Het grootste verschil is dat bij fibromyalgie de extreme pijn overheerst en bij ME/CVS de extreme vermoeidheid. Voor de rest lijken ze erg op elkaar wat betreft symptomen of problemen of hoe je het ook kan noemen.

Als je CVS hebt lijkt elke inspanning je te veel. Je bent namelijk niet alleen lichamelijk vermoeid, maar ook geestelijk. Waardoor je, je vaak moeilijk kan concentreren. en de herstelperiode na een inspanning duurt dagenlang. En heel belangrijk: ook geestelijk inspanning leidt tot uitputting. Je dagschema moet aangepast worden aan de energie die je hebt om te verbruiken.

Er zijn verschillende symptomen, ik ga het mezelf makkelijk maken door diegene op te noemen waar ik het meeste last van heb.

-          Slaapproblemen: soms geraak ik moeilijk in slaap, soms kan ik niet doorslapen, soms slaap ik veel, maar ben ik in een soort van comateuze slaap (ik ben volledig weg en volledig gedesoriënteerd wanneer ik terug wakker word. Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Welke dag is het en is het nu ’s morgens of ’s avonds?).

-          Ik vergeet vlug en snel. Korte termijn geheugen is dus een ramp, ik ben Miss post-it J

-          Ik kan ineens spierkrampen krijgen of spierpijn en gewrichtspijnen of plaatsen die ineens “slapen” zoals je soms een slapende voet kan hebben. (bij mij kan dat gevoel eender waar zijn)

-          Ik ben onhandig geworden, dingen vastnemen en die ook proberen vast te houden … Alsof mijn handen niet meer luisteren.

-          Hoofdpijn (kom ik later nog op terug)

-          Mijn lichaamstemperatuur die van het ene uiterste naar het andere gaat. (Mijn thermostaat die dus niet meer juist werkt)

-          Infecties en allergieën

-          Moodswings: soms kan ik heel euforisch, dan weer boos of verdrietig of blij zijn.

-          Problemen met de darmpkes en mijn blaas (IBS en vaak moeten gaan plassen)

-          Overgevoelig zijn aan vanalles en nog wat (licht, geluid, geuren, koude en weersveranderingen) waar ik ook nog op terug ga komen.

Behandeling en genezingskans
Wat betreft het verloop en genezingskans van CVS geeft dr. Charles Shepherd, medisch adviseur van de ME Association in Engeland de volgende verwachtingen:
1) Ongeveer 35% gaat langzaam maar gestaag vooruit. Het herstelproces zal een aantal jaar in beslag nemen. En er is een goede kans dat er (bijna) volledig herstel is.
2) Het merendeel, ongeveer 40%, volgt een wisselende koers en heeft te maken met een niveau van lichamelijke en psychische activiteit dat vaak ruim onder het normale niveau ligt. Deze mensen zijn genoodzaakt om hun leven ingrijpend aan te passen.
3) 20% boekt weinig tot geen vooruitgang en blijft ernstig gehandicapt. Deze groep heeft doorgaans veel medische zorg nodig.
4) De resterende 5% verslechterd geleidelijk en komt een groot deel van de dag in een rolstoel terecht of wordt bedlegerig. Deze groep heeft heel veel medische, sociale en emotionele steun nodig.

Ik zelf zit in hokje 2 …

Tot op de dag van vandaag weet nog niemand hoe je mensen helemaal van de ziekte CVS kunt genezen, maar er zijn wel een aantal hulpmiddelen waar ik het eerder al over gehad heb. En die zijn uiteindelijk nog altijd beter dan gewoon in je zetel blijven wachten op dé wonderpil hé. Iets is beter dan niets ;-) En dagelijkse lichaamsbeweging is daar dus wel een van. De belangrijkste leefregel is: ga niet over je grenzen en forceer jezelf niet, want dat werkt averechts. Zoek naar een combinatie van rust en activiteit waarbij je, je zelf goed voelt. (Dus zeker niet doen zoals ik doe sinds ik naar Pellenberg geweest ben en werken aan een routine!! J)

Concreet komt het erop neer dat we moeten leren beter naar ons lichaam te luisteren, onze kwetsbare grenzen leren te respecteren, onze activiteiten leren te doseren,en op langere termijn onze levensstijl en levensdoelen op een realistische en pragmatische wijze leren aan te passen. Zoals geprobeerd wordt om ons duidelijk te maken tijdens de revalidatie in een cvs-centrum.

Fibromyalgie is een vorm van weke delen reuma. Met weke delen worden spieren, bindweefsel,
pezen, slijmbeurzen en tussenwervelschijven bedoeld. In de meeste gevallen is er echter geen sprake van ontstekingen of vergroeiingen, wat bij andere vormen van reuma in principe wel het geval is.
Pijn is dus het belangrijkste symptoom van fibro. De pijn gaat gepaard met stijfheid en gevoeligheid rond de gewrichten, spieren en pezen. De pijnklachten nemen dikwijls toe bij koud en vochtig weer, bij vermoeidheid, bij ongewone of overmatige inspanningen en bij emotionele stress.

Behandeling en genezingskans
Net zoals bij cvs is er tot op heden geen afdoende behandeling bekend waarbij de patiënt volledig geneest. Maar net zoals bij cvs wordt er geëxperimenteerd met diverse soorten behandelingen. Zowel medicinaal als therapeutisch.

Om het leven wat aangenamer te maken, zit er echter niets anders op dan geneesmiddelen te nemen.

- Pijnstillers (paracetamol zoals een dafalgan) en bij hevige tot zeer hevige pijn pijnverdovende medicijnen (narcotische analgetica zoals contramal).

Ikzelf neem ook traumeel als ontstekingswerende pijnstiller. Dat is een homeopatisch middel en daar krijg je geen last van in vergelijking met andere pijnstillers die op je maag of darmen kunnen werken of die geen invloed hebben op de werking van andere medicijnen (niet vergeten dat ik ook vanalles moet nemen voor mijn darmen en maag). In mijn geval verzacht het enkel de pijn en ik moet dan ook wel stil blijven liggen of zitten, anders merk ik er niets van.

- Antidepressiva (Door het innemen stijgt het gehalte aan serotonine, en dat is een natuurlijke pijnstiller van ons lichaam. Het voordeel van antidepressiva is dat ze ook een spierverslappend effect hebben.)

- Spierontspanner (zoals myolastan)

En net zoals bij cvs is het wel belangrijk om ondanks de pijn geregeld in beweging te blijven. Je moet als het ware een balans zien te vinden tussen wat allemaal nog net kan, dus niet al te veel pijn oplevert, en toch ook regelmatig rustig aan blijven doen.

Over de oorzaak kan ik kort zijn: tot op heden is er nog altijd geen antwoord gevonden op de vraag wat CVS en fibromyalgie veroorzaakt.
De één kan zich niet herinneren wanneer het precies is begonnen, de ander weet nog precies dat het na een ongeluk is ontstaan of na een traumatische ervaring. Er zijn wel een aantal theorieën geopperd, zoals het verkeerd verwerken van prikkels of problemen met de bloedtoevoer naar de hersenen. Maar dat zijn dus theorieën.

Iemand zei ergens het volgende (ik weet niet meer wie en waar):

“Een chronische ziekte is te vergelijken met een huis dat bouwvallig is. Er is veel mis en er moet grondig gerestaureerd worden. Het heeft geen zin andere ramen te plaatsen of het dak te vernieuwen, want dan blijft het huis nog een bouwval.
Zo heeft het bij ME, fibromyalgie en andere chronische kwalen ook geen nut de symptomen stuk voor stuk te bestrijden.”

Euhm … allemaal goed en wel, maar wat doen de meeste mensen met een bouwvallig huis? Volledig afbreken en terug van nul opbouwen hé … Dat kan je dus wel niet met mensen doen, dacht ik zo ;-) Dus persoonlijk vind ik het toch wel beter klinken om symptomen stuk voor stuk proberen te bestrijden in plaats van helemaal niets te doen.

De maand oktober werd gekenmerkt door bibi die weer blits zat te wezen met muts en zonnebril op … yep, het is weer het moment van het jaar dat de hoofdpijn serieus terug is L

Nu ik erover nadenk had ik de weken voordien al kleine signalen gehad die me waarschuwden dat er iets “zwaars” onderwege was: ik “voelde” regelmatig iets opkomen en begon meer problemen te krijgen met mijn ogen (niet goed kunnen lezen, lichtflitsen, wazig zicht) en was over-overgevoelig, maar het was vrij goed onder controle te houden …

Namelijk door de triggers te vermijden zoals fel licht, luide geluiden, (voor mij) adembenemende geuren (bepaalde voedingswaren, badkamerprodukten, uitlaatgassen en dergelijke) en koude aan mijn hoofd, door op tijd iets in te nemen om te vermijden dat het erger wordt en vooral proberen het kalm aan te doen en me niet druk te maken in dingen.

Maar dan weer de maandelijkse toestanden gehad en toen was ik verloren … Ik kon niet veel verdragen (euhm … eerder niets J) en heb me echt wel druk gemaakt bij momenten. Ik heb nochtans echt mijn best gedaan om me niet op te winden, maar op den duur was ik meer bezig met proberen niet uit te vliegen omdat mijn geduld op was …

Ik denk dat toen mijn hormonen terug “normaal” waren, al die dingen waar ik me druk over maakte en gewoon opgekropt had tijdens de maandelijkse toestanden er op een of andere manier toch wel uitmoesten … lees bonkende hoofdpijn … Niet dat ik me nog kan herinneren waar ik me allemaal druk over gemaakt heb … maar gewoon het feit dat ik me druk gemaakt heb en dat opgekropt heb en dat samen met oververmoeid zijn … Niet goed …

Tja …  en dan was er niets anders te doen dan pijnstillers nemen en ondergedoken onder mijn dekentje wegsoezen en wachten tot het ergste voorbij was, afgewisseld met korte perioden waar ik mezelf gedwongen had om bepaalde dingen te doen (de beestjes moeten verzorgd worden en er moeten boodschappen gedaan worden) …

Slapen was goed omdat ik dan niets voelde, maar spijtig genoeg begon het onmiddellijk opnieuw eens ik wakker was … Eerst zachtjes kloppend en een paar minuten later bonkend … L

Als het echt erg is loop ik rond met een muts of sjaaltje op mijn hoofd en als ik neerlig met een kussen op mijn hoofd op de plaats waar het bonkt. Een bepaalde druk op de plaats waar het bonkt, verzacht de pijn.

En heel belangrijk … donker !! Wat ik met mijn ogen doe, heeft een grote invloed op mijn hoofdpijn. Dus, vooral in het donker liggen en letterlijk zo weinig mogelijk met mijn ogen bewegen wanneer ik in “het licht” ben.

Het kan me echt goed doen om gewoon rond te kijken in het pikkedonker. Niet dat ik iets zie (het is dus DONKER J), maar dan kan ik tenminste wel mijn ogen bewegen zonder extra pijn en dat neemt even de druk weg van mijn ogen, want bij momenten voelt het alsof ze elk ogenblik uit mijn oogkassen gaan ploppen …

Het positieve bij de oktober-hoofdpijn was dat het “maar” aan 1 kant was… Ik was nog goed af, omdat dit min of meer onder controle te houden was. Als het aan de 2 kanten van mijn hoofd was geweest, tja … dat hadden rampen geweest, want dan had ik helemaal niets meer kunnen gedaan hebben …

Maar daar niet aan denken, het ergste lijkt voorbij te zijn … ;-)

Wat meer info over hoofdpijn:

Hoofdpijn is een van de meest voorkomende pijnklachten en is in de meeste gevallen een onschuldige en kortdurende klacht die meestal vanzelf weer verdwijnt. Maar soms kan hoofdpijn echter zo erg zijn dat normaal functioneren bijna onmogelijk is.

Soorten hoofdpijn
Er zijn vele soorten hoofdpijn, zoals migraine, (spier)spanningshoofdpijn, medicatieafhankelijke hoofdpijn en clusterhoofdpijn. Daarnaast is er ook hoofdpijn door bijholteontstekingen, hoofdpijn bij koorts of bij een kater. Soms wordt hoofdpijn veroorzaakt door een te hoge bloeddruk of een kwaadaardige aandoening van de hersenen.

Migraine
Migraine is een aanvalsgewijs optredende, meestal eenzijdige, matige of heftige, bonzende hoofdpijn soms in combinatie met misselijkheid of braken.Tijdens de aanval worden licht en geluid slecht verdragen.

Migraine kan zich soms van tevoren aankondigen. Dit kan ongeveer 30 minuten voor de aanval gebeuren door middel van klachten met betrekking tot het gezichtsvermogen (bijvoorbeeld het zien van schitteringen, sterretjes, bepaalde lichtfiguren of minder goed zien). Dit wordt een aura genoemd. Migraine kan zich ook enkele uren tot dagen voor de aanval aankondigen door middel van klachten zoals stemmingsveranderingen, concentratieverlies, gapen, over-activiteit of inactiviteit en zin hebben in het eten van zoetigheid.

Er zijn verschillende factoren die migraine kunnen uitlokken, zoals emoties (stress, verdriet, woede of zorgen), vermoeidheid, inspanning, ontspanning, weersveranderingen en bepaalde voedingsstoffen.
Bij vrouwen kunnen de vrouwelijke hormonen een rol spelen bij het ontstaan van een migraineaanval. De menstruatiecyclus en 'de pil' zijn in dit kader belangrijke factoren.Er wordt dan gesproken van menstruele migraine.

(Spier)spanningshoofdpijn
Bij spanningshoofdpijn is de pijn tweezijdig en wordt ervaren als een doffe, drukkende pijn die als een band om het hoofd zit. De meest herkenbare klacht bij deze vorm van hoofdpijn is de pijnuitstraling vanuit de nek. Naast de pijnklachten kan er misselijkheid zonder braken voorkomen. Spanningshoofdpijn kan zowel incidenteel als chronisch voorkomen.

Ook bij deze vorm van hoofdpijn zijn er verschillende factoren die de klachten kunnen uitlokken, zoals stress en spanning, overbelasting van verschillende spieren, veelvuldig terugkerende bewegingen (bijvoorbeeld overmatig kauwen van kauwgom), inspanningen (bijvoorbeeld het veelvuldig lezen van beeldschermen of het lezen van te kleine lettertjes) en houding- en bewegingsafwijkingen. Grote temperatuursveranderingen en extreme kou of extreme hitte kunnen ook spanningshoofdpijn uitlokken. Een bijzondere vorm van spanningshoofdpijn is de ‘weekendhoofdpijn’ die juist ontstaat door ontspanning en een ander levensritme. Denk hierbij aan het uitslapen in het weekend en de hoeveelheid koffie die erg kan afwijken van het weekpatroon.

Medicatieafhankelijke hoofdpijn
Medicatieafhankelijke hoofdpijn ontstaat wanneer er langdurig (drie maanden of langer) een pijnstiller wordt gebruikt tegen hoofdpijn. Wanneer deze pijnstiller niet voor hoofdpijnklachten wordt gebruikt, ontstaat deze hoofdpijn meestal niet. Medicatieafhankelijke hoofdpijn kan al ontstaan wanneer meer dan drie dagen per week of meer dan drie tabletten per dag paracetamol, ibuprofen of naproxen worden gebruikt.
De klachten verdwijnen na het stoppen van deze medicatie, maar dit is niet eenvoudig. Het gebeurt dan ook meestal onder toezicht van een arts.

