Hey, ik ben Marieke! Mijn vriend en ik zijn allebei 28 jaar jong en zijn sinds 19 oktober '08 al 11 jaar samen. Da's een lange tijd, met de nodige ups en downs. We zijn een hevig koppeltje, maar wel een HEEL STERK! Nu is de tijd gekomen om die liefde te bezegelen met een nakomelingetje. Laat de kleine 'petertjes' nu maar eindelijk hun werk doen! En omdat zoiets speciaal is, schrijf ik graag neer hoe 'het' allemaal begon ... (21/11/2008) Ondertussen zijn we een jaartje verder en ouder én een levenservaring rijker en mogen we op dit moment van het mooiste wonder van het leven genieten, namelijk ons eerste zoontje Roan!!! Het is zààààààlig!!! (26/11/2009) Onze eerste telg wordt snel groot en binnenkort wordt hij al vergezeld van een klein broertje. Het gezinnetje breidt goed en wel uit. Onderstussen zitten we in volle blijdschap af te wachten naar de geboorte van de jonste spruit rond 7 juni (05/03/2011) Nu zijn we met vier!!! Ons gezinnetje is compleet ... (23/06/2011)
Zwangerschap van Roan
5W3D
8W6D
10W6D
12W3D
14W5D
16W3D
20W1D
22W
24W4D
28W
32W2D
36W4D
39W1D
Zwangerschap van Jensen
9W3D
12W3D
19W1D
23W3D
29W2D
34W4D
38W5D
40W1D
FOTOKES JENSEN
Ik ben zo in love op jou
30-01-2010
Nieuwe baby
Jij bent weeral veranderd! Zo van de ene dag op de andere! Man, wat gaat het snel. Supersnel! Sneller dan een TGV :lol: Haha! Maar er is echt een wereld van verschil van gisteren tot op vandaag. Echt hoor! Vandaag lijkt het wel alsof je 5cm gegroeid bent, 500gr bent bijgekomen en nieuwe truukjes kunt. Je brabbelt 'in zinnen'. Nu is het niet meer van 'a', 'o', 'e', maar wel 'aaaaoooo', 'eeeeaaaa', ... Je maakt geen korte geluidjes meer, maar probeert 'zinnen' te maken van hoog naar laag, echt vertellen hé. En je hebt ook nieuwe 'woordjes'. Je lacht ook weer op een andere manier en je reageert duidelijker op onze fratsen als je iets grappig vind. Je begrijpt meer en communiceert ook meer. Je kan ook al beter met jouw voetjes tot bijna aan jouw gezichtje. Je probeert jouw beentjes vast te nemen, maar je kan jouw handjes nog niet rond jouw beentjes klemmen, maar je kan ze wel aanraken. Je kan makkelijk jouw beentjes optillen tot aan jouw gezicht en zo in die pose blijven liggen. Je ziet dat je minder moeite moet doen. Dit allemaal is zo ineens veranderd t.o.v. gisteren. Zoals ik al zei, een nieuwe baby! Je kan ook jouw hele lichaampje strekken. Met het hoofd in de lucht, de rug gekromd en de beentjes stijf. Jouw hele lijfje staat dan gespannen. En probeer dan maar eens jouw beentjes te plooien. Dat lukt niet hoor. Je verzet je met man & kracht. Je hebt ook een andere blos. Je hebt rode kaakjes sinds gisteren. Gisteren heb ik dat voor de eerste keer gezien. Zo schattig. Alles is gewoon schattig hé. Vreemd dat ik dit nu ga zeggen, maar jouw baby mag nog het lelijkste gedrocht zijn dat er bestaat, dan nòg zal jij, als mama of papa, het het mooiste kindje ter wereld vinden. Iedere ouder vind zijn baby het mooiste wat er bestaat. En dat geld of course ook voor mij, alleen ..., je BENT ook gewoon de mooiste baby, hihi :-P Omdat je zo schattig bent, hebben ik en onze papa al veel koosnaampjes gegeven aan ons lief klein zoontje. Ik zeg meestal 'snotteprotteke' en papa zegt 'Rohan de kleine bohan', maar da's eigenlijk gepikt van mij, want mamaatje had dit eerst uitgevonden. Papa heeft er ook al 'bohanovich' van gemaakt. Papa en koosnaampjes, die kan er nogal wat van hoor. Ik ben ook al vanalles geweest voor hem. Hij heeft een heel woordenboek aan koosnamen! Soms zeg ik ook wel eens 'kleinen De Groot', als je jou eens te veel laat horen naar mijn goesting en ik het ff beu gehoord ben :roll:. Papa vind jouw minivoetjes het meest schattig aan jouw lijfje en ik jouw billetjes. Die zijn gewoon om in te bijten hé. Die babybilletjes met dat babyvet. Hihi, om op te fretten gewoon!!! 3 dagen geleden had je een beetje bloed in jouw kaka. Ik heb naar de dokter gebeld en die zei om een staaltje van jouw stoelgang in de kliniek af te geven, maar de dag nadien was het bloed al veel verminderd en de derde dag was er niks meer te zien. Dus ik ben niet meer naar de kliniek gegaan, aangezien het vanzelf is overgegaan én daarbij, je leek zo happy. Je lachte veel en er was geen temperatuursverhoging of zo. Ik vermoed dat je jouw poepgaatje gekwetst hebt bij de zoveelste harde scheet. Ja ja, :oops: maar. Je kan er wat van ... Je hebt ook al een paar keer in mijn tepel gebeten tijdens het borstvoeden. Auw, zeg ik dan natuurlijk, en je stopt eventjes. Alsof je beseft dat je me pijn doet. Als we jouw tutje in je mondje stoppen, dan grijp je altijd naar onze handen. Zo lief ook! Je bent een schatje ... :wink:
