Alweer een maand voorbij, dus hier ben ik weer!!
En ondertussen ook alweer een jaartje ouder
omdat het leeftijdsverschil tussen mijn ventje en mij vrij groot is, ben ik dus de snotneus. Elk jaar opnieuw denk ik dat ik nu toch wel een respectabele leeftijd gehaald heb zodat ik niet meer de snotneus ben, maar helaas
hoe ik het ook draai of keer
voor hem en de meeste van onze vrienden blijf ik de snotneus omdat ik uiteindelijk de jongste ben en de jongste ga blijven
Hoe oud ik ook wel word 
En
wat is er de voorbije maand zoal gebeurd??
Wel
Ik was ziek  Klinkt een beetje onnozel als juist ik dat zeg hé  Ik ben sinds lange tijd eens normaal ziek geweest ... Ik had een snotvalling
Minpuntje was wel dat dat een drietal weken geduurd heeft en ik vooral s avonds het ziekst was. Koorts, snotteren en niezen en mijn longen uit mijn lijfje hoesten
je kent dat wel
De virussen of bacteriën of wat het ook moge geweest zijn, werkten met een prikklok denk ik  Uiteindelijk ook terug een opstoot van klierkoorts gehad, dus er zijn wel momenten geweest dat ik me heel belabberd gevoeld heb, maar nu dus terug aan de beterhand.
En nu zijn het de gewone dingen hé
het is weer kouder geworden, dus ik zit weer vast in mijn pijnlijk, verroest harnas en ben overgevoelig. (Maar mijn ventje heeft er iets op gevonden als hij toch eens een chipsje wil eten, hij maakt het pakje eerst leeg in een kommetje )
Natuurlijk ook weer eens bloopers gemaakt met ongemakken tot gevolg 
Zo was ik eens middageten aan het klaarmaken en per uitzondering ging ik eens aardappeltjes en groentjes koken en vlees bakken. Hmm
het was een uitdaging Normaal zorg ik ervoor dat ik alleen maar vlees moet bakken en de rest gewoon opwarmen, omdat dingen tegelijkertijd doen echt niet iets voor mij meer is, maar die dag dus niet
Op een gegeven ogenblik had ik de indruk dat er een kookplaat niet warm was, dus dacht ik Even voelen
Euhm
ze was dus wel warm  En omdat ik verschoot dat die plaat dus wel warm was, ben ik met mijn andere hand tegen de pan waar het vlees in aan het bakken was getotst. Vraag me niet hoe, ik weet het zelf niet En als je het je echt afvraagt: Ja die pan was dus ook wel waaaarm 
Een paar dagen daarna heb ik mijn duim verstuikt met het proberen mezelf op te duwen om recht te komen. En de dag nadien alweer een of andere beet gehad in mij wijsvinger aan diezelfde hand
Ik had dan echt wel problemen om dingen te kunnen doen, maar het voordeel was wel dat ik niet meer hoefde te koken de rest van die week We hebben Chinees gaan halen en een beetje meer besteld zodat we er 2 dagen van konden eten en daarna heeft mijn ventje zijn plan getrokken met soep en lasagna. (Koken is niet zo de sterkste kant van mijn ventje )
Voor de afwisseling ben ik moe Omdat het kouder is, is er een competitie aan de gang tussen de beestjes wie er vandaag bij mij in de sofa mag slapen
Mijn ventje slaapt sinds een paar weken terug in het bed, omdat hij veel last heeft van zijn rug, maar omdat ik minder goed slaap en bijgevolg veel wriemel leek het ons geen slecht idee dat ik nog een tijdje beneden bleef slapen. (Niet dat ik naar boven geraakt zou zijn met mijn superspieren, maar het gedacht was er toch al hé )
Mijn ventje heeft nu artrose gekregen op de plaats waar hij altijd last heeft van een hernia. Hij gaat hoogstwaarschijnlijk ook naar de kinesist moeten gaan.(We wachten nog op verdere uitslagen en dan bespreken met de huisarts) Dus de kans zit er goed in dat we op familie-uitstap naar de kinesist zullen gaan
Maar terug naar mijn nachten
de beestjes hebben een onderling reglement uitgewerkt
Het is heel eenvoudig, wie het eerst bij mij ligt, mag de anderen wegmeppen als die er durven bij te kruipen. Wetende dat wij een hond en twee katten hebben, hoef ik je niet te vertellen dat dat niet zo discreet gaat als ik wel zou willen in het midden van de nacht??!!
Maar blijkbaar zijn er toch wel uitzonderingen op hun reglement, want toen ik vanmorgen wakker werd omdat ik het gevoel had dat ik geplet werd (zelfs in mijn droom werd ik geplet), zag ik twee katten op mij liggen. Eentje op mijn borstkas en eentje op mijn benen. En hoe schattig ik het ook vond, ik moest ze verhuizen omdat het echt wel pijn begon te doen. Het was dan ook wel dik tegen hun zin, met hun 4 pootjes probeerden ze zich vast te klauwen in mijn deken en moest ik dan eerst nog een potje katworstelen vooraleer ik mijn kussens terug goed kon leggen en dan mezelf en dan proberen verder te slapen. Onvoorstelbaar hoe ze dan opeens wel kunnen samenwerken Dus
tegen dat ik terug kon slapen, was ik klaar wakker
Omdat mijn nachtrust bijna constant verstoord word (niet alleen door de beestjes, maar ook door mijn klein blaasje en pijntjes), heb ik s morgens het gevoel dat ik amper geslapen heb en dat ik ik weet niet wat uitgespookt heb tijdens de nacht
Dus iets na de middag val ik als een blok in slaap waar ik zit en ben ik weg voor een paar uur.
Het gaat terug beter met mijn kleine man De blaasproblemen lijken verdwenen te zijn en hij is terug een bezig baasje. Oef !!
We moeten natuurlijk wel blijven opletten, echt weg-weg gaan zijn problemen niet meer, maar als hij er geen last meer van heeft, des te beter!!
Ik spreek nog altijd af met de lieve vrouw om samen te gaan wandelen met onze honden zodat de honden samen kunnen spelen, terwijl wij ons babbeltje doen en af en toe gaan we zelfs eens samen naar het dorp met de fiets om kleine boodschapjes te doen. Wat ik echt schattig en lief vind, is hoe goed ze voor me zorgt en me helpt als we samen weg zijn. Alsof ik een oudere zus heb die op me past
Ondertussen heb ik ook een andere lieve mevrouw van in mijn straat beter leren kennen. Natuurlijk ook dankzij de honden en geleidelijk aan ook meer en meer aan het babbelen geraakt. Dus onze woef heeft al 2 vriendinnetjes gemaakt in onze straat waar ze graag mee speelt en ik vind het leuk om ondertussen ook een babbel te hebben
Het is eigenlijk wel raar
Wij wonen hier al zo lang en nooit echt andere mensen beter leren kennen dan de vriendelijke goedendag wensen en nu heeft onze woef er op korte tijd 2 echte vriendinnetjes bij en de mensjes schieten ook goed op met elkaar nu we elkaar beter leren kennen. Maar ik vind het echt leuk en tof
En met een paar vrouwen die ik in Pellenberg heb leren kennen en mijn maateke van Pellenberg heb ik ook nog regelmatig contact. Ha! Waar ziek zijn niet goed voor is Je leert mensen kennen die je anders niet zou leren kennen omdat het te druk is en je geen tijd hebt.
|
