Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
06-03-2010
Je bent ziek
Ja hoor, je hebt jouw eerste microobjes te pakken. Van bij tante Pug natuurlijk, van de andere kindjes! 3 daagjes bij andere kindjes en je hebt het zitten: snotteren, rode en tranende oogjes, hoesten en niezen, koorts ... Ik had er mij al op voorbereid dat het niet lang zou duren, maar dat het zo snel zou gaan, had ik niet verwacht! En da's zooooooooooo zielig hé. Je merkt echt wel dat je ziekjes bent. Je ben stil, knotterd, huilt, kijkt beteuterd met een pruillipje, kan niet lachen, brabbelt niet ... echt triestig :-(:cry: maar tegelijkertijd ook verteterend. We hebben echt compassie met jou. Zo van: ocheere da schoapke. Zo triestig:-(! Te meer ook omdat je zo'n lachebekje bent en nu kan er nauwelijks een glimlachje vanaf. Op een beter moment heb je ons wel een lachje gegund hoor, maar die waren minder. Woensdag moet het al zitten broeden hebben, want toen was je lastig. Meter Bibi zei dat je meer gehuild hebt en 's avonds hebben we dat ook gemerkt. Je hebt redelijk wat geweend en je kon moeilijk de slaap vatten. Ik heb meerdere keren jouw tutje in jouw mondje gestoken en jou getroost en geknuffeld. 's Nachts had je ook een lastig momentje. Donderdag bij tante Pug was je ook wat lastiger en toen ik jou afhaalde zag ik voor het eerst snot aan jouw neusje hangen. En toen is het pas echt begonnen hé. Gisteren had je het moeilijk. Je had koorst en je zag er echt niet kiplekker uit. Je hebt ook bijna de ganse dag geslapen. Niet altijd even vast, want regelmatig werd je even wakker van het huilen omdat je je waarschijnlijk niet zo goed voelde. Gelukkig is het vandaag al VEEL beter. Ja hoor, je hebt duidelijk weer meer gelachen. En je ziet er beter uit ook! Morgen ben je er misschien van verlost. Ik hoop het en ik hoop ook dat je het na maandag niet opnieuw zitten hebt!!! Dit hebben we dan ook weeral meegemaakt! Mijn collega's hebben me gezegd dat het beter is dat je veel ziek bent nu je kleintjes bent, zodat je er beter tegen kunt als je wat groter bent. Dat zal waarschijnlijk wel, maar het is toch niet leuk. En natuurlijk zal je, of zou je toch, minder ziek moeten zijn, want je krijgt de beste vitamientjes van de hele wereld: mamamelk. ja ja, nog steeds hé. Mama doet verder totdat je 6 maand bent. En gelukkig doe je ook niet meer moeilijk. Weet je nog, jouw kuren die je onlangs had, dat tegenstribbelen? Da's voorbij. Gelukkkig!