Chronisch dagelijkse hoofdpijn
Als mensen iedere dag vijf of meer kopjes/glazen cafeïnehoudende dranken, zoals koffie, thee, ijsthee of cola drinken, kan chronisch dagelijkse hoofdpijn ontstaan. Deze vorm van hoofdpijn verdwijnt na het minderen of stoppen van het innemen van cafeïnehoudende dranken.

Clusterhoofdpijn
Clusterhoofdpijn is een eenzijdige, heftige borende pijn die zich rondom of achter het oog concentreert. De aanvallen variëren zeer sterk, zowel de duur van de aanval, het aantal aanvallen per dag, als de duur van de periode (cluster) waarin deze aanvallen plaatsvinden kan verschillen. De periode kan variëren van enige weken tot enkele maanden, waarna een aanvalsvrije periode optreedt. Deze aanvalsvrije periode kan enkele maanden tot zelfs een aantal jaren duren. Het aantal aanvallen per dag kan variëren van twee tot acht. De aanval zelf kan 15 minuten tot drie uur duren. De pijn bij een aanval gaat gepaard met tranende, rode ogen, een verstopte neus en bewegingsdrang. De aanvallen komen meestal ’s nachts voor.
De aanvallen bij clusterhoofdpijn kunnen worden uitgelokt door vaatverwijdende stoffen, zoals alcohol en nitrobaat en door lage zuurstofspanning, zoals in de bergen en bij vliegreizen.
In een enkel geval kan clusterhoofdpijn chronisch worden, waarbij jaren achtereen dagelijks aanvallen optreden.

Wat kan je aan hoofdpijn doen?
Probeer zoveel mogelijk de uitlokkende factoren (= triggers) te vermijden. Deze staan vermeld bij de verschillende hoofdpijnvormen. Ook het aanpassen van leef- en voedingsgewoonten kan helpen hoofdpijn te verminderen:

-          voldoende nachtrust

-          regelmatig eten

-          zeker 2 liter vocht per dag drinken en vezelrijk voedsel eten om de uitscheiding van hoofdpijnveroorzakende afvalstoffen te bevorderen

-          voldoende lichaamsbeweging in de frisse lucht

Geneesmiddelen
Hoofdpijn wordt door het overgrote deel van de mensen met zelfzorgmiddelen (middelen die je zonder recept kunt kopen) bestreden.
In het geval van hoofdpijn door koorts, een kater of een bijholteontsteking kunt u, indien andere maatregelen niet of onvoldoende helpen, een pijnstiller (paracetamol) innemen.

Let op: Gebruik deze zelfzorgmiddelen nooit langer dan 14 dagen zonder uw arts te raadplegen.
Hoofdpijn wordt ervaren als iets wat iedereen wel eens heeft en daar zeur je niet over. In de meeste gevallen wordt hoofdpijn ten onrechte niet als ‘echte’ aandoening gezien, waardoor deze klacht niet vaak aanleiding is om de huisarts te bezoeken. Onderschat echter uw hoofdpijnklachten niet.
Neem contact op met uw huisarts als uw hoofdpijnklachten blijven aanhouden of verergeren ondanks dat u verschillende maatregelen heeft genomen of medicijnen voor uw hoofdpijnklachten gebruikt.

Het “klikt” heel goed met de kine. Tijdens het wekelijkse half uurtje dat ik daar ben om een of andere wervel terug op zijn plaats te krijgen of de nodige dingen te doen om beter te kunnen functioneren zijn we eigenlijk constant aan het babbelen en het lachen.

Mijn ventje gaat ook naar hem voor zijn rug en tussen hun klikt het ook heel goed. Zo goed zelfs dat hij al eens een keertje langsgekomen is om naar onze bonsai te komen kijken en te helpen met een paar bonsai te verhuizen. Ik verschoot ervan toen ik ze samen zag, hoe hard ze wel op elkaar trekken. Ze hebben zowat dezelfde interesses en kunnen alletwee honderduit kletsen over vanalles en nog wat J Dat ze nog eens zeggen dat het vrouwen zijn die kletstantes zijn

Een van de volgende gaat hij nog eens langskomen om te komen spelen J

Wat me deed lachen de eerste keer toen de kine naar mijn ventje belde om te vragen waar we juist woonden, was dat mijn ventje het heel eenvoudig uitlegde: “de enige tuin in de straat waar de bladeren niet opgeruimd zijn”. En het bleek een goede omschrijving te zijn, want 5 minuutjes later was hij aan de deur

Ik begrijp het eigenlijk niet goed dat van zodra de eerste bladeren vallen, de meeste mensen direct de neiging hebben om al die bladeren uit hun tuin te harken en weg te doen. Dit is de manier van de bomen om voor een natuurlijke isolatie te zorgen en later zijn de bladeren vitamientjes voor wanneer de bomen terug wakker worden in de lente.

