkens niet goed van. Ik eindigde dus als 2de op een minuut van Loquet in 38:37. Net geen 17 per uur en dus ook net geen 900 punten maar dit wist ik al van aan de start. Na de wedstrijd waarschijnlijk een 6 tal bekers water uitgedronken en dan nog met Dewaele en Bekaert wat losgelopen. Onderwag hoorden we dat er iemand aan km 9 slecht was gekomen. Door de warmte. Hopelijk komen er niet te veel zo een dagen in augustus. Voor mij mag het warm zijn maar er zijn toch grenzen.
Vanaf nu is het beetje ontstressen. Rustige duurtrainingskes. Zaterdag nog eens een duo-duatlonwedstrijd en erna hier en daar nog een wedstrijdje om de snelheid wat te onderhouden. Volgende piekperiode zou vanaf 9 augustus moeten beginnen.Proberen zo lang mogelijk de eerste plaats in den Acrho vasthouden.
Door het veel te warme weer heb ik besloten het deze week "ietsje" kalmer aan te doen. Maandag voelde ik terug pijn aan de heup maar dit ging gelukkig terug beter naarmate de avondtraining naderde. Liep dus een 24 tal km in een 2 uur. Gisteren staat normaal de tempoloop op het programma. Deze liep ik iedere week sneller maar gisteren wijselijk een km per uur trager gelopen. De gemiddelde hartslag was wel gelijk aan de week ervoor. De warmte is dus niet te onderschatten. Voor de rest van de week staat er nog 1 trainingske op het programma. Zal dan ook goed uitgerust zijn om de laatste Challenge van het acrho criterium af te werken. De week erna volgt dan nog een duo duatlon , een koerske in frankrijk( misschien) en dan nog een afsluitertje in den acrho. Op 19 juli vertrek ik dan voor enkele dagen richting La Roche. Dit jaar zal het eens (bijna)-geen boef en drinkvakantie worden. Ik ga er vooral wandelen en lichte duurloopjes doen. Want de vorm mag niet volledig verdwijnen want vanaf 9 augustus staan er terug 3 puntenwedstrijdjes op rij op het programma. . We zien wel...
De maand Juni is enorm goed verlopen. het begon met een sisser op "kortrijk loopt" maar dit schampschot heeft me vooral sterker gemaakt. Toen volgde een reeks van top 5 koerskes en ook enkele belangrijke puntenkoersen in het acrho criterium. In totaal kon ik 425km afhaspelen. Dus enkele dagen rust heb ik wel verdiend zeker?
Tot zaterdag en met hopelijk geen temperaturen boven de 30 graden?
Week 26 verliep terug zwaar. Maandag duurloopje van 31 km, Dinsdag snelheidstraining goed voor 17.5 km aan 15.44 per uur. De woensdag terug een rustig duurloopje van 19 km. Donderdag begon de warmte al parten te spelen en liep ik er een 15 tal. De vrijdag heb ik maar een rustdagje ingelast om dan de zaterdag fris aan de start te verschijnen in Popuelles.
Dit wedstrijdje over 11.5 km was niet te onderschatten. Nu en dan een beklimmingetje, het was zwoel en niet veel zuurstof in de lucht. Ik wilde er toch het beste van maken. Domina zat in Turkije en zo kon ik mss terug het podium op? Vangrootenbruel en Rasschaert stonden scherp want twas een koerske georganiseerd door Popuelles dream team. die mannen gingen het me moeilijk maken. Ook Demaret was er aanwezig om punten te pakken. Om 16u waren we weg. De eerste km verliepen terug heel snel. Zat in het kopgroepje van 5 man. Vangrootenbruel liep sterk en liep dus voortdurend op kop. Ikzelf kon nog met Rasschaert aanklampen maar aan km 5 misgrijpte ik het potje water aan de bevoorrading en toen ging het lichtje uit. We hadden dan ook 16:40 na 5 km en da is redelijk rap. Ene Catoul liep me nog voorbij en zo eindigde ik net naast het podium op een 4de plaats. De warmte speelde me toch nog parten. Maar de vermoeide benen heb ik vooral te danken aan de vele km de dagen ervoor. Had wel terug 905 punten wat knap is meegenomen. Nu zaterdag staat de laatste Challenge net voor de congé op het programma. Daarna ga ik eens enkele rustdagjes inlassen (na de duo duatlon te kortrijk). Want het heupje zou terug beginnen zeuren. Ben dan ook al sedert februari goe bezig aan het trainen.
