Na een zware veldslag te Thimougies heb ik op zondag terug de klik kunnen maken om alles anders aan te pakken. Doel is om zeker 2kg af te vallen en ook de snelheid moet daarbij omhoog gekrikt worden. Ik had dus 6 dagen tijd om toch een redelijk niveau te behalen in Popuelles. Het was de eerste keer dat er een 10 mijl georganiseerd werd in het zonnige en hete Popuelles. 28 graden duidde de thermometer aan. Een rustig briesje zorgde voor enige afkoeling.
De start was om 15u30. Eerst moest een kleine ronde afgelegd worden van een goeie 5km, daarna nog een grote ronde van 11km. Had voorgenomen om rustig te starten want was wel heel warm en wilde niet zoals in Kain varen. Zo gezegt zo gedaan. De eerste 2 km liet ik de koppositie over aan Vangrootenbreul,Rasschaert en Lelong. Ikzelf hangde me verstandig in 4de positie. Na 2km was het vanrootenbreul die een tempoversnelling uitvoerde. Ik liet begaan en liep zo opeens alleen. In de achtergrond was het Phelizon, Cannoot en Billet die me kwamen vervoegen. Ik vond dat ik me nu genoeg had ingehouden en ik begon jacht te maken op een geloste Rasschaert. Samen met Billet waren we dus terug met zijn 2en vandoor in een 4de en 5de stek. Ik kon het tempo steeds beter aan en twas eerder Billet die moest beginnen lossen. Zo dus rond km 7 alleen weg richting 3de plaats want Vangrootenbreul was ook gelost van een sterke Lelong. Ik haalde dus rond km 8 Vangrootenbreul in om hem direct ter plaatse te laten. Een km later had ik het gat van 100 meters op Rasschaert ook gedicht en liet hem kort erna ook ter plaatse. Liep dus aan km 10 op een 2de plaats. Ik poogde om het gat naar de eerste stek nog te dichten maar dit was te groot geworden. Kon de voorsprong wel beperken tot 1:16.
Ik werd dus 2de in een warme, lastige wedstrijd. Het parcours was te vergelijken met de 20 km van Velaines. Voortdurend op en neer.
Nu zijn we ondertussen aan week 2 begonnen van mijn nieuwe aanpak. Laten we hopen dat ik rond begin augustus mijn vorm van het jaar ervoor terug te pakken krijg. Want in den Acrho kan alles nog. Sta momenteel 1ste in totaal en kan dit nog een eindje zijn. Maar ik moet nog een hoop koersen goed maken om daar te blijven. Denk dat ik uiteindelijk 3des zal worden. Of wie weet wat er nog allemaal kan gebeuren? Ikzelf kan gebleseerd geraken, .... Het zal afwachten worden en trainen trainen en trainen. Alleen is het de warmte die me een klein beetje afschrikt
Zaterdag volgend testje in Ellezelles. Een zwaar parcours heb ik gelezen...
Na het weekendje ardennen en daar onverwacht iets langer te blijven plakken heb ik maar de donderdag voor het eerst getraind. Rust die me deugd heeft gedaan. Zo was Thimougies op zaterdag geen hoogsmijter. Normaal is dit mijn leuke parcours (verleden jaar 49:05). Maar het is al enkele weken dat het niet echt goed loopt. Daarom gaan we vanaf nu eens over een andere boeg gooien. Meer gerichter trainen en niet meer de wekelijkse 30km. Dit was vooral als test om te kijken of ik eventueel een marathon zou kunnen trainen. Het ziet er naar uit dat dit degelijk gaat lukken maar we gaan nog een jaartje wachten . Ook moet er tegen de zomervakantie 2 a 3kg af. We gaan zien of ik nog kan meespelen voor een overwinning in de acrho maar daarvoor ga ik deze zomer goed moeten doortrainen en we gaan da proberen .
Nu zaterdag Popuelles 16km maar dit zal zwaar worden want ze geven 30 graden uit. We zien wel hoe het uitdraait.
We zijn een beetje laat met het verslag want ik ben een dagje langer gebleven in de ardennen. Na de halve marathon had ik totaal geen zin om de dag erna al naar huis te gaan. extra rustdag werd het.