OK … ik geef toe dat onze oprit er echt niet uitziet nu met al die afgevallen bladeren, maar wij wachten tot alle bladeren gevallen zijn en dan zullen we het wel in een keer opruimen. Elke dag zitten borstelen en opruimen kunnen wij gewoon niet en zelfs als we het moesten kunnen …

Wij vinden ook een “wilde” tuin veel mooier in vergelijking met van die kunstmatig aangelegde tuinen. Je weet wel, een boompje hier, een bloempje daar en allemaal perfect bij elkaar passend en als de tuin echt pech heeft zit er ook nog een of andere tuinkabouter in

Wij hebben wel een gazon (die zijn beste tijd ook wel gehad heeft, omdat wij daar veel op spelen met onze woef), maar voor de rest ziet alles eruit als een mini-bos. Hoewel ik moet toegeven dat ons terras met de bonsai ook vrij kunstmatig is omdat de mini-boompjes nu eenmaal constant gemanipuleerd worden zodat ze euhm… mini blijven

Het voordeel aan ons mini-bos is dat de beestjes een grote speeltuin hebben waar ze alles mogen doen wat ze willen en dat we veel andere kleine diertjes op bezoek krijgen. Padden en kikkers, eekhoorntjes en heeel veeel verschillende vogels. En dat vind ik gewoon super

Afgelopen maand ook weer op controle bij de huisarts geweest voor een algemene check-up en bloeddonatie

De dokter maakte een grappige blooper overlaatst. Hij nam mijn bloeddruk, raakte afgeleid omdat we ondertussen aan het babbelen waren en dan wou hij mijn bloeddruk opnieuw nemen. Toen ik hem zei dat hij dat al gedaan had verontschuldigde hij zich en zei dat zulke dingen vaak gebeurde de laatste tijd. Het vergeten van dingen en vlug afgeleid geraken en zo. Al grappend zei ik “Welkom in mijn wereld” “Ja?? Heb jij dat ook?? Maar ik denk dat ik dat heb omdat ik zo moe ben de laatste tijd.” Ik kon het niet helpen en begon te lachen … en toen besefte hij wat hij juist gezegd had en hoe grappig het wel was om zoiets tegen mij te zeggen en hij begon ook te lachen

Een paar weken terug toen ik terug naar huis reed van de kine, was er een vrij grote hond los in de straat waar ik woon. Hij had in een vuilniszak gebeten en was door de dingen in de zak aan het gaan. Hmm… een grote hond die ik nog nooit gezien had los op straat en bibi moest daar met haar fiets voorbij …  Dus ben ik maar van mijn fiets afgestapt en passeerde ik dapper die hond met mijn fiets tussen hem en mij in  De hond keek op mij naar mij toen ik voorbij kwam en hij begon onmiddellijk te kwispelen … Dus vroeg ik hem maar wat hij daar alleen aan het doen was en voor een of andere reden was hij zo blij dat hij al hobbelend rond mijn fiets naar mij kwam. Euhm … ok …

Hij begon een ingebeeld spelletje te spelen terwijl ik rustig voort naar huis ging en op een gegeven moment beet hij zich gewoon vast aan de achterkant van mijn jas en volgde hij mij zo mee naar huis. Ok … dat was makkelijk .. Ik kon hem toch moeilijk alleen op straat achterlaten, soms kunnen auto’s hier wel echt voorbij vlammen …

Maar natuurlijk begon dat spelletje toch wel te vervelen na een tijdje en begon hij heen en weer over de straat te lopen. Ikke dus constant “Kom vriendke!” zodat hij bij mij zou blijven totdat ik thuis aankwam. Ikke vlug naar achteren sprinten om te zien dat onze beestjes allemaal binnen waren, terwijl hij de voortuin aan het inspecteren was. Alles ok achteraan, dus nam ik hem mee en sloot hem op in onze achtertuin. En dan was het tijd om mijn ventje te gaan halen, want ik had geen idee wat ik nu moest doen, mijn hersencelletje werkt niet meer zo ver vooruit

Die hond was zo blij dat hij buiten was en bleef gewoon al gek doende rondjes rennen in onze tuin J Pas dan kon ik zien dat het eigenlijk nog een puppy was, ok … een heel grote pup (hij was een pakske groter dan onze woef) … Met mijn ventje keken we of er een naam en telefoonnummer aan zijn halsband was, natuurlijk niet … Ok wat nu gedaan? Uiteindelijk naar mijn buurvrouw-vriendin gebeld waar ik ’s morgens mee ga wandelen omdat zij heel veel wandelt en heel veel honden ontmoet en misschien wist zij wel wie deze hond was. Bleek het uiteindelijk om de hond van naast haar te gaan

Hoe gaat het met ons?

Wellll … vrij veel ongemakken hé … Mijn lijfje moet nog wennen aan de weersveranderingen en doet dat door heel veel te protesteren  Over de hoofdpijn heb ik het al gehad en daar komen dus ook veel spier- en gewrichtspijnen bij … waardoor ik niet veel kon doen, de traantjes sprongen bij momenten in mijn ogen

Door de pijn heb ik een hele tijd slecht en bijna niet kunnen slapen (er was een week bij met gemiddeld 4 uur slaap per dag/nacht) en dat was dus niet goed om het mooi uit te drukken

Maar sinds deze week gaat het terug wat beter. Ik kan al op zn minst terug slapen !!!! Jipie !!

