Een week na de zware trail van Oudheghien en een tamelijk lastige wedstrijd van Roucourt voelde ik me redelijk goed gerecupereerd. Eerst nog getwijfeld welke wedstrijd ik ging kiezen maar uiteindelijk koos ik voor het lastig parcours van Kluisbergen.
Er moesten twee ronden gelopen worden. Het eerste deel van de ronde was voornamelijk dalen, Het tweede gedeelte was tot op het topje van de Kluis. Dit dus twee keer . Het is nu toch al een 2 tal wedstrijden dat ik me goed voel op een beklimming. Dus ik hoopte toch stiekem op een top 3 plaatsje? Het was tamelijk warm . Na een rustige opwarming met Delombaerde voelde ik de dorst opkomen. Snel nog wat gedronken en dan stonden we klaar. Had al Met den Dimi afgesproken om niet te snel te starten. We gingen proberen het eerste deel van de koers samen af te haspelen.
Om 15u waren we weg. De eerste km was het vooral tempo zoeken want bergaf is het gevaarlijk om te snel te lopen. Het lukte redelijk en de eerste 2 km hadden we kop 7 minuten. Er was al een man of drie een 100 tal meters voor. Wij zaten in het tweede groepje. Tussenin zat ook nog Degrieck Ivan (Denk ik?) Maar goed, we bleven een mooi tempo lopen en zo naderden we op de eerste van de 20 km en de eerste van de 10km. Aan km 4 hadden we de eerste van de 20 mee. We bleven wat in het gat hangen en kzei al tegen dimitri dat we het slim moesten spelen want het podium was mss wel haalbaar. Aan km 5 begon het wegdek richting hemel te wijzen. Ik bleef op mijn tempo lopen en kzag al vlug Dimi en zijn metgezel een gaatje laten. De eerste van de 10 km had het ook moeilijk en ik dichtte het gat op hem. Ik voelde me nog zo goed dat we zelfseen klein praatje maakten. Hij was namelijk ook aanwezig op de trail van de week ervoor. Na een km had ik er genoeg van enmaakte ik het gat op de achtervolgers groter. De doortocht in sporthal klokte ik 40 minuten af. (10.6km).
Bij ingaan van de tweede ronde liet ik mij vliegen naar beneden want wist dan den Dimi op amper 100 meters zat en hij goed bergaf kan lopen. Ik kon stand houden tot aan km 13. Daar kreeg ik het opeens loodzwaar. De km ervoor kon ik nog vrolijk lachen maar nu was het serieuzer. Ik moest me slepen tot aan km 15. Daar was er bevoorrading want had dorst. Tevens was ik content daar te zijn want hier begon terug de beklimming. Ik kon het tempo terugvinden. Delombaerde was al serieus genaderd maar aan die beklimming kon ik het gat terug groter maken. Aan km 17 was het gat meer dan een minuut. De man die voor reed met de fiets zei me dat het binnen was. Ikzelf was daar nog niet zeker over want voelde me zo flauw. De dorst was te groot, de benen loodzwaar. De warmte speelde toch een grote rol.
Dolgelukkig zag ik km 19 staan. Nog 1 km. Zag nog altijd niemand in de achtergrond en ik begon het tempo nog lager te maken. De laatste km was dan ook genieten tot aan de arrivé. In 1u20m17sec eindigde ik deze marteltocht. Tot mijn verbazing zag ik op amper 17 seconden Mory Wim arriveren en 43 seconden later Delombaerde. Het gat dat op een bepaald moment meer dan een minuut bedraagde was flink geslonken. Maar twas binnen. Eens een overwinning van een bekend koerske
The day after voelde me ik wel euforisch maar de heup en onderrug waren tamelijk toegetakeld! Ook vandaag nog belange niet hersteld. Toch al proberen een zeer rustig duurloopje te doen. Volgende koers is waarschijnlijk Kortrijk loopt, of mss wel in Harelbeke of in Anvaing. Ga me wel niet forceren want op 6 juni, 20 juni en 27 juni staan belangrijke koersen van den acrho op het programma.
Na de zware trail van zaterdag was ik nog niet volledig hersteld. Stijve spieren waren de zondag het grote probleem. Toch een 10 tal km losgelopen. De maandag was het al wat beter en met joggingclub de Rembrand toch een 27tal km gelopen in 2u10. Kwestie van toch wat duurtraining te hebben voor La Kainoise . Dinsdag Met Carlos T. Een 17 tal km gelopen.
De koers van Roucourt was dus louter snelheidstraining. We waren aan de late kant en er was terug een gigantische opkomst (+600) Dus daarom maar een 2 tal km opgewarmd. Tzonnetje was van de partij en twas dus zweten geblazen.
Om 19u45 (alé wa later) waren we weg. Ik plaatste me niet echt van voor want de eerste km aan 3minuten zag ik nie zitten. Dus die eerste werd in 3:15 gelopen. De vermoeidheid voelde ik niet echt en kon op dit tempo blijven doorlopen. Km 2 in 3:18. Hier zat ik nog bij Domina, Delombaerde, Descamps, Denays. Demaret had een goede dag en die zat al 100 meters voor. Hier begon ik toch wat te verzuren en ik liet hier al het gaatje. Descamps loste een km verder ook. Ik dichtte het gat op Descamps en liet hem een beetje verder ter plaatse. Liep op een 100 tal meters van de kopgroep, maar het gat dichten zat er niet meer in. De 5de km had ik 17:06. Vanaf hier toch een recupkm ingelast en zo zag ik in de spiegels van mijn bril iemand naderen. Dacht eerst dat het Descamps was maar twas verdikke Den Mas Bruno. Km 7 en 8 direct terug in 3:30. Soms wel wat moeite maar tging al ietske beter dan voorbije snelheidskoerskes. We zagen Delombaerde lossen van de kopgroep maar tgat was al ietske te groot. Ik probeerde toch voor Bruno te eindigen. De laatste km rond de kerktoren was lichtjes omhoog. Normaal heb ik met kleine bergjes geen problemen maar da was nu wel anders. Ik strompelde als het ware als 5de binnen in 34:25. Eindelijk nog eens aan 17,08 per uur. Maar ik voel dat het begint te beteren. Nog enkele snelheidskoerskes en tkomt allemaal in orde
Achterna was het in een grote tent te doen. De walen waren allemaal losgelaten want de leffes waren in een 2tal uur allemaal uitgedronken. Leuk sfeertje, een tombolaprijsje en we mochten tevreden naar huis afzakken. Wat de volgende koers is weet ik nog nie zeker. Ofwel is het de 20 km van de kluis ofwel de zondagvoormiddag ergens een 10km koerske in de walen. Nu ga ik een 15 tal km gaan lopen en deze namiddag ga ik het rustig houden. Tot zwijns
Enfer des Collines of in het nederlands: De hel van de heuvels Deze wedstrijd was 21,1km lang over een onbeschrijfelijk parcours. Totaal van 17 km aardewegjes,kasseistrookjes,modderplassen (thad ferm geregend de dagen ervoor),... en dan nog 4km gewone weggetjes maar met een pittig windje en over heel het parcours GEEN METER plat. Ik deed nog nooit wedstrijdjes van dit kaliber. Grijsloke, Boeschepe,... Ze kunnen er allemaal niet aan tippen.
Iets voor 13u waren we vertrokken. Deze helse koers was in Oeudeghien te doen. De parking was een weide en we moesten tussen de koeievlaaien manouevreren om onze stalen 4 wieler te parkeren. Wa gaat dat hier worden dachten ik en Claerhout Filip al. Den Filip was bijlange niet getraind voor 21 km ploeteren maar op karakter ging hij deze koers wel uitlopen!
We warmden amper op. Eerst een km wandelen en tateren, daarna nog een 2 tal km losgelopen. Kzat met krampjes en gelukkig vond ik een toilet waar niemand weet van wist. Terwijl iedereen in de rij aanschoof, kroop ik vlug het kleine kamertje in en liet ik de natuur zijn gang gaan. Dit toch ne keer of 3 moeten doen. Gelukkig was het iets voor drie uur dat het ergste voorbij was.
Om 15u waren we weg. De eerste 2 km waren de gemakkelijkste. Licht vals plat en direct was Daye ervandoor. Demaret volgde ook al in het tweede groepje, samen met Colmant, Mezelf, Nog een onbekende? Ik wilde vooral niet forceren want een halve marathon is toch 21 km en geen koerske van 2 km. Zo zag je Daye aan km 3 al vertragen. Die eerste km ben ik mss ook wel te snel gestart. 3:30 maar mijn ambities lagen redelijk hoog en was ik dus verplicht om te volgen.