Maar nu de wedstrijd zelf. De afstand was correct 21.1 km gemeten. De hoogtemeters waren 508m en dit in de eerste 12 km van de wedstrijd. We waren al de zaterdag in La Roche gearriveerd (Gino Tuyttens en Bert Houzet) Natuurlijk konden we het niet laten van enkele Rocheforts 8 te gaan drinken. De zondag toch redelijk opgestaan en dus zagen we het zitten om de Semi marathon te gaan betwisten. Ikzelf had mijn zinnen gezet op een podiumplaats in mijn categorie. De start was om 12u00. Na een kleine 500 meters zat er al een eerste serieuze neep in het parcours omhoog. Al snel liep ik hier op kop samen met een onbekende uit Luxembourg. Dit bleef zo tot we aan een serieuze afdaling uitkwamen. Hier werd ik al snel achterwege gelaten door een 4tal man. Ik bekeek ze en ze zagen er allemaal ouder uit dan 30. Ik liet dus begaan want er kwam een enorm zware beklimming in het bos op ons af. En wat voor een! De laatste 100 meters ben ik te voet beginnen gaan (zoals de meesten) Ik liep toch in 5de positie en achter mij was er immers al een leegte. Tot rond km 8 bleef dit en dan kwamen we in Maboge aan. Ook hier zat er terug een zwaar stuk omhoog in het bos. Hier kon ik de 5de inhalen en zo richting 4de plaats lopen. De derde liep op een goede 100 meters maar het gat dichten zat er niet meer in. Op mijn eigen tempo kon ik mijn 4de plaats veiligstellen. Het laatste deel was immers plat en afdalend. Totaal niet moe eindigde ik in 01:29m29sec. Geen supertijd want ik dacht eer op een tijd onder de 1u25. Maar gezien de zwaarte is dit toch niet slecht. Dan was het wachten achter Gino en Bert. Gino deed er 1u48m30sec over en Bert 2u16m32sec.
Erna was het efkens een lichte ontgoocheling want de winnaar van de wedstrijd (1u21) was ook een van onder de 30 jaar. Dus was ik 2de maar na het krijgen van enkele mooie prijzen was dit snel vergeten. Daarna kon het feesten beginnen met de Fete de la Biere. We leerden daar een marathonloper kennen van Anderlecht. Die heeft me toch de smaak van een marathon gegeven. Daarom gaat het niet te lang meer duren voor ik er een ga lopen. We zien wel. Volgend jaar terug ?
Na de zware veldslag zatedrag in Kain ben ik de zondag redelijk ziek wakker geworden. Pijn in de keel, hoesten, zweten,... Noem maar op. Er zat wel degelijk iets te broeden en door La Kainoise is dit erdoor gekomen. Ook maandag was het alles behalve. Daarom een 2de rustdag ingelast. De dinsdag voelde ik me al iets beter maar toch was het niet zoals het moet zijn. Kon het niet laten en trok toch de loopschoenen aan. Veel gezweet alleszins. Liep toch nog een 18tal km. Ik hooptje dat alles uitgezweet zou zijn? S avonds was ik draaierig en mottig. Toch maar eens mijn temperatuur meten dacht ik en terecht. 38,5 graden! Efkens schrikken want nu een griepje is totaal niet gewenst. Na een stevige Dafelgan in mijn bed gekropen en wonderwel was ik deze morgen een heel ander mens. Thermometer duidde 37,5 graden aan. Al beter. Ook de adem begint terug te komen. Tzal uiteindelijk toch nog goed komen tegen zaterdag . Wel gaan we niet laten van nog ne keer of 3 te trainen hé. Maar allemaal rustige trainingen .
Zaterdag vertrekken we dan rond 12u richting La Roche en Ardenne. Er is daar namelijk een halve marathon. Het is al enkele jaren dat ik hem eens wil meelopen maar er is telkens de halve van Kain. Dit jaar valt hij dus een weekje later. Tis wel stemming maar dat is al geregeld . Ik moet er niet alleen naar toe want Gino Tuytens en Bert Houzet gaan mee, ook om te lopen.
Deze halve marathon is eigenlijk te vergelijken met een trail. Hoogteverschil is rond de 500 meter maar tzijn pittige beklimmingen in de bossen. Zulke waar je te voet bijna niet op geraakt Maar zo heb ik ze graag! Ook zal het rond de 20 graden zijn dus das ook goe nieuws.
Na de Halve zijn er dan nog bierfeesten in La Roche. Dit staat ons ook aan. Daarom blijven we nog een nachtje in 'Dardennen .
Hopelijk kan ik hier volgende week een leuk en positief verslagje neerpoten. Ik zou natuurlijk graag winnen want het is mss al de 30ste keer dat ik naar daar trek op vakantie. Ken dus de streek vanbuiten. Laten we hopen.
Na enkele dagen stressen was het dus zover. La Kainoise. Door die stress ben ik vanaf de dinsdag last beginnen krijgen van de keel. Een licht irriterend prikkelend gevoel. De vrijdag kwam daar nog een vervelend hoestje bij. Maar al bij al zag ik het toch zitten om alles te geven. Het zonnetje was voluit van de partij. Tegen de 30 graden, Bijna geen wind. Het ging dus werkelijk heel zwaar worden, maar dat zag ik wel zitten. Verleden jaar met de 20 km van de kluis was het beetje een zelfde weerbeeld en toen kon ik er redelijk goed tegen. Met alle vertrouwen beginnen opwarmen. Na een kleine 4 km en enkele liters water later richting startblokken. Daar zag ik de concurrentie van de dag: Delombaerde, Lelong, Demaret, Descamps, Boemans, Van Malleghem... Maar ik keek vooral uit naar het duo Delombaerde Lelong. Kon dit duo in Velaines na enige moeite verlaan, dus nu kon dit ook lukken....