En het truckje van het intapen van mijn gewrichten doet ook wonderen. Daarnaast probeer ik het zo warm mogelijk te hebben door veel bij mijn ventje proberen te kruipen (wel, wanneer ons lijfje dat toelaat, meestal kan ik aanrakingen niet verdragen omdat dat gewoon pijn doet ) en de beestjes bij mij te hebben. Yep, yep, ze zullen zich allemaal wel heel geliefd voelen de laatste tijd

Met mijn ventje gaat het nog altijd niet zo goed. Hij heeft er nu ook een ontsteking bijgekregen en zijn dagen zijn nog altijd gevuld met het nemen van verschillende warme baden per dag en platliggen en WoW spelen omdat de bureaustoel de enige stoel in huis is waar hij comfortabel in kan zitten. Hij doet oefeningetjes voor zijn rug en gaat elke avond een korte wandeling met de woef maken.

Vorige week is hij naar een andere specialist geweest voor een andere opinie, want het begint hem wel allemaal wat te veel worden, hij wordt ongeduldig. Die specialist heeft gezegd dat het wel beter gaat worden, maar dat hij geduld moet hebben omdat dat een tijdje kan duren.

Ze heeft ook een wervel op de harde manier gewoon terug gekraakt en hoewel hij zich de dag zelf vrij goed voelde, was het de rest van de week niet te doen L Hij had heel veel pijn en kon gewoon niets meer doen, hij had zelfs de afspraken met de kine moeten afbellen omdat hij er gewoon niet geraakte.

Deze week is de controlearts van het werk langs geweest en is hij op controle bij het ziekenfonds moeten gaan en zij zeiden alle twee dat hij voort moet doen zoals hij bezig is en dan zal het ooit wel terug goed komen…

Vorige week zijn we ook op familie-uitstap naar de huisdokter geweest ;-) Onderweg naar de dokter zijn we aan het praten geraakt over het voordeel dat wij hebben om elkaar beter te begrijpen als we niet goed zijn of pijn hebben. Natuurlijk zouden we het liever anders gehad hebben, maar het is toch wel makkelijker om iets uit te leggen aan iemand die “het” ook voelt en begrijpt

De vloeren bij de dokter waren juist gepoetst met dettol … amai !! Vijf minuutjes denk ik en mijn hoofdpijn begon  En natuurlijk geen pijnstiller mee … Je verwacht niet om hoofdpijn bij de dokter te krijgen hé

Dus terwijl wij aan het wachten waren tot het onze beurt was, wisselden wij af in het naar buiten gaan. Mijn ventje omdat hij niet lang kan blijven zitten op de stoelen in de wachtkamer, bibi om een frisse neus te halen en die verschrikkelijk felle geur uit mijn systeem te krijgen

Mijn cholesterol was gewoon perfect. Want dan weer goed nieuws was voor mijn ventje omdat de zijne iets te hoog was. Maar omdat we ongeveer hetzelfde eten concludeerde de dokter dat het aan mijn ventje zijn metabolisme ligt. Sommige mensen kunnen een hogere cholesterol hebben hoewel ze vrij gezond en niet al te vettig eten.

Mijn ventje snoept meer koekjes dan ik, maar ik snoep dan chocotoffs en volgens de dokter is het het eten van vettige dingen die een slechte invloed heeft op de cholesterol.

Soit, zijn cholesterol moet regelmatig gecheckt worden om het in ’t oog te houden, maar voor de rest zijn we goed bezig J

Trouwens nu ik het over snoepen heb … Dankzij mijn buurvrouw/vriendin (mijn zuske) heb ik een fantastische truck gevonden om af en toe toch wel van een ijsje te kunnen genieten !! Ik drink een lekker warme tas chocomelk voor en nadat ik mijn ijsje gegeten heb en ik heb geen problemen meer !!

OK, ik geef het toe, het zal wel niet gezond zijn, maar nu kan ik heel af en toe toch wel eens zondigen hé

En het is gelukt !! Ik ben naar de kapper geweest !! Ik heb nu een kort, fris kopje J

Mijn bezoek bij de kapper was gewoon super. Toen ik aankwam ging de laatste klant juist weg en ik had het kapsalon helemaal voor mij alleen J Dus geen felle geuren en/of extra geluid. Zaaaalig

En een klein uurtje later was ik al terug onderweg naar huis met mijn nieuwe kapsel J

Natuurlijk ben ik er een paar dagen niet goed van geweest, maar het feit dat ik helemaal alleen mijn haar kan wassen EN drogen EN borstelen is fantastisch

Nadat ik wakker word, duurt het een half uur tot een uur voor ik me recht kan zetten en uit mijn sofa/bed geraak. ’t Is dat ik me altijd geradbraakt voel en zo stijf als een plank ben waardoor ik eerst mijn lijfje voorzichtig moet uitrekken en strekken om alles als het ware in gang te kunnen trekken

Dan is het eerst pitstoppen en de beestjes entertainen die natuurlijk ook al lang wakker zijn. Aandacht verdelen onder hun drieën, eten geven, eventueel uit laten (de katten dan). En dan kan ik terug wat meer aandacht aan mezelf besteden met de kleine dingen in de badkamer.

