Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
22-02-2010
Roan en zijn kunstjes
:-D:-P Je bent weer al een paar 'kunstjes' rijker sinds een goeie 2 weken! Je begint je al rechtop te trekken door je buikspieren op te spannen, net alsof je wilt gaan zitten. En je kan al een beetje zitten, maar wel met steun. Zonder steun, zou je maar omver vallen :lol: Je lacht ook meer. Jah, nòg meer en je was al zo'n lachebekje. Nu hoeven we maar te knipperen met onze ogen bij manier van spreken en je begint te schaterlachen. Jouw kreuntjes beginnen ook meer en meer te variëren in hoogtes en laagtes en nieuwe klanken enz. De decibels beginnen ook stilletjesaan toe te nemen. Het grijpen lukt al veel beter. Als je jouw tutje in jouw mond hebt, neem je die uit je mond en je bestudeert ze dan. Je begint er dan aan te sabbelen en zo, net alsof je ze terug in jouw mondje wilt stoppen. Soms lukt dat, maar da's dan wel toevallig natuurlijk, want je beseft het niet. :-) Bij het in slaap vallen heb je graag jouw dumboknuffel tegen jouw gezichtje aanliggen. Da's dan in jouw bedje, maar in het park slaap je met de muziekbeer (die groene die ook baarmoedergeluiden maakt). Die beer leg ik dan ook dicht tegen jouw gezichtje en dan druk je de knuffel tegen jouw gezichtje aan. Het is zo schattig om dat aan te zien, hoe je dan in slaap valt. Ik zou er mij dan zo willen bijleggen :-) Tegenwoordig geniet je ook meer van het badje. Dat was al in het begin zo hoor, maar telkens toen je in het water zat, was je altijd precies een beetje op je hoede, alsof je het zaakje niet betrouwde ... maar nu lach je zelfs als je in het water zit en brabbel je enz. Op je buikje liggen gaat tegenwoordig héél erg goed. Zo kan je wel enkele minuten blijven liggen, maar dan ook niet TE lang, want na een minuut of 8 ben je het beu :-x En je slaapt in jouw eigen bedje op jouw kamertje. Dat is zo al sinds een week of twee, drie. En me dunkt dat je daar erg graag slaapt. Om 20u 's avonds stop ik jou in bedje in jouw slaapzak, geef je jouw tutje en leg jouw dumbo tegen jouw gezichtje. Meteen gaan die oogjes al toe en begin je te soezen. Nog eventjes en je bent al in dromenland! Hier ben je al goed op getraind hoor. 20u 's avonds en je bent vertrokken. Erg gemakkelijk! Hopelijk blijft dat ook zo. Wel jammer dat je sinds een drietal weken van slaapritme bent veranderd. Je sliep zo goed door al en nu verander je ineens! Nu dat ik volgende week terug aan het werk moet?! Dompie :-?:roll::wink: En je groeit en groeit maar hé. Je bent echt een flinke baby. Een stevig manneke! Je begint alsmaar meer op jouw papa te lijken. Je zal een echt mini- petertje worden, zoals ik ook gehoopt had. Alleen, het zou toch ook leuk geweest zijn, moest er maar iets van trekjes van mij te zien zijn, maar no way, niks hé, niemendal. Niks, nada, nothing! Pas op, ik vind het leuk hoor dat je op jouw papa lijkt, maar ik zou het toch tof gevonden hebben, moest je nu mijn neus gehad hebben, of die blik of zo, maar ik kan echt niks van mezelf terugvinden in jou. Hoe je bent van karakter, kunnen we nog niet zeggen uiteraard. Misschien zal je op dat vlak wel mijn kant uitgaan en da's misschien ook wel beter, haha :wink:, want papa is niet van de simpelste zenne! Ik ben dan toch een veel gemakkelijker persoon hoor! In elk geval, momenteel lijk je een mama's-kindje te worden. Je reageert gemakkelijker op mijn fratsen dan op die van papa. Ik hoef weinig te doen om jou aan het lachen te brengen. Bij papa lukt dat minder goed, haha :-D:-P Maar ja, het kan ook niet anders hé. Jij en ik zijn dag in dag uit samen. En ik ben het meest met jou bezig, zowel bij het spelen als het verzorgen. Je ziet mij gewoon ook meer hé. Dus of je een mama's- of papakindje zult worden, valt nog moeilijk te zeggen eigenlijk. Dat kan nog veel veranderen. Ik hoop natuurlijk dat ik jouw uitverkorene zal zijn hé, haha :-) maar ook niet te neig, want moest je zo echt aan mij plakken, dan zou het ook niet meer leuk zijn. Ik wil niet dat er de hele tijd: maaamaaaa? maamaa? mama????? door het huis geroepen wordt! En als laatste, heb ik ook nog de indruk dat je ons beter begint te begrijpen. Je reageert beter op ons, we kunnen beter 'communiceren'. Het gaat snel, maar ik vind het niet zo erg, want het wordt alsmaar leuker. Een baby is schattig en leuk voor eventjes, want uiteindelijk slaapt en eet dat alleen maar. Het is veel toffer met een klein mensje dat al het één en ander kan, dat leert ontdekken en zo ... Ik kijk al uit naar jouw volgende kunstjes ... 't is zo plezant allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