Deze week ook ietsje kalmer want bij 30 graden ist niet echt aangeraden zot te doen
Doordat Domina in Turkije zat heb ik nu de koppostitie in het totaalclassement overgenomen. De congé zal goed van pas komen. rusten en dan trainen voor de belangrijke wedstrijden halverwege augustus en in september.
Na terug een vruchtbare trainingsweek achter de rug te hebben stond ik zaterdag met veel vertrouwen aan de start te Thimougies. Voor velen een van de zwaarste koersen van den Acrho.De voorbije 2 edities liep ik telkens met Bekaert Ignace rond de 52 minuten voor 13.6 km. Dus nog nooit liep ik er 16 per uur. Vandaag wilde ik beter doen want tis een Challenge. Dus punten pakken was de boodschap. Voor velen staat deze wedstrijd niet bij de beste 10. Ik ging vandaag proberen meer dan 900 punten te pakken...
Istace José, Domina, Demaret, Rasschaert,... Ze stonden er terug allemaal. Het parcours was licht gewijzigt. Bijna 400 meters langer dan voorbije edities. Een bosweggetje was er bijgekomen. Niet bepaald een plat .
Om 16 u waren we vertrokken. Domina en Istace waren als eersten weg. Rasschaert vloog ook tamelijk rap richting eerste km en ik volgde in zijn spoor met Demaret. Wat ik toen nog niet wist was dat rasschaert er een 5km koers van maakte als training. Supersnelle eerste km in 03:05. dan 3:12 en dan 3:25 want een eerste molshoop kwam eraan. Hier had ik het opeens moeilijk. Km 4 en 5 stond er een 2de beklimming. 3:32 en 3:30 later klokte ik 16:45 af. Demaret had ons ook gevolgd maar was er aan beklimming 2 afgewaaid.
Hier aan die 5de km stopte rasschaert en bolde hij gewoon uit. Daar liep ik dan alleen op een derde stek. Domina op een kleine 40 seconden, Istace buiten zicht en ik gevolgd op 30 seconden door Demaret. Km 5 tot 6 nam ik een recupkm van 3:49. Twas nodig en gelukkig kwam ik erdoor.Ik kon standhouden en zag dat Domina aan het verzwakken was. Het parcours bleef op en neer gaan maar tussen km 6 en 10 zaten niet echt stijle hellingen in. Meer van die valsplatte baantjes, een bosweggetje met het knikje omhoog en een carriere. Ik kon een vlot tempo aanhouden en aan km 10 had ik kop 35 minuten. Maar vanaf hier begon het weer omhoog te gaan richting Thimougies plaats. Ik kon nog versnellen want Domina kwam in mijn vizier. Uiteindelijk niet kunnen bijbenen. Kwam 29 seconden tekort. Maar kwas wel derde en in een ongelooflijke tijd van 49:05. Demaret kwam op meer dan een minuut binnen. S morgens had ik nog zitten zeggen dat 17 per uur en een podiumplaats onmogelijk is op zo een parcours... Je ziet als je echt iets wil De punten waren ook niet mis. 920! Een 2de plaats lijkt terug haalbaar maar dan ga ik de zware maand september minstens even goed moeten lopen.
Deze week terug goed trainen (terug een identieke week zoals de laatste 2) En zaterdag wil ik het liefst nog een beetje sneller lopen in Popuelles... Tis ook een Challenge, dus terug meer dan 900 punten halen is welkom
Deze week ging het er terug pittig aan toe. Maandag een duurloopje van net geen 30 km gedaan in 2u25m. Dinsdag 17.5 km aan 15,3 per uur op heuvelachtig parcours. Woensdag was het zo een skoon weer dat ik de rustdag heb vervangen door een 7tal km loslopen. Donderdag terug 17.6km. Vandaag zeer rustig want morgen staat Thimougies op het programma. Na 2 rustige edities wil ik er dit jaar eens een pattat op geven .
Hier nog een fotoke rond km 4 in La Kainoise. Toen liep ik nog gezwind op kop