Daarna ben ik aan de pc om e-mail te checken en beantwoorden en kleine ditjes en datjes op te zoeken terwijl ik iets petieterigs eet zodat ik aan de eerste lichting medicijnen kan beginnen

Tegen 9uur is het dan tijd om mij klaar te maken voor de ochtendwandeling. Aankleden en de nodige gewrichten intapen met rekverbanden zodat ik toch voor een tijdje minder pijn heb en ook kan genieten van de ochtendwandeling.

Na een half uurtje tot 3 kwartier ben ik terug thuis en is het tijd voor een douchke, me terug omkleden en dan is het tijd voor mijn “echt” ontbijt en de tweede lichting medicijnen en dan ben ik meestal doodop. Ik geraak nog met moeite in mijn zeteltje, plof me neer en na een tijdje val ik uitgeput terug in slaap voor een uurtje tot mijn ventje opstaat.

Dan is het tijd voor de mensjes voor een ontspannend babbeltje over ditjes en datjes en het nieuws.

Dan doe ik een ding in het huishouden (ofwel oprommelen of als dat de dag voordien gebeurd is stofzuigen ofwel de afwas). Daar ben ik dan terug uitgeput van, dus is het opnieuw tijd om een beetje te rusten en dat doe ik dan terwijl ik naar het journaal kijk en terug iets kleins eet. En meestal val ik dan ook terug in slaap voor een uurtje of twee.

Wanneer ik me terug een beetje gerecupereerd voel (lees ik voel me niet meer alsof ik aangereden ben door een vrachtwagen, maar door een autootje J), amuseer ik me met de dingen die IK leuk vind. Mijn hobby’s dus.

En daarna is het terug tijd spenderen aan de beestjes. Kleine spelletjes spelen, knuffelen en soezen en gaan wandelen met de woef. Het hangt ervan af hoe goed ik me voel voor de tweede wandeling. Ofwel is het een mini-wandeling zodat ze haar ding kan doen, ofwel is het een langere wandeling en gaan we naar ons maateke van de krantenwinkel voor een koekje en een babbeltje.

Terug thuis, terug rusten, want ik ben terug uitgeput en dan is het tijd om aan het avondeten te beginnen.

Na het koken en eten (en ja hoor medicijnen ;-)) is het alweer … ja hoor rusten

En dat doe ik terwijl ik naar mijn soaps kijk. Niets zo ontspannend als een soap zien omdat je niet moet nadenken en gewoon kan volgen ;-)

Dan terug iets kleins in het huishouden doen en eventueel een wasje inzetten en yep, dan is het terug rusten. Met muziek op de achtergrond is het terug tijd om ontspannendere dingen te doen zoals een babbeltje en grapjes met mijn ventje, schrijven van brieven en voor mn blog of spelen met fotootjes en kleine home-videos of gewoon ontspannen naar de muziek luisteren en daarna de beestjes borstelen. Tegen 10 uur is het dan tijd voor badkamer-toestanden en uitrekken en strekken en oefeningetjes doen voor mijn spieren en gewrichten. Daarna maak ik mijn warme choco klaar en terwijl ik nog een beetje televisie kijk en mijn choco opdrink is het hét knuffelmoment met mijn kleine jongen en dan vallen we samen in slaap

Zo ziet een “goede” dag er voor mij uit. Als het minder goed gaat, vallen er natuurlijk dingen weg, maar wat ik wel blijf doen (al is het soms zwaar afzien) is de ochtendwandeling met de woef.

En dan zijn er natuurlijk ook de momenten waarbij ik denk dat ik superwoman ben en doe ik eigenlijk te veel op een dag Meestal krijg ik dan de kriebels over dingen die in het huishouden moeten gedaan worden en wil ik zoveel mogelijk op een dag gedaan hebben.

Er zijn ook dingen die een vaste dag hebben, bijvoorbeeld maandag is boodschappen-doen-dag en donderdag is kine-dag en dan valt bijna alles behalve het wandelen in de voormiddag weg.

Ik heb eindelijk door dat ik pieken in het energie hebben heb. ’s Morgens voel ik mij meestal super totdat ik terug ben van de ochtendwandeling. Dan ben ik leeg en moet ik rusten en/of slapen. Willen of niet, ik heb gewoon geen pif meer.

Daarna kan ik er weer tegen voor een uurtje of twee, maar dan ben ik wel helemaal leeg. Na mijn middagdutje ben ik meestal geen mens meer. Dan ben ik overgevoelig aan vanalles en nog wat en krijg ik meestal meer pijntjes hier en daar.