Na die eerste 2 km begon de ellende. Het parcours begon off-road te gaan. Het donkere bos in. Al snel begon de eerste helling van de dag. Demaret kan totaal niet klimmen en daar liet hij de oren al hangen. Ik liep in 2de positie maar de koers was nog niet begonnen. de eerste helling verteerde ik redelijk goed. Tijdens de recuperatiestrook kwam Loquet voorbijgesneld. Zo zat ik terug in derde positie. Dit bleef zo een tijdje. Helling 2 was zwaar, helling 3 loodzwaar en helling 4 onbeschrijfelijk. Ik ben een groot deel van de koers vergeten omdat al die bossen op elkaar gelijken. Wel weet ik dat rond km 10 een 100 tal meters maar liefst meer dan 20% steeg. Hier ben ik dan ook "bijna" te voet gegaan. Man man.
Nu en dan zag ik in de verte Loquet en Colmant. Daarom is dit ook zo een zware koers. Je ziet dus de tegenstand niet. Je weet dan ook niet of er achter jou iemand het gat probeert te dichten. Ik bleef gewoon tempo lopen en de afdalingen deed ik voorzichtig. Rond km 12 gebeurde het dan toch. Valpartij. Gelukkig had ik geen grote snelheid en valde ik voornamelijk in modder en water. Geen pijn, recht kruipen en terug aanzetten. Kwas proper.
Nu direct naar km 17. De rest is allemaal hetzelfde. Klimmen, dalen, opletten. Er zat daar op een bepaald moment een padje tussen 2 weiden met prikkeldraad. Hier vallen zou niet mooi ogen. Dus aan km 17 was de laatste zware helling afgelopen. Tijdens de afdaling zag ik in de verte Colmant die gelost was van Loquet. Zoals in Velaines kon ik redelijk gemakkelijk versnellen en probeerde ik het gat van wel een kleine minuut te dichten. Colmant was wel degelijk gekraakt en zo beende ik hem rond km 19 bij. Ik was onverhoopt nog bij den 2de geraakt. Ik moest niet echt veel versnellen om hem eraf te krijgen (maar deed het toch ) Den loquet zat op amper 100 meters maar die had nog over. Kon dus het gat niet meer dichten maar was wel tevreden 2des. Amper 23 seconden van die felbeheerde overwinning. Den Colmant liep ik nog op 35 seconden. Terug kon ik op het laatste van mijn halve marathon ferm versnellen. De uithouding zit goed.
Ik had een tijd van 1:24:13 Net 15 per uur. Een aanrader om mee te lopen, maar ge moet goed kunnen klimmen, afdalen, opletten, ... Mooie natuur. Ideaal om mee te lopen als training. Volgend jaar eens zonder bakken regen de dagen ervoor en dit is een droom om te lopen. Ook kreeg ik 2 bekers, een fles Champagne, 2 biermanden en nog een tombolaprijs (ook bier) Geslaagde dag. Jammer dat s avonds Anderlecht (nog) geen kampioen werd. Maar de KVK blijft er toch in (Delombaerde is gewaarschuwd)
De fotos wil ik jullie zeker niet besparen en kzet ze zo snel mogelijk online.
Volgende wedstrijd is woensdagavond in Roucourt. Ik ga er terug volluit want mijn snelheid moet nu de hoogte in. Of ik optimaal zal gerecupereerd zijn is de vraag. Voor het moment voel ik mij rond de 80 jaar... Zaterdag zie ik dat de 20 km van de kluis op het programma staat. Mss wel een koerske die past bij mij? Maar da is nog een weekje trainen
Zoals sommige het al weten is het zaterdag kermis in den ACRHO. Dit jaar zit er een specialleke in het criterium. Namelijk een trail over een afstand van een halve marathon. Voor het moment zit het klimmen en dalen goed in mijn benen en daarom ga ik er proberen vollen bak voor te gaan. De concurentie zal normaal niet te hoog liggen want 3 weken voor La Kainoise is een blessure opdoen gevaarlijk . Toch ga ik me niet sparen en we zien wel hoe het bevalt. Ofwel loop ik er sterk, ofwel kan het zodanig tegenvallen dat ik er afzie tot en met...