Om 16u waren we vertrokken. Al snel zat ik terug op kop van een groep van 10 man. Identiek beeld zoals in 2009. Was niet te voorbarig en daarom was het Henry Vanmalleghem die aan km 2 een klein kloofje maakte. Ik liet begaan en het peleton waar ik inzat kon goed leven met mijn opgelegd tempo. Rond km 3 kwamen we aan de Schelde uit en ik bleef het tempo bepalen (zo rond de 3:36 de km) Zo kwamen we dus aan km 5 terug bij Vanmalleghem en al snel droop hij af. Ondertussen waren we aan km 7 gekomen en toen keek ik eens achter mij. Tot mijn verbazing zag ik dat we nog met 4 waren. Delombaerde-Lelong-Boesmans. Hier kwam Dimitri al eens meer naar voren kruipen. Gelukkig was Deconinck wouter mee met fris water en ik mocht ook drinken (Merci Wouter)
Ondertussen bleef ik en nu en dan Delombaerde het tempo bepalen. Twas vooral Lelong die ons van kop tot teen bekeek. Had zin om rond km 9 een serieuze versnelling te plaatsen maar deed dit niet. De warmte begon ondertussen parten te spelen.
Aan km 10 stond dus een eerste beklimmingske. Ik liet Delombaerde het tempo bepalen en zo kon ik dus redelijk goed meegaan. Maar de beentjes voelden al loom aan. Km 12 was het Lelong die nu en dan een "snukske" deed en da werkte op mijn systeem. Rond die 12de km moest ik er opeens af. Vraag mij nie hoe het komt.Was het nu toch die loodzware warmte? De verkoudheid die erger was dan gedacht? De zenuwen van de dagen ervoor? Mss wel te veel km de laatste weken? Maar tmag zijn wat het is, ik moest lossen. Ook Boesmans moest lossen maar liep nog iets sneller dan mij. Dus al snel liep ik alleen in een 4de stelling. Het waren lange km. Aan km 15 begon de Mont St Aubert dan. Ik zag Boesmans vertragen en bij wonder kon ik terug het gaatje dichten. Aan km 17 op de top waren we weer met zijn 2en maar dan gaat het terug naar beneden en daar had ik totaal geen zin in.
Al snel moest ik Boesmans laten gaan en dan was het nog een ware kalvarietocht voor mij. Gelukkig kon niemand me nog bedreigen en arriveerde dus als 4de in 1u20m13s. Een totale ontgoocheling. De eerste 12 km zat er nochthans een kans in op de overwinning (of toch min een top 3) Hoe het nu komt gaan we nooit weten. Al bij al was er een verdiende overwinnaar. Proficiat Dimi. Zo hebben we elk nen lange gewonnen.
Ondertussen zijn we al maandag en de verkoudheid heeft zijn hoogtepunt bereikt. Mss toch dit die me deed wankelen?
Herkansing volgt Nu zondag op de Halve Marathon van La Roche. Hopelijk geen 30 graden....
Ge kunt al zien dat het morgen een belangrijke dag wordt. Als ik een voorbeschouwingske geef wil dit zeggen dat ik er wil staan
Het is dus inderdaad een belangrijke wedstrijd. De 2de van de 4 lange wedstrijden voor punten. De eerste( 20km de Velaines) is alvast tot een goed eind gebracht. Nu is het aan de beurt aan de 2de. Toptijden gaan we niet moeten verwachten. Een droge zonnige 28 graden met weinig wind zal de zwaarste uitdaging worden. Een tweede zware factor is de 2km lange klim naar de Mont St Aubert aan km 15.
2 jaar geleden kwam ik net uit blessure (kzat er eigenlijk nog in) en ik liep er zuiver op karakter. Eindtijd was toen 1:19:29 en een 16de plaats. Verleden jaar was ik meer getrainder en liep ik er 1:16:11 en was toen 5de. Maar toen liep het niet zo vlot na 10 km.
Dit jaar proberen we terug een goede prestatie neer te zetten. Belangrijkste opdracht zal worden om mijn rechtstreekse concurrenten te volgen (Delombaerde en Lelong) Al ga ik het wel niet laten om mijn wedstrijd volledig af te stemen op die gasten. De eerste 10 km is het namelijk plat langs de Schelde. Hier wil ik toch een redelijke tijd neer zetten en ook nog genoeg over hebben want aan km 10 begint de eerste helling. Hier weet men direct of het zal gaan of niet ... Verleden jaar moest ik daar al een gaatje laten en dan is het nog lang tot de finish....
Aan km 14 a 15 begint de uitputting dan volledig. Een lange klim langs de flank van de Mont St Aubert. Hier kun je je medelopers deftig pijn doen, of zij jou..... De afdaling en de autostradebrug aan km 20 is ook niet gemakkelijk te noemen.
Een bijkomend persoonlijk probleem is een vervelende prikkel in de keel. Waarschijnlijk een lichte verkoudheid. Alleen smorgens lijk ik het meest last te kennen. Hoesten en pijn in de keel. Dit gaat gelukkig bijna over in de loop van de dag. Hopelijk is dit morgen geen spelbreker?
Hier nog een fotoke hoe het verleden jaar was na 6 km. Toen liep ik nog gezwind op kop. De eerste beklimming na 10 km besliste daar anders over..... Succes