Ik functioneer dus het beste in de voormiddag. Maar ik ben eigenlijk altijd een ochtendmens geweest die zich ’s morgens beter voelde dan ’s avonds. (in tegenstelling tot mijn ventje die ’s morgens absoluut geene mens is J)

Soms kan ik me wel wat ongemakkelijk voelen als er iemand verschillende keren langskomt (met een hele tijd ertussen) en dat het hier dan een rommelkot is. Precies alsof er hier niets gedaan wordt, maar het komt er eigenlijk op neer dat die iemand altijd de dagen waarbij het hier wel opgerommeld is mist …

Maar ik kan me er meestal wel vlug overzetten, uiteindelijk is het eigenlijk vrij simpel … als iemand de rommel niet aan kan zien, dan moet die maar wegblijven hé

Onze woef heeft veel minder last van haar achterpoot. De rustige wandelingen blijken succes te hebben. Meestal is ze tegen het einde van de week wel hyperactief en de mensjes zijn overeen gekomen dat onze woef een dag per week haar “zotte dag” mag hebben waarbij ze kan rondrennen als een gek of spelen met haar vriendinnetjes. De energie moet eruit hé

Met de katten gaat het ook super. Mijn kleine man was “king of the world” toen de buren op vakantie waren, want dan was hun kat op vakantie en had mijn man het rijk voor hem alleen ;-) Het heeft hem goed gedaan en nu dat de buurkat terug is gaat het nog altijd goed. Tot nu toe heb ik ook niets gemerkt van vechtpartijen of zo, maar het is dan ook wel verschrikkelijk weer en onze katten zijn niet zo scheutig op regen

Ik weet niet of ik verteld heb over de mythe dat katten altijd op hun pootjes terecht komen? Ons kleinste dus niet hé … Elke keer als we via de voordeur naar buiten gaan, springt ze op de vensterbank naast de voordeur om te zien wat we gaan doen. Yep, zij is heeel nieuwsgierig J En elke keer als we terug binnen komen, wil ze van de vensterbank afspringen, maar ze doet dan altijd iets –ik weet niet goed wat- en komt dan uiteindelijk knullig neer op de vloer op alles behalve haar 4 pootjes.

Ik vind het zo zielig voor haar (hoewel ik moet toegeven dat het soms wel heel grappig is ) dat ik nu elke keer als ik terug binnen kom er een gewoonte van gemaakt heb om haar in mijn armen te nemen en haar dan op de leuning van de zetel neerzet zodat ze toch wel eleganter op de vloer kan springen

Onze kleine man heeft ook een nieuw spelletje uitgevonden … De kleinste in een boom jagen als zij te veel aandacht van ons krijgt, want dan durft ze er toch niet meer uitkomen ;-) Door alle gebreken die ze opgelopen heeft door een auto-ongeval (wij hebben haar in onze tuin gevonden na het auto-ongeval en hebben haar geadopteerd) is ze dus euhm … gebrekkelijk … Ze ziet en hoort niet zo goed waardoor ze heel gemakkelijk verschiet en dan freakt. Meestal loopt ze dan naar een voor haar veilig plekje, maar soms komt ze dus in een boom terecht. (terwijl als ze “normaal” doet ze niet in een boom kan klimmen omdat ze een gebroken heup heeft gehad) En eens ze rustiger wordt en beseft hoe hoog ze wel is, begint het paniekerig miauwen en kunnen wij haar proberen te redden uit de stoute boom

Het lijkt ook dat onze woef een klein verklikkertje is ;-) Op een namiddag toen het goed weer was, komt ze ons halen en moeten we haar naar buiten volgen. Eens we op het terras waren, begon ze rondjes te rennen op het gazon overal kijkend behalve naar ons bonsaikot (de winter-slaapplaats voor de bonsai). Ze deed dat zo opvallend dat we dus naar het bonsaikot keken en daar zat onze kleine man naar het dak van het bonsaikot te kijken. Wij kijken ook en daar zit ons kleinste … OP het dak … *zucht*

Het arme schaap heeft daar een preek gekregen van mijn ventje en was rap van het dak af

Het jachtseizoen is terug begonnen en omdat we vlak naast een natuurgebied en jacht wonen horen we de jagers regelmatig. Onze woef heeft een panische angst voor plop-geluiden (schoten en vuurwerk en donder enzo) dus ze is niet zo scheutig meer om te gaan wandelen L

Een tijdje terug hebben we ons persoonlijk record gebroken in het snelwandelen J Naar de open plek in het natuurgebied waar niet geschoten wordt gaan, de woef haar ding gedaan en terug thuis in nog geen 10 minuten !! J Wij waren zelfs zo snel dat mijn ventje me vroeg of we nog niet vertrokken waren, terwijl we al terug waren en mijn arm een meter langer was

Tegenwoordig heeft ze dé oplossing gevonden om niet te moeten gaan wandelen als er gejaagd wordt. Wanneer ze ziet dat ik me klaarmaak om te gaan wandelen, sluipt ze stilletjes naar boven … Ik denk dat ze uitgedokterd heeft dat ik de trap niet op kan en haar dus ook niet kan komen halen

De onderlinge competitie om bij mij te komen voor de knuffelmomenten is nog altijd bezig. Mijn kleine man heeft echter de oplossing gevonden als hij bij wil en er ligt al iemand anders bij mij. Hij gaat oor ons op de vloer zitten en blijft met een franke blik staren naar diegene die mij ligt totdat ze weggaat. En dan komt hij bij mij alsof er niets aan de hand is en begint gelukkig te spinnen en te spelen met mijn handen of mijn haar