Tschijnt dat er een totaal van 800 meters hoogteverschil moet gelopen worden
Hier enkele sfeerbeelden. Beelden zeggen immers meer dan woorden . Hopelijk regent het niet te veel komende dagen...
Week 19 verliep qua trainingen niet zo vlotjes zoals ik gewoon ben. De maandag stond mijn 26 km duurloopje op het programma. Na enkele km moest ik terug een kleine stretchperiode inlassen. Het is nu al een week of drie dat ik de maandagtraining zo moet onderbreken. Verzuurde onderbenen zijn het probleem. Mss komt het doordat ik de zondag niet losloop? Ik zou het niet weten. Bon, dus de maandag mijn 26 km, dinsdag zat ik er beter voor en deed er terug een 20tal. Woensdag is zoals gewoonte een zwemdag en s' avonds fietste ik richting het heuvelachtige Bellegem. Zoals de meeste het al weten heb ik daar een huisje gekocht en woensdag moest ik officieel tekenen. Redelijk tempo gefietst en toen ik Donderdag opstond voelde ik een pees aan de achterkant van mijn knie die protesteerde. Was het nu van het fietsen? Toch s avonds een 18 tal km gelopen. Vrijdag dan maar een rustdagje ingelast. Ben eens naar een architectenbeurs geweest en daar was het gratis catering... ongezonde broodjes en het gevaarlijke alcohol stonden met bakken klaar om geconsumeerd te worden. Ik liet mij vangen...
Zaterdag stond ik pijnloos op. Het rustdagje had me deugd gedaan. Rond 13u vertrokken met Claerhout en daar aangekomen zag ik de bui al hangen. Had al gelezen dat Delombaerde,Demeestere,Duyardin aanwezig gingen zijn. Aan de start zag ik nog Istace, Domina, Rasschaert, Bonnier, Demarte, Gilmet. Ook Timperman was toch nog opgedaagd. Had al mijn rekeningetje gemaakt en zag dat top 10 moeilijk ging worden.
Om 15u waren we weg. Een supersnelle start want aan km 1 liep ik in 15de? positie en we hadden toen 03:08. De tweede km terug 03:08. Het tempo zakte maar niet. Km 3 03:23. We hadden 3 km in 09:40. 18.6 per uur en het zwaarste moest nog komen. Hier zag ik Delombaerde, Demeestere, Timperman,.. lossen en ik liep plots al in 7de positie. De benen zaten nog redelijk fris en halverwege km 4 begon de beklimming van de dag. Eerst volgde een slechte kasseistrook vals plat om dan via een weg naar het gewijzigt parcours te lopen. Nog eens een aardestrook van meer dan 1 km tot aan de top van de Mont Saint Aubert. Ik zag aan de kasseistrook dat de meeste concurenten moesten lossen. Demaret raapte ik op aan km 5. Had hier toen 16:55.(17.73per u) Niet slecht vond ik toen en ik ging door. Bonnier kwam ik tegen aan km 6 en daar begon het zwaarste gedeelte. Rasschaert kreeg het ook moeilijk en ik profiteerde op het zwaarste gedeelte op de top om Rasschaert bij te benen. Net op tijd want toen volgde een zware afdaling van 2 km. Raar maar ik kon me redelijk goed laten vallen. De helling was me goed bevallen en zo kon ik de Rasschaert al een beetje pijn doen. Bonnier kwam op een bepaald moment nog eens zeer dicht maar moest dan noodzakelijk vertragen. Gilmet Julien liep op 30 seconden maar die kan ik voorlopig nog niet aan. Nog een beetje ervoor zat Dujardyn. Veel te ver
Rond km 10 was er nog een pittige brug. Khad nog een beetje over en hier kon ik nog een serieuze versnelling uitvoeren. Ik had namelijk gezien dat Timperman en Delombaerde dichterbij waren gekomen. Maar niet vandaag dacht ik!! De laatste km werd dan ook nog snel gelopen (03:25) en zo eindigde ik tevreden op een 5de stek in 40:06.
Het begint eindelijk weer beter en beter te gaan. Als het een keer begint te beteren dat gaat het in het koppeke ook beter en dus op training ook! Gisteren al een 21 km tempoloopje gedaan aan ruim 14 per uur.
Zaterdag is het kermis maar meer hierover overmorgen!
Week 2 van het serieuzere trainingsweek zit er ook weer op. Maandag met zware benen een 26km loopje gedaan, Dinsdag goed voor 17km, Woensdag zwembeurtje, Donderdag 18km met 14 in 57minuten, Vrijdagochtend stond ik nog eerst met enige twijfel. Lopen in Bavikhove en niet lopen of wel lopen en Zaterdag naar Rumillies??? Ik opteerde voor het tweede. Twas schoon weer en khad zin in een uurloopje. Ik dus naar Wembleydomein getrokken en niemand minder dan Mathijs Casteele was er ook aan het trainen. Met hem toch een 8tal km aan 15per uur gelopen. Kmoest nie echt fris zitten voor zaterdag, dus twas toegestaan In totaal had ik vrijdag ook een 12tal km. S namiddags heb ik mij op een terras gaan zetten en ben er voor 19u nie meer afgeraakt . Dat zal ook wel in de benen zitten vreesde ik.
Zaterdag dan richting Rumillies getrokken. Na 4 km opwarming met Carlos T. stonden we klaar aan de start. Ik ging direct een kartouche verschieten en zo al de eerste schifting uitvoeren. Den Istace en Domina gingen strijden voor plaatsten 1 en 2. Emere Benjamin,Demaret,mezelf en een in vorme Carlos gingen strijden voor plaats 3. Ik zag een top drie plaatsje wel zitten maar de vorm is er lang nog niet en vreesde de vorm van Emere een beetje .
De eerste km snelden we er vandoor en klokten 03:14 af. Istace,Domina en Demaret waren al enkele seconden eerder doorgekomen. Carlos,Emere en mezelf volgden in hun zog. Km 2 bleef Emere het tmpo bepalen : 03:23. Ik nam toen over op een eerste kleine helling. Gevolg : 3:31 de km maar voor Emere leek dit niet snel genoeg. Verstandelijk liet ik en gaatje en Carlos nam eenzelfde "slimme" beslissing. Niet dat het tempo nu zo laag kwam.Hier haalden we ook een moegelopen Demaret in. Te snel gestart??? Km 4 was nog goed voor 03:29, Maar Emere liep uit. Toen begon het redelijke klimwerk. Aan km 5 hadden we 17:17. Carlos begon het wat moeilijk te krijgen maar kon aanklampen. Km 6 en 7 werden in 03:50 afgelegd. Logisch want enkele klimmetjes en een tegenwindje "Temperden Timperman" zijn snelheid... . Hier kroop ik wat uit de wind want de kilometerkes van vrijdag zaten wel degelijk in de benen! Rond km 8 nam ik terug over een we hadden nog jus in de benen om een 03:29 af te klokken. Tbeste was er dus af. We moesten dan nog in een domein lopen met kasseistrook en aardewegjes. De snelheid minderde zienlijk en aan km 10 hadden we 36:02.
Carlos had me al een 10 tal meters laten gaan maar kon aan km 10 me toch terug bijbenen. Ik ga hem niet meer uitnodigen op de wembley denk ik,.... zijn snelheid begint te goed te komen . Toch nam hij niet over en bleef bijten om mee te geraken. Een eindsprint was dan ook overbodig en ik eindigde als 4de in 40:23. Emere hebben we de volledige koers zien lopen maar het gat dichten is nog een beetje te vroeg. Ik geraak er terug wel... blijven trainen hé.
Na de koers terug een kleine 5 km losgelopen met Carlos. Moest hem toch bewonderen want hij bleef me 11,2 km volgen... Twordt tijd dat ik mijn vorm van 2008 nog eens terug krijg en liefst binnen een drietal weken
Na een stevige wasbeurt ben ik nog gebleven om een barbequetje te eten en erna had ik nog een verjaardagsfeestje in Doornik (Trendy bar) Zo kon ik terugkijken op een amuzante zaterdagnamiddag,avond en nacht...
Vanaf vandaag terug pure realiteit en met normaal gezien mijn 26km duurloopje als afsluiter van de o zo leuke maandag....
.
. Dinsdag Met Carlos T. Een 17 tal km gelopen.
Enfer des Collines of in het nederlands: De hel van de heuvels 
.
. Dat zal ook wel in de benen zitten vreesde ik.
